Share

UNLIKELY FATE
UNLIKELY FATE
Author: A.N.J

Chapter 1

Author: A.N.J
last update Last Updated: 2025-03-24 17:27:09

Chapter 1

Grace POV

Isang malakas na tugtog mula sa DJ ng bar ang pumuno sa buong lugar. Andito ako ngayon, hinahayaang lamunin ng ingay at ilaw ang sakit na bumabalot sa akin. Nakangiti ako nang lihim, pero sa likod ng ngiting 'yon ay isang pusong durog at sugatan. Sino ba namang mag-aakala na sa kabila ng aking pagiging edukada at maayos na babae, ako'y pagtataksilan ng lalaking buong akala ko ay akin?

"Woooo!" sigaw ko habang umiindak sa musika. Hindi ko na inalintana ang mga matang nakatutok sa akin — mga lalaking may halatang pagnanasa sa kanilang tingin. Pero wala akong pakialam. Ngayon, ako ang bida. Ako ang reyna ng gabing ito.

"Sige, gumiling ka pa, Grace!" bulong ko sa aking sarili habang tumatawa ng wala sa sarili. Nararamdaman ko ang kiliti ng alak na dumadaloy sa aking sistema, binabalot ako ng kapangahasang matagal kong kinulong.

Lahat ng kirot, galit, at panghihinayang ay isinayaw ko sa saliw ng musika. Sa gabing ito, wala akong pinoproblema. Walang iniiyakan. Ngayon, ako si Grace — malaya, walang iniintinding sakit, at handang harapin ang anumang dala ng kapalaran.

Pero sa kabila ng lahat, isang bahagi ng puso ko ang bumubulong ng isang katotohanan. Gaano man ako magsaya ngayong gabi, bukas... gigising pa rin akong wasak.

Hinayaan ko lang ang kamay na sumapo sa aking balakang. Ramdam ko ang init ng palad niya na tila nagpapadala ng kakaibang kiliti sa aking katawan. Pero sa halip na lumayo, sinadya kong idikit pa lalo ang aking katawan, idiniin ang aking balakang habang patuloy akong gumigiling sa saliw ng malakas na musika.

"Ughh, fuck, woman!" narinig kong bulong niya, garalgal at punong-puno ng pagnanasa. Lalo pang humigpit ang pagkakahawak niya sa akin, na para bang ayaw na niya akong pakawalan.

Ngunit imbes na matakot o magdalawang-isip, hinayaan ko lang siya. Sa mga sandaling ito, wala akong pakialam. Ang gusto ko lang ay sumayaw at magpakawala. Para sa isang gabi, gusto kong makalimot — sa sakit, sa pagtataksil, at sa mga luha na pilit kong itinago.

Lumingon ako sa kanya, bahagyang ngumiti ng mapang-akit. "Is that all you got?" hamon ko, bago muling gumiling, mas mapangahas, mas mapanukso.

Narinig ko ang pagbilis ng kanyang paghinga, at sa isang iglap, hinapit niya ako palapit sa kanya. Ngunit bago pa siya makagawa ng ano pa mang hakbang, isang bahagi ng utak ko ang nagpaalala — hanggang saan ako dadalhin ng gabing ito?

Ngunit ngayon, wala akong pakialam.

Agad akong humarap sa kanya, ngunit halos hindi ko maaninag ang kanyang mukha. Ang mga ilaw na patay-sindi at ang dilim ng bar ay nagbigay ng misteryo sa lalaking nasa harapan ko. Ang tanging kitang-kita ko lang ay ang matipuno niyang katawan at ang paraan ng kanyang pagtitig sa akin — matalim at puno ng pagnanasa.

"You wanna hang out, handsome?" bulong ko sa kanya, sinadyang gawing mapanukso ang aking boses. Ramdam ko ang paminsan-minsang pagdikit ng aming mga katawan, at ang init na bumabalot sa pagitan namin.

Napangiti siya, isang uri ng ngiti na nag-iiwan ng pangako ng kung anong kasalanan. Yumuko siya nang bahagya, ang kanyang mukha halos dumikit sa akin, at bumulong pabalik.

"That depends," aniya, ang malalim niyang boses ay dumampi sa aking pandinig. "Can you handle me, beautiful?"

