Inalala ni Angela ang gabi nang biglang tumayo si Mateo, bahagyang namumula ang kanyang mukha, ngunit ngumiti pa rin at nagsabi, "Dapat magtiwala ang mag-asawa sa isa't isa."Tumingin si Gave sa babae sa harapan niya, kumislap ang kanyang mga mata, at pagkatapos ay sinabi, "Sister-in-law, sinabi ba ni Mateo sa iyo kung bakit siya nagkunwaring may kapansanan?"Nagulat si Angela at umiling.Sinabi ni Mateo na may mga bagay na maaaring hindi niya alam, kaya hindi na siya nagtanong."Labing taon na ang nakalipas, nagkaroon si Mateo ng aksidente sa sasakyan." Hindi tila nag-atubili si Gave at sinabi, "Akala ng lahat na naging may kapansanan si Mateo dahil sa aksidenteng iyon, pero sa katunayan, nasaktan lang siya. Nang makarating siya sa Amerika, gumaling siya."Naalala ni Angela na tila nakita niya ang aksidente ng pangalawang anak ng pamilya Alacoste sa balita.Noong panahong iyon, hindi pa umabot ng 20 taon si Mateo at bagong pasok lang sa kolehiyo. Siya ay kinidnap at humingi ang mga k
Lumingon si Angela at nakita niyang si Mateo na bumalik.May katangkaran si Mateo at may napaka-appealing na hitsura. Naka-light blue na shirt siya, at kita ang perfect niyang katawan. Malalakas din ang kanyang mga binti at para bang lagi itong nag eexcercise, na lalong nagpapatingkad sa kanyang itsura.Hindi maiwasan ni Angela na mapatingin nang matagal. Paano nga ba ang magkaroon ng ganitong klaseng lalaki na hindi makagalaw nang maayos?"Sinabi ko sa sister-in-law ko na nahulog ako sa kanya nung unang kita ko at balak kong agawin ang asawa mo," agad na sabi ni Gave nang makita si Mateo, habang nakangisi. "Mateo, alam mo naman ang charm ko, dami ko ng mga babaeng nai-inlove sa’kin, kaya mag-ingat ka.""Huwag mong ikumpara si Angela sa mga babaeng nakapaligid sa’yo," sagot ni Mateo ng malamig, habang naglalakad siya papunta sa dining table. Binuksan niya ang bote ng red wine at tinanggal ang takip, "Hindi ka niya gusto.""Oh, confident, ha?" natatawang sabi ni Gave.Dahil kay Gave,
Naramdaman ni Angela ang bigat sa kanyang dibdib, para bang nahulog ang kanyang puso sa narinig.Paano niya nga ba nalaman ang sitwasyon ng ina niya ng ganun kadetalye?"Ano naman?" Tumigas ang tono ng boses niya."Oh, sis, huwag ka ganyan. Mahal ko naman si Aunt Shane," sabi ni Lindsay na may pilit na tono, "Kaya nung narinig kong tumaas ang gastusin sa pagpapagamot ni Aunt Shane, nag-alala ako, at iniisip ko kung paano kita matutulungan."Matutulungan siya ni Lindsay?Sumimangot si Angela, "Paano mo ako matutulungan?""Eh, kebs lang, may kilala akong batang babae na nagbukas ng magazine company. Kailangan nila ng tao ngayon, at maganda ang kondisyon, ang sahod." Sambit ni Lindsay, at sa wakas sinabi rin ang plano, "Naisip ko lang na dahil magaling ka, kung magpapalit ka ng trabaho, tiyak magiging mas maganda ang trato sa’yo."Doon na naintindihan ni Angela.Sa lahat ng panahon, gusto lang palang paalisin ni Lindsay si Angela sa Fengshang Magazine.At bakit? Simple lang, dahil kay Geo
