Tyronia's POV:
Hinaplos ni Grey ang mukha ko at tinitigan ako sa mga mata. "I love you, Wife."Napangiti ako at hinawakan ang kamay niya na nasa mukha ko. "Mahal na mahal din kita, Grey. Ito ang tatandaan mo, mabilis man ang nangyari sa atin ay totoong mahal kita. Totoo ang nararamdaman ko para sa 'yo.""Can I turn off the light?"Tumango ako. Hindi naman ako pwedeng humindi lalo na't naiisip ko na baka natatakot lang siya na makita ko ang mukha niya.Tumayo si Grey at pinatay ang ilaw. Hindi naman totally na madilim dahil may kaunting ilaw na nanggagaling sa lamp. Tinanggal ni Grey ang maskara niya at nilagay sa bed side table. Hindi ko masyadong maaninag ang mukha ni Grey pero nararamdaman kong gwapo siya.Tumabi na siya ng upo sa akin sa kama. "Kahit gaano ka kapangit, Grey, gaya ng sabi ng iba ay mamahalin pa din kita. Lagi mong tatandaan na hindi mahalaga sa akin ang itsura mo." Hinaplos ko ang mukha niya.Nagtataka ako dahil wala naman akong maramdaman na sunog sa mukha niya, 'yong tipong magaspang, pero naisip ko na baka peklat na lang ang natira."I love you, Tyronia." Hinalikan na niya ako sa labi.Ipinikit ko ang mga mata ko. Dahan-dahan niya akong hiniga sa kama. Napahawak na din ako sa batok niya at dinama ang halik niya na puno ng pagmamahal. Sa halik pa lang niya ay nararamdaman ko ng mahal niya din ako.Huminto siya sa paghalik at tumitig sa akin. Hinaplos niya ang mukha ko. "Are you really sure about this, Wife? You know, I can wait."Tumango ako. "Ready na ako, Grey.""What if mabuntis kita?"Ngumiti ako at hinaplos ang mukha niya. Pakiramdam ko talaga ay makinis ang mukha niya pero hindi pa ako sigurado dahil hindi ko naman masyadong kita ang mukha niya."Mas lalo akong magiging masaya kung magkakaroon tayo ng anak. Sana maging isang katulad mo siya.""Maging pangit din?"Nagulat si Grey ng bigla kong hinalikan ang labi niya. "Huwag ka ngang magsalita ng ganyan, Grey. Wala akong pakialam kung pangit ka basta ang importante sa akin ay mabait ka, may magandang puso at 'yon ang gusto kong mamana ng magiging anak natin." Natawa si Grey dahilan para magtaka siya. "Eh, bakit ka natatawa?"Hinaplos niya ang buhok ko. "Eh, kasi wala pa ngang nangyayari sa atin ay 'yan na kaagad ang iniisip mo."Ako naman ang natawa. "Kasi excited na akong bumuo ng pamilya kasama ka."Naramdaman kong ngumiti si Grey ng haplusin ko ang labi niya. "Me, too, wife. Excited na din akong bumuo ng pamilya kasama ka."Napapikit ako ng halikan na niya ako sa labi. Matagal, at may pagmamahal na halik. Unti-unting bumaba ang halik niya sa leeg ko dahilan para mapaungol ako. Hindi ko maiwasan na mapaungol dahil nakikiliti ako at nakakaramdam ng init sa katawan dahil sa ginagawa niya.His kiss went down to my collarbone. Ito ang unang beses na nakaramdam ako ng ganitong klasi ng init. Buong puso kong binigay sa asawa ang sariling katawan, at puso.KINABUKASAN ay nagising ako na nakangiti lalo na't naalala ko kung paano maging gentle si Grey sa akin dahil alam niyang first time ko. Napalingon ako sa likod at nagtaka ng wala na akong katabi. Wala na si Grey sa kabilang side ng kama."Grey?" tawag ko sa kanya pero wala siya. "Grey?" Napabangon na lang ako dahil hindi talaga siya sumasagot. "Nasaan na 'yon?"Napatingin ako sa suot ko at nagulat nang nakabihis na pala ako. Napangiti na lang ako dahil mukhang binihisan niya ako. Nakatulog na kasi ako kagabi dahil sa sobrang pagod. Tuluyan na akong bumangon at lumabas ng kwarto."Grey?" Natigilan ako ng makita na naka-ready na ang dining table. May bulaklak sa gitna na para bang magde-date kami. Bahagya