Saka lang nito na realized na humakbang paatras si Nicklaus at gusto ng tumayo. Itinaas ng lalaki ang kanang kamay at hinawakan ang kanyang palapulsohan.
"Dapat kang maging masunurin." Walang ibang pagpipilian si Isabella kundi humiga lang. Naglakad si Nicklaus papunta sa kabilang panig dala ang cue stick. Iniyuko ng lalaki ang kanyang katawan, nakita niya ang malakas na muscles ng lalaki na nasa waistband nito. Hindi bibitaw si Isabella at determinado siyang lumaban hanggang sa huli. "Ang Pamilya Mercandejas at Pamilya Alcantara ay isa dahil sa kasal. Kung ang mga larawan na iyan ay lalabas sa publiko, kahit na wala akong pakialam d'yan, kailangan kong i-consider ang mga opinion ng mga taong nasa lansangang, tama ako di ba?" Hindi siya hinayaan ni Nicklaus na tumayo. Humiga lang si Isabella at naging masunurin. Tinamaan nito ang pulang Tennis Table na bola ng malakas at gumulong ito ng mabilis. Kung tumama iyon sa ulo ni Isabella, sigurado na masasaktan ito. Ikinuyom niya ang kanyang palad. Ang bola ay tumama sa dibdib ni Isabella sa kanang bahagi ng dibdib nito. Narinig niyang tumawa si Nicklaus. "That's great!" Ang mukha ni Isabella ay walang kasing pula, at humakbang si Nicklaus tungo sa kanya. Malamig ang kanyang boses, at malamig din ang kanyang expresyon. "Ako yata ay pinagbantaan mo!" "Young master, kailangan ko lang ay ilang kahon ng gamot. Hindi na kita guguluhin muli pagkatapos na malagay na ang gamot sa mga merkado. Pero si Nicklaus ay hindi talaga papayag na ibigay ito sa babaeng nakahiga sa Pool Table. "Wag mo nang ulitin o isipin na ilabas ang mga larawan na hawak mo. Kung ilalabas mo iyan ang Pamilya Alcantara ay hindi ka papakawalan." "Handa ako sa pwedeng mangyari." "Kaya sa akin mo naisipan na pumunta?" Ang lalaki ay sobrang matalas at kakaiba. Ang tingin nito at direktang nakatingin sa babae. Ang mga labi ni Isabella ay namutla bigla, at ang kanyang mukha at parang puting papel sa kaputlaan. "Kung hindi ako susubok, baka hihintayin ko na lang na dalhin ang patay na katawan ng kapatid ko sa morgue," nanginginig nang kaunti ang boses ni Isabella. Pero si Nicklaus ay isang malamig na tao. Tila wala itong awa. Kahit ang buhay o kamatayan man ay hindi makakapagpatibag nang kanyang matigas na puso. "Ang gusto ko, ay isang simpleng bagay lang, na pwede mong ibigay sa akin, na pwedeng makapagliligtas sa buhay ng iyong kapatid," mahinahon na sambit nito. Pero ang sugat na naiwan kay Isabella, isang taon na ang nakakaraan at hindi man lang gumaling. Ang boses nito ay namalat. "So, ang katawan ko na lang ang kokolektahin ko?" Napatingin si Nicklaus sa mga mata ni Isabella, nakasaad doon na tila wala ng liwanag doon. Itinaas nito ang kanyang hita at umupo sa billiard table katabi ni Isabella. Dinampot nito ang bola at inilagay ito sa palad nito. Ikinuyom isa-isa ng lalaki ang mga daliri nito ang bola, niluwagan, at saka pinisil ng mahigpit. Ang hininga ni Isabella ay bahagyang humigpit, at ang isang memorya at napukaw sa kung saan. "Young master, si Elijah ay nagmamadaling pumasok, kahit na ang mga bodyguard ay hindi siya napigilan." Gusto sana ni Isabella na ituloy ang pakikipag negotiation sa lalaki, kaso hindi niya ini-expext na makakaharap niya si Elijah dito. Nagbago ang kanyang mga mata at