Share

Chapter 2

Auteur: Covey Pens
last update Dernière mise à jour: 2022-03-01 16:56:28

Flashback

Noong una ko pa lang na makita si Cholo, alam ko nang alangan kami sa isa't isa. Nakakalula ang yaman ng pamilya nito. Mayamang negosyanteng Amerikano ang tatay nito na siyang nanguna sa  shipbuilding industry sa bansa. Ang mama naman nito ay anak ng isang kilalang mall owner sa siyudad.

Kung ikokompara sa kanilang hawak na impluwensiya at yaman, para lang akong putik na dumikit sa gilid ng kanilang sapatos. Isang hamak na magsasaka ang tatay ko na nang ma-stroke ay tuluyan nang nawalan nang ganang mabuhay. Ilang beses ko na siyang nahuling sinubukang kitilin ang buhay nito kaya kinailangan kong patigilin ang kapatid sa part-time job nito sa karinderya para may magbantay kay papa.

Wala na akong balita sa ina ko na ayon sa mga kwento ni papa ay nagmamadaling naglakad palayo nang mailagay na niya ako sa mga bisig ng ama. May nag-offer daw na agent dito para maging entertainer sa Japan kaya nagkukumahog itong iwan ako kahit na mag-a-anim na buwan pa lang ako noon.

Napakahirap ng buhay para sa amin pero kakayanin ko para sa aming pamilya. Gagawin ko ang lahat kahit na patulan ang alok ni Missy na ibenta ang sarili ko sa taong ngayon ay matiim na nakatitig sa akin mula sa kamang kinauupuan nito.

Napalunok ako at pinilit ang sariling wag mag-iwas ng tingin. Kailangan kong magtapang-tapangan kahit na nga ba hindi maikakaila ang panginginig ng mga tuhod ko.

Itinulak ko pabukas ang pinto ng banyo habang mahigpit ang pagkakakapit ko sa tali ng bathrobe. Basa pa ang buhok ko sa loob ng tuwalya na inilagay ko sa ulo.

"Good evening sir," bati ko rito sa pigil na boses. Humakbang ako patungo sa kama at umupo sa paanan nito. Hindi ito tumugon nang pagbati. Hindi niya ako hinihiwalayan ng tingin kaya ako na ang nag-iwas. Hindi ko kayang salubungin ang animo nanunuot na tingin nito na parang hinahalukay ang buong pagkatao ko.

Ilang sandali pang tanging ang ingay lang nang paglunok nito sa hawak na baso ang maririnig sa malamig na suite na iyon na nasa isang mamahaling hotel. Isang buwang allowance na ng kapatid ko ang bayad sa isang gabing pananatili rito. Si Missy mismo ang naghatid sa akin dito para mag-check in. Binilinan niya rin akong hintayin ang magiging customer ko.

Handa na ako sa kung sinong matanda na makakasama ko sa gabing ito kaya laking gulat ko nang makita ang binatang tinatangi na nakaupo sa kama at mukhang kanina pa ako hinihintay.

Tila nababato-balaning tinitigan ko si Cholo na sandaling tumayo at nagpunta sa mini fridge para kumuha nang maiinom.

Pinag-aralan ko ang itsura nito dahil baka ito na ang huling pagkakataon na makikita ko siya sa ganito ka-up close na paraan. Matangkad si Cholo, medyo payat kaysa sa kaibigan nitong si Maverick Fuentebella pero mas gusto ko siya sa ganitong katawan. Wavy ang hanggang balikat na maitim na buhok nito, abuhin ang mata na namana nito sa ama, pangahan, at napakatangos ng ilong nito. Mahihiya ang kapiranggot na piraso ng ilong ko na sinasabi nilang cute raw at bagay sa malapusong hugis ng mukha ko.

Mamula-mula ang kutis nito na halatang laking-aircon. Nakasimpleng cotton pants at black t-shirt lang ito pero mukha pa rin itong mamahalin. Siguro dahil may something sa pagdadala nito ng sarili. May awtoridad kung paano ito kumilos at magsalita.

Nasaksihan ko iyon noong isa ako sa mga catering staff na nag-asikaso sa party ng mama nito. Nakita ko si Cholo noon, napakaguwapo sa suot na suit at bow and tie habang nakikisalamuha sa mga bisita sa magarbong lawn ng mansion nila.

Simula noon ay sinasadya ko nang dumaan sa harap ng university nito para magbakasakaling masilayan ang binata kahit ilang segundo lang.