akong natawa. "Ano 'to, Grey?"Lumapit naman si Grey sa akin. Hinawakan ang kamay ko at iginaya ako sa mesa. Napangiti ako ng pinaghila niya ako ng upuan. Such a gentleman."I just want to surprise my wife." Hinalikan niya ako sa ulo ng makaupo ako. "Give you a wonderful lunch with your husband." Pumunta na ito sa kaharap kong upuan at naupo. "Here's for you, Wife."Hindi ko mapigilan na mas mapangiti ng bigyan niya ako ng isang bouquet of red roses. "Thank you, Grey." Inamoy ko ito. "Anong meron? Bakit may paganito ka? Hindi ka na sana nag-abala pa. Okay naman ako kahit simpleng lunch lang.""This is nothing compared what you gave to me last night, Wife." Namula ang mukha ko sa sinabi niya. Nahihiya pa din kasi ako sa nangyari sa amin kahit na dapat wala akong ikahiya dahil mag-asawa na kami. Siguro ay masasanay din ako balang araw. Hinawakan niya ang kamay ko. "Hindi ito ang huling beses na gagawin ko ito para sa 'yo. I promise you, I will be sweeter and a best husband for you."Inilagay ko sa pisngi ko ang kamay niya at ngumiti. "You already are, Grey.""Kumain na tayo?" Tumango naman ako.After a week na bakasyon namin sa Paris ay bumalik na din kami sa Pilipinas. Namasyal lang naman kami, kumain sa iba't-ibang restaurant, at tumambay sa kwarto. Para pa din kaming nasa honeymoon stage dahil nasa bahay lang si Grey at sa opisina nitong nasa bahay lang ito nagtatrabaho at naiintindihan ko naman kung bakit."Where are you going?" tanong ni Grey na nasa kama pa din ng tumayo ako. "It's too early in the morning."Napalabi ako ng makita ko ang hubad niyang katawan. Napapailing na lang ako dahil hindi pa din ako nasasanay na makita ang hubad niyang katawan. Sa tuwing natutulog talaga ito ay hinuhubad nito ang t-shirt nito. Nagti-t-shirt naman ito pero ayaw ko kasi na magbago siya dahil lang sa hindi ako sanay. Kaya imbes na magbago ang kinaugalian niya para lang sa akin. Mas sasanayin ko na lang ang sarili ko."Magluluto lang ako.""Why? May katulong naman tayo na magluluto para sa atin."Lumapit ako sa kanya at hinalikan siya sa labi ng mabilis. Parang nasasanay na din ang sarili ko na halikan siya sa labi. Ewan ko ba, parang naaadik na ako sa labi niya. Napakalambot, napakatamis, at ang sarap halikan ng labi niya."Gusto ko kasing ipagluto ang asawa ko."Inipit niya ang buhok ko sa gitna ng tenga ko. "Ang sweet naman ng asawa ko."Napatitig ako sa mga mata niya na medyo inaantok. "Sige na, magluluto na ako. Matulog ka na muna kasi mukhang inaantok ka pa." Nakapikit naman itong tumango.Alam ko kasi na pagod din siya kagabi. Hindi dahil sa may ginawa kaming kababalaghan kung hindi dahil sa trabaho niya. Kahit kasi nasa bahay lang siya ay nagtatrabaho pa din siya at anong oras na siya natulog kagabi. Kaya nga ngayon ay lulutuan ko siya para naman kahit papaano ay mawala ang pagod niya sa pagtatrabaho.Tuluyan na akong lumabas ng kwarto at hinayaan si Grey na matulog muna. Nang makapunta ako sa kusina ay nagulat ang mga katulong ng makita ako."Good morning, Ma'am," bati nila sa akin.Napakamot naman ako sa batok. "Tyronia na lang po."Ngumiti naman sa akin si Manang Vergie. "Bakit bumaba ka na? Gutom ka na ba?""Hindi pa naman po. Ahm... Gusto ko po sanang ipagluto si Grey." Natigilan siya sa sinabi ko at napatingin sa akin. "Ayos lang po kung makikigamit ako dito sa kusina niyo?"Bahagya naman siyang natawa. "Ano ka ba, Hija? Oo naman. Kung ano ang meron sa bahay na 'to ay sa 'yo na din dahil asawa ka naman ni Grey.""Maraming salamat po, Manang Vergie."Nagsimula na din akong magluto. Nagluto ako ng afritadang manok at