Nagkakaaminan na ba sila?? Pero isa lang ang sigurado, next chapter, masasarapan sila.. hahaha
AngelRamdam ko ang init ng kanyang mga halik na lalo pang nagpapa-alab sa aking katawan. Ewan ko ba kung bakit ganito ang nararamdaman ko sa tuwing magkakadikit kami. Lagi na lang akong na-e-excite. Ang batang bata kong katawan ay nasasabik lagi na mahawakan at madama niya.“Fuck, baby, I missed you so much!” bulalas niya bago niya iniangat ang aking t-shirt kaya naman itinaas ko na ang aking mga kamay para madali niyang matanggal iyon. Mabilis din niyang kinalag ang pagkaka-hook ng aking bra. “Ang ganda talaga ng suso mo, baby.”Napangiti ako dahil sa sinabi niya. Kanina ay sinabihan niya ako na naglalaway siya sa katawan ko, kung titignan ko siya ngayon ay gusto kong maniwala na ganon nga. “Sayo lang yan, Salvatore.”Tumingin siya sa akin at tsaka ngumiti. Naramdaman ko ang paglalaro ng kanyang daliri sa isa kong u***g kaya naman lalo pang humigpit ang pagkakapulupot ng aking mga binti sa kanyang baywang at pagkakakapit ko sa kanyang mga balikat. Napaliyad ako sa sarap at gusto kong
AngelSabado at heto ako ngayon sa isang kilalang mall sa Angeles. Maaga akong nakarating dahil pinahatid ako ni Salvatore sa isa sa kanyang mga tauhan. Hindi ito pumayag na umalis akong mag-isa. Napangiti ako ng maalala ang sinabi niya sa akin matapos ang mainit naming pagniniig;“Fuck, baby, don’t do that again.”Takang taka ako sa sinabi niya kaya naman lumingon ako sa kanya. Kapwa na kami nakahiga at hinihingal. “Ang alin?” tanong ko.Tumingin din siya sa akin at tsaka ako pintik sa noo. “Sige na ang pagkantot ko sayo tsaka mo ako sasabakan ng pag-alis with your friend.”“Sabi mo learn to use my assets!”“And you fucking learn fast! Don pa talaga sa point na hinding hindi ako makakatanggi para lang huwag masira ang momentum ko.” Tapos ay kinabig niya ako at hinalikan sa noo. “I was expecting you to strip in front of me while asking for a favor and shit!”Natawa ako sa sinabi niya. Hindi ko din akalain na magagawa kong magsabi sa kanya ng time na yon, pero nagawa ko na nga. Iiling i
Angel“Ano yon?” gulat na tanong ni Nadia na mabilis na yumapos sa akin. Hindi na ako nakasagot dahil nagulat na lang ako ng bigla na lang akong napalayo sa kanya dahil sa paghila sa akin ng isang lalaki.“Ahhhh!!!’ tili ni Nadia na ngayon ay nakatayo na sa harapan ko habang yapos yapos ako ng isang lalaki sa aking leeg ng isa niyang kamay kasabay nang paglitaw sa harapan ng mukha ko ang isang kutsilyo na hawak hawak din niya.“Huwag kayong lalapit!” sigaw ng lalaki. Nanlaki ang aking mga mata kasabay ang paninigas ng aking katawan.“Please, pakawalan mo ang kaibigan ko…” umiiyak naman na sabi ni Nadia.“Pakawalan mo siya!” sigaw din ng bagong dating lang na pulis.“Huwag kayong lumapit kung hindi ay papatayin ko ang babaeng ito!” Hindi ko alam ang gagawin ko dahil sa takot at kitang kita ko rin si Nadia na mukhang ganun din ang nararamdaman.“Pakawalan mo ang babae at sumama ka sa amin ng maayos.” Seryoso ang mukha ng bagong dating na pulis ng magsalita ito, ngunit may palagay akong h
AngelDahan dahan kong iminulat ang aking mga mata ngunit sinalubong ako ng sobrang liwanag dahilan upang muli kong ipikit ang aking mga mata.“Angel! Angel!” tawag sa akin ni Nadia kaya naman muli kong idinilat ang aking mata ngunit dahan dahan lang. “Girl, okay ka lang ba?” tanong niya ng tuluyan ko na siyang makita. Tapos ay bigla kong naalala ang nangyari kaya naman mabilis akong tumingin sa aking paligid. “Yung lalaki!” Nagpapanic na sabi ko.“Okay na, wala na siya bes. I'm sorry kasalanan ko ito. Kung hindi kita niyayang lumabas hindi mangyayari sayo ang lahat ng ito.” Sige ang pag-iyak niya kaya naman nginitian ko siya ng bahagya para malaman niyang ayos lang ako.Magsasalita na sana ako ng biglang bumukas ang pintuan ng silid na ngayon ko lang na realize na sa ospital pala. Pumasok ang naka unipormeng lalaki na base sa pagkakatanda ko ay tinawag na Calderon ng lalaking nang hostage sa akin. “Kamusta ka na, Angel?” ang alanganin niyang bati. “Pasensya ka na at hindi ko napigi
