Lumingon si Angela at nakita niyang si Mateo na bumalik.May katangkaran si Mateo at may napaka-appealing na hitsura. Naka-light blue na shirt siya, at kita ang perfect niyang katawan. Malalakas din ang kanyang mga binti at para bang lagi itong nag eexcercise, na lalong nagpapatingkad sa kanyang itsura.Hindi maiwasan ni Angela na mapatingin nang matagal. Paano nga ba ang magkaroon ng ganitong klaseng lalaki na hindi makagalaw nang maayos?"Sinabi ko sa sister-in-law ko na nahulog ako sa kanya nung unang kita ko at balak kong agawin ang asawa mo," agad na sabi ni Gave nang makita si Mateo, habang nakangisi. "Mateo, alam mo naman ang charm ko, dami ko ng mga babaeng nai-inlove sa’kin, kaya mag-ingat ka.""Huwag mong ikumpara si Angela sa mga babaeng nakapaligid sa’yo," sagot ni Mateo ng malamig, habang naglalakad siya papunta sa dining table. Binuksan niya ang bote ng red wine at tinanggal ang takip, "Hindi ka niya gusto.""Oh, confident, ha?" natatawang sabi ni Gave.Dahil kay Gave,
Naramdaman ni Angela ang bigat sa kanyang dibdib, para bang nahulog ang kanyang puso sa narinig.Paano niya nga ba nalaman ang sitwasyon ng ina niya ng ganun kadetalye?"Ano naman?" Tumigas ang tono ng boses niya."Oh, sis, huwag ka ganyan. Mahal ko naman si Aunt Shane," sabi ni Lindsay na may pilit na tono, "Kaya nung narinig kong tumaas ang gastusin sa pagpapagamot ni Aunt Shane, nag-alala ako, at iniisip ko kung paano kita matutulungan."Matutulungan siya ni Lindsay?Sumimangot si Angela, "Paano mo ako matutulungan?""Eh, kebs lang, may kilala akong batang babae na nagbukas ng magazine company. Kailangan nila ng tao ngayon, at maganda ang kondisyon, ang sahod." Sambit ni Lindsay, at sa wakas sinabi rin ang plano, "Naisip ko lang na dahil magaling ka, kung magpapalit ka ng trabaho, tiyak magiging mas maganda ang trato sa’yo."Doon na naintindihan ni Angela.Sa lahat ng panahon, gusto lang palang paalisin ni Lindsay si Angela sa Fengshang Magazine.At bakit? Simple lang, dahil kay Geo
Pagkababa ng telepono, galit na galit pa rin si Lindsay. Halos magka-crack na ang mga kuko niya, na tinapalan ng pulang nail polish, dahil sa sobrang inis!Naalala pa niya yung unang pagkakataon na nakilala niya si George.Akala ni George, unang beses silang nagkita sa isang cocktail party mga anim na buwan na ang nakalipas. Pero hindi niya alam, tatlong taon na pala silang nagtagpo. Nangyari 'yon sa UP. Pumunta siya sa Maynila kasama ang mga kaibigan, at pinadala siya ng tatay niya na maghatid ng ilang gamit kay Angela. Hindi niya man gusto, bilang isang mabuting anak, wala siyang choice.Dun niya nakasalubong si Angela at George.Sobrang ganda ng araw na ‘yon. Si George, nakasakay sa bisikleta, at si Angela, nakasakay sa likod. Naka-puti siyang shirt at parang prinsipe mula sa isang fairy tale.Hindi niya akalain, pero nahulog agad ang puso niya kay George.Oo, sandali lang ang pagkikita nila, at siguro si Angela at George, hindi gaanong naaalala yun. Pero sa puso niya, ‘yon ang nag
