“Tama, officer, paanong makakapatay ang nanay ko? Hindi ba kayo nagkakamali?!” Walang ideya si Willow sa nangyayari.“Walang nagawang mali ang mga pulis.” Dumapo ang tingin ni Maisie sa mga Vanderbilt, at marahan siyang nagpaliwanag, “Tinest ni Dr. Watson ang naiwang epithelial cells sa mga kuko ni Tita Yanis na galing sa pumatay. Ang DNA na yun ay match sa DNA ni Leila Scott.”Kaagad na namutla ang mukha ni Leila.‘Mga kuko… Posible bang nakalmot ni Yanis ang anit ko noong sinasabunutan niya ako?’Nakangiting tumango si Joe, kinuha niya ang DNA verifications results sa folder at inabot yun sa mga Vanderbilt/Kinuha ni Stephen ang report, binasa ang laman nito, tumalikod at pinanlisikan ng mga mata si Leila. “Ikaw pala ang gumawa nun!?”“Hindi, hindi ako yun! Wala, wala akong pinatay, hindi ako yun. At saka, bakit ko papatayin si Yanis? Wala akong dahilan para patayin siya!” Kinakabahang paliwanag ni Leila.“Wala ka ngang dahilan para patayin siya.” Dahan-dahang bumaba ng
Pinulot ni Stephen ang envelope sa sahig na naglalaman ng dose-dosenang malalaswang litrato, bawat isa ay mayroong pamilyar na mukha. Kumpirmado sa paternity test na hindi magkadugo sina Stephen at Willow.Bumagsak sa sahig si Willow.‘Hindi ako anak ni Stephen…’Walang emosyong sinabi ni Maisie, “Nakatira noon si Ms. Scott sa Underground Freeway. Nagtatrabaho siya sa isang specialized field at marami siyang bisita araw-araw. Sa kung paano siya nabuntis at kung sino ang ama ng bata, sigurado akong wala siyang alam.”“Hindi, hindi, kay Steph ang bata! Steph, kailangan mong maniwala sa akin—-”“P*ta ka.” Binato ni Stephen ang mga litrato sa mukha ni Leila at galit na sumigaw, “Ang lakas ng loob mong lokohin ako ng mahabang panahon!”Hindi alam ni Leila ang gagawin. Mayroon siya biglang naisip at tiningnan si Willow. “Willie, makinig ka sa akin, magpapaliwanag ako—-”“Huwag mong sabihin ang pangalan ko, nakakadiri ka. Bakit mo pa ako pinanganak? Bakit!? Kinasusuklaman kita!
Hindi ko papakitaan ng kaunting awa ang mga taong nanakit sa asawa ko.’Sa black market…“Nagmamakaawa ako! Pakawalan niyo ako! Gagawin ko kung ano man ang gusto niyo. Pakawalan niyo lang ako!” Umiyak si Willow at lumuhod sa harapan ni Gerald at nagmakaawa.Mayroong hawak na smoking pipe si Gerald, at nainis siya nang makita ang kaawa-awang babaeg nakaluhod sa harapan niya.“Kung gusto mong mayroon kang masisi, sisihin mong anak ka ng isang p*ta. Mayroon pa rin utang sa amin si Leila. Dahil anak ka niya, dapat lang na bayaran mo ang utang na nanay mo.”Dahan-dahang nawala ang dugo sa mukha ni Willow. Kinasusuklaman niya ang nanay niya simula nang malaman niyang hindi si Stephen ang tatay niya at produkto lamang siya ng pakikipaglandian ng nanay niya sa iba’t-ibang lalaki.At ngayong nahuli na ang nanay niya, siya ang nagdurusa dahil siya ang anak ng nanay niya.‘Bakit, bakit hindi ako naging si Maisie!? Hindi, hindi ako pwedeng manatili sa black market. Hindi ako pwedeng
Narinig din ni Rowena na gustong pakasalan ni Nolan ang babaeng ito. Kinagat niya ang labi at tinago ang talim ng kaniyang tingin.Napakasama ng ekspresyon ni Nolan nang sumagot siya. “Hindi ko kailangan ng permisio niyo sa kung sino ang pakakasalan ko.”“Brat, sinasadya mo ba akong kalabanin?” Galit na sigaw ni Titus, “Dahil pumayag na siya sa kondisyon ko, hindi ako kailanman papayag sa kasal mo hanggang hindi niya nakukuha ang approval ko.”Tumayo si Nolan at nginitian ang matanda. “Ibig niyong sabihin ay papayag kayo basta makumpleto ni Zee ang mga task sa army at ma-achieve ang ilang result?”Sandaling natulala si Titus. Pakiramdam niya ay mayroong nahanap na loophole ang apo niya sa kanilang usapan at sine-set up siya.Gayunpaman, hindi niya mababawi ang sinabi niya. “Tingnan natin kung mapapasa niya ang lahat ng test at makakuha ng magandang resulta sa loob ng kalahating buwan. Sa tingin mo ba ay kaya niya?”‘Ang mga taong walang professional training ay maituturing