napatingin siya kay Nicklaus. "Wag mong hayaan na makapunta siya dito." Hindi pwede na magkaharap sila ngayon, kahit na mayroon siyang sampung buwan, mahirap pa rin iyon i-explain ng malinaw sa kanya. Pero nakarinig ng mga yabag si Isabella papunta sa gawin nila, at nakarating na rin ito sa second floor. "Nicklaus, nasaan ka?" Nakita ni Nicklaus na inilibot nito ang paningin sa palagid na may kaba. Wala siyang pwedeng pagtataguan dito, kaya itinuro ni Nicklaus ang isang pinto. Hindi siya pinagdudahan ni Isabella at mabilis siyang naglakad. Pumasok siya sa isang kwarto, kung saan nakita niya na kama lang ang mayroonndoon. Gustong umalis si Isabella, umikot siya at lalabas na sana, kaso hinila ni Nicklaus ang kanyang braso na hindi nito namalayan na nakasunod na pala sa kanya. "Saan ka pupunta? Masyado ka namang magmamadali, gusto mo bang makipa Hello sa kanya?" Hinila siya ni Nicklaus sa isang banyo. Nagpupumiglas ng marahas si Isabella. "At saan ka pupunta?" "Anong ginagawa mo?" Hindi man lang nito isinara ang pinto ng banyo, at agad na dumiretso sa jacuzzi at binuksan ang gripo. "Tinutulungan ka." Nakarating nang mabilis si Elijah sa ikatlong palapag, pero pinigilan siya ni Clark. "Mr. Elijah, wala ang young master dito." "Wag mo akong linlangin. Alam kong nandito ang magaling mong amo, ilabas mo siya." Narinig ng tainga ni Elijah ang tunog ng tubih na nagmumula sa banyo. Kaya nagmamadali itong naglakad patungo sa kwarto. Si Isabella ay parang nahuli ng kanyang boyfriend na nagloloko. Nakasandal siya sa pader na may nerbyos sa kanyang mukha. Pumasok si Elijah sa banyo. Ang banyo ay sobrang lawak kaya ang kabilang panig ng banyo ay hindi makikita kahit na isang sulyap lang. Napatingin si Nicklaus tungo sa pinto ng banyo. "Naliligo ako, Elijah, gusto mo bang panuorin akong maligo?" Halos pigilan ni Isabella ang kanyang hininga, sa takot na si Elijah ay pumasok, at baka siya ay ma exposed. Huminto si Elijaj, "Bakit ka nandito? Ano ang kailangan mo?" Nakita ni Nicklaus na malapit nang umapaw ang tubig, kaya inunat niya ang kanyang kamay at pinatay ang faucet. "Hindi ko pwedeng ibigay iyon sa iyo, Elijah." "Gago, magkaibigan tayo ng mahabang panahon, Nicklaus, bigyan mo naman ako ng kahihiyan!" sigaw ni Elijah mula sa labas dahil sa sobrang gali nito, "Ilang beses akong na reject dahil sa iyo, ilang kahon lang naman nang lintik na gamot ang hinihingi ko sa iyo!" Pinakingan ni Isabella ang bawat salita na sinabi nito. Bagama't kahit na hindi makuha ni Elijah ang gamot, hindi ibig sabihin noon hindi na siya tinulungan ng lalaki. Tinignan ni Nicklaus si Isabella na nasa harapan ng kanyang dibdib. Kinuha nito ang shower head, binuksan iyon at itinutok iyon sa mukha ng babae. Hindi agad nakagalaw si Isabella at muntik na siyang malunod dahil sa tubig na tumama sa kanyang mukha. Agad na tinakpan ni Nicklaus ang kanyang bibig gamit ang palad nito at ang manipis na labi nito ay napunta sa tainga ng babae. "Wag kang sumigaw, hindi ka ba natatakot na baka makita ka ni Elijah sa ganitong ayos?" Ang mga salita nito ay may kaunting kiliti siyang nararamdaman. Ang tubig na mula sa shower head at siyang naging dahilan kung bakit basang basa ang damit ni Isabella. Ang hininga ni Nicklaus ay biglang humigpit, at si Elijah ay tila