Bagama't magkaibigan ang dalawa, malinaw na nangunguna si Nicklaus kay Elijah.Ano ang masasabi niya nang sumugod siya? Pupunit ba niya ang kanyang mukha at akusahan si Nicklaus na nakitulog sa babaeng gusto niya?Sinabi na ni Isabella na inialay niya ang sarili sa kanya.Nalungkot si Elijah, "Maghintay ka lang, hindi ka magkakaroon ng magandang pagtatapos."Hindi niya hinarap si Nicklaus, ngunit inikot niya ang kanyang wheelchair at umalis.Ang pangungusap na binanggit niya ay lumabag sa bawal ni Nicklaus, at hindi na nangahas si Elijah na guluhin pa siya rito.Tinapos ni Nicklaus ang paghithit ng sigarilyo at lumabas mula sa likod ng screen. Nilampasan niya si Isabella nang walang sabi-sabi at lumabas. Dali-dali niyang sinundan ito, at pagdating nila sa parking lot, hindi siya pinapasok ni Nicklaus sa kotse.Bubuksan na sana ni Isabella ang pinto ng kotse, at ito ay naka-lock. Mula sa puntong ito, ay iniwan siya ng kotse. Ngunit ang kotse ay nagmamaneho ng napakabagal, at si Isabell
Si Isabella ay hindi nangahas na mag-isip at umatras. Para bang hindi makapaniwala ang babae na nalaman.'Ano ang kinalaman ni Nicklaus sa nangyari sa pamilya ni Melissa?' ani ng isipan ko.Nakita ni Isabella ang mga instrument sa tabi ng kama. Si Melissa ay mukhang hindi tulog. Ang 'buhay na patay' na binanggit ni Elijah ay dapat mangahulugan ng vegetative state.Nakita ni Nicklaus na nakatayo siya roon nang hindi gumagalaw. "Hintayin mo ako sa labas.""Okay." Wala sa sariling ani ng babae.Ang buong kama ay napapaligiran ng puting gasa, at pinalamutian ito na parang kwarto ng isang maliit na prinsesa."Hindi ka pa ba aalis?"Inihakbang ni Isabella ang kanyang mga paa, naglakad siya palabas, humanap ng upuan at umupo. Walang laman at malamig ang koridor. Naghintay si Isabella ng mahigit isang oras, ngunit hindi lumabas si Nicklaus.Napatitig siya sa nakasarang pinto ng ward, at saglit lang, talagang nakita niya ang lambing sa mga mata ni Nicklaus. 'Para bang ibang tao ang Nicklaus n
Hindi nangahas si Isabella na tumingin kay Nicklaus. Kahit na ang mukha niya ay pininturahan, hindi siya bulag. Inilibot ni Rob ang kanyang mga mata sa lahat na parang pumipili siya ng mga kalakal, at sa wakas ay tumayo sa harap ni Isabella.Ang kanyang mga mata ay nakatuon kay Isabella, at hindi na siya makalayo, "Ang kagandahang dito, siya ay mukhang malambot at kaakit-akit sa unang tingin."Nakatuon si Nicklaus sa paglalaro ng baraha, at biglang nagsabi, "Rob, ang pagnanasa ay isang kutsilyo na nakasabit sa iyong ulo. Iniisip mo pa rin ang tungkol sa mga babae sa oras na ito?""Sir Klaus, ito ay tinatawag na libangan.""Hindi ka ba natatakot na may halong reporter dito?"Nagulat si Isabella sa sinabi ni Nicklaus at bumuhos ang malamig na pawis. Ang mga taong ito ay pinaka-ayaw sa mga reporter. Kung talagang ilalantad siya, tiyak na hindi magiging maganda ang kanyang katapusan.Nagising si Rob sa kanyang mga salita. Hinawakan niya ang kanyang makintab na noo at saka ngumisi ng masam
