พรึบพลั่กหลังจากที่เดินเข้ามาในห้องนอนกอหญ้าก็ตั้งท่าจะเดินหลบภีมวัจน์เข้าไปในห้องน้ำทันทีแต่คนรู้ทันมีหรือจะยอมปล่อยให้เนื้อชิ้นโตที่เธอเป็นคนส่งจนถึงปากเสืออย่างเขาหายวับไปต่อหน้าต่อตาสองมือของเขาพลันยื่นออกไปฉุดกระชากแขนเรียวเล็กของกอหญ้าเอาไว้พร้อมกับดันร่างบอบบางไปยังผนังห้องที่เย็นเยียบทำให้คนที่รู้ตัวว่าคำพูดพลั้งเผลอที่หลุดออกไปไม่อาจคืนคำได้แต่ลอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่ด้วยความหวาดหวั่นตั้งห้ารอบเชียวนะกอหญ้าห้ารอบขนาดนั้นเธอจะไหวเหรอ?เธอต้องตายแน่ ๆ ตายแล้วจริงๆครั้งนี้ในขณะที่ในหัวกำลังเค้นหาวิธีเอาตัวรอดจากหลุมพรางที่เธอเผลอขุดหลุมฝังกลบตัวเองจนสมองแทบแตกส่วนคนที่อดยากปากแห้งมาหลายวันก็พลันซบใบหน้าลงบนซอกคอหอมกรุ่นของเธอด้วยความคิดถึง“5 รอบกอหญ้าบอกว่าจะขย่ม 5 รอบ”ภีมวัจน์ทวงถามคำพูดที่เธอลั่นวาจาเอาไว้ที่ผับทันทีก่อนที่กอหญ้าจะแสร้งหลุบเปลือกตามองพื้นคล้ายกำลังเอียงอายแท้ที่จริงแล้วเธอกำลังคิดคิดหาหนทางต่อรองกับจิ้งจอกเจ้าเล่ห์เช่นเขาต่างหาก“2 รอบ ลดเหลือแค่ 2 รอบได้ไหมคะแล้วกอหญ้าจะเอ่อ ทำตรงนั้นให้”ยามที่พูดถึงคำว่า ทำตรงนั้น กอหญ้าก็ไล่ระดับสายตาจากพื้นขึ้นมาจนถึงกึ่ง
แค่วกดวงตากลมโตของกอหญ้าเบิกกว้างด้วยความตกใจเมื่อเสื้อสายเดี่ยวตัวสวยของเธอถูกภีมวัจน์กระชากทีเดียวก็ขาดติดมือเขาไปเผยให้เห็นผิวขาวเนียนละเอียดดั่งหยกชั้นดีชวนให้ภีมวัจน์อดใจไม่ไหวที่จะยื่นมือไปบีบเคล้นหน้าอกที่ใหญ่เกินขนาดของเธอด้วยความมันเขี้ยวปลายนิ้วเรียวของเขาสะกิดเม็ดบัวสีชมพูสวยเบาๆกอหญ้าก็หลุดเสียงครางออกมาด้วยความเสียวซ่านทันที“อืม อย่างแกล้งกันสิคะ”เมื่อตั้งใจแล้วว่าจะทำตัวให้หน้าหนาเข้าไว้เรื่องเซ็กซ์ไม่ใช่เรื่องน่าอายแต่มันคือธรรมชาติของคู่รักที่มีความต้องการกันและกันวันนี้กอหญ้าจึงตั้งใจจะปล่อยตัวปล่อยใจไปกับบทรักของภีมวัจน์อย่างเต็มที่โดยโยนคำว่ากุลสตรีทิ้งไปอย่างไม่ไยดีเพราะตอนนี้ในหัวของเธอมีแต่ความต้องการในตัวของภีมวัจน์เท่านั้นมามะคนงามของพี่กอหญ้ามาให้พี่กอหญ้ากินซะดีดี“ผมไม่ได้แกล้งสักหน่อย”คนที่แกล้งหยั่งเชิงความต้องการของคนรักด้วยการบีบเคล้นลงน้ำหนักมือหนักเบาสลับกันไปมาอย่างไม่รีบร้อนเอ่ยบอกสาวสวยที่กำลังจ้องมองเขาด้วยสายตาหวานฉ่ำพร้อมยกยิ้มมุมปากด้วยความเจ้าเล่ห์ก่อนที่เขาจะหยุดมือที่กำลังบีบเคล้นหน้าอกอวบของเธอและก้มหน้าลงไปใช้เรียวลิ้นตวัดไล่เลียปทุมถั