Mula pa noon, hinahangaan ko na siya dahilan para magkaroon ito ng espesyal na lugar sa puso ko. Kaya naman laking panghihinayang at hiya ang nararamdaman ko ngayon dahil makikilala niya ako sa ganitong paraan.

Isang desperadang babae na kailangang ibenta ang sarili para mailigtas ang kapatid na nasa kulungan. Sa naisip ay muling bumalik ang bigat sa dibdib ko pagkaalala sa miserableng buhay na kinasasadlakan.

"What do you want?" untag nito sa pananahimik ko at bahagya akong tiningnan.

Saglit na hindi ako nakasagot. Tumaas ang mga balahibo ko sa katawan pagkarinig sa malamig at buung-buong boses nito.

"T-tubig," nauutal kong sagot.

Nakita kong kumuha ito nang maliit na bottled water at isinara ang ref gamit ang paa. Bumalik ito sa kama at iniabot sa akin ang tubig bago hinila ang isang silya at umupo rito. Itinaas nito ang mga paa sa kama katabi ko saka nilagok ang energy drink na hawak. Napalunok ako nang hindi niya inihihiwalay ang tingin sa akin sa buong durasyon.

Animo pinangangapusan ng hininga na uminom ako ng tubig.

"So how long have you been doing this?"

Napalipad pabalik sa lalaki ang tingin ko sa tanong nito.

"Ha?" Naguguluhan kong tanong.

Tumawa ito nang sarkastiko. "Don't act coy with me, lady. You seemed to be a pro in this industry. You look so calm and collected. So? Three years? Five years? How many man have you bedded already? Fifty? A hundred?"

Natitilihan ako sa mga pinagsasabi nito kaya hindi ako nakapagsalita. Tila nalulon ko ang dila dahil wala akong maapuhap na sagot.

Napagkamalan pa yata niya akong p**a. Pero hindi ba ganoon ka na rin? Sabi ng utak ko. Ibinebenta mo ang sarili mo kaya p**a ka na rin.

Nahindik ako sa mga naisip pero pilit ko itong nilulon. Totoo naman kasi.

"Cat got your tongue, bitch?" Sabi nito sa tinig na puno nang pagkasuklam.

Napapitlag ako sa sinabi nito hindi lang dahil sa masakit na salita na itinawag nito sa akin kundi sa tono na kalakip ng boses nito. Nahimigan ko ang galit, pandidiri, at panghuhusga rito.

Nagtaas ako ng tingin kay Cholo na nagbabaga ang mata sa poot at pangungutya.

"Malinis ako. Kung gusto mong makita ang health car—"

"I know you're physically clean but are you morally clean?"

"H-hindi kita maintindihan. Ano ba ang pinagsasabi mo? Maaari mo bang klaruhin sa akin?"

Ngumiti ito nang nakakaloko. "Ah, the bitch is dimwitted. Ano pa nga bang aasahan ko mula sa babaeng katulad mo?"

Hindi uli ako nakakibo kasi hindi ko na talaga alam ang sasabihin. Naguguluhan at nakakaramdam na ako ng takot sa pinupunto nito.

"Okay, I understand you. Ganito na lang, do what you came here to do. But before that..." Kinuha nito ang cellphone sa bulsa at itinutok sa akin.

"Strip for me, Karina."

Related chapter

  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   Chapter 3

    Hindi ako nag-angat ng tingin sa pagkakatitig sa isang pares ng magkasintahan na magkahawak-kamay sa ibaba ng balkonahe ng hotel kahit na naramdaman ko ang paggalaw ng sinuman sa likod ko.Kinampante ko ang sarili habang nakaupo sa isa sa dalawang silya na  nakapalibot sa isang mamahaling mesa.I tipped the glass of wine I'm drinking and gulped it all down."What do you want, Ymir?" I said in a calm voice.Umupo sa kaharap ko na silya ang lalaki at sinundan ang tingin ko. Wala na ang magkaparehang tinititigan ko kanina. Cars and passers by in this busy side of the city replaced the bitter view. I tasted nostalgia when a gust of wind blew taking the withered leaves of a pine tree with it."Bakit ka pa bumalik? Hindi pa ba sapat ang perang nakuha mo, Karina?"Napahinto ang tangka kong pagsagot sa tumatawag sa cellphone ko sa tanong nito. Nagpakawala ako nang malalim na hininga at binato ito ng isang blangkong tingin. Pinatay ko mun

    Dernière mise à jour : 2022-03-01
  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   Chapter 4

