Binawi ni Isabella ang kanyang kamay.
Tuwang-tuwang humakbang si Elijah, "Let's make it clear today. Tanungin mo siya nang personal, sinusubukan ko lang bang lokohin ka, o hindi ka niya kayang bigyan ng gamot?"
Hindi pinangarap ni Elijah na narinig ni Isabella ang sinabi niya kay Nicklaus kagabi. Gusto niyang umalis, ngunit pinigilan muli ni Elijah.
"Sige magtanong ka."
Matigas ang mukha ni Isabella, "Sapat na ba iyon?"
Si Elijah ay pinalaki din ng iba mula pa noong siya ay bata, at ang lahat ng kanyang pasensya sa buhay na ito ay ginugol sa paghabol kay Isabella.
Nakangiting tanong ni Maya, "Young Master, naaalala mo pa ba?"
Medyo paos ang boses ni Nicklaus, "Paano ko makakalimutan."
"Ano ang pakiramdam?"
"Mabango, malambot, makinis, at sobrang kasiya-siya."
"Hahaha——" Mas matalas ang tawa ni Maya sa tenga ni Isabella.
Sumimangot si Elijah at itinaas ang kanyang mga kamay para takpan ang kanyang tenga.
Mabilis siyang lumapit sa tenga niya at sinabing, "Iba ako sa kanya. Mabait akong lalaki. Tsaka puro mura lang ang mga babaeng pinag-uusapan nila."
Ang mga labi ni Isabella ay maputla at ang kanyang mukha ay napaka-tense.
mura?
hindi ba?
Itinulak niya ang kamay ni Elijah. Sobra talaga ang tingin niya sa sarili niya. Gusto niya ba talagang magkaroon ng romantikong pag-ibig?
Napatingin si Maya sa ekspresyon ni Isabella. "Elijah, hindi iyon ang sinabi ko. Lahat ay may kanya-kanyang kahirapan."
"Okay, madumi sa akin."
Kinuha ni Isabella ang isang tasa ng tsaa sa mesa at ibinuhos ito sa kanyang tiyan sa isang hininga. Ang mga luhang halos tumulo sa kanyang mga mata ay pinilit din niyang bumalik.
Tumayo siya at sinabing, "Excuse me, pupunta ako sa banyo."
Mabilis na lumabas si Isabella. Nang makahanap siya ng lugar para maghugas ng kamay, nakatanggap siya ng tawag mula kay Nicklaus.
Nag-alinlangan siya at sinagot ang tawag.
Isang boses ang nagmula sa loob, "I have the medicine now, you still want it?"
Sa isang kaluskos, itinulak ni Nicklaus ang isang kahon ng gamot sa harap ni Elijah, "Sa tingin ko si Ms. Isabella ay lubhang nababalisa."
Hindi inabot ni Elijah para kunin, "Nakita ko na ang kapatid niya, at pakiramdam ko...hindi na siya mabubuhay nang matagal."
"Bakit hindi mo subukan." Sinulyapan ni Nicklaus ang mobile phone sa kanyang kandungan, at nagpatuloy ang tawag.
"Who dares to try? Hindi ko kakayanin kung may mamatay." Ibinalik ni Elijah ang kahon ng gamot, "Kagat ka na lang at walang gamot. Huwag mo siyang bigyan ng pag-asa."
Nakikita ba ni Nicklaus na hindi siya sumuko, kaya gusto niyang saksakin ang puso niya at dumugo ito? Pagkatapos niyang ibaba ang telepono, sumalok siya ng isang dakot ng malamig na tubig para hugasan ang kanyang mukha.
Bumalik si Isabella sa bahay, at mabilis na hinila ito ni Elijah papunta sa isang upuan, "Pagkatapos ng hapunan, bibisitahin ko ang kapatid mo..."
"Hindi na kailangan," malamig na putol ni Isabella, "Huwag mo na akong makitang muli sa hinaharap."
"Bakit?"
"I don't want to continue with you. I tried hard, but I found that I could not like you. Sorry."
