LOGINShare
Chapter 7: Pain
Last Updated:
2023-07-18 16:50:12
Related chapters
Unbidden Tears Chapter 8: Martyr
“Love lies in those unsent drafts in your mailbox. Sometimes you wonder whether things would have been different if you'd clicked 'Send'.” Faraaz Kazi Chapter 8 I decided to call my husband, I need to know if he's okay and I need to make sure na hindi siya nagsisinungaling sakin. Asawa niya ako, kahit wala na ang pagmamahal niya sa akin, asawa parin niya ako sa papel kaya may karapatan akong magiging asawa niya at gawin ang duty bilang asawa. Hindi naman sa inaakusahan ko siya na nagsisinulang, It's just that, we are not in a good terms right now and I am so afraid that he'll do something that will break my heart again. I stared at my phone before I decided to click the call. Narinig kong nag ring ito. "fuck yes, right here Britt" nanginginig ang mga kamay ko habang hawak ang cellphone, he is literally moaning on the other side of the phone. My tears fell down, at sinadya pa talaga niya na marinig ko ang kababalaghan na ginagawa nila. Brittany pretended to be kind but in r
Last Updated : 2023-07-19Unbidden Tears Chapter 9: Numb
"You will never know the power of yourself until someone hurts you badly." Chapter 9 Dumating na si Alisson dala ang mga drinks naming, nilapag niya ito sa table namin at uminom naman silang dalawa habang tinitigan ko muna ang wine ko. Matagal na akong di nakainom ng wine, last na iyung anniversary namin ni Sandro sa March 26. I know this is a bad idea, napilitan lang talaga ako sa mga kaibigan ko. Patay ako ni Sandro pag nalaman niya na nandito ako. Baka mag away na naman kami, we've been through enough this week, sana naman makapagpahinga kami sa away, pagod na ako makipag away. This is only for one night, at di na ako papasok sa ganito pag matapos ang gabing to. This is gonna be a very long night. "Uminom kana Faye, huwag mong sabihing aayaw ka na naman?" saad sakin ni Alisson kaya inangat ko ang baso at uminom ako ng kunti at napangiwi sa lasa. Masaya namang nag usap ang dalawa. I glared at Allison, minsan nakakainis talaga mga kaibigan mo. "Patay ako ni Sandro nito" sa
Last Updated : 2023-07-19Unbidden Tears Chapter 10: Psycho
"You know it hurts me but you do it anyway." Chapter 10 Dalawang araw na ang lumipas at hindi na umuwi si Sandro sa bahay namin kaya labis ang lungkot na aking nararamdaman, natatakot ako dahil magdidivorce na kami. Hindi ko kayang iwan ang taong mahal ko, hindi ko kaya. Pero ano paba ang magagawa ko? Pano ko ba mababago ang isip ng asawa ko? HIndi na magbabago ang isip niya at ngayon hinihintay ko nalang siyang bumalik dito at wait for the worst. There is no turning back now, he finally made his decision and kailangan ko nang tanggapin iyon but it hurts a lot. Tahimik lang ang bahay at hindi ako lumabas sa kwarto namin ni Sandro dahil pagod ako, physically and emotionally. Tumawag din ako sa manager ko na aabsent muna ako ngayon dahil masama ang pakiramdam ko at kailangan ko pang padalhan ng pera sina nanay at tatay dahil mas lalo na silang naghihirap sa probinsiya. Ngayon, kailangan ko na talagang makaipon ng marami dahil I am on my own now, kailangan kong umuwi sa probinsi
Last Updated : 2023-07-19Unbidden Tears Chapter 11: New