Nagtaas ako ng kilay, pinipigilan ang ngiting pilit sumisibol sa aking labi. Hindi ako nagpaawat. Sa halip, inilapit ko pa ang aking mukha, halos maglapat na ang aming mga labi.

"Try me," sagot ko, puno ng pang-aakit.

At doon, nagsimula ang isang gabing siguradong hindi ko malilimutan.

"So, ano pa hinihintay natin? Let's go!"

Halos matunaw ako sa paraan ng pagkakasabi niya. May kung anong diin sa kanyang boses na lalong nagpatindi ng init sa aking katawan. Pero imbes na mag-isip pa, natawa na lang ako — isang malakas at walang pakundangang halakhak na marahil ay dulot na rin ng kalasingan.

"Ang bilis mo naman, handsome," biro ko, pero sa totoo lang, natutukso rin ako.

Hindi ko na alam kung dahil ba sa alak o sa desperasyon kong kalimutan ang lahat ng sakit, pero ako mismo ang humila sa kanya palabas ng bar. Pakiramdam ko’y para kaming mga paslit na tumatakas sa klase, walang pakialam sa maaaring mangyari.

Habang naglalakad kami palabas, ramdam ko ang kanyang malakas na bisig na bahagyang nakahawak sa aking baywang, parang sinisigurong hindi ako matutumba. Sa bawat hakbang ay nararamdaman ko ang mga mata ng iba pang tao sa amin — marahil ay iniisip kung ano'ng balak naming gawin.

Pero wala akong pakialam. Ngayong gabi, ako si Grace na walang iniintindi. Wala nang sakit. Wala nang luha. Tanging ang init ng alak at ang lalaking hindi ko man lang kilala ang bumabalot sa akin.

"San tayo, beautiful?" tanong niya, may bahid ng pananabik sa kanyang boses.

Ngumiti ako, inilapit ang mukha ko sa kanya, at bumulong.

"Anywhere but here."

"Sa condo ko na lang, if you want," bulong niya, kasabay ng malambot ngunit mapanuksong dampi ng kanyang labi sa aking leeg.

Napapikit ako, naramdaman ko ang init ng hininga niya na dumadaloy sa balat ko. Para bang may dumaloy na kuryente sa buong katawan ko, at ang anumang natitirang katinuan ay tuluyan nang naglaho.

"Mmhh," mahina kong ungol, ngunit agad kong pinilit ang sarili kong huwag magpatalo. Napangiti ako at marahang itinulak siya, sapat lang upang mapanatili ang aming laro.

"Confident ka ah," tukso ko, tinitigan siya nang diretso sa mga mata, bagamat hirap akong maaninag nang buo ang kanyang mukha sa dilim. Ngunit ang paraan ng kanyang pagtitig pabalik ay sapat na para mahulog pa lalo ako sa tukso.

Hinawakan niya ang aking kamay, mas malambing na ngayon, ngunit nanatili ang kapangahasan sa kanyang mga galaw. "You can still say no," aniya, tila nag-aabang ng sagot.

Ngunit sa gabing ito, wala akong balak umatras. Wala akong balak mag-isip.

"Then lead the way," sagot ko, isang mapanuksong ngiti ang gumuhit sa aking labi at walang pakialam kung anuman ang mangyayari.

At sa isang iglap, magkahawak-kamay kaming tumawid palabas ng bar, tila dalawang kaluluwang handang magpakawala sa init ng gabing ito.

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Comments (1)
goodnovel comment avatar
SKYGOODNOVEL
wow.... palaban din sa SPG......
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

  • UNLIKELY FATE   Chapter 2

    Chapter 2 Pagdating namin sa kanyang condo, halos wala nang oras para mag-isip. Wala nang alinlangan, wala nang mga tanong. Sa bawat hakbang ay parang mas lalo akong hinihila ng init na nagsiklab sa pagitan naming dalawa. Pagkasara ng pinto, mabilis niyang siniil ang aking labi — mapusok, mapang-angkin. Gumanti ako ng halik, walang pag-aalinlangan. Naramdaman ko ang kanyang mga kamay na gumagapang sa aking katawan, bawat haplos ay tila nagpapaliyab sa aking balat. Hindi ko na namalayan kung paanong napunta kami sa kama. Ang tanging alam ko lang ay ang init ng kanyang katawan na bumabalot sa akin. Hindi na ako nag-isip. Pinayagan ko ang aking sarili na lunurin ng sensasyon, ng kalasingan, at ng matinding pagnanasa. "Aww, shit!" napamura ako nang maramdaman ko ang biglaang sakit na dumaloy sa akin. Napaarko ang aking likod, at isang mahinang ungol ang kumawala mula sa aking bibig. Napatigil siya saglit, ang mga mata niyang puno ng pagkabigla ay nakatitig sa akin. "You virgin