Nag-aalalang tumalon si Elijah, "Sabi mo gusto mo ako?"
"Mayroon kang magandang kondisyon, at sinubukan ko, ngunit hindi ito gumana."
Ang malamig na mga salita ni Isabella ay napakasakit, at kasama ng kanyang malamig na mukha, kahit si Nicklaus ay hindi masabi kung ang kanyang mga salita ay totoo o mali.
Ngunit nakaramdam ng hiya si Elijah, at nasa harap nila ang kanyang matalik na kaibigan.
Sa sobrang galit niya ay sinipa niya ang upuan, "If you have the guts, don't crawl to beg me in the future!"
Natamaan ng upuan ang mga binti ni Isabella, natumba ang babae at saglit itong hindi makatayo.
Umalis na si Elijah, at hindi na kailangang magtago si Maya sa pagkakataong ito. "Miss Isabella, may mga bagay... hindi pa alam ni Elijaj, di ba?"
"Hindi na niya kailangang malaman. Wala na akong kinalaman sa kanya."
Kinuha ni Isabella ang bag sa tabi niya at tumayo sa kabila ng matinding sakit. "Sabi mo itatago mo sa akin ang bagay na iyon."
Nagkibit-balikat si Maya. "I did it. Wala akong sinabi. You and I are the parties involved. I'm just a matchmaker at best."
Pagkaalis ni Isabella, nagsindi ng sigarilyo si Maya. "I'm a little too interested in this girl."
"Naglalaro lang," sabi ni Nicklaus, na may kaunting interes sa kanyang mga mata. "Huwag mong seryosohin."
"Huwag mong tingnan ang kanyang katawan na kasing lambot ng tubig na mapiga. I think she has a tough personality."
Hinawakan ni Nicklaus ang isang sigarilyo sa kanyang bibig, at ang apoy mula sa lighter ay nagliwanag sa kanyang mga mata. "I won't force her. Things like going to bed is only interesting when both of us willing."
Nawala agad ang init ng ulo niya, "I want to save your sister more than anyone else, she is like my own sister."Walang laman ang mga mata ni Isabella, tumingin siya kay Nicklaus, at sinalubong niya ang malamig at makitid na tingin ng lalaki.
Isinara ni Nicklaus ang menu sa kanyang kamay, "Maupo ka at magsalita kung may sasabihin ka."
Nasa isang restaurant sila kinabukasan. Sinubukan pa ring makigpaglapit ni Elijah kay Isabella, kahit ayaw na ng babae nito sa kanya.
Nang makita ito, pinindot ni Elijah ang balikat ni Isabella, at umupo ang dalawa sa tapat ni Nicklaus. Sinubukan pa ring isalba ni Elijah ang sarili. Kahit na may nangyari kahapon na hindi maganda.
"Ano ang ginagawa natin dito, Elijah?" tanong ni Isabella sa lalaki.
"Gusto kong kausapin nating dalawa ni Nicklaus."
Tinignan ng sobrang lamig ni Isabella si Elijah, "Saksi, walang kang kahihiyan ginugulo ba kita? Para humihingi ng gamot?"
Sinubukan ni Elijah na linawin ang sarili.
Ang mga salita ni Elijah ay puno ng kahulugan, "Wala kang kahihiyan."
Ramdam ni Isabella ang panggigipit mula sa lalaking kaharap nang hindi itinaas ang kanyang ulo.
Bigla, narinig niyang nagtanong si Nicklaus, "Kapaki-pakinabang ba ang gamot?"
Bumilis ang tibok ng puso ni Isabella, at ang kanyang kamay ay hindi namamalayan na hinawakan ang sulok ng kanyang damit. Mukhang naguguluhan si Elijah, "Sino ang tinatanong mo?"
Bahagyang itinaas ni Nicklaus ang kanyang baba kay Isabella.
Nakatutok ang mga mata ni Elijah sa kanya, "Saan mo nakuha ang gamot?"
