Share

7

Author: Covey Pens
last update Huling Na-update: 2022-04-29 19:04:34

There was a loud murmurings in the air. Everybody is asking who I am, that it's the first time they see me in town. I can't blame them if they don't know me. After all, I was never in this level before nor did Cholo wanted me to introduce into his world.

I was always the unwanted one, the untouchable chick because whoever touches me will turn into a laughingstock in their elite circle.

Palagi na ay naghihintay ako sa panahong magkakalakas ng loob siya na ipakilala ako sa kaniyang pamilya hindi bilang isang charity case na kailangan niyang dikitan para bumango sa mga kauri ko kundi bilang isang asawa na magiging katuwang niya habambuhay.

But I guess now that I am on his level, everything will change. He can proudly parade me into every nook of his class without feeling embarrassed that only a lowly uneducated employee like me has become his wife.

"Karina..." he murmured while blinking countless of times.

Para bang kailangan nito iyong gawin nang makailang beses para hindi ako mawala sa paningin nito, na para bang sa isang iglap lang ay mawawala ako na parang bula sa harapan nito.

Pumatak ang isang butil ng luha ko sabay takbo papunta dito. Niyapos ko ito nang buong higpit sabay hikbi.

"Yes I am, Cholo. Buhay ako, Cholo. Buhay ako. Buhay ang asawa mo."

Ngunit ang hinihintay kong init nang pagtanggap niya sa pagbabalik ko ay hindi nangyari. Ni hindi ito tumugon sa yakap ko. He just stood there like a log. Natigilan ako at inalis ang nakayakap na braso rito. Nasasaktan na tiningnan ko siya.

"Bakit? Bakit ka ganiyan? H-Hindi ka ba masaya na makita ako? Hindi ka ba masaya na... na buhay ako? Na nakabalik akong ligtas para sa iyo?" naghihinakit na saad ko.

Dinig ko ang lumalakas na bulungan sa paligid pero hindi ako nagpaapekto. I have far more important stuff to deal right in front of me and that is to know why my own husband is not happy to see his wife come back to him.

"Karina, it's not what you think," ani nito nang bahagyang makahuma sa shock.

"It's... I am shocked to see you. I thought you're dead. It's what the police reports are saying. I saw your lifeless body so how can you..."

"I'm alive, Cholo. I'm here in front of you. Hawakan mo ako kung ayaw mo pa ring maniwala. I'm real, Cholo. And I'm back for you. I'm back, husband."

Tumiim ang titig nito sa akin saka nagbuga ng hininga. Inilapag nito ang baso ng alak sa isang table saka madilim na ang mukhang kinuha ang kamay ko at hinila ako palayo. Susunod sana sina Vishen at Celeste pero umiling ako kaya wala silang nagawa kundi manatili sa puwesto.

Humantong kami sa isang garden na napapalamutian ng mga magagarang ilaw na nakasabit sa iba'ibang kahoy at bulaklak sa paligid.

Binitiwan ako ni Cholo saka ito tumalikod at marahas na nagbuga ng hangin. I took the time to study his physical appearance. He's not lanky anymore.

He has morphed into a tall, big muscled gentleman who looks every inch a dangerously handsome man, the kind that pierces you with daggers while making your heart beats faster like a broken record.

When he looks back at me, the smile on my face is already prepared for him but it faded when I saw how dark his eyes are.

Sinuyod muna niya ako ng tingin mula ulo hanggang paa bago ito nagsalita.

"Karina, why did you come here?"

His words left me speechless. Really? Ito talaga ang sasabihin niya? Ilang taon kaming hindi nagkita tapos tatanungin niya ako ng parehong tanong na binato sa akin ni Ymir?

"Ano bang klaseng tanong iyan? Siyempre bumalik ako para sa iyo dahil buhay ako. I came back for you."

"I don't believe you. What are you planning this time around? Whatever it is, drop it and go back to the place where you came from. Hindi ka na dapat na bumalik pa rito."

I smiled bitterly.

