Kabanata 6

Kinuha ni Isabella ang kanyang kamay pabalik. Masaya na humakbang si Elijah.

"Linawin natin ngayon ang lahat. Tanungin mo siya nasa harapan mo siya, kung niloloko ba kita, or kung kaya ka ba niyang bigyan ng gamot."

Ni sa panaginip hindi alam ni Elijah na narinig ni Isabella ang mga sinabi nito kay Nicklaus ng gabing iyon. Gusto na niyang umalis, pero pinigilan siya ni Elijah ulit.

"Sige, tanungin mo siya."

Ang mukha ni Isabella ay naging matigas.

"Sapat na ba iyon?"

Pinalaki si Elijah ng ibang tao, simula ng bata pa ito, at ang kanyang pasensya sa buong buhay niya ay nasa panliligaw kay Isabella.

Agad na uminit ang ulo nito, nawalan ito ng pasensya.

"Gusto ko lang naman na iligtas ang kapatid mo, dahil para ko na din siyang kapatid."

Naging blangko ang mga mata ni Isabella, napatingin siya kay Nicklaus, at nagtama ang kanilang mga mata ng lalaki na malamig ang mga mata.

Isinirado ni Nicklaus ang menu na nasa kanyang mga kamay.

"Umupo muna kayo, at mag-usap kayo."

Hinawakan ni Elijah ang balikat ni Isabella at pinaupo ito, at ang dalawa ay nakaupo sa harapan ni Nicklaus.

"Ikaw ang witness ko, na palagi akong pumupunta sa iyo, pinapahiya ang sarili ko, binubulabog ka nitong mga nakaraang araw, para lang humingi ng mga gamot."

Desperado si Elijah na ipaliwanag ang kanyang sarili.

Ang binitawang salita ni Nicklaus ay may kahulugan.

"Sobra kang nakakahiya."

Nakaramdam ng pressure si Isabella sa lalaking nasa harapan nito kahit na hindi nito iniaangat ang kanyang ulo.

Samantala, narinig ni Isabella na nagtatanong si Nicklaus.

"Ang gamot ba ay nagagamit mo?"

Ang tibok ng puso ni Isabella ay tumibok ng mabilis, at ang kanyang kamay ay wala sa sariling ikunuyom nito sa kanyang damit. Tinitigna siya ni Elijah na naguguluha.

"Sino ang tinatanong mo?!

Iniangat ni Nicklaus ang kanyang baba ng kaunti tungo kay Isabella. Ang mga mata ni Elijah ay nakapako sa kanya.

"Saan mo nakuha ang gamot?"

Ang kalamnan ni Isabella ay biglang nag-init ng paunti-unti, talagang hinahangaan ni Nicklaus ang kanyang pagkaligalig. Bigla niyang iniangat ang kanyang ulo at napatingin kay Nicklaus. Tila wala siyang kinakatakutan ng kahit ano, at mas malala ay may mga bagay na dapat pag-usapan ng masinsinan.

Parang may nakikita si Nicklaus sa kanya, at nakita nito na para bang gusto nitong buksan ang kanyang bibig.

"Ang ibig kong sabihin, gusto ko lang itanong kung iyong dating gamot na iniinom ng kanyang kapatid dati ay epektibo ba."

Halos ipaikot ni Elijah ang kanyang mga mata.

"Kung talagang gumana ang mga gamot na dati ay iniinom ng kanyang kapatid, bakit kailangan ko pang magmakaawa sa iyo?"

Halos hindi marinig ang tawa niya.

"Talaga bang gusto mong tulungan si Miss Isabella?"

"Kalokohan, syempre siya ay magiging asawa ko."

Mas misteryosong tumawa si Nicklaus.

"Paparating na ang bisita ko, bakit hindi na lang tayo sabay maghapunan."

Tatayo na sana si Isabella, ng pinigilan ito ni Elijah.

"Wag kang umalis, baka pumayag siya na bigyan ako ng gamot mamaya."

Habang nagsasalita ito, ang bisita ni Nicklaus ay dumating na. Napatingin si Isabella at nakita niya nang malinaw ang mukha ng tao, at tila tinamaan siya ng kidlat.

Tinignan siya ni Maya, "Ang babaeng ito, parang pamilyar siya sa akin."

"Talaga? Saan mo siya nakita?" tanong ni Nicklaus.

Tignan ni Maya si Isabella, tapos at tumingin kay Nicklaus.

Nang gabing iyon isang taon na ang nakakalipas, siya ang sinamahan ni Isabella.

Ang paghinga ni Isabella ay biglang bumilis.

Puno ng sama ng loob ang nasa mukha ni Elijah.

"Wag ka ngang magsalita ng kalokohan, ang nobya ko ay malinis."

"Hey, Mr. Elijah, ang sinabi ko lang ay mukha siyang pamilyar sa akin, wala akong sinabi na siya ay madumi."

Gustong tumakas ngayon dito ni Isabella. Napansin niya na ang mga mata ni Nicklaus ay tila ba nag-aalis ng walang prinsipyo, parang kawit na kumukuha ng shirt niya.

Agad na pinalitan ni Maya ang subject at umikot para tignan si Nicklaus.

"Sa totoo lang, madami na akong nakikitang mga babae na gaya ng iyong mga mata, pero ang pinaka attractive ay iyong babae na nakilala ko isang taon na ang nakalalipas."

Tila ba may sumakal kay Isabella na kung sino.

Nagtanong si Maya na may ngiti, "Young master, natatandaan mo pa ba iyon?"

Medyo pumaos ang boses ni Nicklaus, "Paano ko naman makakalimutan iyon."

