Una nilang nakuha ang isang letter.
“If you get caught, take the medicines and your families will live in peace.” Anas sa letter. Ngayon, malinaw na sa kanila na may nag-utos sa kanila na patayin si Monique. Kung ganun, sino?Nagkatinginan silang lahat, wala silang person of interes para gawin ang bagay na ito kay Monique.“Kuya,” anas ni Monique. Nakaramdam siya ng takot dahil may tao na gusto siyang patayin.“These people is foreigner Sir, they are not from in this country.” Wika ng pulis.“Can we see them?” tanong ni Anthony. Iginiya naman sila kaagad ng pulis kung nasaan ang bangkay ng mga lalaki. Tiningnan nila ang mga itsura ng mga ito at alam nilang mga kapwa nila Pilipino ang mga lalaki.“Nanggaling ang mga killer mo sa Pilipinas Monique.” Saad ni Warren habang nakatingin sila mga bangkay. Napalunok si Monique, nanahimik na sila pero bakit may taong galing sa sarili niyang bansa ang gusto siyang patayin?Binalikan nila ang mga gamit ng mga lalaki. Mga pera ang laman ng bag at nang makita ni Monique ang isang bracelet ay napakunot siya ng noo. Tatlong taon na ang nakalipas pero hinding hindi niya makakalimutan ang itsura ng bracelet na ito at kung sino ang nagmamay-ari ng bracelet.“Let’s go,” nagmamadaling wika ni Monique at nauna nang sumakay sa kotse. Nagtataka namang sumunod sa kaniya ang mga Kuya niya.“Why? What happened? Anong meron sa bracelet?” nagtatakang tanong ni Arjel habang nasa byahe sila.“Kilala ko ang bracelet na yun and I need to confirm it. Let’s go home,” wika niya na sinunod naman nila. Nagtataka sila kung sino ang nasa isip ni Monique para gawin sa kaniya ito. Tahimik na ang buhay niya at wala na siyang communication sa Pilipinas maliban sa mga magulang niya.Nang makauwi sila, mabilis na tumayo si Nigel para kumustahin ang mga pinsan niya.“What happened?” tanong niya kaagad. Napansin niya ang sugat ni Monique sa braso.“What happened to her?” tanong niya sa mga pinsan niyang lalaki nang lampasan siya ni Monique.“Someone tried to kill her,” sagot ng kambal niyang si Arjel.“What the fuck,” napapamurang wika na lang ni Nigel. Hinintay nila si Monique na bumaba dahil mukhang may kinuha siya sa loob ng kwarto niya. Ilang minuto lang ang lumipas, dala-dala niya na ang laptop niya.Naupo na siya sa tabi ng mga pinsan niya at binuksan ang laptop niya. Tahimik lang naman silang nakatingin din sa laptop ni Monique. Tinitingnan niya ang ilang mga image sa laptop niya at nang makita niya ang hinahanap niya tumigil na siya sa pagscroll.Hawak-hawak ni Monique ang bracelet na galing sa mga gamit ng mga lalaki. Pinagkumpara niya ang nasa picture at ang hawak niyang bracelet.“Si Isabella? She’s your bestfriend, right? Kaya paano niya magagawang ipapatay ka?” naguguluhang wika ni Warren.“I don’t know but maybe it’s because of Aidan?” hindi niya rin siguradong wika. Napada/ing na lang siya nang kumirot ang sugat niya.“Because of Aidan? Magbestfriend kayong dalawa at alam niyang ex mo siya.” anas na rin ni Arjel. Walang alam ang mga pinsan niya na si Isabella ang babaeng naabutan niya na katabi ni Aidan sa kama.