"Naririnig mo ba ang sarili mo? Naririnig mo ba ang mga pinagsasabi mo? Are you seriously asking me to leave my hometown and leave you? How cruel can you get, Cholo? Kababalik ko lang tapos ganito ang maririnig ko mula sa iyo? Don't you think it's a bit too much?"

"Too much?" he relented.

"You faked your death just to avoid your scandal here! That's what you call too much."

Naumid ang dila ko sa sinabi nito.

"What did you say? I fake what?" anas ko.

He gritted his teeth and put his hands inside his pocket.

"On that night you disappeared, I saw the CCTV. I saw you running away that night. Days after, a police report was sent to me stating that a woman's body was recovered on a creek. Her face is unrecognizable but her clothes and all the other items in her belongings are all yours. But she wasn't you when we run some tests so what can I assume that time, Karina?"

Pinahid ko ang luha sa mukha nang unti-unting mag-sink in sa akin ang lahat.

"Is that what they told you? That I orchestrated my own death?"

Pigil ko ang pagsabog ng damdamin dahil sa gumigiti na alaala noong gabing iyon.

If only he knew.

"An Asturia's word is worthier than yours, Karina."

"And you believe them?" hindi makapaniwala kong tanong.

"They have a long history of deceiving people and you still believe in them?"

Inagaw nito ang hawak ko pa rin na baso ng alak at diretsong nilagok. Nakakunot ang noo nito at banaag na ang galit sa nakatiim nito na bibig. His gray eyes are flaming in anger and another emotion I can't read while he is inspecting me as if I'm a microbe he's studying under a high-graded misroscope.

Is that longing? Or pure hatred?

"I saw it with my own two eyes. No one can deceive me, Karina. Not even you."

Nagbaba ako ng tingin para kalmahin ang sarili. Alam kong hahantong sa ganito ang pagkikita namin.

Kahit nangarap akong sasalubungin niya ako nang matiwasay, hindi pa rin nawala sa isip ko ang malaking posibilidad na magiging hostile siya sa akin pagkatapos kong mapilitang umalis noon nang hindi naipapaliwanag sa kaniya ang lahat.

I expected an unwelcome arrival but I never expected Cholo to be this rude and cruel.

"Kailanman ay hindi kita niloko, Cholo. Oo inaamin kong may mga pagkakataong gumagawa ako ng excuses at alibis pero nagawa ko lang iyon dahil sa estado ko. You know how condescending your family can be!"

"There you go again. You are using that card again against me and my family. Walang masamang ginawa ang pamilya ko sa iyo, Karina. Leave them out of your mess!"

And it was beginning to get blown out of the proportion. Kailangan kong huminahon at payapain ang sarili para hindi na lumaki pa ang away.

"Stop please... Cholo, I didn't mean to come here to pick a fight."

Tiningnan ko ito nang buong suyo saka hinawakan ang kamay nito.

"I came here as your doting wife. I came here for reconciliation with a little bit of hope that we could start off where we left if off. Can we go back to that night, Cholo? Can you love me again?"

"Can you hear yourself Karina? I never knew you could look like the most expensive woman in a moment and speak like a true-bloodied delusional being the next second after."

Pinasadahan niya ako nang nanunuyang tingin mula ulo hanggang paa.

"I see that you have come a long way. You have garbed yourself with designer clothes but you forgot to cleanse your pathetic soul. I won't fall for your trap again, Karina. Leave this place or I'll drag you out of Cerro Roca by myself."

Puno ng poot ang mukha nito habang binibitawan ang mga katagang iyon. His eyes are hurling out knives towards my direction which left me in a state of confusion.

Did I miss something? How can Cholo be this furious?

Bakit parang nabaliktad ako?

"You can't do that. I'm your wife and you are my husband!" sabi ko na lang sa kawalan nang masasabi.

"Stop calling me your husband. We were never married. Get your filthy face away from here, Karina. I don't want to see you ever again."