Napatigil siya, hindi alam ang isasagot, naisip ni Angela na baka nakita siya ni Mateo na tumatawag sa hagdan, pero hindi niya alam kung anong sasabihin, kaya’t simpleng sinabi na lang niya, “Oo, tawag lang mula sa kumpanya, wala namang importante.”Hindi naman kasi gusto ni Angela na itago kay Mateo ang tungkol sa kalagayan ng nanay niya, pero talagang hindi niya alam kung paano sisimulan.Paano niya sasabihin na ang nanay niya ay malubhang may sakit at kailangan ng pera para sa paggamot?Parang ang dating, parang humihingi siya ng pera kay Mateo.Oo, mag-asawa na sila, at kahit pa unti-unti siyang nagiging dependent at malapit kay Mateo, hindi pa rin kayang ipakita ni Angela ang kahinaan at humingi ng tulong.Siguro, ugali na kasi ‘yon mula pagkabata. Lagi siyang pinapayuhan ng nanay niya na kahit na pagtawanan siya ng ibang tao dahil sa pagiging wala ng ama at dahil sa pagiging illegitimate daughter, hindi siya pwedeng magpakita ng kahinaan.Pinagmamasdan ni Mateo ang mga mata ni A
Si Angela ay biglang natigilan, pinulot ang bagay na tumama sa mukha niya, at napatingin dito. Nang makita niya kung ano ito, biglang namutla ang kanyang mukha at nagsimulang manginig ang mga kamay niya.Isang larawan iyon—malabo at halatang kinuhanan nang palihim, pero sapat na para makilala ang nasa litrato. Siya iyon.Nakahiga siya sa kama, magulo ang itsura, at may kakaibang pamumula sa kanyang mukha.Bagama’t hindi malinaw ang buong detalye ng larawan, sapat na ito para isipin ng sinuman kung ano ang nangyayari roon.Parang huminto ang buong mundo ni Angela. Alam niya kung kailan ito kinuhanan—dalawang taon na ang nakalilipas."Saan mo nakuha ‘to?" galit niyang tanong habang mahigpit na hawak ang mga larawan, tinapunan si George ng matalim na tingin.Ang pangyayaring iyon ay isang bangungot na pilit niyang kinalimutan. Akala niya tapos na ang lahat, pero eto’t bumalik na naman ito sa paraang hindi niya inaasahan."Anong problema, Angela? Natatakot ka na ba ngayon?" sarcastic na s
Sa loob ng tahimik na coffee shop, si Mateo Alacoste ay nakaupo nang maayos sa kanyang wheelchair, kalmado ang pustura ngunit taglay ang likas na awtoridad. "Tungkol saan?" tanong niya, malamig ang tono, habang binibigyan ng tamang pasensya si George ngunit halatang walang interes sa nilalaman ng envelope.Si George, tila hindi alam kung paano sisimulan ang usapan, ay pumilit na ngumiti. "Narinig ko kasi... na ikaw, Uncle, ay may asawa na ngayon?"Sinubukan niyang gawing magaan ang tono, ngunit halata ang kaba sa kanyang boses. Sa totoo lang, nang una niyang marinig ang balita, sobrang nabigla siya.Kilala niya si Mateo—ang lalaking tila hindi kailanman nagpakita ng interes sa mga babae. Maging ang kanyang ama, si Pierre Alacoste, ay minsang nagduda na ang aksidenteng sinapit ni Mateo sampung taon na ang nakalilipas ay hindi lang nagresulta sa pagkaparalisa ng kanyang mga binti, kundi pati na rin sa pagkawala ng kakayahang magmahal.Ngunit kamakailan lamang, napag-alaman niyang si M
Nanginginig si George, tila ba hindi na niya alam ang gagawin o sasabihin sa taong nasa harap niya.Hindi niya inasahan na ganito ang magiging reaksyon ni Mateo nang makita nito ang mga litrato. Akala niya, dahil sa ugali ni Mateo, siguradong magagalit ito at tuluyang lalayo kay Angela.Pero parang wala lang ito sa kanya? O baka naman hindi niya kailanman pinag-alinlanganan ang pagkatao ni Angela?Sumagi sa isip ni George ang ideyang ito, at bigla siyang nakaramdam ng pagkadismaya. Bakit?Bakit ganoon na lang ang tiwala ni Mateo kay Angela? Hindi ba’t dapat panandalian lang ang relasyon nila?Alam niya, kahit siya na malapit kay Angela, nang makita niya ang mga litrato dalawang taon na ang nakalipas, mabilis niyang naisip na si Angela ay walang kwentang babae.Hindi ba sapat ang tiwala niya noon?Sa paglitaw ng tanong na ito, pilit niya itong inilibing sa isipan. Hindi.May litrato, kaya walang puwang ang maling akala. Iisa lang ang paliwanag: hindi mahalaga kay Mateo si Angela, kaya
