Binawi ni Isabella ang kanyang kamay.
Tuwang-tuwang humakbang si Elijah, "Let's make it clear today. Tanungin mo siya nang personal, sinusubukan ko lang bang lokohin ka, o hindi ka niya kayang bigyan ng gamot?"
Hindi pinangarap ni Elijah na narinig ni Isabella ang sinabi niya kay Nicklaus kagabi. Gusto niyang umalis, ngunit pinigilan muli ni Elijah.
"Sige magtanong ka."
Matigas ang mukha ni Isabella, "Sapat na ba iyon?"
Si Elijah ay pinalaki din ng iba mula pa noong siya ay bata, at ang lahat ng kanyang pasensya sa buhay na ito ay ginugol sa paghabol kay Isabella.
Nakangiting tanong ni Maya, "Young Master, naaalala mo pa ba?"
Medyo paos ang boses ni Nicklaus, "Paano ko makakalimutan."
"Ano ang pakiramdam?"
"Mabango, malambot, makinis, at sobrang kasiya-siya."
"Hahaha——" Mas matalas ang tawa ni Maya sa tenga ni Isabella.
Sumimangot si Elijah at itinaas ang kanyang mga kamay para takpan ang kanyang tenga.
Mabilis siyang lumapit sa tenga niya at sinabing, "Iba ako sa kanya. Mabait akong lalaki. Tsaka puro mura lang ang mga babaeng pinag-uusapan nila."
Ang mga labi ni Isabella ay maputla at ang kanyang mukha ay napaka-tense.
mura?
hindi ba?
Itinulak niya ang kamay ni Elijah. Sobra talaga ang tingin niya sa sarili niya. Gusto niya ba talagang magkaroon ng romantikong pag-ibig?
Napatingin si Maya sa ekspresyon ni Isabella. "Elijah, hindi iyon ang sinabi ko. Lahat ay may kanya-kanyang kahirapan."
"Okay, madumi sa akin."
Kinuha ni Isabella ang isang tasa ng tsaa sa mesa at ibinuhos ito sa kanyang tiyan sa isang hininga. Ang mga luhang halos tumulo sa kanyang mga mata ay pinilit din niyang bumalik.
Tumayo siya at sinabing, "Excuse me, pupunta ako sa banyo."
Mabilis na lumabas si Isabella. Nang makahanap siya ng lugar para maghugas ng kamay, nakatanggap siya ng tawag mula kay Nicklaus.
Nag-alinlangan siya at sinagot ang tawag.
Isang boses ang nagmula sa loob, "I have the medicine now, you still want it?"
Sa isang kaluskos, itinulak ni Nicklaus ang isang kahon ng gamot sa harap ni Elijah, "Sa tingin ko si Ms. Isabella ay lubhang nababalisa."
Hindi inabot ni Elijah para kunin, "Nakita ko na ang kapatid niya, at pakiramdam ko...hindi na siya mabubuhay nang matagal."
"Bakit hindi mo subukan." Sinulyapan ni Nicklaus ang mobile phone sa kanyang kandungan, at nagpatuloy ang tawag.
"Who dares to try? Hindi ko kakayanin kung may mamatay." Ibinalik ni Elijah ang kahon ng gamot, "Kagat ka na lang at walang gamot. Huwag mo siyang bigyan ng pag-asa."
Nakikita ba ni Nicklaus na hindi siya sumuko, kaya gusto niyang saksakin ang puso niya at dumugo ito? Pagkatapos niyang ibaba ang telepono, sumalok siya ng isang dakot ng malamig na tubig para hugasan ang kanyang mukha.
Bumalik si Isabella sa bahay, at mabilis na hinila ito ni Elijah papunta sa isang upuan, "Pagkatapos ng hapunan, bibisitahin ko ang kapatid mo..."
"Hindi na kailangan," malamig na putol ni Isabella, "Huwag mo na akong makitang muli sa hinaharap."
"Bakit?"
"I don't want to continue with you. I tried hard, but I found that I could not like you. Sorry."
