Nanigas si Rowena. Bigla niyang hinawakan ang ulo niya at tumawa. “Nandito ka para maghiganti, tama, Maisie? Nandito ka para patayin ako, tama? Anong makukuha mo sa pagpatay sa akin?"Matalim niyang tiningnan si Maisie at sinabing, "Kapag pinatay mo ako, mabubuhay ba ulit ang mga taong yun? Hahaha, gawin mo! Hindi ako malulungkot kapag nakasama ko sila sa impyerno!"Habang nakayukom ang mga kamao, lumingon si Maisie sa kaniya. "Sino ang nagsabi sa iyo na may karapatan kang bumaba sa impyerno at makasama sila?""Sa madaling salita, hindi mo ako kayang patayin." Sabi ni Rowena sabay kibit-balikat. Mayroong nababaliw na ngiti sa mukha niya bago siya ulit nagpatuloy sa pagyayabang. "Ang tanging magagawa mo lang ay makipaglaro. Kahit na sagad sa buto ang galit mo sa akin, hindi mo ako kayang patayin."Ngumiti si Maisie at sinabing, "Bakit ko dudumihan ang kamay ko dahil lang galit ako sa iyo?"Habang naglalakad siya palapit kay Rowena, sinabi niya, "Nakuha ni Daniel ang karapat-d
Ngumiti si Nolan at hinawakan ang kamay ni Maisie. “Hindi na ako inuubo.”Nang magsasalita na si Maisie, isang tao ang dumating sa pinto.Ang bagong dating ay walang iba kung hindi si Erwin. Nakasuot ito ng isang coffee-colored trench coat dahilan para mas maging gwapo at regal ito.“Sana hindi ko kayo naiistorbong dalawa,” Sabi ni Erwin.Mabilis na tumayo si Maisie at nagtanong, “Tito Erwin, kumusta si Mr. Kestner?”Nilapitan ni Erwin si Maisie, sumagot siya, “Ayos lang si Adrian. Medyo napagod siya, pero ayos na siya.”Nagging istrikto si Strix nang kunin si Adrian mula kay Roger. Sa kabilang banda, nag-aalala naman si Roger na palakihin ito ni Strix, kaya wala siyang ibang magawa kung hindi ang pakawalan si Adrian.“Gatasan niya si Robert habang executioner naman niya si Daniel, at humina na si Roger nang mawala ang dalawa,” Sabi ni nolan sabay hawak sa kaniyang kumot. “Kahit na nasa tabi niya pa rin sina Shawn at Gregory, hindi banta ang isa man sa kanila.”Tumango
Maputla ang mukha ni Maisie. Yumuko siya at dinukot ang gintong singsing mula sa kaniyang bulsa. “Ito ang iniwan sa akin ng lolo ko. Ang sabi ng lalaking yun ay buhay pa ang lolo ko!”Hinawakan niya ang braso ni Nolan. “Nolan Goldmann, nagsinungaling ka sa akin, tama ba? Pwedeng buhay pa ang lolo ko, hindi pa siya patay!”‘Iisa na lang ang kamag-anak ko. Kung kaya niyang makagawa ng plano para lituhin kami, pwedeng buhay pa siya.’Muli siyang niyakap nang mahigpit ni Nolan. “Zee, alam kong masama ang loob mo, pero malinaw na malinaw na kung bakit binigay sa iyo ng lolo mo ang singsing ng mga de Arma.”Natulala si Maisie, at hindi niya mapigilang mapayukom ang mga kamay niyang nasa mainit na dibdib ni Nolan.‘Tama, bakit ipapasa sa akin ni lolo ang singsing na kumakatawan sa status ng patriarch o matriarch ng ng mga de Arma? Dahil gusto niyang manahin ko ang identity niya!’Hindi alam ni Maisie kung bakit siya nalulungkot. Kahit na wala siya masiyadong kontak sa lolo niya sa nagda