adobong baboy. Ito kasi ang best recipe na niluluto ko sa bahay noon. Tinulungan din naman ako ng ibang katulong sa paghihiwa ng mga gulay, at iba pang-ihahalo sa iluluto niya.Nang matapos na ako ay tinulungan din nila ako na ayusin ang mesa. "Kape po ba si Grey tuwing umaga o juice?" tanong ko kay Manang Vergie."Mas gusto niya ng kape para mainitan ang tiyan niya." Napatango naman ako at pinagtimpla ng kape si Grey. "Ayaw niya ng masyadong matamis. Medyo gusto niya ng matapang."Tumango naman ako. "Noted po, Manang."Nang matapos na ako sa pagtitimpla ay nilagay ko na ito sa mesa. Napangiti ako ng maayos naman ang paghahanda ko."Dito ka na lang, Hija. Ako na ang tatawag kay Grey.""Maraming salamat po, Manang." Umalis na din siya. Napatingin ako sa mesa at tiningnan kung ano pa ang kulang. "Tama, wala pa palang table napkin." Bumalik ako sa kusina at kumuha ng table napkin.Nang makabalik ako sa dining table ay tamang-tama naman ang pagkababa ni Grey. Nakasuot na ito ng black shirt at pants. Mukhang bagong ligo na din ito dahil medyo basa pa ang buhok nito.Niyakap niya ako sa bewang ng makalapit na siya sa akin. "Thank you for the breakfast, Wife."Napangiti ako ng halikan niya ako sa pisngi. "Simula ngayon ay ipagluluto kita ng breakfast, lunch, at dinner."Ngumiti ito. "That's fine with me pero kapag pagod ka na ay sabihin mo lang. May magluluto naman para sa akin.""Okay. Tara kumain na tayo. Ipinagluto kita ng afritada at adobo." Pinaupo ko na siya at pinagsilbihan."Maupo na ka din." Tumango naman ako at naupo na sa tabi niya. "Hindi ko pa naman natitikman ay alam kong masarap na ito kasi luto mo."Pigil ko naman ang ngiti ko dahil kinikilig ako. Napatingin naman ako kay Manang Vergie at sa mga katulong na nakangiting nakatingin sa amin. "Manang kumain na din po kayo. Sabay-sabay na tayo."Umiling siya habang nakangiti. "Hindi na, Hija. Mamaya na lang kami. At saka ayaw namin istorbohin kayo mag-asawa." Namula na lang ang mukha ko dahil tinitingnan nila kami ng nanunukso. "Sa kusina lang kami. Tawagin niyo na lang kami kapag may kailangan kayo."Umalis na din sila kaya kami na lang ni Grey ang naiwan sa dining table. Nilagyan ko na ng kanin at ulam ang pinggan ni Grey. Kumain naman ito."Ano? Masarap ba?"Tumango ito habang ngumunguya. "Yes, Wife. This is so delicious." Napangiti naman ako."Subukan mo itong kape na tinimpla ko. Hindi ko sure kung tama ba itong timpla ko basi sa gusto mong timpla.""Ikaw din ang nagtimpla ng kape ko?" Tumango naman ako. "Thank you, Wife." Kinuha niya ang tasa at uminom."Okay lang ba?" Napanguso ako ng parang hindi niya nagustohan ang timpla ko. "Hindi mo gusto?""It's not my taste. Medyo matamis.""Gano'n? Sige, ipagtitimpla na lang kita ulit ng kape." Tatayo na sana ako para ipagtimpla siya ulit ng hawakan niya ang kamay ko at muling paupuin."It's not my taste pero wala akong sinabi na hindi ko iinumin ang kape.""Pero hindi mo naman gusto, eh.""Wala akong sinabing gano'n, Wife." Hinaplos niya ang mukha ko. "Iinumin ko pa din ito dahil ikaw ang nagtimpla. Maybe next time bawas-bawasan mo na lang ng kaunting sugar, okay?" Hinalikan niya ako ng mabilis sa labi ng hindi ako sumagot. "Makukuha mo din ang gusto kong timpla, okay?" Tumango na lang ako. "Kumain na tayo." Siya naman ang naglagay ng kanin at ulam sa pinggan ko. "Magpakabusog ka, okay?"Tyronia's POV:"Ano? Paano ito nangyari, Romel?" narinig kong tanong ni Madam Charito sa kanyang asawa. "Sagutin mo ako, papaano?" muli nitong sigaw.Naglilinis ako sa second floor nang bigla akong mapadaan sa sa library kung saan nasa loob