Ang mga nerbiyos ni Isabella ay nag-aapoy sa bawat pulgada, at hinangaan ni Nicklaus ang kanyang pagkaligalig. Bigla niyang inangat ang ulo niya at tinitigan si Nicklaus.
Tila hindi siya natatakot sa anumang bagay, at ang pinakamasama ay ang pag-usapan ito.
Tila nakita siya ni Nicklaus, at nakita niyang bubuksan na niya ang kanyang bibig, "Ang tinanong ko ay kung epektibo ba ang mga gamot na ininom niya noon."Halos lumuwa ang mga mata si Elijah sa tanong ni Nicklaus, "Kung gagana ang gamot na iniinom ng kanyang kapatid, bakit kailangan kong magmakaawa sa iyo?"
Halos hindi marinig ang tawa niya, "Gusto mo ba talagang tulungan si Miss Isabella?"
"Kalokohan, ito ang magiging asawa ko."
Lalong misteryosong tumawa si Nicklaus, "Malapit na ang bisita ko, sabay tayong kumain."
Tatayo na sana si Isabella, ngunit pinigilan siya ni Elijah.
"Don't go, baka pumayag siya na bigyan ako ng gamot mamaya?"
Habang nag-uusap, dumating ang bisita ni Nicklaus.
Tumingala si Isabella at nakitang malinaw ang mukha ng kausap, at tinamaan siya ng kidlat.
Tumingin si Maya sa kanya, "Mukhang pamilyar sa akin ang babaeng ito."
"Talaga? Saan mo ako nakita?" tanong ni Nicklaus.
Tumingin si Maya sa kanya, pagkatapos ay tumingin kay Nicklaus.
Noong gabing iyon noong isang taon, si Isabella ay kasama niya. Ito ay tulad ng pagtapak sa impiyerno.
Naging mabilis ang paghinga ni Isabella.
Puno ng sama ng loob ang mukha ni Elijah, "Huwag kang magsalita ng kalokohan, malinis ang girlfriend ko!"
"Hey, Mr. Elijah, sabi ko lang parang familiar siya, hindi ko naman sinabing madumi siya."
Gusto ni Isabella na tumakas mula dito ngayon din. Napansin niya na ang mga mata ni Nicklaus at tumatama sa kanya nang walang prinsipyo, tulad ng isang kawit na kumukuha ng kanyang kamiseta.
Iniba ni Maya ang usapan at tumingin kay Nicklaus
"To be honest, I have seen so many women with these eyes, but the most attractive one is still the girl from a year ago."
Si Isabella ay tila sinakal ng kung sino.
Hindi niya kailangang magkaroon ng isang Isabella. Bukod dito, palagi siyang pinipigilan kapag gusto niyang maglaro ng ilang beses, at si Nicklaus ay nagsisimula nang maiinip.Uminom si Sheen ng gamot sa loob ng ilang araw na sunud-sunod, at ang kanyang espiritu ay bumuti nang bumuti. Nagawa pa niyang bumaba para mamasyal.Sa ikasampung araw, walang laman ang kahon ng gamot. Matapos hikayatin si Sheen na matulog, lumabas ng pinto si Isabella.Hindi niya alam kung ano ang sasabihin kapag pumunta siya sa Villa Esmeralda, ngunit mas gusto niyang lumuhod doon kaysa maghintay sa bahay para magkasakit ang kanyang kapatid.Walang elevator sa komunidad, kaya bumaba siya sa isang hagdan si Isabella.Umakyat ang isang lalaki at nilagpasan siya. Nakita ni Isabella na ang lalaki ay may hawak na balde sa kanyang kamay, na mukhang napakabigat.Hindi niya ito sineryoso. Nang makarating siya sa unang palapag, nakarinig siya ng marahas na katok sa pinto sa itaas.Biglang huminto si Xu Yanqing, at isan
Nanginginig si Isabella. Hindi niya alam kung patay na ba o buhay ang kapatid niya, at tensyonado na siya. Hinubad ni Nicklaus ang kanyang bathrobe, at ang kanyang tansong balat ay puno ng pagsalakay.Iniangat ni Isabella ang kanyang katawan pataas, at ang screen ng kanyang mobile phone ay kumikinang. Nakita pa niya ang pigura ng kanyang ina na nakaupo sa corridor.Tumingin ang ina ni Isabella kay Clark, "Excuse me... nakita mo ba ang anak ko?"Hinawakan ni Clark ang telepono at umiling, "Hindi, hindi ko siya nakita.""Pwede bang pansinin mo ako?" Hindi malakas ang mga salita ni Nicklaus, ngunit sapat na malakas ang mga ito para marinig sa kabilang dulo ng telepono.Nilunok ni Clark ang kanyang laway at tumayo nang mas malayo sa ina ni Isabella.Namumulaklak sa kanyang harapan ang kahinaan ni Isabella. Inikot ng mga daliri ni Nicklaus ang kanyang balikat isa-isa, at pagkatapos ay dumausdos pababa. Kahit saan siya magpunta, parang nagsindi ng apoy.Ang sakit at kasiyahan ay magkasama.