Nagsalin ng tsaa ang lalaki sa tasa. “Gusto kang makita ni lola.”Sandaling natahimik si Nolan. “Nasa Stoslo siya?”“Oo.” Uminom ng tsaa ang lalaki. “Pero hindi lang convenient sa kaniya na puntahan ka.”Habang nakatayo sa taas, bahagyang nagulat si Maisie nang marinig ang usapan nila.‘Nasa Stoslo ang lola ni Nolan?’Kaya niya ng mahulaan ang identity ng lalaki. Siguradong si Yorrick ito, ang kasalukuyang patriarch ng mga Hathaway.“Pwede mo siyang isama. Gusto rin makita ni lola ang granddaughter-in-law niya.” Nilapit ni Yorrick ang teacup sa kaniyang mga labi at ngumiti.Hindi nagtagal ang usapan nila, tumayo na si Yorrick at umals sa villa.Nakaupo si Maisie sa chaise lounge sa kwarto at nagbabasa ng libro. Inangat lang niya ang kaniyang tingin nang pumasok sa pinto si Nolan. “Tapos na kayong mag-usap?”“Hmm.” Nagawang sumagot ni Nolan, lumapit kay Maisie, naupo at nilapit ang katawan. “Anong binabasa mo?”“Tinitingnan ko lang ang content.” Sinara ni Maisie ang libro at n
Sumakay sila sa elevator papunta sa executive steak house na nasa 12th floor. Mukhang naka-reserve ang buong restaurant. May mga bodyguards na nakabantay sa labas, at iilan lang ang waitressess na naiwan para mag-serve sa kanila.Naghihintay si Yorrick sa corridor. Tiningnan niya ang kaniyang relo nang dumating ang dalawa. “Maaga ka.”Walang emosyong nagtanong si Nolan, “Nasaan si lola?”“Nasa loob siya,” Sabi ni Yorrick, tumalikod at nagpatiuna.Hinawakan ni Nolan ang kamay ni Maisie habang naglalakad sila papunta sa dining room. Hindi nagtagal, nakita nila ang isang matandang babae na kulay puti ang buhok at nakatalikod sa kanila, nilalaro nito ang isang green rose sa isang vase.Lumapit si Yorrick sa tabi ni Madam Hathaway at yumuko. “Lola.”Dinala ni Nolan si Maisie sa harap ng mahabang white table papunta sa tapat ni Madam Hathaway.Pinasok naman ni Madam Hathaway ang bulaklak sa vase, tinabi ito at dahan-dahang tumingala. “Ilang taon na simula noong huli kitang nakita. Kum
Nasa kalagitnaan ng pag-inom ng tubig si Maisie halos mabulunan siya nang marinig yun.Isang ngiti ang unti-unting lumitaw sa masungit at seryosong mukha ni Madam Hathaway. “Wala akong anumang pagtutol basta masaya si Nolan sa pagsasama nila. Ang problema ko ay nasa iyo.”Nang magbago ang pokus ng usapan, tinitigan niya si Yorrick. “Pinakilala ka ng tatay mo sa lahat ng babae at celebrities sa buong mundo, wala kang nagustuhan ni isa, pero malakas ang loob mong mang-asar ng iba?”Tumawa si Yorrick. “Sadyang hindi ko pa nakikita ang tamang babae. At saka, lola, bakit hindi ako pwedeng maging single habang buhay kung hindi rin kayo nagpakasal buong buhay niyo?”Nang mabanggit ito, sandaling nanlamig ang paligid ng dining room.Sinulyapan ni Maisie si Madam Hathaway. Kahit na hindi niya makita kung naiinis o natutuwa si Madam Hathaway, nahuli niya ang dilim na dumaan sa mga mata nito na agad namang naglaho.“Gaano kayo katagal dito sa Stoslo, lola?” Binago ni Nolan ang usapan.Inan
Hindi yun itinanggi ni Nolan.Hawak-hawak ni Strix ang isang chess piece, nakita niyang hindi gumalaw si Nolan. “Hindi maganda ang sitwasyon niya nitong nagdaang tatlong taon. Namatay sa aksidente ang tunay niyang ama, habang nawalan naman siya ng anak. Walang magagawang mabuhay pagkatapos ng lahat ng yun.”Binaba ni Nolan ang chess piece niya, bahagyang nagbago ang walang emosyon niyang ekspresyon. Simula nang malaman niyang buntis noon si Maisie at nawala ang bata dahil sa aksidente, alam niyang habangbuhay ang utang niya sa kaniya.Kung hindi siya tinulak palayo mula sa kaniya, baka hindi nangyari ang insidenteng yun.Tinitigan siya ni Strix. “Bakit? Hindi ka pa ba niya napapatawad?”Binawi ni Nolan ang tingin niya mula sa chessboard pero hindi sumagot nang tumingin siya sa ibang direksyon.Pinagmasdan ni Strix ang chessboard. “Kung hindi ka pa niya napapatawad, hindi siya magsusumikap na mailigtas ka. Nakikita ko na hindi siya kailanman sumuko sa iyo.”Nakipagpalitan ng ting