หลังจากเมื่อคืนนี้กอหญ้าถูกภีมวัจน์หลอกล่อจนทำให้เธอใจอ่อนและยอม ขย่ม เขาจนครบห้าครั้งตามที่เคยได้ลั่นวาจาเอาไว้เช้านี้กอหญ้าก็แทบจะไม่มีแรงลุกขึ้นมาทำมื้อเช้าให้คนที่กำลังนอนหลับอยู่ในอ้อมกอดของเธอ แต่ถึงอย่างนั้นความรับผิดชอบก็สั่งให้เธอพยายามใช้เรี่ยวแรงทั้งหมดที่มีงัดตัวเองให้ลุกขึ้นมาจากเตียงแต่กลับถูกอ้อมกอดของคนที่แสร้งหลับรัดเอาไว้ไม่ยอมปล่อยทำให้กอหญ้ารู้ว่าที่จริงเขาตื่นก่อนเธอนานแล้วแค่เพียงแกล้งนอนหลับไม่ยอมตื่นเท่านั้นหึ คนเจ้าเล่ห์นี่เขาจะแอบลักหลับเธอหรือยังไงกันกอหญ้าได้แอบคิดอยู่ในใจทั้ง ๆ ที่ภีมวัจน์ไม่ได้มีความคิดเรื่องนี้อยู่ในหัวเลยแม้แต่น้อยชายชาตรีอย่างเขาไม่จำเป็นต้องลักหลับเธอเพราะถ้าหากเขารู้สึก อยาก ขึ้นมาเมื่อไหร่เขาก็แค่เอ่ยปากบอกเธอไปตามตรงแค่นั้นเองส่วนเธอจะยินยอมหรือไม่นั้นก็เป็นเรื่องที่เขาคิดว่าคงจัดการได้ไม่ยาก“จะรีบลุกไปไหนแต่เช้าคะเพิ่งนอนตอนตีหนึ่งนี่เอง”คำว่า เพิ่งนอนตอนตีหนึ่ง ทำให้แก้มเนียนของกอหญ้าค่อยๆขึ้นสีแดงระเรื่อด้วยความเขินอายอยู่ภายใต้ความมืดที่กอหญ้านึกอยากจะขอบคุณเสียเหลือเกินไม่อย่างนั้นถ้าเขาเห็นแก้มเธอแดงคงล้อเธอไม่หยุดแน่นอนล
AK GROUPกอหญ้านั่งเท้าคางมองใบหน้าหล่อเหลารูปงามของภีมวัจน์ด้วยสายตาหลงใหลหลังจากที่เมื่อเช้าถูกเขาออดอ้อนจนเธอใจแทบละลายครั้งแล้วครั้งเล่าตอนนี้ภีมวัจน์ก็กลับเข้าสู่ช่วงเวลาจริงจังอีกครั้งฝ่ามือเรียวยาวดุจแท่งเทียนที่ค่อยๆพลิกหน้าอ่านรายละเอียดบนเอกสารด้วยความตั้งใจดึงดูดสายตาของกอหญ้ามาได้สักพักแล้วก่อนหน้านี้เธอกำลังเปิดดูการ์ดเชิญงานเลี้ยงที่ถูกส่งมาเมื่อวานแต่ในจังหวะที่เธอเงยหน้าขึ้นสติของเธอก็ถูกทัศนียภาพความหล่อเหลาของเขาดึงดูดไปจนหมดจึงทำให้เธอทิ้งงานในมือและนั่งมองเขาด้วยรอยยิ้มหวานละมุนอย่างมีความสุขมาเป็นเวลาเกือบยี่สิบนาทีแล้ว ซึ่งการกระทำที่น่ารักน่าเอ็นดูของเธอตกอยู่ในสายตาของภีมวัจน์ทุกอย่างมุมปากของเขาที่คล้ายจะยกยิ้มถูกกดลงครั้งแล้วครั้งแล้วเพราะไม่อยากให้เธอรู้ว่าเขากำลังชอบใจที่เธอเอาแต่นั่งมองเขาแบบนี้กอหญ้า การต์รวี เกียรติมงคลรัตนข้อดี1.ฉลาดรู้ทันคน2.ชงกาแฟรสชาติกลมกล่อม3.ทำอาหารมื้อเช้าอร่อย4.เอาใจใส่5.รวยมากไปหน่อยเลยชอบใส่ใจเรื่องของคนอื่น6.สกิลการด่าแซบไฟลุกข้อเสีย1.ขี้อ่อย2.ดื้อรั้น3.ความน่ารักของเธอทำให้เขาเสียสมาธิในการทำงาน(ในบางครั้ง)“อ