    Last Updated : 2025-03-24
  • UNLIKELY FATE   Chapter 3

    Chapter 3 Five years Habang abala ako sa pag-asikaso sa aking pasyente ay siyang naman tumunog ang aking phone. Isa akong kilalang Doctor sa hospital na pinagtatrabahuan ko na pagmamay-ari ng aking Ina. "Hello!" "H-Hello, Grace! Ang mommy mo naaksidente!" sabi sa kabilang linya Nalaglag ang phone ko mula sa aking kamay, at agad akong napaluhod. Pakiramdam ko’y biglang huminto ang mundo ko. "H-Hindi... Hindi maaari," bulong ko sa sarili ko, habang nanginginig ang aking mga kamay. "Doktora, ayos lang po ba kayo?" tanong ng isa sa mga nurse na napansin ang aking biglaang panghihina. Agad kong pinulot ang cellphone at muling isinandal sa aking tainga. "Nasaan siya? Anong nangyari?" tanong ko, pilit na pinipigilan ang paghikbi. "Nasa St. Luke's siya dinala. Tila nabangga ang sasakyan niya. Kailangan mo nang pumunta, Grace," sagot ng nasa kabilang linya, halatang nag-aalala rin. Walang inaksayang oras, agad akong tumayo at kinuha ang aking coat. Hindi ko alintana ang mga

    Last Updated : 2025-03-24
  • UNLIKELY FATE   Chapter 4

    Chapter 4 "Dito ka lang, Grace. Aasikasuhin ko muna ang mga kailangan dito sa hospital!" sabi ni dad kaya tumango lamang ako. Hinayaan ko lamang ang babae nasa aking gilid at busy ito sa kaka-text sa kanyang phone hanggang umalis ito. Pero iba ang kutob ko kaya agad ko kaya sinundan ko ito hanggang nakita ko sila ni Dad nag-uusap at agad ako nakinig. "Makinig ka, wag na wag mong uulitin Ang magpakita sa aking anak!" madiing sabi nito. "Why? Ngayon pa ba na patay na ang asawa mo? Miguel, malaya na tayong dalawa!" Nanlalamig ang buong katawan ko habang nakatayo sa likod ng pader, patuloy na nakikinig sa pag-uusap nina Dad at Marise. Hindi ako makapaniwala sa mga naririnig ko. "Malaya?" Galit at paninibugho ang nangingibabaw sa boses ni Dad. "Marise, hindi na tayo mga bata. Tapos na ang lahat noon pa." Pero imbes na matakot o umatras, ngumiti si Marise — isang mapanuksong ngiti na lalong nagpabangon ng galit sa dibdib ko. "Talaga, Miguel? Kung tapos na, bakit hindi mo

    Last Updated : 2025-03-24
  • UNLIKELY FATE   Chapter 5

    Chapter 5 Pagkatapos naming maasikaso ang lahat para sa katawan ni Mommy, halos wala akong maalala sa naging proseso. Para bang lahat ay lumipas nang wala akong nararamdaman, tulala at manhid. Hanggang sa makauwi na kami sa mansion, doon ko lang tuluyang naramdaman ang bigat ng pagkawala niya. Tahimik akong bumaba ng sasakyan at sinundan si Dad papasok. Walang bumati sa amin. Ang mga kasambahay ay tahimik na nagbigay ng respeto, ramdam ang lungkot na bumalot sa buong bahay. Ang mga itim na kurtina at bulaklak sa bawat sulok ay nagsisilbing paalala na wala na si Mommy. Pagpasok ko sa loob, bumungad agad sa akin ang malalaking larawan ni Mommy na inilagay sa may sala. Doon, nakangiti siya — ang ngiting puno ng pagmamahal at kasiyahan. Parang kahit kailan, hindi siya nakaranas ng sakit. "Mommy..." Mahinang bulong ko habang unti-unting bumagsak ang mga luha ko. Hindi ko napansin si Dad na naupo na sa isang gilid, tulala rin at walang kibo. Ang bigat ng katahimikan sa pagitan nam