Nilunok ni Rob ang kanyang lalamunan, "Sir Klaus,"Hindi komportable si Isabella, ngunit hindi siya nangahas na kumilos. Tinitigan niya ang harapan ni Nicklaus at nakita niyang inabot nito ang kanyang suit at hinugot ang laylayan ng kanyang t-shirt na nakasukbit sa bewang nito.Kitang-kita ang kanyang mga kalamnan sa tiyan sa tabi ng kanyang baywang. Ibinaling ni Isabella ang kanyang ulo sa kabilang panig dahil sa takot. Ang kanyang ulo ay nagpabalik-balik sa ilalim ng suit nito, na napakalinaw.Si Nicklaus ay nakikipag-usap sa ilang tao sa tabi niya. Halos malagutan ng hininga si Isabella at gustong ilabas ang kanyang ulo. Bahagyang tinapik ni Nicklaus ang kanyang ulo at nagbabala, "Mag-ingat ka o bubunutin ko ang iyong mga ngipin."Isang sunod-sunod na tunog ng panunukso ang umabot sa tainga ni Isabella, at humiga siya sa kanyang mga binti at hindi gumagalaw. Pagkaraan ng mahabang panahon, aalis na si Nicklaus, kaya hinubad niya ang suit na nakatakip sa mukha ni Isabella.Yumuko at
Hindi inaasahan ni Isabella na may mangangahas na hawakan ang telepono ni Nicklaus."May kailangan lang akong sabihin sa kanya.""Oh, sino ka?"Huminto siya, at sinabing, "Ang pangalan ko ay Isabella."Mayroong ilang mga pag-uusap sa kabilang dulo ng telepono, at parang paparating na si Nicklaus.Napakahina ng boses ng babae, "Hinahanap ka daw niya, baka urgent."Kinuha ni Nicklaus ang telepono at tiningnan ang caller ID. Hindi niya na-save ang numero ni Isabella, at isang string ng mga numero ang lumabas sa screen."Maling numero yata ito.""Hindi, sabi niya hinahanap ka niya."Narinig ni Isabella na napakalayo ng tono ni Nicklaus, "Huwag kang mag-alala, pumunta lang siya para humingi ng gamot." Pagkatapos noon ay ibinaba na ang telepono.Humihingi ng gamot, ang paglalarawan ay talagang angkop. Sinulyapan niya kay Carmilo na kumakain ng almusal sa tabi niya, "Ganyan ba kayong lahat na lalaki? Bago mo makuha ito, puno ka na ng sigasig, ngunit kapag nakuha mo na ito, sa tingin mo ay wa
Tinitigan ni Melissa ang mukha ni Nicklaus, hindi nawawala ang anumang reaksyon.Ang kanyang ekspresyon ay walang malasakit, at ang kanyang boses ay walang malasakit, "Hindi."Bahagya nitong inilagay sa gilid ng kanyang bibig ang kanyang kamay. Napatingin naman sa labas si Melissa, "Maganda naman siya, Nicklaus, hindi kaba naaakit sa kanya?""Hindi." Sinungaling na sabi ng isipan ni Nicklaus.Naghintay si Isabella sa labas ng Villa Esmeralda, at masakit ang kanyang mga paa sa pagtayo. Pagkaraan ng mahabang panahon, inabot ni Clark ang ilang kahon ng gamot sa kanya. Nang malapit nang abutin ni Isabella para kunin ito, nakita niyang nakababa ang braso nito."Miss Bella...""Alam ko kung ano ang sasabihin mo, at maniwala ka sa akin, hindi ako ang uri ng tao na labis ang pagpapahalaga sa sarili kong kakayahan. Hangga't maibibigay sa akin ni Sir Nicklaus ang gamot, ititikom ko ang aking bibig. Walang nangyari sa pagitan niya at sa akin."Kinuha ni Clark ang kamay ni Isabella para ilagay do
"Ang damit na ito ay orihinal na pag-aari ko," sabi ni Melissa sa isang sulyap na ang manggas ng damit ni Isabella ay maikli at ang baywang ay hindi sapat na lapad. Ngunit isinuot niya ito sa ibang paraan. Napakasikip ng bewang na iyon na malamang na mahawakan ito ng isang lalaki gamit ang kanyang mga kamay.Ikinuyom ni Melissa ang kanyang mga palad, "Talagang ayaw mong hubarin iyan?"May kwenta man o wala.Si Carmilo, na nakahiga sa sahig, ay tinakpan ang kanyang ulo ng kanyang mga kamay, at ang isang kamay niya ay nabahiran ng pula ng dugo. Kung hindi alam ni Isabella kung ano ang mabuti para sa kanya, natatakot ako na wala ni isa sa kanila ang makakaalis.Pumunta siya sa harap ni Melissa, at ang taong nakaupo sa wheelchair ay nakatingala lamang, na lalong nagpahirap sa kanyang damdamin. Inalalayan ni Melissa ang hawakan gamit ang dalawang kamay at dahan-dahang tumayo. Nang makita ito, gustong humakbang si Clark para tulungan ito."Umalis ka na." Malungkot ang boses ni Zhao Sinan, t