    Flashback"H-ha??" Ang tanging namutawi sa bibig ko pagkarinig ko sa sinabi niya.Prenteng sumandig ito sa upuan at humalukipkip. Ang mga mata nito ay kumislap sa magkahalong galit at pagnanasa."You heard what I said. Ganoon ka na ba kabobo para hindi makaintindi ng simpleng English? Fine, I'll translate it for you. Hubad. Maghubad ka."Parang binabad sa suka ang mukha ko sa narinig. Animo naipon ang dugo sa buong mukha ko at sa puno ng leeg nang inulit nito ang mga salita. Biglang namanhid sa hiya ang pagkatao ko. Kung hindi ba naman ito malupit, malalaman nitong sobra pa sa hinihingi nito ang ginagawa niya sa akin ngayon. Madaling hubarin ang damit pero sa paraan ng pagkakatingin niya sa akin, parang hinahalukay na niya pati ang kaluluwa ko. Natatakot ako sa gagawin niya pagkatapos. "Bakit ka may hawak na cellphone? I-re-record mo ba ako? Gagawa ba tayo ng video? Please Cholo, wala ito sa usapan," mangiyak-ngiyak ko na

    Dernière mise à jour : 2022-03-27
  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   Chapter 5

    What is love?Iyan ang palaging tanong ko noong bata pa ako. Dahil namulat sa isang hindi kumpletong pamilya, hindi natatapos ang isang araw na hindi ko naitatanong kay tatay kung bakit siya iniwan ng aking ina. Kaya nagkaroon ako ng mga tanong gaya ng 'Ganoon ba ang pag-ibig?',  'Nang-iiwan?'Lagi na ay isang magiliw na ngiti ang sagot niya sa akin saka ang paulit-ulit na "Ang tunay na pagmamahal ay pagpaparaya, Karina. Pinalaya ko ang ina mo dahil hindi siya magiging masaya sa akin. Pero higit pa sa saya ang ibinigay niya sa akin nang mahawakan kita sa mga bisig at marinig ko ang unang pag-iyak mo."Hindi ko maintindihan si tatay noon at kahit na ngayon. I can't understand how one can surrender love that easily. Para sa akin, ang pag-ibig ay pakikibaka.Mahina ka? Lalakas ka dahil sa pag-ibig. Malakas ka? Manghihina ka dahil dito. Mabait ka? Wait 'till someone or something threatens your relationship. Maldita ka? Matututo kang magpakum

    Dernière mise à jour : 2022-03-27
  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   6

    FlashbackItinikom ko ang bibig kahit na naramdaman ko ang tangka nitong ipasok ang dila sa loob. Nang hindi nagtagumpay ay bumaba sa leeg ko ang bibig nito habang ang isang kamay ay nagsimulang maglaro sa dibdib ko. Mas ipinikit ko ang mga mata at dinaklot ang bedsheet para pigilan ang pagtakas ng hagulhol sa bibig. Patuloy lang sa pagtagas ang luha sa mga mata ko.Bumaba pa ang bibig ni Cholo papunta sa dibdib ko kaya mas lalo akong nanigas sa pagkakahiga. Naghintay ako sa susunod na gagawin nito pero tumigil si Cholo sa pagkilos. "I don't want to fuck a stone, Karina. Respond to me."Doon pa lang ako nagdilat ng mga mata. Nakatunghay ito sa akin pero hindi ko mabasa ang eskpresyon nito dahil sa panlalabo ng aking mga mata dahil sa luha."H-hindi ko a-alam kung p-papaano," nauutal na pahayag ko.Napaigik ako sa sakit nang marahas nitong hinawakan ang baba ko at sapilitang itinaas ito dahilan para bahagya akong mapabangon."I hate it when people use their tears or fake weakness jus

    Dernière mise à jour : 2022-04-29
  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   7

    There was a loud murmurings in the air. Everybody is asking who I am, that it's the first time they see me in town. I can't blame them if they don't know me. After all, I was never in this level before nor did Cholo wanted me to introduce into his world.I was always the unwanted one, the untouchable chick because whoever touches me will turn into a laughingstock in their elite circle.Palagi na ay naghihintay ako sa panahong magkakalakas ng loob siya na ipakilala ako sa kaniyang pamilya hindi bilang isang charity case na kailangan niyang dikitan para bumango sa mga kauri ko kundi bilang isang asawa na magiging katuwang niya habambuhay.But I guess now that I am on his level, everything will change. He can proudly parade me into every nook of his class without feeling embarrassed that only a lowly uneducated employee like me has become his wife."Karina..." he murmured while blinking countless of times. Para bang kailangan nito iyong gawin nang makailang beses para hindi ako mawala s

