"May parating, bitawan mo muna ako, ngayon lang—"'Nagmakaawa' si Maisie sa kaniya, kabigha-bighani ang maganda niyang mukha at mga mata.Natunaw ang puso ni Nolan. Bakit nagsisimula ng apoy ang babaeng 'to at saka nagmamakaawa sa kaniyang tumigil? Huminga siya nang malalim at niyakap si Maisie. "Huwag kang gumalaw, yayakapin kita."Hindi gumalaw si Maisie dahil alam niyang pinipigilan ni Nolan ang sarili. Kapag gumalaw siya, baka mawala ito sa sarili."Tapos ka na ba?"Tahimik lang ang paligid."Nolan, pwede ba akong magsabi ng joke? Pangako na kakalma ka."Narinig niya ang 'OK' sa likuran niya na mayroong bahid ng pagtataka."Mayroong isang cube ng asukal na naglalakad papunta sa North Pole, nang makarating na siya doon, nilamig siya nang sobra at naging frozen, doon siya naging rock sugar."Hindi nakaimik si Nolan.Sabik na nagpatuloy ang babae. "Mayroon pa akong isa. May repolyong binabalatan habang naglalakad at pagkatapos ng ilang hakbang, naglaho na siya!"
Ngayon, wala na dito ang anak nila. Gusto nilang makapagtrabaho ito sa makapangyarihang mga tao para magkaroon ng trabahong malaki ang sweldo. Pero ngayon, mga pangarap na lang ang natira sa kanila."Ngumiti si Maisie. "Magkano ang gusto niyo bilang kabayaran?""At least $800,00."Halos mawalan na ng pasensya si Cherie nang makitang sinasamantala ni Mrs. Winters ang sitwasyon. $800,000? Para sa kaniya ay sobra-sobra na ang $800!Ngumiti si Maisie. "Plano niyo bang bumalik pa at manghingi pa ng dagdag kapag tapos niyo ng gastusin yan?"Natigilan si Mrs. Winters, para bang nakita ni Maisie ang plano niya. Pagalit niyang sinabi, "Anong sinasabi mo? Ibibigay mo ba o hindi?""Cherie, anong legal terms para dito?" Hindi sumagot si Maisie bagkus ay tinanong ang taong katabi niya.Agad na sumagot si Cherie. 'Extortion. Tatlong taon ang minimum sentence, pero sa halagang $800,000, mga 15 years."Halata ang takot sa mukha ng mag-asawa."Paano 'to naging extortion? Sinisiraan mo
Tiningnan ni Maisie si Cherie. "Kung mayroon talagang nanunulsol sa kanila, hindi sila maglalakas loob na lumabas sa linya nila."Kung walang nanunulsol sa kanila, hindi nila malalaman ang tungkol sa alitan nina Wynona at Maisie sa camp, at hindi rin nila maiisip na siya ang dahilan ng pagkamatay ni Wynona. Kaya naman, siguradong malapit kay Wynona ang taong sumusuporta sa kanila.Sa Blackgold…Mayroong kausap si Nolan sa telepono sa kaniyang office desk. Pinagmasdan niya ang file na hawak niya, nagdilim ang kaniyang mga mata."Bantayan mo sila. At saka, imbestigahan mo ang mga magulang ni Wynona. Tingnan mo kung sino ang mga nakausap nila nitong nakaraan."Mayroong sinabi ang tao sa kanilang linya at saka binaba ni Nolan ang tawag.Kasabay nito, nakatanggap siya ng text sa kaniyang phone.[Mr. Goldmann, naayos na ni Maisie!]Medyo nabawasan ang dilim sa kaniyang mga mata matapos mabasa ang text ni Maisie. Naayos na ng asawa niya ang isyu sa matandang mag-asawa, at oras
Isang pilyong ngiti ang binigay ni Nolan dahilan para hindi makapagsalita si Maisie.Pagkatapos nilang kumain, pumunta si Maisie sa kwarto at doon niya nakita si Nolan sa tabi ng bintana na nakaupo sa upuan at naka de kwatro, mayroon itong hawak na dokumento."Ano yung gusto mong ipakita sa akin?" Nilapitan siya ni Maisie at naupo sa tabi niya.Inabot ni Nolan sa kaniya ang dokumento at sumagot, "Ang gusto mong malaman."Nabigla si Maisie. Kinuha niya ang dokumento at binasa ito…Photocopied ang mga litrato sa dokumento. Kahit na itim ang kulay nito, malinaw niya itong nakikita. Pagkatapos, isang litrato galing sa security footage ng isang reflexology center ang kumuha ng atensyon niya.Ang babaeng mayroong makapal ng makeup ay walang iba kung hindi si Willow, at mayroon siyang kausap na tatlong tao sa litrato."Si Willow… 'to?""Oo. Mayroon akong pinapunta sa Underground Freeway para kunin ang security footage. Sila ang kumuha kay Willow," Mahinahong sagot ni Nolan.