Pagkababa ng telepono, galit na galit pa rin si Lindsay. Halos magka-crack na ang mga kuko niya, na tinapalan ng pulang nail polish, dahil sa sobrang inis!Naalala pa niya yung unang pagkakataon na nakilala niya si George.Akala ni George, unang beses silang nagkita sa isang cocktail party mga anim na buwan na ang nakalipas. Pero hindi niya alam, tatlong taon na pala silang nagtagpo. Nangyari 'yon sa UP. Pumunta siya sa Maynila kasama ang mga kaibigan, at pinadala siya ng tatay niya na maghatid ng ilang gamit kay Angela. Hindi niya man gusto, bilang isang mabuting anak, wala siyang choice.Dun niya nakasalubong si Angela at George.Sobrang ganda ng araw na ‘yon. Si George, nakasakay sa bisikleta, at si Angela, nakasakay sa likod. Naka-puti siyang shirt at parang prinsipe mula sa isang fairy tale.Hindi niya akalain, pero nahulog agad ang puso niya kay George.Oo, sandali lang ang pagkikita nila, at siguro si Angela at George, hindi gaanong naaalala yun. Pero sa puso niya, ‘yon ang nag
Napatigil siya, hindi alam ang isasagot, naisip ni Angela na baka nakita siya ni Mateo na tumatawag sa hagdan, pero hindi niya alam kung anong sasabihin, kaya’t simpleng sinabi na lang niya, “Oo, tawag lang mula sa kumpanya, wala namang importante.”Hindi naman kasi gusto ni Angela na itago kay Mateo ang tungkol sa kalagayan ng nanay niya, pero talagang hindi niya alam kung paano sisimulan.Paano niya sasabihin na ang nanay niya ay malubhang may sakit at kailangan ng pera para sa paggamot?Parang ang dating, parang humihingi siya ng pera kay Mateo.Oo, mag-asawa na sila, at kahit pa unti-unti siyang nagiging dependent at malapit kay Mateo, hindi pa rin kayang ipakita ni Angela ang kahinaan at humingi ng tulong.Siguro, ugali na kasi ‘yon mula pagkabata. Lagi siyang pinapayuhan ng nanay niya na kahit na pagtawanan siya ng ibang tao dahil sa pagiging wala ng ama at dahil sa pagiging illegitimate daughter, hindi siya pwedeng magpakita ng kahinaan.Pinagmamasdan ni Mateo ang mga mata ni A
Si Angela ay biglang natigilan, pinulot ang bagay na tumama sa mukha niya, at napatingin dito. Nang makita niya kung ano ito, biglang namutla ang kanyang mukha at nagsimulang manginig ang mga kamay niya.Isang larawan iyon—malabo at halatang kinuhanan nang palihim, pero sapat na para makilala ang nasa litrato. Siya iyon.Nakahiga siya sa kama, magulo ang itsura, at may kakaibang pamumula sa kanyang mukha.Bagama’t hindi malinaw ang buong detalye ng larawan, sapat na ito para isipin ng sinuman kung ano ang nangyayari roon.Parang huminto ang buong mundo ni Angela. Alam niya kung kailan ito kinuhanan—dalawang taon na ang nakalilipas."Saan mo nakuha ‘to?" galit niyang tanong habang mahigpit na hawak ang mga larawan, tinapunan si George ng matalim na tingin.Ang pangyayaring iyon ay isang bangungot na pilit niyang kinalimutan. Akala niya tapos na ang lahat, pero eto’t bumalik na naman ito sa paraang hindi niya inaasahan."Anong problema, Angela? Natatakot ka na ba ngayon?" sarcastic na s
Sa loob ng tahimik na coffee shop, si Mateo Alacoste ay nakaupo nang maayos sa kanyang wheelchair, kalmado ang pustura ngunit taglay ang likas na awtoridad. "Tungkol saan?" tanong niya, malamig ang tono, habang binibigyan ng tamang pasensya si George ngunit halatang walang interes sa nilalaman ng envelope.Si George, tila hindi alam kung paano sisimulan ang usapan, ay pumilit na ngumiti. "Narinig ko kasi... na ikaw, Uncle, ay may asawa na ngayon?"Sinubukan niyang gawing magaan ang tono, ngunit halata ang kaba sa kanyang boses. Sa totoo lang, nang una niyang marinig ang balita, sobrang nabigla siya.Kilala niya si Mateo—ang lalaking tila hindi kailanman nagpakita ng interes sa mga babae. Maging ang kanyang ama, si Marcus Alacoste, ay minsang nagduda na ang aksidenteng sinapit ni Mateo sampung taon na ang nakalilipas ay hindi lang nagresulta sa pagkaparalisa ng kanyang mga binti, kundi pati na rin sa pagkawala ng kakayahang magmahal.Ngunit kamakailan lamang, napag-alaman niyang si Ma