Hindi nakatulog ng maayos si Isabella buong gabi, at halos hindi na niya ipinikit ang kanyang mga mata sa madaling araw. Tag-ulan noon sa Linamon, at ang kalangitan sa labas ng bintana ay mamasa-masa at madilim. Ang matinis na tunog ng cell phone ang gumising kay Isabella, at nang tumingala siya, nakita niya si Nicklaus na nakatayo sa tabi ng kama, ang daliri nito ay dumudulas sa screen.Gumulong si Isabella at gumapang na tumayo, at nang makita niyang magsasalita na ito, ibinitin niya ang pulso ng lalaki gamit ang isang kamay at mabilis na inabot ang kabilang kamay para kunin ang telepono. Itinagilid niya ang ulo, hindi sigurado kung sasagutin nito ang tawag. Nagmamadaling ibinaba ni Isabella ang tawag.Ngunit sa loob ng tatlong segundo, muling tumunog ang tugtog na parang hinihimok siyang mamatay. Hinila niya ang manipis na kumot sa tabi niya para takpan ang sarili, at inilagay ang telepono sa tenga niya, "Hello, Mom.""Ano bang problema mo? Magdamag kang hindi bumalik. Saan ka nag
Bagama't magkaibigan ang dalawa, malinaw na nangunguna si Nicklaus kay Elijah.Ano ang masasabi niya nang sumugod siya? Pupunit ba niya ang kanyang mukha at akusahan si Nicklaus na nakitulog sa babaeng gusto niya?Sinabi na ni Isabella na inialay niya ang sarili sa kanya.Nalungkot si Elijah, "Maghintay ka lang, hindi ka magkakaroon ng magandang pagtatapos."Hindi niya hinarap si Nicklaus, ngunit inikot niya ang kanyang wheelchair at umalis.Ang pangungusap na binanggit niya ay lumabag sa bawal ni Nicklaus, at hindi na nangahas si Elijah na guluhin pa siya rito.Tinapos ni Nicklaus ang paghithit ng sigarilyo at lumabas mula sa likod ng screen. Nilampasan niya si Isabella nang walang sabi-sabi at lumabas. Dali-dali niyang sinundan ito, at pagdating nila sa parking lot, hindi siya pinapasok ni Nicklaus sa kotse.Bubuksan na sana ni Isabella ang pinto ng kotse, at ito ay naka-lock. Mula sa puntong ito, ay iniwan siya ng kotse. Ngunit ang kotse ay nagmamaneho ng napakabagal, at si Isabell
Si Isabella ay hindi nangahas na mag-isip at umatras. Para bang hindi makapaniwala ang babae na nalaman.'Ano ang kinalaman ni Nicklaus sa nangyari sa pamilya ni Melissa?' ani ng isipan ko.Nakita ni Isabella ang mga instrument sa tabi ng kama. Si Melissa ay mukhang hindi tulog. Ang 'buhay na patay' na binanggit ni Elijah ay dapat mangahulugan ng vegetative state.Nakita ni Nicklaus na nakatayo siya roon nang hindi gumagalaw. "Hintayin mo ako sa labas.""Okay." Wala sa sariling ani ng babae.Ang buong kama ay napapaligiran ng puting gasa, at pinalamutian ito na parang kwarto ng isang maliit na prinsesa."Hindi ka pa ba aalis?"Inihakbang ni Isabella ang kanyang mga paa, naglakad siya palabas, humanap ng upuan at umupo. Walang laman at malamig ang koridor. Naghintay si Isabella ng mahigit isang oras, ngunit hindi lumabas si Nicklaus.Napatitig siya sa nakasarang pinto ng ward, at saglit lang, talagang nakita niya ang lambing sa mga mata ni Nicklaus. 'Para bang ibang tao ang Nicklaus n
