KABANATA 1

Ang aking asawa na si Joaquin Lorenzo ay isang home-based son-in-law. Orihinal na gusto ko ang kanyang nakababatang kapatid na si Joseph, ngunit dahil sa isang class reunion, aksidenteng nagkaroon kami ng one-night-stand ni Joaquin dahil sa kalasingan.

Alam ng lahat ang tungkol sa pangyayaring iyon at walang choice ang aking Dad kung hindi ipakasal ako kay Joaquin, pero ang kondisyon ay siya ang magiging son-in-law ng pamilya, which means, magiging sunod-sunuran siya.

Ang ama naman ni Joaquin na nakipaghiwalay sa kanyang ina ay pinakasalan ang ibang babae. Hindi maganda ang relasyon nilang mag-ama habang nasa mabuti akong sitwasyon dahil maalaga ang aking mga magulang mula pa noong bata ako.

Kaya nga lang, nagpakasal ako sa taong hindi ko gusto kaya ako hindi masaya dahil hindi kami nagkatuluyan ng nakababata niyang kapatid.

Dahil wala akong gusto kay Joaquin, pinapatulog ko lang siya sa sahig tuwing gabi at hindi ko gustong makatabi siya sa kama.

At kapag kumakain kami sa hapagkainan, lagi siyang kinukutya ng aking kapatid at pinagpipintasan ang bawat niyang kilos, ni hindi siya pinapayagang manguha ng pagkain sa mesa.

Sa isa namang party kasama ang mga kaibigan ko, biglang umulan nang malakas at lumapit si Joaquin para bigyan ako ng payong.

Dahil maldita ako, nasisiyahan ako kapag pinapagalitan siya kapag may gagawin siyang hindi ko nagugustuhan, pero may kakaiba sa kanya, parang wala siyang pakialam sa kahit anong ginagawa naming pang-aapi sa kanya, hindi siya kailanman nagalit at nanatili siyang maamo.

Speaking of Joaquin Lorenzo, masasabi kong medyo gwapo siya kaso medyo mahiyain siya at nalaman kong sobrang baba ng mga grado niya sa school, siya lang naman ang nasa huling listahan sa kanilang section.

Habang naiiba ang nakababata niyang kapatid na mas guwapo, matalino at higit na sa lahat ay sikat sa campus. Ngunit naglaho ang nag-aapoy kong pagmamahal sa kanya nang dahil sa pangyayaring iyon na naging dahilan ng aking matinding kalungkutan.

Sa kalagitnaan ng gabi, bigla akong napabangon sa kama at sinipa ko si Joaquin na mahimbing na natutulog sa sahig para utusan na kumuha ng tubig.

Mabilis siyang bumangon para sundin ang aking iniuutos at pagbalik niya ay dinalhan niya ako ng maaligamgam na tubig, hindi na rin ako nasurpresa sa kanyang pagiging maalalahanin.

Ngunit sa tuwing naalala ko ang gabing sinamantala niya ang kahinaan ko noong gabi ng reunion, nakaramdam ulit ako ng matinding galit, at hindi ko mapigilan ang sarili ko na ibuhos ang baso ng tubig sa kanyang mukha.

As usual, hindi siya marunong magalit at tahimik lang siyang tumalikod papasok sa banyo.

Pinagmasdan ko lang ang kanyang likuran at hindi ko maiwasan makaramdam ng awa ngunit agad din itong nawawala dahil siya ang dahilan kung bakit nasira ang buhay ko.

Sa loob ng tatlong taon na kinasal kami, wala siyang ibang natanggap kung hindi pang-aabuso galing sa akin at sa aking pamilya. At sa loob ng mga taon na iyon, sunod-sunod ang nangyaring kamalasan sa buhay ko, isa na roon ay na-bankrupt ang negosyo ni Dad at may isang bagay na hindi ko matanggap, iyon ay nag-file ng divorce si Joaquin sa akin.

Nang maibigay niya ang divorce agreement papers, sinabi niya sa akin ang dahilan na bumalik na si Juliana, ang dati niyang mahal.

Hindi ko maitatanggi  na nakaramdam ako ng lungkot, para akong sinasakal sa leeg at pakiramdam ko ay hindi ako makahinga. Pero ayaw kong makita niya akong nanghihinayang, nagpanggap akong wala akong pakialam at hindi nalulungkot, matapang ko pa ngang pinirmahan ang divorce agreement sa harapan niya.

Pagkatapos kong pumirma, maririnig ko ang kanyang malalim na boses sa aking tabi.

"Gusto mo bang magpadala ako ng driver para ihatid ka?"

Natigilan naman ako saglit bago ako nakapag-react.

Ang mansion na nasa harapan ko ay ang tirahan namin ng aking pamilya sa loob ng dalawampung taon, pero hindi na namin ito pag-aari ngayon.

Dahil sa pagkalugi, nabenta ang lahat naming ari-arian. At sa hindi inaasahang pangyayari, itong asawa kong si Joaquin Lorenzo ay sekretong nagtayo ng kompanya at mas mayaman na siya ngayon kaya niya nabili ang aming mansyon,

Wala naman akong lakas ng loob para hingiin sa kanya ang bahagi ng aming ari-arian, lalo na't nagmula sa sarili niyang sikap ang tinatamasa niyang yaman.