SalvatoreAyaw ko sanang paalisin si Angel dahil nag-aalala akong baka hindi na siya bumalik. Kahit na may nangyayari na sa amin at alam kong gusto niya rin iyon ay hindi pa rin ako mapalagay. Ang bata pa niya, paano kung makakita or makakilala siya ng iba? Hindi pa naman ako ang tipo ng tao na sweet or kayang magpakita ng pagpapahalaga or pag-aalala sa kahit na sino.Dati, oo. Pero ngayon, hindi na.Pinasamahan ko siya sa isa sa mga tauhan ko para ipagdrive siya papunta sa mall at tatawag na lang sa akin si Angel kapag pauwi na ito para naman puntahan siya ng driver na nasa paligid rin lang naman para subaybayan at bantayan siya.Lahat ng ginagawa nilang magkaibigan ay inirereport sa akin ng tauhan ko habang ako naman ay nasa malaki kong garahe at may kaharap na naman na isa pang tarantadong hindi marunong sumunod sa gusto ko.“Boss, pasensya na po, hindi ko na uulitin..” sabi ng lalaki. Inatasan ko siya para kolektahin ang bayad ng isa naming kliyente na kumuha ng mga armas, ngunit b
Angel“How are you feeling?” tanong ni Salvatore ng makapasok kami sa aming silid. Naupo ako sa aming kama habang lumuhod naman siya sa harapan ko at kinuha ang kamay kong may bandage at tinignan iyon.“Okay naman na,” sabi ko dahilan para tumingin siya sa akin.“I already asked Naty to prepare the table.” Pagkasabi niya non ay napatingin ako sa paperbag na may lamang pagkain na binigay ni David.“Ipahanda mo na rin sa kanya yan.” Sayang naman din kasi kung hindi kakainin eh pagkain pa naman.“Kakainin mo yan?” tanong niya kaya naman tumango ako. “Bakit, gusto mo yung pulis na nagbigay niyan?” Ano daw?“Saan naman nanggaling yan?” takang tanong ko at sigurado akong kunot na kunot ang noo ko.“Hindi ba at ganun naman talaga? People eat or use something that the person they like gave them?”“Pagkain yan Salvatore, anong masama kung kainin ko yan kaysa naman itapon.”“Hindi mo kakainin ang bigay ng pulis na yon, tapos.”“Eh di sige ikaw na lang ang kumain. Basta huwag mong maitapon tapon
David“Puta naman oh! Paanong napiyansahan? Ano yon?” galit kong tanong sa kapartner kong pulis matapos niyang sabihin na nakalabas na ang lalaking nanghostage kay Angel at siya ring primary suspect ko bilang gun for hire ng mga sindikato at pulitikong gusto patahimikin ang kung sino mang mga kaaway nila.“Eh wala na akong nagawa, dumating yung abogado niya kagabi at inilabas siya.”“Walanghiya talagang buhay to oh, paano kung ano na naman ang gawin ng putang inang Manzano na yon?” Kakarating ko lang ng presinto at handa na sana akong i-interrogate ang hayop na yon tapos ganito ang sasalubong sa akin.Matagal ko ng target ang sira ulo na yon at laging nakakalusot. Akala ko pa naman ay maso-solve ko na ang kasong sinusubaybayan ko tungkol sa pagpatay sa Mayor dito sa Angeles na tatakbo dapat na Vice Governor at napakalaki ng chance na manalo. Si Manzano ang number one suspect ko na mapipiga ko na sana tapos naman ay hinayaang makapagpiyansa!“Saan ka pupunta, Calderon?” tanong ni Parang
AngelMabilis akong lumapit sa customer namin sa hindi kalayuan kay David na napansin kong umalis na rin. “Ako na po,” ang sabi ko kasabay ang pagdampot ng tinidor na nasa lapag. Pag angat ko ng tingin ay galit na mukha ni Salvatore ang nakita ko na masama ang tingin sa akin. “Ikukuha ko lang po kayo ng panibagong tinidor.” Hindi ko na hinintay na makasagot pa siya at iniwan ko na siya.Hindi ko rin naman malaman ang gagawin ko ng kailangan ko ng bumalik sa kanya. Nag-aalalangan ako pero may palagay akong lalo siyang magagalit kung hindi ako babalik. Kaya naman kahit na labag sa aking kalooban ay binalikan ko pa rin siya. “Ito po, Sir.”“Mukhang masayang masaya kang makipag-usap sa customer kanina pero sa akin ay hindi ka makangiti.” Mahina lang ang boses niya pero umabot ang mga salita niya sa tenga ko.“Hindi naman po, Sir.” Sinamahan ko na rin ng ngiti dahil baka mamaya ay sabihin na naman niya na hindi ko siya nginingitian. “May kailangan pa po kayo, Sir?” tanong ko at umiling nama