Share

9

Author: Covey Pens
last update Last Updated: 2022-04-29 19:22:37

"Ms. Karina, handa na po ang lahat ng gamit niyo. Naipasok na po sa mga van ang isandaan niyong maleta. Ano na po ang susunod na gagawin namin?"

Humigop ako sa hawak na mug ng tsaa bago maingat na inilapag ito sa tempered glass center table. Pagkatapos ay tumayo ako at humawak sa railings ng balcony ng hotel.

"How about my boxes of shoes, bags, and jewelries?"

"It's been taken care of, Ms. Karina. It was loaded in a different vehicle with five cars for security on stand by."

"Good."

Tumingin ako sa ibaba sa pag-asang makikita ko uli ang magkasintahan pero nabigo ako. Wala sa dating loveseat sa harap ng souvenir shop ang magkapareha na araw-araw kong pinagmamasdan tuwing umaga.

"Prepare the car. We'll go now," nakatitig pa rin sa labas na utos ko kay Celeste.

May kahungkagan akong nadama na hindi ko nakita ang dalawa sa araw na aalis ako.

I owed them the fun I felt for my entire stay in the hotel. Gusto ko lang sanang magpaalam na sa mga ito. I'll thank them for filling my weary days with excitement.

"As you wish, Ms. Karina."

Bumalik ako sa pagkakaupo at inayos ang black veil sa ulo pati na rin ang hanggang sakong na French retro style black dress.

My feet were comfortably housed by a pair of T-strap black heels which the Chairman gifted me last year. It became my favorite shoes instantly because I believed it gave me good luck.

I crossed my legs and sipped on my tea again. Pinag-aralan ko ang klima sa labas. Medyo mahangin. Hindi masyadong malamig pero pwede na kaysa naman sa napakainit na panahon nitong mga nakaraang araw.

Naiinis ako nang kaunti dahil wala ang mga huni ng ibon at tunog ng mga insekto na nakasanayan ko noon. Iyon pa naman ang isa sa mga dahilan nang pagbabalik ko rito.

"But I still love you, my Cerro Roca. I still do even when you've been too cruel to me."

Huminga ako nang malalim at muling humigop sa tsaa. I don't like the taste of it but I became accustomed to it so I learned to include this in my daily routine. The Chairman loves to drink green tea and I drink this as my way of respecting him.

Tumayo ako nang maubos na ang laman ng tasa at maingat na nagpahid ng bibig gamit ang cloth napkin na may burda ng pirma ko.

I traced the outline of my name on the linen with my long painted jet black nails. The unusual low glow of the afternoon sun casts a glint on the batch of gold hand chain bracelet on my right hand.

Mrs. Gastrell.

"Mrs. Gastrell. I've always wanted to be called in this name," bulong ko sa sarili.

Inilapag ko ang piraso ng tela sa mesa

at tinanaw ang nagtatayugang gusali sa harapan ko.

Parang si Cholo lang noong una. He's someone out of my grasp, an unreachable star I admire from down below the bowels of the earth.

Who would have thought that I'll be where I am at now? Who can predict that I'll be able to stand up on equal footing with him?

Life is indeed playful. One day you're at the mud struggling to get up, and then you're a member of the most expensive country club the next split second enjoying a glass of champagne with the one percent population while looking at the wondrous view of the Sierra Madre.

I snapped out of my deep thoughts and touched my hair. I don't want to go down the memory bank again.

Lumabas na ako ng silid na tinutuluyan at kinuha ang handbag ko na inabot ni Celeste sa akin.

We drove the elevator down and traversed through the hallway. The men in black suits were in front and  behind me making sure that there's no threat around the area.

I can't blame them though. My presence in this town warrants trouble.

It's a a very flashy sight to behold. Me, in my long black garments and glittery jewelries all over the body while more than a dozen of men were surrounding me. Every guest we walked past through looked at us with curious eyes.

Nang makalabas na kami sa gusali at makalapit sa sasakyan ay agad na binuksan ng personal driver ang pintuan ng limousine para sa akin.

