Chapter 5- Franco's Life

ONE WEEK has been passed, matapos ang huling pagkikita namin ni Franco ay hindi ko inaasahang bubungad siya sa akin isang umaga. At talaga namang naka-timing pa siya sa pagbisita dahil ngayon ang rest day ko.

"Good morning, Mandy!" masayang pagbungad niya sa pinto.

At bago pa man ako makapagsalita ay napansin ko na ang dala niyang bouquet ng bulaklak.

"Franco? B-bakit napabisita ka?" Mabilis ang pagtibok ng puso ko sa kaba at aaminin kong malakas pa rin talaga ang epekto ng presensya niya sa akin.

"Tinatanong pa ba 'yon? Nandito ako para bisitahin ang magandang babae na katulad mo." Bahagyang kiniliti no'n ang puso ko pero hindi ako nagpahalata. Gayunpama'y hindi ko maiwasang mahiya sa nadatnan niyang magulong bahay ko. Nasaktuhan niya kasing hindi pa talaga ako nakakapaglinis ng bahay, dahil na rin sa isang linggong busy sa trabaho.

Matapos kong papasukin sa bahay si Franco ay tinanong ko siya kung anong gusto niyang inumin. "Ahm, gusto mo ba ng kape or juice na lang?"

"No, hindi na, actually, nagpunta ako rito para ayain ka sanang kumain sa labas. Ahm, free ka ba ngayon?" Bahagyang napangiwi ang labi ko.

"Free naman pero.. mag-aayos at maglilinis sana muna ako ng bahay kasi medyo madumi at magulo na."

"O, edi tulungan na kita," masayang pagpipresinta niya.

Bahagya naman akong natigilan. "Naku, hindi na. Nakakahiya naman sa'yo, bisita kita kaya dapat ay hindi kita dapat hayaang maglinis dito."

"And why not? E, dito naman tayo papunta, 'di ba?" Sandali na naman akong natigilan habang nakatitig sa kaniya. "What I mean is, if ever lang naman na maging boyfriend mo na ako, I am willing to help you, sa kahit na anong bagay pa 'yan."

I smiled softly. Pakiramdam ko ay talagang nagpapa-plus points sa akin si Franco. At talaga namang effective iyon dahil ramdam kong bahagyang kinikiliti niyon ang puso ko.

At dahil nga tinanggap ko ang offer na tulong ni Franco ay hinayaan kong tulungan niya akong mag-ayos at maglinis ng bahay. Siya ang nakatoka sa may living room at kusina habang ako naman sa may k'warto at CR. Pero bago pa man kami magsimula ay hindi ko inaasahang maghuhubad siya nang pang-itaas na damit. Dahilan para mamilog ang mga mata ko.

"Franco! Magdamit ka nga!" Kinikilabutan ako nang sabihin iyon pero sa totoo lang ay hindi ko maiwasang mag-imagine kung gaano katigas ang mga abs niya.

Napasigaw pa ako sa isiping iyon hanggang sa bumungad siya sa aking harapan. "Mandy, relax. Kailangan kong hubarin 'to para hindi ako matuyuan ng pawis sa likod. Maglilinis tayo, remember?" Dahan-dahan akong napatango at tila napahiya ako sa aking malisyosang isipan.

Nakita ko pa ang mahinang pagtawa niya bago pa man kami magsimulang maglinis. Ipinusod ko ang aking buhok bago pa man magsimula dahil tiyak na makararamdam ako ng grabeng init habang kumikilos. Pero ewan ko ba, hindi pa nga kami nagsisimula ay nakaramdam na ako kanina ng init! "Mandy, ano bang pumapasok sa isipan mo!" bulong ng isip ko.

Nag-focus na lamang ako sa ginagawa. Nilinis ang dapat linisin. Inayos ang dapat ayusin. Paminsan-minsan ay sinusulyapan ko si Franco sa ginagawa niya at hindi ko maiwasang humanga dahil kahit lalaki siya ay marunong siya sa gawain ng isang babae.

Makalipas lamang ang mahigit isang oras ay natapos na rin kami. Pareho kaming hingal na hingal sa pagod. Tagaktak na rin ang aming mga pawis kaya naman pinili na rin naming magpahinga. Kaniya-kaniya kaming pagpunas ng pawis sa aming mukha at katawan subalit hindi ko naman inaasahan na magagawa niyang agawin ang hawak kong towel upang punasan ako sa mukha. Dahilan para sandali kaming mapatitig sa isa't isa.

