Lumingon si Nolan para tumingin sa kaniya, at natulala siya.Suot ni Maisie ang puting shirt ni Nolan na hindi natatakpan ang kaniyang mga hita. Nakalapat sa kaniyang likod ang nakalugay niyang buhok, at natatakpan naman ng manggas ang mga kamay niya. Iniwan niyang bukas ng kaniyang kwelyo, kaya nasusulyapan ni Nolan ang view sa loob nito.Alam ni Nolan na mapanukso si Maisie, pero hindi niya akalain na magiging isang parusa sa kaniya ang simpleng pagsusuot nito ng damit niya."Dinner na ba, Nolan? Gutom na ako," Sabi ni Maisie. Mahina niyang hinawi ang manggas habang naglalakad papunta sa mesa para kumuha ng tubig.Pinatunog ni Nolan ang kanyang dila at hininaan ang apoy. Nilapitan niya si Maisie at niyakap ito. Tumaas ang mga kilay niya nang magtanong, "Gutom ka nanaman?"Nanginig ang kamay ni Maisie na nakahawak sa baso.Saka lang tumawa si Nolan nang tumunog ang tiyan niya. Ginulo nito ang kaniyang buhok. "Binibiro lang kita. Handa na ang dinner."Hinain ni Nolan
"Dahil wala naman ibang gusto si Nolan kung hindi ikaw, sana kahit na ano man ang mangyari, hindi ka aalis sa tabi niya."Natulala si Maisie. Hindi alam ni Maisie kung bakit parang ipinagkakatiwala sa kaniya ni Mr. Goldmann Sr. ang kinabukasan ng anak nito.Pinilit niyang ngumiti at sumagot, "Huwag kayong mag-alala, Mr. Goldmann, I…" Tiningnan niya si Nolan na tahimik lang na nakaupo sa tabi niya bago nagpatuloy, "Hindi ko siya iiwanan nang mag-isa."Bahagyang tumaas ang mga kilay ni Nolan. Naisip niyang masiyadong nag-aalala ang tatay niya sa sitwasyon nila ni Maisie, naisipan niyang tratuhin ito nang mas mabuti sa susunod na magkita sila.Natutuwang tumango si Nicholas at sumagot, "Mabuti, mabuti, mabuti. Ako na ang bahala sa lolo niya. Kayo namang dalawa, enjoyin niyo ang buhay niyo. Sigurado akong matatanggap din kayo balang araw ng lolo niya."Pagkatapos nilang mag-usap, binalik ni Maisie ang phone kay Nolan.Habang nakangisi na parang Chesire cat, hinila siya ni Nolan
Nakita na rin ni Maisie ang liwanag ngayon. Hindi na nakapagtataka kung bakit kahit gaano pa kalaki ang kitain niya, hindi daw sapat yun sabi ng mga anak niya.Mahirap pa rin siya kung ikukumpara sa isang kapitalista!Bigla naman nag-ring ang phone ni Nolan. Nilabas niya ito at ang taong tumatawag ay walang iba kung hindi ang lolo niya.Hindi siya lumayo para sagutin ang tawag. Bagkus, sinagot niya ito sa harapan ni Maisie, "Yes?"Tila mayroon sinabi si Titus, at nagdilim ang mukha niya dahil dun. Suminghal si Nolan at sumagit, "Hah, pinapakialaman niyo na rin ang mga tao sa paligid ko ngayon? Nasaan si Quincy?"Sumagot si Titus, "Pinadala ko sa isang field trip si Quincy. Anong problema? Hindi ba kayang gampanan ni Rowena ang gawain niya?"Bahagyang kumunot ang noo ni Nolan matapos marinig ang sinabi ni Titus.Nilayo ni Titus si Quincy mula sa kaniya at ginawang assistant niya si Rowena. Mukhang gustong bigyan ni Titus ng pagkakataon si Rowena, at hindi niya yun nagustuh
Naupo sa couch si Larissa. Tiningnan niya si Maisie at sinabing, "Maupo ka. Gusto mong magtanong tungkol sa nanay mo, tama?"Naupo si Maisie sa harapan ni Larissa matapos niyang makuha ang permiso nito. Gusto nga niyang mas makilala pa ang nanay niya kaya tumango siya."Tunay kong kapatid si Marina, at totoo nga, kamukha mo siya," Sabi ni Larissa at saka tinawanan ang sarili. Kung nakita niya agad si Maisie, siguro ay hindi siya maniniwala kay Willow at iisipin na ganoong klaseng tao si Maisie.Tila mayroon siyang naisip, kaya nagtanong siya ulit, "Sinabi ba ng nanay mo sa iyo kung bakit siya nagpunta sa Zlokova?"Umiling si Maisie.Naguluhan si Larissa nang makita niyang umiling si Maisie. "Hindi niya rin sinabi sa akin. Ang totoo, kung hindi dahil sa bracelet ni Willow, hindi ko malalaman na nagpunta siya ng Zlokova.*"Hindi niyo rin alam?" Nagulat si Maisie. 'Kahit si Larissa ay hindi alam kung bakit nagpunta ang nanay ko sa Zlokova para takasan ang pamilya de Arma?'"