nakarinig ng tunog mula sa loob. "Nicklaus, may tinatago ka ba dyan?" Tumaas ang labi ni Nicklaus, "Tama ka, may tinatago ako dito, gusto mo ba siyang makita?" Nanlalaki ang mga mata ni Isabella. Agad nitong pinagsuspetsahan si Nicklaus na papatayin yata siya nito, at agad niyang iniling iling ang ulo sa harapan ng lalaki. Bagama't may pagmamakaawa sa kanyang mga mata, tila walang awa ito na nakatingin sa kanya. Paano ba naabot sa punto na makipag negotiate sa lalaking ito sa pamamagitan ng larawang iyon. "Talaga bang may tinatago kang babae dyan?" Inilapit ni Nicklaus ang bibug sa tainga ni Isabella at kinagat iyon. Halos umiyak siya sa sakit, ang kanyang katawan ay umangat, ang kanyang palad ay tila may sariling buhay na halos punitin ang shirt nito. Tila naramdaman ni Elijah na may mali sa loob at humakbang ito ng dalawang beses sa loob. Bumitaw si Nicklaus, ang ibabang bahagi ng katawan ni Isabella ay bumaba ng kaunti at ibinaon niya ang kanyang mukha sa may dibdib ng lalaki. Nahaharangan siya ni Nicklaus, at ang banyo ay puno ng fogs. Nagsalita ito na hindi nililingon ang ulo sa labas. "Sino ang nagpapasok sa iyo dito?" Hindi man lang nakita ni Elijah ang babae, at umatras ito ng ilang hakbang. "May sasabihin ako sa iyo na seryoso. Bigyan mo ako ng gamot, at aalis na ako ngayon agad. Hindi ko na guguluhin ang iyong ginagawa." Inilagay ni Nicklaus ang kanyang palad sa likod ng leeg ni Isabella, at ang daliri nito ay nasa collar nito. "Mukhang seryoso ka talaga ang babaeng iyon." Nanginginig si Isabella sa mga braso nito. Pero hindi na siya nag-antay ng sagot mula kay Elijah, pero nagpatuloy si Nicklaus. "Hindi ko ibibigay sa iyo ang gamot. Hindi pa nga iyon nailalabas. Paano kung magkaroon ng problema aakuin mo ba ang problemang iyon?" ang boses nito ay malamig. "Elijah, ang babaeng iyon ay ginagawa din ang lahat upang mailigtas ang kanyang kapatid. Pero paano naman saiyo? Is it worth it?" Biglang namula ang anit ni Elijah dahil sa narinig. "Ano ang ibig mong sabihin?" "Paano kung ang gamot ay useless pala, o ang kanyang kapatid ay mamatay pagkatapos uminom nito, sino kaya ang kamumuhian niya?" Hindi naglakas loob na huminga si Isabella. Sa ilalim ng tumutulong tubig, ang temperatura ay mas lalong uminit. Hindi makapaniwala si Isabella na ang mga salitang iyon ay makapagpanginig kay Elijah. Alam ng lalaki kung gaano ito kaimportante sa kanya. Hindi nagtagal ay wala ng nagsasalita sa labas. Si Nicklaus ay isang first class master, at hindi ito kailanman nagpakita ng awa sa mga taong nasa paligid nito. "Gusto mo pa ba?"Nangngangalaiti ang mga ngipin ni Isabella, mas lalong humigpit ang pagkakuyom niya sa kanyang mga kamay na nasa damit nito, mas lalo itong nanginig. Nagsalita si Elijah na may pagkabigo, "Nakapag promise na ako sa kanya! Paano ko iyong ipapaliwanag sa kanya?" Ang boses ni Nicklaus ay nasa ibabaw ng ulo ni Isabella. "Sabihin mo sa kanya na hindi ko ibinigay sa iyo." Ang lalaki na mas labas ay nag-isip tungkot doon, paano kung hindi makaligtas si Sheen pagkatapos uminom ng gamot na iyon, mananatili pa kaya si Isabella sa tabi ko? Maaaring hindi ko siya mailigas, pero hindi siya pwedeng makasabwat. Ang yabag ay paalis na at umalis na sa loob ng kwarto. Humakbang ng mahinahon si Clark. "Mr. Elijah, ihahatid na kita sa labas." Hindi inaasahan ni Isabella na aalis ng ganun ganun lang si Elijah. Nang ma distract siya at humakbang paatras, ang kanyang mga hita at tumama sa dulo ng bathtub at nahulog siya doon na may tubig. Nag-uumapaw ang tubig nabasa ang pants na suot ni Nicklaus, ag
