Matapos makita si Maisie, may sinabi si Erwin sa doktor at lumapit kay Maisie. "Zee, sabi ko na nga ba, nandito ka sa hospital."Mapait na ngumiti si Maisie. "Saan naman ako pupunta kung hindi dito?"Tumingin siya kay Erwin. "Anong pinag-usapan niyo ng doktor?"Saglit na napatigil si Erwin bago nakangiting sumagot, "Tinanong ko lang siya tungkol sa kondisyon ni Mr. Goldmann.""Malala ba ang kondisyon niya?" Tanong ni Maisie at nakitang hindi agad tumanggi si Erwin kaya napayuko siya at paos ang kaniyang boses. "Malubha ba ang kondisyon niya?""Medyo malubha nga." Magulo ang ekspresyon ni Erwin.Kung tama lang 'yun ng baril, maayos na sana na nakaligtas si Nolan doon. Sa kasamaang palad, mukhang mas kakaiba ang kondisyon ni Nolan kumpara sa tama ng baril.May sasabihin sana si Maisie nang bigla siyang makatanggap ng tawag mula sa kaniyang tatay na nasa Zlokova.Nagdalawang isip siya bago ito sagutin. "Dad?""Zee, ayos ka lang ba diyan? Nabalitaan kong nagkaroon ng riot
Hindi lang sa water source ng hotel noon nakita ang nasabing virus, nakita rin ito sa iba pang lugar, kaya hindi natural na sakuna ang nangyaring epidemya noon kundi gawa ng tao.'Kung infected nga talaga si Nolan, mapapatunayan non na tama ang hinala ko, na may nagpapatuloy pa rin sa research ng genetic virus.'…Bumalik si Maisie sa hotel at nagulat nang makita sina Titus at Quincy na palabas doon.Galit si Titus nang makita si Maisie. "Nakalimutan mo na ba ang pangako mo? Nasa ospital ngayon si Nolan dahil sayo, masaya ka na ba?"Napayuko si Maisie. "Pasensya na…"Wala siyang masabi para labanan si Titus dahil nabaril nga naman talaga si Nolan at nasa ospital dahil sa kaniya.Madilim ang ekspresyon ni Titus. "Handa si Nolan mapahamak para lang makasama ka. Kung gusto mong maging maayos ang buhay ni Nolan, iwanan mo siya."Nagulat si Maisie. Sinabi niyang, "Hindi ko siya pwedeng iwan.""Gusto mo ba siyang mamatay?" Punong-puno ng galit ang mata ni Titus.Nang maki
'Pero gusto ko lang sa tabi niya. Ayaw ko siyang iwanan mag-isa, pero nailagay ko pa rin siya sa kapahamakan.'Nang makitang nalulungkot pa rin si Maisie, inilagay ni Cherie ang kamay niya sa balikat ni Maisie ar seryosong sinabi, "Maisie, duwag lang ang sumusuko kapag nahaharap sa problema. Magagawan natin yan ng solusyon basta magkakasama tayo. Kaya, ikaw ba, Maisie Vanderbilt, ang dapat sisihin sa nangyari kay Mr. Goldmann?"Hindi, hindi ikaw. Kagagawan yun ng mga kaaway natin nung una pa lang. Kaya, kahit hindi ka maging parte ng buhay ni Mr. Goldmann, lalapitan pa rin siya ng problema na yun, hindi na yun mapipigilan."Napangiti si Maisie nang marinig ang mga sinabi ni Cherie. "Hindi ko inakala na magaling kang magpa-gaan ng loob ng iba."Ngumiti si Cherie at nahihiyang nagkakamot ng ulo.Lumapit si Maisie sa couch at naupo. "Nga pala, kasama na ba si Rowena sa mga taong yun ngayon?""Oo, nag imbestiga na ang kapatid ko tungkol doon, pero hindi ko talaga inakala na ma