“Dahil si Isabella ang dahilan kung bakit kami naghiwalay ni Aidan. Si Isabella ang naabutan ko noon na katabi ni Aidan sa kama. Matagal ko ng kilala si Isabella at kilalang kilala ko ang bracelet niya dahil palagi niya itong suot noon pero ang hindi ko maintindihan, bakit?” naguguluhan na ring wika ni Monique.Nagulat ang mga pinsan niya at ang Kuya niya sa isiniwalat ni Monique. Naikuyom ni Monique ang kamao niya. May kinalaman din ba si Isabella sa pagkakaroon ng sunog sa nursery kung nasaan ang anak niya?Kung pinalampas niya ang nangyari sa sunog na yun hindi niya palalampasin ang nangyari ngayon. Nananahimik na siya kaya bakit pa ba nila ginugulo ang buhay niya? Wala naman na siyang pakialam sa mga buhay nila.Wala na ring pakialam si Monique kung ang magkakatuluyan man ay si Isabella at Aidan. Masaya na siya kasama ng anak niya. Hinahamon nila si Monique pwes hindi niya aatrasan ang mga ito.“Why didn’t you tell this to me?” seryosong wika ni Anthony. Tinutulungan niya ang kapatid niya pero nagagawan pa rin siya nito na lihiman.“Dahil ayaw ko ng pag-usapan pa, ayaw ko ng palakihin pa at ayaw ko ng isipin pang nagawa akong traydurin ng dalawang taong pinagkatiwalaan ko pero kung totoo ngang may kinalaman si Isabella sa mga nangyayari sa akin dito sa England hindi ko ‘to palalampasin. Kapag napatunayan kong may kinalaman din siya sa sunog sa nursery sa hospital—““What will you do?” blangkong sabat ni Anthony. Hindi niya nagugustuhan ang pagiging seryoso ng kapatid niya.“Anong gusto mong gawin ko Kuya? Manahimik at maghintay na lang kung kailan sila magtatagumpay? Yun ba ang gusto mo na gawin ko? May taong gusto akong patayin at ngayong hindi siya nagtagumpay paniguradong hindi siya dun titigil. Hindi ako pwedeng manuod lang at maghintay sa gagawin nila sa akin. Paano kung ang anak ko naman ang patayin nila? Saka na lang ba ako kikilos?” seryoso niyang saad sa Kuya niya.Natahimik ang mga pinsan niya dahil ngayon lang nagseryoso si Monique. Palagi silang nagbibiruan, isang mahinang babae ang tingin nila kay Monique kaya hindi sila sanay na nagagalit at nagiging seryoso ito sa harap nila.“She has a point,” saad din ni Nigel. Hindi biro ang nangyari kay Monique sa araw na ito. Napatayo si Anthony at bahagyang lumayo. Nakapamaywang ang isa niyang kamay habang hinihilot niya ang sintido niya.“Balak mong bumalik sa Pilipinas at hahanapin kung sino ang gustong pumatay sayo? Monique, nandito pa lang kayo pero delikado na paano na lang kapag umuwi ka ng Pilipinas? Mas madali ka nilang mapapatay. Nag-iisip ka ba?” hindi maitago ang galit ni Anthony.Tumayo na rin si Monique at hinarap ang Kuya niya.“Gusto mong magtago ako? Magtago kami ng anak ko?”“Kung yun ang dapat Monique, kung dun kayo mas magiging ligtas bakit hindi?” inis na nasabunutan ni Monique ang sarili niya.“Kuya, kung dito nga nahanap nila ako kaya possible ring mahanap nila ako kapag nagtago ulit ako. Ayaw kong nagtatago lang kami ng anak ko, ayaw kong tumatakbo sa isip ko na sa tuwing lumalabas kami ay baka may taong naghihintay na sa amin para patayin kami. This is a crime at gusto mong balewalain ko?”Nakikinig lang ang mga pinsan nila habang nag-aaway silang magkapatid.