Gusto niyang takpan ng mabilis ang bibig ni Carmilo. Humigpit ang paghinga ni Clark. Tapos na. Si Nicklaus ay mukhang nalilito at inihagis hawak nito na, nasa kanyang kamay sa mesa. Tumama iyon sa mga palamuti sa tabi niya. Sa kwarto sa ikalawang palapag, katatapos lang maligo ni Melissa sa tulong ng mga katulong. Nagdala si Nicklaus ng dalawang libro at inilagay sa bedside table.Bahagyang kumunot ang ilong ni Melissa, "Hindi ako mahilig magbasa.""I'm afraid you'll be bored, so let's kill some time.""Nicklaus, may dumi sa mukha mo.""Saan?"Tinukod ni Melissa ang sarili at umupo, "Halika rito."Nicklaus leaned forward, Melissa put her arms around his neck, and she pressed her cheek against the man, "Natatakot akong matulog mag-isa, pwede bang samahan mo ako ngayong gabi?"Hinawakan ni Nicklaus ang bewang nito gamit ang kanyang palad, "Bakit, ano bang kinakatakutan mo.""Kapag nakapikit ako, nakikita ko ang aking mga magulang na tumatalon mula sa gusali, at binangungot ako nang ilan
Tinitigan ni Nicklaus ang kanyang telepono na may malungkot na ekspresyon, mukhang napaka-creepy. Sa oras na ito, walang nangahas na magsabi ng anuman, ngunit si Clark, bilang isang assistant at kasama ito, ay naglakas loob magsalita."Young Master, paano kung tatawagan ko si Miss Isabella?"Hindi niya rin dapat siya hinarangan."Hindi na kailangan." Ang buong mukha ni Nicklaus ay nalubog sa malamig na liwanag, at ang kanyang mga tampok ng mukha ay na-refracted sa manipis na ulap ng anino ng liwanag, na lumabo ang mga mata ng lalaki.Bumalik siya sa kabisera ng syudad. Gabi na, madilim at desyerto ang bahay, at hindi pa bumabalik si Isabella.Binuksan ni Clark ang ilaw at tiningnan ang oras, "Young Master..."Lumingon si Nicklaus. Kahit na sinusundan siya ni Clark, kung minsan ay hindi pa rin niya mawari ang ugali ng lalaking ito."Masyado kang nagmamalasakit sa kanya?"Hindi nakasagot si Clark nang marinig niya ito. "Gabi na, sa tingin ko hindi ligtas si Miss Isabella sa labas nang
Natigilan si Isabella.Si Carmilo ay orihinal na nakangiti, ngunit ang kanyang mukha ay biglang nagdilim."Young Master? Is she calling your guy?"Bago pa makapag-react si Isabella, binuksan ni Carmilo ang pinto at nagmamadaling lumabas, "Hindi niya aaminin na nakahuli siya ng mangangalunya maliban na lang kung nahuli siya sa kama!"Gusto siyang hilahin ni Isabella, ngunit si Carmilo ay parang loach at sumugod na sa kabilang panig. Sa tuwing makakatagpo siya ng isang bagay tungkol kay Isabella, siya ay magiging mapusok. Nagagawa niyang panatilihin ang kanyang kalmado, ngunit ngayon ay kailangan niyang sumunod sa likuran.Nagulat si Mie Lyn nang makitang may pumasok, "Sino ka?"Mabilis na naglakad si Isabella sa gilid ni Carmilo at nakita ang isang lalaki na nakaupo sa sofa sa tabi ng bintana. Ang coat ni Nicklaus ay itinapon sa tabi niya, at nakasuot siya ng puting sando na may dalawang butones na nakaalis.Naninigarilyo siya. Lalaki rin si Carmilo, kaya alam niyang sigarilyo ito para
