Kabanata 4

Napagtanto niya na napaatras si Nicklaus at gustong tumayo. Itinaas ng lalaki ang kanyang kamay at tinapik ang kanyang baywang, "Be obedient."

Walang pagpipilian si Isabella kundi humiga.

Naglakad si Nicklaus sa gilid na may dalang cue. Nang ibaba niya ang katawan ay nakita niya ang malalakas na muscles ng lalaki na umaabot sa bewang ng pantalon nito.

Si Isabella ay ayaw sumuko at determinado siyang lumaban hanggang wakas.

"Ang pamilya Mercandejas at ang pamilya Montefalco inuugnay ng isang kasal. Kung ang mga larawang ito ay pinabuburo ng opinyon ng publiko, kahit na wala akong pakialam, kailangan kong isaalang-alang ang mga mata ng ibang tao kapag naglalakad sa kalye, tama ba?"

Hindi siya pinabayaan ni Nicklaus na bumangon. Si Isabella ay nahiga nang masunurin. Natamaan niya ng malakas ang pulang table tennis ball at mabilis na gumulong.

Kung tumama ito sa ulo ni Isabella, siguradong sasakit ito. Ikinuyom niya ang kanyang mga palad, at ang isang pakiramdam ng hiya ay lumabas mula sa pagitan ng kanyang mga buto.

Ang bola ay tumama mismo sa dibdib ni Isabella.

Narinig niyang tumawa si Nicklaus, "Ang galing."

Namula ang mukha ni Isabella, at si Nicklaus ay humakbang pasulong.

Malamig ang boses niya, malamig din ang ekspresyon niya. "Bantaan mo ako?"

"My young master, ilang boxes na lang ng gamot. Hindi na kita guguluhin pa pagkatapos nito officially on the market."

Ngunit ayaw ibigay ni Nicklaus.

"Mas mabuting huwag mo nang isipin ang larawang muli. Kung talagang nalantad ito, ang pamilya Montefalco ang unang hindi magpapakawala sa iyo."

Inalalayan ni Isabella ang sarili, tumahimik ang kanyang mga mata, "Handa ako sa pinakamasama."

"Then you dare to come to me?"

Napakamatalas at walang pakialam ng lalaking ito. Tinitigan siya nito ng diretso. Ang mga labi ni Isabella ay namutla, at ang kanyang mukha ay tila gawa sa puting papel.

Hinila niya ang gilid ng bibig niya, pero ang pangit ng ngiti niya.

"Kung hindi ko susubukan, hihintayin ko lang na kunin ang katawan ng kapatid ko."

Medyo nanginginig ang boses niya.

Ngunit si Nicklaus ay napakalamig na tao.

The life and death of others can't break his hard heart, "I want you, it's such a simple thing, give you to me, and I can save your sister."

Siya mahinang sabi nito.

Ngunit ang sugat na napunit ni Isabella isang taon na ang nakalipas ay hindi pa naghihilom.

Namutla ang boses niya, "Kung gayon ang sarili kong katawan lang ang kaya kong ipunin."

Tumingin si Nicklaus sa mga mata ni Isabella, at walang ilaw doon. Itinaas niya ang mga paa niya at umupo sa billiard table sa tabi niya. Kumuha siya ng bola at inilagay sa palad niya.

Ibinuka ng lalaki ang kanyang limang daliri, at isa-isang kinuyom ng kanyang mga payat na daliri ang bola sa kanyang kamay, niluwagan ito, at saka pinisil-pisil.

Bahagyang humigpit ang paghinga ni Isabella, at isang alaala ang nagising. Ito ay gusto niyang ipako siya sa haligi ng kahihiyan.

Bahagyang bumuntong-hininga si Nicklaus, "Medyo mahirap."

Matapos itong kuskusin ay ibinato niya muli ang bola sa mesa.

Bago niya masabi ang salitang "roll" sa kanyang bibig, nakita niya si Clark na nagmamadaling umakyat.

"Young master, sumugod si Elijah, at hindi siya napigilan ng mga bodyguard."

Nag-iisip pa rin si Isabella kung paano itutuloy ang negosasyon, ngunit hindi niya inaasahang makakaharap si Elijah dito.

Sa wakas ay nag-iba-iba ang kanyang mga mata nang tumingin siya kay Nicklaus, "Huwag mo siyang hayaang lumapit."

Hindi niya ito kayang harapin, kahit sampung bibig niya ay hindi niya maipaliwanag ng malinaw.

Ngunit narinig ni Isabella ang mga yabag na papalapit, at nakarating na sila sa ikalawang palapag, "Nicklaus, nasaan ka?"

Nakita ni Nicklaus  si Isabella na kinakabahan na nakatingin sa paligid. Walang mapagtataguan dito, kaya magiliw niyang itinuro ang isang pinto.

Hindi siya pinagdudahan ni Isabella at mabilis siyang naglakad.

Pumasok siya sa bahay, only to find that this is a bedroom. Tumalikod si Isabella para umalis, ngunit hinawakan siya sa braso ni Nicklaus na sumunod papasok.

"Saan ka pupunta? Napaka-impatient mo, gusto mo ba siyang kamustahin?"

Kinaladkad siya ni Nicklaus sa banyo. Marahas na nagpumiglas si Isabella, "Anong ginagawa mo?"

Hindi man lang niya isinara ang pinto, dumiretso siya sa jacuzzi at binuksan ang tubig.