เมื่อจัดการคัดเลือกการ์ดเชิญเข้าร่วมงานเลี้ยงที่ถูกส่งมาเหลือเพียงห้าใบแล้วกอหญ้าก็นำการ์ดเชิญเหล่านั้นไปให้ภีมวัจน์เพื่อให้เขาตัดสินใจอีกครั้งถึงแม้ว่าเขาจะยกหน้าที่ตรงนี้ให้เธอเป็นคนตัดสินใจและตอบรับคำเชิญเหล่านี้แล้วก็ตามแต่กอหญ้าก็ยังคงอยากจะให้เขาเป็นคนตัดสินใจเลือกด้วยตัวเองอยู่ดี“การ์ดเชิญที่ถูกส่งมามีทั้งหมดสิบใบกอหญ้าอ่านรายละเอียดของงานคร่าวๆแล้วค่ะ ที่น่าสนใจมีแค่นี้”การ์ดเชิญห้าใบถูกวางลงตรงหน้าของภีมวัจน์ที่วางเอกสารในมือลงและหันมาหยิบการ์ดขึ้นมาดูทีละใบสุดท้ายแล้วจึงคัดเลือกเหลือเพียงสองใบเท่านั้นส่วนที่เหลือเขาผลักไปด้านข้างอย่างไม่คิดจะใยดี งานเลี้ยงอวดความร่ำรวยอีกสามงานนั้นคงไม่เหมาะกับเขาสักเท่าไหร่ขืนตอบรับคำเชิญและไปปรากฏตัวในงานเขาคงทนปั้นหน้ายกยอเจ้าของงานไม่ไหวแน่นอน“แหม ใจตรงกันเลยนะคะ กอหญ้าคิดว่างานวันเกิดของท่านพัลลภจะต้องมีคนใหญ่คนโตมาร่วมงานเยอะแน่นอนค่ะแหล่งรวมลูกค้าชั้นดีแบบนี้คุณจะพลาดไม่ได้เด็ดขาด ส่วนงานประชุมสมาคมโรงพยาบาลเอกชนงานนี้ยิ่งต้องไปเพราะมันสำคัญมากๆอีกอย่างคุณไม่เคยพลาดเลยสักปีตั้งแต่เขามารับตำแหน่งท่านประธาน”หึ งานประชุมครั้งนี้สำคัญ
“กอหญ้าขออนุญาตไปทักทายเพื่อนก่อนนะคะ”เมื่อสบโอกาสกอหญ้าก็เงยหน้าขึ้นบอกภีมวัจน์กับท่านหญิงรสาที่กำลังคุยกันอย่างออกรสก่อนที่เธอจะลุกขึ้นและเดินตรงมาหาสายขิมที่กำลังจ้องหน้าคู่ปรับเก่าด้วยโทสะที่กำลังคุกรุ่นมากขึ้นเรื่อย ๆ ในใจเธออยากจะกรีดร้องและอาละวาดด่าทออีกฝ่ายที่ทำตัวเป็นตาอยู่ที่ไม่ได้ลงมือทำอะไรด้วยความพยายามเหมือนเธอแต่กลับลอยหน้าลอยตาได้ภีมวัจน์ไปครอบครองแทบตายแต่ก็ได้เพียงกดข่มความรู้สึกเหล่านั้นเอาไว้เพราะที่นี่ไม่ใช่สถานที่ที่เธอจะแสดงความเอาใจแต่ใจออกมาแบบไหนก็ได้ภาพความสนิทสนมของหนุ่มสาวทั้งสองคนต่อให้กอหญ้าไม่พูดแต่สายขิมไม่ใช่คนโง่เธอย่อมมองออกอยู่แล้วว่าความสัมพันธ์ของทั้งคู่นั้นไม่ใช่เพียงแค่เลขากับท่านประธานอย่างแน่นอน อีกอย่างก่อนหน้านี้ก็มีสายในแผนกบริหารที่เธอซื้อตัวเอาไว้ทักมาบอกเธอว่าภีมวัจน์เปิดตัวกอหญ้าเป็นคนรักอย่างออกหน้าออกตาแต่สายขิมเลือกที่จะไม่เชื่อเพราะเธอไม่ได้เห็นกับตาตัวเอง มาถึงวันนี้เธอเชื่อแล้วว่าข่าวที่ได้รับมานั้นไม่มีผิดพลาดเลยแม้แต่น้อยเป็นตัวเธอเองที่ไม่อยากจะยอมรับความจริงนี้ต่างหากความจริงที่ชวนให้รู้สึกเจ็บปวดไปทั้งหัวใจแบบนี้เธอรับไม