"I don't like to hold back, because that's how you hurt yourself." Chapter 11 I am currently in a plane right, dalawa lang dala ko, iyong anak ko at iyong sakit na binigay niya sakin. I hate him for making me do this, I hate him for everything. Sa Camiguin muna ako for one week at pagkatapos, siguro don nalang ako sa baguio magtatago for good, at don nadin maghanap ng trabaho. I dont know what the future holds but I just hope that it will get better cause I don't want to feel this kind of pain ever again, I know this will pass and things will get better someday. Time will heal me, I just don't know when. All I know right now is, kailangan kong maging matatag para sa anak ko at kinabukasan niya. I will do anything for her and I will love her and protect her all my life. ? Nang makarating na ako sa Benoni, ay sumakay ako sa rela papunta samin. Kinabahan naman ako, kasi hindi pa alam ng mga magulang ko sa pinanggagawa ni Sandro sakin at alam kong magagalit sila pag malaman nil
Last Updated : 2023-07-20Unbidden Tears Chapter 12: Miracle
"I have found the paradox, that if you love until it hurts, there can be no more hurt, only more love." – Mother Teresa Chapter 12 I have been running errands these days, mahirap maghanap ng trabaho. Sherlyn has been helping me pero hindi ako qualified because I didn't get to finish college. I even slap her back nang sabihin niyang, tutulong siya sa mga gastos ko, nakakhiya iyon para sa kaibigan ko kaya tinanggihan ko siya. Nagsisisi talaga ako, sana tinapos ko nalang pag aaral ko bago ako nagpakasal kay Sandro, and now what do I get? A trauma and struggles dahil sa kanya. It is still hurting me, pero ngayon ay nangingibabaw talaga ang galit ko sa kanya. I didn't give up sa paghanap ng trabaho and then I finally found one, it is not much pero iyon lang talaga maabot sa qualifications ko. Isang dishwasher ang trabaho ko ngayon, I am thankful kasi isa rin to sa pinakamalaking restuarant sa baguio kaya sapat nato para sa pagbubuntis ko. I need to be careful in my work dahil di
Last Updated : 2023-07-20Unbidden Tears Chapter 13: Call
"Pleasure of love lasts but a moment. Pain of love lasts a lifetime."- Anonymous Chapter 13 Weeks had passed, I never heard anything from Sandro and I am very thankful. It's still hurts, even tho he treated me so bad, I still miss him so much but despite of all this mourning, ayaw ko na siyang makita kahit kailan pa. This feelings will fade someday and right now, my focus should be in my baby. Wala narin akong balita kay Noah, I didn't get to meet him again after our encounter and that is a relief because I really can't handle meeting him again. Ngayon ang schedule ko sa prenatal, para macheck ang kundisyon ng anak ko, hinaplos ko ang aking tiyan and I smiled, ngayon ko din malalaman ang gender ng anak ko. I am still debating kung e reveal naba ang gender ko or surprise nalang pagkatapos ko siyang maisilang. I also have a lot of names in mind, I am really so excited to my baby.Naghanda naman kami ni Sherlyn para makapasok narin siya sa trabaho at para makapunta na ako sa hospit
Last Updated : 2023-07-27Unbidden Tears Chapter 14: Disappointed
Sylvia Plath- "Perhaps someday I'll crawl back home, beaten, defeated. But not as long as I can make stories out of my heartbreak, beauty out of sorrow." Chapter 14 "He clearly likes you Faye" Sherlyn beamed nong sinabi ko sa kanya lahat ng nangyari samin ni Noah. Hinampas ko naman kamay niya, she's talking nonsense, and even if Noah really did like me, mawawala rin iyon pag malaman niyang buntis ako. Who wants to date a pregnant woman huh? Tell me, cause let's be realistic here, dating a pregnant woman is literally disgusting. It's like dating a woman who is still carrying another man's child and besides wala akong balak makipag date ulit, not now or ever. "You're talking nonsense" sabi ko sa kanya."Look, I know that he's a very kind man pero halata napo na parang gusto ko niyang makasama ulit" sabi niya, I rolled my eyes. This girl is so annoying sometimes. "Sher, kahit taman man iyang mga hinala mo, mandidiri parin iyon pag malaman niyang buntis ako. Loko ka" tawa ko.