"Tulungan kita."

Nang sumugod si Elijah sa ikatlong palapag, hinarang siya ni Clark, "Mr. Laurel, wala rito ang young master."

"Huwag mo akong lokohin."

Itinaas ni Elijah ang kanyang mga tenga at narinig ang tunog ng tubig. Mabilis siyang naglakad papunta sa kwarto.

Si Isabella ay parang nahuling nandaraya. Nakasandal siya sa dingding na may kaba sa mukha.

Pumasok si Elijah sa banyo. Napakalawak ng kwarto kaya hindi makikita sa isang sulyap ang tanawin sa kabilang panig ng banyo.

Napatingin si Nicklaus sa direksyon ng pinto.

"Naliligo ako, at gusto mo rin akong bantayan?"

Napabuntong-hininga si Isabella, sa takot na kung lalayo pa si Elijah, malantad siya.

Huminto si Elijah, "Alam mo kung bakit ako nandito."

Nakita ni Nicklaus na malapit nang umapaw ang tubig, kaya itinaas niya ang kanyang kamay at pinatay ang gripo.

"Hindi ko maibibigay sayo."

"Damn it, we've been friends for so many years, and you don't give me this little face?" Galit na galit si Elijah kaya sumigaw siya sa labas, "Maraming beses na akong tinanggihan mo, at ilang kahon lang ng nakakalokong gamot?"

 Pinakinggan ni Isabella ang bawat salitang sinabi niya. Bagama't hindi nakuha ni Elijah ang gamot, hindi ito nangangahulugan na hindi niya ito tinutulungan.

Tumingin si Nicklaus sa umaalon na dibdib ni Isabella. Hinubad niya ang shower head, binuksan ang tubig at ibinuhos sa mukha niya.

Natigilan si Isabella at halos mabulunan ng subo ng tubig.

 Tinakpan ni Nicklaus ang kanyang bibig gamit ang kanyang palad at inilagay ang kanyang manipis na labi sa kanyang tainga.

"Huwag kang sumigaw, hindi ka ba natatakot na makita ka ni Elijah ng ganito?"

Medyo makati ang sinabi niya. Binasa ng tubig mula sa shower head ang shirt ni Isabella. Ang kanyang mukha ay parang pinong usbong pagkatapos mamulaklak...

Humigpit ang paghinga ni Nicklaus, at narinig ni Elijah ang isang tunog mula sa loob.

"Nicklaus, wala ka namang tinatago dito ah?"

Nagtaas ng labi si Nicklaus, "Oo, may tinatago akong babae, gusto mo bang makita?"

Naghinala si Isabella na gusto siyang patayin ni Nicklaus, at umiling siya sa lalaki.

Kahit na may pagmamakaawa sa kanyang mga mata, hindi siya dadamay ni Nicklaus.

Paano siya naging isang mabuting tao na naglakas-loob na makipag-ayos sa kanya gamit ang isang larawan?

"Talagang may tinatago ka?"

Inilapit ni Nicklaus ang kanyang bibig sa tainga ni Isabella at kinagat ito. Halos mapasigaw siya sa sakit, lumiit ang kanyang katawan sa isang bola, at ang kanyang mga palad ay hindi namamalayan na pinunit ang kanyang kamiseta.

 Narinig ni Elijah na may mali at dalawang hakbang papasok. Bumitiw si Nicklaus, at ibinaba ni Isabella ang kanyang katawan at ibinaon ang kanyang mukha sa kanyang harapan.

Siya ay ganap na hinarang ni Nicklaus. Napuno ng singaw ang banyo, at nagsalita siya nang hindi lumilingon.

"Sino ang nagpapasok sa iyo?"

Hindi nakita ni Elijah ang babae at napaatras ng ilang hakbang. "May sasabihin ako sa iyo na seryoso. Bigyan mo ako ng gamot. Aalis na ako at hindi masisira ang iyong kabutihan."

Inilagay ni Nicklaus ang kanyang palad sa likod ng leeg ni Isabella at ang kanyang mga daliri ay pumasok sa kanyang kwelyo.

"Mukhang seryoso ka sa babaeng yun."

Nanginginig si Isabella sa kanyang mga bisig. Hindi na niya hinintay ang sagot ni Elijah, ngunit narinig niyang nagpatuloy si Nicklaus.

"I won't give you the medicine. It's not officially on the market. Sasagutin mo ba kung may problema?" Malamig ang boses niya.

"Elijah, handang gawin ng babaeng iyon ang lahat para iligtas ang kapatid niya. Pero paano ka? Worth it ba?"

Nanginig ang anit ni Elijah nang marinig iyon. "Anong ibig mong sabihin?"

"Paano kung ang gamot na ito ay walang silbi, o ang kanyang kapatid na babae ay umiinom ng gamot at namatay, sino sa tingin mo ang kanyang kamumuhian?"

Si Isabella ay hindi nangahas na huminga. Sa ilalim ng diffused water vapor, tumataas din ang temperatura.

 Hindi siya naniniwala na ang mga salitang ito ay makakayanan ni Elijah. Alam niya kung gaano kahalaga para sa kanya na panatilihing payapa ang kanyang puso.

Makalipas ang mahabang panahon, wala nang nag-uusap sa labas.

 Si Nicklaus ay isang first-rate na eksperto na hindi nag-alinlangan pagdating sa pagmamanipula ng kalikasan ng tao.

"Gusto mo pa ba?"