ang magpamilya. Medyo nakabukas ang pinto kaya rinig na rinig ko sila mula dito sa labas."Natalo ako sa sugal, eh," sagot ni Romel dahilan para mapasapo sa noo si Charito."Ano bang pumasok diyan sa kukute mo at isinugal mo lahat, Romel? Ano ng gagawin natin ngayon?" sigaw nito sa asawa. "Hindi pwede na wala tayong gawin!""Mom, just relax, okay?" sabi ni Sandy, ang nag-iisang anak ng mga ito. "Sigurado naman ako na may magiging sulosyon din tayo sa problemang ito.""Like what, Sandy?" Mula dito sa labas ay kitang-kita ko na namomoblema ang mukha ni Madam Charito. Napabuga ito nang malakas na hangin. "Kung hindi lang kasi nagpakalasing sa sugal itong daddy mo ay hindi ito mangyayari sa atin!" Napatakip ito sa labi habang pabalik-balik sa nilalakar
Tyronia's POV:"Ano?" gulat na tanong ni Beth sa akin nang sinabi ko sa kanya ang pinag-usapan namin kanina ni Madam Charito. "At pumayag ka naman?"Napabutong hininga ako, at malungkot na ngumiti sa kanya. "Wala naman akong choice, 'di ba? Sila ang rason kaya ako nabubuhay ngayon kaya dapat lang na pagbayaran ko ang mga sakripisyo nila para sa akin."Umikot ang mga mata niya, at napa-cross arm. "Sakripisyo my ass! Eh, lahat naman ng mga binigay nila sa 'yo ay pinaghirapan mo din. Hindi ka naman naging buhay prinsesa sa kanila, ah." Tumabi siya sa akin sa pagkakaupo, at hinawakan ang kamay ko. "Tyronia naman. Bakit ka pumayag? Pwede naman kasing hindi.""Tapos ano, Beth? Ano ang sunod na mangyayari? Palalayasin ako ni Madam Charito tapos saan ako pupunta?" Napabutong hininga ulit ako. "Alam mo naman na wala akong ibang mapuntahan, eh. Sila lang ang pamilya ko.""Talaga, Tyronia? Sila lang ang pamilya mo? Pamilya mo nga silang ituring pero katulong ka naman nilang ituring." Siya naman
Tyronia's POV:Itinuro sa akin ni Grey ang magiging kwarto namin. Hindi ko maiwasan na mapamangha dahil sa laki nito. Sa tingin ko nga ay mas malaki pa ang banyo ng kwarto niya sa kwarto ko noon sa mansyon.Pinasyal din niya ako sa buong bahay, at pinakita ang ilang guest rooms, office room nito, library, at ang maganda nitong garden. Mukhang may pagkakaabalahan siya kapag wala siyang magawa lalo na't hilig pa naman niya ang mga bulaklak. Hindi ko maiwasan na mapangha dahil sa buong buhay ko ay ngayon lang ako nakapunta sa ganito kalaking bahay. Buong buhay ko kasi ay nasa mansyon lang ako, nakakalabas lang ako kapag namamalengke, 'yon lang."Kumain na tayo? I'm sure gutom ka na." Napatingin ito sa relong pambisig nito. "It's also lunch time." Kumabog na naman ng mabilis ang dibdib ko dahil hinawakan niya ang kamay ko, at dinala ako sa dining table.Napakurap-kurap ako nang makita na marami ang pagkain sa mesa. "May iba ka bang bisita?""Wala naman. It's just the two of us." Pinaghila
TYRONIA:Gaya nang sinabi ni Grey sa akin ay isang civil wedding lang ang ang naganap sa pag-iisang dibdib namin. Magkahawak kamay kami ni Grey habang nakaharap sa Judge na siyang magkakasal sa amin. "Do you, Grey Del Rosario, take, Tyronia Gonzales, as your lawfully wedded wife?" tanong ng Judge habang nakaharap kay Grey."I do."Sa akin naman sunod na humarap ang Judge. "Do you, Tyronia Gonzales, take, Grey Del Rosario, as your lawfully wedded husband?"Naramdaman ko ang paghigpit ng pagkakahawak sa kamay ko ni Grey. Mukhang kinakabahan siya sa magiging sagot ko. Mahina ko itong pinisil dahilan para mapatingin siya sa akin.Ngumiti ako sa kanya para pawiin ang kaba niya. "I do, Judge. I do," sagot ko habang nakatingin sa kanyang mga mata.Hindi ko man nakikita ang labi niya ngayon ay alam kong nakangiti siya dahil sa mga mata niya."And now, I pronounce you as husband and wife. Congratulation, Mr. and Mrs. Delo Rosario."Nagpasalamat naman kami sa kanya at nakipagkamay. "Thank you,