Nag-aalalang tumalon si Elijah, "Sabi mo gusto mo ako?"
"Mayroon kang magandang kondisyon, at sinubukan ko, ngunit hindi ito gumana."
Ang malamig na mga salita ni Isabella ay napakasakit, at kasama ng kanyang malamig na mukha, kahit si Nicklaus ay hindi masabi kung ang kanyang mga salita ay totoo o mali.
Ngunit nakaramdam ng hiya si Elijah, at nasa harap nila ang kanyang matalik na kaibigan.
Sa sobrang galit niya ay sinipa niya ang upuan, "If you have the guts, don't crawl to beg me in the future!"
Natamaan ng upuan ang mga binti ni Isabella, natumba ang babae at saglit itong hindi makatayo.
Umalis na si Elijah, at hindi na kailangang magtago si Maya sa pagkakataong ito. "Miss Isabella, may mga bagay... hindi pa alam ni Elijaj, di ba?"
"Hindi na niya kailangang malaman. Wala na akong kinalaman sa kanya."
Kinuha ni Isabella ang bag sa tabi niya at tumayo sa kabila ng matinding sakit. "Sabi mo itatago mo sa akin ang bagay na iyon."
Nagkibit-balikat si Maya. "I did it. Wala akong sinabi. You and I are the parties involved. I'm just a matchmaker at best."
Pagkaalis ni Isabella, nagsindi ng sigarilyo si Maya. "I'm a little too interested in this girl."
"Naglalaro lang," sabi ni Nicklaus, na may kaunting interes sa kanyang mga mata. "Huwag mong seryosohin."
"Huwag mong tingnan ang kanyang katawan na kasing lambot ng tubig na mapiga. I think she has a tough personality."
Hinawakan ni Nicklaus ang isang sigarilyo sa kanyang bibig, at ang apoy mula sa lighter ay nagliwanag sa kanyang mga mata. "I won't force her. Things like going to bed is only interesting when both of us willing."
Nawala agad ang init ng ulo niya, "I want to save your sister more than anyone else, she is like my own sister."Walang laman ang mga mata ni Isabella, tumingin siya kay Nicklaus, at sinalubong niya ang malamig at makitid na tingin ng lalaki.
Isinara ni Nicklaus ang menu sa kanyang kamay, "Maupo ka at magsalita kung may sasabihin ka."
Nasa isang restaurant sila kinabukasan. Sinubukan pa ring makigpaglapit ni Elijah kay Isabella, kahit ayaw na ng babae nito sa kanya.
Nang makita ito, pinindot ni Elijah ang balikat ni Isabella, at umupo ang dalawa sa tapat ni Nicklaus. Sinubukan pa ring isalba ni Elijah ang sarili. Kahit na may nangyari kahapon na hindi maganda.
"Ano ang ginagawa natin dito, Elijah?" tanong ni Isabella sa lalaki.
"Gusto kong kausapin nating dalawa ni Nicklaus."
Tinignan ng sobrang lamig ni Isabella si Elijah, "Saksi, walang kang kahihiyan ginugulo ba kita? Para humihingi ng gamot?"
Sinubukan ni Elijah na linawin ang sarili.
Ang mga salita ni Elijah ay puno ng kahulugan, "Wala kang kahihiyan."
Ramdam ni Isabella ang panggigipit mula sa lalaking kaharap nang hindi itinaas ang kanyang ulo.
Bigla, narinig niyang nagtanong si Nicklaus, "Kapaki-pakinabang ba ang gamot?"
Bumilis ang tibok ng puso ni Isabella, at ang kanyang kamay ay hindi namamalayan na hinawakan ang sulok ng kanyang damit. Mukhang naguguluhan si Elijah, "Sino ang tinatanong mo?"
Bahagyang itinaas ni Nicklaus ang kanyang baba kay Isabella.
Nakatutok ang mga mata ni Elijah sa kanya, "Saan mo nakuha ang gamot?"