"You're still beautiful, kahit pawis na pawis ka," sabi niya. Tipid akong napangiti. At para na namang may paru-parong lumilipad sa loob ng tiyan ko kasabay nang pagkiliti sa puso ko. Hindi ko na mabilang kung ilang beses niya na akong pinakilig ngayong araw at aaminin kong na-o-overwhelmed ako sa presensya niya ngayon.

Ilang sandali pa ay nagpasya akong ipagtimpla siya ng juice. Pinaresan ko rin iyon ng white bread at nilagyan ng palaman na kinuha ko pa sa may cabinet. "Wow, asikasong-asikaso ako ng future wife ko, hah?" Hindi ko maiwasang mapangiti sa sinabi niya. Oo batid kong may halong biro 'yon pero bakit masyado naman akong nadadala sa mga salita niya?

"Ahm.. paano ka naman nakasisiguro na magiging asawa mo nga ako, Franco?" tanong ko nang hindi nakatingin sa kaniya. Doon nama'y narinig ko ang mahinang pagtawa niya.

"Let me say, I am claiming the universe na tayo ang magkakatuluyan, kapag sinagot mo na ako." Hindi ko maiwasang mapangisi sa sinabi niya. Paano ba siya nakasisiguro na sasagutin ko siya?

Napailing pa ako bago magsalita. "Ang lakas talaga ng kompiyansa mo sa sarili na sasagutin kita, ano?"

"Of course, but like what I told you, willing akong maghintay, kahit gaano pa 'yan katagal." Napabuntong hininga ako.

"Salamat." Doon nga'y pareho na naming ginalaw ang tinapay at juice habang nililibang niya na naman ako sa kaniyang mga k'wento. In fact, sa kasulok-sulukan ng puso ko ay totoong may pag-asa naman talaga siya, e. Ayoko lang talaga na parang ang lakas ng kompiyansa niya sa sarili na kahit sinong ligawan niya ay magiging girlfriend niya agad, siyempre, kailangan niya muna iyong paghirapan.

Matapos namin magkaroon ng sapat na pahinga ay saka na ako naligo. Pagkatapos ay bigla naman akong nag-alala para sa kaniya. "Paano ka?"

"Hah?" pagtatakang tanong niya.

"Ang ibig kong sabihin, hindi ka maliligo?"

"Ahm, wala akong baon na damit, e. Malay ko ba naman na magge-general cleaning tayo ngayon." May pahapyaw pa siyang pagkindat nang sabihin iyon, dahilan para pasimple kong makagat ang pang-ibabang labi ko. "Don't worry about me, doon na lang ako maliligo malapit sa farm."

"Ano? Sa farm n'yo tayo pupunta?"

Bahagya siyang napatango. "I wanted you to meet my mother, Mandy. Well, kahit wala na si papa, gusto kong makilala ka pa rin niya kaya after natin sa farm, p'wede mo rin ba akong samahan sa cemetery?" I nodded. Wala naman siguro akong choice para tumanggi. Saka isang Franco Esquivel ang kasama ko ngayon. Pinapantasya ng karamihan kaya bakit ako tatanggi?

Matapos ko ngang makapagbihis at makapag-ayos ay bumiyahe na kami patungo sa farm nila. Medyo may kalayuan iyon kung kaya inabot ng mahigit isang oras ang biyahe namin. Pagkarating namin doon ay mainit kaming sinalubong ng kaniyang ina. May pagkakahawig naman ito kay Franco pero siguro ay mas nakuha ni Franco ang itsura nito sa kaniyang ama.

"Ma, si Mandy po," pagpapakilala ni Franco sa akin.

"Hi, nice to meet you, hija." Nagbeso at nagbigayan pa kami ng ngiti sa isa't isa ni Tita Friday.

Ang k'wento ni Franco bago pa kami makarating sa farm ay naroon naka-stay si Tita Friday at nagbabantay ng farm ngayon. Kaya naman expected ko nang doon kami magkakakilala.