Tumalikod ito para bumalik sa pagtitipon pero maagap ko siyang nahawakan sa kamay para pigilan.

"You got a reputation with women for being nice and gentle to them. I'm taking that back."

Binaklas niya ang hawak ko rito at matalim akong tinapunan ng tingin.

"No one cares about what Karina Versoza thinks. Go home, woman."

I stood my ground and raised my hand towards him. Natutok ang tingin niya sa singsing na suot ko.

"Correction. I'm no longer just Karina Versoza. I'm now Karina Versoza Gastrell. I'm Mrs. Gastrell. I'm your wife, Cholo. You have an obligation to me."

Saglit na tila hindi ito nakahuma. Nakamata lang ito sa akin at sa daliri ko bago nito nakuhang magsalita.

"Our marriage was not registered. It was void to begin with."

Ipinilig ko ang ulo at nginitian ito.

"It is legal and binding. You can check it," hamon ko rito. "You are legally married to me, Cholo."

Napipi ito. He remained silent in a few minutes and was only looking at the cheap ring on my finger. As if on cue, a loud sound of a broken glass filled the uncomfortable silence.

Pareho kaming lumingon para tingnan kung saan nanggaling ang tunog.

There, on a brightly lit corner stood a woman in her majestic silver gown covering her mouth with her dainty hand while crying.

"Ely..." Cholo muttered, fear is evident in his voice.

Napalingon ako sa asawa ko na puno nang pag-aalala na nakatingin sa babaeng ngayon ay kagat na ang labi at pinaglipat-lipat sa aming dalawa ang tingin. Nahinto ang tingin niya sa akin saka sa singsing na nasa kamay ko.

Tumalikod ang babae at patakbong pumasok sa hall.

"Ely!" sigaw ni Cholo at akmang hahabulin ang babae pero mabilis ko itong napigilan.

"Stay, Cholo. Stay here with me," pakiusap ko rito.

Binato niya ako nang mabangis na tingin dahilan para mabitawan ko ang kaniyang kamay at mapaatras ako sa takot.

"Stop ruining our lives, Karina. I might not spare you this time especially if you plan on laying a hand on my woman," babala nito saka malalaki ang hakbang na hinabol ang babae.

Nayanig ang mundo ko sa pasabog nito. Why? The Cholo I know is not capable of loving. What did that effin' woman do for him to feel the very thing I wanted to get from him from the very start?

Hinawakan ko ang basang mukha at tiningnan sa kamay ang luha. Parang patalim na paulit-ulit na isinasaksak sa aking dibdib ang mga narinig ko mula rito kanina. Ayaw ko mang aminin pero sobrang naapektuhan ako.

Inaasahan ko nang medyo mahihirapan akong makipagbalikan sa kaniya. What I didn't expect is the undoubtedly towering presence of the woman in Cholo's life.

Unti-unting gumuhit sa mga labi ko ang ngiting tagumpay habang pinupunasan ko ang mukha.

"Pinapadali mo lang ang lahat para sa akin, Elizabeth," mahinang saad ko habang tinatanaw ang maliwanag na bulwagan sa loob.

"Ms. Karina! Are you okay?"

Hindi ko pinansin ang humahangos na si Celeste kasunod ang blangkong mukha ni Vishen.

Kaagad na lumapit sa akin ang assistant at pinunasan ang basang mukha ko gamit ang tissue.

"Celeste, do you know why I'm crying?"

Parang maiiyak na nagtaas ito ng tingin sa akin. "You are hurt, Ms. Karina. Matagal mong hinintay ang pagdating ng pagkakataong ito pero balewala lang iyon sa asawa mo. Kung umasta siya ay parang hindi ka niya asawa!"

I chuckled to dismiss it but then I think that she's right. Cholo is everything but happy to see me alive and kicking and very much back in his life.

"You're right, Celeste. And I hate every jiffy of it."

Natapos ang gabing iyon na nagngingitngit ako sa galit habang paulit-ulit na isinusumpa sa sarili na makukuha ko rin ang asawa ko.