Nanginginig si George, tila ba hindi na niya alam ang gagawin o sasabihin sa taong nasa harap niya.Hindi niya inasahan na ganito ang magiging reaksyon ni Mateo nang makita nito ang mga litrato. Akala niya, dahil sa ugali ni Mateo, siguradong magagalit ito at tuluyang lalayo kay Angela.Pero parang wala lang ito sa kanya? O baka naman hindi niya kailanman pinag-alinlanganan ang pagkatao ni Angela?Sumagi sa isip ni George ang ideyang ito, at bigla siyang nakaramdam ng pagkadismaya. Bakit?Bakit ganoon na lang ang tiwala ni Mateo kay Angela? Hindi ba’t dapat panandalian lang ang relasyon nila?Alam niya, kahit siya na malapit kay Angela, nang makita niya ang mga litrato dalawang taon na ang nakalipas, mabilis niyang naisip na si Angela ay walang kwentang babae.Hindi ba sapat ang tiwala niya noon?Sa paglitaw ng tanong na ito, pilit niya itong inilibing sa isipan. Hindi.May litrato, kaya walang puwang ang maling akala. Iisa lang ang paliwanag: hindi mahalaga kay Mateo si Angela, kaya
Her voice became softer and softer hanggang halos wala nang marinig.Alam ni Angela kung gaano kalabo ang naging palusot niya. Para siyang magnanakaw na nahuli sa akto. Hindi siya makapaniwala na magagawa niya ang ganoong bagay—pakialaman ang pagmamay-ari ng iba.Si Mateo, na kanina’y nanonood lang sa kanya habang namumutla siya, ay napansin ang biglang sakit sa kanyang dibdib.Ano ba naman ‘to? tanong niya sa sarili. Masyado bang matalas ang tono niya kanina kaya natakot si Angela?Ayaw niya sanang maging masungit sa kanya, pero ang eksena kanina—kung saan muntik nang mabasag ang kwintas—ay hindi maalis sa isip niya.Napakahalaga ng kwintas na iyon. Kung nasira nga iyon kanina…Ayaw na niyang isipin pa.Napansin niyang masama na ang pakikitungo niya kay Angela mula pa noong umpisa. Pinilit niyang pakalmahin ang sarili kaya tumayo siya at naglakad patungo sa closet. Kinuha niya ang polo na isusuot niya para sa trabaho. “May aasikasuhin lang ako sa kumpanya. Maaga ka nang matulog,” mal
Ang bawat bahagi ng kuwintas ay perpekto, maliban sa isang bahagi na tila inukit ng iba. Medyo magaspang ang pagkakagawa, ngunit malinaw pa rin ang pagkakaukit ng isang salita—“Jade.”Jade…Biglang pumasok sa isipan ni Angela ang sinabi noon ni Don Alacoste—“Ilang taon na ang lumipas. Simula nang mamatay si Jade, inakala kong hindi na ulit magmamahal si Mateo.”Puwede bang sa babaeng ito galing ang kuwintas?Sino ba siya? Ex-girlfriend ni Mateo? At nasaan na siya ngayon?Sa ilalim ng anino ng kuryosidad, hindi naiwasan ni Angela na kuhanin ang mga litrato sa loob ng drawer.Sa sandaling makita niya ang mga ito, tila huminto ang mundo niya.Sa larawan, may isang lalaki at babae na parehong bata pa, mukhang nasa edad disiotso.Madaling nakilala ni Angela ang lalaki—si Mateo.Pero hindi ito ang Mateo na seryoso at misteryoso ngayon. Ang Mateo sa litrato ay mas bata, mas palaban ang itsura, ngunit nandoon pa rin ang nakakabighaning mga mata.Kung ang kasalukuyang Mateo ay parang isang ta