Napatigil saglit si Rex bago sumagot, "Ang tinutukoy mo ba ay yung nangyari kay Angela dalawang taon na ang nakalipas?""Oo," sagot ni Mateo."Matagal na kasi 'yon, kaya medyo magtatagal ang pag-check sa mga informations.""Simulan mo kay George. Ang sabi niya kamakailan lang, nakatanggap siya ng email na may kinalaman sa nangyaring 'yon.""Sige, naiintindihan ko."Pinindot ni Mateo ang armrest ng wheelchair gamit ang kanyang mahahabang daliri, at ang kanyang mga mata ay bahagyang nalungkot at halatang pagod. Hindi niya hahayaan ang sinuman na magplano laban kay Angela.At...Napatingin si Mateo kay George na lumabas mula sa kapehan, a
Kahit noon pa, alam na ni Lindsay na gwapo at may kakayahan ang tiyuhin ni George. Pero dahil nga sa pagiging baldado nito, palagi niya itong minamaliit. Ngayon, matapos makita si Mateo nang personal, naintindihan niya kung ano ang ibig sabihin ng "dragon sa gitna ng mga lalaki."Sa isip ni Lindsay, si George na siguro ang pinakaperpektong lalaki na nakita niya. Pero ngayong kaharap si Mateo, tila isa lang siyang baguhan kumpara rito—masyadong hilaw, masyadong karaniwan.Si Mateo ay naka-suot ng simpleng itim na suit, ngunit sa kanya, ibang klase itong tingnan. May halo ng katahimikan at kapangyarihan sa kanyang tindig. Mababanaag ang pagiging low-key ngunit elegante, at may bahid ng misteryosong alindog na nagbigay ng kakaibang dating sa kanya.Napako si Lindsay sa kinatatayuan niya. Kung hindi lang dahil sa wheelchair ni Mateo, siguradong iisipin niyang si George, na minsan niyang pinagtuunan ng lahat ng paraan para makuha, ay isa lamang hamak.Matapos ipakilala ang mga miyembro ng
Habang unti-unting nawawala ang distansya sa pagitan nila, ilang hibla ng buhok ni Angela ang dumampi sa leeg ni Mateo. Ang simpleng haplos na iyon ay tila nagpainit sa pagitan nilang dalawa. Ibinaba ni Mateo ang kanyang kamay at mahigpit na iniyakap sa baywang ni Angela, saka bumulong, "Ang ganda mo… parang ayokong dalhin ka sa labas."Nagulat si Angela. Hindi niya inasahan na si Mateo, na kilalang seryoso at tahimik, ay makakapagsabi ng ganoong ka-flattering na mga salita. Bigla siyang namula at hindi makapagsalita.Ngumisi si Mateo, saka mahinang tumawa. Inikot niya ang gulong ng wheelchair at inalalayan si Angela palabas ng villa para sumakay sa kotse.Pagpasok nila sa sasakyan, agad na pinaandar ng driver ang kotse patungo sa mansyon ng pamilya Alacoste.Tahimik si Angela habang nasa biyahe, pero sa loob-loob niya, hindi niya mapigilang kabahan.Iniisip pa lang niya ang pagkikita nila ni Lindsay at George, parang gusto na niyang umatras. Idagdag pa ang ideya na maraming tao ang n
