Galit na si Cupcake.
Draco“What are you doing here, Sugar?” mahina kong tanong habang tuluyan na akong nakalapit sa kanya. Hindi ko nilakasan ang boses ko, pero alam kong rinig niya iyon lalo na’t halatang iniiwasan niya akong tingnan. Naupo na rin ako sa tabi niya, ramdam ko ang bigat ng hangin sa pagitan naming dalawa.“Ayaw ko ng gulo kaya hinayaan ko na si Tito Darius...” mahina niyang sagot, sabay buntong-hininga na parang pinipigilan ang sarili niyang magalit.“Tito?” salubong ang kilay kong tanong. Hindi ko napigilan ang pagtaas ng kilay sa narinig ko, at lalo akong naguluhan nang makita ko siyang biglang ngumiti. Napatingin din ako sa aking mga biyenan, na halatang nagpipigil din ng tawa.“Sorry, nasanay na kasi ako. Kuya Darius pala,” pagtatama ni Margaux, pero hindi pa rin nawala ang mapang-asar na ngiti sa kanyang mukha at sa mga mata niyang kumikislap sa tuwa.Napatikhim ako, pilit na hindi magpahalata na kinikilig ako sa simpleng asar niya. Hindi naman na ako napipikon sa ganong klase ng biro
MargauxHindi ko mapigilang pagmasdan si Draco. Mula pa kanina, ramdam ko ang madalas niyang pagsulyap sa akin kahit abala sila sa unahan. Hindi ko man marinig ang mga pinag-uusapan nila dahil malayo kami ni Dad sa kanila ay hindi ko naman kailangang marinig para maintindihan ang nangyayari.Isang sulyap ko pa lang sa asawa ko, alam ko na agad.Naiinis siya. Nagtitimpi ng galit.Kita ko ang paninigas ng kanyang panga, ang malamig niyang tingin kay Chiara na paulit-ulit niyang iniiwasan. Hindi ko maintindihan kung manhid ba talaga ang babaeng ‘yon o nagbubulag-bulagan lang.Ano sa tingin niya ang ibig sabihin ng paglayo ni Draco sa kanya? Kahit sinong may matinong pag-iisip ay alam na ayaw ng asawa ko na madikit siya rito.Kaya nga sigurado ako na may pagtingin siya sa asawa ko, contrary sa sinabi ni Draco na wala at si Chiara pa ang nagsabi non sa kanya.Sorry na lang siya dahil hinding-hindi hahayaan ng asawa ko na magkaroon siya ng anumang kaugnayan sa buhay nito.At alam ko kung bak
MargauxNakangiting nakatingin sa amin sina Mommy Daniella at Daddy Drake nang tuluyan kaming makalapit ni Draco sa kanila. Ramdam ko ang pamumula ng aking pisngi sa pinaghalong hiya at kaba, pero pinilit ko pa ring gumanti ng pino at sinserong ngiti.Paglingon ko sa iba pang mga kapatid ni Draco, kapansin-pansin ang mga bakas ng pagtataka sa kanilang mga mukha. Lalo na kay Sam, na sa totoo lang ay dapat hindi na nagugulat, dahil alam naman niya ang tungkol sa relasyon namin ng kanyang tiyuhin.Si Chiara?Halos butasin niya ng tingin ang magkahawak naming kamay ni Draco. Hindi ito basta hawak lamang dahil mahigpit, puno ng init, at malinaw na nagpapahayag ng aming ugnayan. Tanga na lang talaga ang hindi makakaintindi sa nakikita nila.“What’s the meaning of this?” tanong ni Chiara, na may halong pagtaas ng kilay. Hindi ako nakatiis, gusto kong matawa. Sa lahat ay siya pa ang may ganang magtanong, siya pa talaga? Ang kapal!“Eherm,” Draco cleared his throat, pinipilit buwagin ang tensyo