Nagsisimula pa lang ako, Cholo. Pasasaan ba't liliko at liliko ka rin. Sa huli, hahantong at babalik ka rin sa akin.

Kaugnay na kabanata

  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   8

    Flashback"Oo!" sigaw ko."Ano ba ang pakialam mo kung ano ang gagawin ko sa katawang ito. Wala na akong maipagmamalaki pa! Nakuha mo na! Kung hindi mo ako mabibigyan ng pera ngayon, aalis na ako. Baka sakaling makahanap pa ako ng pera sa ibang lalaki," pagsisinungaling ko.Sa estado ko ngayon na parang dinurog na luya ang buong pagkatao ko, malabong magawa ko pang maghanap ng ibang lalaking bibili sa akin.Iika-ikang tumayo ako mula sa pagkakaluhod para sana magbihis na pero pinigil niya ako sa braso at itinulak pahiga sa kama. Nanlalaki ang mga matang napatitig na lang ako sa abuhing mata ni Cholo habang nasa ibabaw ko siya."A-anong ginagawa mo?" naaalarma kong tanong nang unti-unting lumalapit ang mukha nito sa akin."You are not going anywhere else, Karina. You're right. I did not force you. You came here in your own mind and offered yourself to me. I paid half of you and I'm willing to pay more than the full payment just because I felt conscience for a moment. I'm altruistic and

    Huling Na-update : 2022-04-29
  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   9

    "Ms. Karina, handa na po ang lahat ng gamit niyo. Naipasok na po sa mga van ang isandaan niyong maleta. Ano na po ang susunod na gagawin namin?"Humigop ako sa hawak na mug ng tsaa bago maingat na inilapag ito sa tempered glass center table. Pagkatapos ay tumayo ako at humawak sa railings ng balcony ng hotel."How about my boxes of shoes, bags, and jewelries?""It's been taken care of, Ms. Karina. It was loaded in a different vehicle with five cars for security on stand by.""Good."Tumingin ako sa ibaba sa pag-asang makikita ko uli ang magkasintahan pero nabigo ako. Wala sa dating loveseat sa harap ng souvenir shop ang magkapareha na araw-araw kong pinagmamasdan tuwing umaga."Prepare the car. We'll go now," nakatitig pa rin sa labas na utos ko kay Celeste. May kahungkagan akong nadama na hindi ko nakita ang dalawa sa araw na aalis ako.I owed them the fun I felt for my entire stay in the hotel. Gusto ko lang sanang magpaalam na sa mga ito. I'll thank them for filling my weary days

    Huling Na-update : 2022-04-29
  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   10

    FlashbackHindi ko alam na pwede ko palang maramdaman ang ganitong klase ng sensasyon. Laksa-laksang kiliti ang nagmumula sa pinakasentro ng pagkababae ko pataas sa tiyan at ulo hanggang sa kumalat na ito sa buong katawan ko.Nahihiya akong tumingin sa nakabuka kong hita kung saan parang hayok kung tikman ako roon ni Cholo. Hindi ako makapagsalita dahil sa kabiglaan dahil hindi pa napoproseso ng utak ko ang kaniyang ginagawa sa akin.Wala akong kaalam-alam sa ganitong klase ng pakikipagtalik. Ang alam ko lang ay ipapasok ng lalaki hanggang sa labasan ito. Hanggang doon lang. Ni hindi pa ako nakakapanood ng porn video. Wala akong kaalam-alam sa ganitong mga bagay. Sabi nga ni Missy sa akin, napakainosente ko raw na siyang totoo naman kasi bahay at trabaho lang ang buhay ko. Sa edad kong bente ay ni hindi ko pa naranasan ang makipag-holding hands sa isang lalaki.Wala akong panahon sa mga ganiyan dahil pokus ako sa pagkakayod para mabuhay. Kaya naman naeeskandalo ako sa mga ginagawa sa

    Huling Na-update : 2022-04-29
  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   11