Hindi nangahas si Isabella na tumingin kay Nicklaus. Kahit na ang mukha niya ay pininturahan, hindi siya bulag. Inilibot ni Rob ang kanyang mga mata sa lahat na parang pumipili siya ng mga kalakal, at sa wakas ay tumayo sa harap ni Isabella.Ang kanyang mga mata ay nakatuon kay Isabella, at hindi na siya makalayo, "Ang kagandahang dito, siya ay mukhang malambot at kaakit-akit sa unang tingin."Nakatuon si Nicklaus sa paglalaro ng baraha, at biglang nagsabi, "Rob, ang pagnanasa ay isang kutsilyo na nakasabit sa iyong ulo. Iniisip mo pa rin ang tungkol sa mga babae sa oras na ito?""Sir Klaus, ito ay tinatawag na libangan.""Hindi ka ba natatakot na may halong reporter dito?"Nagulat si Isabella sa sinabi ni Nicklaus at bumuhos ang malamig na pawis. Ang mga taong ito ay pinaka-ayaw sa mga reporter. Kung talagang ilalantad siya, tiyak na hindi magiging maganda ang kanyang katapusan.Nagising si Rob sa kanyang mga salita. Hinawakan niya ang kanyang makintab na noo at saka ngumisi ng masam
Nilunok ni Rob ang kanyang lalamunan, "Sir Klaus,"Hindi komportable si Isabella, ngunit hindi siya nangahas na kumilos. Tinitigan niya ang harapan ni Nicklaus at nakita niyang inabot nito ang kanyang suit at hinugot ang laylayan ng kanyang t-shirt na nakasukbit sa bewang nito.Kitang-kita ang kanyang mga kalamnan sa tiyan sa tabi ng kanyang baywang. Ibinaling ni Isabella ang kanyang ulo sa kabilang panig dahil sa takot. Ang kanyang ulo ay nagpabalik-balik sa ilalim ng suit nito, na napakalinaw.Si Nicklaus ay nakikipag-usap sa ilang tao sa tabi niya. Halos malagutan ng hininga si Isabella at gustong ilabas ang kanyang ulo. Bahagyang tinapik ni Nicklaus ang kanyang ulo at nagbabala, "Mag-ingat ka o bubunutin ko ang iyong mga ngipin."Isang sunod-sunod na tunog ng panunukso ang umabot sa tainga ni Isabella, at humiga siya sa kanyang mga binti at hindi gumagalaw. Pagkaraan ng mahabang panahon, aalis na si Nicklaus, kaya hinubad niya ang suit na nakatakip sa mukha ni Isabella.Yumuko at
Hindi inaasahan ni Isabella na may mangangahas na hawakan ang telepono ni Nicklaus."May kailangan lang akong sabihin sa kanya.""Oh, sino ka?"Huminto siya, at sinabing, "Ang pangalan ko ay Isabella."Mayroong ilang mga pag-uusap sa kabilang dulo ng telepono, at parang paparating na si Nicklaus.Napakahina ng boses ng babae, "Hinahanap ka daw niya, baka urgent."Kinuha ni Nicklaus ang telepono at tiningnan ang caller ID. Hindi niya na-save ang numero ni Isabella, at isang string ng mga numero ang lumabas sa screen."Maling numero yata ito.""Hindi, sabi niya hinahanap ka niya."Narinig ni Isabella na napakalayo ng tono ni Nicklaus, "Huwag kang mag-alala, pumunta lang siya para humingi ng gamot." Pagkatapos noon ay ibinaba na ang telepono.Humihingi ng gamot, ang paglalarawan ay talagang angkop. Sinulyapan niya kay Carmilo na kumakain ng almusal sa tabi niya, "Ganyan ba kayong lahat na lalaki? Bago mo makuha ito, puno ka na ng sigasig, ngunit kapag nakuha mo na ito, sa tingin mo ay wa