Nanlamig ang mukha ni Angela habang marahan niyang binibigkas ang masakit na alaala ng nakaraan."Magkaklase sa kolehiyo sina Mama at Pierre Gonzales. Matagal na siyang may gusto kay Mama, pero kahit kailan, hindi siya nagustuhan ni Mama. Kahit nagpakasal na siya, hindi pa rin siya tumigil. Dumating sa puntong ipinadrug niya si Mama para gahasain, at doon ako nabuo. Bagama’t galit na galit si Mama kay Pierre, pinili niyang tiisin ang lahat at iluwal ako. Alam niyang wala akong kasalanan."Tahimik na nakinig si Mateo. Naka-focus ang tingin nito kay Angela, pero ang madilim na emosyon sa kanyang mga mata’y hindi maikubli.Hindi niya alam ang ganitong detalye."Si Tita Keanna naman, asawa ni papa, Pierre, kinamuhian ang nararamdaman ng asawa niya para kay Mama. Nagpakalat siya ng tsismis, sinasabing si Mama ang kabit ni Pierre, na siya raw ang nag-agaw. Wala namang kakilala si Mama sa mga tao sa alta sociedad para ipagtanggol ang sarili. Napilitan siyang manahimik at tanggapin ang pangit
Ang mabangong amoy ng pabango ay sumalubong sa ilong ni George, dahilan upang bahagya siyang mapakunot-noo.Si Lindsay—walang duda—ay laging agaw-pansin sa mga lalaki. Kaya nga sa dinami-rami ng pagpipilian, siya ang pinili ni George. Pero nitong mga nakaraang araw, simula nang bumalik sila sa Manila, parang bigla itong nag-iba. Mas naging makulit, masyadong demanding, at kahit ang dati niyang gustong pabango nito, tila nagiging masyadong matapang na sa pandama niya.Hindi tulad ni Angela. Noon pa man—maging noong estudyante pa ito o kahit ngayong nagtatrabaho na—lagi itong may simpleng halimuyak ng sabon sa katawan. Hindi matapang, hindi mapagpanggap, pero laging nakakabighani.Tangina.Bakit ba niya iniisip na naman si Angela?Tinitigan niya si Lindsay na nasa harapan niya. Habang tumatagal, lalo lang siyang nayayamot. Hindi na niya napigilan ang sarili kaya tinulak niya ito palayo."May meeting pa ako," malamig niyang sabi habang tumayo. "Kung pagod ka, magpahinga ka na lang dito.
Sa opisina ng editor-in-chief, bumalot ang nakakapasong tensyon sa paligid.Nakapaluhod sa harap ng mesa si Lindsay, ang kanyang mga mata'y nanlilisik sa galit habang pinapalo ang lamesa ng buong lakas."George! Bakit hindi mo sinabi sa akin na si Angela ang babaeng pinakasalan ng tito mo?!" sigaw niya, ang boses ay tagos hanggang labas ng pinto.Hindi inaasahan ni George ang biglaang pagsabog ni Lindsay. Sa simula'y natigilan siya, ngunit nang makita niya ang labis na pagwawala nito, nagdilim ang kanyang paningin. Tumagilid siya sa upuan, bahagyang iniling ang ulo, at may pagod na sumagot."Hindi ko naman sinadyang itago," aniya, malamig ang boses. "Hindi ko lang binanggit. Tsaka malalaman mo rin naman sa party ngayong weekend, hindi ba?"Parang mas binuhusan pa ng gasolina ang apoy sa galit ni Lindsay."Party? Party ang iniisip mo ngayon?!" Napasigaw siya nang lalo, ang boses ay may halong panginginig. "Alam mo bang halos gumuho ang mundo ko nang malaman kong kailangan kong makita s
Nagulat si Angela nang marinig ang mga yabag ng sapatos na tumama sa matigas na sahig, at paglingon niya, nakita niyang si Lindsay, ang babae na nagpasakit ng kanyang puso, ay tumataas mula sa hagdang-pag-akyat, at nakatingin sa kanya ng may pagkabigla sa mga mata.Tila ba bumagsak ang puso ni Angela.Ngayon pa talaga! Kung mayroon mang ibang pagkakataon na magkrus ang landas nila, ito na nga iyon.Ang boutique na ito, isa sa mga pinakasikat at pinakamahal na custom shops sa buong Manila, ay dinarayo ng mga kilalang tao. Si Lindsay, isang regular na customer, ay nandito rin upang magpama-customize ng damit para sa darating na weekend party. Hindi niya inakalang makakasalubong niya si Angela, na ang tanging halaga ay ang pagiging isang ordinaryong babae—ang babae na walang karapatan sa mundo ng mga mayayaman at makapangyarihan!"Angela."Matapos ang ilang hakbang, tinanaw siya ni Lindsay, nakasuot ng mahahabang orange-pink na high heels na umaabot sa sahig, at naglakad papalapit sa kan
