PAYAK NA NGUMITI si Gavin at kapagdaka ay marahang tumango. Hindi alam ni Bethany kung sinadya ba nitong papungayin ang kanyang mga mata pero mas lumamlam pa iyon na nahulog na at napatitig sa kanyang namumulang labi. Tumahip na ang dibdib ni Bethany sa tanawing iyon. Nahuhulaan na niya kung ano ang susunod nitong magiging hakbang. Inaasahan niya naman iyon. Ngunit hindi iyon ang nangyari. Walang ginawa si Gavin kagaya ng kanyang ini-imagine kaya siya na doon ang nagkusa. Yumuko si Bethany at masuyo na siyang hinalikan. Banayad ang mga halik na iyon na ikinabigla na ni Gavin. Ang buong akala niya ay masama pa rin ang loob ng dalaga sa kanya, agad na niya itong tinugunan ang halik. “Palagi kang mag-iingat habang naroon ka. Huwag mong pababayaan ang sarili mo.” Parang musmos na batang tumango si Gavin bilang tugon sa kanya. Sa halip na bumaba na ay hinawakan niya pa ang likod na ulo ng dalaga. Inilapit iyon sa kanya muli pang inangkin ang labi ni Bethany na bahagyang napaawang na sa g
NAGTUNGO NA SI Bethany ng kusina upang kumuha ng maiinom na tubig. Binilang niya sa isipan ang nakalipas na oras. Humigit o kumulang na iyon sa tatlong oras mula nang makauwi siya kung kaya naman paniguradong nakarating na si Gavin sa pupuntahan nito. Kinuha niya ang cellphone. Wala man lang ito ni isang message na iniwan sa kanya kagaya ng saad nito bago umalis. Napasimangot na roon si Bethany. Pakiramdam niya ay nakalimutang gawin iyon ni Gavin dala na rin marahil ng masamang pakiramdam nito. Tinanggal niya na ang pagtatampo sa binata. Iintindihin na lang niya ito at baka nakatulog ito sa kanyang biyahe sa sobrang sama ng kanyang pakiramdam. Di na dapat punahin.“Kumusta na ang pakiramdam mo? Hindi ka nag-iwan ng message sa akin.” may tono iyon ng nagtatampo nang sagutin ng binata sa kabilang linya ang kanyang tawag. Masyado ng malalim ang gabi pero gising na gising pa siya. “Ayos na, kasi nakainom na ako ng gamot.” “Good. Sinabi ko naman sa’yo na huwag mong pilitin ang sarili m
NANG ARAW ‘DING iyon pagkatapos na makipag-meet kay Miss Gen ay minabuti ni Bethany na pumunta na siya sa bilihan ng mga sasakyan dahil masyado pang maaga kung uuwi na siya ng penthouse. Wala naman siyang gagawin doon. Tutunganga at malulungkot lang siya dahil maaalala niya na nasa business trip si Gavin at matatagalan pa itong makauwi. Habang patungo doon ay nag-set na si Bethany sa isipan at expectation niya na mumurahing sasakyan lang ang kanyang bibilhin. Basta ang mahalaga ay matawag niya iyong sa kanya. Sa pangalan niya. Pag-aari niya. Hindi niya kailangang makipagsabayan o kumpetinsya sa mamahaling unit ng mga kakilala niya. Bibili siya ng kotse para gamitin at hindi para ipagyabang dahil kung pagyayabang lang ang usapan, eh ‘di iyong puting ferrari na lang sana ni Gavin ang gagawin niyang service araw-araw. Kaso hindi naman ganun ang mindset niya. Wala rin sa vocabulary niya ang salitang iyon kung hindi naman kinakailangan ng sitwasyon.‘Pero syempre hindi ko gagawin iyon, is