Kinabukasan ay lumipad kami ni Grey papuntang Paris. Iyon ang honeymoon gift sa amin ng mga magulang ni Grey. Kanina habang nasa eroplano kami ay nakahawak ang kamay ni Grey sa kamay ko dahil nanginginig ako sa kaba nang lumipad na ang sinasakyan namin.First time ko kasing sumakay ng eroplano kaya kinakabahan ako. Pakiramdam ko kasi ay babagsak ang sinasakyan naming eroplano gaya na lang ng mga napapanood ko sa mga teleserye. Mabuti na lang at kasama ko si Grey at pinapakalma ako. Maayos naman kaming nakarating sa hotel na tutuluyan namin dahilan para makahinga na ako ng maluwag.Bukas na kami gagala dahil magpapahinga na muna kami dahil ilang oras din ang naging byahe namin bago kami makarating. Kahit kasi nakaupo lang kami buong oras ay nakakapagod din.Nang sumapit ang gabi ay sa baba ng hotel ay may restaurant at doon kami kumain. Nang matapos ay bumalik na din kami sa kwarto at nagpahinga.Kinabukasan habang kumakain kami ng almusal ay napag-uusapan namin kung saan kami mamamasy
Tyronia's POV:Hinaplos ni Grey ang mukha ko at tinitigan ako sa mga mata. "I love you, Wife."Napangiti ako at hinawakan ang kamay niya na nasa mukha ko. "Mahal na mahal din kita, Grey. Ito ang tatandaan mo, mabilis man ang nangyari sa atin ay totoong mahal kita. Totoo ang nararamdaman ko para sa 'yo.""Can I turn off the light?"Tumango ako. Hindi naman ako pwedeng humindi lalo na't naiisip ko na baka natatakot lang siya na makita ko ang mukha niya.Tumayo si Grey at pinatay ang ilaw. Hindi naman totally na madilim dahil may kaunting ilaw na nanggagaling sa lamp. Tinanggal ni Grey ang maskara niya at nilagay sa bed side table. Hindi ko masyadong maaninag ang mukha ni Grey pero nararamdaman kong gwapo siya.Tumabi na siya ng upo sa akin sa kama. "Kahit gaano ka kapangit, Grey, gaya ng sabi ng iba ay mamahalin pa din kita. Lagi mong tatandaan na hindi mahalaga sa akin ang itsura mo." Hinaplos ko ang mukha niya.Nagtataka ako dahil wala naman akong maramdaman na sunog sa mukha niya, 'y
Kinabukasan ay lumipad kami ni Grey papuntang Paris. Iyon ang honeymoon gift sa amin ng mga magulang ni Grey. Kanina habang nasa eroplano kami ay nakahawak ang kamay ni Grey sa kamay ko dahil nanginginig ako sa kaba nang lumipad na ang sinasakyan namin.First time ko kasing sumakay ng eroplano kaya kinakabahan ako. Pakiramdam ko kasi ay babagsak ang sinasakyan naming eroplano gaya na lang ng mga napapanood ko sa mga teleserye. Mabuti na lang at kasama ko si Grey at pinapakalma ako. Maayos naman kaming nakarating sa hotel na tutuluyan namin dahilan para makahinga na ako ng maluwag.Bukas na kami gagala dahil magpapahinga na muna kami dahil ilang oras din ang naging byahe namin bago kami makarating. Kahit kasi nakaupo lang kami buong oras ay nakakapagod din.Nang sumapit ang gabi ay sa baba ng hotel ay may restaurant at doon kami kumain. Nang matapos ay bumalik na din kami sa kwarto at nagpahinga.Kinabukasan habang kumakain kami ng almusal ay napag-uusapan namin kung saan kami mamamasy