    "Miss Karina, I suggest we go back to the hotel. Gumagabi na po at kanina pa ninyo pinauwi ang lahat."Nagpatuloy lang ako sa pagtitig sa kawalan sa kabila nang sinabi ni Celeste. Ilang oras na rin kaming nakaupo lang sa labas ng mansiyon ni Cholo at nakasandal sa nakasaradong dambuhalang pinto ng mansiyon.Nagulat na lang ako nang pagkatapos kong magbanyo ay hindi ko na makita ang mga bagahe. Iyon pala ay ipinalabas uli iyon ni Cholo. Hindi pa siya nakontento at pati ako ay ipinakaladkad niya palabas kasama ang iba pang natitirang mga gamit ko.I'm not surprised by his actions at all. In fact, even before coming home, I know that I'll be having my biggest problem in dealing with him. And I also know that once I got my hands wrapped around him, everything will be smooth sailing from then on."Celeste, do you think it will rain?"Nilinga nito ang langit na tinititigan ko."Mukha nga po. May namumuo pong madilim na ulap."Inayos ko ang pagkakasandig sa likod nang nakasarang pinto ng man

    Huling Na-update : 2022-04-29
  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   12

    FlashbackMahigit isang oras na ang nakalilipas simula nang umalis si Cholo pero hindi pa rin ako tumitinag sa pagkakatitig sa iilang kumpol ng pera na nasa side table. Mga nasa dalawampung libo rin ang iniwan nito.Nagtatalo ang kalooban ko kung kukunin ba ito o hindi pero sa huli ay nanaig ang tawag ng pangangailangan. Tumayo ako at nagbihis. Inayos ko ang nagulong buhok at naghilamos. Masakit ang katawan ko lalo na sa parteng ibaba pero wala akong karapatang makaramdam ng sakit ngayon. Mas malala ang kasalukuyang kalagayan ng ama at kapatid ko. Inatake na naman sa ikalawang pagkakataon si tatay kaya kailangan ko siyang isugod sa ospital. Ang kapatid ko namang si Diego ay nakaipit ngayon sa bilangguan dahil desididong maghain ng kaso ang may-ari ng kainang ninakawan umano nito.Hindi ako naniniwala sa bintang nila sa kapatid ko. Siya na siguro ang pinakamabait na taong kilala ko kaya malabong totoo ang mga charges laban sa kaniya pero iba ang sinasabi ng mga witness kaya kailangan

    Huling Na-update : 2022-04-29
  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   13

    Tunog ng alarm clock ang nakapagpabalik sa akin sa kasalukuyan. Nilingon ko ang side table kung saan nagmumula ang maingay na aparato. Tumayo ako at pinatay ito bago bumalik sa silyang kinauupuan sa tabi nang nakabukas na bintana.It's past two in the morning but I'm still awake. Gaya ng bawat gabing nagdaan sa buhay ko, malabo ang antok sa akin. Hindi ako makatulog dahil sa mga bangungot ng kahapon na hanggang ngayon ay nakasunod pa rin sa akin. Isa pang dahilan ay ang paghihintay ko kay Cholo na hindi na bumalik matapos iwan ako kanina. So here I was beside the window gazing at the bright moon above me while patiently waiting for my erring husband. A gawking doting wife who is dead worried for her other half.Uminom ako sa hawak na kopita at sinamyo ang dapyo nang napakalamig na hangin. Inilipad nito ang nakalugay na buhok ko kasabay ang pagkalampagan ng mga bato sa suot ko na hikaw. Hindi ko ininda ang panginginig ng katawan. Sa araw-araw na ginawa ng Diyos ay nasanay na akong huw

    Huling Na-update : 2022-04-29
  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   14