Ang pawis na tumutulo mula sa mga kilay ni Nolan ay pumapaso sa balikat ni Maisie. Nabalot ng mainit na hininga ang leeg niya nang magtanong si Nolan, “Paalisin mo ba ako?”Tinitigan ni Maisie ang malalim at kaakit-akit na mga mata nito.Binuhat siya ni Nolan papunta sa banyo. Napaka-selan at inosente ni Maisie sa mga mata niya.Pagkatapos siyang ibaba, tinulak ni Maisie ang braso niya at sumigaw, “Labas, kaya ko na ‘to.”Naningkit ang mga mata ni Nolan. “May lakas ka pa?”Bumuga ng hangin sa ilong si Maisie, hindi siya sumagot.Hinalikan ni Nolan ang tuktok ng ulo niya at kaniyang noo. “Hihintayin kita sa labas.”Lumabas si Maisie pagkatapos mag-shower. Nakatalikod sa kaniya si Nolan, parang may kausap ito sa telepono.Nakasuot lang ito ng shirt, at basa ang likuran nito dahil sa pawis kaya naman nakikita ang katawan nito.“Sige.” Binaba ni Nolan ang tawag.“Busy ka pa rin?” Lumakad si Maisie papunta sa hairdryer habang pinapatuyo ang buhok gamit ang tuwalya.Kumunot ang no
“Daisie.” Lumapit sila Leah at Morrison hawak ang kanilang wine glass. “Sobrang ganda mo ngayon.”“Thank you,” nakangiti na sinabi ni Daisie.Tinass ni Leah ang wine glass niya. “I propose a toast. Hiling namin ni Morrison sayo ang masayang pagsasama niyo ni Nollace.” Nakipag-clink si Daisie ng glass sa kaniya. “Sa inyo rin ni Morrison.” Matapos ang toast, lumapit Cameron kala Daisie at Waylon. Nasa likod nila sila Freyja, Colton, Maisie, at Nolan. Tinass ni Maisie ang kamay niya at hinaplos ang pisngi ni Daisie. “Ang galing mo kanina.”Tumawa si Daisie. “Talaga?”Dagdag pa ni Nolan, “Ikaw ang dazzling pride namin habang buhay, kaya syempre oo.”Ngumiti si Daisie na parang siya ang little princess ng pamilya.Lumapit si Nollace. “Dad, Mom, toast para sa inyong dalawa. Thank you dahil pumayag kayo sa amin ni Daisie.” “Ma-swerte ka talaga.” Mahinahon na suminghal si Nolan, kinuha niya ang kaniyang wine glass, at pinag-clink niya ito kay Nollace. “Dapat simula ngayon ay maay
Para bigyan ng daan ang wedding carriage, hindi pinayagan ang ilang sasakyan na makadaan sa route mula palace papunta sa cathedral.Tumingin si Daisie sa labas ng carriage—puno ng mga tao ang kalsada, at lahat sila ay saksi sa ma-garbong senaryo na iyon. Si Nollace na nakaupo sa gilid ay nakasuot ng double-breasted dark blue military jacket. Mukha siyang matangkad at malapad, at may dalawang St. Patrick’s Stars sa kaniyang epaulet, nakalagay ang isa sa magkabilaan, may full set ng medal sa kaniyang dibdib, at iba pang mga komplikadong dekorasyon. Hinawakan niya ang likod ng kamay ni Daisie at bigla siyang ngumiti. “Ang pawis ng palad mo.” Lumingon si Daisie sa kaniya at nanginginig ang boses niya nang sumagot, “Kinakabahan ako.” Tinaas ni Nollace ang kamay ni Daisie at hinalikan niya ang likod nito. “Nandito ako, kaya huwag kang mag-alala. Relax ka lang.” Tiningnan ni Daisie ang wedding jacket ni Nollace. “Ang gwapo mo sa uniform na ‘to.”Tumawa si Nollace. “At sobrang gand