Ang mga nerbiyos ni Isabella ay nag-aapoy sa bawat pulgada, at hinangaan ni Nicklaus ang kanyang pagkaligalig. Bigla niyang inangat ang ulo niya at tinitigan si Nicklaus.
Tila hindi siya natatakot sa anumang bagay, at ang pinakamasama ay ang pag-usapan ito.
Tila nakita siya ni Nicklaus, at nakita niyang bubuksan na niya ang kanyang bibig, "Ang tinanong ko ay kung epektibo ba ang mga gamot na ininom niya noon."Halos lumuwa ang mga mata si Elijah sa tanong ni Nicklaus, "Kung gagana ang gamot na iniinom ng kanyang kapatid, bakit kailangan kong magmakaawa sa iyo?"
Halos hindi marinig ang tawa niya, "Gusto mo ba talagang tulungan si Miss Isabella?"
"Kalokohan, ito ang magiging asawa ko."
Lalong misteryosong tumawa si Nicklaus, "Malapit na ang bisita ko, sabay tayong kumain."
Tatayo na sana si Isabella, ngunit pinigilan siya ni Elijah.
"Don't go, baka pumayag siya na bigyan ako ng gamot mamaya?"
Habang nag-uusap, dumating ang bisita ni Nicklaus.
Tumingala si Isabella at nakitang malinaw ang mukha ng kausap, at tinamaan siya ng kidlat.
Tumingin si Maya sa kanya, "Mukhang pamilyar sa akin ang babaeng ito."
"Talaga? Saan mo ako nakita?" tanong ni Nicklaus.
Tumingin si Maya sa kanya, pagkatapos ay tumingin kay Nicklaus.
Noong gabing iyon noong isang taon, si Isabella ay kasama niya. Ito ay tulad ng pagtapak sa impiyerno.
Naging mabilis ang paghinga ni Isabella.
Puno ng sama ng loob ang mukha ni Elijah, "Huwag kang magsalita ng kalokohan, malinis ang girlfriend ko!"
"Hey, Mr. Elijah, sabi ko lang parang familiar siya, hindi ko naman sinabing madumi siya."
Gusto ni Isabella na tumakas mula dito ngayon din. Napansin niya na ang mga mata ni Nicklaus at tumatama sa kanya nang walang prinsipyo, tulad ng isang kawit na kumukuha ng kanyang kamiseta.
Iniba ni Maya ang usapan at tumingin kay Nicklaus
"To be honest, I have seen so many women with these eyes, but the most attractive one is still the girl from a year ago."
Si Isabella ay tila sinakal ng kung sino.
Hindi niya kailangang magkaroon ng isang Isabella. Bukod dito, palagi siyang pinipigilan kapag gusto niyang maglaro ng ilang beses, at si Nicklaus ay nagsisimula nang maiinip.Uminom si Sheen ng gamot sa loob ng ilang araw na sunud-sunod, at ang kanyang espiritu ay bumuti nang bumuti. Nagawa pa niyang bumaba para mamasyal.Sa ikasampung araw, walang laman ang kahon ng gamot. Matapos hikayatin si Sheen na matulog, lumabas ng pinto si Isabella.Hindi niya alam kung ano ang sasabihin kapag pumunta siya sa Villa Esmeralda, ngunit mas gusto niyang lumuhod doon kaysa maghintay sa bahay para magkasakit ang kanyang kapatid.Walang elevator sa komunidad, kaya bumaba siya sa isang hagdan si Isabella.Umakyat ang isang lalaki at nilagpasan siya. Nakita ni Isabella na ang lalaki ay may hawak na balde sa kanyang kamay, na mukhang napakabigat.Hindi niya ito sineryoso. Nang makarating siya sa unang palapag, nakarinig siya ng marahas na katok sa pinto sa itaas.Biglang huminto si Xu Yanqing, at isan
Nanginginig si Isabella. Hindi niya alam kung patay na ba o buhay ang kapatid niya, at tensyonado na siya. Hinubad ni Nicklaus ang kanyang bathrobe, at ang kanyang tansong balat ay puno ng pagsalakay.Iniangat ni Isabella ang kanyang katawan pataas, at ang screen ng kanyang mobile phone ay kumikinang. Nakita pa niya ang pigura ng kanyang ina na nakaupo sa corridor.Tumingin ang ina ni Isabella kay Clark, "Excuse me... nakita mo ba ang anak ko?"Hinawakan ni Clark ang telepono at umiling, "Hindi, hindi ko siya nakita.""Pwede bang pansinin mo ako?" Hindi malakas ang mga salita ni Nicklaus, ngunit sapat na malakas ang mga ito para marinig sa kabilang dulo ng telepono.Nilunok ni Clark ang kanyang laway at tumayo nang mas malayo sa ina ni Isabella.Namumulaklak sa kanyang harapan ang kahinaan ni Isabella. Inikot ng mga daliri ni Nicklaus ang kanyang balikat isa-isa, at pagkatapos ay dumausdos pababa. Kahit saan siya magpunta, parang nagsindi ng apoy.Ang sakit at kasiyahan ay magkasama.