งานเลี้ยงวันเกิดท่านพัลลภเสียงฮือฮาพลันดังขึ้นทันทีเมื่อหน้าทางเขาของงานเลี้ยงปรากฏร่างสูงสง่าของชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาที่ไม่ค่อยออกงานสังคมเดินควงแขนมากับสาวสวยที่หน้าตาพริ้มเพรางดงามราวกับหลุดออกมาจากภาพวาดของจิตรกรชื่อดัง ทั้งคู่เดินควงแขนกันมาอย่างแนบชิดจนแทบจะไม่มีช่องว่างให้ลมพัดผ่านก่อนที่ร่างบอบบางจะเซถลาเล็กน้อยไปซบอกร่างสูงของชายหนุ่มรูปงามที่คว้าเอวของเธอเอาไว้ได้ทันและทำตัวเป็นหลักให้เธอได้ยึดเกาะเมื่ออยู่ ๆก็ถูกคนๆหนึ่งชนเข้าที่ไหล่อย่างไม่ทันตั้งตัว“นี่คุณ!!”ริมฝีปากอวบอิ่มเริ่มทำงานทันทีที่ตั้งหลักยืนได้อย่างมั่นคงแต่คำพูดที่เตรียมจะต่อว่ายังไม่ทันจะถูกพ่นออกจากปากดวงตากลมโตพลันเบิกกว้างด้วยความตกใจเมื่อใบหน้าที่คุ้นเคยของคนที่ตั้งใจกลั้นแกล้งเธอกระทบเข้าสู่ม่านตาO_O“ขอโทษด้วยนะจ๊ะหนู พอดีตาแก่แล้วเดินเหินไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่ พอออกจากบ้านมาร่วมงานเลี้ยงก็ทำเรื่องขายหน้าเข้าให้แล้ว”ปากเอ่ยถ้อยคำขอโทษแต่ใบหน้ากลับพราวระยับไปด้วยรอยยิ้มใจดีที่แฝงไปด้วยเลศนัยกอหญ้าถึงกับปากตากระตุกทันทีส่วนภีมวัจน์เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายยืนอยู่ใกล้กับกอหญ้ามากจนเกินไปความหึงหวงก็พลันทำงา
งานวันเกิดของท่านพัลลภเป็นศูนย์รวมนักธุรกิจและบุคคลที่มีชื่อเสียงทุกแวดวงการอย่างแท้จริงก่อนหน้าที่เธอจะเดินทางมางานเลี้ยงกอหญ้าได้ศึกษาข้อมูลของเขามาแล้วเธอจึงไม่รู้สึกแปลกใจแต่อย่างใดที่เขาเป็นที่รู้จักของคนมากมายขนาดนี้ ชื่อเสียงและผลประโยชน์ที่คนบางกลุ่มภายในงานได้ทำการแลกเปลี่ยนกับเขานั้นคุ้มค่ามากพอที่จะทำให้ใครต่อใครเดินเข้ามาทำความรู้จักกับเขาอย่างไม่ลังเล แต่ที่กอหญ้าสงสัยเอามากๆนั้นคือคุณตาของเธอรู้จักกับคนๆนี้ได้อย่างไรทั้ง ๆที่ท่านไม่ค่อยชอบคบค้าสมาคมกับใครเพื่อนของท่านที่เธอรู้จักต่อให้ยกมือทั้งสองข้างขึ้นมายังแทบนับนิ้วได้ด้วยซ้ำ“อดทนหน่อยนะคะไม่นานงานเลี้ยงก็เลิกแล้ว”เมื่อคิดว่าชายหนุ่มรูปงามที่นั่งอยู่ข้างๆคงกำลังอึดอัดใจที่ต้องนั่งร่วมโต๊ะกับบุคคลที่มีชื่อเสียงแล้วเกิดความรู้สึกเบื่อหน่ายกอหญ้าก็หันมาส่งยิ้มหวานละมุนให้เขาอย่างต้องการปลอบใจพร้อมยื่นมือไปกุมมือของเขาและบีบเบาๆอย่างอ่อนโยน ส่งผลให้กฤษฎิ์ที่กำลังนั่งมองบรรยากาศภายในงานและบังเอิญหันมาเจอภาพความหวานนี้เข้าถึงกับหรี่ตาลงเล็กน้อยอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์ทันทีทั้ง ๆที่เขารู้ดีถึงความสัมพันธ์ของหนุ่มสาวสองคนนี้ว