“Sa tingin mo ba magiging tahimik ang buhay ko kapag hinayaan ko lang? Alam mo naman kung gaano kami katahimik dito diba? Tapos dumating ang mga lalaking yun para patayin ako. Hindi pa nga natin sigurado kung totoo bang nasunog ang nursery o baka may taong sinadya yung sunugin.” Dagdag pa ni Monique.Naiintindihan ni Anthony ang gustong mangyari ng kapatid niya. Natatakot lang din siya na baka mas lumala lang ang nangyayari sa kanila kapag pinayagan niyang umuwi ang mga ito ng Pilipinas.“Magpapadalos-dalos ka sa magiging desisyon mo? Hindi ka pa nga sigurado kung totoo ba ang hinala mo.” saad pa rin ni Anthony. Ayaw pa rin niyang payagan ang kapatid niya.“Sa tingin mo ba ako pa rin ang Monique na nakilala niyo sa maraming taon? Sa tingin niyo ba hindi magbabago ang isang tao? Kuya, hindi ko sinasabi na uuwi na ako kaagad ng Pilipinas at hindi rin ako kikilos ng padalos-dalos. Gusto ko munang pag-aralan ang lahat ng mga magiging plano ko. Ayaw kong bumalik ng Pilipinas na isang mahina at ang dating Monique na nakilala nila.” Napabuntong hininga si Anthony na tila ba sumusuko na sa kapatid niya.Hinarap na ni Anthony si Monique at tiningnan ito ng diretso sa mga mata niya. Desidido na si Monique sa desisyon niya at kahit na pigilan niya ito mukhang wala naman siyang planong sundin ang Kuya niya.“So, what’s your plan?” tanong na ni Anthony.“Hindi ko pa alam pero pag-iisipan ko pa. Marami pa akong pag-aaralan.” Sagot niya at naupo na sa sofa.Muli niyang tiningnan ang bracelet na alam niyang pagmamay-ari ni Isabella. Anong koneksyon ni Isabella sa mga lalaking nagtangka na patayin siya?Pinatay ng mga lalaking yun ang mga sarili nila dahil sa pananakot ng kung sino man sa kanila. Hawak ng taong yun ang mga pamilya nila kaya mas pinili niyang mamatay. Paano nila natunton kung nasaan sila?Posible kayang matagal na silang minamanmanan? Tahimik naman na siya at wala naman siyang ginagawa sa kanila.Niresearch ni Monique si Isabella. Matagal na siyang mga walang balita sa kanila dahil pinutol niya na ang connection sa kanilang lahat.“Engage na si Isabella at Aidan?” gulat na saad ni Monique. Hindi na dapat siya magugulat dun pero hindi pa rin niya naiwasan.Pinag-aralan ni Monique ang mga dapat niyang pag-aralan. Nagresearch na rin siya sa mga nangyayari sa buhay ni Aidan lalo na ni Isabella. Posible kayang alam ni Isabella ang tungkol sa anak nila ni Monique at Aidan?Kung alam niya, anong kinalaman ni Isabella sa nangyaring sunog sa nursery tatlong taon na ang nakalilipas.Unang-unang pinag-aralan ni Monique ay ang tungkol sa negosyo. Nagpaturo na rin siya sa Kuya niya para alam niya ang bawat takbo sa loob ng isang kompanya.“Kasama ba ito sa paghihiganti mo?” kuryosong tanong ni Anthony habang tinuturuan niya ang kapatid niya. “Saka anong gagawin mo sa perang hiniram mo sa akin? Sobrang laki nun Monique, saan mo ba gagamitin?” dagdag pa niyang tanong.“Don’t worry Kuya hindi ko yun gagamitin sa walang kabuluhang bagay. Malalaman mo rin sa susunod kung bakit ko pinag-aaralan ang negosyo.” Pagpapaliwanag niya. Napapabuntong hininga na lang si Anthony.Sa ilang buwan niyang tinuturuan ang kapatid niya malaki na rin ang improvement niya.