Last Updated : 2023-07-27Unbidden Tears Chapter 15: HIM
Marilyn Monroe "Sometimes good things fall apart so better things can fall together. Chapter 15 Alessandro Carvalho's point of view I don't know what happened, I just woke up in silence. I was so drunk last night, I can barely walk. Wala akong narinig na ingay, wala akong narinig na luto ni Faye. And then flashback came into my mind sa nangyari, I hurt Faye. She's pregnant and I badly want the baby gone, hindi pwedeng magkaanak kami. Hindi pa niya alam ang buong katotohanan and it's better to stay that way. Everytime I see her in this house, I just feel anger. I hated her dahil naalala ko ang mga nangyari these past few years and it's her fault pero hindi na kailangan malaman niya ang lahat. We never told anyone, my family are the only one who knows this secret and it will remain burried.I got up and winced in pain dahil sa sakit ng katawan ko, I yelled Faye's name and then I realize na I locked her up in this room for two days without any food, I am not planning to kill he
Last Updated : 2023-07-27
Latest chapter
Unbidden Tears Chapter 46: Finale
“A-are you real?" I cried and he nodded and hugged me tightly that's when emotions hit me like a brick wall. I touched his face and caressed him, no he would vanish in the mean time, this is not real but I pray that this is real, please I don't want to wake up if this is not real. "I miss you so much baby" he cried and hugged me again. I sobbed in his chest, Im still confused but I dont care. real or not, I just want to feel him, to feel his body, his love that I miss all these years. I cried at binuhos ko lahat sa kanya ang nararamdaman ko, lahat ng sakit. "Why did you left me? I missed you so much!, hindi mo alam kong gaano ako naghirap nong nawala ka!" I cried harder. "I can't sleep thinking of you!" I sobbed and he just rubbed my hair and listened to me. I can feel his heartbeat "I celebrated christmas without you! Sandra and Caleb missed you so much, I feel like I cant go on and I wanted to give up so bad Sandro! Im so guilty kasi hindi man lang kita napatawad! Hin
Unbidden Tears Chapter 45: Ghost
"I never left you" my heart stopped when I heard a very familiar voice. I turned around and saw Sandro's handsome but now more matured face. Alam kong nanaginip lang ako pero kahit panaginip lang to ay kailangan kong sulitin. Siguro nababaliw na ako. Dahan dahan akong lumapit sa kanya and I caressed his face, why is this felt so real? Panaginip lang ito diba? "A-are you real?" I whispered at narinig ko ang tawa niya, hindi ko alam kung anong dapat na maramdaman, bakit parang totoo ang panaginip ko? kung totoo ito, mamatay siguro ako sa tuwa. I saw his beautiful smile. Hindi ko nakayanan, nasampal ko siya and I heard him groaned. I looked at my hands at sinampal ang sarili ko. Bakit hindi ako nagigising? "Aray, ang sakit non ah" narinig ko ang tawa niya. "Sandro?" I asked and closed my eyes but when I opened it again, nandon parin si Sandro. No, hindi ako makapaniwala? I touched his body and that's when I knew na totoo talaga siya. "P-pano?" I asked and touched his face a
Unbidden Tears Chapter 44: Remember