Ang naiipit sa lugar na ito, mas masakit.Umupo si Nicklaus sa sofa, ang kanyang mukha ay namumula at puno ng hindi makapaniwala. Saan nakakuha si Isabella ng ganoong katapangan?Sinamantala niya ang pagkakataong bumangon at inayos ang kanyang pajama. Pagkatapos niyang gawin ito, napagtanto niya na nasaktan niya si Nicklaus.Gustong bumangon ni Isabella, ngunit hinawakan ng lalaki ang kanyang pulso. Ang kanyang mga payat na daliri ay pumunta mula sa kanyang leeg hanggang sa kanyang pusod, at saan man siya magpunta, ang mga butones ay hindi naka-button. Si Nicklaus ay tumingin pababa at kinurot ang kanyang mga mata, na pula."Tingnan mo ang iyong obra maestra."Inilayo ni Isabella ang kanyang mukha, at ikinawit ni Nicklaus ang palad sa kanya at hinila siya. Tumama ang mukha niya sa dibdib nito, at nang makita niya ang pula at namamagang bahaging iyon, agad na namula ang mukha ni Isabella."Hindi ko sinasadya.""Hindi ko kayang kurutin ka ng ganyan, pero ginawa mo."Alam ni Isabella na
Napakaraming beses na nakipag-usap si Melissa kay Isabella, ngunit ito ang unang pagkakataon na narinig niya ang pangalang Nicklaus mula sa kanya. Pinayagan ba niya itong tawagin siya ng ganoon?Tutal magkasama naman sila kaya normal lang na tawagan ang isa't isa sa mga pangalan nila di ba? Kinagat ni Melissa ang kanyang mga ngipin, hindi nagpapakita ng anumang emosyon sa kanyang mukha."Oo, basang-basa na ang mga paa ko, bumalik ka na."Kinuha niya ang payong mula kay Nicklaus, at gustong pumasok ng mabilis, na para bang natatakot siya na sundan siya nito. Ginalaw ni Melissa ang kanyang mga paa, at nilingon siya ni Melissa, "Alam kong ginagawa mo ito para sa aking kapakanan, ngunit kung papasok ka, iisipin ng iba na tumawag ako ng mga reinforcement, Nicklaus, huwag."Kinaladkad niya papasok ang mabibigat niyang paa. Malakas ang ulan, at si Isabella ay nakaupo sa loob, ngunit ang kanyang mukha ay namumula. Umikot si Nicklaus sa gilid ng kotse at bubuksan na sana ang pinto.Isang matal
Walang bukas na ilaw sa villa. Hanggang sa pumasok si Nicklaus sa bahay ay lumiwanag ito. Walang tao sa ibaba, kaya umakyat si Nicklaus sa ikalawang palapag.Nauna siyang pumunta sa kwarto ni Melissa, ngunit wala siyang nakitang tao. Akala niya ay wala ito, at nang aalis na sana siya, nakita niyang bukas ang pinto ng isa pang kwarto.Pumasok si Nicklaus ng dalawang hakbang. Hindi madilim sa loob. May table lamp sa bedside table. Sa ilalim ng liwanag at anino, kakaibang tahimik ang silid.Nakita niya ang isang taong nakahiga sa ulunan ng kama, na nakatakip ang kubrekama sa kanyang ulo. Gumagalaw ang kubrekama dahil nanginginig ang natutulog dito. Lumapit si Nicklaus sa gilid ng kama, yumuko at hinila ang kubrekama. Hindi inaasahan ni Melissa na lilitaw ang kanyang mukha sa kanyang harapan. Nagulat siya noong una, ngunit hindi nagtagal ay nag-react siya at ibinaon ang kanyang mukha sa kubrekama."Melissa."Pilit na hinila ni Nicklaus ang kubrekama. Namamaga ang mukha ni Melissa dahil s
"Oo."Pinanood ni Nicklaus si Isabella na kinuha ang USB drive. Sinong mag-aakala na ang kanyang ama, na nasaksak hanggang sa mamatay sa madilim na eskinita at mukhang kaawa-awa, ay siya pala talaga ang mamamatay-tao na pumatay sa mga magulang ni Melissa.Pumasok si Isabella sa kwarto at sinaksak ang USB drive sa computer. Mayroong maraming mga folder sa loob nito. Isa-isa niyang pinindot ang mga ito. Lahat sila ay mga balita na naiulat na noon pa.Nabasa ni Nicklaus ang lahat ng ito sa opisina. Nag-scroll si Isabella hanggang sa dulo at nakakita ng nagbabantang sulat.Sa sulat, binantaan ang ama ni Isabella na kung ipagpapatuloy niya ang pag-iimbestiga sa usapin ng presidente ng Hangyang Real Estate, hindi siya magkakaroon ng magandang wakas.Sa dulo ng sulat, may malaking pulang salitang "kamatayan".Isinulat ni Isabella ang ilang impormasyon tungkol sa presidente ng Hangyang Real Estate sa isang notebook. Ang taong ito ay dapat na may kaugnayan sa pagkamatay ng kanyang ama. Nang tu