Habang namumula ang pisngi ni Angela, napansin ni Mateo na tila mas lalong gumanda ito sa kanyang paningin. Napangisi siya at bahagyang tinaas ang kilay, “Alin kaya doon ang gusto mong pag-usapan?”Hindi makatingin nang diretso si Angela, at halos mabulol sa pagsagot, “Yung… yung sinabi mong ikaw ang… gumagalaw.” Habang nagiging mas mahina ang boses niya, tila gusto na niyang magtago sa ilalim ng lupa.Natawa si Mateo at gamit ang daliri, marahan niyang itinulak pataas ang baba ni Angela upang magtama ang kanilang mga mata. “Hindi ako nagsisinungaling. Dapat nga naman akong gumalaw… O baka gusto mong subukan ngayon?”“Hindi! Hindi na kailangan!” Tulad ng isang nahuling daga, bigla na lamang tumalon si Angela, umiwas ng tingin, at nagmamadaling tumakbo papunta sa kabinet. “A-ano… Maliligo muna ako!”Hindi na siya naghintay ng sagot at sinunggaban ang tuwalya gamit ang kaliwang kamay bago tuluyang tumakbo papasok ng banyo, tila tumatakas.Sa loob ng banyo, nakatingin si Angela sa kanyan
Habang pinapakain ni Mateo si Angela, hindi na siya gaanong naiilang. Napakaingay ng isip niya, pero ang lumabas sa bibig niya’y, “Gusto ko ng broccoli at talong.”Walang imik si Mateo at agad na kinuha ang hinihiling nito. Matyaga niyang idinulot ang pagkain sa bibig ni Angela, na tahimik namang kumakain.Si Uncle Jed at si Aunt Selene, na tahimik na nakamasid sa gilid, halos manlaki ang mga mata sa nakita.Ang kanilang young master, na kilala nilang malamig at tila walang pakialam sa iba, ngayon ay nagpapakain ng asawa gamit ang sariling kamay? Para bang biglang naging milagro ang kanilang mundo!Matagal-tagal din bago naubos ni Angela ang pagkain. Si Mateo naman, abalang-abala sa pagsilbi sa kanya. Nahihiya si Angela kaya’t nagpilit, “Mateo, kaya ko namang kumain gamit ang kaliwang kamay. Kumain ka na rin.”Hindi siya pinansin ni Mateo. Sinigurado muna nitong naubos ni Angela ang laman ng plato bago siya nagsimula kumain.Habang nagliligpit si Aunt Selene ng mga plato, biglang napa
Si Angela ay nagtaka at tinitigan si Mateo. “Ito ba… ang kaso ng pagkidnap sampung taon na ang nakalipas?”Si Mateo ay isang paboritong anak ng mayaman, at hindi maiisip ni Angela kung paano siya nasaktan ng ganoon kalubha maliban na lamang kung may kinalaman ito sa kaso ng pagkidnap na nangyari sampung taon na ang nakaraan.“Oo,” sagot ni Mateo na nakayuko habang ina-aplay ang gamot kay Angela kaya hindi ito makita ang ekspresyon sa kanyang mukha. “Tatlong kutsilyo, tatlong tama sa hita. Kung hindi agad nakuha ang tamang medikal na atensyon, malamang ay magiging inutil ang mga paa ko.”Nanginginig ang braso ni Angela at bigla niyang naisip kung gaano siya kalakas magbitaw ng salita kanina. Lumuha siya, bahagyang pumikit, at mahina siyang nag-sorry, “Pasensya na…”“Anong pinagsisihan mo?” tanong ni Mateo.“Nasabi ko ang tungkol sa iyong masalimuot na kwento.” Naramdaman ni Angela na kung ikukumpara sa lahat ng dinaanan ni Mateo, parang napakaliit lang ng pinagdadaanan niyang sugat.“W
Kung totoong isa siyang makasariling babae na gagawin ang lahat para sa pera, bakit nga ba iniligtas niya si George sa ganoong delikadong sitwasyon?Habang iniisip ito, napabuntong-hininga si George. Dalawang taon na ang nakalipas, at tila ngayon lang siya naguguluhan sa lahat ng kanyang akala. Maaari kayang mali ang iniisip niya tungkol kay Angela?Habang mas pinipilit niyang tanggapin ang posibilidad na nagkamali siya, mas lalo niyang nararamdaman ang pag-aalinlangan. Pero… hindi, imposible. Saanman niya tingnan, hindi ito pasok sa lohika niya.Pagkalipas ng tatlong minuto ng pag-iisip, hindi na siya mapakali. Kinuha niya ang kanyang telepono at nag-dial.“Hello, ako ito,” malamig niyang sabi sa kabilang linya. “May ipapahanap akong impormasyon. Siguraduhin mong kumpleto at totoo ang lahat ng detalye.”Pagkauwi mula sa ospital, mabilis na nag-shower si Angela. Sa wakas, nawala rin ang amoy ng disinfectant na tumatak sa kanyang ilong sa loob ng ospital.Pagkatapos ng shower, nahiga s