“Faye, kumain kana" napabalik ako sa realidad nang marinig ko ang boses ni Sherlyn, ilang araw na ako laging tulala. Hindi ko mapigilan ang sarili ko, hindi ko narin masyadong naalagaan ang mga anak ko kaya minsan don sila sa bahay ng parents ni Sandro. "Hindi to magugustuhan ni Sandro Faye, please lang huwag mong sisihin ang sarili mo" malungkot na sabi ni Sherlyn. Ilang araw narin ang lumipas nang pumunta kami sa libing ni Sandro, buti nalang wala nang pakialam ang pamilya ni Sandro tungkol sakin at hinahayaan nalang ako sa gagawin ko. Pagkatapos non ay minsan nalang akong lumalabas sa apartment, naalagaan ko naman ang mga anak ko pero minsan ay nawawala talaga ako sa sarili ko kaya naisipan kong don sila sa parents ni Sandro. "Hinahanap ka ni Zoe Faye, please maawa ka naman sa mga anak mo" sabi niya, I wiped the tears in my face at niyakap si Sherlyn. She's right, kailangan ko nang gumising sa realidad at alagaan ang mga anak ko. "I'm sorry" malungkot na sabi ko kay Sher
Unbidden Tears Chapter 43: Beep
Nakaupo kami ako ngayon sa hospital habang hawak ang umiiyak na Zoe at karga ko si Caleb na walang alam sa mga nangyari. Nakita ko ang mga nag alalang mukha ng pamilya ni Sandro. Hindi parin mawala sa isip ko ang pangyayari panay parin ang pagbuhos ng mga luha ko, kasalanan ko kung bakit na aksidente si Sandro, kung hindi nalang sana ako lumabas, hindi sana mangyari ang lahat nang to. "Anong nangyari sa anak ko?!" iyak ng ina ni Sandro. Narinig naming bumukas ang pinto ng operating room at don bumugad ang mukha ng doctor. Napatayo naman ako. Nakita kong nag usap ang pamilya ni Sandro at ang doctor, hindi ako makalapit dahil ayaw kong marinig ang sasabihin ng doctor dahil umiiyak ang mama ni Sandro. "He's dead" iyon lang ang narinig ko at napahagulhol ako at niyakap si Zoe, sinilip ko siya sa operating room at tinaktakpan na ang kanyang maputlang mukha. Hindi ko na kayang makita pa ang lahat. I just hugged my daughter at si Caleb. Patay na si Sandro at kasalanan ko, alam kong ma
Unbidden Tears Chapter 42:
The next few days had been hectic, Hindi tumitigil si Sandro sa pangungulit samin. Hindi ko naman pinagkait ang mga anak niya at minsan hinahayaan ko silang Makita pero dapat andon ako palagi dahil wala akong tiwala kay Sandro. Balak ko nadin sanang umuwi na sa probinsya pero nakabantay para ti si Sandro, parang lahat ng pinupuntahan ko ay alam niya. Sandro keeps sending me flowers, Panay talaga ang suyo niya pero ayaw ko na talaga, mahal ko pa rin siya pero masakit pa rin ang ginawa niya samin ng mga anak niya, hindi ko parin matanggap at natatakot ako na kapag papatawarin ko na siya ay magbabago na naman ang ugali niya. Nag sasama rin kami ni Noah minsan especially pag pumupunta kami sa park kasama si Sherlyn, nagagalit si Sandro tungkol dito pero wala na siyang magawa. Kasalukuyan kaming nandito sa bagong apartment na trinitarian namin ng mga anak ko, habang naglalaro si Sandro ang mga anak namin. "Uuwi kaming probinsiya" Sabi ko, natigilan naman si Sandro at agad na n
Unbidden Tears Chapter 41: Tired
Parang nasa 30 plus na ang babae, napatakbo naman si Zoe sakin sabay ngiti at pinakita sakin ang kamay niya na may maraming stars. Napangiti naman ako sa anak ko at hinalikan ko ito sa pisnge. Tumingin ako muli sa babae. "Bagong yaya po ako si Zoe, pinadala po ako ni Sir Alessandro" sabi niya, kumunot naman ang noo ko. Hindi ako kampante, kahit sobrang galit ko kay Sandro, mas mabuting may magbabantay ng anak ko pero kailangan ko munang makasiguro na si Sandro ang nagpadala sa kanya. "Sorry po pero mahirap magtiwala ngayon at tsaka pakisabi nalang sa bwesit kong ex husband na tantanan na niya kami. Salamat po" sabi ko at hinawakan ang kamay ni Zoe at umalis kami sa classroom. Paglabas namin ay nakita ko ang sasakyan ni Sandro. I sigh, nakakairita na talaga siya, hindi ko siya gustong makita dahil nag faflashback lahat ng masasakit na pangyayari. I saw him getting out kaya binilisan ko ang lakad ko. "Faye" tawag niya pero hindi ko siya pinansin. "Daddy" masayang sabi ni Zoe