Malinaw din itong nakita ni Melissa."Hindi kaya ito ay..."Tiningnan niya ang mukha ni Nicklaus at mabilis na sinabi, "Kami lang ni Nicklaus ang nasa silid na ito, hindi mo ba nakita?"Talagang hindi naniniwala si Lloyd, "Masyadong tuso ang babaeng ito. Kung talagang nagtatago siya dito, natatakot akong saktan ka niya.""Ibig mong sabihin, pumasok siya dito," biglang sabi ni Melissa, tumingin sa paligid."Hanggang sa itaas na palapag hinabol ng mga tao ko ang babaeng ito. Kung hindi pa pansamantalang isinara ang pagbabantay dito, hindi ako mangangahas na istorbohin ang young master," sabi ni Lloyd, ang kanyang mga mata ay nakatingin sa direksyon ng banyo.Binigyan siya ni Melissa ng pagkakataong ito, "Kung hindi ka naniniwala, hanapin mo hangga't gusto mo."Napabuntong-hininga si Lloyd at lumakad. Si Isabella ay hindi nangahas na huminga. Kung siya ay matagpuan niya sa oras na ito, ano ang mangyayari sa kanya.Itinulak ng lalaki ang pinto ng banyo, hindi man lang binitawan ang isa
Tinitigan ni Nicklaus ang tablecloth, "Lisa, hindi ba tayo makakain ng masarap?""Kaswal ko lang sinabi. Alam mo kung anong klaseng babae ang pinakaayaw ni Tita Flor."Malamig pa rin ang mga mata ni Nicklaus, at namumuo ang bahagyang displeasure sa kanyang ilalim."Mrs. Mercandejas is not so idle as to come and take care of such things."Nakita ni Melissa na magaan ang kanyang tono at tila hindi siya galit, kaya huminga siya ng malalim at nagpatuloy, "Nicklaus, dapat kang magpalit ng iba, tanggap ko naman na hindi pa talaga ako magaling, at ayaw mo akong ma-stress. Tanggap ko iyon. kahit sino, ngunit wag lang si Isabella."Dinampot ni Nicklaus ang baso ng tubig sa mesa, uminom, at saka dahan-dahang sinabi."Bakit?"Dahil nagpapanic si Melissa, hindi siya natatakot sa sinuman, ngunit si Isabella, "Natatakot akong mahawaan ka niya ng maruming sakit. Alam ko na madami siyang lalaki. Kaya baka mahawa ka sa kanya."Ang boses ni Melissa, na walang saplot, ay parang pinakamalakas na sampal s
Si Isabella ay hindi nangahas na lumabas, kaya maaari lamang niyang tanggapin ang anumang sinabi nito.Sa wakas ay itinaas ni Nicklaus ang kanyang mga mata nang tamad, "Halfway done, ano ang ibig sabihin nito?"Itinaas ni Isabella ang kanyang mga tainga, hindi siya naniniwala na hindi niya naiintindihan ang ibig sabihin nito.Kailangan niyang itanong, ano ang ibig sabihin nito?"Ito na ang huling hakbang, si Lloyd Lopes ay sabik na sabik na ngayon, kailangan niya ang babaeng iyon."Inihagis ni Nicklaus ang menu sa mesa, ang kanyang mukha ay madilim at nakakatakot, "Wala akong nakitang babae, lumabas ka na.""Pero..." Walang ibang mapagtataguan sa buong itaas na palapag.Sinulyapan ni Clark ang mga taong iyon ng masama, "Umalis ka na bago pa kita paalisin."Galit na binawi ng lalaki ang kanyang tingin, isinara ang pinto, at inutusan ang mga tao sa paligid niya, "Harangan mo ang elevator at ang pasukan sa koridor para sa akin, hindi ako naniniwala na nakaalis agad ang babaeng iyon."Nak