    Flashback"Karina!"Nilingon ko ang matinis na tinig na tumawag sa akin at nagulat nang makita si Missy na pakendeng-kendeng na naglalakad papunta sa aking pwesto ng palamigan sa tabi ng kalsada."Missy." Alanganin ang ngiti na ibinigay ko sa kaniya nang makalapit na ito sa akin."Kamusta ka na?" Tanong nito sa sinserong paraan habang sinusuyod ako ng tingin.Bumuntung-hininga ako at mapait na ngumiti. "Eto. Naghihirap pa rin. Hindi ako nakapasok sa pagiging saleslady, eh. Puno na ang posisyon kaya balik ako sa dating gawi. Kamusta na pala ang Cerro Roca?"Makahulugan ang tingin na ibinigay niya sa akin bago bahagyang inilapit ang mukha nito."Teh, hinahanap ka ni Cholo."Natigilan ako sandali bago kabadong hinalo ang inumin na nasa jar."Missy, ano pa ba ang kailangan niya? Nagawa ko naman. Ginawa naman namin.""Gaga, wag kang nerbiyosa diyan. Gusto ka lang daw niyang makita. Kinukulit nga ako kung alam ko ba raw kung saan ka makikita. Wala naman akong maisagot dahil bigla ka namang

    Huling Na-update : 2022-04-29
  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   15

    Pagpatak ng alas-siyete ng umaga ay nakahain na ako. Tapos na rin akong maligo at mag-ayos kaya ngayon ay naka-crossed legs na nakaupo na lang ako sa single-seater na sofa habang nagbabasa ng magazine. Hinihintay ko ang paggising ng asawa na namamaluktot sa ilalim ng black blanket na ikinumot ko sa kaniya kanina. He looks like a child in his fetal position. Ang sarap kunan ng picture bilang memorabilia.Nang magsawa na sa kakatingin ng mga bagong muwebles para sa bahay sa magazine ay inabot ko ang newspaper sa tabi at binuklat. Nasa front page agad ang yakapan naming dalawa ni Cholo noong isang araw. Sinuri ko ang pangalan ng local news outlet. Kilala ko ang may-ari nito. "Oh dear, bakit hindi man lang nila i-n-e-dit ang lighting ng picture. Nagmukha tuloy hindi pantay ang make-up ko rito."Kinuha ko ang dalang compact mirror at sinipat ang sarili para siguraduhing perfect ang pagkakalagay ko ng eye shadow at eyeliner. Nang makontento ay ibinalik ko sa bulsa ng suot na ankle-length

    Huling Na-update : 2022-04-29

Pinakabagong kabanata

  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   56 (last chapter)

    Para kay Cholo Gastrell,Walang kasiguraduhan kung mapapasakamay o mababasa mo pa ito Cholo pero nagbabakasakali lang ako tutal ito na ang huling bagay na makukuha mo mula sa akin.Pasensiya ka na dahil hindi ako nakapagpaalam sa iyo. Please 'wag mong isipin na iniwan kita. Oo, aaminin ko na pinag-isipan ko noong una pero binawi ko agad kasi hindi ko pala kayang iwan ka. Naipit lang ako. Wala akong magawa. Isang hamak na babae lang ako. Kayang-kaya nila akong tirisin, hamakin, at pahirapan.Siguro may ideya ka na na may damdamin na ako para sa iyo. Alam ko naman kasing hindi ako magaling magtago ng nararamdaman ko. Minahal kita, Cholo. Sana maniwala ka at tanggapin ang pag-ibig ko kahit isang segundo lang. Wala man akong ibang pwedeng pagkomparahan ng damdamin ko pero alam ko sa sarili ko na mahal kita. Mahal na mahal kahit tuluyan mo na akong inabandona, kahit hindi mo ako pinagkaabalahan pang bigyan ng isang sulyap na para bang ang isang tulad ko ay hindi karapat-dapat na makausap ka