Hindi nakatulog ng maayos si Isabella buong gabi, at halos hindi na niya ipinikit ang kanyang mga mata sa madaling araw. Tag-ulan noon sa Linamon, at ang kalangitan sa labas ng bintana ay mamasa-masa at madilim. Ang matinis na tunog ng cell phone ang gumising kay Isabella, at nang tumingala siya, nakita niya si Nicklaus na nakatayo sa tabi ng kama, ang daliri nito ay dumudulas sa screen.Gumulong si Isabella at gumapang na tumayo, at nang makita niyang magsasalita na ito, ibinitin niya ang pulso ng lalaki gamit ang isang kamay at mabilis na inabot ang kabilang kamay para kunin ang telepono. Itinagilid niya ang ulo, hindi sigurado kung sasagutin nito ang tawag. Nagmamadaling ibinaba ni Isabella ang tawag.Ngunit sa loob ng tatlong segundo, muling tumunog ang tugtog na parang hinihimok siyang mamatay. Hinila niya ang manipis na kumot sa tabi niya para takpan ang sarili, at inilagay ang telepono sa tenga niya, "Hello, Mom.""Ano bang problema mo? Magdamag kang hindi bumalik. Saan ka nag
Bagama't magkaibigan ang dalawa, malinaw na nangunguna si Nicklaus kay Elijah.Ano ang masasabi niya nang sumugod siya? Pupunit ba niya ang kanyang mukha at akusahan si Nicklaus na nakitulog sa babaeng gusto niya?Sinabi na ni Isabella na inialay niya ang sarili sa kanya.Nalungkot si Elijah, "Maghintay ka lang, hindi ka magkakaroon ng magandang pagtatapos."Hindi niya hinarap si Nicklaus, ngunit inikot niya ang kanyang wheelchair at umalis.Ang pangungusap na binanggit niya ay lumabag sa bawal ni Nicklaus, at hindi na nangahas si Elijah na guluhin pa siya rito.Tinapos ni Nicklaus ang paghithit ng sigarilyo at lumabas mula sa likod ng screen. Nilampasan niya si Isabella nang walang sabi-sabi at lumabas. Dali-dali niyang sinundan ito, at pagdating nila sa parking lot, hindi siya pinapasok ni Nicklaus sa kotse.Bubuksan na sana ni Isabella ang pinto ng kotse, at ito ay naka-lock. Mula sa puntong ito, ay iniwan siya ng kotse. Ngunit ang kotse ay nagmamaneho ng napakabagal, at si Isabell
"Tingnan ko kung lumaki na ang mga bagay na dapat lumaki?"Si Isabella ay idiniin sa matigas na pader ng isang pares ng mga braso. "Maling tao ba ang nakilala mo?"Dahil manipis ang kanyang mga balikat, at dahil sa mahina niyang pagpupumiglas, isang malalim na buto ang lumabas. Ipinikit ni Isabella ang kanyang mga mata sa kawalan ng pag-asa. Matapos ang isang taon na hindi nagkita, naisip niyang hindi na siya maaalala ni Nicklaus.Sinabi ni Nicklaus ang bawat salita, "Sa kama na iyon noong isang taon, binilang ko ang pakikipagtalik ko sa iyo. 68 beses mong sinigaw ang pangalan ko. Ang ilan ay nasa hindi matiis na sakit, at ang ilan ay humihingi ng awa sa galit na galit."Naramdaman ni Isabella na parang may binalatan ang kanyang amerikana. Ang kahihiyan ng gabing iyon ay dumidiin sa kanyang ulo, na para siyang idiniin sa kumukulong tubig.Siguradong hindi niya ito makikilala."Hindi pa kita nakikita."Hindi kahit isang beses.Lumapit si Nicklaus sa kanyang mukha, at inilarawan ng kany
