01: Pagtatagpo

"Tama na, maaawa kayo sakin" pagsusumamo ng isang lalaking estudyante na nakalugmok sa lupa habang nakatali ang mga kamay at maging ang mga paa nito.

Nagtawanan naman ang tatlong binatang lalaking estudyante na pinagmamasdan ang nakalugmok nilang kaeskwela, na tila aliw na aliw sila sa sinasapit nitong paghihirap.

Kung titignan ang mga lalaking ito, ay masasabi na nasa secondarya na ang antas nila sa kanilang pinapasukang eskwelahan.

"bakit di ka sumigaw? humingi ka ng tulong! sigaw na dali!!" saad ng isang lalaking estudyante na hinablot ng pasabunot ang buhok ng nagmamakaawang nilang kaeskwela na nakalugmok sa lupa.

Gustuhin man sumigaw nito upang humingi ng tulong ay alam niyang wala itong saysay dahil wala ng tao sa paligid ng madilim na eskenita na iyon na malapit sa kanilang pinapasukang eskwelahan.

Ang tanging magagawa nalang niya ay umiyak at magmakaawa sa mga lalaking kaeskwela niya.

Marami rami na rin siyang natanggap na suntok at sipa sa mga lalaking ito kaya naman hirap na din siyang kumilos at tila nawalan na ng lakas dahil sa sakit na nadarama ng kanyang buong katawan.

"nakuha niyo naman na ang pera ko... ang baon ko... ang mga gamit ko... ano pa bang kailangan niyo?" may kahirapang sambit ng nakalugmok na lalaki dahil na din sa pagkakahablot pataas sa kanyang buhok dahilan upang umangat ng bahagya ang kanyang mukha mula sa lupa.

Nagtawanan naman muli ang tatlong mapanakit na lalaki.

"tol! tinatanong kung ano pa daw ang kailangan natin?" saad ng isang bully na estudyante at agad na nagtungo sa kabilang gilid ng nakalugmok na kamag-aral nila at agad itinayo ito paharap sa kasamahan nito.

"eh paano kung sabihin namin na ang kailangan namin ay mawala ang kagaya mong salot na bakla?!!" saad ng lalaki at agad itong nagbitiw ng suntok diretso sa sikmura ng kawawang estudyante.

Napaluha ang baklang estudyante dahil sa sakit ng suntok na kanyang natanggap at naging sanhi din ito upang dumaloy ang dugo sa gilid ng kanyang labi.

Tutumba sana siyang muli sa lupa ngunit hindi ito hinayaan ng lalaking nagtayo sa kanya.

"wag ka munang mahiga, di pa kami tapos sayo, gusto mo pa atang maging sleeping beauty diyan sa lupa eh" saad naman ng isa pang estudyante na inihahanda ang kamao nito para suntukin din ang tila naging lantang gulay na, na estudyanteng pinagtutulungan nila.

Pero bago makasuntok ang estudyanteng lalaki ay bigla nalang may dumating na isang pang estudyante na mas angat ang antas sa kanila.

"uy! sali naman ako sa inyo, mukhang nagkakasiyahan ata kayo dito, wala na ba kayong magawa at nagawa niyo nalang pagtulungan ang isang wala namang kalaban laban?" saad ng lalaking estudyante na may pagka brown ang buhok at ginintuang mata habang nakapamulsang naglalakad palapit sa kanila.

Tila kinabahan naman ang tatlong estudyante nang makita kung sino ang papalapit sa kanila.

"teka... ikaw si..." saad ng isang estudyante na may hawak sa baklang kaeskwela nila.

Kinakabahan man ay nagtapang tapangan nalang ang isang estudyante na siyang sumuntok sa sikmura ng pinagdidiskitahan nilang kaeskwela.

Naisip niya na nag iisa lang naman ang estudyanteng ito na tila humahamon sa kanila.

"sino ka ba sa akala mo?! wala kang pakialam sa kung ano ang gusto naming gawin sa baklang to! o baka naman gusto mo din magaya sa kanya?" matapang na banta ng estudyante.

Napahinto naman ang estudyante na kulay brown ang buhok sa paglakad at gumuhit sa kanyang labi ang kakaibang ngiti.

"okay..tignan nalang natin" saad ng lalaki na kulay brown ang buhok at agad itong lumundag ng mataas patungo sa nagtapang tapangan na lalaki at agad itong nagbitiw ng sipa na sumapol sa mukha nito.

Dahil sa pagkagulat sa nangyari ay nabitiwan ng estudyanteng lalaki ang nanghihinang baklang estuyante na pinagdidiskitahan nila na naging sanhi upang bumagsak ito sa lupa.

