Chapter 1

Life challenges will turn you into a stronger person, they say. But why do I feel like Iv'e been getting weaker with everything that's going on in my life. 

My father once said to me that there will always be a reason why you meet people and it's either you need them to change you or you're the one that will change their life. 

Some people we met are just like a passers by in our life, they will knock into your life and you'll welcome them but eventually they'll leave you anytime soon. Kagaya kung paano siya dumating sa buhay ko. Pero lahat siguro ng dumadating umaalis, and worst is, minsan ang umaalis ay hindi na bumabalik. 

I wish he wasn't running in my mind all the time. Pero kahit sa pagpikit ng aking mga mata siya pa rin ang aking nakikita. Memories from the past are so fresh to me na para bang it just happened yesterday. But truth is, two years had already passed yet here I am still in the process of moving on. Maybe because I love him too damn much kaya hirap akong kalimutan siya. 

My brain is telling me to forget him, everything that reminds me of him but I can't fool my heart. 

Ganito kasi talaga e, pag nagmamahal ka you will either be selfless or selfish. In love you would feel the genuine happiness but it is also only in love where you can feel the pain you never knew that it exist. Na sa sobrang sakit mahihirapan kang bumangon ulit. 

I can't believe he pushed me away. Ako ang nagpabago sa kaniya, binago ko siya. Yes! I changed him into a better person, ako ang tumulong sa kaniya, nandiyan ako para sa kanya at higit sa lahat nag sakripisyo ako para sa kanya. Pero kailanman hindi ko sinumbat sa kanya ang lahat ng ito. Not until he wants to end our relationship. 

I keep wondering kung ano ang mali, kung ano ang kulang and am I not enough for him to stay and I can't forget how he broke my heart into pieces by saying that freaking heartbreaking line straight at my face. 

Tangina wasak na wasak ako nang ipinaramdam ito ng nag iisang lalaking tinitingala ko, lalaking minahal ko ng sobra, na sa sobrang sobra wala na palang natira para sa sarili ko.

It turns out na the person I love the most ay siya rin pala ang mag paparamdam sa akin, that I am not enough. Yes! Not enough for him to stay. He makes me feel less. 

On bended knees, I asked him to stay. But he chose to let me go and i know it's really the end of us. Kasi alam ko na siya ang tipo ng lalaki na hindi mababali ang desisyon. Pero bakit noong nag desisyon siya na mamahalin ako habangbuhay ay nabali niya?

Masaya kami ni Troy e! Sobrang okay kami! Kung hindi lang ako naging busy sa pag-aaral maybe we're still good. But then, it is just that one day when everything's messed up. 

I even say sorry even when I'm the one who should be getting that ' sorry' from him. Because it's all his fault pero dahil mahal ko siya naging tanga at bobo na ako. I am willing to accept his all mistakes regardless of the pain it will inflict to me.

I am truly and madly in love with Troy. That I don't want us to end.

Sa dalawang taon na nagdaan hindi ko kailanman nakalimutan ang nag-iisang pangyayari na nagpabago sa buhay ko. Who can forget right? When this happened lahat ng kamalasan ay unti-unting dumating sa buhay ko and all things happened just out of control. 

" Let's end this Shane. I'm sorry if I failed you. " 

Nasa may bench kami ni Troy ngayon. Nag text siya sa akin to meet him at 5 pagkatapos ng klase ko. I know that something's off with our relationship this past two weeks. But I never thought na ito ang sasabihin niya sa akin after two weeks of not communicating with each other. Akala ko we will reconcile, akala ko mag-uusap kami to make our relationship back to normal again. But why he choose to say this to me?!

Napatayo ako dahil sa sinabi niya. Umiling ako tanda na hindi ko tanggap ang desisyon niya para sa amin. Inangat niya ang tingin sa akin, and I can see pain in it.

" No Troy ayusin natin 'to! " habang umiling iling sa kaniya. Nag- iwas lang siya ng tingin sa akin. Nangingilid na ang mga luha sa aking mata, my instinct is telling me that something bad will happen based on his reaction and I can't accept it.