    Dernière mise à jour : 2022-04-29
  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   8

    Flashback"Oo!" sigaw ko."Ano ba ang pakialam mo kung ano ang gagawin ko sa katawang ito. Wala na akong maipagmamalaki pa! Nakuha mo na! Kung hindi mo ako mabibigyan ng pera ngayon, aalis na ako. Baka sakaling makahanap pa ako ng pera sa ibang lalaki," pagsisinungaling ko.Sa estado ko ngayon na parang dinurog na luya ang buong pagkatao ko, malabong magawa ko pang maghanap ng ibang lalaking bibili sa akin.Iika-ikang tumayo ako mula sa pagkakaluhod para sana magbihis na pero pinigil niya ako sa braso at itinulak pahiga sa kama. Nanlalaki ang mga matang napatitig na lang ako sa abuhing mata ni Cholo habang nasa ibabaw ko siya."A-anong ginagawa mo?" naaalarma kong tanong nang unti-unting lumalapit ang mukha nito sa akin."You are not going anywhere else, Karina. You're right. I did not force you. You came here in your own mind and offered yourself to me. I paid half of you and I'm willing to pay more than the full payment just because I felt conscience for a moment. I'm altruistic and

    Dernière mise à jour : 2022-04-29
  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   9

    "Ms. Karina, handa na po ang lahat ng gamit niyo. Naipasok na po sa mga van ang isandaan niyong maleta. Ano na po ang susunod na gagawin namin?"Humigop ako sa hawak na mug ng tsaa bago maingat na inilapag ito sa tempered glass center table. Pagkatapos ay tumayo ako at humawak sa railings ng balcony ng hotel."How about my boxes of shoes, bags, and jewelries?""It's been taken care of, Ms. Karina. It was loaded in a different vehicle with five cars for security on stand by.""Good."Tumingin ako sa ibaba sa pag-asang makikita ko uli ang magkasintahan pero nabigo ako. Wala sa dating loveseat sa harap ng souvenir shop ang magkapareha na araw-araw kong pinagmamasdan tuwing umaga."Prepare the car. We'll go now," nakatitig pa rin sa labas na utos ko kay Celeste. May kahungkagan akong nadama na hindi ko nakita ang dalawa sa araw na aalis ako.I owed them the fun I felt for my entire stay in the hotel. Gusto ko lang sanang magpaalam na sa mga ito. I'll thank them for filling my weary days

    Dernière mise à jour : 2022-04-29
  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   10

    FlashbackHindi ko alam na pwede ko palang maramdaman ang ganitong klase ng sensasyon. Laksa-laksang kiliti ang nagmumula sa pinakasentro ng pagkababae ko pataas sa tiyan at ulo hanggang sa kumalat na ito sa buong katawan ko.Nahihiya akong tumingin sa nakabuka kong hita kung saan parang hayok kung tikman ako roon ni Cholo. Hindi ako makapagsalita dahil sa kabiglaan dahil hindi pa napoproseso ng utak ko ang kaniyang ginagawa sa akin.Wala akong kaalam-alam sa ganitong klase ng pakikipagtalik. Ang alam ko lang ay ipapasok ng lalaki hanggang sa labasan ito. Hanggang doon lang. Ni hindi pa ako nakakapanood ng porn video. Wala akong kaalam-alam sa ganitong mga bagay. Sabi nga ni Missy sa akin, napakainosente ko raw na siyang totoo naman kasi bahay at trabaho lang ang buhay ko. Sa edad kong bente ay ni hindi ko pa naranasan ang makipag-holding hands sa isang lalaki.Wala akong panahon sa mga ganiyan dahil pokus ako sa pagkakayod para mabuhay. Kaya naman naeeskandalo ako sa mga ginagawa sa

    Dernière mise à jour : 2022-04-29

Latest chapter

  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   56 (last chapter)