Sa mga mata ng baklang estudyante na iyon ay tanging mga anino na lang ang kanyang napagmasdan bago siya tuluyang mawalan ng malay...

"Mr. Erinn Fortez!!!"

Sigaw ng guro sa nakatulalang estudyante sa bintana na walang iba kundi si Erinn.

Napatingin naman sa kanya ang kanyang mga kaklase na agad din pumukaw sa kanyang atensyon.

"Hindi ito panahon para magmuni muni ka diyan sa may bintana! nasa kalagitnaan tayo ng pag-aaral, o siya! sagutan mo itong problema na nasa pisara!" utos ng guro kay Erinn, gusto niya kasing ipahiya ito sa harap ng klase dahil sa hindi nito pakikinig.

"kung bakit ba kasi naalala ko pa yung nakaraan" bulong ni Erinn sa kanyang sarili habang napapakamot nalang sa kanyang ulo papunta sa pisara kung saan nag aantay ang kanyang guro.

Halos mapanganga naman ang guro at mga kaeskwela nito ng masagutan ni Erinn ang equation sa pisara, di lang basta sagot, dahil sinamahan pa niya ito ng written explanation na mas malinaw pa sa itinuturo ng guro.

"ehem! okay, excellent Mr. Fortez, but next time, please pay attention to the class" saad ng guro na tila bahagyang pinagpawisan at nakadama ng panliliit kay Erinn.

Pagtango nalang ang naitugon ni Erinn at muli na itong bumalik sa kanyang upuan.

Siya si Erinn Fortez, 19 years old at kasalukuyang nasa second year college sa kursong Medical Technology.

Isang matalinong estudyante si Erinn, yun nga lang kahit na kilala siya na isa sa top students ng kanilang campus pagdating sa academics ay iniiwasan pa din siya ng lahat ng kanyang mga kaeskwela at maging sa buong campus dahil na din daw sa kanyang sekswalidad.

Bata pa lamang ay alam na ni Erinn na may kakaiba sa kanyang pagkatao, na mayroon siyang pusong babae, na isa siyang bakla kung tawagin.

Kung tutuusin, may hitsura naman si Erinn, Taglay niya ang maamong mukha, may pagkasingkit na bilugang kulay Lilac na mga mata na kapag ngumiti ay talaga namang humuhulma, may pagkatangos na ilong at may manipis na labi na maihahalintulad sa isang 'red delicious' apple.

Hindi nga lang masyadong athletic si Erinn at minsanan lang ito mag ehersisyo, pero kahit ganun pa man ay proportioned naman ang katawan niya at di siya ganun kataba.

Lumaki si Erinn sa bayang ito na tinatawag na 'Miserya', isang bayan na napapalibutan ng mga kagubatan, bundok at ilang ilog.

Ang bayan ng Miserya ay may kalayuan sa ibang lungsod, kaya binansagan din itong 'isolated town' dahil na din siguro ang lugar na ito ay matatagpuan sa pinaka dulo ng arkipelago.

Walang kinagisnan na ina si Erinn, sanggol pa lamang ito ay iniwan na daw ito ng kanyang ina, samantalang ang tatay naman niya ay nakasama niya lang noon hanggang siya ay pitong taong gulang lamang.

Nagkaroon kasi ito ng pamilya sa ibang lugar at iniwan nalang din siya sa pangangalaga ng kanyang tiyahin na kapatid ng kanyang ama.

Yun nga lang, pagtungtong ni Erinn sa sekondarya ay iniwan din siya ng tiyahin nito dahil kinailangan nitong mangibang bansa.

Kaya simula noon ay namuhay nalang si Erinn nang mag isa sa bahay ng kanyang tiyahin.

Di naman nagtagal at nagbitiw ang kanilang guro ng pinaka aabangang kataga ng lahat ng mag-aaral.

"okay class dismiss!"

Masayang nag si alisan sa silid aralan ang mga mag aaral na ang tanging naiwan na langa ay si Erinn na tila malalim pa ang iniisip habang nakatanaw sa may bintana.

Di naman nagtagal ay may lalaking biglang nagtakip ng mga mata ni Erinn gamit ang mga kamay nito, na tila nais nitong magpahula sa kung sino siya.

"Hay nako Ton" nasambit nalang ni Erinn.

Agad naman inalis ni Briston ang mga kamay niya sa pagkakatakip ng mga mata ni Erinn at agad itong naupo sa armchair na nakaharap sa kinauupuan ng kanyang kaibigan.

"ang bilis mo namang manghula" saad ni Briston.