Sa sobrang pagod ni Maisie ay hindi niya na alam kung kailan o kung paano siya dinala ni Nolan sa washroom para mag-shower.Nang ibalik siya ni Nolan sa kama at kinumutan, nag-vibrate ang phone ni Nolan na nasa desk.Sinagot ni Nolan ang tawag at tumalim ang kaniyang tingin.[Hans: Naaksidente ang mga Winters. Namatay on the spot si Mrs. Winters dahil sa serious injuries habang si Mr. Winters naman ay dinala sa ICU. Sinusubukan ng mga doktor ang lahat para iligtas siya.][Nolan: Magpadala ka ng mga tao na magbabantay sa labas ng perimeter ng ospital kung sakaling mayroong mga taong gustong tumapos sa kaniya. At saka, huwag mo muna sabihin kay Cherie ang tungkol dito.]Binaba ni Nolan ang tawag at pinagmasdan si Maisie na mahimbing na ang tulog.Ayaw niyang isipin nito na siya ang nagdala ng kapahamakan sa mga Winters.Pagkatapos isuot ang kaniyang damit, tahimik siyang umalis sa kwarto.Sa ospital…"Mr. Goldmann, narito kayo." Mabilis na nilapitan ni Hans si Nolan nan
Kahit ganoon, nalulungkot pa rin si Maisie para kay Nolan.Hinaplos niya ang likod ng palad nito, binaba ang tingin at saka sinabi, "Nolan, kahit ano man ang mangyari sa future, hindi ako aalis sa tabi mo. Maliban na lang…"'Maliban na lang?'Hindi pa niya pinag-iisipan yun.Hindi niya alam kung bakit niya ito biglang sinasabi. Siguro dahil tinanggap ni Nolan ang lahat sa kaniya? Hindi niya masabi.Noon, akala niya ay pansamantala lang si Nolan sa buhay niya, at ginagawa lang nito ang mga bagay na ginagawa niya para sa kapakanan ng tatlong bata Gayunpaman, pagkatapos niya itong makasama nang matagal, napagtanto niyang si Nolan ang may pinakamalaking ambag sa relasyon nila.Mayroong ngiting lumitaw sa mga labi ni Nolan habang napupuno naman ng pagmamahal ang kaniyang mga mata."Ang dami kong hirap na pinagdaanan para makuha ka, kaya bakit kita itutulak palayo? Hindi mo ako pwedeng iwanan. Maliban na lang siyempre kung mamatay ako."Hindi niya hahayaan na malayo sa kan
Nilapitan ni Nolan si Maisie na nakaluhod pa rin sa harapan ng puntod ng kaniyang ina. Madilim ang ekspresyon nito. Hinawakan ni Nolan ang mga balikat nito at pinagmasdan ang puntod."Huwag kayong mag-alala, Mom. Simula ngayon, aalagaan ko si Zee habang buhay hanggang sa kamatayan."Inangat ni Maisie ang ulo at gulat na tiningnan si Nolan, pero tinaas lang ni Nolan ang mga kilay bilang sagot.Tinulungan ni Nolan na makatayo si Maise, at tumalikod naman si Maisie para harapin si Stephen. "Dad, mayroon ba kayong sasabihin kay Mom?"Sandaling natulala si Stephen. Ang nakababa niyang mukha ay puno ng peklat na iniwan ng mga karanasan niya. Tiningnan niya sandali ang puntod at mapait na ngumiti. "Wala na. Sinabi ko na lahat ng gusto kong sabihin sa kaniya sa puso ko."…Nang makarating si Maisie sa studio, nakita niya si Cherie na natatarantang naglalakad-lakad sa corridor. Lumapit siya rito at nagtanong, "Anong problema?"Nang makita siya ni Cherie, mas lalo itong kinabahan at