Bahagyang nataranta ang mata ni Rowena habang umiiwas ng tingin kay Maisie. "Hindi ko alam ang sinasabi mo.""Hindi mo talaga alam, o nagpapanggap ka lang na hindi mo alam?" Nilapitan siya ni Maisie. "O puntahan ko kaya ang bago mong amo, na si Mr. Kent, para sa sagot?""Maisie, anong ibig mong sabihin?" Tanong ni Rowena habang nanalikisik ang nga mata.Nagkibit-balikat si Maisie. "Kung anong narinig mo yun ang ibig kong sabihin. Pinahalagahan ka ni Titus noon, pero pinili mo pa ring talikuran ang mga Goldmann para kumampi kay Daniel Kent sa huli. Pahalagahan ka kaya lalo ni Daniel dahil doon?"Napakuyom ang kamao ni Rowena at suminghal. "Bakit mo tinatanong? Gusto mo ba akong pabalikin? Sayang naman, walang mangyayari sa akin kahit bumalik ako sa mga Goldmann ngayon, kaya mas mabuti pang manatili si tabi ni Mr. Kent "Malamig na napangisi si Rowena nang makita na walang sinabi si Maisie. "Ano naman kung alam mo ang insidente 15 years ago kay Mrs. Goldmann Sr.? Sa tingin mo b
Sinipa niya si Rowena at napunta ito sa gilid ng pader habang niluluwagan ni Daniel ang tie niya, madilim at galit ang tingin niya. "P*ta, nagsisisi ka ba sa desisyon mo at plano mo kong traydurin?"Nanginginig si Rowena na lumapit sa paanan niya. "Hindi, hindi kita trinaydor. May inutusan si Maisie para dalhin ako roon at sinubukan nila ang takutin. Wala akong sinabi, maniwala ka sa akin!"Lumapit si Daniel at pinisil ang baba ni Rowena. "Rowena Summers, masyado kang maraming nalalaman. Sa tingin mo ba maniniwala ako sa sinasabi mo?"Nanginig ang buong katawan ni Rowena.Palaging naghihinala si Daniel sa mga tauhan niya at malaki ang galit nito sa mga traydor. Kahit na walang sinabi si Rowena, masyado siyang maraming nalalaman na hindi naman niya dapat alam, katulad na lang nung virus incident!"Maniwala ka, wala talaga akong sinabi sa kaniya. Mr. Kent, maniwala ka sa akin. Wala akong sinabi sa kaniya! Na-set up lang ako!"Nagmamakaawa at umiiyak si Rowena. Mapalad na siya
Ibinaba ni Nolan ang tingin niya, hinalikan ang noo ni Maisie, may sasabihin sana nang bigla siyang umubo.Tumayo si Maisie, natataranta siya. "Nolan, ayos ka lang ba?"Inangat ni Nolan ang kamay niya para pigilan ang pag-ubo at iniwas ang mukha niya. Napansin niyang may malagkit sa palad niya at nagulat, pero dahil hindi napansin ni Maisie, isinara niya ang kamay niya at ngumiti kay Maisie. "Ayos lang ako. Nabulunan lang."Nakatikom ang labi ni Maisie. "Nagugutom ka ba? Gusto mo ba ng pagkain?"Nanghihina ang mata ni Nolan. "Nagutom tuloy ako dahil sa sinabi mo. Gusto ko kumain ng luto mo."Tumayo si Maisie, "Sige, magluluto ako, sandali lang."Lumabas siya ng pinto, nakita si Erwin, at sinabing, "Uncle Erwin, pwede mo bang bantayan muna si Nolan?"Tumango si Erwin.Nang umalis si Maisie, pumasok si Erwin sa kwarto at nakita si Nolan na nakatingin sa palad niya."Umubo ka ba ng dugo?" Alam ni Erwin.Napatigil si Nolan at isinara ang kamay niya. "Oo." May naisip siy
Pero kapag natapos na ang incubation period, ang mga infected ay laging uubo ng may dugo, at agad babagsak ang immune system nila—lalala ang cancer cells ng may mga cancer, bibilis ang metabolism, magiging abnormal ang bilang ng platelet, at sa isang taon, mamamatay sila.Malungkot na tumawa si Nolan, "Gaano na lang ako katagal mabubuhay?"Napakunot si Erwin. "Base sa sitwasyon mo ngayon, tatlo hanggang apat na taon."…Dinala ni Maisie ang dinner na ginawa niya sa hospital, at nang pumasok siya sa kwarto, nakita niya si Nolan na nakatingin sa bintana habang si Erwin ay wala na roon sa loob."Nolan, ginawan kita ng dinner." Naglakad siya sa gilid ng higaan at inilagay ang dinner sa mesa.Tumingin si Nolan sa kaniya at ngumiti. "Okay, subuan mo ako."Hindi tumanggi si Maisie. Binuksan niya ang container at pinakain niya si Nolan habang nakaupo siya sa gilid ng higaan niya. Nang makita niya na kumakain si Nolan, tinanong niya, "Umalis na si Tito Erwin?""Oo, umalis siya ka