" And what are you talking about? That you failed me? Wala naman akong matandaan na you failed to do something for me Troy." Pampalubag loob ko sa kaniya. 

Tumayo din siya at itinuon ang tingin sa grupo ng estyudanteng hindi kalayuan sa amin. 

" I'm sorry Shane but I did something that will hurt you. You don't deserve me. You don't deserve me Shane. Sorry." 

Bumigat ang aking pakiramdam, at kasabay nito ay ang pagtulo ng aking mga luha. I don't believe him! 

" No Troy, ako dapat ang mag sorry sayo kasi wala na akong oras for us this past two weeks kasi busy ako sa practicum namin. Don't be sorry Troy."

I' m trying to save our relationship kaya dapat ay hindi ko siya papatulan. If he really is sorry, bakit kailangan pa naming maghiwalay kung pwede naman naming pag-usapan na lang. 

" Shane listen" lumapit siya sa akin at hinawakan ang braso ko. Nanatiling nakayuko ang kanyang ulo. We are so close to each other that I can smell my favorite perfume on his.

Wala akong nagawa kung di ang umiling. I don't want to hear what he's gonna say. 

" Shane I know you're a smart girl kaya maiintindihan mo rin lahat ng sasabihin ko sa 'yo. And I will give you the right to punch me, and to curse at me after this."

I know that this will gonna be the end for us. Because he will never let me hurt someone physically to realese anger or anything to him or to someone at all, but now that his making me do this thing. I know for sure that something had changed. Kasi hindi ito ipapagawa ni Troy sa akin. He will never allow me to do it ever.

Umatras ako at binawi ko ang braso ko mula sa kaniya. i don't think I can't hold it anymore. Alam kung magpapalala lamang ito sa aming sitwasyon, but I can't stay silent for something like this.

" Ano ba Troy?! Ano ba ang pinagsasabi mo?! Nag sorry na nga ako di ba? so why break up with me!" sigaw ko sa kaniya habang pinupunasan ang luha sa aking mukha gamit ang palad.

Kita ko ang dumaang gulat at takot sa kanyang mga mata. Pero napalitan ito ng galit. 

Don't tell me he lose his patience dahil lang sa sinigawan ko siya?! 

" Shane I told you let's stop this! Ano ba ang hindi mo maiintindihan? Ang sabi ko maghiwalay na tayo!" mariing ang pagkakabigkas niya sa mga katagang nag pa manhid sa aking katawan ngunit hindi sa puso kung duguan. Parang gatilyo ito na siyang nagpa buhos sa aking mga luha na kani kanina lang ay tumutulo. 

I can see the anger in his face. Pero bakit siya pa ang may ganang magalit. Bakit parang kasalanan ko lahat. Ako dapat ang magalit at sumisigaw sa kanya! 

Dumidilim na ang paligid dahil sa nagbabadyang ulan at wala na rin akong nakikitang estudyanteng dumadaan. Ang katahimikan sa paligid ay salungat sa nag aalab kung damdamin. 

" Tangina mo Troy! Gago ka! Hindi ikaw ang Troy na minahal ko. Kasi ang Troy na minahal ko hindi ako sasaktan ng ganito at hindi ako sinisigaw sigawan. Kaya tangina mo ulit Troy!" sigaw ko sa kaniya habang hinahampas siya sa dibdib. 

Alam kung nagmumukha na akong basang sisiw dahil sa mga luhang walang tigil sa pag agos. Suot ko pa ang apron ko dahil sa pagmamadali kung pumunta dito but only to experience this. 

Hinawakan niya ang braso ko para pigilan ako sa aking ginagawa. He clenched his jaw na para bang nagpipigil siya. 

" Troy ano bang problema huh? " napapaos kung tanong sa kaniya

Tiningnan niya ako and I can see his bloodshot eyes. Bumuntong hininga siya bago nagsalita. 

" Shane I cheated on you " pagkatapos niyang sabihin ang katagang ito namamanhid ang katawan ko at parang tumigil ng sandali ang pagtibok ng aking puso. 