Napatingin sa akin si Joaquin na hindi ako minadali at ang maamo niyang mukha ay nagpapaalala sa akin sa mga nagawa kong pang-aabuso sa kanya noon kaya medyo nakaramdam ako ng kahihiyan.

Kung tutuusin, maari siyang gumanti sa akin ngayong ako ang nalulugmok, maari niyang iparanas sa akin ang mga pagpapahirap na ginawa ko sa kanya noon. Ngunit nakakamangha na hindi niya iyon ginawa, at nanatili siyang mabait tulad ng dati.

"Huwag na, Joaquin, kaya ko ng umuwi mag-isa." Sagot ko at napabuntong-hininga.

"So bakit mo ako pinuntahan ngayong gabi?" Maririnig ko ang tanong niya mula sa likuran.

"Ah, hindi, napadaan lang ako." Pagrarason ko at mabilis na naglakad papalabas ng bakuran na hindi siya nililingon.

Nagsimula namang umulan sa labas, at humigpit ang hawak ko sa hawak kong regalo. Hindi ko pa rin nalilimutan na ngayon ay ang ikatlong anibersaryo ng aming kasal.

Hindi ko man siya binigyan ng magandang tingin noon, ngunit pagkatapos kong napagtanto na gusto ko pala siya, parang gusto kong manatili para makasama siya.

Kaso hindi ko inasahan na ibibigay niya sa akin ang isang divorce agreement. Napangiti ako ng mapait at hinayaan ang pagbuhos ng ulan na sumabay sa aking kalungkutan.

Kinabukasan, nagkasakit ako at hindi ako makabangon sa kama. May narinig naman akong ingay mula sa ibaba at napilitan akong bumangon kahit nanghihina ang katawan ko.

Nagulat naman ako nang makita ang aking ama na nakatayo sa gilid ng terrace na nagwawala dahil pagod na raw siyang mabuhay sa ganito kahirap na sitwasyon.

Nakatira kami ngayon sa isang lumang gusali na marumi ang kapaligiran, mura din kasi ang upa kaya ganito kagulo.

Ang aking ina naman ay napahagulhol habang pinipigilan ang aking ama na tumalon, at kung tatalo man si papa, susunod nalang din raw siya.

Sumasakit ang ulo ko ngayon sa nasasaksihang pangyayari at sinubukan kong lapitan ang aking ama at sinabihan na hangga't nabubuhay pa kami sa mundo, palaging may pag-asa.

Napansin ko ang seryosong titig ng aking ama at ramdam ko na mayroon siyang sasabihin na hindi maganda.

"Caroline, maari mo bang hilingin kay Joaquin na tulungan tayo? Tiyak na tutulungan niya tayo dahil asawa mo siya, hindi ba?"

Napatingin ako sa aking ina na agad sumang-ayon, "Oo, anak. Hindi man tayo naging mabuti sa kanya noon pero alam kong bibigyan niya tayo ng isa pang pagkakataon basta't magmakaawa ka lang sa kanya."

Napalunok ako ng laway, walang ideya ang magulang ko na nakikipaghiwalay na pala sa akin si Joaquin.

Tumanggi ako sa pabor nila na magmakaawa sa lalaking iyon ngunit pinilit ako ni Dad at wala akong choice kung hindi pumayag nalang.

Bago umalis, mayroong binigay si Mom na kaunting pera na tinira niya para ipambili ko ng sexy na damit para gamiting pang-akit kay Joaquin. Bumili ako ng isang fitted red v-skirt at sex pointed-toe leather shoes.

Kumuha pa si Mom ng isang make-up artist para lagyan ako ng palamuti sa mukha para gumanda lalo ang aking hitsura.

Napatingin ako sa aking sarili sa salamin at bakas sa mukha ko ang pagsisisi. Mukhang hindi lang ako magmamakaawa kay Joaquin, para ko na rin siyang nililigawan.

Napaisip ako na kahit siguro maghubad ako sa harapan niya, hindi niya ako papatulan.

Hindi ko pa rin lubos na maintindihan hanggang ngayon kung bakit may nangyari sa amin noong gabi ng class reunion? Totoo kayang lasing lang din siya at inakala niyang ako ang kanyang mahal?

Sinubukan kong alisin ang mga pag-aalala sa aking isipan at hindi ako pwedeng sumuko at kailangan na magkunwaring magmamakaawa sa lalaki.

Nalaman ko naman na nasa loob pa ng kompanya si Joaquin kaya ako dumeretso doon. Sinamahan ako ng aking magulang na hinintay ako sa ibaba at inaasahan nila na magdadala ako ng magandang balita.

Mas lalo akong na-pressure na tingnan ang mukha nilang puno ng desperasyon at hindi ko maiwasang makaramdam ng lungkot.

Pagpasok ko sa hallway, maraming tao ang tumingin sa aking direksyon at pansin ko ang kakaiba nilang titig. Maririnig ko rin ang mga negatibo nilang komento at pangungutya.

Nagkunwari lang akong walang narinig, itinuwid ko ang aking katawan, at deretso ng naglakad papasok sa opisina ni Joaquin.

Nang makita ko siya sa loob, nakaramdam ako ng takot at medyo nagdalawang isip na lapitan siya.

Sa oras na ito, nakaupo siya sa kanyang upuan, marangal siyang tingnan sa suot niyang itim na tuxedo habang nakatingin sa akin na mayroong ngiti sa labi.