Chapter 3- First Dance

NANATILI SIYA sa harapan ko at hindi na nagpatumpik-tumpik pa para sabihin ang mga katagang, "It's been a long time since I see you. You look more beautiful, Mandy. That's why I'm here to tell you, if.. can we dance?" Napatakip ng bibig ang aking tatlong kaibigan nang dahil sa kilig. While I was stock of being undecided from Franco's words.

Ilang ulit kong ipinikit-dilat ang mga mata ko. Hindi ako makapaniwala na pagkatapos ng ilang taon ay titibok muli ang puso ko sa isang taong minahal ko nang lihim noon. Pero napaka-unfair ko naman kung ipagkakait ko ang sandaling iyon para sumaya si Elaiza.

Pero animo'y umaayon ang pagkakataon para sa amin ni Franco, dahil nang magsimula kaming pumwesto sa may dance floor upang sumayaw ay bigla naman tumugtog ang isang awitin na nag-udyok sa ibang mga nandoon para isayaw din ang kani-kanilang mga nagugustuhan o kaibigan.

?

Beautiful girl, wherever you are..

I knew when I saw you, you had opened the door..

And while I am on the bright side to have a dance with Franco, I know that Elaiza is getting jealous from what she seen. Matagal na kasi siyang may pagtingin kay Franco, lalo na nang maging kandidato ito ng Mr. Intramurals no'ng college. Isa rin s Franco sa mga hinahangaan ng mga kababaihan dahil walang duda ang taglay nitong kagwapuhan.

Akala ko nga noon ay imposibleng mapansin niya ako dahil kung ihahalintulad naman ako kay Elaiza ay maganda ito at matalino pa. Samantalang ako ay ganda lang ang puhunan.

"Kumusta ka pala? I've looked for you since I saw you from magazine." Pagsisimula ni Franco ng usapan. Hindi ko akalaing ganoon na pala ako kasikat sa Maynila. At habang patuloy kami sa pagsayaw ay aaminin kong nakararamdam pa rin ako ng spark sa tuwing magsasalita at ngingiti siya.

"Ayos lang naman, ikaw nga itong successful na. I heard na ikaw na ang nagma-manage ng farm ninyo." Nakita ko ang bahagyang paglingon niya sa kaniyang mga circle of friends at mukhang pinagkakaisahan nila si Franco na tuksuhin sa akin.

"Yeah, after the death of my papa two years ago ay ipinagkatiwala na sa akin ni mama ang farm. Para rin daw sa magiging future family ko." Mataman niya akong tinitigan sa mga mata na tila matutunaw ako. Para bang ipinahihiwatig niya sa akin na natagpuan na niya ang babaeng gusto niyang pakasalan. "And now that I found you, hindi ko na hahayaang palampasin pa ang pagkakataon na 'to." Napalunok ako sa sinabi niya. Para bang hindi ako handa sa muling pagpaparamdam niya sa akin. At parang kaming dalawa lang ang taong naroon kahit bumabalot sa amin ang isang awitin. "I still like you, Mandy. At sana this time ay hindi mo na ako basterin."

Sandali akong napangisi. "Hindi kaya masyado ka lang nagmamadali, Franco? O baka naman masyado ka lang nagpapadala sa nakaraan. Look, iba na ang ngayon," sabi ko pa. Dahil para sa akin ay malabong gusto niya pa rin ako pagkalipas ng ilang taon. Sa gwapo niyang taglay ay hindi malabong magkanobya siya.

Gusto ko na sanang paniwalaan pa ang ilusyon kong iyon pero mas inilapit niya pa ako sa mga bisig niya, dahilan para maramdaman ko ang mabilis na pagtibok ng puso niya. Saka ko siya bahagyang naitulak nang maisip na nasa public place kami. "I'm sorry," tanging nasabi niya. "I just couldn't help myself, Mandy. Kay tagal kitang hinintay kahit alam kong basted lang ako noon."

Napailing ako habang pilit na napapangiti. "It's okay, hindi lang ako sanay na masyado kang mabilis, Franco. At gusto ko lang ipaalam sa'yo na may pila sa panliligaw."

"I know, sa ganda mong 'yan ay malabong mauna ako sa pila. But please, can you prioritize me?" Sandali na naman akong napangisi. Hindi lang ako makapaniwala na head over heels pa rin sa akin si Franco Carter. "I'm serious, Mandy. If I need to court you over and over again, I would do."