"sino ba naman kasi ang magbabalak na gumawa sa akin dito ng ganyan? wala naman akong ibang kaibigan sa eskwelahang to" saad ni Erinn na nangingiti nalang sa kaibigan nitong si Briston.

Agad naman na inayos ni Erinn ang kanyang mga gamit para makaalis na sila ni Briston sa silid aralan na iyon.

"Eh Bakit kasi parang ang lalim ata ng iniisip mo? wag mong sabihin na naalala mo nanaman yung nakaraan?" agad na tumabi si Briston kay Erinn at agad inakbayan ito.

"sabi ko naman sayo diba? wala ng makakapanakit ulit sayo hangga't nandito ako" dagdag pa ni Briston sa malambing nitong tono.

"asus! alam ko naman po, ang drama naman, o sige na, alam ko naman na super hero ka eh" si Erinn na nangingiti nalang kay Briston at ginawa lang niyang joke ang sinabi nito.

Kumalas naman sa pagkakaakbay si Briston kay Erinn at humarap ito sa kabilang direksyon na animo'y isang batang nagtatampo.

Napansin naman ito ni Erinn at agad niyang sinundot si Briston sa tagiliran bilang tanda ng paglalambing.

"ui! anyare sayo? parang nag tampororot ka pa diyan?" si Erinn at pilit na tinitignan ang mukha ni Briston para masilayan niya ang maganda nitong ginintuang mga mata.

"wala, parang balewala lang pala kasi yung mga ginagawa ko para sayo" si Briston na pilit umiiwas ng tingin kay Erinn at nag cross-arms pa para masabing nagtatampo talaga siya.

Nangingiti naman si Erinn dahil ang cute ni Briston na nagpout pa talaga ng labi nito, halatang nagpapalambing lang ito sa kanya.

"asus! nagtampo na yung kaisa isa kong gwapong kaibigan at pinaka makisig na knight in shining armor ko" si Erinn na agad niyakap ng mahigpit si Briston mula sa tagiliran nito.

Habang nakatingin sa ibang direksyon ay di naman maiwasang mapangiti ni Briston sa ginawang pagyakap sa kanya ni Erinn, pero ipinagpatuloy pa din niya ang kunwari niyang pagtatampo.

"wag ka ng magtampo diyan, nakakabawas ng pogi points yan eh, bahala ka, tsaka..." si Erinn na napahinto sa pagsasalita at isinandig ang kanyang ulunan sa malapad na balikat ni Briston.

"sobrang nagpapasalamat ako dahil lagi kang andyan sa tabi ko, para samahan ako, damayan ako at protektahan ako, hindi mo ako hinusgahan kahit alam naman nating ganito ako, na isa akong.." si Erinn na hindi na natuloy ang kanyang pagsasalita dahil biglang humarap sa kanya si Briston.

"tsk! ayan ka nanaman, sasabihin mo nanaman yang magic word mo e, walang iyakan Rinn" pagkabahala ni Briston at agad niyang hinarap ang mukha ni Erinn sa kanya.

"sinimulan mo kasi eh" si Erinn na kakikitaan ng namumugtong mga mata na tila anumang oras ay papatak na ang mga luha nito.

"sorry na po, nagpapalambing lang naman eh" nangingiting tugon ni Briston.

"nagpapalambing? ano ako jowa mo? halika na nga, gagawa pa tayo ng research papers eh, inuna pa natin tong ganitong eksena" si Erinn na natatawa nalang sa kalokohan nila.

"lugi ka pa ba sakin?" nasabi nalang ni Briston na may kahinaan ang tono na  ikinatingin naman ni Erinn.

"ano yun Briston?" paglilinaw ni Erinn, di kasi niya ganong narinig yung sinabi ni Briston.

"wala, sabi ko po, halika na para makahanap tayo ng magandang pwesto sa library" si Briston sabay bitbit sa ibang gamit ni Erinn.

Si Briston Pannard ay kilala bilang campus crush, at masasabing popular siya sa buong eskwelahan lalo na sa mga kababaihan.

Kung si Erinn ay sa academics, si Briston naman ay sa mga sports nag eexcel.

Lahat na ata ng sports sa eskwelahan ay nasalihan na niya at talaga naman na siya ang parating nakakasungkit sa first place.

Pero sa lahat ng sports na nasalihan niya ang basketball ang pinaka tumatak sa kanya at talagang nakahiligan niya.

Naging captain siya ng basketball team sa kanilang eskwelahan at tinagurian siyang most valuable player.