Nagpunta siya dito especially para lang manood ng performance na tumagal ng wala pang kalahating oras. May mga tao lahat sa likod ni Isabella. Pinigilan niya ang pagnanasang hawakan ang kamay nito. Umalis si Nicklaus nang hindi siya hinintay matapos.Ang mga larawang iyon na nagpahirap sa kanya ay hindi kailanman magbabanta sa kanya sa buhay na ito. Hangga't gusto ng lalaking ito, gagawin niyang masunurin ang mga taong iyon.Pagkatapos ng palabas, nagpaalam si Isabella sa kanyang mga kasamahan. Naglakad siya palabas at hindi nakita ang sasakyan ni Nicklaus. Bumalik siya sa Casa España, binuksan ang pinto at pumasok. Narinig niya ang tunog mula sa TV.Umupo si Nicklaus sa sofa nang hindi lumilingon."Nandito na ako."Si Isabella ay tila nakikipag-usap sa hangin.Hindi siya pinansin ng lalaki. Lumapit siya at kusa siyang tumayo sa harapan niya. Sumandal si Nicklaus gamit ang kanyang itaas na katawan at dahan-dahang itinaas ang kanyang mga mata. Tumingin siya sa kanya ng masusing tingi
Alam ito ni Isabella, at siya ang humiling kay Carmilo na lumapit at kunan ito, at pagkatapos ay nalantad ito, ngunit hindi siya sinundan ni Carmi pagkatapos niyang umalis doon. Hindi niya alam kung saan nanggaling ang video."Ms. Matias, kung tutuusin, ako ang muntik nang mawalan ng buhay, pero kung galit ka pa rin, humihingi ako ng tawad sa iyo."Si Elena Matias ay nagtanong na tungkol dito, at ngayong gabi ay napakahalaga kay Isabella.Napakadali niyang kontrolin."Magkano ang isang paghingi ng tawad."Tinakpan ni Elena ang kanyang bibig gamit ang isang kamay at mahinang ngumiti, "Narinig kong sinabi ni Lena na nakita ka niyang sumasayaw, napaka-coquettish at wild, hindi ba?"Si Isabella ay nasa isang club, at ang bagay na ito ay hindi maluwalhati, at ito ay isang anino pagkatapos niyang bumalik sa kanyang buhay sa ilalim ng araw."Siyempre, nakita ko ito ng sarili kong mga mata," pinilipit ni Lena ang kanyang baywang, sinusubukang gayahin ang hitsura ni Isabella, "ngunit hindi ako
"Isabella."Wala pang tumatawag sa kanya ng ganyan.Parang may switch sa isang lugar sa kanyang katawan, at nanginginig ang buong katawan ni Isabella. Hinalikan niya ito, ngunit hinalikan niya ito nang napakahigpit.Ang hininga ay puno ng pagsalakay, ngunit hindi niya mapigilan.Pagkatapos, ibinuka ni Nicklaus ang telang nakatakip sa kanya, at mabilis na ibinaling ni Isabella ang kanyang mukha sa kabilang panig. Tumalikod siya at humiga sa gilid, at hinila siya muli sa kanyang mga bisig. Napakataas ng sahig dito, at naririnig nila ang hangin at ulan, at maririnig nila ang paghinga ng isa't isa nang napakalinaw.Kinabukasan.Maagang bumangon si Isabella, pumunta siya sa cloakroom para pumili ng isang set ng damit na isusuot. Pabalik na sana siya sa kwarto, narinig niyang tinatawag siya ni Nicklaus."Isabella, dalhin mo rito ang mga damit ko."Ang mga salitang ito ay natural na lumabas sa kanyang bibig. Para bang matagal na silang magkasama, at ngayon ang pinaka-ordinaryong umaga, ngun