Naupo si Isabella sa isang itim na Bentley. Hindi siya umimik habang nasa daan. Ang kotse ay nagmaneho sa Villa Esmeralda at hindi nagtagal ay huminto sa harap ng gate.Itinaas niya ang kanyang talukap. Ang hakbang na ito ay maaaring humantong sa isang kalaliman, ngunit wala siyang pakialam."Master Nicklaus, kailan mabibili ang gamot?"Sinundan ni Isabella si Nicklaus sa kwarto. Pumasok ang lalaki sa kwarto at naglabas ng isang set ng damit sa cloakroom at iniabot sa kanya."Maligo ka na at magpalit ka na."Nilagay niya ang mga kamay niya sa likod niya, "Hindi naman...""Hindi ito ano?"Nakita siya ni Nicklaus sa isang sulyap, "You and Elijah are doing well?""Hindi pa kami nagsisimula.""Sayang iyon." Walang panghihinayang sa mga salita ni Nicklaus. Inihagis nito sa kanya ang mga damit, "Hugasan mo itong nakakadiri na amoy."Lahat ng nasa kahon ngayon ay naninigarilyo.Wala siyang choice kundi sumunod ngayon.Tumalikod si Isabella at pumasok sa banyo. Ang mga damit na ibinigay sa ka
Halos lumuhod si Isabella sa tabi ni Sheen. Nataranta siya at gusto niyang hilahin ang kapatid niya mula sa lupa."Sheen, huwag... huwag mo akong takutin."Nanginginig ang buong katawan ni Sheen, at ang mga bisita sa western restaurant ay natakot.Mahigpit na niyakap ni Isabella ang taong nasa kanyang mga bisig. Hindi malinaw ang sinabi ni Sheen, "Ate, iligtas mo ako... huwag mong hayaang may makakita sa akin... ng ganito."Hindi pa niya ito nagawa noon. Tumingin si Isabella sa waiter na nakatayo sa gilid, "Tumawag ng ambulansya, dali."Isang lalaki at isang babae ang dumaan, at si Sheen ay kumibot ng mas marahas, ang kanyang mga mata ay lumingon sa labas, at siya ay bumubula sa bibig.Naiinis na tinakpan ng babae ang bibig at ilong, "Ano iyan? Nakakadiri."Nagmamadaling hinubad ni Isabella ang kanyang coat at sinubukang takpan ang mukha ni Sheen.Sa oras na ito, isang boses ng lalaki ang bumungad, "Mag-ingat na kinakagat niya ang kanyang dila."Bilang nang matapos magsalita si Nickla
Napagtanto niya na napaatras si Nicklaus at gustong tumayo. Itinaas ng lalaki ang kanyang kamay at tinapik ang kanyang baywang, "Be obedient."Walang pagpipilian si Isabella kundi humiga.Naglakad si Nicklaus sa gilid na may dalang cue. Nang ibaba niya ang katawan ay nakita niya ang malalakas na muscles ng lalaki na umaabot sa bewang ng pantalon nito.Si Isabella ay ayaw sumuko at determinado siyang lumaban hanggang wakas."Ang pamilya Mercandejas at ang pamilya Montefalco inuugnay ng isang kasal. Kung ang mga larawang ito ay pinabuburo ng opinyon ng publiko, kahit na wala akong pakialam, kailangan kong isaalang-alang ang mga mata ng ibang tao kapag naglalakad sa kalye, tama ba?"Hindi siya pinabayaan ni Nicklaus na bumangon. Si Isabella ay nahiga nang masunurin. Natamaan niya ng malakas ang pulang table tennis ball at mabilis na gumulong.Kung tumama ito sa ulo ni Isabella, siguradong sasakit ito. Ikinuyom niya ang kanyang mga palad, at ang isang pakiramdam ng hiya ay lumabas mula sa