Maliban sa magandang pangangatawan ay taglay din ni Briston ang magandang hubog ng mukha, matangos na ilong, may kakapalang kilay na umaayon sa may pagkasingkit na ginintuang kulay na mga mata, manipis na mga labi na kakikitaan ng manipis na tumutubong balbas, well formed na facial hair at morenong kulay na lalong nagpalakas sa kanyang appeal.

Marami ang takot na makaaway si Briston dahil sa galing nitong makipaglaban kaya naman simula ng protektahan niya si Erinn ay wala nang nagtangka pang saktan ito.

Sa Library, habang abala si Erinn sa paggawa ng research project ay bigla na lamang umagaw ng kanyang atensyon ang pag vibrate ng cellphone ng katabi niyang si Briston.

Sa unang tingin aakalain mong puspusan sa pagbabasa itong si Briston pero kung aalisin mo yung libro ay himbing na pala itong natutulog.

Napailing nalang si Erinn sa kanyang kaibigan na agad namang nagising upang basahin ang mensahe nitong natanggap.

Agad na kumunot ang noo ni Briston ng mabasa ang mensahe sa kanyang cellphone.

"Badtrip naman, ang sarap na ng tulog ko eh, buti pa Rinn hiramin mo nalang tong mga libro at sa bahay mo nalang ituloy yung research project natin, nagtext kasi bigla si coach, may biglaang practice daw" saad ni Briston habang inaayos ang mga libro na hihiramin ni Erinn.

"sige na Briston, baka inaantay ka na dun, iwan mo nalang yung notebook mo sakin, ako na din ang magtatapos nung sayo" saad ni Erinn habang patuloy pa din ito sa pagsulat.

"Sa bahay mo na nga lang po gawin, kaya hiramin mo nalang tong mga libro tapos ihahatid na kita sa may sakayan" Si Briston na pilit kinukuha ang mga libro para ilagay sa bag ni Erinn.

"Briston? papahirapan mo lang ako kung iuuwi ko pa ang mga librong to, mas makakagawa ako ng maayos dito sa library kaysa dun sa bahay, wag ka nang mag-alala, kaya ko naman umuwi ng mag-isa" pangungumbinse ni Erinn.

Napakamot nalang ng ulo si Briston dahil sa pagmamatigas ni Erinn.

"Baka mamaya kung ano nanaman ang mangyari sayo eh" pag-aalala ni Briston kasabay ng malalim nitong pagbuntong hininga.

Naintindihan naman ni Erinn ang nais sabihin ng kanyang kaibigan.

"Ton, wag ka nang mag-alala, walang mangyayari sakin, simula nga nung naging kaibigan kita wala ng nagbalak na lumapit pa sakin eh" pangungumbinse ni Erinn.

"pero Rinn" pagdadalawang isip ni Briston.

"wala ng pero pero, sige na, inaantay ka na dun ng mga ka-team mo, kaya ko na to, believe me" pagpupumilit ni Erinn.

Wala naman ng nagawa si Briston dahil alam niyang di na magbabago pa ang isip ni Erinn.

"o sige, basta mag-ingat ka ha? at wag magpa-gabi, kita kits nalang bukas" pagpaalam ni Briston na tinanguan nalang ni Erinn kasabay ng magandang pag ngiti nito.

Sa pag-alis ni Briston ay huminga ng malalim si Erinn para malinawan ang kanyang isip.

'di sa lahat ng oras ay dapat umasa ako kay Briston, kelangan matuto din akong tumayo sa sarili kong mga paa para ipagtanggol ang aking sarili' nasambit ni Erinn sa kanyang isip at muli na siyang nagpatuloy sa kanyang ginagawa.

Ang di alam ni Erinn ay may mga matang nakamasid sa kanya sa di kalayuan, na tila inaabangan lang siya sa kanyang pag-iisa.

Makalipas ang ilang oras, di namalayan ni Erinn na ginabi na pala siya.

Napansin niya na siya nalang pala ang estudyante sa library na iyon kaya naman napagpasyahan niyang hiramin nalang ang libro na babasahin niya sana tungkol sa mga 'supernatural beings'.

Pero habang nag-aayos siya ng gamit ay nagulat nalang siya ng may malamig na kamay ang humawak sa kanyang balikat.

"pasensya na kung nagulat kita, ipapaalala ko lang sana na hanggang alas otso lang itong library" saad ng librarian na may hawak na malamig na milk tea.

Nakahinga naman ng maluwag si Erinn sa pag aakalang multo ang humawak sa kanya, pagtango nalang ang itinugon niya dito.

Pagkahiram ng libro ay agad nang lumabas si Erinn ng library para magpunta na sa sakayan at makauwi na.