Kalmado na sumagot si Nolan, "Oo, hindi ko naman na kailangang manatili dito sa hospital." Tumingin siya kay Quincy. "Kunan mo ako ng ticket para makauwi ako sa susunod na umaga."Napatigil si Quincy. "Pero yung katawan mo—""Alam ko ang kondisyon ko." Desido na si Nolan.Tumingin si Quincy kay Titus, na ginalaw lang ang kamay at sinabing, "Umalis siya kung gusto niya. Wala naman akong magagawa." Galit niyang ginalaw ang kamay niya at umalis.Kinagat ni Maisie ang labi niya at lumapit kay Nolan. "Makinig ka muna kay lolo. Ayos lang naman kung hindi ka muna umuwi."Mahaba ang flight. Anong gagawin nila kapag bumukas bigla ang sugat niya?Malamig siyang tiningnan ni Nolan, mahigpit na nakatikom ang bibig niya. Nanlamig agad si Maisie dahil hindi siya sanay sa ganoon. "Nolan?""Kailangan ko na bumalik." Tumayo siya nang walang paliwanag at inayos ang mga damit niya. Nang tanggalin niya ang hospital gown niya, nakita ni Maisie ang bandage ni Nolan sa likod. Bukod sa tama ng b
“Daisie.” Lumapit sila Leah at Morrison hawak ang kanilang wine glass. “Sobrang ganda mo ngayon.”“Thank you,” nakangiti na sinabi ni Daisie.Tinass ni Leah ang wine glass niya. “I propose a toast. Hiling namin ni Morrison sayo ang masayang pagsasama niyo ni Nollace.” Nakipag-clink si Daisie ng glass sa kaniya. “Sa inyo rin ni Morrison.” Matapos ang toast, lumapit Cameron kala Daisie at Waylon. Nasa likod nila sila Freyja, Colton, Maisie, at Nolan. Tinass ni Maisie ang kamay niya at hinaplos ang pisngi ni Daisie. “Ang galing mo kanina.”Tumawa si Daisie. “Talaga?”Dagdag pa ni Nolan, “Ikaw ang dazzling pride namin habang buhay, kaya syempre oo.”Ngumiti si Daisie na parang siya ang little princess ng pamilya.Lumapit si Nollace. “Dad, Mom, toast para sa inyong dalawa. Thank you dahil pumayag kayo sa amin ni Daisie.” “Ma-swerte ka talaga.” Mahinahon na suminghal si Nolan, kinuha niya ang kaniyang wine glass, at pinag-clink niya ito kay Nollace. “Dapat simula ngayon ay maay
Para bigyan ng daan ang wedding carriage, hindi pinayagan ang ilang sasakyan na makadaan sa route mula palace papunta sa cathedral.Tumingin si Daisie sa labas ng carriage—puno ng mga tao ang kalsada, at lahat sila ay saksi sa ma-garbong senaryo na iyon. Si Nollace na nakaupo sa gilid ay nakasuot ng double-breasted dark blue military jacket. Mukha siyang matangkad at malapad, at may dalawang St. Patrick’s Stars sa kaniyang epaulet, nakalagay ang isa sa magkabilaan, may full set ng medal sa kaniyang dibdib, at iba pang mga komplikadong dekorasyon. Hinawakan niya ang likod ng kamay ni Daisie at bigla siyang ngumiti. “Ang pawis ng palad mo.” Lumingon si Daisie sa kaniya at nanginginig ang boses niya nang sumagot, “Kinakabahan ako.” Tinaas ni Nollace ang kamay ni Daisie at hinalikan niya ang likod nito. “Nandito ako, kaya huwag kang mag-alala. Relax ka lang.” Tiningnan ni Daisie ang wedding jacket ni Nollace. “Ang gwapo mo sa uniform na ‘to.”Tumawa si Nollace. “At sobrang gand