Mateo ay natigilan at tumingin kay Angela. “Bakit?”“Ahm… Ayoko talagang maospital,” sagot ni Angela na may paawang tingin. “Ayoko kasi talaga ng ospital mula noon. Tignan niyo naman, maliit na sugat lang ito. Hindi naman siguro kailangan ng ganito ka-seryoso. Pwede bang umuwi na lang ako?”Sumeryoso ang mukha ni Mateo. “Mas ligtas kung manatili ka rito. Paano kung maimpeksiyon ang sugat mo? O kung sakaling may kung anong mikrobyo o virus ang nilagay ng taong iyon sa kutsilyo?”Napayuko si Angela, nahihiya sa sitwasyon.“Isa lang akong ordinaryong tao,” naisip niya. “Bakit naman nila ako gagawan ng ganitong klaseng plano?”Alam niyang si Mateo ay madaling maantig ang puso kaya nagpatuloy siya sa pagpapakita ng pagiging kawawa. “Mateo, maayos na ako, promise. At nandiyan ka naman, ‘di ba? Kahit maimpeksiyon pa ako, kaya mo namang tumawag ng doktor agad.”Napansin ni Angela na unti-unting lumuwag ang ekspresyon sa mukha ni Mateo kaya nagmadali siyang dagdagan ang kanyang argumento. “At
Hindi inasahan ni Angela na bigla siyang tanungin ni Mateo nang ganito. Sandali siyang natigilan bago sumagot, "Wala akong masyadong inisip noong oras na iyon. Gusto ko lang pigilan ang lalaking iyon. Hindi ko akalain na sobrang baliw niya para saktan ako."Nagmamatyag lamang si Mateo habang bahagyang kumitid ang mga mata, ngunit nanatiling tahimik."Pero, sa tingin ko, may mabuting naidulot din ito," ani Angela, tila may naisip na bigla. Kumislap ang kanyang mga mata. "At least, sa ganitong paraan, pakiramdam ko ay wala na akong utang na loob kay George."Doon na tumingin si Mateo kay Angela. "Utang?""Oo," tumango si Angela, "Noong nag-aaral pa ako, talagang gipit kami sa matrikula. Lagi akong nag-a-apply ng scholarship at nagpa-part-time job. Pero, hindi ko alam, palihim pala akong tinutulungan ni George."Pinalaki si Angela ng kanyang ina, si Shane, nang mag-isa. Ang kalusugan ni Shane ay laging mahina, lalo na noong nasa kolehiyo si Angela. Dahil dito, hindi niya magawang suporta
"Iniisip ko lang kung galit ka," tahasang sagot ni Angela habang iniwasang tumingin nang diretso kay Mateo."Bakit ako magagalit?" tanong nito, ang malamig na tinig ay tila hangin sa kalagitnaan ng gabi.Bahagyang nag-atubili si Angela bago nagsalita, "Galit ka kasi nasaktan ako... dahil kay George."Habang sinasabi niya iyon, ang boses niya'y naging mas mababa, parang malambot na balahibo na dumaan sa pandinig ni Mateo. Napatingin ito kay Angela, at ang madilim niyang mga mata'y tila unti-unting lumambot."Oo, galit ako," tahasang sagot ni Mateo.Nabigla si Angela sa diretsahang pag-amin ng asawa. Napatingala siya at nagtama ang kanilang mga mata.Habang pinagmamasdan ni Mateo ang nagtatakang anyo ni Angela, bahagya nitong itinaas ang kilay. "Ano, hindi mo ba tatanungin kung bakit ako galit?""Sa tingin ko... alam ko naman kung bakit," sagot ni Angela nang marahan, waring nagdadalawang-isip pa."Talaga? Kung ganoon, sabihin mo nga," hamon ni Mateo, ang tinig ay bahagyang nagiging ser