Bago ako pumasok, muli kong nilingon ang hotel kung saan dating nakatayo ang munting kubo namin. Umusal muna ako nang pangako sa sarili bago pumasok sa sasakyan. Maya-maya pa ay tinabihan na ako ni Celeste na dala-dala ang Ipad nito at cellphone.

"Where to, Ms. Karina?"

Isinuot ko muna ang shades at sumandal sa leather seat bago sumagot. Naglalaro sa bibig ko ang isang ngiti.

"To the mansion. To Cholo Gastrell's  mansion."

"Copy, Ms. Karina."

Kinuha nito ang cellphone at may tinawagan.

Tumingin naman ako sa labas ng sasakyan. I hate what I'm seeing. I abhor the signs of commercialization of this place I love. They desecrated my sanctuary, my place of birth.

Celeste poured me a glass of wine as the car bolted out into the deserted private road that will lead us to the mansion on the hilltop where the wife of any Gastrell should be rightfully staying.

I still noticed the smooth ten-minute drive even when my mind is flying away to the times when I first set my foot in the residence. That was ages ago but I still remember every memory of that event. It's nostalgic and remarkable.

Natigil lang ako sa pagbabalik sa nakaraan nang umikot ang limousine sa horseshoe driveway at tumigil sa dambuhalang pintuan ng mansiyon.

Bumukas ang pinto at dahan-dahang lumabas ako bitbit pa rin ang basong nangangalahati na ang laman.

Tumingala ako sa higanteng stone mansion at napangiti sa sarili. It's going to be fun living in here.

Nakababa na rin ang mga security personnels at iba pang staff mula sa dalwampung sasakyan dala ang mga gamit ko at ngayon ay naghihintay na ng susunod na gagawin.

Inubos ko muna ang iniinom saka ibinigay kay Celeste.

Lumapit naman sa akin si Vishen matapos nitong kausapin ang isang security guard ng mansiyon.

"Ms. Karina, tayo na po."

I adjusted my shades, put my veil in place and ran a few fingers over my hair before I walked into the giant door.

Vishen opened the door for me. I raised my hand at him to tell him that I'm going alone. He nodded and bowed his head.

The first thing that caught my eyes when I entered the house is the huge family portrait on the wall. Kumpleto ang pamilyang Gastrell. Nandoon si Mr. Easton Gastrell, si Catharine Gastrell, si Cholo at ang kapatid nitong babae na si

Charlotte.

"I told you to get your ass off Cerro Roca, Karina. I made myself clear the last time, didn't I?"

Nakuha ang pansin ko nang lalaking nagsalita kaya nagbaba ako ng tingin mula sa painting at ibinaling sa asawa na nakatayo sa bukana ng spiral staircase at kasalukuyang tinatanggal ang mga benda sa kamay.

He's topless and trickles of sweat were very visible in his tanned skin. His big buff body of full pack of abs and very defined arms and legs are in display. My eyes narrowed down to the bulge on his front because his gym shorts concealed nothing. I whistled in my mind.

Pure meat.

"You still box? Wanna have a sparring with me?" sabi ko rito habang malapad ang ngiti.

He obviously didn't like my answer based on the way his browns creased.

"I'm sure you heard me, Karina. Get out of my house."

Tumalikod ito papuntang kusina. Sinundan ko siya.

"Why would I ran away from home, Cholo? This is where I'm supposed to be days ago pero pinili ko munang magpakita sa iyo sa party bago ako umuwi dito sa ating bahay. I know you hate surprises, dear."

Binuksan nito ang ref at kumuha ng bottled water. Binuksan nito ang takip  at diretsong ininom. Tumulo ang natapon na tubig mula sa labi nito pababa sa pawisang dibdib nito.

I watched as his Adam's apple move in unison to his jaws.

Sexy.

Hindi ako nagbawi ng tingin mula sa basang katawan nito kahit na kanina pa ito nakatayo sa gitna ng kusina at madilim na ang tingin sa akin. Hindi nakaligtas sa matalas kong paningin ang bahagya niyang pagsipat sa akin mula ulo hanggang paa.