    Last Updated : 2025-03-24
  • UNLIKELY FATE   Chapter 6

    Chapter 6Andrew POV"Fuck! Fuck! Fuck!" Sigaw ko habang binabato ang baso sa pader, tumalsik ang bubog sa sahig. "Hanapin ninyo ang babaeng kasiping ko noon!"Nagmamadaling nagkalasan ang mga tauhan ko, nanginginig sa takot sa bawat galit na bitaw ng mga salita ko. Pero isang tao lang ang naglakas-loob na magsalita — si Liam, ang matagal ko nang kaibigan."Tol Andrew, relax!" Mariin niyang sabi, pero alam kong pilit lang ang kalma niya. "Isipin mo na lang. Just one night stand lang 'yun!""One night stand? Putangina, Liam!" Dumagundong ang tinig ko, bumalot sa buong silid. "Hindi ito basta one night stand lang! She took something from me!"Nanggigigil akong sinuntok ang mesa, umalingawngaw ang tunog ng solidong tama ng kamao ko. Ramdam ko ang kirot pero wala na akong pakialam."Isang black book, Liam." Tumitig ako ng diretso sa mga mata niya, mabigat ang bawat salita. "Yun ang importante sa akin. Sa atin. Sa buong organisasyon."Natahimik siya. Alam niyang hindi lang basta libro ‘yon

    Last Updated : 2025-03-25
  • UNLIKELY FATE   Chapter 7

    Chapter 7Bumubulwak pa rin ang galit sa dibdib ko habang binabagtas ang kalsada. Kahit pa may mga gasgas at sira ang sasakyan ko, wala akong pakialam. Ang mahalaga ngayon ay ang makuha ang black book na ‘yon bago pa mahulog sa maling mga kamay.Hindi ako basta CEO lang. Ako si Andrew Dela Vegas, at ang pangalan ko ay may bigat sa mundong ginagalawan ko. Pero isang maling hakbang lang, at lahat ng itinayo ko ay maaaring gumuho.Napakuyom ako ng kamao. Ang babaeng ‘yon — kung sino man siya — ay naglaho na parang bula matapos ang gabing ‘yon. Paano niya nakuha ang libro? Sinadya ba niya o isa lang siyang biktima ng maling pagkakataon?Hindi. Walang ganung pagkakataon. Sa mundo ko, walang nagkakataon. Lahat ng bagay ay may dahilan.Nag-vibrate ang cellphone ko, at agad ko itong sinagot."Boss," boses ni Liam sa kabilang linya. "May nahanap kami. CCTV footage sa hotel. Hindi klaro, pero may babaeng lumabas ng kwarto mo matapos kang umalis.""Send it to me."Ilang segundo lang, natanggap k

    Last Updated : 2025-03-26
  • UNLIKELY FATE   Chapter 8

    Chapter 8Pag-off ko ng phone, agad akong napatingin sa TV na nakabukas sa harapan ko. Tumambad sa akin ang breaking news — isang aksidente na kasalukuyang laman ng balita."Breaking News: Isang malaking aksidente ang naganap kanina lamang. Ayon sa mga ulat, isang luxury car ang bumangga sa isang SUV, na nagresulta sa agarang pagkamatay ng isa sa mga biktima. Kinilala ang nasawi bilang si Helen Cutanda, may-ari ng isang kilalang ospital sa lungsod. Siya ay idineklarang dead on arrival sa ospital."Napangiti ako, isang mapanuksong ngiti na walang bahid ng pagsisisi. Wala ni isang bakas ng pag-aalala sa mukha ko, kahit pa alam kong may bahid ng dugo ang mga kamay ko."Good," bulong ko, marahang umiiling.Si Helen Cutanda. Hindi ko siya direktang kilala, pero may bahagi ako sa pagbagsak niya. Isang aksidente na maaaring sinadya o nagkataon lamang — ngunit sa larong ito, walang lugar para sa mga inosente.Itinapon ko ang baso ng alak na hawak ko, marahang bumagsak ang bubog sa marmol na s