Kinuha ni Isabella ang kanyang kamay pabalik. Masaya na humakbang si Elijah. "Linawin natin ngayon ang lahat. Tanungin mo siya nasa harapan mo siya, kung niloloko ba kita, or kung kaya ka ba niyang bigyan ng gamot." Ni sa panaginip hindi alam ni Elijah na narinig ni Isabella ang mga sinabi nito kay Nicklaus ng gabing iyon. Gusto na niyang umalis, pero pinigilan siya ni Elijah ulit. "Sige, tanungin mo siya." Ang mukha ni Isabella ay naging matigas. "Sapat na ba iyon?" Pinalaki si Elijah ng ibang tao, simula ng bata pa ito, at ang kanyang pasensya sa buong buhay niya ay nasa panliligaw kay Isabella. Agad na uminit ang ulo nito, nawalan ito ng pasensya. "Gusto ko lang naman na iligtas ang kapatid mo, dahil para ko na din siyang kapatid." Naging blangko ang mga mata ni Isabella, napatingin siya kay Nicklaus, at nagtama ang kanilang mga mata ng lalaki na malamig ang mga mata. Isinirado ni Nicklaus ang menu na nasa kanyang mga kamay. "Umupo muna kayo, at mag-usap kayo." Hinawakan
Hindi niya kailangang pilitin si Isabella. Bukod dito, palagi siyang pinipigilan kapag gusto niyang maglaro ng ilang beses, at si Nicklaus ay nagsisimula nang maiinip. Iniinom ni Sheen ang gamot ilang araw na ngayon, at ang kanyang pakiramdam ngayon at bumubuti na. Sa katunayan ay nakakapunta na siya sa ibaba upang maglakad lakad. Sa ikasampong araw, ang kahon ng gamot ay wala na. Matapos hikayatin si Sheen na matulog na lumabas ng pinto si Isabella. Hindi niya alam kung ano ang sasabihin pagkarating niya sa Villa Esmeralda, pero mas gusto niyang lumuhod na naghihintay doon kesa maghintay siya sa kanilang bahay habang ang kanyang kapatid ay nagkakasakit. Walang elevator sa tinitirhan niyang kumunidad, kaya naglakad si Isabella gamit ang hagdan. Isang lalaki nag umakyat ay nilagpasan siya. Nakita ni Isabella na ang lalaki ay may hawak na baldi sa kamay nito, at tila iyon ay mabigat. Hindi agad niya iyon sineryoso. Nang makarating siya sa unang palapag, nakarinig siya ng marahas na
Nanginginig si Isabella. Hindi niya alam kung patay na ba o buhay ang kapatid niya, at tensyonado na siya. Hinubad ni Nicklaus ang kanyang bathrobe, at ang kanyang tansong balat ay puno ng pagsalakay.Iniangat ni Isabella ang kanyang katawan pataas, at ang screen ng kanyang mobile phone ay kumikinang. Nakita pa niya ang pigura ng kanyang ina na nakaupo sa corridor.Tumingin ang ina ni Isabella kay Clark, "Excuse me... nakita mo ba ang anak ko?"Hinawakan ni Clark ang telepono at umiling, "Hindi, hindi ko siya nakita.""Pwede bang pansinin mo ako?" Hindi malakas ang mga salita ni Nicklaus, ngunit sapat na malakas ang mga ito para marinig sa kabilang dulo ng telepono.Nilunok ni Clark ang kanyang laway at tumayo nang mas malayo sa ina ni Isabella.Namumulaklak sa kanyang harapan ang kahinaan ni Isabella. Inikot ng mga daliri ni Nicklaus ang kanyang balikat isa-isa, at pagkatapos ay dumausdos pababa. Kahit saan siya magpunta, parang nagsindi ng apoy.Ang sakit at kasiyahan ay magkasama.