  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   55

    The sound of my six-inch Chanel stiletto echoed through the busting halls of the topmost floor of the biggest and most renowned ship building company in the whole of Asia. My black crossover halter bodycon dress clung to my body like it's my second skin as I sauntered across the long hallway. Pinaraan ko sa maikling buhok ang mga daliri at impressed na tinitigan ang bagong renovated na lugar. Tumigil ako sa harapan ng isang portrait at hindi napigil ang paghanga."Wow. I never thought I could look this good in a painting," I exclaimed when I took a closer look at it.Before me is a magnificently made painting of myself dressed in a black gown. My hair is in a loose and I had that wicked mysterious look in my eyes while looking at the apperture. The painter perfectly captured my lost self some years ago.Dahan-dahan akong pumihit para tingnan ang isa pang portrait na nasa kabilang bahagi ng hallway.Kumurap ako nang makailang beses at parang natunaw ang puso ko sa nakita. Matamis ang

  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   54

    I took a lot of air before I entered the mausoleum inside the private cemetery of the Alcantaras. My hand is full of flowers, of all sorts of chocolates, and toys for my son.My son. My dead son.The word brings so much pain in my heart.Pagpasok ko ay agad na bumati sa akin ang mga nakangiting mukha ni Errol na nasa mga dambuhalang frames na nakakabit sa bawat sulok. It felt like I'm looking at my childhood photos. It's his picture during his baptismal, his first birthday, and when he was I think a few days old. He's so small there... so fragile and so tiny.I stood there in the middle too overwhelmed by the feeling of love, sadness, and regret. Nanginig ang mga kamay ko at nabitawan ang mga hawak. Para ring nawalan ng lakas ang mga tuhod ko. Huminga ako nang malalim at isa-isang pinulot ang mga nasa sahig at inialay sa paanan ng altar kung saan naghihintay ang nakangiting mukha ni Errol. Umapaw na sa dami kaya inilapag ko na lang sa baba ang mga natitirang laruan at pagkain.With

  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   53

    It was raining hard outside. The droplets of the pouring rain created a nice soundless effect on my closed window. Tumayo ako at binuksan ang bintana at hinayaang pumasok ang lamig sa silid. Kanina pa dapat kami nakaalis pero kinailangan naming kanselahin ng ilang oras ang byahe dahil sumama ang panahon. Bumalik ako sa pamamaluktot sa kama at tumitig sa unos sa labas. Kahapon pa ako nakauwi dito sa mansiyon ng kapatid sa Monte Vega. Kahapon ko pa tuluyang tinapos ang paghihiganti na ilang taon ko ring pinaghandaan.Yesterday Zen asked me if I was contended with what I achieved. Is it enough that I left without actually doing what I planned all along?I didn't answer him because I don't know how to express what I have inside my head. I also kept asking myself if abandoning the original plan of killing Ymir and Elizabeth is what I really wanted. Only this morning did I finally have my final answer while staring at my older brother who is painfully gazing at the portrait of his once-

  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   52

    It has been hours since Karina's scent left me but I'm still on the floor, stuck at the same moment when she told me everything. Apparently, the Asturias killed her family, we had a son, and Elizabeth killed our little Errol and then my mother let her go. That was pure evil perpetuated by the people in my circle. They are my friends and my family, the people I've cared about. It was unacceptable to think that the people who caused this to Karina is the people I dine and I do business with.Killing innocent people is just plain evil. The killing of my son and my wife's family by my own friends is just wicked. It's immoral. It's horrible. It's making all my insides churn in disgust and abhorrence.And it happened to my wife while she's all by herself. Alone, scared, and with no one she can rely on. I can't imagine how that must have felt. While I was spending my years hating her, she endured her life living through the traumatic experience and nurturing our child and then having to go