"What do you really want?"

May panganib na sa tinig nito.

Tinitigan ko ang nakatiim na labi ni Cholo. How heavenly would it be to feel his lips against mine once again. "You. Us. I want you back, husband. I want you back in my life, Cholo."

Tumawa ito nang nakakaloko saka umiling-iling.

"Fool me once, shame on you. Fool me twice, shame on me. Do you really think I will still accept you after you play with me and make a fool out of my back?  You want money again to finance your lavish lifestyle? You can go back to being a prostitute again Karina. Fuck all the men here in town again."

Kung ako pa siguro ang dating Karina ay baka nasampal ko na ito sa labis na galit. Pero wala nang bakas ng dating ako ang bagong Karina ngayon. All I have become is a strong unaffected bitch.

"I'll certainly fuck you again Cholo with all the white juices in me."

Kagat ang labi na pinasadahan ko ito nang nang-aakit na tingin.

"I can see that you have been exercising. Well, let's continue in bed then. Let me show you the new skill I acquired," dagdag ko pa.

Nag-igtingan ang panga nito sa disgusto.

"Get out before I dragged you away, Karina," he warned. His voice became lethal.

"You can't do that. You will never do that to your wife, Cholo," nakataas ang mukhang saad ko.

Inilang-hakbang nito ang pagitan namin at hinawakan ang magkabilang braso ko nang napakahigpit. Siguradong magmamarka ito mamaya pero wala akong ginawa para makawala. I just let him be.

Nag-aalab sa galit ang mga mata nito kaya hindi na ako magtataka kung mamaya ay magbubuga na ito ng apoy.

"Listen carefully, Karina. I don't know what your motives are for coming back here but I want you to understand that I don't want to do something with you anymore. Yung nakaraan natin, yung mga pinagsamahan natin noon, nagsisisi ako kung bakit pa iyon nangyari. You have become my biggest regret in life. Elizabeth has saved me from the bitter past I had with you. And now that I'm starting to build a life with her, you'll come back from nowhere telling me you want to be with me again? You are disgusting."

Unti-unting natibag ang lakas ng loob na baon ko sa mga sinabi nito. I'm beginning to get dizzy, my hands and feet are turning into ice cold. A part of me was moved into instant defense.

I sucked for breath while praying that Cholo won't notice my reaction.

"Did that make you feel better? Did your hatred for me somehow decreased after saying all those things? Hindi naman di ba? Makakatulong ba kung itatanggi ko sa iyo ang lahat ng mga paratang mo? Maniniwala ka ba? Hindi naman di ba kaya bakit pa ako mag-aaksaya ng panahon para baguhin ang nasa isip mo? You already made up your mind. You believed them. Kaya ngayon, all I'm asking is another chance to be with you, Cholo. I'm asking as your wife."

Binitawan niya ako at tumalikod. Yumugyog ang balikat nito saka nagkatunog ang pagtawa nito.

"See, Karina. You never failed to amuse me. Nagbago ka na nga sa pisikal na paraan pero ni hindi ka man lang nag-improve sa comprehension department. I've had enough of you. Umalis ka na."

"Mas ikaw ang hindi makaintindi. Your academic credentials are impressive. Consistent valedictorian from kindergarten to high school, magna cum laude in college, here and there awards but you can't even understand a simple logic. I have every right to stay in your house as much as you do because this is also my house because I'm your wife."

"Stop pushing it. You are delusional, woman."

Akma na itong maglalakad pabalik sa sala pero iniharang ko ang paa rito. I reached for my handbag and produced a piece of crumpled paper. Kinuha ko ang basang kamay ni Cholo at inilagay rito ang lukot at naninilaw na papel.

Kinuha nito iyon at binasa. Nagpalipat-lipat ang tingin niya sa akin at sa kapirasong papel. Walang babalang pinunit nito iyon, nilukot at itinapon sa trash bin.

"I could get a hundred of thousands of marriage certificate Cholo," ani ko.