"Walang nagwalis sa corridor ngayong gabi, madumi lahat."Lumingon si Isabella sa kanyang ina at kinuha ang walis, "Ma, may maglilinis na babae bukas, akyat tayo sa taas."Isinandal niya ang walis sa dingding at hinila ang ina sa kanilang bahay.Sumulyap si Nicklaus sa kanyang likuran, pagkatapos ay tumingin sa kanyang mga binti, umalis talaga siya na ganito ang hitsura ko?Pag-uwi, itinulak ng ina nito ang pinto, "Isabella, bakit kasama mo pa rin siya?""Nagkataon lang kaming nagkita, at inihatid niya ako."Naglakad ang ina ni Isabella patungo sa hapag kainan at nakita ang Balsamifera dito. Nagpapasalamat siya kay Nicklaus sa pagbibigay sa kanila ng gamot, ngunit..."Hindi ka na dapat makipag kita kanya. Ayaw kong napahamak ka."Sinubukan ni Isabella na huwag tumawa, alam ng babae na nag-alala lang ang kanyang ina sa kanyang kapakanan."Ma, don't worry. Hindi na ako pupunta sa gano'ng lugar.""Talaga?"Inilagay ni Isabella ang cake sa mesa. "Oo, naayos na ang mga dapat ayusin. Susu
Walang pagnanasa sa kanyang mga mata, ngunit naramdaman ni Isabella ang init sa kanyang mukha. Naramdaman niya na si Nicklaus, na humalik sa kanyang mukha, ay mas malibog at seksi kaysa kay Nicklaus, na humalik sa kanya sa ibang lugar.Gusto ni Isabella na ilayo ang kanyang mukha, ngunit inabot na ni Nicklaus ang kanyang kubrekama gamit ang isang kamay.Mabilis siya nitong hinawakan.Ang mga mata ng lalaki ay gumagala sa kanyang mukha, hindi binibitawan ang bawat pulgada. "Magpalit ka na ng damit.""Okay." Wala na siyang mahihiling pa.Dinala siya ni Nicklaus sa master bedroom at pumunta sa isang malaking cloakroom. Wala siyang masyadong damit dito.Naglabas siya ng sweater at nakakita ng underwear at pantalon. Ibinigay ni Nicklaus ang mga damit sa kanyang kamay, "Isuot mo lang ito sa ngayon, hihilingin ko kay Clark na bumili para sa iyo."Inabot ni Isabella at halos madulas ang kubrekama. Nagmamadali niyang sinubukang hilahin ito, ngunit si Nicklaus isang hila lang nito sa kubreka
Hindi inaasahan ni Isabella na gagamitin ng lalaki ganung pagkakataon. Upang makuha ang gusto nito.Ibinaling nito ang kanyang ulo at pinandilatan siya, "Nicklaus, ano ba sa tingin mo ang ginagawa mo?"Si Nicklaus ay yumuko at yumakap sa kanyang baywang, ang kanyang boses ay medyo namamaos. "Kung hindi mo talaga kaya ang sakit, sumigaw ka lang, ipapadala talaga kita sa ospital."Sa susunod na kwarto.Itinaas ni Clifford ang kanyang mga tainga. Mali ba ang narinig niya? Tila narinig niya ang boses ni Isabella.Kinaladkad niya ang upuan sa dingding. Walang sinabi si Isabella, ngunit ang boses ni Nicklaus ay hindi pamilyar kay Clifford.Pagkaraan.Hinawakan ni Nicklaus ang braso ni Isabella at walang kahihiyang nagtanong, "Hindi na ba masakit? Tama ba ang ginawa ko?"Hindi sumagot si Isabella. Sinapo ni Nicklaus ang kanyang balikat gamit ang kanyang palad, "Bakit ka nanginginig?"Napakaraming bagay ang naranasan niya ngayon. Ayaw niyang gumalaw o magsalita.Gusto niyang matulog kahit s