Bagama't magkaibigan ang dalawa, malinaw na nangunguna si Nicklaus kay Elijah.Ano ang masasabi niya nang sumugod siya? Pupunit ba niya ang kanyang mukha at akusahan si Nicklaus na nakitulog sa babaeng gusto niya?Sinabi na ni Isabella na inialay niya ang sarili sa kanya.Nalungkot si Elijah, "Maghintay ka lang, hindi ka magkakaroon ng magandang pagtatapos."Hindi niya hinarap si Nicklaus, ngunit inikot niya ang kanyang wheelchair at umalis.Ang pangungusap na binanggit niya ay lumabag sa bawal ni Nicklaus, at hindi na nangahas si Elijah na guluhin pa siya rito.Tinapos ni Nicklaus ang paghithit ng sigarilyo at lumabas mula sa likod ng screen. Nilampasan niya si Isabella nang walang sabi-sabi at lumabas. Dali-dali niyang sinundan ito, at pagdating nila sa parking lot, hindi siya pinapasok ni Nicklaus sa kotse.Bubuksan na sana ni Isabella ang pinto ng kotse, at ito ay naka-lock. Mula sa puntong ito, ay iniwan siya ng kotse. Ngunit ang kotse ay nagmamaneho ng napakabagal, at si Isabell
Hindi nakatulog ng maayos si Isabella buong gabi, at halos hindi na niya ipinikit ang kanyang mga mata sa madaling araw. Tag-ulan noon sa Linamon, at ang kalangitan sa labas ng bintana ay mamasa-masa at madilim. Ang matinis na tunog ng cell phone ang gumising kay Isabella, at nang tumingala siya, nakita niya si Nicklaus na nakatayo sa tabi ng kama, ang daliri nito ay dumudulas sa screen.Gumulong si Isabella at gumapang na tumayo, at nang makita niyang magsasalita na ito, ibinitin niya ang pulso ng lalaki gamit ang isang kamay at mabilis na inabot ang kabilang kamay para kunin ang telepono. Itinagilid niya ang ulo, hindi sigurado kung sasagutin nito ang tawag. Nagmamadaling ibinaba ni Isabella ang tawag.Ngunit sa loob ng tatlong segundo, muling tumunog ang tugtog na parang hinihimok siyang mamatay. Hinila niya ang manipis na kumot sa tabi niya para takpan ang sarili, at inilagay ang telepono sa tenga niya, "Hello, Mom.""Ano bang problema mo? Magdamag kang hindi bumalik. Saan ka nag
Nanginginig si Isabella. Hindi niya alam kung patay na ba o buhay ang kapatid niya, at tensyonado na siya. Hinubad ni Nicklaus ang kanyang bathrobe, at ang kanyang tansong balat ay puno ng pagsalakay.Iniangat ni Isabella ang kanyang katawan pataas, at ang screen ng kanyang mobile phone ay kumikinang. Nakita pa niya ang pigura ng kanyang ina na nakaupo sa corridor.Tumingin ang ina ni Isabella kay Clark, "Excuse me... nakita mo ba ang anak ko?"Hinawakan ni Clark ang telepono at umiling, "Hindi, hindi ko siya nakita.""Pwede bang pansinin mo ako?" Hindi malakas ang mga salita ni Nicklaus, ngunit sapat na malakas ang mga ito para marinig sa kabilang dulo ng telepono.Nilunok ni Clark ang kanyang laway at tumayo nang mas malayo sa ina ni Isabella.Namumulaklak sa kanyang harapan ang kahinaan ni Isabella. Inikot ng mga daliri ni Nicklaus ang kanyang balikat isa-isa, at pagkatapos ay dumausdos pababa. Kahit saan siya magpunta, parang nagsindi ng apoy.Ang sakit at kasiyahan ay magkasama.