SAGLIT PANG NATULALA at nangunot na ang noo ni Bethany nang pag-angat niya ng mga mata ay hindi niya na matagpuan sa pwesto sina Zac at Audrey na naroon lang kanina sa harapan niya. Naikiling na niya ang kanyang ulo. Isang guni-guni lang ba ang kanyang mga nakita? Imposible. Naroon ang dalawa. Upang patunayan na hindi siya dinadaya ng kanyang mga mata ay pinasadahan niya ng tingin ang mga picture na nakunan niya at naroon naman iyon sa kanyang cellphone. Malinaw ang pagkakakuha. Isang sulyap lang ay agad itong makikilala ng titingin sa larawan. ‘Talaga naman, sinubukan pa talaga nilang takasan ako? Well, hindi nila alam may mga ebidensya naman ako.’Malamang nakita na siya nito at nagawa ng magtago sa pag-aakalang makakaligtas siya sa kanya sa paraang iyon. Napangisi na siya ng hilaw. Tawang-tawa sa pagiging tanga at gaga na naman ni Audrey sa kanyang harapan.“Miss Guzman may kailangan pa po ba kayo? I mean may mga iba pa po bang mga katanungan?” Umiling si Bethany at ibinalik niya
HINDI PINATULAN NI Audrey ang mga may laman na pasaring sa kanya ni Bethany. Gusto niyang kunin ang loob nito nang sa ganun ay pumanig ito sa kanya. Likas na maawain ang dalaga at kapag siya ang alam nitong biktima, paniguradong makukuha niya ang simpatya nito. Baka sakali pang magbago ang pakikitungo nito sa kanya at maging magkaibigan sila. Tahimik silang hiwalay na nag-order ng kanilang kape pagkapasok ng cafe at parang magkaibigan na magkasunod na pumunta na sa bakanteng table. Pinanatili ni Bethany ang pagiging tahimik niya dahil natatakot siya sa kanyang sarili na sa sandaling ibuka ni Audrey ang kanyang bibig ay hindi niya maiwasang ibuhos ang kape sa ulo ng babae kapag nakita niyang proud na proud ito sa pananakit sa bestfriend niya. Hihintayin na lang niya ang explanation nito.“Simulan mo na, sayang ang oras ko.” wika ni Bethany na isinandal na ang likod sa kanyang upuan.Nakita ni Bethany kung paano humugot ng malalim na hininga siya Audrey na para bang hirap na hirap sa ka
GABI NA NANG sapitin ni Bethany ang penthouse, sa pintuan pa lang noon ay nakaramdam na naman siya ng kakaiba at hindi niya maipaliwanag na lungkot. Ilang buntong-hininga ang kanyang ginawa habang naglalakad patungong sala matapos niyang magtatanggal ng sapatos na suot. Miss na niya agad si Gavin hindi pa man nagtatagal na wala ito at hindi niya naikita. Iba pa rin talaga ang pakiramdam niya kapag alam niyang nasa opisina lang niya ang binata at nasa kapareho niyang lugar lang ito naglalagi. Bagsak ang balikat na iginala niya ang mga mata sa kabuohan ng bahay na agad nagliwanag nang buksan niya ang switch ng ilaw na designated sa lugaw.“Ano na kayang ginagawa niya ngayon?” tanong ni Bethany habang patungo ng silid, muli pang huminga nang malalim.Sakto namang pagkapalit niya ng damit pangbahay ay nakatanggap na siya ng tawag mula sa nami-miss na binata. Dali-dali niyang sinagot ang tawag habang kulang na lang ay lumundag ang kanyang puso sa labis na nararamdamang galak. “Hello, Than
NAGPATULOY SA PAG-IYAK si Rina sa kabilang linya na mas bumasag pa sa puso ni Bethany. Narinig iyon ng dalaga hanggang sa maulinigan ng kaibigan niya ang ugong ng gamit na sasakyan ni Bethany paalis ng penthouse. Hindi siya magkandaugaga sa pagmamadaling puntahan ang kaibigan.“Huwag mong papatayin ang tawag, kailangang naririnig kita hanggang sa makarating ako kung nasaan ka. Nasaan ka ba?” “V-Villa…” “Alright, please stay on the line Rina. Huwag mong puputulin ang call ko…” pagpapakalma niya pa rin sa kaibigang patuloy sa pagngawa na mas lumakas pa ang hagulhol ng iyak.“S-Sige…” Nang dumating si Bethany sa villa kung saan nakatira si Rina at ang kanyang asawa ay naabutan pa rin niya ang eksena na malamang ay nahantas sa mga mata ng kanyang kaibigan. Naroon din si Audrey na nakasuot pa ng super sexy na nighties na akala mo ay honeymoon ang gagawin, kulang na lang kasi ay makita ang buo niyang kaluluwa sa nipis noon. Ang kanyang buhok ay parang pugad ng ibon, may mga kalmot ang br