    Para kay Cholo Gastrell,Walang kasiguraduhan kung mapapasakamay o mababasa mo pa ito Cholo pero nagbabakasakali lang ako tutal ito na ang huling bagay na makukuha mo mula sa akin.Pasensiya ka na dahil hindi ako nakapagpaalam sa iyo. Please 'wag mong isipin na iniwan kita. Oo, aaminin ko na pinag-isipan ko noong una pero binawi ko agad kasi hindi ko pala kayang iwan ka. Naipit lang ako. Wala akong magawa. Isang hamak na babae lang ako. Kayang-kaya nila akong tirisin, hamakin, at pahirapan.Siguro may ideya ka na na may damdamin na ako para sa iyo. Alam ko naman kasing hindi ako magaling magtago ng nararamdaman ko. Minahal kita, Cholo. Sana maniwala ka at tanggapin ang pag-ibig ko kahit isang segundo lang. Wala man akong ibang pwedeng pagkomparahan ng damdamin ko pero alam ko sa sarili ko na mahal kita. Mahal na mahal kahit tuluyan mo na akong inabandona, kahit hindi mo ako pinagkaabalahan pang bigyan ng isang sulyap na para bang ang isang tulad ko ay hindi karapat-dapat na makausap ka

  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   55

    The sound of my six-inch Chanel stiletto echoed through the busting halls of the topmost floor of the biggest and most renowned ship building company in the whole of Asia. My black crossover halter bodycon dress clung to my body like it's my second skin as I sauntered across the long hallway. Pinaraan ko sa maikling buhok ang mga daliri at impressed na tinitigan ang bagong renovated na lugar. Tumigil ako sa harapan ng isang portrait at hindi napigil ang paghanga."Wow. I never thought I could look this good in a painting," I exclaimed when I took a closer look at it.Before me is a magnificently made painting of myself dressed in a black gown. My hair is in a loose and I had that wicked mysterious look in my eyes while looking at the apperture. The painter perfectly captured my lost self some years ago.Dahan-dahan akong pumihit para tingnan ang isa pang portrait na nasa kabilang bahagi ng hallway.Kumurap ako nang makailang beses at parang natunaw ang puso ko sa nakita. Matamis ang

  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   54

    I took a lot of air before I entered the mausoleum inside the private cemetery of the Alcantaras. My hand is full of flowers, of all sorts of chocolates, and toys for my son.My son. My dead son.The word brings so much pain in my heart.Pagpasok ko ay agad na bumati sa akin ang mga nakangiting mukha ni Errol na nasa mga dambuhalang frames na nakakabit sa bawat sulok. It felt like I'm looking at my childhood photos. It's his picture during his baptismal, his first birthday, and when he was I think a few days old. He's so small there... so fragile and so tiny.I stood there in the middle too overwhelmed by the feeling of love, sadness, and regret. Nanginig ang mga kamay ko at nabitawan ang mga hawak. Para ring nawalan ng lakas ang mga tuhod ko. Huminga ako nang malalim at isa-isang pinulot ang mga nasa sahig at inialay sa paanan ng altar kung saan naghihintay ang nakangiting mukha ni Errol. Umapaw na sa dami kaya inilapag ko na lang sa baba ang mga natitirang laruan at pagkain.With

  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   53

    It was raining hard outside. The droplets of the pouring rain created a nice soundless effect on my closed window. Tumayo ako at binuksan ang bintana at hinayaang pumasok ang lamig sa silid. Kanina pa dapat kami nakaalis pero kinailangan naming kanselahin ng ilang oras ang byahe dahil sumama ang panahon. Bumalik ako sa pamamaluktot sa kama at tumitig sa unos sa labas. Kahapon pa ako nakauwi dito sa mansiyon ng kapatid sa Monte Vega. Kahapon ko pa tuluyang tinapos ang paghihiganti na ilang taon ko ring pinaghandaan.Yesterday Zen asked me if I was contended with what I achieved. Is it enough that I left without actually doing what I planned all along?I didn't answer him because I don't know how to express what I have inside my head. I also kept asking myself if abandoning the original plan of killing Ymir and Elizabeth is what I really wanted. Only this morning did I finally have my final answer while staring at my older brother who is painfully gazing at the portrait of his once-

  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   52

    It has been hours since Karina's scent left me but I'm still on the floor, stuck at the same moment when she told me everything. Apparently, the Asturias killed her family, we had a son, and Elizabeth killed our little Errol and then my mother let her go. That was pure evil perpetuated by the people in my circle. They are my friends and my family, the people I've cared about. It was unacceptable to think that the people who caused this to Karina is the people I dine and I do business with.Killing innocent people is just plain evil. The killing of my son and my wife's family by my own friends is just wicked. It's immoral. It's horrible. It's making all my insides churn in disgust and abhorrence.And it happened to my wife while she's all by herself. Alone, scared, and with no one she can rely on. I can't imagine how that must have felt. While I was spending my years hating her, she endured her life living through the traumatic experience and nurturing our child and then having to go