TYRONIA:Gaya nang sinabi ni Grey sa akin ay isang civil wedding lang ang ang naganap sa pag-iisang dibdib namin. Magkahawak kamay kami ni Grey habang nakaharap sa Judge na siyang magkakasal sa amin. "Do you, Grey Del Rosario, take, Tyronia Gonzales, as your lawfully wedded wife?" tanong ng Judge habang nakaharap kay Grey."I do."Sa akin naman sunod na humarap ang Judge. "Do you, Tyronia Gonzales, take, Grey Del Rosario, as your lawfully wedded husband?"Naramdaman ko ang paghigpit ng pagkakahawak sa kamay ko ni Grey. Mukhang kinakabahan siya sa magiging sagot ko. Mahina ko itong pinisil dahilan para mapatingin siya sa akin.Ngumiti ako sa kanya para pawiin ang kaba niya. "I do, Judge. I do," sagot ko habang nakatingin sa kanyang mga mata.Hindi ko man nakikita ang labi niya ngayon ay alam kong nakangiti siya dahil sa mga mata niya."And now, I pronounce you as husband and wife. Congratulation, Mr. and Mrs. Delo Rosario."Nagpasalamat naman kami sa kanya at nakipagkamay. "Thank you,
Tyronia's POV:Itinuro sa akin ni Grey ang magiging kwarto namin. Hindi ko maiwasan na mapamangha dahil sa laki nito. Sa tingin ko nga ay mas malaki pa ang banyo ng kwarto niya sa kwarto ko noon sa mansyon.Pinasyal din niya ako sa buong bahay, at pinakita ang ilang guest rooms, office room nito, library, at ang maganda nitong garden. Mukhang may pagkakaabalahan siya kapag wala siyang magawa lalo na't hilig pa naman niya ang mga bulaklak. Hindi ko maiwasan na mapangha dahil sa buong buhay ko ay ngayon lang ako nakapunta sa ganito kalaking bahay. Buong buhay ko kasi ay nasa mansyon lang ako, nakakalabas lang ako kapag namamalengke, 'yon lang."Kumain na tayo? I'm sure gutom ka na." Napatingin ito sa relong pambisig nito. "It's also lunch time." Kumabog na naman ng mabilis ang dibdib ko dahil hinawakan niya ang kamay ko, at dinala ako sa dining table.Napakurap-kurap ako nang makita na marami ang pagkain sa mesa. "May iba ka bang bisita?""Wala naman. It's just the two of us." Pinaghila
Tyronia's POV:"Ano?" gulat na tanong ni Beth sa akin nang sinabi ko sa kanya ang pinag-usapan namin kanina ni Madam Charito. "At pumayag ka naman?"Napabutong hininga ako, at malungkot na ngumiti sa kanya. "Wala naman akong choice, 'di ba? Sila ang rason kaya ako nabubuhay ngayon kaya dapat lang na pagbayaran ko ang mga sakripisyo nila para sa akin."Umikot ang mga mata niya, at napa-cross arm. "Sakripisyo my ass! Eh, lahat naman ng mga binigay nila sa 'yo ay pinaghirapan mo din. Hindi ka naman naging buhay prinsesa sa kanila, ah." Tumabi siya sa akin sa pagkakaupo, at hinawakan ang kamay ko. "Tyronia naman. Bakit ka pumayag? Pwede naman kasing hindi.""Tapos ano, Beth? Ano ang sunod na mangyayari? Palalayasin ako ni Madam Charito tapos saan ako pupunta?" Napabutong hininga ulit ako. "Alam mo naman na wala akong ibang mapuntahan, eh. Sila lang ang pamilya ko.""Talaga, Tyronia? Sila lang ang pamilya mo? Pamilya mo nga silang ituring pero katulong ka naman nilang ituring." Siya naman
Tyronia's POV:"Ano? Paano ito nangyari, Romel?" narinig kong tanong ni Madam Charito sa kanyang asawa. "Sagutin mo ako, papaano?" muli nitong sigaw.Naglilinis ako sa second floor nang bigla akong mapadaan sa sa library kung saan nasa loob ang magpamilya. Medyo nakabukas ang pinto kaya rinig na rinig ko sila mula dito sa labas."Natalo ako sa sugal, eh," sagot ni Romel dahilan para mapasapo sa noo si Charito."Ano bang pumasok diyan sa kukute mo at isinugal mo lahat, Romel? Ano ng gagawin natin ngayon?" sigaw nito sa asawa. "Hindi pwede na wala tayong gawin!""Mom, just relax, okay?" sabi ni Sandy, ang nag-iisang anak ng mga ito. "Sigurado naman ako na may magiging sulosyon din tayo sa problemang ito.""Like what, Sandy?" Mula dito sa labas ay kitang-kita ko na namomoblema ang mukha ni Madam Charito. Napabuga ito nang malakas na hangin. "Kung hindi lang kasi nagpakalasing sa sugal itong daddy mo ay hindi ito mangyayari sa atin!" Napatakip ito sa labi habang pabalik-balik sa nilalakar