Hindi niya kailangang magkaroon ng isang Isabella. Bukod dito, palagi siyang pinipigilan kapag gusto niyang maglaro ng ilang beses, at si Nicklaus ay nagsisimula nang maiinip.Uminom si Sheen ng gamot sa loob ng ilang araw na sunud-sunod, at ang kanyang espiritu ay bumuti nang bumuti. Nagawa pa niyang bumaba para mamasyal.Sa ikasampung araw, walang laman ang kahon ng gamot. Matapos hikayatin si Sheen na matulog, lumabas ng pinto si Isabella.Hindi niya alam kung ano ang sasabihin kapag pumunta siya sa Villa Esmeralda, ngunit mas gusto niyang lumuhod doon kaysa maghintay sa bahay para magkasakit ang kanyang kapatid.Walang elevator sa komunidad, kaya bumaba siya sa isang hagdan si Isabella.Umakyat ang isang lalaki at nilagpasan siya. Nakita ni Isabella na ang lalaki ay may hawak na balde sa kanyang kamay, na mukhang napakabigat.Hindi niya ito sineryoso. Nang makarating siya sa unang palapag, nakarinig siya ng marahas na katok sa pinto sa itaas.Biglang huminto si Xu Yanqing, at isan
Binawi ni Isabella ang kanyang kamay.Tuwang-tuwang humakbang si Elijah, "Let's make it clear today. Tanungin mo siya nang personal, sinusubukan ko lang bang lokohin ka, o hindi ka niya kayang bigyan ng gamot?"Hindi pinangarap ni Elijah na narinig ni Isabella ang sinabi niya kay Nicklaus kagabi. Gusto niyang umalis, ngunit pinigilan muli ni Elijah."Sige magtanong ka."Matigas ang mukha ni Isabella, "Sapat na ba iyon?"Si Elijah ay pinalaki din ng iba mula pa noong siya ay bata, at ang lahat ng kanyang pasensya sa buhay na ito ay ginugol sa paghabol kay Isabella.Nakangiting tanong ni Maya, "Young Master, naaalala mo pa ba?"Medyo paos ang boses ni Nicklaus, "Paano ko makakalimutan.""Ano ang pakiramdam?""Mabango, malambot, makinis, at sobrang kasiya-siya.""Hahaha——" Mas matalas ang tawa ni Maya sa tenga ni Isabella.Sumimangot si Elijah at itinaas ang kanyang mga kamay para takpan ang kanyang tenga.Mabilis siyang lumapit sa tenga niya at sinabing, "Iba ako sa kanya. Mabait akong
Nagtatatalon ang mga ngipin ni Isabella. Habang nagpupumiglas ang ngipin niya ay lalo siyang nanginginig.Frustration na sabi ni Elijah, "Nangako na ako sa kanya! Paano ko ipapaliwanag sa kanya?"Bumagsak ang boses ni Nicklaus sa ulo ni Isabella, "Sabihin mo lang na hindi kita ibibigay."Napaisip naman ang lalaki sa labas. Kung si Sheen ay hindi maliligtas pagkatapos uminom ng gamot, makakasama pa kaya niya si Isabella?Hindi niya ito mailigtas, ngunit hindi siya maaaring maging 'kasabwat'.Paatras na ang mga yabag at hindi nagtagal ay umatras sa labas ng silid.Mahinahong humakbang si Clark, "Mr. Laurel, magkita na lang tayo sa susunod na araw."Hindi inaasahan ni Isabella na aalis si Elijah ng ganito. Nang magambala siya at umatras, tumama ang kanyang mga paa sa gilid ng bathtub at nahulog siya sa tubig.Binasa ng umaapaw na tubig ang pantalon ni Nicklaus, at sa isang iglap ay lumabas siya sa tubig, "I'm sorry."Medyo namumula ang mga mata ni Isabella. Hinubad ni Nicklaus ang kanyan