UMAYOS NA NG tindig si Zac. Salit-salitang tiningnan niya sina Audrey at Rina na para bang namimili siya ngayon sa dalawa. “Sorry na, Rina…” humakbang na si Zac palapit sa asawang humihikbi pa rin at masama pa rin ang loob sa kanya. Hinila niya ang kwelyo ng kanyang suot na damit upang ayusin, halatang nagusot iyon sa gulo kanina. “Hindi naman ako seryoso sa kanya, eh. Nadarang lang ako sa bugso ng damdamin. Past time ko lang naman siya, Rina.”“Past time? Ilang taon ang lumipas tapos sasabihin mo sa aking past time lang?!”Sinubukan ni Zac na yakapin si Rina ngunit hindi iyon pinagbigyan ng babaeng masama pa rin ang loob sa kanyang naabutan doon. “Halika na, huwag ka ng magmatigas.” sapilitan nitong hila sa katawan ng aswa upang yakapin nang mahigpit, hindi naman nag-react si Bethany na nang-uuyam na tiningnan si Audrey. “Tama na ang iyak. Mamamaga sobra ang mga mata mo. Pupunta pa naman tayo bukas sa bahay namin. Malamang tatanungin niya anong nangyari.”Nagpumiglas si Rina, pilit
SAGLIT NA NAPAISIP si Giovanni sa tanong ni Briel. Sinasabi na nga ba niya. Hindi siya kayang tiisin ni Gabriella. Magaan na siyang ngumiti at kapagdaka ay sunod-sunod na tumango. Mababanaag sa mga mata ng Gobernador ang excitement sa gagawin niyang first time na pagtulog sa tabi ng kanyang mag-ina. Gumalaw ang adams apple niya ng lumunok siya ng laway habang ang mga mata ay hindi niya pa rin magawang maalis sa mukha ni Briel na kaharap.“Kukunin ko lang iyong cellphone ko sa kwarto,” saad niyang itinuro pa ang pintuan ng katabi lang ng silid sa harap.Tumango lang si Briel at binigyan ng maliit na ngiti si Giovanni.“Pasok ka na lang sa loob ng kwarto matapos na makuha mo ang cellphone.” Tumalikod na si Briel nang muling tumango si Giovanni. Binuksan na ang dahon na pintuan ng kanyang silid kung saan mahimbing pa rin na natutulog ang kanilang anak na si Brian. Napahawak na siya sa kanyang dibdib matapos na maisara ang pinto. Naghuhuramentado na naman ang kanyang puso sa bilis ng tib
SA NARINIG NA dahilan ay bumaba na rin si Giovanni ng kama at hinagilap ang kanyang mga damit na hinubad. Mabilis niyang sinuot iyon. Nagtaka na doon si Briel. Ipinilig niya ang ulo nang maisip na bakit nagmamadali itong magbihis ng damit. Itinuon na lang niya ang pansin sa pamumulot ng mga damit na hinubad nito na kanyang planong labhan sana kanina na dalawang beses ng naudlot. Dadalhin niya muna iyon sa ibaba, siya na ang kusang magsasalang sa washing at babantayan na rin. Paniguradong tulog na ang mga maid at hindi na makatao kung gigisingin pa niya para utusan. Siya na lang ang gagawa noon. “Saan ka pupunta, Giovanni?” lingon na niya sa lalaki nang makita sa gilid ng mga mata ang pagsunod nitong ginagawa nang patungo na siya sa pintuan, “Nagugutom ka ba? Nauuhaw? Kukunan na lang kita ng tubig. Dito ka na lang. Dito mo na lang ako hintayin. O baka naman gusto mo ng kape? Titimplahan kita.”Umiling si Giovanni na hindi inaalis ang tingin kay Briel. Namumula na naman ang buong mukha