Mukhang isa yung test.Kumibot ang mga mata ni Nolan, pero kalmado niyang sinabi, "Mayroon siguro siyang dahilan para umalis. Baka…"Nagtiwala dapat ako sa kaniya." Napagtanto ni Nolan. Hindi niya dapat inakala na mahinang tao si Maisie.Alam niyang hindi siya isang taong basta na lang susuko. Gagawin niya ang anumang gusto niyang gawin.Hindi alam ni Nolan kung galit ba si Maisie at hindi niya alam kung paano babaguhin yun.Mayroon biglang sumagi sa isipan niya, kaya tiningnan niya si Rowena. "Pare-pareho naman ang gusto ng mga babae, tama?"Napahinto si Rowena at saka ngumiti. "Depende. Bakit?""Matagal na sigurong galit sa akin si Zee. Balak ko siyang bigyan ng regalo "Nakatuon ang buong atensyon ni Nolan sa panunuyo kay Maisie at hindi napansin ang pagbabago sa mga mata ni Rowena.Kinagat niya ang labi, at makikita ang dilim sa kaniyang mga mata. Nakalubog na ang mga kuko niya sa kaniyang mga palad pero nakangiti pa rin siya. "Hindi ba't isang jewelry designer si
Napangiti na lang si Erwin. "Hindi ba't sinabi ko nang sasabihin ko sa iyo kapag sapat na ang kapangyarihan mo? Walang magandang maidudulot kung sasabihin ko sa iyo ngayon, lalo na dahil—"Sa relasyon niya sa mga Goldmann."Lalo na dahil?" Tanong ni Maisie.Binaga ni Erwin ang kaniyang tasa. "Mayroong jade auction sa The Jade Store. Gusto mo bang pumunta?"Dahil alam niyang binabago ni Erwin ang usapan, tinikom ni Maisie ang mga labi at hindi na nagtanong.Sa napakagandang hall ng The Jade Store, naka-display sa shelves ang mga items na gawa sa jade, pero ang makikita lamang ay ang mga karaniwang jade tulad ng green jade at jasper.Ang top-quality white jades at jadeites ay nasa cupboards na hindi napapasok ng publiko.Puno ang The Jade Store ng mga taong narito para sa jade trade.Ang pinagkaiba ng auction ng The Jade Store sa ibang jewelry stores ay tanging jades lang ang pinapa-auction ng The Jade Store.Dinala ni Erwin si Maisie sa isang upuan, pero nakita ni Mais
Nagbago ang ekspresyon ni Maisie nang mabanggit si Nolan, pero ngumiti siya upang iwasan na mag-alala si Stephen at sinabing, "Sinabihan ko ang mga bata."Tumango si Stephen."Dad, bakit hindi ka kumuha ng kasambahay? Kung mayroon tayong kasambahay, makakapagpahinga ka nang maayos." Binago ni Maisie ang usapan.Kinaway ni Stephen ang kamay, "Nasasanay na ako na marami akong libreng oras. Mas mabuti ng gumalaw-galaw ako."Yumuko si Maisie, pero mayroong sumagi sa isipan niya. "Bakit hindi ko papuntahin dito ang mga bata para makasama kayo? Hindi mo pa sila nakikita."Huminto si Stephen at ngumiti, "Oo, hindi ko pa sila nakikita. Galit… ba sila sa akin?""Hindi. Kahit na mga bata pa sila, matatalino sila." Hindi niya maiisip na papuntahin ang mga anak niya sa Vanderbilt manor noon, pero iba na ang sitwasyon ngayon.Tumunog ang doorbell.Tumayo si Stephen at binuksan ang pinto pero nagulat nang makita ang tao sa pinto. "Mr. Goldmann?"Bumagsak ang mukha ni Maisie nang ma
"Kung ganoo, umuwi ka ngayong gabi." Hinila ni Maisie ang kamay niya at pilit na ngumiti bago itulak si Nolan palabas ng pinto.Nagsara ang pinto at ni-lock niya ito.Nakatayo si Maisie sa likod ng pinto. Paulit-ulit na lumilitaw sa isipan niya ang eksena kanina kung saan magkasama si Nolan atRowena sa The Jade Store, pero wala lang yun kay Nolan. Paano niya nagagawang magpanggap na inosente!?Bakit ba siya naaapektuhan nang sobra? Wala dapat siyang pakialam.Walang galaw mula sa kabilang parte ng pinto. Umikot siya at nagtaka kung nakaalis na ba si Nolan.Tinulak niya ito palabas. Kung matalino si Nola ay umalis na ito. Pero kung paano kung hindi ito umalis?Kinagat ni Maisie ang kaniyang labi at binuksan ang pinto sa utos na rin ng kaniyang isipan. Nakatayo pa rin si Nolan sa labas ng pinto, sa itsura nito ay para bang nasasaktan ito.Hindi.Hinila ni Maisie ang kwelyo nito, hinila niya ito papasok sa kwarto, sinara ang pinto, tinukak sa pader at sinimulan itong hali