Chapter 25

Angel

“How are you feeling?” tanong ni Salvatore ng makapasok kami sa aming silid. Naupo ako sa aming kama habang lumuhod naman siya sa harapan ko at kinuha ang kamay kong may bandage at tinignan iyon.

“Okay naman na,” sabi ko dahilan para tumingin siya sa akin.

“I already asked Naty to prepare the table.” Pagkasabi niya non ay napatingin ako sa paperbag na may lamang pagkain na binigay ni David.

“Ipahanda mo na rin sa kanya yan.” Sayang naman din kasi kung hindi kakainin eh pagkain pa naman.

“Kakainin mo yan?” tanong niya kaya naman tumango ako. “Bakit, gusto mo yung pulis na nagbigay niyan?” Ano daw?

“Saan naman nanggaling yan?” takang tanong ko at sigurado akong kunot na kunot ang noo ko.

“Hindi ba at ganun naman talaga? People eat or use something that the person they like gave them?”

“Pagkain yan Salvatore, anong masama kung kainin ko yan kaysa naman itapon.”

“Hindi mo kakainin ang bigay ng pulis na yon, tapos.”

“Eh di sige ikaw na lang ang kumain. Basta huwag mong maitapon tapon