Wala nang mga estudyante sa paligid dahil halos lahat ay nagsi uwian na, tanging malamig na simoy ng hangin at tunog ng mga kulisap nalang ang sumasalubong sa dinaraanan ni Erinn.

Pero, di pa man siya nakakalayo sa library ay nagulat nalang siya ng biglang may humarang sa kanyang tatlong babae na nakapang cheering squad ang suot.

"tignan mo nga naman, sinong mag aakala na maabutan natin ang prinsesang ito ng mag-isa?" saad ng babae na mataas ang pagkaka ponytail sa buhok na leader ng cheering squad sa kanilang eskwela.

Agad naman na nakaramdam ng kaba si Erinn lalo na nung dahan dahan na umabante ang tatlong babae papunta sa kanya.

"nako Lisa, mukhang kinakabahan na ata siya sa atin" saad ng isang babae na naka-ponytail ang buong buhok papunta sa left-side.

"aba, dapat lang kabahan siya, si Lisa ata ang kaharap niya" saad naman ng isa na may maikling buhok na hanggang balikat.

"ano bang kailangan niyo sakin?" saad ni Erinn na may halong pagkakaba habang napapaatras din para hindi makalapit sa kanya ang grupo ni Lisa.

"nang dahil sayo! hindi ako magawang pansinin ni Briston! ano bang meron sayong bakla ka? at ganun na lang kung protektahan ka ng pinakamamahal kong si Briston?" pagkainis ni Lisa.

Imbes na tumayo lang ay naisip nalang ni Erinn na tumakbo palayo kina Lisa, alam niya kasi na may hindi magandang binabalak ang mga ito sa kanya.

"bwiset kang bakla ka! kinakausap pa kita! habulin natin bilis!!!" sigaw ni Lisa at agad naman nilang hinabol si Erinn.

Takbo lang ng takbo si Erinn, alam niyang mas maliksi sina Lisa kaysa sa kanya at di magtatagal ay mahahabol siya ng mga ito kaya naisip nalang niya na tumakbo sa loob ng mapunong parte sa likod ng eskwelahan malapit sa library.

Agad na nagtago si Erinn sa likod ng malaking puno at pilit niyang hindi gumawa ng ingay para hindi siya matunton ng grupo ni Lisa.

"Bwiset!!! saan naman kaya pwedeng magsuot ang baklang yun?!! pagkakataon na natin to eh" panghihinayang ni Lisa.

Napansin naman ng kasamahan ni Lisa na may maikling buhok ang lugar sa kung nasaan sila.

"buti pa Lisa umalis nalang tayo, di maganda yung nararamdaman ko sa lugar na to, may mga nagsasabi na may mababangis na nilalang daw ang nagpapakita dito pagsapit ng ganitong oras" pangamba ng alalay ni Lisa na may maikling buhok.

"ewan ko sayo! nagpapaniwala ka sa mga ganyan, pero sana nga totoo ang mababangis na hayop na yan, tapos kainin na nila yung baklang yun para mawala na sa buhay ko! bwiset talaga! tara na nga!!" pagkadismaya ni Lisa at agad na nilang nilisan ang lugar na iyon.

Nakahinga naman ng maluwag si Erinn sa pag alis nila Lisa, siniyasat niya ng maigi ang paligid bago siya lumabas sa kanyang pinagtataguan.

Ngunit, labis na napalunok si Erinn ng mapagtanto niya ang lugar na kanyang kinatatayuan.

Mga matataas at may kalakihang mga puno, iilang patay sindi na poste ng ilaw na mukhang di na naayos dahil sa pagkaluma, at masidhing katahimikan na kalimitang maririnig ang pag huthot ng kuwago.

Bawat paglakad ni Erinn ay siyang paghinga niya ng malalim, kinakabahan siya dahil baka sa bigla nalang may lumabas na kung ano sa likod ng mga puno na kanyang dinadaanan.

Nang makarating siya sa patay sindi na poste ay bigla nalang siyang nakarinig ng kaluskos na nagmula sa damuhan na nasa likod ng puno.

Napahinto si Erinn at butil butil na pawis ang nagsilabasan sa kanyang katawan.

Gusto niyang tumakbo pero baka labis lang nitong mapukaw ang atensyon ng kung anuman ang nilalang na nasa likod ng puno na iyon at bigla nalang siyang habulin nito.

Dahan-dahan nalang na umatras si Erinn at pilit na di gumawa ng ingay.

Inisip niya na sa kabilang direksyon nalang siya dadaan para mas ligtas.

Pero, bago siya makalakad papalayo ay napasigaw nalang siya nang makita ang paglabas ng isang lalaking duguan sa likod ng puno malapit sa may poste ng patay sindi na ilaw.