Hindi nakatulog ng maayos si Isabella buong gabi, at halos hindi na niya ipinikit ang kanyang mga mata sa madaling araw. Tag-ulan noon sa Linamon, at ang kalangitan sa labas ng bintana ay mamasa-masa at madilim. Ang matinis na tunog ng cell phone ang gumising kay Isabella, at nang tumingala siya, nakita niya si Nicklaus na nakatayo sa tabi ng kama, ang daliri nito ay dumudulas sa screen.Gumulong si Isabella at gumapang na tumayo, at nang makita niyang magsasalita na ito, ibinitin niya ang pulso ng lalaki gamit ang isang kamay at mabilis na inabot ang kabilang kamay para kunin ang telepono. Itinagilid niya ang ulo, hindi sigurado kung sasagutin nito ang tawag. Nagmamadaling ibinaba ni Isabella ang tawag.Ngunit sa loob ng tatlong segundo, muling tumunog ang tugtog na parang hinihimok siyang mamatay. Hinila niya ang manipis na kumot sa tabi niya para takpan ang sarili, at inilagay ang telepono sa tenga niya, "Hello, Mom.""Ano bang problema mo? Magdamag kang hindi bumalik. Saan ka nag
Bagama't magkaibigan ang dalawa, malinaw na nangunguna si Nicklaus kay Elijah.Ano ang masasabi niya nang sumugod siya? Pupunit ba niya ang kanyang mukha at akusahan si Nicklaus na nakitulog sa babaeng gusto niya?Sinabi na ni Isabella na inialay niya ang sarili sa kanya.Nalungkot si Elijah, "Maghintay ka lang, hindi ka magkakaroon ng magandang pagtatapos."Hindi niya hinarap si Nicklaus, ngunit inikot niya ang kanyang wheelchair at umalis.Ang pangungusap na binanggit niya ay lumabag sa bawal ni Nicklaus, at hindi na nangahas si Elijah na guluhin pa siya rito.Tinapos ni Nicklaus ang paghithit ng sigarilyo at lumabas mula sa likod ng screen. Nilampasan niya si Isabella nang walang sabi-sabi at lumabas. Dali-dali niyang sinundan ito, at pagdating nila sa parking lot, hindi siya pinapasok ni Nicklaus sa kotse.Bubuksan na sana ni Isabella ang pinto ng kotse, at ito ay naka-lock. Mula sa puntong ito, ay iniwan siya ng kotse. Ngunit ang kotse ay nagmamaneho ng napakabagal, at si Isabell
Si Isabella ay hindi nangahas na mag-isip at umatras. Para bang hindi makapaniwala ang babae na nalaman.'Ano ang kinalaman ni Nicklaus sa nangyari sa pamilya ni Melissa?' ani ng isipan ko.Nakita ni Isabella ang mga instrument sa tabi ng kama. Si Melissa ay mukhang hindi tulog. Ang 'buhay na patay' na binanggit ni Elijah ay dapat mangahulugan ng vegetative state.Nakita ni Nicklaus na nakatayo siya roon nang hindi gumagalaw. "Hintayin mo ako sa labas.""Okay." Wala sa sariling ani ng babae.Ang buong kama ay napapaligiran ng puting gasa, at pinalamutian ito na parang kwarto ng isang maliit na prinsesa."Hindi ka pa ba aalis?"Inihakbang ni Isabella ang kanyang mga paa, naglakad siya palabas, humanap ng upuan at umupo. Walang laman at malamig ang koridor. Naghintay si Isabella ng mahigit isang oras, ngunit hindi lumabas si Nicklaus.Napatitig siya sa nakasarang pinto ng ward, at saglit lang, talagang nakita niya ang lambing sa mga mata ni Nicklaus. 'Para bang ibang tao ang Nicklaus n