"Pero Maisie, papaalalahanan na lamang kita na pwedeng manganib ang buhay mo kung patuloy kang sasama kay Nolan. Hindi dahil sa kung anuman, dahil yun sa espesyal na dugo ng mga Goldmann."…Nakaupo si Ryleigh sa living room at umiinom ng fresh milk. 20 minuto na siyang naghihintay, hindi niya alam kung ano ang sinabi ni Tita Larissa kay Zee.Nang uminom ulit siya ng gatas, napansin niya ang isang papalapit na anino. Tumingala siya at kaagad na bumagsak ang ngiti sa mga labi niya.Mapagmataas siyang tiningnan ng matangkad na lalaki. "Ikaw?"Makikita ang inis sa slanted eyes ng lalaki nang makita nito na mayroong mantsa ng gatas sa mga labi ni Ryleigh.Akala niya ay mayroon nanaman ipapakilalang kung sinong babae ang nanay niya sa kaniya. Takot siya sa ideya na yun."Bakit mo naman iniisip na gusto kong pumunta sa bahay mo? Kung hindi dahil kay Zee, I—" May sasabihin sana si Ryleigh nang marinig niyang mayroong pababa ng hagdan. Nakita niya kaagad si Maisie, kaya binaba niy
Natulala nang ilang segundo si Ryleigh. Halatang nabigla siya sa isyu ni Maisie. "Okay, hindi ko talaga maintindihan."Pinatong ni Maisie ang kamay sa balikat ni Ryleigh at nakangiting sinabi, "Ryleigh, naisip ko na ikaw lang ang best friend ko. Hindi ka sumuko sa akin, kahit na ano mang pagpapanggap ko at kahit anong bintang sa akin ng iba. Hindi ko alam kung anong gagawin ko kung hindi mo ako tinulungan noon."Gulat na gulat si Ryleigh. "Lasing ka ba?""Nakakainis ka, 'no? Mukha ba akong lasing? Medyo emosyonal lang ako." Nilagay ni Maisie ang mga braso sa mga balikat ni Ryleigh. "Minsan naiinggit ako sa iyo. Mayroon kang tatay na prinotektahan ka simula pagkabata kaya ka lumaking inosenteng babae. Wala rin sinong pwedeng bumangga sa yo ng walang dahilan. Maganda rin maging isang young lady na walang pinoproblema."'Kahit paano, hindi niya mararanasan ang mga problemang kinakaharap ko.'"Kailan mo ako nakitang walang problema? Hindi mo lang nakikita yung mga pagkakataon na
Napaka-light ng makeup ni Rowena at ang elegante niya ngayon, magarbo rin ang kaniyang dress. "Wala bang sinabi sa iyo si Nolan?"Sandaling nag-isip si Maisie. "Anong dapat niyang sabihin sa akin?"Tiningnan siya ni Rowena at nagpaliwanag, "Ako na ang assistant ni Nolan ngayon. Hindi 'to sinabi sa iyo ni Nolan?"Tumawa si Maisie at humalukipkip. "Oh, yun lang pala. Akala ko ay mayroon kang sasabihing big deal."'Nagyayabang na siya agad na siya na ang assistant ni Nolan?'"Ms. Vanderbilt, huwag sanang mamali ang intindi niyo sa amin. Arrangement ito ni lolo. Gusto ni lolo na matuto ako kay Nolan. Sa tingin ko naman ay hindi kayo tutol dun, tama?" Binanggit niya ang matanda para linawin kay Maisie na siya ang taong pinapahalagahan ni Titus.'Hangga't kakampi ko si lolo, hindi ka makakapasok sa mga Goldmann!'Hindi niya alam kung anong inaasahan ni Rowena sa kaniya, ngumiti na lang si Maisie. "Bakit naman mamamali ng intindi ko sa inyo? Assistant ka lang naman niya, hindi b
'Magaling magpasikat ang dalawang paslit na iyon.'Biglang tumango si Kennedy. "Kung ganoon, talagang ginagalingan ni Mr. Boucher ang pagtulong na i-promote ang mga products natin. Kahit na kumikita tayo dahil sa association natin sa kaniya nang walang anumang kondisyon, hindi natin pwedeng samantalahin lang 'to nang hindi nagpapasalamat.""Oo, naiintindihan ko." Ngumiti si Maisie habang nakahalukipkip. "Titingnan ko kung maaaya kong kumain si Mr. Boucher kapag nagkaroon ako ng libreng oras."Hindi iisipin ng isang ordinaryong tao na yayaing kumain si Mr. Boucher, pero hindi niya pwedeng samantalahin si Mr. Boucher nang walang binibigay na kapalit. Kaya naman, ililibre na lang niya ito ng pagkain bilang appreciation niya dito.Tungkol naman sa pagbabalik ng pabor, sumagi din sa isipan niya si Francisco sa training camp.'Nakakalungkot na aminin 'to, pero bakit nagkaroon ako ng utang na loob sa mga tagapagmana ng mga Boucher?'Kinahapunan, lumabas ang lahat para mag-lunch, a