Ano? Baliw ba ang lalaking ito? Bagama't medyo nalilito si Isabella, agad na naintindihan ang ibig nitong sabihin. Nagmamadali niyang sinubukang itulak ang kamay ni Nicklaus, ngunit hinawakan niya ito nang mahigpit at napakalakas na halos madurog ang kanyang panga. "Do you feel hot all over? Feeling empty?" "Hindi, wala akong nararamdaman. Baliw ka ba?" sabi ni Isabella nang buong lakas, "Wala akong nararamdaman sa sinasabi mo." Binitawan ni Nicklaus si Isabella at hinawakan ang pulso nito na may sugat. "Paano kung hindi ka makatalon sa bintanang iyon? Paano kung hindi kami dumaan doon. Isabella, bakit lagi mong pinapain ang sarili mo. Sa tingin mo ba ikaw ang kalaban ni Clifford? Uminom siya ng gamot, at ang gusto lang niya ay ang makipag-sex sayo!" Hinawakan ni Isabella ang pulso ng lalaki. "Ngunit ngayon wala sa mga what-if na ito ang nangyari." Ang ningning sa mukha ni Isabella ay nagmula. "Masyado kang proud, hindi ba?" "Not proud, but fortunate. You see, a door
Dalawang hakbang ang ginawa ni Carlos at ipinakita ang kanyang tunay na mukha."Hindi ka ba natatakot na hindi ka makaalis sa kwartong ito ngayon?""Siyempre natatakot ako, pero hangga't hindi ako makakaalis, malamang na matatapos ang career ni Mr. Natividad. Kapag natalo ang isa, mawawala lahat. Hindi ito magandang bagay para sa Pamilya Natividad."Walang awa ang mukha ni Carlos, at kinuyom niya ang kanyang mga kamay, na para bang lalaban siya. Naramdaman ni Isabella ang bigat sa kanyang mga balikat, at tumingin siya at nakita si Nicklaus na nakahawak sa kanyang mga balikat."Isn't this matter quite simple? If she wants the IOU back, why don't you just give it to her?"Mababa ang tingin ni Nicklaus kay Carlos. "Kung ayaw mong mahirapan ang Pamilya Natividad sa hinaharap, dapat mong bantayang mabuti si Clifford at gawin siyang kumilos at huwag magdulot ng gulo sa iba, di ba?"Tiningnan ni Carlos ang oras at tinanong si Isabella, "Ito lang ba talaga ang gusto mo?""Oo.""Ayaw mo ng per
Nakita ni Carlos ang lahat, paanong hindi siya mahihirapan? Sinenyasan niya si Carlos na hilahin ang lalaki.Sumigaw si Nicklaus sa pintuan, "Clark."Si Clark ay orihinal na ayaw makialam o manood ng labis sa ganitong uri ng bagay, kaya nanatili siya roon at hindi pumasok. Nang marinig niya ang mga pagtawag ni Nicklaus, pumasok siya at hindi nagtagal ay lumapit siya sa tabi ni Clifford."Mr. Natividad, pasensya na."Hinila niya ang upuan sa tabi niya at itinulak si Clifford dito, pagkatapos ay dinampot ang lubid ng abaka na ginamit upang itali si Isavella, at itinali siya ng wala sa oras.Bakas sa mukha ni Carlos ang sama ng loob, "Anong ginagawa mo?"Pinalitan ni Nicklaus ang kanyang mga salita, "Gusto mo bang mapanood ang pangalawa mong anak na malibog sa publiko? Masyado na siyang balisa ngayon, maaari mo ba siyang pigilan?"Nagpumiglas si Clifford, at pati ang upuan ay gumagalaw. Pasimpleng tinapakan ni Clark ang paa ng upuan.Ang Adam's apple ni Nicklaus ay gumalaw pataas at paba