“Siya nga pala, nasaan si Cameron?” Tanong ni Morrison. Sumagot si Waykon, “Kasama niya si Dad maglakad-lakad. Kikitain ko na rin sila ngayon kaya iiwan ko muna kayong dalawa. Pwede niyo naman gawin kung anong gusto niyo sa free time niyo.”Matapos iyon sabihin, tumayo na si Waylon at iniwan ang couple.Umiling si Morrison. “Nagbago na siya ngayon simula nang nag-asawa siya.” “Nagsasalita ka naman na parang hindi ka rin nagbago.” Mabilis na tumayo si Leah at umalis sa restaurant.Binaba ni Morrison ang cup niya at mabilis na sumunod kay Leah. “Hoy, bakit mo naman ako iniiwan? Hintayin mo ako.” Lumabas sila Maisie at Saydie sa private room at nakasalubong nila sila Nolan at Quincy sa corridor.Tumango si Quincy. “Mrs. Goldmann.” Huminto si Maisie sa harap ni Nolan, at hinawakan ni Nolan ang kamay niya. “Tapos na ba kayo mag-usap?” “Syempre. ‘Di ba gusto mo pumunta sa Hathaways’ villa kasama si Dad ngayong tanghali?” Ngumiti si Nolan. “Hinihintay lang kita. Pupunta lang k
Masayang ngumiti si Daisie. Susuotin ko itong crown sa araw ng kasal ko na pwede maging endorsement para sa jewelry company at design ni mom.” Niyakap siya ni Nollace mula sa likod. “Pwede mo gawin ang kahit ano basta gusto mo.” …Dalawang araw bago ang kasal ay dumating na sa Yaramoor ang mga Goldmann at nag-stay sila sa hotel na inihanda ni Nollace. Pina-reserve ng royal family ang buong hotel para sa mga guest nila na mula sa Zlokova na pupunta sa kanilang kasal. Dumating na rin ang mga Boucher at mga Lucas, pati si Sunny ay nandoon.May mga pamilyar rin na bisita mula sa Zlokovian entertainment industry. Sila Hannah, Amy, James, at Charlie na mga malalapit na kaibigan ni Daisie ay pumunta rin. Nasa invitation list din sila Leah at Morrison. Nang pumunta si Maisie sa restaurant, sinamahan siya ng waiter papunta sa isang private room.Nang makita ang lalaking nakaupo sa gilid, ngumiti siya at sumigaw, “Godfather!” Dahan-dahang lumingon si Strix. Hindi sila nagkita ng
Tumawa silang lahat. Dumating na ang dilim, at napuno ng neon light ang buong city. Bumalik sila Daisie at Nollace sa Taylorton matapos ang dinner.Basa ang buhok niya nang lumabas siya sa shower. Kinuha ni Nollace ang towel niya at tinulungan siyang patuyuin ang kaniyang buhok. Umupo siya sa harap ng dresser at tiningnan ang tao na nasa likod ng salamin. May ngiti na nakatago sa sulok ng kaniyang bibig habang sinasabi, “Nolly, sobrang excited na talaga ako sa kasal natin.” “Talaga?” Dahan-dahang pinatuyo ni Nollace ang malambot na buhok ni Daisie. “Ako rin, excited na ako.” “Pwede ko na masabi ngayon na perfect na ang buhay ko, ‘di ba? Kasi ikakasal na ako at maglalakad ako sa altar kasama ang lalaking pinakamamahal ko.” Tumawa si Nollace at lumapit siya sa tainga ni Daisie. “Alam mo ba? Lahat din ng hiling ko sa buhay ay natupad na.”Tumingin si Daisie sa kaniya. “Anong mga hiling mo?” “Maging asawa ka, pakasalan ka, at magkaroon tayo ng sariling mga anak.”Nagulat si
”Oo, totoo ‘yon,” sagot ni Zephir. “Parang naging mas mature ka na nang bumalik ka galing sa bakasyon mo.” Tinapik ni Naomi ang balikat niya. “Hinihiling ko ang lahat ng best para sa mga susunod mong gagawin.” Ngumiti si Zephir pero wala siyang sinabi na kahit ano. …Hindi nagtagal, katapusan na ng buwan. Tapos na ang bakasyon nila, at bumalik na sila sa Bassburgh. Naghihintay sila Maisie at Nolan sa kanila sa courtyard. Matapos nilang lumabas ng kotse, tumakbo si Daisie palapit sa kanila. “Mommy! Daddy!” Niyakap niya sila Maisie at Nolan.Tinapik ni Nolan ang ulo niya at napangiti siya. “Malaki ka na. Huwag ka na umakto na para kang bata.” Ngumiti si Daisie sa kanila at sinabi, “Pero alam ko na lagi akong bata sa paningin niyo.” Tumawa si Maisie at tiningnan ang ibang tao. “Mukhang naging masaya kayong lahat. Pumasok muna kayo. Sama-sama dapat tayo kumain ngayong gabi.” Pumasok sila Freyja at Cameron sa bahay para tingnan ang kanilang mga anak. Magkasama sa iisang kw