Third PersonNaging maayos na ang pagtitipon at sinikap ng lahat na maging masaya kahit na ang daming tanong ng mga kuya ni Draco.Kasunod na araw, nagbalik ang magkakapatid kasama ang kanilang mga pamilya sa hotel kung saan naroon sina Drake at Daniella. Ganon din sina Rex at Morgana na nang-aalala para sa anak kahit na nga nandoon din si Draco at ang mga magulang nito.“You really married her?” bulalas ni Dennis.“Bakit ba hindi ka makapaniwala na mag-asawa na kami?” tanong naman ni Draco sa nakatatandang kapatid.“Sinabi ko na sayo na dati siyang girlfriend ni Sam.”“So? Ano naman ngayon?”“Pinagsawaan na siya—” Hindi na naituloy ni Dennis ang kanyang sasabihin dahil agad na sumabat si Draco na kung hindi niya ginawa ay malamang na si Rex ang gumawa.“Ako ang mas higit na nakakaalam kung pinagsawaan ba ng anak mo ang asawa ko o hindi kaya tigilan mo ang kakasabi ng ganyang salita.” Naninigas ang panga ni Draco sa pagtitimpi ng galit. Tumingin siya kay Sam bago nagpatuloy.“Samuel,
Draco“Hindi ko akalain na magiging maayos din ang lahat sa pamilya ko,” sabi ko kay Kevin habang magkatapat na nakaupo sa loob ng aking opisina. Nakatanaw ako sa malawak na bintana kung saan tanaw ang kabilang building, pero ang isipan ko ay abala sa iba.Sina Mommy at Daddy ay nasa bahay ngayon at kasama si Margaux. Hindi ko na naawat ang mga magulang ko na manatili sa bahay namin, at wala na ring nagawa si Margaux kundi ang lumiban sa kanyang trabaho para masamahan ang dalawa na excited rin.“Masayang-masaya ka na niyan?” tanong ni Kevin. May halong pag-aalala ang boses niya, pero dama ko ang tunay na malasakit at suportang taglay ng kanyang mga mata.Tumango ako, pilit pinapangiti ang sarili. “Oo. Pero aminin ko, parang may kaakibat na kaba.”“Hindi mo na napigilan ang bugso ng damdamin mo,” aniya, habang nilalaro ang hawak na ballpen. “You stepped on the line, Draco. Inilagay mo sa panganib si Margaux. Handa ka na ba talaga sa posibleng kahinatnan nito?”Napabuntong-hininga ako,
Margaux“What do you think you're doing, Margaux?” inis na tanong ni Sam habang inaalalayan nito si Chloe na katulad ko ay nawalan ng balanse at natumba ng magkabanggaan kami.“I-I didn't do anything,” mahina kong tugon dahil sa hiyang nararamdaman ko at pagkaalangan habang mag-isa akong tumatayo.Alam sa buong University na magkasintahan kami kaya ang pag-alalay niya sa ibang babae habang sinisisi ako ay sadyang nagdulot sa akin ng sobrang sakit at pagkahiya.“Bakit hindi si Margaux ang tinulungan niya?”“Hindi ba magjowa sila, 2 years na? Bakit iba ang katabi ni Sam ngayon?”“Kawawa naman si Margaux. Iba talaga kapag mas malaki ang pagmamahal ng isa sa isa, ganyan ang nangyayari.”Hindi ko alam kung paano ko tatakasan ang mga nasa paligid namin lalo at pakiramdam ko ay unti unti na silang dumarami.Pagtingin ko kay Sam ay tila nang-uusig pa ang kanyang tingin na parang ako talaga ang may kasalanan.Si Chloe naman ay hindi rin nakatulong lalo at nakangisi pa itong nakatingin sa akin
MargauxGala night.Bago pa man kami magkaroon ng hindi pagkakaintindihan ni Sam ay decided na akong um-attend dahil last sem ko na ito sa college at una't huling beses kong dadaluhan.Sa dalawang taon na magkarelasyon kami ni Sam ay hindi rin kami uma-attend sa ganito dahil pareho kaming walang hilig.Nakaharap ako ngayon sa salamin ng aking tokador at tinitignan ang aking sarili. Hindi ako sanay mag-make-up pero marunong akong mag-apply.Simpleng lilac dress na may combination na white ang napili kong suutin. Tinernuhan ko iyon ng simpleng lilac stud earrings at necklace na may kaparehong color theme para hindi naman magmukhang bare ang aking leeg na kitang kita dahil sa mataas na ayos ng aking buhok at sa one strap na design ng damit.Kakatapos ko lang mag final touch ng aking makeup ng marinig ko ang katok sa pintuan kasunod ang pagpasok ng aking ina.“Wow, you look young and fresh! Ang ganda mo anak!” bulalas niya. Hindi ko naiwasang mapangiti dahil doon.“Kanino pa ba ako magmama