Sa Golden Lounge…Halos walang tao sa lounge nang araw na yun, ilang customers lang ang kumakain.Sinundan ni Maisie ang waiter at nagpunta sa mesa kung saan naghihintay si Erwin sa kaniya."Tito Erwin."Mayroong hawak na bote ng limited edition Conti si Erwin at sinusuri ang production date nito. Nang makita niya si Maisie, binalik niya sa gift box ang wine."Maisie, nandito ka na."Pagkaupo ni Maisie, tiningnan niya ang wine sa tabi ni Erwin at nagtanong, "Para sa iba ba yang regalo?"Tumawa si Erwin at sumagot, "Oo. Regalo ng matagal ko ng kaibigan, kababalik niya lang galing ibang bansa. Kaaalis niya lang din."Pagkatapos nito, lumingon siya kay Maisie. "Anong nagdala sa iyo dito?"Pinatong ni Maisie ang ulo sa kaniyang mga kamay, at sumagot, "Gusto ko lang magpasalamat sa inyo."Ngumisi si Erwin. Nag-order siya ng kape sa waiter at tinabi ang wine. "Sige na, huwag ka ng magpaligoy-ligoy pa. Sabihin mo sa akin kung anong gusto mo."Binaba ni Maisie ang mga kam
Natigilan si Zephir at tinaas niya ang kaniyang tingin. “Bakit mo ako tinatanong ng ganito?” Kinamot ni Ursule ang pisngi niya. “Matagal ka ng nandito sa homestay, at naging pamilyar ka na sa mga taong nagtatrabaho dito. Kung aalis ka lang agad, sa tingin ko lahat naman sila ay malulungkot sa pag-alis mo.”Biglang ngumiti si Zephir. “Babalik pa rin ako dito paminsan-minsan para bisitahin kayo.” “Ah… talaga ba?” Nahihiyang tumawa si Ursule.Tumitig si Zephir sa pusa. “Sa akin muna si Kisses ngayong gabi.”Tumango si Ursule. “Okay, sa tingin ko iiwan muna kita mag-isa para makapagpahinga ka na.” Tumalikod si Ursule, umalis siya, at mabilis na naglakad pababa sa hagdan. Pero bigla niyang nakasalubong si Yale at nagulat siya. “Mr. Quigg?” Nang makita na hindi kasama ni Ursule si Kisses, alam na agad ni Yale ano ang ginawa niya at hindi niya napigilan na tumawa. “Bakit ka kinakabahan? Siguro ayaw mo lang siyang umalis, tama ba?” “Hindi ah!” “Okay, little girl, sa tingin mo
Mas maraming tao na ang pumunta sa bakod. Ilan sa kanila ang tumawag ng mga pulisMabilis na lumapit si Ursule kay Zephir. Nag-CPR si Zephir sa lalaki, at dahan-dahan siyang bumalik sa kaniyang kamalayan matapos ibuga ang tubig na nainom niya.Napa-buntong hininga si Ursule.Samantala, dumating na rin ang pulis xa senaryo. Matapos nilang tanungin ang mga tao sa paligid anong nangyari, lumapit sila kay Zephir at sinabi, “Hi, sir, pwede ba kayo sumama sa amin sa police station? Kailangan lang namin makuha ang statement niyo.” Tumango si Zephir. Sa police station…Hinihintay ni Ursule si Zephir sa corridor. Nang lumabas na si Zephir matapos sabihin ang statement niya, lumapit si Ursule sa kaniya. “Ayos ka lang ba? Tara na at para makapagpalit ka ng damit mo.” “Okay,” sagot ni Zephir. Nang bumalik na sila sa homestay, sinabi ni Ursule kay Yale na may lalaking sinubukang magpakamatay sa pamamagitan ng pagtalon sa ilog at sinagip iyon ni Zephir. Matapos makinig sa istorya, nagt
Hindi naman sa ayaw niyang hawakan ang anak niya. Sadyang hindi pumapayag ang dad niya pati si Waylon na kargahin ang mga baby niya. Natatakot ang dad niya na baka aksidente niyang masaktan ang mga baby.Tumawa si Freyja. “Well, naiintindihan ko naman ang dad mo. Pero kahit na ganon, hindi mo dapat masyadong kinakarga ang mga baby mo sa first three months nila. Maliban sa pagbibigay sa kanila ng milk o kung gusto nila ng yakap, hayaan mo lang silang matulog sa mga crib nila.” Kumurap si Cameron. “Parang ang