Maputla ang mukha ni Maisie. Yumuko siya at dinukot ang gintong singsing mula sa kaniyang bulsa. “Ito ang iniwan sa akin ng lolo ko. Ang sabi ng lalaking yun ay buhay pa ang lolo ko!”Hinawakan niya ang braso ni Nolan. “Nolan Goldmann, nagsinungaling ka sa akin, tama ba? Pwedeng buhay pa ang lolo ko, hindi pa siya patay!”‘Iisa na lang ang kamag-anak ko. Kung kaya niyang makagawa ng plano para lituhin kami, pwedeng buhay pa siya.’Muli siyang niyakap nang mahigpit ni Nolan. “Zee, alam kong masama ang loob mo, pero malinaw na malinaw na kung bakit binigay sa iyo ng lolo mo ang singsing ng mga de Arma.”Natulala si Maisie, at hindi niya mapigilang mapayukom ang mga kamay niyang nasa mainit na dibdib ni Nolan.‘Tama, bakit ipapasa sa akin ni lolo ang singsing na kumakatawan sa status ng patriarch o matriarch ng ng mga de Arma? Dahil gusto niyang manahin ko ang identity niya!’Hindi alam ni Maisie kung bakit siya nalulungkot. Kahit na wala siya masiyadong kontak sa lolo niya sa nagda
Nagsalin ng tsaa ang lalaki sa tasa. “Gusto kang makita ni lola.”Sandaling natahimik si Nolan. “Nasa Stoslo siya?”“Oo.” Uminom ng tsaa ang lalaki. “Pero hindi lang convenient sa kaniya na puntahan ka.”Habang nakatayo sa taas, bahagyang nagulat si Maisie nang marinig ang usapan nila.‘Nasa Stoslo ang lola ni Nolan?’Kaya niya ng mahulaan ang identity ng lalaki. Siguradong si Yorrick ito, ang kasalukuyang patriarch ng mga Hathaway.“Pwede mo siyang isama. Gusto rin makita ni lola ang granddaughter-in-law niya.” Nilapit ni Yorrick ang teacup sa kaniyang mga labi at ngumiti.Hindi nagtagal ang usapan nila, tumayo na si Yorrick at umals sa villa.Nakaupo si Maisie sa chaise lounge sa kwarto at nagbabasa ng libro. Inangat lang niya ang kaniyang tingin nang pumasok sa pinto si Nolan. “Tapos na kayong mag-usap?”“Hmm.” Nagawang sumagot ni Nolan, lumapit kay Maisie, naupo at nilapit ang katawan. “Anong binabasa mo?”“Tinitingnan ko lang ang content.” Sinara ni Maisie ang libro at n
Sumakay sila sa elevator papunta sa executive steak house na nasa 12th floor. Mukhang naka-reserve ang buong restaurant. May mga bodyguards na nakabantay sa labas, at iilan lang ang waitressess na naiwan para mag-serve sa kanila.Naghihintay si Yorrick sa corridor. Tiningnan niya ang kaniyang relo nang dumating ang dalawa. “Maaga ka.”Walang emosyong nagtanong si Nolan, “Nasaan si lola?”“Nasa loob siya,” Sabi ni Yorrick, tumalikod at nagpatiuna.Hinawakan ni Nolan ang kamay ni Maisie habang naglalakad sila papunta sa dining room. Hindi nagtagal, nakita nila ang isang matandang babae na kulay puti ang buhok at nakatalikod sa kanila, nilalaro nito ang isang green rose sa isang vase.Lumapit si Yorrick sa tabi ni Madam Hathaway at yumuko. “Lola.”Dinala ni Nolan si Maisie sa harap ng mahabang white table papunta sa tapat ni Madam Hathaway.Pinasok naman ni Madam Hathaway ang bulaklak sa vase, tinabi ito at dahan-dahang tumingala. “Ilang taon na simula noong huli kitang nakita. Kum
Nasa kalagitnaan ng pag-inom ng tubig si Maisie halos mabulunan siya nang marinig yun.Isang ngiti ang unti-unting lumitaw sa masungit at seryosong mukha ni Madam Hathaway. “Wala akong anumang pagtutol basta masaya si Nolan sa pagsasama nila. Ang problema ko ay nasa iyo.”Nang magbago ang pokus ng usapan, tinitigan niya si Yorrick. “Pinakilala ka ng tatay mo sa lahat ng babae at celebrities sa buong mundo, wala kang nagustuhan ni isa, pero malakas ang loob mong mang-asar ng iba?”Tumawa si Yorrick. “Sadyang hindi ko pa nakikita ang tamang babae. At saka, lola, bakit hindi ako pwedeng maging single habang buhay kung hindi rin kayo nagpakasal buong buhay niyo?”Nang mabanggit ito, sandaling nanlamig ang paligid ng dining room.Sinulyapan ni Maisie si Madam Hathaway. Kahit na hindi niya makita kung naiinis o natutuwa si Madam Hathaway, nahuli niya ang dilim na dumaan sa mga mata nito na agad namang naglaho.“Gaano kayo katagal dito sa Stoslo, lola?” Binago ni Nolan ang usapan.Inan