Margaux “Thank you sa pag-aya sa akin,” sabi ko sa lalaki ng ihatid na niya ako sa table namin ni Yvonne. Okay naman siya at gentleman, kahit na ilang beses kaming nababangga ni Sam ay bahagya na lang niya akong inilalayo.“The pleasure is mine,” tugon niya bago nagpaalam para pumunta na sa kanyang mga kaibigan.Pagtingin ko sa aking kaibigan ay titig na titig siya sa akin na may halong ngisi kaya napailing na lang ako dahil alam ko na ang ibig sabihin non.“Stop looking at me like that, girl. Bakit hindi ka na lang tumayo dyan sa kinauupuan mo at makipagsayaw kaysa maging busy ka sa kakahanap ng makakapareha ko?”“Ako kasi ay meron ng love of my life na hindi kagaya niyang ex mo.” Nakataas ang kanyang kilay habang masama ang tingin sa kung sino man na nasa aking likuran na kung huhulaan ko ay malamang na si Sam at Chloe.“Eh di ikaw na ang masaya ang lovelife,” sabi ko sabay lingon para sana tumingin lang sa paligid.“Don't look!” bulalas ni Yvonne. Ngunit huli na ang lahat dahil kit
Draco“Hindi ko akalain na magiging maayos din ang lahat sa pamilya ko,” sabi ko kay Kevin habang magkatapat na nakaupo sa loob ng aking opisina. Nakatanaw ako sa malawak na bintana kung saan tanaw ang kabilang building, pero ang isipan ko ay abala sa iba.Sina Mommy at Daddy ay nasa bahay ngayon at kasama si Margaux. Hindi ko na naawat ang mga magulang ko na manatili sa bahay namin, at wala na ring nagawa si Margaux kundi ang lumiban sa kanyang trabaho para masamahan ang dalawa na excited rin.“Masayang-masaya ka na niyan?” tanong ni Kevin. May halong pag-aalala ang boses niya, pero dama ko ang tunay na malasakit at suportang taglay ng kanyang mga mata.Tumango ako, pilit pinapangiti ang sarili. “Oo. Pero aminin ko, parang may kaakibat na kaba.”“Hindi mo na napigilan ang bugso ng damdamin mo,” aniya, habang nilalaro ang hawak na ballpen. “You stepped on the line, Draco. Inilagay mo sa panganib si Margaux. Handa ka na ba talaga sa posibleng kahinatnan nito?”Napabuntong-hininga ako,
Third PersonNaging maayos na ang pagtitipon at sinikap ng lahat na maging masaya kahit na ang daming tanong ng mga kuya ni Draco.Kasunod na araw, nagbalik ang magkakapatid kasama ang kanilang mga pamilya sa hotel kung saan naroon sina Drake at Daniella. Ganon din sina Rex at Morgana na nang-aalala para sa anak kahit na nga nandoon din si Draco at ang mga magulang nito.“You really married her?” bulalas ni Dennis.“Bakit ba hindi ka makapaniwala na mag-asawa na kami?” tanong naman ni Draco sa nakatatandang kapatid.“Sinabi ko na sayo na dati siyang girlfriend ni Sam.”“So? Ano naman ngayon?”“Pinagsawaan na siya—” Hindi na naituloy ni Dennis ang kanyang sasabihin dahil agad na sumabat si Draco na kung hindi niya ginawa ay malamang na si Rex ang gumawa.“Ako ang mas higit na nakakaalam kung pinagsawaan ba ng anak mo ang asawa ko o hindi kaya tigilan mo ang kakasabi ng ganyang salita.” Naninigas ang panga ni Draco sa pagtitimpi ng galit. Tumingin siya kay Sam bago nagpatuloy.“Samuel,