dami mo pa lang alam. Tulad ng inaasahan sa isang babaeng mom na.” Nag-stay muna sila Colton at Freyja nang ilang sandali sa Emperon bago sila umalis. Umupo si Cameron sa tabi ng crib at tinitingnan ang dalawang baby. Mahinahon niyang tinusok ang kanilang pisngi gamit ang daliri niya. ‘Oh my gosh, sobrang lambot nila at sobrang cute. Parang mga doll lang sila,’ naisip ni Cameron. “Bakit hindi ka nagsuot ng sapatos mo?” narinig niya ang boses ni Waylon mula sa kaniyang likod
Nagsalita si Mahina at sinabi, “Totoo ‘yon, miss. Hinihintay ka naming lahat sa labas.” Tiningnan ni Cameron si Waylon. Hinawi ni Waylon ang buhok ni Cameron sa likod ng kaniyang tainga at sinabi, “Magaling ang ginawa mo, Cam.” …Nang marinig nila Daisie at Nollace na nanganak ng twins si Cameron, agad silang tumawag kay Waylon para batiin sila. Nang ibaba nila ang tawag, dinala ni Waylon si Cameron sa kanilang mga anak na nasa nursery room.Sumandal si Cameron sa bintana at tumingin sa dalawang baby. Hindi niya kayang pigilan ang tawa niya. “Sobrang liit nila. Sigurado akong kamukha mo sila pag lumaki na sila.Kung magiging kamukha nila si Waylon, sobrang magiging gwapo sila. Tumawa si Waylon at binalot niya ang kaniyang kamay sa balikat ni Cameron. “Gusto mo bang bumalik para magpahinga ka muna?” “Hindi. Gusto ko tumingin sa kanila.” “Oh sige.”Matapos nilang tingnan nang matagal ang mga baby, bumalik na silang dalawa sa ward. At nakita nila sila Colton at Freyja na n
“James?” tinawag ni Giselle si James. Nang hindi siya sumagot, tinulak niya ito para magising pero wala siyang nagawa. Natutulog siya na parang bato. ‘Ang galing. Ngayon hindi na ako makakatulog.’Ayun ang unang bagay na pumasok sa isip niya. Dahil hindi niya kayang magising si James, wala na siyang ibang pagpipilian kundi manatiling gising hanggang umaga. Nang umaga na, nawala ang dilim sa kwarto dahil sa liwanag. Binukas ni James ang mga mata niya at nagulat siya nang makita ang mukha na nasa harap niya. Naningkit ang mata niya, napatigil sa pagtibok ang kaniyang puso. Dahan-dahan niyang inalis ang kamay niya nang hindi nagigising si Giselle. “Alam mo ba na ang pangit ng sleeping position mo?” Kagigising lang ni Giselle at nakatitig siya kay James. Tumayo si James. Umupo siya sa gilid ng kama at nilagay niya ang kamay niya sa kaniyang noo. “Hindi mo ako masisisi. Sanay… sanay akong matulog mag-isa.”Tumayo na rin si Giselle. Dahil isang pwesto lang siya buong gabi,
Binuksan ni James ang pinto. Nang makita niya si Giselle na hawak ang photo album, mabilis siyang lumapit at pinigilan siya. “Huwag! Bawal kang tumingin dyan!”Naningkit ang mata ni Giselle nang makita niya na kinabahan si James. “Bakit naman? May mga picture ba dito na hindi magandang tingnan?” “Huwag mo ‘yan pakialaman. Sinabi sayo ng Dad ko na matulog ka sa kwarto ko pero hindi ibig sabihin nun ay pwede mo na pakialaman ang mga bagay na nandito!” “Talaga? Anong gagawin mo kung nagpumilit ako na tumingin?” Hinawakan ni James ang kamay ni Giselle nang sinusubukan niyang kunin ang photo album sa kaniyang kamay. “Bakit kailangan mo tingnan ang photo album ko? Crush mo ba ako?” Hindi nakapagsalita si Giselle. Matapos ang ilang sandali, binitawan ni James ang kamay ni Giselle at umatras siya. Mahigpit niyang hinawakan ang photo album at sinabi, “Pwede mong galawin ang lahat ng gusto mo dito sa kwarto pero hindi ko hahayaan na hawakan mo itong photo album.” Nang tumalikod siya