Inilibot ko ang tingin sa buong farm, napagtanto ko na p'wedeng-p'wede ka nga roon mag-stay dahil may maliit silang kubo roon. At hindi lang ito basta kubo, dahil kumpleto ito sa gamit. May maliit na kusina, may dining area, CR at k'warto.

"Ahm, sandali lang, ma, ililibot ko lang po sa buong farm si Mandy," pagpapaalam ni Franco sa kaniyang ina.

"O, sige, saktong-sakto at maghahanda rin ako ng pagkain para sa tanghalian, dito ka na kumain, hija."

"Sige po, tita," nakangiti kong sagot.

Inilibot nga ako ni Franco sa kanilang farm. Pinahiram niya ako ng sumbrero na kung tawagin daw ay sambalilo. Tirik na tirik kasi ang araw at iniingatan ni Franco ang aking balat. Talagang nag-enjoy akong makita ang iba't ibang uri ng hayop katulad ng manok, baboy, rabbit, baka at kambing. Doon ko nakita ang simpleng pamumuhay ni Franco sa kabila ng pagkakaroon nito ng masaganang buhay mula pa noon. Nakilala ko rin ang ilan sa mga tauhan nila na nakatokang magpakain sa mga hayop. Isa na roon si Mang Joaquin.

Sobrang na-amaze ako kung paano nito pakainin ang isang rabbit. Kaya nag-request ako na kung p'wede ko iyong subukan. "Naku, ma'am. Napakaganda mo po para magpakain ng kuneho. Pero sige, papayag ako dahil baka mapagalitan pa ako ni boss, e." Bahagya akong napangiti at sandaling napasulyap kay Franco.

"Salamat pero parang ang saya lang kasi ng ginagawa n'yo, Mang Joaquin." Mabilis nga akong natutong magpakain ng rabbit. Hanggang sa sinubukan ko na ring magpakain ng iba pang uri ng hayop.

Nang makaramdam ng pagod ay nagdesisyon na kaming bumalik sa kubo. Doo'y naamoy namin ang mabangong niluluto ni Tita Friday.

"Ma, mukhang masarap 'yan, ah?" pagbungad ni Franco nang makalapit kay tita.

Nakita kong napangiti si Tita Friday bago siya lumingon sa akin. "Ano, Mandy? Nag-enjoy ka bang makita ang mga hayop dito sa farm?"

"Opo, tita. Nakakatuwa po pa lang magpakain."

"Naku, sa una lang 'yan pero kapag palagi mong ginagawa ay nakakasawa rin."

"Ma," pagsaway ni Franco kay tita.

"E, bakit? Totoo naman ang sinasabi ko. Pero sa totoo lang, mas gusto ko talaga rito sa farm kaysa sa bahay. Kasi rito, marami akong nakikita at hindi ko masyadong naiisip ang papa mo." Hinayaan ko na muna silang makapag-usap mag-ina hanggang sa nakuha muli ang atensyon ko nang may sabihin si tita na nakapagpa-curious sa akin.

"Siya nga pala, may darating din akong bisita kaya nagluto rin ako ng masarap na pagkain."

"Talaga, ma? E, sino?" At bago pa man masagot ang katanungang iyon ni Franco ay lumiwanag naman ang mukha ni Tita Friday.

"O, she's here!" Pareho kaming napalingon ni Franco sa pinagmamasdan ng mata niya. At tila natameme ako nang bumungad sa amin si Elaiza.

Sandali siyang napairap nang magsalubong ang tingin namin. At tila naging maamong tupa ang awra nito nang lumingon ito kay Tita Friday.

"Hi, tita! Na-miss kita!" Sa totoo lang ay hindi na ako magtataka kung magka-close sina Elaiza at Tita Friday. Dahil noon pa naman ay batid kong may connection na ang pamilya ni Franco sa pamilya ni Elaiza.

Naramdaman ko ang pagkapit ni Franco sa aking braso. Ramdam siguro niyang hindi ako komportable sa nangyayari. "'Wag kang mag-alala, hindi ako makapapayag na awayin ka niya, dahil kasama mo ko," bulong ni Franco sa akin.

At nang mabaling ang tingin ni Elaiza sa kamay ni Franco na nakahawak sa braso ko ay pakiramdam ko, sa tingin niya pa lang ay parang gusto niya na akong tirisin ng buhay.