"Kung totoo man iyan, I could get millions of annulments, too. I don't want my name to be associated with someone like you. No man will ever be proud of having you as a wife, Karina. No man deserves a woman like you."

Malalaki ang hakbang na tuluy-tuloy na naglakad ito palayo.

I was left with an empty house and an empty heart.

Related chapters

  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   10

    FlashbackHindi ko alam na pwede ko palang maramdaman ang ganitong klase ng sensasyon. Laksa-laksang kiliti ang nagmumula sa pinakasentro ng pagkababae ko pataas sa tiyan at ulo hanggang sa kumalat na ito sa buong katawan ko.Nahihiya akong tumingin sa nakabuka kong hita kung saan parang hayok kung tikman ako roon ni Cholo. Hindi ako makapagsalita dahil sa kabiglaan dahil hindi pa napoproseso ng utak ko ang kaniyang ginagawa sa akin.Wala akong kaalam-alam sa ganitong klase ng pakikipagtalik. Ang alam ko lang ay ipapasok ng lalaki hanggang sa labasan ito. Hanggang doon lang. Ni hindi pa ako nakakapanood ng porn video. Wala akong kaalam-alam sa ganitong mga bagay. Sabi nga ni Missy sa akin, napakainosente ko raw na siyang totoo naman kasi bahay at trabaho lang ang buhay ko. Sa edad kong bente ay ni hindi ko pa naranasan ang makipag-holding hands sa isang lalaki.Wala akong panahon sa mga ganiyan dahil pokus ako sa pagkakayod para mabuhay. Kaya naman naeeskandalo ako sa mga ginagawa sa

    Last Updated : 2022-04-29
  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   11

    "Miss Karina, I suggest we go back to the hotel. Gumagabi na po at kanina pa ninyo pinauwi ang lahat."Nagpatuloy lang ako sa pagtitig sa kawalan sa kabila nang sinabi ni Celeste. Ilang oras na rin kaming nakaupo lang sa labas ng mansiyon ni Cholo at nakasandal sa nakasaradong dambuhalang pinto ng mansiyon.Nagulat na lang ako nang pagkatapos kong magbanyo ay hindi ko na makita ang mga bagahe. Iyon pala ay ipinalabas uli iyon ni Cholo. Hindi pa siya nakontento at pati ako ay ipinakaladkad niya palabas kasama ang iba pang natitirang mga gamit ko.I'm not surprised by his actions at all. In fact, even before coming home, I know that I'll be having my biggest problem in dealing with him. And I also know that once I got my hands wrapped around him, everything will be smooth sailing from then on."Celeste, do you think it will rain?"Nilinga nito ang langit na tinititigan ko."Mukha nga po. May namumuo pong madilim na ulap."Inayos ko ang pagkakasandig sa likod nang nakasarang pinto ng man

    Last Updated : 2022-04-29
  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   12

    FlashbackMahigit isang oras na ang nakalilipas simula nang umalis si Cholo pero hindi pa rin ako tumitinag sa pagkakatitig sa iilang kumpol ng pera na nasa side table. Mga nasa dalawampung libo rin ang iniwan nito.Nagtatalo ang kalooban ko kung kukunin ba ito o hindi pero sa huli ay nanaig ang tawag ng pangangailangan. Tumayo ako at nagbihis. Inayos ko ang nagulong buhok at naghilamos. Masakit ang katawan ko lalo na sa parteng ibaba pero wala akong karapatang makaramdam ng sakit ngayon. Mas malala ang kasalukuyang kalagayan ng ama at kapatid ko. Inatake na naman sa ikalawang pagkakataon si tatay kaya kailangan ko siyang isugod sa ospital. Ang kapatid ko namang si Diego ay nakaipit ngayon sa bilangguan dahil desididong maghain ng kaso ang may-ari ng kainang ninakawan umano nito.Hindi ako naniniwala sa bintang nila sa kapatid ko. Siya na siguro ang pinakamabait na taong kilala ko kaya malabong totoo ang mga charges laban sa kaniya pero iba ang sinasabi ng mga witness kaya kailangan