Hindi yun itinanggi ni Nolan.Hawak-hawak ni Strix ang isang chess piece, nakita niyang hindi gumalaw si Nolan. “Hindi maganda ang sitwasyon niya nitong nagdaang tatlong taon. Namatay sa aksidente ang tunay niyang ama, habang nawalan naman siya ng anak. Walang magagawang mabuhay pagkatapos ng lahat ng yun.”Binaba ni Nolan ang chess piece niya, bahagyang nagbago ang walang emosyon niyang ekspresyon. Simula nang malaman niyang buntis noon si Maisie at nawala ang bata dahil sa aksidente, alam niyang habangbuhay ang utang niya sa kaniya.Kung hindi siya tinulak palayo mula sa kaniya, baka hindi nangyari ang insidenteng yun.Tinitigan siya ni Strix. “Bakit? Hindi ka pa ba niya napapatawad?”Binawi ni Nolan ang tingin niya mula sa chessboard pero hindi sumagot nang tumingin siya sa ibang direksyon.Pinagmasdan ni Strix ang chessboard. “Kung hindi ka pa niya napapatawad, hindi siya magsusumikap na mailigtas ka. Nakikita ko na hindi siya kailanman sumuko sa iyo.”Nakipagpalitan ng ting
Ang pawis na tumutulo mula sa mga kilay ni Nolan ay pumapaso sa balikat ni Maisie. Nabalot ng mainit na hininga ang leeg niya nang magtanong si Nolan, “Paalisin mo ba ako?”Tinitigan ni Maisie ang malalim at kaakit-akit na mga mata nito.Binuhat siya ni Nolan papunta sa banyo. Napaka-selan at inosente ni Maisie sa mga mata niya.Pagkatapos siyang ibaba, tinulak ni Maisie ang braso niya at sumigaw, “Labas, kaya ko na ‘to.”Naningkit ang mga mata ni Nolan. “May lakas ka pa?”Bumuga ng hangin sa ilong si Maisie, hindi siya sumagot.Hinalikan ni Nolan ang tuktok ng ulo niya at kaniyang noo. “Hihintayin kita sa labas.”Lumabas si Maisie pagkatapos mag-shower. Nakatalikod sa kaniya si Nolan, parang may kausap ito sa telepono.Nakasuot lang ito ng shirt, at basa ang likuran nito dahil sa pawis kaya naman nakikita ang katawan nito.“Sige.” Binaba ni Nolan ang tawag.“Busy ka pa rin?” Lumakad si Maisie papunta sa hairdryer habang pinapatuyo ang buhok gamit ang tuwalya.Kumunot ang no
Kung hindi sila mag-iingat, mamamatay lahat ng nasa barko.Nakatali sina Titus at Waylon sa deck. Hindi niya inakalang si Sue ay si Rowena.“Rowena, anong gusto mo? Huwag mong idamay ang bata. Sa akin mo ibuhos ang galit mo.”Sinubukan siyang kumbinsihin ni Titus, pero hindi yun tinanggap ni Rowena at parang nababaliw na sumagot nang pasigaw, “Manahimik ka!”Tuluyan na siyang nawala sa sarili. “Sa tingin mo ba maniniwala pa rin ako sa anumang sabihin ng isang Goldmann?”Nakita ni Titus na emotionally unstable na si Rowena kaya naman nagsimula na siyang mag-alala. Nagdilim ang mukha niya. “Rowena, wala kaming ginawang masama sa iyo.”Wala naman talaga silang ginawang masama sa kaniya. Kinupkop nila ito at pinalaki. Kailan nila ito trinato nang masama?Pinagkatiwalaan siya ni Titus, pero bumagsak siya dahil sa pagiging makasarili.“Sa tingin mo ba ay wala kayong ginawa sa akin?” Sigaw ni Rowena, “Ang laki ng ginawa ko para sa pamilya niyo. Paano niyo ako nagawang itaboy na lang?”
Hindi siya pinansin ni Rowena at tinutok ang baril sa ulo ni Nolan. “Nolan, sa lahat ng taon na magkasama tayo, wala akong ginawa sa iyo. Bakit napakalupit mo sa akin?”May mga luha sa mga mata niya, pero malamig siyang nakangiti. “Hindi ako ganoon kasama, pero ngayon naiintindihan ko na. Kung hindi kita makukuha, sisirain kita. Gusto kong ipakita sa babaeng yun na siya ang dahilan kung bakit ka namatay!”Nakawala si Waylon mula sa pagkakatali sa kaniya at mabilis na sinunggaban at tinulak si Rowena. Tumilapon ang hawak nitong baril.“Waylon!”Mabilis na sinipa ni Waylon ang baril papunta sa paanan ni Nolan na pinulot naman niya,Nakakatakot ang itsura ni Rowena na ngayon ay natumba na. Tinaas niya ang trigger at sumigaw, “Wala sa inyo ang makakatakas!”Bang!Agad na binaril ni Nolan ang kamay niya, pero napindot na niya ang button bago niya nabitawan ang remote, at nagsimula ang countdown sa bomba.Tumalon si Rowena papunta kay Nolan at mahigpit itong hinawakan, tinulak niya i