Natutuwa ang mga dati nilang katulong na muli siyang makita. Ang laki na ng pinagbago niya dahil dati para lang siyang bata, isang dalaginding na walang ibang pinapakinggan kundi ang sarili niya lang.“Mamala, Lolodad!” tawag ni Brylle sa mga Lolo at Lola niya.“Oh my God, nandito na ang apo ko.” excited ding wika ni Arianna saka niya sinalubong si Brylle at pinaliguan ito ng halik sa noo.“I miss you so much, my little one. How are you? Ang laki-laki mo na.” niyakap niya ang apo niya at nanunuod lang naman si Monique. Ang Daddy niya naman ang sumalubong sa kaniya.“Kumusta ang prinsesa ko? Are you okay now?” nangungulila ang tinig niyang tanong sa nag-iisang prinsesa ng mga Sandejas. Dinama ni Monique ang mainit at mahigpit na yakap sa kaniya ng kaniyang ama.“I’m fine Dad, I’m not a baby anymore,” wika niya. Ngumiti naman ang ama niya sa kaniya saka ito kumalas sa pagkakayakap niya sa anak.“I’m happy that you’re back, I’m sorry if we can’t visit you there often.” Ngumiti naman si M
Hindi maalis ni Aidan ang paningin niya kay Monique na seryoso na ngayon ang mga tingin. Matapang ding sinalubong ni Monique ang mga titig ni Aidan sa kaniya. Ramdam ni Aidan ang malaking pagbabago kay Monique dahil sa paraan pa lang ng mga titig nito sa kaniya.Unang sumuko si Aidan sa titig ni Monique dahil hindi niya na makayang masalubong ang mga yun. Ang babaeng sinaktan niya ilang taon na ang nakalilipas ay nasa harapan niya na ngayon. Ang buong akala niya ay hindi niya na makikita pa si Monique lalo na ng malaman niyang wala na ito sa bansa.Kitang-kita ni Aidan sa mga mata ni Monique ang pagiging seryoso niya, hindi na siya yung babaeng nakilala niya noon na tila ba walang ibang kayang gawin sa buhay.Hilaw na natawa si Mrs. De Chavez, ang ina ni Aidan nang makita niya si Monique.“Are you kidding? Tell me that you’re kidding.” Saad niya pero seryoso lang siyang tiningnan ni Monique.“Do you think I would come here for no reason? You are waiting for a major shareholder of your
Nang makauwi si Monique sa bahay nila, nagulat na lang siya nang makita niya ang mga Uncle niya na naghihintay sa kaniya. Seryosong nakatingin ang mga ito sa kaniya at mukhang siya ang hinihintay. Hinanap na muna ni Monique ang anak niya kung nasaan dahil nandito na ang Kuya niya.“Pinasama ko na muna kay Tita Loleth sa mall si Brylle.” Saad ni Anthony dahil halata namang si Brylle ang hinahanap niya.“Please sit down,” seryosong wika ng Tito Mason niya, isang gobernador. Mukhang alam na ni Monique kung anong pag-uusapan nila ngayon. Naupo na siya at mag-isa niya lang sa isang sofa habang nasa harap niya naman ang mga Tito niya. Nasa gilid naman ang mga pinsan niya at mga magulang niya.“Meron ka bang dapat sabihin sa amin, Monique?” unang tanong ni Mason. Tahimik lang naman si Monique saka niya tiningnan ang Kuya niya. Napapahilot si Anthoney sa sintido niya dahil hindi niya na maintindihan ang kapatid niya.“Answer us Monique,” may diin na ring saad ng Tito Jacob niya, ang pinaka ma