Hindi nangahas si Isabella na tumingin kay Nicklaus. Kahit na ang mukha niya ay pininturahan, hindi siya bulag. Inilibot ni Rob ang kanyang mga mata sa lahat na parang pumipili siya ng mga kalakal, at sa wakas ay tumayo sa harap ni Isabella.Ang kanyang mga mata ay nakatuon kay Isabella, at hindi na siya makalayo, "Ang kagandahang dito, siya ay mukhang malambot at kaakit-akit sa unang tingin."Nakatuon si Nicklaus sa paglalaro ng baraha, at biglang nagsabi, "Rob, ang pagnanasa ay isang kutsilyo na nakasabit sa iyong ulo. Iniisip mo pa rin ang tungkol sa mga babae sa oras na ito?""Sir Klaus, ito ay tinatawag na libangan.""Hindi ka ba natatakot na may halong reporter dito?"Nagulat si Isabella sa sinabi ni Nicklaus at bumuhos ang malamig na pawis. Ang mga taong ito ay pinaka-ayaw sa mga reporter. Kung talagang ilalantad siya, tiyak na hindi magiging maganda ang kanyang katapusan.Nagising si Rob sa kanyang mga salita. Hinawakan niya ang kanyang makintab na noo at saka ngumisi ng masam
"Hindi talaga kasya iyan sa ating dalawa." May nasabi ba siyang mali?Nag-aantay si Nicklaus sa pinto, at si Tita Melly ay bumalik na may dalawang malaking plato.Kinuha iyon ni Nicklaus at nagsalita, "Salamat.""Walang anuman iyon, magkapitbahay tayo, kumain na kayo."Umupo si Isabella sa may dining table na may pagkain sa harapan nila. Hindi na kailangang ipakita ni Nicklaus ang kanyang mahihirap na kasanayan sa pagluluto.Ngunit ngayon ang lahat ay tila sumasalungat sa kanya. Sa kalagitnaan ng hapunan, nawalan ng kuryente. Ibinaba ni Nicklaus ang kanyang kutsara at tumingin sa labas ng bintana. May kuryente ang mga bahay ng ibang tao."Sino na naman ang nasaktan mo ngayon?"Kalmado lang si Isabella, puno ng pagkain ang bibig nito."Nakalimutan kong bayaran ang kuryente.""Bayaran mo na.""Sarado na ang business hall, at hindi naman kami magbabayad online."Umupo si Nicklaus sa madilim na sala, at hindi man lang makita ng malinaw ang mukha ng taong nasa tapat niya."Ano ang dapat ko
"Okay lang ako, wag kang mag-alala."Tumunog ang phone ni Isabella, at naglakad ito upang sagutin."Hello."Ang boses iyon ng delivery man na galing sa labas."Hello, ang iyong takeaway ay dumating na, puntahan mo ako sa labas at kunin ito.""Okay, pakilagay na lang sa pintuan namin, salamat."Ang delivery man at magde-deliver pa sa susunod na order at nagmamadali ito."Bumaba ka na at kunin ito, pakibilisan."Nakapajama pa rin si Isabella, at kailangan niyang maghanap ng coat upang isuot."Hindi ba dapat ay ang takeaway delivery at ihahatid dito sa itaas?"Ang attitude ng lalaki at sorbang sama, at hindu niya alam kung nag sa-sufferd ba ito."Ang bahay mo ay wala sa second floor, kaya bilisan mo.""Okay."Narinit iyon ni Nicklaus ay tumalikod. "Antayin mo na lang ako dito sa bahay, ako na ang kukuha."Naglakad ito papunta sa ibaba ng mabilis at nakarating na sa first floor. Nakita nito ang delivery man na nakasuot ng raincoat at nakaupo sa sasakyan. Hindi man lang ito humakbang papun
Pagkatapos sabihin iyon ng nurse, ang hangin sa kuridor at tila huminto, at hindi man lang ito naglakas loob na tumingin sa mga mata ni Nicklaus."Ano pa ang tinanong niya?""Hind... wala na."Bumalik si Nicklaus sa ward at nakita si Isabella na nakaupo sa kama, nakabaluktot ang mga binti nito na malapit sa dibdib nito, nakahawak ito ng libro sa kamay nito at binabasa ito.Ang cover ay itim lahat na may cover na pula gaya ng patak ng dugo. Ito ay isang crime novel. Naglakad si Nicklaus at kinuha iyon, itinapon iyon sa bedside table. Tinignan niya ang libro at ang title ng libro ay: How To kill The Person Next To You."Halos mamaluktot ang kilay ni Nicklaus, at si Isabella ay nagprotesta na hindi masaya."Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?""Hindi maganda na magbasa ka ng ganyang klaseng libro." "Alam mo sobrang ingay mo."Humiga si Isabella, bored, at ang kanyang boses ay mahina, pero walang anumang ingay mula sa loob ng ward."Ano itong sinasabi mo sa nurse ngayon lang?""Naaalala
Tumayo si Nicklaus at may tinawagan sa harapan mismo ni Isabella. Ang isang million ay dumating agad, at tinignan nito at nakatanggap siya ng isang mensahe."Mayroon bang makakain d'yan?" Isa-isang inayos ni Isabella ang lahat. Matapos makuha ang pera, sisimulan niyang alagaang mabuti ang kanyang katawan.Sumagot si Nicklaus ng Oo, at mayroong saya sa boses nito."Ano ang gusto mong kainin?""Simpleng pagkain lang."Masyadong pihikan siya sa pagkain, kaya ang kanyang katawan ay mahina, at nakakaramdam din siya ng hilo sa lahat ng oras. Umalis si Isabella sa kama upang manghilamos, at nasa kanyang tabi si Nicklaus habang siya ay kumakain ng almusal.Nakaramdam siya ng pagkahilo at pagsusuka pagkatapos niyang kumain. Kumuha si Nicklaus ng tissue para punasan ang kanyang bibig at mukhang nag-aalala."Gusto mo pa bang kumain?""Hindi na, bilhan mo na lang ako ng oranges, gatas, mani, o kahit ano na pwede sa aking katawan."Nag marinig iyon ni Nicklaus ay sobrang saya nito, sa pag-aakalan
Nakatulog si Isabella, at nagising ito dahil sa isang ingay. Nakinig siyang mabuti gamit ang kanyang tainga at narinig ang isang ingay mula sa banyo.Isinuka ni Nicklaus ang lahat ng nasa tiyan niya. Sumuray-suray ito sa pinto. Binuksan ni Isabella ang kanyang mga mata at tumingin sa kanya na nakatayo doon. Hindi ito lumapit sa kanya, bagkus humiga ito sa may sofa.Tumalikod siya at nagpatuloy sa pagtulog. Pero sa pagkakataong ito gising na gising siya at hindi makatulog.Kibukasan.May isang boses na galing sa labas. Hindi masyasong nakatulog si Isabella at masakit ang kanyang ulo. Nang buksan niya ang kanyang mga mata, nakita niya ang isang tao na pumasok galing sa labas. Ito ay magandang babae. Agad niyang nakilala ang mukha nito."Congratulations, buntis ka nga talaga." Tinignan siya ng babae galing taas patungong ibaba.Umupo si Isabella sa kama, pero hindi nito nakikita si Nicklaus, "Nasaan siya?""Bakit? Gusto mo ba na nasa tabi mo siya palagi? Napatingin ang mga mata ni Reb
Pagkatapos tumama ni Isabella, para bang hindi pa iyon tama, kaya humakbang siya ng dalawang beses paatras, at nang nagmamadalin siyang sumulong, nabangga siya sa braso ni Nicklaus."Gusto mo bang mamatay? Gusto mo bang mamatay?"Ang braso ni Nicklaus ay nakapulupot sa kanyang balikat at leeg, at ang galit nito ay nakasulat sa kanyang buong mukha.Yumuko ng kaunti si Isabella, at ang mukha nito ay naging mapulta kaysa noong una. Pagkakita na hindi ito makatayo ng maayos, kinakabanhan si Nicklaus."Anong nangyayari? Masakit ba ang tiyan mo?""Hindi."Tumaas ni Isabella ang kanyang braso upang maharangan niya ang dalawa."Ang tiyan ko lang ay medyo masakit."Gusto na niyang bumalik agad, pero pagkatapos ng ilang hakbang paalis, sumandal siya sa isang upaan, pagkatapos ay rumagasa ang sakit.Nang makita siya ni Nicklaus agad niya itong binuhat. Hindi niya pinansin ang pagpupumiglas ni Xu Yanqing at naglakad palabas na may lalim na isang paa at mababaw ang isang paa.Pagkatapos niyang mai