Tanong ni Giselle, “Pwede ko ba siyang i-pet?”Tumango si Jefferson. “Syempre naman. Edamame, come here.”Nang marinig ang boses niya, tumalon si Edamame sa couch at naglakad palapit kay Jefferson. Hinaplos niya ang ulo nito. Inunat ni Giselle ang kamay niya, at sinimulan iyon amuyin ni Edamame at hinayaan niya na haplusin siya. Nang hinawakan siya, nilabas ni Edamame ang dila niya at pumikit dahil sa saya. Sabi ni Jefferson, “‘Di ba mabait na baby siya?”Ngumiti si Giselle. “Yes.”Tumikhim si James at tinawag si Edamame para bumalik sa kaniya, pero tumalikod lang ito at hindi gumalaw. Kumunot ang noo ni James. “Bad dog ka na ba ngayon? Come.”Yumuko si Edamame at naging malungkot.Masamang tiningnan ni Jefferson si James, at tinanong, “Giselle, kung hindi ka pa kumakain, sumabay ka na sa amin.”Napahinto si Giselle, binawi niya ang kaniyang kamay, at tumayo. “I—”“Daughter-in-law mo siya kaya natural lang na sumabay siya sa dinner, ‘di ba?” Tumingin si James kay Gisell
Naningkit ang mata ni James. “Yung mga lalaking pinipili mo ay yung mga magagaling?”Hindi sumagot si Giselle.Pinatunog ni James ang dila niya at umiling. “Hindi naman ‘yon mali, pero ang importante, dapat piliin mo yung taong mahal ka. Kung hindi ka niya mahal, hindi siya mapupunta sayo, kahit na gaano siya kagaling. Isang commodity ba ang tingin mo sa isang relasyon?”Huminga nang malalim si Giselle at tumingin siya kay James. “Pinangangaralan mo ba ako?”“Sinasabi ko lang ang totoo. Masyado kang self-centered at gusto mong ikaw lagi ang nasusunod. Gusto mo kontrol mo ang lahat. Na-realize ko ito nang pinirmahan natin ang kontrata. “Hindi mo gusto ng blind dates pero hindi mo naman gusto na i-reject sila, kaya gusto mo ng tulong ko at gusto mo na mag-set ako ng rules. Kailangan ko magpanggap na isa akong perfect boyfriend nang makipagkita ako sa magulang mo. Hindi mo naman sinusubukan na magpanggap na girlfriend ko. Baka isipin ng mga tao na boss kita.”Nainis si Giselle. “Ik
Bumalik si Giselle sa sarili niya at natawa. “Sa tingin mo ba kailangan mo akong turuan niyan?”“Hindi. So, dapat mas maging self-aware ka pag nagpapanggap ka na girlfriend ko?” “Anong ibig mong sabihin?” “Halimbawa…” Biglang naglakad si James, kaya napaatras si Giselle. Ngumiti siya. “Tulungan mo akong ayusin ang gamit ko.” Walang masabi si Giselle. Umupo si James sa tabi ng luggage at nagpatuloy na mag-ayos. “Bakit nakatayo ka pa rin diyan? ‘Di ba dapat tumutulong ang girlfriend?”Hindi alam ni Giselle ang sasabihin niya.Matapos maayos ang mga bag ni James, tinulungan siya ni Giselle sa isang bag. Inabot niya iyon sa assistant nang makita niya ito. “Hawakan mo.”Huminto ang assistant at tiningnan si James na naglalakad palapit.Naningkit ang mata ni James. “Ms. Peterson, sa tingin mo ba mabigat ang mga bag ko para sayo?”“Lalabas tayo? Hindi ka ba natatakot—”“Alam na ng media na may relasyon tayo. Hindi na natin kailangan magtago kaya bakit hindi na lang tayo maging