MALAPAD ANG NGISING iniiling ni Briel ang kanyang ulo na tila wala na rin sa tamang pag-iisip. Sa kabila ng lantarang warning ni Giovanni na malapit na siya ay hindi man lang siya kinabahan kahit na katiting. Lalo pa ngang na-excited doon si Briel na mas ginalingan ang paggiling sa ibabaw nito hanggang sa maramdaman niya sa kanyang loob ang mainit na katas nito na sinundan nang sabay at malakas nilang ungol na dalawa. Nanghihinang bumagsak ang katawan ni Briel na katawan ni Giovanni na agad namang niyakap ng Gobernador. Bumalatay ang masiglang ngiti sa kanyang labi na hindi makapaniwala na muling may nangyari sa kanilang dalawa ng dalaga. Ilang minuto ang lumipas at inalis niya si Briel sa kanyang ibabaw na halatang pagod at parang nanlalantang gulay ang katawan “Shower tayo, Baby…” bulong niya nang makita ang kalat ng kanyang katas na kumapit sa katawan. Umungol si Briel at umiling ngunit wala itong nagawa nang buhatin niya na ang katawan at walang imik na dalhin sa bathroom. Yakap
NAMUMULA ANG MAGKABILANG tainga na lumabi na si Giovanni na agaran ang naging pag-iling ng kanyang ulo. Natatawa siya sa reaction ni Briel at the same time ay napuno ng gigil ang kalamnan. Walang pasubaling hinugot niya ang kanyang sarili at muli pa iyong ibinaon nang mas malalim sa lagusan nitong sobrang dulas at basang-basa na. “No, Baby, it’s not that big at wala akong anumang ginamit. Kung ano ito noong huli mong natikman, siya pa rin ito hanggang ngayon. Your pretty pussy were just tight and of course you’d missed me.” paanas niyang tugon binasa na ng dila kanyang labi. Halos tumirik ang mga mata ni Briel na napahawak na sa buhok ng Gobernador nang mas bilisan niya pa ang pagbagyo at sunod-sunod na ang paglabas at pasok sa kanyang bukana. Dama na ng Gobernador na mas nag-init pa doon si Briel sa dami ng tubig na inilalabas ng pagkababae niya kaya mas ganado siya. “Ang sarap mo pa rin talaga!” puno ng gigil na turan pa ni Giovanni na patuloy sa ginagawa sa ibabaw. Sa tindi nam
PUNO NG PAGSUYONG iniiling ni Giovanni ang kanyang ulo upang pabulaanan ang binibintang na ni Briel. Hindi naman talaga iyon ang naiisip niya habang nakatingin sa katawan nito kung kaya marapat na itanggi niya. Upang pigilan na kumalat pa ang lumatay na sakit at pagkapahiya sa mukha ni Briel ay mabilis na umahon ng kama si Giovanni para lapitan siya. Sa loob ng isang kisap-mata ay walang kahirap-hirap na nagawa ng Gobernador na ikulong sa kanyang mga bisig ang hubad na katawan ni Briel na mabilis na dumiklap. Sa bilis ng mga pangyayari ay hindi na nagawa pang makapagbigay ng reaksyon ng babae na agad inangkin ni Giovanni ang labi matapos na hawakan nito ang kanyang baba upang mas magkaroon siya ng mas malawak na access. Nakapikit ang mga matang sinipsip na ng Gobernador ang labi ni Briel.“No, you never changed even a bit. You are still gorgeous, Briel like two years ago.” nanghihinang bulong pa ni Giovanni na mas ginaanan ang halik na ginagawa sa labi na sa sobrang gaan, pakiramdam n
HINDI NA MAPIGILAN ni Briel na manindig ang kanyang mga balahibo sa buong katawan lalo na sa may bandang kanyang batok nang maramdaman nito ang pagtama ng mainit na hininga doon ng Gobernador. Hindi niya maintindihan kung naiihi ba siya o natatae. Ngayon na lang siya ulit nakaramdam ng bagay na ito. Hindi pa nakatulong na nakayakap ito sa kanya kung kaya naman nararamdaman niya ang init ng katawan nito na malamang ay dala pa rin ng kanyang ininom na alak kanina. May kung anong pumipintig na sa may bandang puson ni Briel, at bilang batikan ay alam niyang init na rin iyon ng kanyang katawan na tumutugon sa binibigay ni Giovanni ngayon. Hindi na niya mapigilan ang pakiramdam na parang kinikiliti ang gitnang bahagi ng mga hita niya na mabilis niyang pinagdikit. Mariin na niyang naipikit ang kanyang mga mata. Pilit na humuhugot ng lakas upang labanan ang ginagawa ni Giovanni na alam niya saan sila hahantong kung hindi niya iyon mapipigilan nang maaga. Bago pa siya makaangal ay nahigit na n