    Last Updated : 2022-04-29
  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   13

    Tunog ng alarm clock ang nakapagpabalik sa akin sa kasalukuyan. Nilingon ko ang side table kung saan nagmumula ang maingay na aparato. Tumayo ako at pinatay ito bago bumalik sa silyang kinauupuan sa tabi nang nakabukas na bintana.It's past two in the morning but I'm still awake. Gaya ng bawat gabing nagdaan sa buhay ko, malabo ang antok sa akin. Hindi ako makatulog dahil sa mga bangungot ng kahapon na hanggang ngayon ay nakasunod pa rin sa akin. Isa pang dahilan ay ang paghihintay ko kay Cholo na hindi na bumalik matapos iwan ako kanina. So here I was beside the window gazing at the bright moon above me while patiently waiting for my erring husband. A gawking doting wife who is dead worried for her other half.Uminom ako sa hawak na kopita at sinamyo ang dapyo nang napakalamig na hangin. Inilipad nito ang nakalugay na buhok ko kasabay ang pagkalampagan ng mga bato sa suot ko na hikaw. Hindi ko ininda ang panginginig ng katawan. Sa araw-araw na ginawa ng Diyos ay nasanay na akong huw

    Last Updated : 2022-04-29
  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   14

    Flashback"Karina!"Nilingon ko ang matinis na tinig na tumawag sa akin at nagulat nang makita si Missy na pakendeng-kendeng na naglalakad papunta sa aking pwesto ng palamigan sa tabi ng kalsada."Missy." Alanganin ang ngiti na ibinigay ko sa kaniya nang makalapit na ito sa akin."Kamusta ka na?" Tanong nito sa sinserong paraan habang sinusuyod ako ng tingin.Bumuntung-hininga ako at mapait na ngumiti. "Eto. Naghihirap pa rin. Hindi ako nakapasok sa pagiging saleslady, eh. Puno na ang posisyon kaya balik ako sa dating gawi. Kamusta na pala ang Cerro Roca?"Makahulugan ang tingin na ibinigay niya sa akin bago bahagyang inilapit ang mukha nito."Teh, hinahanap ka ni Cholo."Natigilan ako sandali bago kabadong hinalo ang inumin na nasa jar."Missy, ano pa ba ang kailangan niya? Nagawa ko naman. Ginawa naman namin.""Gaga, wag kang nerbiyosa diyan. Gusto ka lang daw niyang makita. Kinukulit nga ako kung alam ko ba raw kung saan ka makikita. Wala naman akong maisagot dahil bigla ka namang

    Last Updated : 2022-04-29
  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   15

    Pagpatak ng alas-siyete ng umaga ay nakahain na ako. Tapos na rin akong maligo at mag-ayos kaya ngayon ay naka-crossed legs na nakaupo na lang ako sa single-seater na sofa habang nagbabasa ng magazine. Hinihintay ko ang paggising ng asawa na namamaluktot sa ilalim ng black blanket na ikinumot ko sa kaniya kanina. He looks like a child in his fetal position. Ang sarap kunan ng picture bilang memorabilia.Nang magsawa na sa kakatingin ng mga bagong muwebles para sa bahay sa magazine ay inabot ko ang newspaper sa tabi at binuklat. Nasa front page agad ang yakapan naming dalawa ni Cholo noong isang araw. Sinuri ko ang pangalan ng local news outlet. Kilala ko ang may-ari nito. "Oh dear, bakit hindi man lang nila i-n-e-dit ang lighting ng picture. Nagmukha tuloy hindi pantay ang make-up ko rito."Kinuha ko ang dalang compact mirror at sinipat ang sarili para siguraduhing perfect ang pagkakalagay ko ng eye shadow at eyeliner. Nang makontento ay ibinalik ko sa bulsa ng suot na ankle-length

    Last Updated : 2022-04-29
  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   16