Salubong pa rin ang mga kilay ni Aidan. Salita nang salita ang pamilya niya sa kaniya pero tila ba wala siyang naririnig dahil okupado ang isip niya tungkol kay Monique. Simula nang mahuli siya nito na katabi sa kama si Isabella, hindi niya na ito nakita, wala na siyang nabalitaan tungkol sa kaniya sa nakalipas na anim na taon.Nahilot ni Aidan ang sintido niya. Pinahanap niya noon si Monique dahil gusto niyang malaman kung okay lang ba siya o kung masaya na ba siya pero walang nangyari sa pagpapahanap niya dahil wala na pala sa bansa si Monique.“Aidan, nakikinig ka man lang ba sa amin?!” malakas na namang sigaw sa kaniya ng kaniyang ina. Wala ba siyang maririnig sa maghapon na ito kundi ang malakas na sigaw ng kaniyang ina?“Hindi pwedeng makuha ng babaeng yun ang lahat ng shares ng kompanya natin. Manang mana talaga siya sa Lolo niya, kinuha na nila ang kompanya noon sa Lolo mo at hinding hindi ko hahayaan na sa kaniya naman mapupunta ang kompanyang pinaghihirapan namin ng Daddy mo
Samantala naman ay nasa pool si Monique, enjoying swimming. Wala ang anak niya dahil iginala na naman siya ng mga Tito niya, hindi siya nag-aalala dahil mga pinsan niya ang kasama ng anak niya. Pabalik-balik lang ang paglalangoy niya sa napakalalim na tubig.“Hintayin niyo na lang po siya na umahon. Ihahatiran ko lang po kayo ng meryenda.” Saad ng isa sa mga katulong nina Monique. Napangiti naman ang lalaki saka muling tiningnan si Monique na lumalangoy pa rin.Nakaone piece lang siya at kitang kita ang kurba ng maganda niyang katawan. Nang mapagod si Monique sa kakalangoy niya ay umahon na siya. Dahan-dahan pa siyang napatingala sa taong nanunuod sa kaniya kanina pa.“Zamir?” gulat na saad ni Monique nang makita niya si Zamir. Natawa naman si Zamir at napakibit balikat.“Oh my God, it’s you.” anas pa ni Monique saka nagmadaling umahon sa tubig. Iniabot naman ni Zamir ang bathrobe ni Monique. Tuwang tuwang niyakap ni Monique si Zamir.“Bakit hindi ka nagsasabi na pupunta ka rito? Kara
Paggising ni Isabella kinabukasan hindi niya nakita si Aidan sa kama. Ngalay na ngalay din ang leeg niya dahil sa upuan siya nakatulog. Hindi man lang siya nagising ng madaling araw para sana nakalipat man lang sa kama. Hindi niya nakita sa kama si Aidan at tila hindi man lang yun nakusot. Bumaba ng kwarto si Isabella at hinanap ang ina ni Aidan para sana tanungin kung umuwi ba kagabi si Aidan. Nang makapasok siya ng kusina ay nakita niya si Aidan na kumakain na. “Where have you been? Saan ka natulog?” tanong ni Isabella kay Aidan. Patuloy lang namang kumakain si Aidan, tahimik na ang umaga niya huwag na sanang sirain pa ni Isabella. “Aidan, I’m asking you. Where did you sleep last night? Naghintay ako sayo sa kwarto mo pero hindi ka man lang umuwi?” mariing naipikit ni Aidan ang mga mata niya saka niya inis na tiningnan si Isabella. “Hindi ko sinabi sayo na hintayin mo ako o matulog sa kwarto ko. You’re not even my wife to ask me that. Isabella hindi pa lang kita asawa pero k
Hindi alam ni Monique kung bakit siya kinakabahan. Wala namang mangyayari ngayong gabi, dadalo lang naman sila ng party. “I didn’t know that you have a hidden beauty. Well, you’re really beautiful pero ibang iba pala ang ganda mo kapag nag-aayos ka.” Napapailing na lang si Monique. Hindi niya alam kung matatawa ba siya o hindi. Nahihiya siya kapag ibang tao na ang pumupuri sa ganda niya. Matagal na silang magkakilala ni Zamir pero ngayon lang siya nito pinuri. “Puro ka kalokohan, let’s go.” Anas niya. Matamis namang napangiti si Zamir dahil kitang kita niya ang pamumula ng mga pisngi ni Monique. Nang makarating sila ay nauna nang bumaba si Zamir para mapagbuksan niya ng pintuan si Monique. Dahan-dahan ang pagbaba ni Monique habang nakaalalay sa kaniya si Zamir. Nakaheels na si Monique pero mas matangkad pa rin sa kaniya si Zamir. “Nagpatahi ka pa ba ng gown mo?” tanong ni Zamir. Tiningnan ni Monique ang sarili niya dahil sa pagtataka. “Hindi, bakit? May mali ba?” tanong ni