MargauxNakangiting nakatingin sa amin sina Mommy Daniella at Daddy Drake nang tuluyan kaming makalapit ni Draco sa kanila. Ramdam ko ang pamumula ng aking pisngi sa pinaghalong hiya at kaba, pero pinilit ko pa ring gumanti ng pino at sinserong ngiti.Paglingon ko sa iba pang mga kapatid ni Draco, kapansin-pansin ang mga bakas ng pagtataka sa kanilang mga mukha. Lalo na kay Sam, na sa totoo lang ay dapat hindi na nagugulat, dahil alam naman niya ang tungkol sa relasyon namin ng kanyang tiyuhin.Si Chiara?Halos butasin niya ng tingin ang magkahawak naming kamay ni Draco. Hindi ito basta hawak lamang dahil mahigpit, puno ng init, at malinaw na nagpapahayag ng aming ugnayan. Tanga na lang talaga ang hindi makakaintindi sa nakikita nila.“What’s the meaning of this?” tanong ni Chiara, na may halong pagtaas ng kilay. Hindi ako nakatiis, gusto kong matawa. Sa lahat ay siya pa ang may ganang magtanong, siya pa talaga? Ang kapal!“Eherm,” Draco cleared his throat, pinipilit buwagin ang tensyo
MargauxHindi ko mapigilang pagmasdan si Draco. Mula pa kanina, ramdam ko ang madalas niyang pagsulyap sa akin kahit abala sila sa unahan. Hindi ko man marinig ang mga pinag-uusapan nila dahil malayo kami ni Dad sa kanila ay hindi ko naman kailangang marinig para maintindihan ang nangyayari.Isang sulyap ko pa lang sa asawa ko, alam ko na agad.Naiinis siya. Nagtitimpi ng galit.Kita ko ang paninigas ng kanyang panga, ang malamig niyang tingin kay Chiara na paulit-ulit niyang iniiwasan. Hindi ko maintindihan kung manhid ba talaga ang babaeng ‘yon o nagbubulag-bulagan lang.Ano sa tingin niya ang ibig sabihin ng paglayo ni Draco sa kanya? Kahit sinong may matinong pag-iisip ay alam na ayaw ng asawa ko na madikit siya rito.Kaya nga sigurado ako na may pagtingin siya sa asawa ko, contrary sa sinabi ni Draco na wala at si Chiara pa ang nagsabi non sa kanya.Sorry na lang siya dahil hinding-hindi hahayaan ng asawa ko na magkaroon siya ng anumang kaugnayan sa buhay nito.At alam ko kung bak
Draco“What are you doing here, Sugar?” mahina kong tanong habang tuluyan na akong nakalapit sa kanya. Hindi ko nilakasan ang boses ko, pero alam kong rinig niya iyon lalo na’t halatang iniiwasan niya akong tingnan. Naupo na rin ako sa tabi niya, ramdam ko ang bigat ng hangin sa pagitan naming dalawa.“Ayaw ko ng gulo kaya hinayaan ko na si Tito Darius...” mahina niyang sagot, sabay buntong-hininga na parang pinipigilan ang sarili niyang magalit.“Tito?” salubong ang kilay kong tanong. Hindi ko napigilan ang pagtaas ng kilay sa narinig ko, at lalo akong naguluhan nang makita ko siyang biglang ngumiti. Napatingin din ako sa aking mga biyenan, na halatang nagpipigil din ng tawa.“Sorry, nasanay na kasi ako. Kuya Darius pala,” pagtatama ni Margaux, pero hindi pa rin nawala ang mapang-asar na ngiti sa kanyang mukha at sa mga mata niyang kumikislap sa tuwa.Napatikhim ako, pilit na hindi magpahalata na kinikilig ako sa simpleng asar niya. Hindi naman na ako napipikon sa ganong klase ng biro
Draco“What the–” bulalas ko bago mabilis kong iniwas ang mukha ko sa gulat. “Chiara! You’re here!” dagdag ko, pilit na pinapakalma ang kabog ng aking dibdib.“Why do you look so surprised?” tanong niya, may bahid ng alinlangan ang ngiti sa kanyang mga labi, tila nagdadalawang-isip kung dapat ba siyang natuwa sa aking reaksyon.“I just didn’t expect to see you here. When did you arrive?” tanong ko, bahagyang umatras ang katawan ko palayo sa kanya. Hindi ko kayang itago ang lamig sa boses ko.“Yesterday,” sagot niya, naglalaro pa rin ang ngiti sa labi. “I found out from your nephew, Sam, that Auntie Daniella will be celebrating her birthday here in the Philippines.”“Sam?” kunot-noo kong ulit, sabay sulyap kay Samuel na ngayo'y nakatingin lamang sa akin, halatang may gustong sabihin pero pinipigil ang sarili.“Yes,” tugon ni Chiara, sabay tango.Napabuntong-hininga ako bago muling nagsalita, pinipigilang mawalan ng pasensya. “Okay, you can get yourself a seat, or wait—” Sandali akong tu