"Ano ba ang nararamdaman mo ng gabing iyon?"

"Mabango, malambot, makinis, at sobrang nakaka enjoy."

"Hahahaha——" Ang pagtawa ni Maya ay mas matalas sa pandinig ni Isabella.

Nakasimangot si Elijah at itinaas ang kanyang mga kamay upang takpan ang kanyang tainga.

Mabilis itong lumapit sa tenga niya at sinabing, "Iba ako sa kanya. Mabait akong tao. Tsaka baka mura lang ang mga babaeng pinag-uusapan nila."

Ang mga labi ni Isabella ay pumutla at ang kanyang buong mukha at tila tensyonado.

Mura?

Hindi ba?

Itinulak niya ang kamay ni Elijah palayo. Sobra talaga baba ang tingin niya sa sarili niya. Gusto niya ba talagang magkaroon ng romantikong pag-ibig?

Sinulyapan ni Maya ang expresyon ni Isabella.

"Mr. Elijah, hindi iyang ang sinabi ko. Ang bawat isa ay may kanya-kanyang paghihirap."

"Okay, pero sadyang madumi iyon para sa akin."

Kinuha ni Isabella ang isang tasa ng kape na nasa mesa at ininom iyon ng isang hingahan. Ang mga luhang halos tumulo sa kanyang mga mata ay pinilit niyang ibinabalik.

Tumayo siya at sinabing, "Excuse me, pupunta lang ako sa banyo."

Mabilis na naglakad si Isabella. Nang makakita siya ng lugar kung saan siya pwedeng maghugas sa kanyang kamay, nakatanggap siya ng tawag mula kay Nicklaus.

Nagdadalawang isip siya na sagutin ang tawag. Isang boses ang mula sa loob.

"Nasa akin ngayon ang gamot, gusto mo ba?"

May kaluskos na narinig si Isabella, itinulak ni Nicklaus ang kahon ng gamot sa harapan ni Elijah.

"Sa tingin ko, si Miss Isabella ay nababalisa."

Hindi iyon inabot ni Elijah upang kunin iyon.

"Sa nakikita ko sa kanyang kapatid, tila nararamdaman ko... na hindi na ito magtatagal."

"Bakit hindi mo subukan?" tinignan ni Nicklaus ang cellphine na nasa kanyang hita, ang tawag ay magpapatuloy.

"Sino ang maglakas-loob na subukan iyan? Hindi ko kayang may mamatay." Itinapo ni Elijah ang kahon ng gamot pabalik, "Wag mo na siyang bigyan ng pag-asa."

Nakikita ba ni Nicklaus na hindi siya sumuko, kaya gusto niyang saksakin ang puso niya hanggang sa dumugo?

Pagkatapos maputol ang tawag, sumalok siya ng malamig na tubig upang ihilamos sa kanyang mukha.

Bumalik si Isabella sa silid, at mabilis na tumayo si Elijah upang hilahin ang upuan para sa kanya, "Pag katapos ng hapunan natin, pupunta ako sa inyo upang bisitahin ko ang iyong kapatid."

"Hindi," malamig na naputol ni Isabella ang sinabi nito. "Wag mo na akong lapitan kahit na kailan."

"Bakit?"

"Hindi ko na kayang magpatuloy na kasama ka. Sinubukan ko naman, pero nakita ko na lang ang sarili ko na hindi pala kita gusto. Sorry."

Naging balisa si Elijah, "Sabi mo, hindi mo ako gusto?"

"Maganda naman ang mga conditions mo, sinubukan ko talaga, pero hindi talaga gumana."

Ang mga malamig na salita ni Isabella ay sobrang sakit, kasabay ng malamig niyang mukha, kahit na si Nicklaus ay hindi masasabi kung ang kanyang mga salitang binitawan ay totoo ba o mali.

Pero pakiramdam ni Elijah ay napahiya siya, at talagang sa harapan pa ng kanyang kaibigan.

Sa sobrang galit niya sinipa nito ang upuan at sinabing, “Kung may lakas ka ng loob, wag kang gumapang na magmakaawa sa akin!"

Ang upuan at tumama sa hita ni Isabella, at hindi agad ito nakatayo. Umalis na si Elijah, at hindi na ito kailangang itago ni Maya sa pagkakataong ito.

"Miss Isabella, may mga bagay...na hindi pa alam ni Mr. Elijah, di ba?"

"Hindi na niya kailangan pang malaman. Wala na akong kinalaman sa kanya."

Kinuha ni Isabella ang bag sa tabi niya at tumayo sa kabila ng matinding sakit. "Sabi mo itatago mo sa akin ang bagay na iyon."

Nagkabit balikat lang si Maya. "Ginawa ko nga, hindi ako nag sabi ng kahit ano. Ikaw at ako ay involved. Matchmaker lang ako at best."

Pagkatapos umalis ni Isabella, sinindihan ni Maya ang isang sigarilyo.

"Sobra akong interesante sa babaeng iyon."

"Maglaro ka lang," sabi ni Nicklaus dito, na may kaunting intersante sa mga mata nito. "Wag mong masyadong seryosohin."

"Wag mong tignan ang katawan niya na para bang kasing lambot iyon ng tubig na pwedeng pigain. Sa tingin ko mayroon siyang personalidad na matigas."

Hinawakan ni Nicklaus ang isang sigarilyo na nasa kanyang bibig, at ang apoy na nagmula sa kanyang lighter ay nagliwanag ang kanyang mga mata.

"Hindi ko siya pipilitin. Ang bagay na gusto ko na mapunta sa kama ay magiging intersante lang kung kapwa namin iyong gusto."