  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   51

    Ilang segundo muna kaming nagtitigan bago ko siya nakitaan ng reaksiyon. Ang dating mga mata na puno ng simpatiya ay napalitan ng pagkabigla at pagkamangha na kalaunan ay naging larawan ng isang taong animo ay pinagsakluban ng langit at lupa. His face turned pale, his palms formed into fists, and his eyes burned in tears."What did you say?" he whispered while piercing me with his red eyes."Nagkaanak tayo."Kumurap ito ng ilang beses na parang pinoproseso pa rin ang narinig. Yumuko ito at sinapo ang ulo. Nang mag-angat ito ng mukha sa akin ay muntikan na akong mapaatras dahil sa kakaibang lamig na nagmumula rito. Yanig pa rin ang mukha na mabilis itong tumayo at naglakad papunta sa akin. He gently held my face in his cold hands and asked again in a trembling voice."We have a child, Karina?"Dahan-dahan akong tumango. "Had is a better term. We had a son, Cholo.""W-What?"I blinked the tears away. "E-Errol. Our little boy's name is Errol. He's almost two years old. He's very bubb

  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   50

    Mabibilis ang galaw ng kamay ko sa ibabaw ng teklado ng piano. Sumasabay ang bawat pagbitiw ng nota sa sakunang ilang taon nang namamahay sa loob ko.Pumapailanlang sa ere ang mabigat at mabilis na musika. Pumikit ako at itinaas ang mukha habang ang mga daliri ay patuloy sa paghahabulan.I'm sorry.Umaalingawngaw sa isip ko ang mga sinabi ng donya kanina.Bakit ba ang hilig nilang magsabi ng sorry na para bang mabubura ng salitang iyon ang lahat ng pait at sakit na pinagdaanan ko sa kanila. Sorry? Her sorry doesn't even make me feel a bit alright. It just made me feel worse because their apologies only prove how I let them trampled all over me. It reminded me of my losses, of how I just yielded onto them without a fight. I just resigned to my fucking fate wholeheartedly and didn't even put up a fight. Tinanggap ko lang ang lahat ng iyon ng walang reklamo.Ni hindi ako lumaban kahit kaunti. If only I'm stronger enough then they wouldn't have done that to me which is why I will never

  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   49

    "Don't talk, Vishen. Kahit ano pa man ang sasabihin mo sa akin, it will not bear any weight about my decision."Iniiwas ng lalaki ang tingin sa akin at nagbuntunghininga. Itinuloy nito ang pagbubuhos ng alak sa kopita at ibinigay sa akin."I'm sorry for making you feel uncomfortable, Ms. Karina.""Thank you." Inabot ko ang baso at diretsong tinungga. Nakatulong ang init na hatid ng alak para pigilin ang pag-iinit ng mga mata ko. Inagaw ko na ang buong bote at doon uminom. Isa, dalawang buong lagok hanggang sa mapangalahati ko na ito.I released a sigh when I calmed down a bit."So we're finally in the last stage of this circus, huh." Nagbuga ako ng hangin at nginitian si Vishen habang yakap ang bote sa kandungan. "Ngayong araw ko na tatapusin ang lahat. Hindi ko na kaya, eh. Kapagod na. Pagod na akong kimkimin lang ang lahat sa loob ko. The years of suffering... I need them to end it all here, Vish. Pagod na akong maging matapang sa labas habang unti-unti akong nalulusaw sa loob. P

  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   48

    Pagpatak ng alas-tres y medya ng umaga ay bumangon na ako at naligo. I hummed while putting my make-up on and dressing up for the day. Matapos mag-ayos ng sarili ay bumaba na ako sa kusina at pakanta-kanta pa rin na nagsimulang magluto. Habang naghihintay sa pinapakuluang karne ay nagbasa muna ako ng balita online.As expected, parang apoy na kumalat sa buong bansa ang eskandalo. Number top trending agad sa mga sites ang mga nangyari. Wala na ring nagawa ang mga Asturias para pigilan pa ang paglabas ng mga balita kaya ngayon ay pinagpipiyestahan na ng mga mamamayan ang videos nito. Some are even digging up the unseen man in the video but I made sure that I buried the original video. Ilang milyon din ang ibinayad ko sa editor. I might hated the sight of my husband enjoying Elizabeth's mouth but I won't let the nation know that.Akin na lang iyon.The family threatened to sue the people behind it pero good luck na lang sa kanila. Mas dapat nilang pagtuunan ng pansin ngayon ang napakala

DMCA.com Protection Status