Inalala ni Angela ang gabi nang biglang tumayo si Mateo, bahagyang namumula ang kanyang mukha, ngunit ngumiti pa rin at nagsabi, "Dapat magtiwala ang mag-asawa sa isa't isa."Tumingin si Gave sa babae sa harapan niya, kumislap ang kanyang mga mata, at pagkatapos ay sinabi, "Sister-in-law, sinabi ba ni Mateo sa iyo kung bakit siya nagkunwaring may kapansanan?"Nagulat si Angela at umiling.Sinabi ni Mateo na may mga bagay na maaaring hindi niya alam, kaya hindi na siya nagtanong."Labing taon na ang nakalipas, nagkaroon si Mateo ng aksidente sa sasakyan." Hindi tila nag-atubili si Gave at sinabi, "Akala ng lahat na naging may kapansanan si Mateo dahil sa aksidenteng iyon, pero sa katunayan, nasaktan lang siya. Nang makarating siya sa Amerika, gumaling siya."Naalala ni Angela na tila nakita niya ang aksidente ng pangalawang anak ng pamilya Alacoste sa balita.Noong panahong iyon, hindi pa umabot ng 20 taon si Mateo at bagong pasok lang sa kolehiyo. Siya ay kinidnap at humingi ang mga k
Lumingon si Angela at nakita niyang si Mateo na bumalik.May katangkaran si Mateo at may napaka-appealing na hitsura. Naka-light blue na shirt siya, at kita ang perfect niyang katawan. Malalakas din ang kanyang mga binti at para bang lagi itong nag eexcercise, na lalong nagpapatingkad sa kanyang itsura.Hindi maiwasan ni Angela na mapatingin nang matagal. Paano nga ba ang magkaroon ng ganitong klaseng lalaki na hindi makagalaw nang maayos?"Sinabi ko sa sister-in-law ko na nahulog ako sa kanya nung unang kita ko at balak kong agawin ang asawa mo," agad na sabi ni Gave nang makita si Mateo, habang nakangisi. "Mateo, alam mo naman ang charm ko, dami ko ng mga babaeng nai-inlove sa’kin, kaya mag-ingat ka.""Huwag mong ikumpara si Angela sa mga babaeng nakapaligid sa’yo," sagot ni Mateo ng malamig, habang naglalakad siya papunta sa dining table. Binuksan niya ang bote ng red wine at tinanggal ang takip, "Hindi ka niya gusto.""Oh, confident, ha?" natatawang sabi ni Gave.Dahil kay Gave,
Naramdaman ni Angela ang bigat sa kanyang dibdib, para bang nahulog ang kanyang puso sa narinig.Paano niya nga ba nalaman ang sitwasyon ng ina niya ng ganun kadetalye?"Ano naman?" Tumigas ang tono ng boses niya."Oh, sis, huwag ka ganyan. Mahal ko naman si Aunt Shane," sabi ni Lindsay na may pilit na tono, "Kaya nung narinig kong tumaas ang gastusin sa pagpapagamot ni Aunt Shane, nag-alala ako, at iniisip ko kung paano kita matutulungan."Matutulungan siya ni Lindsay?Sumimangot si Angela, "Paano mo ako matutulungan?""Eh, kebs lang, may kilala akong batang babae na nagbukas ng magazine company. Kailangan nila ng tao ngayon, at maganda ang kondisyon, ang sahod." Sambit ni Lindsay, at sa wakas sinabi rin ang plano, "Naisip ko lang na dahil magaling ka, kung magpapalit ka ng trabaho, tiyak magiging mas maganda ang trato sa’yo."Doon na naintindihan ni Angela.Sa lahat ng panahon, gusto lang palang paalisin ni Lindsay si Angela sa Fengshang Magazine.At bakit? Simple lang, dahil kay Ge