    Last Updated : 2025-03-26
  • UNLIKELY FATE   Chapter 9

    Chapter 9 Lumipas ang isang linggo at tuluyan na naming inilibing si Mom. Sa gitna ng mga puting bulaklak at tahimik na panalangin, ibinaba ang kanyang kabaong sa huling hantungan. Isang eksenang kailanman ay hindi ko inakalang kakaharapin ko nang ganito kabilis. Tahimik ang lahat. Tanging mga hikbi at paminsang sisinghot ang maririnig. Nakatayo ako sa tabi ni Dad, ngunit ni hindi ko maramdaman ang kanyang presensya. Parang magkaibang mundo kami — ako, na punong-puno ng hinanakit, at siya, na tila ba pilit na itinatago ang sariling emosyon. "Paalam, Mom," bulong ko, habang unti-unting tumulo ang mga luha ko. Nang matapos ang seremonya, isa-isa nang nagpaalam ang mga nakikiramay. Ngunit ako, nanatili pa rin sa tabi ng puntod ni Mom. Pakiramdam ko, kung aalis ako roon, mas lalo kong mararamdaman ang kawalan niya. "Grace," mahinang tawag ni Dad. "Uwi na tayo." Tumingin ako sa kanya. Wala siyang emosyon sa mukha. Hindi ko alam kung dahil ba sa pagod o may ibang bumabagabag sa k

    Last Updated : 2025-03-28

Latest chapter

  • UNLIKELY FATE   Chapter 12

    Chapter 12 Lumingon ako kay Marise. Sa kabila ng sitwasyon, nanatili pa rin ang manipis na ngiti sa kanyang labi, para bang nagtatagumpay siya sa bawat salita kong binitiwan. "At ikaw," mariin kong sabi, diretso ang tingin ko sa kanya. "Huwag mong isipin na matatanggap kita sa bahay na 'to. Hindi mo kailanman mapapalitan si Mom. At hinding-hindi ko makakalimutan ang ginawa mo." Naglakad ako palapit, halos magtama ang aming mga mata. "Walang espasyo dito para sa mga manloloko." Hindi ko na hinintay pa ang kanilang sagot. Tumalikod ako at mabilis na umakyat sa aking silid. Sa bawat hakbang, ramdam ko ang bigat ng lahat ng emosyon. Galit, poot, at matinding hinanakit. Pagkasara ng pinto, bumagsak ako sa kama at napahagulgol. "Mom, bakit mo kami iniwan? Paano ko haharapin 'to nang wala ka?" Alam kong simula pa lang ito. At kahit gaano kahirap, handa akong ipaglaban ang karapatan ni Mom. Hinding-hindi ko hahayaan na basta na lang nilang lapastanganin ang alaala niya. Lumipa

  • UNLIKELY FATE   Chapter 11

    Chapter 11 Tahimik lang si Manang habang pinagmamasdan ako. Halatang gusto niya akong kausapin, pero hinayaan niya akong unahin ang sarili kong emosyon. Nang matapos ko nang inumin ang gatas, saka siya muling nagsalita. "Alam kong napakahirap ng pinagdadaanan mo, Grace," malumanay niyang sabi. "Pero huwag mong hayaang lamunin ka ng galit. Hindi iyon makakatulong." Napayuko ako, pilit na itinatago ang namumuong luha sa mga mata ko. "Manang… Hindi ko maintindihan kung bakit nagawa iyon ni Dad kay Mom," mahina kong sabi, nanginginig ang boses. "At ngayon, magpapakasal siya sa babaeng sumira sa pamilya namin." Hinawakan ni Manang Luz ang kamay ko, marahan niya itong pinisil na parang sinasabi niyang nandito lang siya para sa akin. "Alam ko, anak," sagot niya. "Pero tandaan mo rin na hindi ikaw ang may kasalanan sa lahat ng ito. Huwag mong kargahin ang bigat ng pagkakamali ng iba." Mas lalo akong napaiyak sa mga sinabi niya. "Pero, Manang… Paano ko mapapatawad si Dad? At pa