    Flashback"Akala ko ikaw ang nagpapunta sa akin rito. Ang sabi kasi sa akin ni Mis-"Napahinto ako sa tangka pang pagsasalita nang batuhin ako ni Cholo nang isang tingin na nagsasabing tumahimik na ako. Tumayo ito sa kinauupuang kama at marahas na sinuklay ang buhok. Nagpakawala ito ng isang frustrated na hininga bago bumalik din sa kama at kinuha ang cellphone sa bulsa ng suot na pantalon. Nakabihis na ito kaninang hablutin niya ako papasok sa silid.Agad na nagyuko ako ng ulo nang dumako na naman sa akin ang tingin niya. Noong una ay hindi ko pa alam kung ano ang kinasasadlakan kong problema hanggang sa higitin niya ako pabalik sa loob ng kwarto paalis sa harap ng hugpong ng mga tao na walang habas ang pagkuha ng mga larawan at pagtatanong ng mga bagay na wala akong kaide-ideya at ipinaliwanag ang maaring kahinatnan ko. Ngayon ko lang nalaman na kumakandidato pala sa pagka-mayor ng lugar ang ina nito kung kaya't mainit ang mga mata ng kabilang partido sa buong pamilyang Gastrell. At

    Last Updated : 2022-04-30
  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   17

    "Oh hi again nameless girl. We met again!"Malawak na ngiti ang ibinigay ko sa secretary ni Cholo na namumutla ang mukha habang nakatingin sa akin mula sa upuan nito. Inayos ko muna ang pagkakalugay ng buhok bago nilapitan ang babae na ngayon ay nagkukumahog na sa pagtayo."G-good day, Mrs. Gastrell. What can I do for you, ma'am?"Lumigid ito sa mesa at aabutin sana ang dala kong mga paper bags nang pigilan ko siya. "Oh no, no. No need to do that. I can handle this perfectly. Go back to your work and just don't mind my presence. Remember, we don't have a dark past together."Kinindatan ko siya saka tinumbok ang pinto."M-ma'am," pigil nito sa tangkang pagtulak ko sa pinto. Nilingon ko ang babae na namumutla pa rin ang mukha."What?""Ms. Elizabeth Asturia is inside po."Tumaas ang dalawang kilay ko sa sinabi nito. A vicious smile appeared in the corner of my lips."The mistress is here?"Umawang ang bibig ng secretary bago ito nagyuko ng ulo na para bang hindi nito alam ang magiging

    Last Updated : 2022-04-30

Latest chapter

  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   56 (last chapter)

    Para kay Cholo Gastrell,Walang kasiguraduhan kung mapapasakamay o mababasa mo pa ito Cholo pero nagbabakasakali lang ako tutal ito na ang huling bagay na makukuha mo mula sa akin.Pasensiya ka na dahil hindi ako nakapagpaalam sa iyo. Please 'wag mong isipin na iniwan kita. Oo, aaminin ko na pinag-isipan ko noong una pero binawi ko agad kasi hindi ko pala kayang iwan ka. Naipit lang ako. Wala akong magawa. Isang hamak na babae lang ako. Kayang-kaya nila akong tirisin, hamakin, at pahirapan.Siguro may ideya ka na na may damdamin na ako para sa iyo. Alam ko naman kasing hindi ako magaling magtago ng nararamdaman ko. Minahal kita, Cholo. Sana maniwala ka at tanggapin ang pag-ibig ko kahit isang segundo lang. Wala man akong ibang pwedeng pagkomparahan ng damdamin ko pero alam ko sa sarili ko na mahal kita. Mahal na mahal kahit tuluyan mo na akong inabandona, kahit hindi mo ako pinagkaabalahan pang bigyan ng isang sulyap na para bang ang isang tulad ko ay hindi karapat-dapat na makausap ka