HINDI NAGLAON AY nakatulog na si Brian na iginupo na ng antok. Papikit na rin sana noon ang mga mata ni Briel nang mag-vibrate ang cellphone niya. Si Giovanni iyon. Tinatanong kung tulog na raw ba siya. Para siyang binuhusan ng malamig na tubig na biglang nagising ang diwa sa message na natanggap niya dito.‘Ano naman kung gising pa ako? Gusto niya ba ng continuation doon sa ginagawa namin kanina?’Napakagat na ng labi niya si Briel nang maramdaman na may nag-iinit sa kanyang tiyan na para ba siyang kinikiliti. Ilang minuto niyang pinakatitigan ang message ng Gobernador na hindi na naman nadagdagan pa. Iniisip niya kung magre-reply ba siya o hindi na at hahayaan na lang niyang bukas ng umaga magkita? Kung pupuntahan niya ito, ano naman ang sasabihin niya? Hindi niya rin naman kailangan magpaliwanag.‘Baka naman gusto niya lang talagang mangumusta. At oo nga pala, iyong mga labahin niyang damit.’Nasapo na niya ang noo nang maalala ang hinubad nitong damit. Marahil ay nagtataka na rin
MARAHANG ITINANGO NI Gabe ang kanyang ulo na sumasang-ayon sa sinabi ng kanyang Lolo. Tiningnan ni Mr. Dankworth ang asawa sabay iling na halatang dismayado sa inasta nito kanina. Nakuha na niya kung bakit nagagalit si Briel sa ina. Gusto niya sana itong kausapin ng tungkol doon, pero ayaw niyang marinig ng apo at makadagdag pa sa emotional stress ng bata. Sinarili na lang niya muna ang mga sasabihin niya.“Kaya nga po Lolo nag-sorry na ako kay Tita Briel…”“Gabe, makinig kang mabuti sa mga sasabihin ng Lolo. Hindi lahat ng pagkakamali ay makukuha sa isang simpleng sorry lang natin lalo na kung involve ang emotions natin. Okay? Kagaya niyan. I am sure nag-sorry na rin ang Tita Briel mo habang umiiyak ka, di ba hindi mo pa rin siya pinakinggan kahit may sorry na siyang sinabi?”Hinintay ni Mr. Dankworth ang reaction ni Gabe na muli lang marahang itinango ang kanyang ulo.“Bakit kaya? Bakit kaya hindi mo siya pinakinggan? Kasi galit ka noon sa kanya at pinapairal mo ang baha ng emosyon
NAPAKURAP NA NG mga mata niya si Briel na hindi maitatangging naantig ang puso at nakuha na ni Gabe ang buong atensyon sa paghingi pa lang nito ng tawad. Hindi man niya sabihin ay bahagyang nabasa na ang bawat sulok ng mga mata niya. Ang makatanggap ng sorry sa isang batang paslit na nakagawa ng mali ay hindi naman big deal pero ang sincere noon at pure innocent sa pandinig niya. Ayaw niya na sanang pansinin pa ang pamangkin, pero hindi niya kaya na basta talikuran na lang ito. Mahalaga ito sa kanya. Mahal niya ito kagaya na lang ng pagmamahal niya sa kanyang kapatid. Biglang natunaw na ang inis niya sa paslit. Parang bulang naglaho at sumama iyon sa hangin. Seryoso pa rin ang kanyang mukha.“I want to sleep with you and Lolo Governor with Brian, tonight. Please let me do it, Tita Briel…”‘Tsk, nagmana talaga siya kay Kuya Gav! May gustong hilingin kaya kinakailangang mag-sorry.’Umikot si Briel upang harapin sila at sabihin ang laman ng damdamin niya. Hindi porket bata at mahal niya