Nakatitig sa kanya si Carlos Brit na may kasamang ngiti."Kaunting alak lang iyan, ano ba ang problema dyan? Gusto niyang uminom. Hayaan mo na lang siya.""Hindi siya pwedeng uminom. Hindi iyang maganda para sa kanyang tiyan."Hindi kumain si Nicklaus kahit kaunti lang, at uminom na ito ng ikalawang wine galing kay Isabella." Sobrang lapit nito kay Isabella, kaya naging uncomfortable ang babae sa kanyang ginawa.Nakita ni Carlos Brit ang pag-aatubili ng mukha ni Isabella."Parang may di kayo pag-iintidihan."Tinignan ni Isabella ang lalaki sa kanyang tabi at tinanong niya ito na may lamig sa kanyang boses, "Parang gusto mong sa iyo na ang lahat. Di inumin mo."Kinuha nito ang bote at nilagyan ang dalawang baso na walang laman."Inumin mo na. Nakakahiya naman sa iyo."Ang expression ni Isabella ay tila iba. Kahit na uminom ito hanggang sa kamatayan nito. Titignan niya ito na hindi kumukurap."Kung hindi ka iinom, ako na lang ang iinom," sabi ni Isabella, bago nito kinuha ang baso ng
Gusto ni Nicklaus na makasama siya sa isang hapunan, dahil pumayat ito ngayon, pero tumutol si Isabella.Inihatid niya ito sa kanila, pero bago ito bumaba sa kanyang sasakyan, si Nicklaus ay may gustong sasabihin sa babae."Isabella..."Nabuksan na ni Isabella ang pinto ng sasakyan.Nakauwi siya sa kanilanh bahay, pero ang kanyang ina ay hindi lumabas. Nakaupo ito sa kanilang sala, isa sa kanilang sofa.Ang larawan ni Sheen ay nakaprinted. Iyon ang pinili si Isabella, ang larawan ay kuha ng minsan ay nagpunta at naglaro sila sa isang parke. Ang ngiti ng kanyang kapatid ay sobrang banayad, dalisay, at simple lang.Ang larawan nito at nakalagay kung saan nakalagay ang larawan ng kanilang ama, upang may kasama ito."Mama, ipagluluto kita.""Ako na, ano ba anga gusto mong kainin?"Naglakad si Isabella papunta sa kusina at binuksan ang refrigerator. Wala ng laman iyon, kundi mga iilang itlog na lang."Mama, lalabas lang ako. Bibili lang ako ng karne at gagawa din ako ng tinolang isda."Ala
Natigilan si Isabella saglit, pagkatapos ay kinagat siya ng mas malakas. Gusto niyang punitin ang isang piraso ng laman nito, at maging ang dulo ng kanyang ilong ay kumunot. Nagmamadali si Nicklaus ngayon lang, at ang pagtaas-baba ng kanyang paghinga ay nahulog sa tenga ni Isabella, medyo magulo.Sa corridor, nakita siya ni Carlito na nakahawak sa mga balikat ni Nicklaus, na halos hindi nakalapat ang kanyang mga paa sa lupa."Bitiwan mo ako, sinabi ko sa iyo na bitawan mo ako!"Ngunit ang dagundong tinig ni Isabella ay tila hindi umubra. At hinarangan ang kanyang paningin, "Kung gusto mong makita, sumunod ka lang sa akin.""Hindi, hindi, hindi, may kailangan akong gawin..."Tumayo roon si Nicklaus, ngunit hindi siya binigyan ng pagkakataong umalis."Let's go." Ang ospital ay medyo malapit sa Villa Catalina, at si Isabella ay dinala doon. Pagkapasok sa pinto, binuhat siya ni Nicklaus sa sofa at pinaupo siya rito at huwag gumalaw. Tumalikod siya at kumuha ng tsinelas para magpalit n