Unbidden Tears Chapter 40: Tragic
Nakita ko na pumasok si Sherlyn dala si Zoe at Caleb, napangiti naman ako nang makita ko ulit ang mga anak ko. Sinabi ko lahat kay Sherlyn ang nangyari at galit na galit siya kay Sandro, nagpapakita naman si Sandro dito pero inaaway ni Sherlyn kaya hindi nalang siya pumapasok. "Mommy" masayang sabi ni Zoe at niyakap ako at niyakap ko ito pabalik, kinuha ko naman si Caleb kay Sherlyn at hinalikan ito sa pisnge. Dalawang araw na ang lumipas mula nong nalaman ko na nakunan ako, masakit parin para sakin na mawala ang anak ko. Makakauwi na kami ngayon sa bahay pero don muna sina Caleb at Zoe kay Sherlyn dahil kakausapin ko ngayon si Sandro. Nang makalabas na kami, I saw Sandro outside sitting. Agad naman itong tumayo at lumapit samin pero pinigilan ko ito at dinala ni Sherlyn ang mga bata sa labas. "Aalis na kami Sandro, may bago kanang babae kaya hindi muna kami kailangan" malamig na sabi ko. I saw his eyes darkened. "Walang aalis Faye, hindi ako papayag" galit na sabi niya.
Unbidden Tears Chapter 39: Cry
Nang malinis ko na ang mga sugat ko ay napatingin ako sa salamin at pinunasan ang mga luha ko, kahit anong gawin ni Sandro sakin, mahal ko parin siya pero natatakot ako baka ang susunod na saktan niya ay ang mga anak namin. Natatakot ako baka makunan ako, alam kong hindi pa ako handa magiging ina ulit dahil sa sitwasyon namin ni Sandro pero ayaw kong mawala ang anak namin. I decided na don muna matulog sa kwarto nila Zoe at Caleb, tumabi ako sa natutulog na Zoe and I hugged her tightly and thought about a lot of things, kung paano ko itatawid ang lahat ng to at kung paano ko mababago ulit si Sandro. I believe I can still change my husband's mind dahil nangyari nato noon diba? Kahit anong sakit na binibigay niya sakin, my heart still belongs to him and I know na this is all crazy pero wala akong magawa. I just layed there with my daughter hanggang sa nakatulog ako. I woke up nang makarinig ako ng parang may nabasag kaya napatakbo ako sa labas at nilock ang pinto ni Zoe para di i
Unbidden Tears Chapter 38: Endless Pain
Tears streaming down in my face habang tinitignan ang pregnancy test na hawak ko sa aking mga kamay. Positive, buntis talaga ako, naka ikatlong pregnancy test na ako at lahat sila positive. Paano koto sasabihin kay Sandro? Alam kong magagalit siya at hindi niya magugustuhan na buntis ulit ako. Tinapon ko ang pregnancy test sa basurahan sa labas ng bahay at bumalik ako sa loob at nakitang nanood si Zoe ng tv at si Caleb ay naglalaro sa mga laruan niya sa sahig. I sigh and wiped the tears on my face, kailangan kong maging matatag. Kailangan mabalik ulit ang loob ni Sandro samin, baka pagod lang talaga siya sa trabaho kaya siya nagkakaganyan. Malalagpasan ko rin ito, nalampasan ko nga ang diranas ko noon, ngayon pa kaya. I heard the doorbell rang kaya lumabas ako para tignan kung sino at napangiti ako nang makita ko si Sherlyn dala ang isang eco bag. I jumped and hugged her. Tamang tama dahil right now, I just needed a friend at si Sherlyn ang kailangan ko. Hindi ko sasabihin sa