Pagkababa ng telepono, galit na galit pa rin si Lindsay. Halos magka-crack na ang mga kuko niya, na tinapalan ng pulang nail polish, dahil sa sobrang inis!Naalala pa niya yung unang pagkakataon na nakilala niya si George.Akala ni George, unang beses silang nagkita sa isang cocktail party mga anim na buwan na ang nakalipas. Pero hindi niya alam, tatlong taon na pala silang nagtagpo. Nangyari 'yon sa UP. Pumunta siya sa Maynila kasama ang mga kaibigan, at pinadala siya ng tatay niya na maghatid ng ilang gamit kay Angela. Hindi niya man gusto, bilang isang mabuting anak, wala siyang choice.Dun niya nakasalubong si Angela at George.Sobrang ganda ng araw na ‘yon. Si George, nakasakay sa bisikleta, at si Angela, nakasakay sa likod. Naka-puti siyang shirt at parang prinsipe mula sa isang fairy tale.Hindi niya akalain, pero nahulog agad ang puso niya kay George.Oo, sandali lang ang pagkikita nila, at siguro si Angela at George, hindi gaanong naaalala yun. Pero sa puso niya, ‘yon ang nag
Napatigil siya, hindi alam ang isasagot, naisip ni Angela na baka nakita siya ni Mateo na tumatawag sa hagdan, pero hindi niya alam kung anong sasabihin, kaya’t simpleng sinabi na lang niya, “Oo, tawag lang mula sa kumpanya, wala namang importante.”Hindi naman kasi gusto ni Angela na itago kay Mateo ang tungkol sa kalagayan ng nanay niya, pero talagang hindi niya alam kung paano sisimulan.Paano niya sasabihin na ang nanay niya ay malubhang may sakit at kailangan ng pera para sa paggamot?Parang ang dating, parang humihingi siya ng pera kay Mateo.Oo, mag-asawa na sila, at kahit pa unti-unti siyang nagiging dependent at malapit kay Mateo, hindi pa rin kayang ipakita ni Angela ang kahinaan at humingi ng tulong.Siguro, ugali na kasi ‘yon mula pagkabata. Lagi siyang pinapayuhan ng nanay niya na kahit na pagtawanan siya ng ibang tao dahil sa pagiging wala ng ama at dahil sa pagiging illegitimate daughter, hindi siya pwedeng magpakita ng kahinaan.Pinagmamasdan ni Mateo ang mga mata ni A
Si Angela ay biglang natigilan, pinulot ang bagay na tumama sa mukha niya, at napatingin dito. Nang makita niya kung ano ito, biglang namutla ang kanyang mukha at nagsimulang manginig ang mga kamay niya.Isang larawan iyon—malabo at halatang kinuhanan nang palihim, pero sapat na para makilala ang nasa litrato. Siya iyon.Nakahiga siya sa kama, magulo ang itsura, at may kakaibang pamumula sa kanyang mukha.Bagama’t hindi malinaw ang buong detalye ng larawan, sapat na ito para isipin ng sinuman kung ano ang nangyayari roon.Parang huminto ang buong mundo ni Angela. Alam niya kung kailan ito kinuhanan—dalawang taon na ang nakalilipas."Saan mo nakuha ‘to?" galit niyang tanong habang mahigpit na hawak ang mga larawan, tinapunan si George ng matalim na tingin.Ang pangyayaring iyon ay isang bangungot na pilit niyang kinalimutan. Akala niya tapos na ang lahat, pero eto’t bumalik na naman ito sa paraang hindi niya inaasahan."Anong problema, Angela? Natatakot ka na ba ngayon?" sarcastic na s
Sa loob ng tahimik na coffee shop, si Mateo Alacoste ay nakaupo nang maayos sa kanyang wheelchair, kalmado ang pustura ngunit taglay ang likas na awtoridad. "Tungkol saan?" tanong niya, malamig ang tono, habang binibigyan ng tamang pasensya si George ngunit halatang walang interes sa nilalaman ng envelope.Si George, tila hindi alam kung paano sisimulan ang usapan, ay pumilit na ngumiti. "Narinig ko kasi... na ikaw, Uncle, ay may asawa na ngayon?"Sinubukan niyang gawing magaan ang tono, ngunit halata ang kaba sa kanyang boses. Sa totoo lang, nang una niyang marinig ang balita, sobrang nabigla siya.Kilala niya si Mateo—ang lalaking tila hindi kailanman nagpakita ng interes sa mga babae. Maging ang kanyang ama, si Pierre Alacoste, ay minsang nagduda na ang aksidenteng sinapit ni Mateo sampung taon na ang nakalilipas ay hindi lang nagresulta sa pagkaparalisa ng kanyang mga binti, kundi pati na rin sa pagkawala ng kakayahang magmahal.Ngunit kamakailan lamang, napag-alaman niyang si M