  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   51

    Ilang segundo muna kaming nagtitigan bago ko siya nakitaan ng reaksiyon. Ang dating mga mata na puno ng simpatiya ay napalitan ng pagkabigla at pagkamangha na kalaunan ay naging larawan ng isang taong animo ay pinagsakluban ng langit at lupa. His face turned pale, his palms formed into fists, and his eyes burned in tears."What did you say?" he whispered while piercing me with his red eyes."Nagkaanak tayo."Kumurap ito ng ilang beses na parang pinoproseso pa rin ang narinig. Yumuko ito at sinapo ang ulo. Nang mag-angat ito ng mukha sa akin ay muntikan na akong mapaatras dahil sa kakaibang lamig na nagmumula rito. Yanig pa rin ang mukha na mabilis itong tumayo at naglakad papunta sa akin. He gently held my face in his cold hands and asked again in a trembling voice."We have a child, Karina?"Dahan-dahan akong tumango. "Had is a better term. We had a son, Cholo.""W-What?"I blinked the tears away. "E-Errol. Our little boy's name is Errol. He's almost two years old. He's very bubb

  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   50

    Mabibilis ang galaw ng kamay ko sa ibabaw ng teklado ng piano. Sumasabay ang bawat pagbitiw ng nota sa sakunang ilang taon nang namamahay sa loob ko.Pumapailanlang sa ere ang mabigat at mabilis na musika. Pumikit ako at itinaas ang mukha habang ang mga daliri ay patuloy sa paghahabulan.I'm sorry.Umaalingawngaw sa isip ko ang mga sinabi ng donya kanina.Bakit ba ang hilig nilang magsabi ng sorry na para bang mabubura ng salitang iyon ang lahat ng pait at sakit na pinagdaanan ko sa kanila. Sorry? Her sorry doesn't even make me feel a bit alright. It just made me feel worse because their apologies only prove how I let them trampled all over me. It reminded me of my losses, of how I just yielded onto them without a fight. I just resigned to my fucking fate wholeheartedly and didn't even put up a fight. Tinanggap ko lang ang lahat ng iyon ng walang reklamo.Ni hindi ako lumaban kahit kaunti. If only I'm stronger enough then they wouldn't have done that to me which is why I will never

  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   49

    "Don't talk, Vishen. Kahit ano pa man ang sasabihin mo sa akin, it will not bear any weight about my decision."Iniiwas ng lalaki ang tingin sa akin at nagbuntunghininga. Itinuloy nito ang pagbubuhos ng alak sa kopita at ibinigay sa akin."I'm sorry for making you feel uncomfortable, Ms. Karina.""Thank you." Inabot ko ang baso at diretsong tinungga. Nakatulong ang init na hatid ng alak para pigilin ang pag-iinit ng mga mata ko. Inagaw ko na ang buong bote at doon uminom. Isa, dalawang buong lagok hanggang sa mapangalahati ko na ito.I released a sigh when I calmed down a bit."So we're finally in the last stage of this circus, huh." Nagbuga ako ng hangin at nginitian si Vishen habang yakap ang bote sa kandungan. "Ngayong araw ko na tatapusin ang lahat. Hindi ko na kaya, eh. Kapagod na. Pagod na akong kimkimin lang ang lahat sa loob ko. The years of suffering... I need them to end it all here, Vish. Pagod na akong maging matapang sa labas habang unti-unti akong nalulusaw sa loob. P

  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   48

    Pagpatak ng alas-tres y medya ng umaga ay bumangon na ako at naligo. I hummed while putting my make-up on and dressing up for the day. Matapos mag-ayos ng sarili ay bumaba na ako sa kusina at pakanta-kanta pa rin na nagsimulang magluto. Habang naghihintay sa pinapakuluang karne ay nagbasa muna ako ng balita online.As expected, parang apoy na kumalat sa buong bansa ang eskandalo. Number top trending agad sa mga sites ang mga nangyari. Wala na ring nagawa ang mga Asturias para pigilan pa ang paglabas ng mga balita kaya ngayon ay pinagpipiyestahan na ng mga mamamayan ang videos nito. Some are even digging up the unseen man in the video but I made sure that I buried the original video. Ilang milyon din ang ibinayad ko sa editor. I might hated the sight of my husband enjoying Elizabeth's mouth but I won't let the nation know that.Akin na lang iyon.The family threatened to sue the people behind it pero good luck na lang sa kanila. Mas dapat nilang pagtuunan ng pansin ngayon ang napakala

DMCA.com Protection Status