Share
Epilogue
"Nagtitipid ka siguro 'no! Anong kinain mo? Pahingi nga,” biro ni Amy kay Bliss kaya napasimangot si Bliss at tinarayan si Amy.
"Ang ingay mo. Lunurin kaya kita?" inis na sabi ni Bliss. "Be thankful, I'm going to celebrate kahit natrauma ako sa last last birthday ko,” dagdag niya.
"Happy birthday!" sigaw ko na lang para hindi sila mag-away-away.
Mas lumakas naman ang pamusic ng DJ kaya mas tinodo pa namin ang sayawan dito sa gilid ng pool nina Bliss. May banda rin na tutugtog. Birthday niya ngayon at napagdesisyunan niyang sa bahay na lang nila magcelebrate. Poolparty naman at invited kaming lahat na kaibigan ni Bliss.
Nandito ako, si Amy, Andrei, Leo, Sol, Ate Jaida, Alanis, David and Ron. May iba pa na hindi ko kilala. Kakaunti lang kami kaya nabobored si Bliss.
"Ang ingay ni Luna. Parang ang laki ng pinagbago mo,” reklamo ni Bliss kaya natawa ako.
"'Di ako nagbago. Ganito talaga ako noon. Ito talaga ang totoong Luna Almira. Tanggapi
Related chapters
The Witness Prologue
"Napakabobo talaga." "Hay buti na lang, hindi ako last. Nakakahiya." "Grabe naman si Ma'am, dapat 'di niya nilagay buong rank." "Too much. Nakakahiya naman 'to." "Ano bang nangyayari sa kanya? Bobo ba talaga 'yun?" "Ba't siya nasa top section?" Iilan lang 'yan sa mga naririnig ko mula sa bibig ng mga kaklase ko. First grading ng 10th grade level namin at nilabas ni Ma'am Nel ang buong rank ng klase namin. Ako ang last sa ranking at nakakahiya. Inaamin ko naman na tatanga-tanga ako pero sobra naman yata 'to. Pakiramdam ko, wala na akong mukhang ihaharap sa Monday. 'Di ko na kayang mag-aral! Dahil sa kahihiyan na natatamasa ko, tumakbo ako palabas ng classroom habang pinipigilang umiyak. Ayokong umiyak! Hindi ako mahina! Nagsitinginan sila sa'kin at may ibang naaawa pero 'di ko ka
The Witness Chapter 1
Hindi ko alam kung dapat ba akong magtiwala sa taong minsan ko lang nakita pero tama siya; hindi ako patatahimikin ng konsensya ko. Kailangan kong magsumbong.Nandito ako sa coffee shop sa baba ng condo at kasama ko siya. Magkatitigan lang kami, binabasa bawat galaw, bawat tingin. Baka may kahina-hinala sa kanya. Kailangan kong malaman. Buhay ko ang nakasalalay rito. Nakakapagtaka lang kasi na nakita ko siya sa lugar na 'yun. Sure ba siyang 'di siya kasamahan ng rapist?"Pangalan mo?" Tanong ko at hindi ko pinuputol ang tingin ko sa kanya."Sol." Walang emosyong sagot niya."Full name." Sabi ko pa. Kinuha ko ang maliit na notebook ko at naghandang magsulat kaya napangisi siya at napailing. Humigop muna siya sa kape niya at muling tumingin sa'kin. Kanina ko pa siya tinititigan kaya hindi ko na makakalimutan ang mukha niya. Subukan niya lang na may gawin sa'kin, ipapablotter ko siy
The Witness Chapter 2
"Thank God, you're now awake." Rinig ko ang boses ni Atty. Cha pero malabo pa rin siya sa paningin ko. Napangiti ako nang makita ko na siya nang malinaw pero nanghihina pa rin ako. "How are you? Baka mahina ka pa kasi maraming nawalang dugo sa'yo. But don't worry, you'll live." Sabi niya pa habang nakaupo sa upuan na nasa tabi ng hospital bed ko. "Ba't hindi mo sinabi, Luna? Kung hindi dahil sa kaibigan mo, hindi ko pa malalaman ang lahat." Sumeryoso na siya. Matanda na si Atty. Cha. Kaedad lang siya ng magulang ko. Alam kong sanay siyang maraming kaaway pero iba ang pamilya ni Marcus kaya ayoko siyang madamay rito.Wala naman akong kaibigan. Anong sinasabi niya? "Kaibigan?" Mahinang sambit ko. Nanunuyo ang lalamunan ko. Inabutan ako ni Atty. Cha ng tubig. Nakita ko rin sa relo niya na alas-otso na kaya napatingin ako sa bintana. Gabi na pala."'Yung Sol. He saved you." Aniya. Napangiti ako nang
The Witness Chapter 3
"Alam mo, konti na lang, iisipin ko nang may gusto ka sa'kin." Natatawang sabi ko at hindi pa rin kami tapos kumain. May crush siguro to sa'kin. Pero ang dami namang ibang babae dito na kaedad niya at mas maganda pa sa'kin. Bakit ba ako ang kinukulit nito?"Assuming." Bulong niya kaya sinamaan ko siya ng tingin. Sisipain ko sana ang paa niyang nasa ilalim ng mesa pero mabilis niyang napigilan ang legs ko gamit ang legs niya. Ba't ko ba kasi 'to kinakalaban? Black belter 'to e. "You're just different from others. You're brave. I like a person who's brave." Aniya at nagpatuloy na lang sa pagkain."So you like me?" Nakangising sabi ko kaya sinamaan niya ako ng tingin. "Ano? Sabi mo you like a person who's brave. I'm brave.""I like you as a person." Paglilinaw niya pero mas nilawakan ko ang ngiti ko kaya mas naasar siya. "Seems like it's the other way around. You like