Nanginginig si George, tila ba hindi na niya alam ang gagawin o sasabihin sa taong nasa harap niya.Hindi niya inasahan na ganito ang magiging reaksyon ni Mateo nang makita nito ang mga litrato. Akala niya, dahil sa ugali ni Mateo, siguradong magagalit ito at tuluyang lalayo kay Angela.Pero parang wala lang ito sa kanya? O baka naman hindi niya kailanman pinag-alinlanganan ang pagkatao ni Angela?Sumagi sa isip ni George ang ideyang ito, at bigla siyang nakaramdam ng pagkadismaya. Bakit?Bakit ganoon na lang ang tiwala ni Mateo kay Angela? Hindi ba’t dapat panandalian lang ang relasyon nila?Alam niya, kahit siya na malapit kay Angela, nang makita niya ang mga litrato dalawang taon na ang nakalipas, mabilis niyang naisip na si Angela ay walang kwentang babae.Hindi ba sapat ang tiwala niya noon?Sa paglitaw ng tanong na ito, pilit niya itong inilibing sa isipan. Hindi.May litrato, kaya walang puwang ang maling akala. Iisa lang ang paliwanag: hindi mahalaga kay Mateo si Angela, kaya
"Hindi, okay lang..." Iwas ni Angela ang tingin ni Mateo, "Kasi... Medyo may sakit ang mama ko ngayon... Kailangan niyang magpahinga..."Medyo malabo ang sinabi ni Angela, pero hindi niya binanggit na malubha ang kalagayan ng nanay niya, at pati na rin ang gastusin sa pagpapagamot.Tinutok ni Mateo ang kanyang mga mata kay Angela at may kakaibang lamig sa kanyang mga mata.Sa mga taon niyang pagnanais na magtagumpay sa mundo ng negosyo, nakapalibot siya ng mga kababaihan na naglalaro lamang sa kanya—mga kababaihan mula sa mahihirap na lugar, o mga babaeng mula sa mga kilalang pamilya. Lahat sila, palaging nagmamaganda at umaasa sa mga kalalakihan kahit sa pinakamaliit na bagay—humihingi ng pera, o ng tulong.Ngunit si Angela ay ibang-iba sa kanila. Bagamat magkasama lang sila ng ilang buwan, hindi pa siya humingi ng kahit anong bagay mula sa kanya. Para bang iniiwasan niyang makinabang mula sa kanya.Ang ganitong pag-iwas at distansya ay nagbigay kay Mateo ng hindi maipaliwanag na iri
Biglang parang gusto nang maglabasan ng usok mula sa mga tainga ni Angela!"Ikaw... ikaw ba'y maliligo?" Hindi siya makatingin kay Mateo, kaya't mabilis niyang itinulak ang pinto ng banyo at isinara.Nakatutok ang mga mata ni Mateo kay Angela na para bang inaasar niya talaga ito, napansin niyang namumula ang mukha nito at naisip niyang ang cute nito. Kaya naman hindi na niya pinilit na buksan pa ang pinto.Pagbalik sa kama, ramdam pa rin ni Angela na parang kayang magpabiyak ng itlog sa init ng mukha niya, kaya't agad siyang nag-check sa mga messages niya upang magpakalma.Ngunit makalipas ang ilang sandali, lumabas na si Mateo mula sa banyo. Hindi makatingin si Angela sa kanya, kaya’t nakayuko na lang ito at naglalaro sa cellphone."Matulog ka na." Bulong ni Mateo, at nang tumango si Angela, pinatay niya ang mga ilaw.Ang gabing iyon, nakaramdam si Angela ng sobrang hiya na naging sanhi ng insomnia.Tuwing ipipikit niya ang mata, parang muling naaalala ang matipunong katawan ni Mateo