Tumingin si Nollace sa kanila. “What a coincidence.” “Mas nauna kami ni Morrison dito kaysa sa inyo guys,” sabi ni Leah. “Nalaman lang namin na nandito pala kayo nang nag-post si Daisie ng photo sa Facebook page niya.”Hinila ni Daisie si Leah sa upuan at sinabi, “Dapat mag-stay muna kayo ng ilang araw kasama kami.” Nang umupo si Morrison, pinakilala siya ni Waylon kala Freyja at Daisie. “Siya ang sister-in-law ko, si Freyja, at siya naman ang kapatid ko. Daisie ang pangalan niya.” “Nakita ko na sila dati noong wedding niyo,” sabi ni Morrison. “Kaklase ng misis ko ang kapatid mo dati. Nabanggit niya na sa akin.”“Kailan mo pa ako naging asawa? May pagkakataon pang hindi kita pakasalan sa future,” sabi ni Leah. “Engage na tayo. Kung ayaw mo akong pakasalan, sino namang papakasalan mo?” Kumunot ang noo ni Morrison, kaya natawa ang lahat ng nasa paligid nila, maliban kay Daisie. Hindi siya makapaniwala na nakatingin kay Leah at tinanong, “Engaged? Kailan kayo naging engage, Le
Sabi ng stall owner, “$10 para sa tatlong chance.”“$10 para lang sa tatlong chance? Ang magal naman,” sabi ni Freyja. Tinaas ng stall owner ang ulo niya at sinabi, “Ako na nga ang pinakamura dito. Yung ibang stall $15 ang hinihingi para sa tatlong chance.” Hinila ni Daisie si Freyja at sinabi, “Ibigay na lang natin ang pera sa kaniya. Hindi rin naman madali sa kanila ang mag-set up ng stal dito kaya maglaro na lang tayo.” Matapos iyon, binigyan niya ng $20 ang stall owner at sinabi, “Bigyan mo po kani ng anim na hoops.” Binigyan siya ng stall owner ng anim na hoops. Nakatitig na si Daisie sa bracelet. Kahit alam niyang peke iyon, maganda naman. Hinawakan niya ang hoop at hinagis papunta sa bracelet. Pero, hindi niya iyon nakuha. Binato niya ulit ang dalawang hoop sa bracelet pero bigo pa rin ang pagsubok niya kaya sobra siyang nainis.Tatlong hoops na lang ang meron siya. Nang makita na handa na si Daisie na sumuko, kinuha ni Cameron ang mga natirang hoop at sinabi, “A
Tahimik ang gabi sa lumang lugar. Walang ibang naririnig sa paligid kundi mga huni ng mga insekto. May isang lamp na nakasabit sa tent na nasa damo. Tahimik ang paligid. Umiikot-ikot si Daisie sa sleeping ba dahil hindi siya makatulog. Nang biglang, may kamay na dumampi sa kaniyang bewang at hinila siya papunta sa dibdib. “Anong problema? Hindi ka makatulog?” “Oo…” diniin niya ang kaniyang mukha sa dibdib ni Nollace at sinabi, “Gusto ko sana umihi kaso natatakot ako.”Hinalikan ni Nollace ang noo niya at sinabi, “Sasamahan na lang kita.” Both of them came out of the tent. Nollace took a flashlight and led Daisie to a row of trees in the distance. Daisie turned her head and said, “You wait for me here.”Lumabas silang dalawa sa tent. Hawak ni Nollace ang flashlight at sinamahan niya si Daisie sa row ng mga puno malayo sa kanila. Tumalikod si Daisie at sinabi, “Hintayin mo ako dito.”Tumango si Nollace. “Isigaw mo lang pangalan ko pag may kailangan ka.” Naglakad si Daisie pa