  • UNLIKELY FATE   Chapter 10

    Chapter 10 One Month Later Isang buwan na ang lumipas mula nang ilibing namin si Mom. Akala ko'y unti-unti ko nang natutunan kung paano magpatuloy, pero muli na naman akong niyanig ng isang balita na hindi ko inaasahan. Labis akong nagalit nang sinabi ni Dad na magpapakasal siya muli — at ang mas masakit pa, walang iba kundi si Marise. "Anong sinabi mo, Dad?" Halos hindi ako makapaniwala. Nanginginig ang mga kamay ko habang nakatayo sa harap niya. "Grace, alam kong mahirap itong tanggapin," malamig na sagot ni Dad, pero ramdam ko ang bahagyang pagkailang sa boses niya. "Pero gusto ko nang mag-move on. Deserve kong maging masaya." "Masaya?" Napatawa ako nang mapait. "Kailan mo pa nasabi na deserve mo ng kaligayahan, Dad? Isang buwan pa lang si Mom sa lupa at ngayon, magpapakasal ka na sa kabit mo?" Napailing ako, pilit na pinipigil ang luha ko. "Grace—" "Alam mo ba kung anong ginawa niya kay Mommy?!" Naputol ko ang sasabihin niya. "At ikaw? Alam mo bang sinira mo ang

  • UNLIKELY FATE   Chapter 9

    Chapter 9 Lumipas ang isang linggo at tuluyan na naming inilibing si Mom. Sa gitna ng mga puting bulaklak at tahimik na panalangin, ibinaba ang kanyang kabaong sa huling hantungan. Isang eksenang kailanman ay hindi ko inakalang kakaharapin ko nang ganito kabilis. Tahimik ang lahat. Tanging mga hikbi at paminsang sisinghot ang maririnig. Nakatayo ako sa tabi ni Dad, ngunit ni hindi ko maramdaman ang kanyang presensya. Parang magkaibang mundo kami — ako, na punong-puno ng hinanakit, at siya, na tila ba pilit na itinatago ang sariling emosyon. "Paalam, Mom," bulong ko, habang unti-unting tumulo ang mga luha ko. Nang matapos ang seremonya, isa-isa nang nagpaalam ang mga nakikiramay. Ngunit ako, nanatili pa rin sa tabi ng puntod ni Mom. Pakiramdam ko, kung aalis ako roon, mas lalo kong mararamdaman ang kawalan niya. "Grace," mahinang tawag ni Dad. "Uwi na tayo." Tumingin ako sa kanya. Wala siyang emosyon sa mukha. Hindi ko alam kung dahil ba sa pagod o may ibang bumabagabag sa k

  • UNLIKELY FATE   Chapter 8

    Chapter 8Pag-off ko ng phone, agad akong napatingin sa TV na nakabukas sa harapan ko. Tumambad sa akin ang breaking news — isang aksidente na kasalukuyang laman ng balita."Breaking News: Isang malaking aksidente ang naganap kanina lamang. Ayon sa mga ulat, isang luxury car ang bumangga sa isang SUV, na nagresulta sa agarang pagkamatay ng isa sa mga biktima. Kinilala ang nasawi bilang si Helen Cutanda, may-ari ng isang kilalang ospital sa lungsod. Siya ay idineklarang dead on arrival sa ospital."Napangiti ako, isang mapanuksong ngiti na walang bahid ng pagsisisi. Wala ni isang bakas ng pag-aalala sa mukha ko, kahit pa alam kong may bahid ng dugo ang mga kamay ko."Good," bulong ko, marahang umiiling.Si Helen Cutanda. Hindi ko siya direktang kilala, pero may bahagi ako sa pagbagsak niya. Isang aksidente na maaaring sinadya o nagkataon lamang — ngunit sa larong ito, walang lugar para sa mga inosente.Itinapon ko ang baso ng alak na hawak ko, marahang bumagsak ang bubog sa marmol na s

  • UNLIKELY FATE   Chapter 7

    Chapter 7Bumubulwak pa rin ang galit sa dibdib ko habang binabagtas ang kalsada. Kahit pa may mga gasgas at sira ang sasakyan ko, wala akong pakialam. Ang mahalaga ngayon ay ang makuha ang black book na ‘yon bago pa mahulog sa maling mga kamay.Hindi ako basta CEO lang. Ako si Andrew Dela Vegas, at ang pangalan ko ay may bigat sa mundong ginagalawan ko. Pero isang maling hakbang lang, at lahat ng itinayo ko ay maaaring gumuho.Napakuyom ako ng kamao. Ang babaeng ‘yon — kung sino man siya — ay naglaho na parang bula matapos ang gabing ‘yon. Paano niya nakuha ang libro? Sinadya ba niya o isa lang siyang biktima ng maling pagkakataon?Hindi. Walang ganung pagkakataon. Sa mundo ko, walang nagkakataon. Lahat ng bagay ay may dahilan.Nag-vibrate ang cellphone ko, at agad ko itong sinagot."Boss," boses ni Liam sa kabilang linya. "May nahanap kami. CCTV footage sa hotel. Hindi klaro, pero may babaeng lumabas ng kwarto mo matapos kang umalis.""Send it to me."Ilang segundo lang, natanggap k