MargauxUmalis kami nila Mommy at Daddy sa hotel room ng mga biyenan ko matapos naming makapag-usap nang masinsinan. Sa wakas, na-clarify na ang ilang mga bagay tungkol sa amin ni Draco. Ramdam ko ang pagluwag ng dibdib ng aking biyenan, lalo na nang marinig nila na hindi muna namin ipapaalam sa publiko ang tungkol sa pagpapakasal namin dahil na rin sa kapakanan ko.Hindi ko maiwasang makaramdam ng kaunting kirot sa puso. Sa isang perpektong mundo, dapat ay malaya naming maipagsisigawan ang pagmamahalan namin ni Draco... pero hindi ito ang tamang panahon.Sabi ni Draco, may naka-reserve na daw na mesa para sa amin sa harapan, katabi lang ng sa pamilya nila. Agad kong hinanap iyon ng aking mga mata, at nang makita ko ang "Reserved" na card na nakapatong sa mesa, kusa akong napangiti.“Doon tayo, Mom, Dad,” sabi ko habang itinuro ang mesa. Tumango naman ang aking mga magulang at sinundan ako. Ngunit sakto rin ang dating ng isang hindi inaasahan, si Tito Darius, kapatid ni Tito Dennis.“A
Draco“Ano, hindi ka mapakali diyan,” puna ni Mommy habang pinagmamasdan ang paglalakad-lakad ko sa loob ng kwarto. Inikutan ko lang siya ng aking mga mata, ngunit hindi ko maitatangging may kaba talaga akong nararamdaman. Si Dad naman ay natatawa lang sa amin mula sa pagkakaupo, parang sanay na sa eksenang ito.“Bagalan mo pa at sinasabi ko sa'yo, Draco, makukuha pa ng iba ang asawa mo,” dagdag pa ni Mommy, halatang kinakalabit ang inip kong damdamin.“Mommy naman eh!” bulalas ko habang napapakamot ng ulo.Nakaalis na sina Margaux kasama ang aking mga biyenan. Mabilis silang nagkaibigan ng mga magulang ko na parang matagal nang magkakakilala. Hindi na rin ako nagtaka. Mabubuti talaga ang mga magulang ng aking asawa. May pusong maunawain at may mabuting intensyon para sa anak nila.Si Mommy, humanga sa pagiging understanding ng mga biyenan ko. Kahit pa maselan ang sitwasyon namin ni Margaux ngayon, hindi sila naging mapanghusga. Naunawaan nila ang lahat sa halip na kwestyunin. Naiintin
Margaux“Is it true?” tanong ng biyenan kong babae habang nakaupo na kami sa sofa.Ramdam ko agad ang pagbigat ng paligid. Parang may nagbuhos ng malamig na tubig sa likod ko.“Ang alin po?” tanong ko, pilit kong pinanatiling kalmado ang tono ko.“Na dati kayong magkarelasyon ni Sammy? Na habol ka ng habol sa kanya?”Napatigil ako dahil napaka-straightforward ng tanong kaya hindi ko agad alam ang isasagot. Parang biglang nabulol ang utak ko sa dami ng dapat sabihin pero walang salitang lumalabas. Napatingin ako kay Draco, na nakatitig din sa akin, para bang binabasa niya ang bawat pintig ng dibdib ko.Sinabi ba niya sa ginang ang totoo? Buo ba? Hanggang sa pinaka-masakit at pinaka-kahiya-hiyang bahagi?Huminga ako ng malalim at muling hinarap ang aking biyenan.“Yes po,” sagot ko, walang paligoy-ligoy. “Sam was my childhood crush. My puppy love. I was head over heels sa kanya before I met Draco. Para akong tanga noon, umaasa kahit wala naman talagang patutunguhan.”“Alam mo na tiyuhin