"O, e, bakit hindi na lang si Elaiza? I guess, hindi mo na kailangang pumila sa kaniya dahil simula pa noon ay gusto ka na niya."

"But I don't like her." Parang gustong magtatalon ng puso ko sa kilig. Seryoso nga siya sa panliligaw sa akin. At naging way pa talaga ang alumni party na ito para sa amin.

Nang balingan ko ng tingin ang table ng aking mga kaibigan ay panunukso ang nasilayan ko mula sa kanila. Alam kasi nila na noon pa ay gusto ko na rin si Franco, pero dahil mas inuna ko ang isip sa puso ay sandali kong pinigilan ang sarili na mahalin siya. And I never thought that after few years, ay tila sariwa pa rin ang nararamdaman ko para sa kaniya.

Pero ayoko namang madaliin ang lahat sa amin. Gusto kong mas kilalanin pa siya bukod pa noon. Nasundan pa ng sumunod na kanta pero nanatili kaming nasa dance floor ni Franco. Kaya naman doo'y binigyan ko siya ng kaunting assurance para sa amin. "Okay sige, pumapayag na ako na ligawan mo ako, ulit. Pero bumalik ulit tayo sa una, kung saan ay kikilalanin natin ang isa't isa."

"Pagkatapos ba no'n ay sasagutin mo na ako?" Hindi ko alam kung saan hinuhugot ni Franco ang kaniyang lakas ng loob para manligaw. Kung may lalaking ubod ng katorpehan, siya naman ay ubod ng confidence sa sarili. Pero bagay lang din naman dahil talagang gwapo siya at makalaglag panty. Aaminin ko na mas naging gwapo siya ngayon. Kaya siguro ganoon na lang ang masamang tingin sa amin ni Elaiza.

"Maybe? Titingnan pa naman natin kung magki-click, 'di ba?" Nakita kong bahagya siyang nalungkot. Pero pinilit niya pa ring ngumiti. Ayoko naman kasing madaliin ang lahat sa amin, kahit na alam kong gusto namin ang isa't isa.

"Okay, I am looking forward na maging girlfriend na kita at maging boyfriend mo na ako." Hindi ko namalayang nakangiti na pala ako sa sinabi niyang iyon. At kakatwa kung paano kami natigilan para sa isang mahalagang announcement.

Kaya naman unti-unting nag-alisan ang mga tao sa dance floor, kasama kaming dalawa. Hinatid niya ako ng maayos sa aking table habang hindi pa rin mawala ang panunuksong tingin ng aking mga kaibigan. "See who's lucky tonight? Walang duda dahil sa kakaibang alindog na mayroon ang kaibigan nating si Mandy," ang sabi ni Jamaica.

"So, inggit ka na niyan?" pang-aasar pa ni Kendra.

"Ako? Excuse me, I have a long time boyfriend. And besides, bakit naman ako maiinggit kay Mandy kung p'wede ko naman siyang idolohin? Right, friend?" paghingi pa ng pagsang-ayon sa akin ni Jamaica. Habang ngingiti-ngiti lang sina Bianca at Kendra.

"Thanks, Jamaica," sabi ko. At doo'y nagsimula na ang program para sa exciting na party para sa lahat ng batch na naroon.

It was a fulfilling day for us, lalo na't binalikan ang mga alaala noong college sa pamamagitan ng slide show. Hanggang sa magkaroon ng major and minor awards para sa mga outstanding students. At hindi ako pinalad na mapasama ro'n dahil aaminin kong medyo mahina pa ang utak ko noon at bobo pa ako sa wikang Ingles. No wonder na halos lahat ay hakot ni Elaiza dahil siya naman talaga ang isa sa mga outstanding students noon including our president in BSBA society na si Alexandra Fernandez.

Buong bigayan ng awards ay nanatili lang akong tahimik at masaya sa achievements ng iba. Umaasa rin ako na balang araw ay hindi lang puro ganda ang magiging dahilan ng success ko sa buhay. Dahil pangarap ko rin na magkaroon ng sariling business.

Hanggang sa umulan na naman ng kilig sa table namin nang lapitan akong muli ni Franco. "Can we dance again?" I admit that he was my first dance since college. At ngayo'y muli niyang hinihingi ang kamay ko para magsayaw ulit kami.

At sino ba naman ako para tanggihan siya? Kaya naman dahan-dahan kong inilapat ang aking palad sa kamay niyang nakalahad sa akin. And we dance the whole night again and again.