  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   55

    The sound of my six-inch Chanel stiletto echoed through the busting halls of the topmost floor of the biggest and most renowned ship building company in the whole of Asia. My black crossover halter bodycon dress clung to my body like it's my second skin as I sauntered across the long hallway. Pinaraan ko sa maikling buhok ang mga daliri at impressed na tinitigan ang bagong renovated na lugar. Tumigil ako sa harapan ng isang portrait at hindi napigil ang paghanga."Wow. I never thought I could look this good in a painting," I exclaimed when I took a closer look at it.Before me is a magnificently made painting of myself dressed in a black gown. My hair is in a loose and I had that wicked mysterious look in my eyes while looking at the apperture. The painter perfectly captured my lost self some years ago.Dahan-dahan akong pumihit para tingnan ang isa pang portrait na nasa kabilang bahagi ng hallway.Kumurap ako nang makailang beses at parang natunaw ang puso ko sa nakita. Matamis ang

  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   54

    I took a lot of air before I entered the mausoleum inside the private cemetery of the Alcantaras. My hand is full of flowers, of all sorts of chocolates, and toys for my son.My son. My dead son.The word brings so much pain in my heart.Pagpasok ko ay agad na bumati sa akin ang mga nakangiting mukha ni Errol na nasa mga dambuhalang frames na nakakabit sa bawat sulok. It felt like I'm looking at my childhood photos. It's his picture during his baptismal, his first birthday, and when he was I think a few days old. He's so small there... so fragile and so tiny.I stood there in the middle too overwhelmed by the feeling of love, sadness, and regret. Nanginig ang mga kamay ko at nabitawan ang mga hawak. Para ring nawalan ng lakas ang mga tuhod ko. Huminga ako nang malalim at isa-isang pinulot ang mga nasa sahig at inialay sa paanan ng altar kung saan naghihintay ang nakangiting mukha ni Errol. Umapaw na sa dami kaya inilapag ko na lang sa baba ang mga natitirang laruan at pagkain.With

  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   53

    It was raining hard outside. The droplets of the pouring rain created a nice soundless effect on my closed window. Tumayo ako at binuksan ang bintana at hinayaang pumasok ang lamig sa silid. Kanina pa dapat kami nakaalis pero kinailangan naming kanselahin ng ilang oras ang byahe dahil sumama ang panahon. Bumalik ako sa pamamaluktot sa kama at tumitig sa unos sa labas. Kahapon pa ako nakauwi dito sa mansiyon ng kapatid sa Monte Vega. Kahapon ko pa tuluyang tinapos ang paghihiganti na ilang taon ko ring pinaghandaan.Yesterday Zen asked me if I was contended with what I achieved. Is it enough that I left without actually doing what I planned all along?I didn't answer him because I don't know how to express what I have inside my head. I also kept asking myself if abandoning the original plan of killing Ymir and Elizabeth is what I really wanted. Only this morning did I finally have my final answer while staring at my older brother who is painfully gazing at the portrait of his once-

  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   52

    It has been hours since Karina's scent left me but I'm still on the floor, stuck at the same moment when she told me everything. Apparently, the Asturias killed her family, we had a son, and Elizabeth killed our little Errol and then my mother let her go. That was pure evil perpetuated by the people in my circle. They are my friends and my family, the people I've cared about. It was unacceptable to think that the people who caused this to Karina is the people I dine and I do business with.Killing innocent people is just plain evil. The killing of my son and my wife's family by my own friends is just wicked. It's immoral. It's horrible. It's making all my insides churn in disgust and abhorrence.And it happened to my wife while she's all by herself. Alone, scared, and with no one she can rely on. I can't imagine how that must have felt. While I was spending my years hating her, she endured her life living through the traumatic experience and nurturing our child and then having to go

  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   51

    Ilang segundo muna kaming nagtitigan bago ko siya nakitaan ng reaksiyon. Ang dating mga mata na puno ng simpatiya ay napalitan ng pagkabigla at pagkamangha na kalaunan ay naging larawan ng isang taong animo ay pinagsakluban ng langit at lupa. His face turned pale, his palms formed into fists, and his eyes burned in tears."What did you say?" he whispered while piercing me with his red eyes."Nagkaanak tayo."Kumurap ito ng ilang beses na parang pinoproseso pa rin ang narinig. Yumuko ito at sinapo ang ulo. Nang mag-angat ito ng mukha sa akin ay muntikan na akong mapaatras dahil sa kakaibang lamig na nagmumula rito. Yanig pa rin ang mukha na mabilis itong tumayo at naglakad papunta sa akin. He gently held my face in his cold hands and asked again in a trembling voice."We have a child, Karina?"Dahan-dahan akong tumango. "Had is a better term. We had a son, Cholo.""W-What?"I blinked the tears away. "E-Errol. Our little boy's name is Errol. He's almost two years old. He's very bubb