Nagngiti si Angela, ngunit ang ngiti'y may kasunod na kalungkutan."Ang paldang ito, limited edition. Ilang libong yuan, Mateo. Paano ko naman kayang bilhin ito?"Tumango si Mateo at ibinalik ang litrato sa sobre. Tumingin siya kay Rex na nakatayo sa tabi."Kung ito ay talagang limited edition, mas madali nating mahahanap kung totoo."Tumango si Rex, walang imik, at agad na lumabas ng kwarto.Nagpatuloy si Mateo at Angela sa pagkain ng pizza, ngunit ang katahimikan sa pagitan nila ay tila mas mabigat kaysa sa mga oras na nagdaan.Habang kinakain nila ang pizza, hindi maiwasan ni Angela na magtaka. Nagmamasid siya kay Mateo—bawat galaw nito, bawat ekspresyon sa kanyang mukha. Hindi ba't parang may kung anong hindi siya maintindihan sa mga mata ni Mateo, mga titig na tila malayo at puno ng alaala ng nakaraan.Si Mateo... iniisip kaya niya ang mga nangyari noon? Ang pagkawala ng kanyang binti... ang pagkidnap sa kanya?Nagpumiglas ang mga alaala sa isipan ni Angela. Isang kaso ng kidnapp
Nakakunot ang noo ni Mateo habang iniikot ang laptop paharap kay Angela."Ang pangalan ng restaurant na ito ay Italian Mood. Akala ko, buong set ng Italian dishes ang in-order ko."Napalunok ng hiya si Angela.Sa isip niya, Ganito pala ang mga anak ng mayayaman, pati pangalan ng restaurant at pagkaing in-order, pinag-iisipan ng mabuti."Kapag delivery, pizza lang naman kadalasan ang Italian dish," paliwanag niya habang inilalapag ang kahon ng pizza sa mesa. "Nakakain ka na ba ng pizza?"Ibinaling ni Mateo ang tingin sa pizza at ibinaba ang mga mata. "Noong nasa Europa ako, oo, pero charcoal-grilled ang mga iyon. Hindi ko pa natikman ang pizza na nakalagay sa papel na kahon."Napangiti si Angela. "O, ‘di sige, gawin mo na lang itong experience sa buhay mo." Pinilas niya ang isang hiwa ng pizza at iniabot kay Mateo.Tahimik na tinanggap ito ni Mateo, kinagat, at bahagyang napakunot ang noo. "Iba ang lasa nito kaysa sa mga natikman ko noon."Natawa si Angela. "Minsan, masarap din naman a
Hindi pinansin ni Mateo ang sinabi ni Angela at mabilis niyang isinubo ang daliri nito sa kanyang bibig.Ang mainit at basang pakiramdam ay parang kuryenteng biglang dumaloy mula sa dulo ng kanyang daliri, papunta sa bawat sulok ng katawan niya. Hindi maipaliwanag ni Angela ang nararamdaman—para bang bigla siyang naging maselan sa bawat galaw ni Mateo.Naramdaman niya ang pag-init ng mukha niya, kaya mabilis niyang iniwas ang tingin mula sa gwapong mukha ni Mateo. Nauutal niyang sabi, “Ma-Mateo, hi-hindi na kailangan… talaga…”Sa sobrang kaba, halos hindi niya maayos ang mga salita niya. Nang maramdaman ni Mateo ang panginginig ng kamay ni Angela, dahan-dahan niyang binitiwan ito. Tinitigan niya ang namumula nitong mukha na tila ba may gusto siyang basahin doon.“Sandali lang,” ani Mateo na may malambing na ngiti. “Kukunin ko ang band-aid.”Walang ibang nasabi si Angela kundi ang sundan ito ng tingin habang lumalabas ng kusina. Nang makalabas si Mateo, napabuntong-hininga siya nang ma