"How can I be sure na totoo yang sinasabi mo?" “Naku, syempre, totoo ‘yan! Huwag kang mag-alala, hindi ko nga siya tinulungan! Hindi ko nga siya kilala!”Tuluyan nang binitiwan ni Mateo ang matandang lalaki, batid niyang hindi nito kayang magsinungaling sa kanya."Kunin niyo siya." Malamig na sabi ni Mateo. "Tiyakin niyo kung totoo ang sinasabi niya, at alamin kung sino ang nagpakilala kay Angela sa kanya noong una.""Oo, Sir," agad na sagot ni Rex. Tinungo niya ang mga tauhan at inutusan silang kunin ang matanda, pagkatapos ay lumapit siya kay Mateo at bumulong, "Sir Mateo, a good thing, ibig sabihin hindi ang matandang 'to ang nang-abuso kay Angela noon."Walang kahit anong emosyon sa mukha ni Mateo. Tumingin siya kay Rex nang malamig. "Good thing ba na ibang lalaki ang nang-abuso sa kanya?" "Sir Mateo, hindi ko po yun ibig sabihin." Nahihiyang sambit ni Rex, agad na namula ang mukha nito sa nasabi, hindi niya naisip na mali ngang sabihin 'yon.Hindi sumagot at tila walang pakiala
Sinulyapan ni Angela si Mateo, pero hindi na nagtanong pa.Matapos ang pagtatalo nila ni Mateo, ang masamang pakiramdam na dulot ng malamig na trato ni George ay agad na nawala, at nakatulog si Angela habang nakasandal sa bintana ng kotse.Nang makita ni Rex na nakatulog si Angela, hindi na siya nakapagpigil at bumulong, "Sir Mateo, nahanap ko na po ang nangyari kay Angela dalawang taon na ang nakakaraan."Si Mateo, na kanina ay nakatingin kay Angela habang natutulog ito, ay agad na lumingon kay Rex. Nagbago ang ekspresyon nito at naging malamig. "Nahanap mo ba yung tao mula noon?""Nahanap na po.""Nasaan siya ngayon?""Ini-impake na po siya at ikinulong, gaya ng utos. Ano po ang
Habang naiisip ang mga litrato, nakaramdam si Angela ng matinding kahihiyan at hindi kayang tumingin kay Mateo, kaya't tumanggi na lang siyang magmukhang mahina at iniwasan siya.Ngunit agad siyang hinawakan ni Mateo sa baba at pinilit siyang tumingin sa kanya."Angela," mababa ang boses ni Mateo, "Huwag mong iwasan ang mata ko."Matapos ang ilang sandali, nagpatuloy siya, "Oo, nakita ko yung mga litrato. Siguro mga dalawang taon na ang nakalipas, may naglagay ng pinhole camera sa kwarto ng hotel kung saan ka nagkaroon ng aksidente."Naalala ni Angela ang posibilidad na ito, kaya't tumango siya at tahimik na bumulong, "Pasensya na.""Ba't ka pa humihingi ng tawad?" tanong ni Mateo, medyo lumalim ang boses."Eh kasi, yung mga litrato na ‘yun, baka naman nakaka-abala at nakakahiya sa'yo," ang malumanay na sagot ni Angela habang unti-unting bumaba ang ulo.Sa pale niyang mukha at mga luha sa pilikmata, pakiramdam ni Mateo ay may humila sa puso niya at parang may sakit na naramdaman.Naku
Tila ba nahulog sa kahihiyan si Angela sa mga sinabi ni Mateo, ngunit nang marinig niya ang mga salitang binitiwan ni George, hindi niya naiwasang magtaka at magkunot ng noo, magsisimula na kaya ito?Sobrang diretso ni George sa kanyang mga salita.Bagamat matagal nang ganito ang pakikitungo ni George kay Angela simula nang magtagpo sila muli, may kakaibang pakiramdam si Angela nang marinig niyang tinanong ni George si Mateo sa ganung paraan."George, anong ibig mong sabihin?" Tanong ni Angela, medyo galit at hindi na kayang magpigil."Ano, Angela, hindi mo na kayang magpigil?" Natatwang tanong ni George sakanya.Sa totoo lang, hindi rin alam ni Angela kung bakit siya nagalit.Siguro, ayaw niya lang na magkamali si Mateo sa pagkakaintindi sa kanya. Hindi niya gustong isipin ni Mateo na isa siyang gold digger, isang babaeng madali lang makuha ng sinuman."Sa tingin ko, dapat maging responsable ka sa mga sinasabi mo," malamig na sagot ni Angela dito."Responsable? Ha!" Tumawa nang malak