No words can ever describe how I feel.

' cheat ' how I hate and loathed this word so much. Pero dahil mahal ko siya I will try to understand him. Yes! Understanding him is all I need. 

I can't imagine na aabot sa puntong ito na lolokohin ko ang sarili just to make it up to him. The love of my life cheated on me yet I am ready to accept him still.

" Troy it's okay. Nagkamali ka lang, you didn't mean to cheat right? It was just a one mistake Troy. I will still accept you Troy please don't leave me. Huwag mo akong iwan Troy, mahal na mahal kita " humagulhol na ako sa iyak dahil sa lahat ng nangyayari. I don't want to lose him. 

" Shane don't try so hard. Hindi mo kailangan lokohin ang sarili mo para sa akin. I just want us to end don't make this hard for you " he knew me very well. He knew how much I loathed a cheater yet here I am talking to him and accepting the fact that he is cheating on me. 

" Troy I need you kaya huwag mo akong iwan please, napatawad na kita at kakalimutan ko lahat ng ito. Just stay Troy " sabay haplos sa mukha ni Troy. 

Ibinaba ni Troy ang kamay ko na nakahawak sa kanyang mukha. Umiling siya na para bang I disappoint him. 

" Sorry Shane pero we need to end this. This is the only way to stop me from hurting you more " pagkatapos niyang sabihin ito kinuha niya ang kaniyang bag at libro sa upuan. 

Hindi niya na ako tinapunan ng tingin at nagsimula na siyang maglakad palayo s akin. 

I need to do something! Kaya tinanggal ko ang school shoes ko at ibinato sa kaniya. Dahilan kung bakit napahinto siya sa paglalakad. Linakad ko ng mabilis ang pagitan namin at hinarap ko siya. 

I need to burst it out kung hindi ay baka mabaliw na ako kakaisip.

" Ano ba ang gusto mong mangyari huh?! You cheated on me pero tanggap ko tinanggap ko Troy tangina mo! Kaya bakit mo ako iiwan?! " sigaw ko sa kanya. 

Nag iwas lamang siya ng tingin sa akin na parang Wala siyang paki alam whatever I will say to him na para bang wala na akong magagawa dahil nag desisyon na siya. And it makes me feel even more angry. 

" Anong gusto mo Troy?! " I screamed out of frustration. 

" O baka naman gusto mo lumuhod pa ako sa harap mo just for you to stay and be with me " sabi ko sabay luhod sa harap niya. My vision is now blurry because of the tears that just won't stop from falling. 

I feel like shit in front of him and I don't care. 

Alam kung sobrang nakakababa para sa isang babae na lumuhod sa harap ng lalaki para lang hindi siya iwan nito. But I am desperate. So desperate that I don't care kung hindi ko na iniisip ang self-worth ko. 

Kita ko ang paglunok at pag-igting ng kaniyang panga. His eyes is still bloodshot and I don't care if it is because of pain or anger. 

Yumuko ako habang nakaluhod humahagulhol sa pag-iyak. Hindi ko kailanman naiisip magagawa ko ito. It's because of my passionate love for him kaya ko nagawa ang mga bagay na sa tingin ko ay impossible. 

" Troy ang saya ko noong nakilala kita. At mas naging masaya ako nung naging boyfriend kita. Kasi finally may inspirasyon na ako bukod sa pamilya ko at ikaw yun. Troy sobrang saya ko sa relasyon natin, na sa sobrang saya hindi ko kakayanin kung mawawala ka kasi naka depende na ako sa 'yo e. " Napapaos na ang boses ko habang sinasabi ito sa kaniya. Reminiscing our happy memories together.

" I'm sorry Shane " malungkot niyang sabi tsaka umalis. 

I was beyond hurt. When he finally turned his back to me. Wala akong nagawa kundi ang humagulhol na lang, nawalan ako ng lakas sa lahat ng nangyayari. 

Troy Jaze Montero stole my happiness that I thought I couldn't lose. 

January 8th of 2018 the boy I loved the most break up with me.

Our supposed 2nd aniversary turned out tragically.