  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   50

    Mabibilis ang galaw ng kamay ko sa ibabaw ng teklado ng piano. Sumasabay ang bawat pagbitiw ng nota sa sakunang ilang taon nang namamahay sa loob ko.Pumapailanlang sa ere ang mabigat at mabilis na musika. Pumikit ako at itinaas ang mukha habang ang mga daliri ay patuloy sa paghahabulan.I'm sorry.Umaalingawngaw sa isip ko ang mga sinabi ng donya kanina.Bakit ba ang hilig nilang magsabi ng sorry na para bang mabubura ng salitang iyon ang lahat ng pait at sakit na pinagdaanan ko sa kanila. Sorry? Her sorry doesn't even make me feel a bit alright. It just made me feel worse because their apologies only prove how I let them trampled all over me. It reminded me of my losses, of how I just yielded onto them without a fight. I just resigned to my fucking fate wholeheartedly and didn't even put up a fight. Tinanggap ko lang ang lahat ng iyon ng walang reklamo.Ni hindi ako lumaban kahit kaunti. If only I'm stronger enough then they wouldn't have done that to me which is why I will never

  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   49

    "Don't talk, Vishen. Kahit ano pa man ang sasabihin mo sa akin, it will not bear any weight about my decision."Iniiwas ng lalaki ang tingin sa akin at nagbuntunghininga. Itinuloy nito ang pagbubuhos ng alak sa kopita at ibinigay sa akin."I'm sorry for making you feel uncomfortable, Ms. Karina.""Thank you." Inabot ko ang baso at diretsong tinungga. Nakatulong ang init na hatid ng alak para pigilin ang pag-iinit ng mga mata ko. Inagaw ko na ang buong bote at doon uminom. Isa, dalawang buong lagok hanggang sa mapangalahati ko na ito.I released a sigh when I calmed down a bit."So we're finally in the last stage of this circus, huh." Nagbuga ako ng hangin at nginitian si Vishen habang yakap ang bote sa kandungan. "Ngayong araw ko na tatapusin ang lahat. Hindi ko na kaya, eh. Kapagod na. Pagod na akong kimkimin lang ang lahat sa loob ko. The years of suffering... I need them to end it all here, Vish. Pagod na akong maging matapang sa labas habang unti-unti akong nalulusaw sa loob. P

  • The Wicked Mrs. Gastrell (Tagalog)   48

    Pagpatak ng alas-tres y medya ng umaga ay bumangon na ako at naligo. I hummed while putting my make-up on and dressing up for the day. Matapos mag-ayos ng sarili ay bumaba na ako sa kusina at pakanta-kanta pa rin na nagsimulang magluto. Habang naghihintay sa pinapakuluang karne ay nagbasa muna ako ng balita online.As expected, parang apoy na kumalat sa buong bansa ang eskandalo. Number top trending agad sa mga sites ang mga nangyari. Wala na ring nagawa ang mga Asturias para pigilan pa ang paglabas ng mga balita kaya ngayon ay pinagpipiyestahan na ng mga mamamayan ang videos nito. Some are even digging up the unseen man in the video but I made sure that I buried the original video. Ilang milyon din ang ibinayad ko sa editor. I might hated the sight of my husband enjoying Elizabeth's mouth but I won't let the nation know that.Akin na lang iyon.The family threatened to sue the people behind it pero good luck na lang sa kanila. Mas dapat nilang pagtuunan ng pansin ngayon ang napakala

DMCA.com Protection Status