Ang ekspresyon ni Mateo ay kalmado, at kahit na nakita niya si Angela, hindi man lang nagbago ang mukha niya. Para bang wala lamg ito sakanya."Okay, magsimula na tayo," sabi ni George, sabay turo kay Angela na umupo sa sofa. Inilipat ni Mateo ang wheelchair sa kabila nila, at hindi man lang tumingin kay Angela."Salamat po for the last interview, Uncle," magaan na sabi ni George, at ipinakita kay Angela na parang normal lang ang lahat. "Dahil sa interview na iyon, tumaas nang malaki ang benta ng aming magazine.""Walang anuman.""Ang interview na ito ay tungkol sa Outstanding Youth Award na napanalunan mo kamakailan, Tito," patuloy ni George, "Maaari ko po bang malaman kung anong pakiramdam mo nang matanggap mo ang award na iyon?""Isang pagkilala," maikling sagot ni Mateo, tila ba hindi interesado.Magaan lang ang tanungan nilang magtito, ngunit si Angela na nakatayo sa gilid ay nahirapang magpigil ng kaba.Kilalang-kilala ni Angela si George. Siya ang editor-in-chief, at kung siya
Hindi nakasagot si Angela, ngunit ramdam niyang sobrang pagod siya. She pushed away the hands of Mateo, stood up, and left the dining area.Tiningnan ni Mateo ang likod ni Angela, ngunit hindi siya tumayo para habulin siya.Noong gabing iyon, hindi bumalik si Mateo sa master bedroom. Si Angela ay mag-isa, hindi mapakali sa kama.Kinabukasan, maaga umalis si Mateo, at nang magising si Angela, wala na siya.Pagkatapos mag-isa ng almusal, dumaan siya sa kumpanya. Ngunit bago pa siya makaupo, nakita niya si George na mabilis na lumabas mula sa kanyang opisina.Kumunot ang noo ni Angela, at balak niyang magtago sa banyo upang maiwasan ang direktang pakikisalamuha sa kanya, ngunit tinuro siya ni George at nagsalita."Angela, Are you free later? Samahan mo ako sa Alacoste Group para sa isang interview."Alacoste Group?Tila ba nanigas si Angela sakanyang kinatatayuan at paglingon niya, nakita niyang nakatingin si George sa kanya ng walang emosyon."Editor-in-Chief." Sinubukan niyang magpangg
Kahit na nagsimula nang medyo magulo ang kasal nila ni Mateo, nirerespeto ni Angela ang kasal at hindi niya kailanman sasaktan si Mateo. Ngunit ang mga salitang binitiwan ni Mateo sa oras na iyon ay tila puno ng pagdududa, at labis itong nakasakit kay Angela."Mateo, anong ibig mong sabihin?" ang tono ni Angela ay malamig, "Nag-aalala ka ba na may something sa amin ni George?"Inamin ni Angela na marahil ay masyado na siyang sensitibo ngayon.Pero talagang hindi na niya kayang tiisin pa. Ang pang-iinsulto at pang-aasar ni George araw-araw, at ang mga litrato ngayon, ay nagtulak sa kanya sa bingit ng pagkabaliw.Akala niya, kahit papaano, si Mateo ay nagtitiwala sa kanya, ngunit ngayon, itinuturing na ba siyang isang babaeng pabago-bago ng isip?Hindi inaasahan ni Mateo ang ganitong reaksyon ni Angela, kaya nagkunwaring hindi siya nagkagusto sa tono ng babae at bahagyang nagkunwaring alalahanin ang sitwasyon. "Hindi ko naman iyon ibig sabihin. Kumain na tayo."Nais sanang tapusin ni Ma