“Siya nga pala, nasaan si Cameron?” Tanong ni Morrison. Sumagot si Waykon, “Kasama niya si Dad maglakad-lakad. Kikitain ko na rin sila ngayon kaya iiwan ko muna kayong dalawa. Pwede niyo naman gawin kung anong gusto niyo sa free time niyo.”Matapos iyon sabihin, tumayo na si Waylon at iniwan ang couple.Umiling si Morrison. “Nagbago na siya ngayon simula nang nag-asawa siya.” “Nagsasalita ka naman na parang hindi ka rin nagbago.” Mabilis na tumayo si Leah at umalis sa restaurant.Binaba ni Morrison ang cup niya at mabilis na sumunod kay Leah. “Hoy, bakit mo naman ako iniiwan? Hintayin mo ako.” Lumabas sila Maisie at Saydie sa private room at nakasalubong nila sila Nolan at Quincy sa corridor.Tumango si Quincy. “Mrs. Goldmann.” Huminto si Maisie sa harap ni Nolan, at hinawakan ni Nolan ang kamay niya. “Tapos na ba kayo mag-usap?” “Syempre. ‘Di ba gusto mo pumunta sa Hathaways’ villa kasama si Dad ngayong tanghali?” Ngumiti si Nolan. “Hinihintay lang kita. Pupunta lang k
Masayang ngumiti si Daisie. Susuotin ko itong crown sa araw ng kasal ko na pwede maging endorsement para sa jewelry company at design ni mom.” Niyakap siya ni Nollace mula sa likod. “Pwede mo gawin ang kahit ano basta gusto mo.” …Dalawang araw bago ang kasal ay dumating na sa Yaramoor ang mga Goldmann at nag-stay sila sa hotel na inihanda ni Nollace. Pina-reserve ng royal family ang buong hotel para sa mga guest nila na mula sa Zlokova na pupunta sa kanilang kasal. Dumating na rin ang mga Boucher at mga Lucas, pati si Sunny ay nandoon.May mga pamilyar rin na bisita mula sa Zlokovian entertainment industry. Sila Hannah, Amy, James, at Charlie na mga malalapit na kaibigan ni Daisie ay pumunta rin. Nasa invitation list din sila Leah at Morrison. Nang pumunta si Maisie sa restaurant, sinamahan siya ng waiter papunta sa isang private room.Nang makita ang lalaking nakaupo sa gilid, ngumiti siya at sumigaw, “Godfather!” Dahan-dahang lumingon si Strix. Hindi sila nagkita ng
Tumawa silang lahat. Dumating na ang dilim, at napuno ng neon light ang buong city. Bumalik sila Daisie at Nollace sa Taylorton matapos ang dinner.Basa ang buhok niya nang lumabas siya sa shower. Kinuha ni Nollace ang towel niya at tinulungan siyang patuyuin ang kaniyang buhok. Umupo siya sa harap ng dresser at tiningnan ang tao na nasa likod ng salamin. May ngiti na nakatago sa sulok ng kaniyang bibig habang sinasabi, “Nolly, sobrang excited na talaga ako sa kasal natin.” “Talaga?” Dahan-dahang pinatuyo ni Nollace ang malambot na buhok ni Daisie. “Ako rin, excited na ako.” “Pwede ko na masabi ngayon na perfect na ang buhay ko, ‘di ba? Kasi ikakasal na ako at maglalakad ako sa altar kasama ang lalaking pinakamamahal ko.” Tumawa si Nollace at lumapit siya sa tainga ni Daisie. “Alam mo ba? Lahat din ng hiling ko sa buhay ay natupad na.”Tumingin si Daisie sa kaniya. “Anong mga hiling mo?” “Maging asawa ka, pakasalan ka, at magkaroon tayo ng sariling mga anak.”Nagulat si
”Oo, totoo ‘yon,” sagot ni Zephir. “Parang naging mas mature ka na nang bumalik ka galing sa bakasyon mo.” Tinapik ni Naomi ang balikat niya. “Hinihiling ko ang lahat ng best para sa mga susunod mong gagawin.” Ngumiti si Zephir pero wala siyang sinabi na kahit ano. …Hindi nagtagal, katapusan na ng buwan. Tapos na ang bakasyon nila, at bumalik na sila sa Bassburgh. Naghihintay sila Maisie at Nolan sa kanila sa courtyard. Matapos nilang lumabas ng kotse, tumakbo si Daisie palapit sa kanila. “Mommy! Daddy!” Niyakap niya sila Maisie at Nolan.Tinapik ni Nolan ang ulo niya at napangiti siya. “Malaki ka na. Huwag ka na umakto na para kang bata.” Ngumiti si Daisie sa kanila at sinabi, “Pero alam ko na lagi akong bata sa paningin niyo.” Tumawa si Maisie at tiningnan ang ibang tao. “Mukhang naging masaya kayong lahat. Pumasok muna kayo. Sama-sama dapat tayo kumain ngayong gabi.” Pumasok sila Freyja at Cameron sa bahay para tingnan ang kanilang mga anak. Magkasama sa iisang kw