Napagtanto niya na napaatras si Nicklaus at gustong tumayo. Itinaas ng lalaki ang kanyang kamay at tinapik ang kanyang baywang, "Be obedient."Walang pagpipilian si Isabella kundi humiga.Naglakad si Nicklaus sa gilid na may dalang cue. Nang ibaba niya ang katawan ay nakita niya ang malalakas na muscles ng lalaki na umaabot sa bewang ng pantalon nito.Si Isabella ay ayaw sumuko at determinado siyang lumaban hanggang wakas."Ang pamilya Mercandejas at ang pamilya Montefalco inuugnay ng isang kasal. Kung ang mga larawang ito ay pinabuburo ng opinyon ng publiko, kahit na wala akong pakialam, kailangan kong isaalang-alang ang mga mata ng ibang tao kapag naglalakad sa kalye, tama ba?"Hindi siya pinabayaan ni Nicklaus na bumangon. Si Isabella ay nahiga nang masunurin. Natamaan niya ng malakas ang pulang table tennis ball at mabilis na gumulong.Kung tumama ito sa ulo ni Isabella, siguradong sasakit ito. Ikinuyom niya ang kanyang mga palad, at ang isang pakiramdam ng hiya ay lumabas mula sa
Halos lumuhod si Isabella sa tabi ni Sheen. Nataranta siya at gusto niyang hilahin ang kapatid niya mula sa lupa."Sheen, huwag... huwag mo akong takutin."Nanginginig ang buong katawan ni Sheen, at ang mga bisita sa western restaurant ay natakot.Mahigpit na niyakap ni Isabella ang taong nasa kanyang mga bisig. Hindi malinaw ang sinabi ni Sheen, "Ate, iligtas mo ako... huwag mong hayaang may makakita sa akin... ng ganito."Hindi pa niya ito nagawa noon. Tumingin si Isabella sa waiter na nakatayo sa gilid, "Tumawag ng ambulansya, dali."Isang lalaki at isang babae ang dumaan, at si Sheen ay kumibot ng mas marahas, ang kanyang mga mata ay lumingon sa labas, at siya ay bumubula sa bibig.Naiinis na tinakpan ng babae ang bibig at ilong, "Ano iyan? Nakakadiri."Nagmamadaling hinubad ni Isabella ang kanyang coat at sinubukang takpan ang mukha ni Sheen.Sa oras na ito, isang boses ng lalaki ang bumungad, "Mag-ingat na kinakagat niya ang kanyang dila."Bilang nang matapos magsalita si Nickla
Naupo si Isabella sa isang itim na Bentley. Hindi siya umimik habang nasa daan. Ang kotse ay nagmaneho sa Villa Esmeralda at hindi nagtagal ay huminto sa harap ng gate.Itinaas niya ang kanyang talukap. Ang hakbang na ito ay maaaring humantong sa isang kalaliman, ngunit wala siyang pakialam."Master Nicklaus, kailan mabibili ang gamot?"Sinundan ni Isabella si Nicklaus sa kwarto. Pumasok ang lalaki sa kwarto at naglabas ng isang set ng damit sa cloakroom at iniabot sa kanya."Maligo ka na at magpalit ka na."Nilagay niya ang mga kamay niya sa likod niya, "Hindi naman...""Hindi ito ano?"Nakita siya ni Nicklaus sa isang sulyap, "You and Elijah are doing well?""Hindi pa kami nagsisimula.""Sayang iyon." Walang panghihinayang sa mga salita ni Nicklaus. Inihagis nito sa kanya ang mga damit, "Hugasan mo itong nakakadiri na amoy."Lahat ng nasa kahon ngayon ay naninigarilyo.Wala siyang choice kundi sumunod ngayon.Tumalikod si Isabella at pumasok sa banyo. Ang mga damit na ibinigay sa ka