  • UNLIKELY FATE   Chapter 6

    Chapter 6Andrew POV"Fuck! Fuck! Fuck!" Sigaw ko habang binabato ang baso sa pader, tumalsik ang bubog sa sahig. "Hanapin ninyo ang babaeng kasiping ko noon!"Nagmamadaling nagkalasan ang mga tauhan ko, nanginginig sa takot sa bawat galit na bitaw ng mga salita ko. Pero isang tao lang ang naglakas-loob na magsalita — si Liam, ang matagal ko nang kaibigan."Tol Andrew, relax!" Mariin niyang sabi, pero alam kong pilit lang ang kalma niya. "Isipin mo na lang. Just one night stand lang 'yun!""One night stand? Putangina, Liam!" Dumagundong ang tinig ko, bumalot sa buong silid. "Hindi ito basta one night stand lang! She took something from me!"Nanggigigil akong sinuntok ang mesa, umalingawngaw ang tunog ng solidong tama ng kamao ko. Ramdam ko ang kirot pero wala na akong pakialam."Isang black book, Liam." Tumitig ako ng diretso sa mga mata niya, mabigat ang bawat salita. "Yun ang importante sa akin. Sa atin. Sa buong organisasyon."Natahimik siya. Alam niyang hindi lang basta libro ‘yon

  • UNLIKELY FATE   Chapter 5

    Chapter 5 Pagkatapos naming maasikaso ang lahat para sa katawan ni Mommy, halos wala akong maalala sa naging proseso. Para bang lahat ay lumipas nang wala akong nararamdaman, tulala at manhid. Hanggang sa makauwi na kami sa mansion, doon ko lang tuluyang naramdaman ang bigat ng pagkawala niya. Tahimik akong bumaba ng sasakyan at sinundan si Dad papasok. Walang bumati sa amin. Ang mga kasambahay ay tahimik na nagbigay ng respeto, ramdam ang lungkot na bumalot sa buong bahay. Ang mga itim na kurtina at bulaklak sa bawat sulok ay nagsisilbing paalala na wala na si Mommy. Pagpasok ko sa loob, bumungad agad sa akin ang malalaking larawan ni Mommy na inilagay sa may sala. Doon, nakangiti siya — ang ngiting puno ng pagmamahal at kasiyahan. Parang kahit kailan, hindi siya nakaranas ng sakit. "Mommy..." Mahinang bulong ko habang unti-unting bumagsak ang mga luha ko. Hindi ko napansin si Dad na naupo na sa isang gilid, tulala rin at walang kibo. Ang bigat ng katahimikan sa pagitan nam

  • UNLIKELY FATE   Chapter 4

    Chapter 4 "Dito ka lang, Grace. Aasikasuhin ko muna ang mga kailangan dito sa hospital!" sabi ni dad kaya tumango lamang ako. Hinayaan ko lamang ang babae nasa aking gilid at busy ito sa kaka-text sa kanyang phone hanggang umalis ito. Pero iba ang kutob ko kaya agad ko kaya sinundan ko ito hanggang nakita ko sila ni Dad nag-uusap at agad ako nakinig. "Makinig ka, wag na wag mong uulitin Ang magpakita sa aking anak!" madiing sabi nito. "Why? Ngayon pa ba na patay na ang asawa mo? Miguel, malaya na tayong dalawa!" Nanlalamig ang buong katawan ko habang nakatayo sa likod ng pader, patuloy na nakikinig sa pag-uusap nina Dad at Marise. Hindi ako makapaniwala sa mga naririnig ko. "Malaya?" Galit at paninibugho ang nangingibabaw sa boses ni Dad. "Marise, hindi na tayo mga bata. Tapos na ang lahat noon pa." Pero imbes na matakot o umatras, ngumiti si Marise — isang mapanuksong ngiti na lalong nagpabangon ng galit sa dibdib ko. "Talaga, Miguel? Kung tapos na, bakit hindi mo

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status