Tumingin si Nollace sa kanila. “What a coincidence.” “Mas nauna kami ni Morrison dito kaysa sa inyo guys,” sabi ni Leah. “Nalaman lang namin na nandito pala kayo nang nag-post si Daisie ng photo sa Facebook page niya.”Hinila ni Daisie si Leah sa upuan at sinabi, “Dapat mag-stay muna kayo ng ilang araw kasama kami.” Nang umupo si Morrison, pinakilala siya ni Waylon kala Freyja at Daisie. “Siya ang sister-in-law ko, si Freyja, at siya naman ang kapatid ko. Daisie ang pangalan niya.” “Nakita ko na sila dati noong wedding niyo,” sabi ni Morrison. “Kaklase ng misis ko ang kapatid mo dati. Nabanggit niya na sa akin.”“Kailan mo pa ako naging asawa? May pagkakataon pang hindi kita pakasalan sa future,” sabi ni Leah. “Engage na tayo. Kung ayaw mo akong pakasalan, sino namang papakasalan mo?” Kumunot ang noo ni Morrison, kaya natawa ang lahat ng nasa paligid nila, maliban kay Daisie. Hindi siya makapaniwala na nakatingin kay Leah at tinanong, “Engaged? Kailan kayo naging engage, Le
Sabi ng stall owner, “$10 para sa tatlong chance.”“$10 para lang sa tatlong chance? Ang magal naman,” sabi ni Freyja. Tinaas ng stall owner ang ulo niya at sinabi, “Ako na nga ang pinakamura dito. Yung ibang stall $15 ang hinihingi para sa tatlong chance.” Hinila ni Daisie si Freyja at sinabi, “Ibigay na lang natin ang pera sa kaniya. Hindi rin naman madali sa kanila ang mag-set up ng stal dito kaya maglaro na lang tayo.” Matapos iyon, binigyan niya ng $20 ang stall owner at sinabi, “Bigyan mo po kani ng anim na hoops.” Binigyan siya ng stall owner ng anim na hoops. Nakatitig na si Daisie sa bracelet. Kahit alam niyang peke iyon, maganda naman. Hinawakan niya ang hoop at hinagis papunta sa bracelet. Pero, hindi niya iyon nakuha. Binato niya ulit ang dalawang hoop sa bracelet pero bigo pa rin ang pagsubok niya kaya sobra siyang nainis.Tatlong hoops na lang ang meron siya. Nang makita na handa na si Daisie na sumuko, kinuha ni Cameron ang mga natirang hoop at sinabi, “A
Tahimik ang gabi sa lumang lugar. Walang ibang naririnig sa paligid kundi mga huni ng mga insekto. May isang lamp na nakasabit sa tent na nasa damo. Tahimik ang paligid. Umiikot-ikot si Daisie sa sleeping ba dahil hindi siya makatulog. Nang biglang, may kamay na dumampi sa kaniyang bewang at hinila siya papunta sa dibdib. “Anong problema? Hindi ka makatulog?” “Oo…” diniin niya ang kaniyang mukha sa dibdib ni Nollace at sinabi, “Gusto ko sana umihi kaso natatakot ako.”Hinalikan ni Nollace ang noo niya at sinabi, “Sasamahan na lang kita.” Both of them came out of the tent. Nollace took a flashlight and led Daisie to a row of trees in the distance. Daisie turned her head and said, “You wait for me here.”Lumabas silang dalawa sa tent. Hawak ni Nollace ang flashlight at sinamahan niya si Daisie sa row ng mga puno malayo sa kanila. Tumalikod si Daisie at sinabi, “Hintayin mo ako dito.”Tumango si Nollace. “Isigaw mo lang pangalan ko pag may kailangan ka.” Naglakad si Daisie pa