The Witness Chapter 4
"I'm sick. Mag-enjoy ka na lang." Sabi ko kay Sol na kausap ko ngayon sa phone. Tumawag siya para itanong kung pupunta ako mamaya sa ball. Nagpalusot na lang ako na may sakit ako para naman hindi niya malaman na kaya hindi ako aattend dahil wala akong kasama. Nakakaawa naman ako. Maliban sa kanya, wala na akong kaibigan.Inaalok ako nina Bliss na sumama sa kanila pero ayoko talaga. Baka mapalapit ako sa kanila. Once na sumama ako ngayon, for sure, sunod-sunod na 'yan. Kaya hindi p'wede. Niyaya naman ako ni Leo pero alam ko naman na hindi siya seryoso roon. Masyado lang siyang friendly kaya niyayaya niya lahat. Kaya siguro nanalo siyang SSG President. Matalino at magaling na leader din naman siya."Sick!? I'll be there." Ani Sol kaya mabilis akong napatayo dahilan para makaramdam ako ng pagkahilo kaya naupo ako sa upuan. Kanina pa kasi ako nagpapakain sa ampon kong kuting."Huwag na, Sol. Mag-enjoy ka na lang. Kwentuhan mo
The Witness Chapter 5
Kinaumagahan din ay tanghali na akong nagising. Pagtingin ko sa phone ko, lowbatt na. Hindi ko alam kung bakit pero 'di ko naman 'to ginamit kahapon. Nang makapagcharge ako, bumungad sa'kin ang texts and missed calls ni Sol. Gusto niyang mag-usap kami. Dahil ayokong patagalin ang lahat at kaibigan ko naman siya, pumayag na ako. Isa pa, may iaabot ulit ako sa kanya. Kainis kasi e. Nagdadrama ako kahapon kasama si Leo nang lumapit sa'kin 'yung Alanis para ipaabot kay Sol 'yung letter. Mukhang hindi niya rin kasi nahalata na malungkot ako.Kaya lunch time ngayon at kaharap ko siya rito sa table sa isang resto. Ang pormal namin. Wala pa ring nagsasalita kahit na nandito na ang order namin. Nagugutom na ako. Hindi pa ako nagbibreakfast kasi tinanghali na ako ng gising."Kain muna tayo." Mahinahong sabi ko at tumango naman siya. Dahil gutom ako ay sunod-sunod lang ang pagsubo ko hanggang sa mabulunan ako. Mabilis naman akong inabutan ng tubig ni
The Witness Chapter 6
Sa bahay ako nagcelebrate ng Pasko at tulad ng inaasahan, masaya ako na medyo malungkot. Pero lamang ang saya dahil masaya naman talagang kasama sina Nanay Anne at Ate Kiss. Kasama rin namin si Kuya Teddy. Namiss ko talaga sila. After noche buena, napag-usapan namin ang tungkol sa parents ko."Naniniwala po ba kayong aksidente iyon?" mahinahong tanong ko. Hindi sila nakasagot. Parang nag-alala sila sa 'kin dahil sa mga tinatanong ko. Iniisip kasi nila, hindi ko matanggap ang pagkawala nila kaya naghahanap ako ng masisisi. Pero hindi lang talaga ako mapalagay. Hindi ako naniniwala na aksidente iyon. Kung aksidente man, siguradong may ibang taong gumawa ng aksidente na iyon."Hindi matutuwa ang magulang mo kung mabubuhay ka nang hindi mapayapa," mahinahong sabi naman ni Ate Kiss. "Alam mo ba kung ano ang natutunan ko sa kanila? Iyon ay huwag magpatali sa nakaraan. Tayo ang gagawa ng kasalukuyan natin." Ngumiti siya pero hindi ko magawang ngu
The Witness Chapter 7
"Ba't ka nakablack?" inis na tanong ni Bliss kaya napatingin ako sa T-shirt kong black na nakatuck-in sa high-waisted pants ko. "Ano ba 'yan! KJ naman nito," reklamo niya pa at umalis na sa harapan ko. Napailing na lang ako at pinagpatuloy ang mga tinatapos ko pang gawain dito sa SSG office.May color coding kami ngayong buong week ng Valentine's month. Syempre, pula sa mga happily inlove. Itim sa mga single but not available. Ako 'yun. Si Bliss, naka-pink. Ibig sabihin, single and ready to mingle. Nakita ko si Leo, nakawhite siya. Ibig sabihin, single and happy while waiting. Ibig sabihin, may hinihintay siyang specific person. Nang tinanong namin siya kung sino, hindi siya sumagot. Pinabalik niya lang kami lahat sa trabaho namin. Parang iritable siya. Dahil yata sa ginawa ko noong Friday. Ginawa ko lang naman 'yun para hindi isipin nung lalaki na mahalaga sa'kin si Leo. For sure, mapapahamak si Leo kung patuloy siyang lalapit sa 'kin. Alam kong kaya niya
Latest chapter
