Hindi niya pinansin ang bulungan ng katrabaho tsaka pinatay ang tawag nito.gulat na napatingin ang mga ito sa kanya na para bang hindi makapaniwala sa ginawa niya then she put a fake smile on her face.
Pasimpleng uminom siya habang hindi parin inaalis ang mga tingin nito sa kanya. Gumuhit ang pait ng alak sa lalamunan niya na kinapikit niya."Tama talaga ang tsismis satrabaho."napatingin siya kaynicole na nakatingin sa dalawa."Yeah,sabi sabi nga na pumapasoklang yan daw dahil kay ate karen namahaba ang buhok at maganda."hindi niya mapigilang matawa sasinabi nito.ganda talaga? duh i knowi am."So miss karen it is true that youand president black Andrada arein relationship?"napatanga siya satanong ni Kiesha."Hindi makasagot totoo nga.""H-hindi a-ah.""Ay nauutallllll."sabay sabi ngtatlo na kina tigil niya,bigla kasingnag iba ang pakiramdam niya,ang bilis ng tibok ng puso niya."Ay ng blush!""Ano ba kayo bakit niyo namaniniisip yan,at sapalagay niyomagugustuhan niya ako?tumawaglang yan siguro dahil sa trabaho."agad na paliwanag niya.ayaw niyangna miss understood ang ng mga ito."Bakit ka laging pinapa dalhan ngbulaklak ni president Andrada?"sunod na tanong ni kristine."Pero tinatapon ko naman agadyon,hindi naman ako naniniwala namag kagusto yon sakin bakapinag ti-tripan lang ako.""So sinasabi mong three years kananiyang pinag ti-tripan?"ilangminuto bago siya tumango sa tanongni nicole."Kong pinag titripan ka niya sanaisang araw lang.eh araw araw sathree years na yon meron?hindina ako naniniwala,baka may gustona siya sayo?"agad na umiling siya."Hindi siya pwede mag ka gustosakin,dahil hindi ko siya magugustuhan.at kilala naman natinsiya kong gano siya kababaero,kahitna nagbibigay yan ng bulaklak peromayat maya may pumapasok nababae sa office nito at ang tagallumabas swempre hindi namankapanipaniwalang nag dasallang sila sa loob no.""Ganon talaga,kaya matagal dahilnaka luhod si babae."sabat nikristine na kina tawa ng nila.then ng iba na ang topic.___Nagising si yasmin ng may naramdaman siyang mabigat nanaka dagan sa kanya.pero hindiniya iyon pinansin tinabig niyalang yon at tumagilid."Babe wake up its already eight inthe morning baka may trabahokapa."malapad siyang napangitisa panaginip niya.ang sarap gumisingkong ganito ka ganda ang boses nggigising sayo araw araw,ka boses niyasi black.black!Mabilis na napa upo siya kahitnaka pikit,ano na naman tongpumasok sa isip niya na si blackang gigising sa kanya?pero agaddin na sapo siya ang ulo dahil sasakit."Are you okey babe?""Ay lakabaw!"gulat na tili niya atnapa dilat ng mata.pag dilatniya ay sakto namang nasa harapanniya si black.sa gulat ay naitulakniya ito at sunod sunod na tumili.""Ginagawa mo dito? huh! mayginawa kaba sakin? bahay kotobakit ka pumasok ng walang pa sabi!"agad niyang sinilip ang katawanniya sa ilalim ng kumot at nakahinga naman siya ng maluwag nanaka sando siya at naka short nasout niya pa kahapon.kinapa niyadin ang hita niya kong masakitpero wala naman kaya nakahingasiya ng maluwag.Pinalaki niya ulit ang mata ng maalalaang lalaki. tumingin siya sa dulo ng kama kong saan nakatayo si black habang tuwang tuwa na nakamasidsa kanya."Anong ginawa mo dito sa kwartoko?!"pero hindi ito sumagot.inikot lang ang paningin sa paligidkaya ginaya niya ito.Hindi maka pagsalita at hindi na siyaumimik ng makita niyang hindiniya ito kwarto,kong ganon ay hindisiya naka uwi sa bahay niya kagabi."Anong nangyari kagabi?"mahinangtanong niya dito habang nakatinginsa mga daliring nilalaroon niya."Hindi mo maalala kong anoang ginawa mo?"umiling siya."Damn woman!kong hindi akodumating doon ay hindi kona alamkong ano ang mang yayari sa inyo!lasing na lasing kayong lahat!tapos pinapatay mopa ang tawag ko!paulit ulit kitang tinawagan perohindi mo sinasagot!mabutinalang at nahanap karin namin.hindi mo alam kong pano mo akopinag alala!lahat na ng piraanginawa kona para nahanap ka!"kahit hindi siya naka tingin ditoalam niyang galit na galit ito.sa unang pag kakataon nasigawansiya ni black."S-orry,"tuluyan na siyang napa hikbi.mali naman kasi ang ginawa niya,sana hindi nalang siya ng lasing. attama naman ito dahil kong hindiito dumating ay baka napano na siyalalo pa at wala siyang maalala. "Shit!"he cursed them sumampa itosa kama.hinapit siya nito atniyakap sa katawan ng lalaki,paulit ulit siya nitong hinahalikansa ulo habang bumubulong."I'm sorry,hindi dapat kita sinagawan."Umiling siya."I'm sorry,dapat hindiko yon ginawa kagabi.""It's ok,tahan na.our breakfastis ready kaya tumahan kana paramakakain na tayo."tumango siyahabang naka hawak sa braso nitongmatigas.Walang imik siyang kumain.pero ramdam niyang pasulyapsulyap sa kanya ang lalaki nahindi niya pinapansin. Nahihiya siya sa sarili.mabutinalang hindi ito bastos at hindisiya ginahasa.dahil pag ginahasaka niya malalagot siya sayo.aning isip niya na kina iling niya.Pagka tapos kumain inabotansiya ni black ng paper bag na damitpag suot siya sa trabaho.Sabay din silang pumasok sa trabahohanggang sa nag hiwalay sila sa lobbyng walang imikan. ----Uupo na sana siya sa may kumatokat sunod sunod na pumasok silanicole ,kristine at kiesha."A-ate." sabay sabi ng tatlo."Bakit ang puputla niyo?masakitpaba ang ulo niya? sana hindinalang kayo muna pumasok."feeling boss ang pig."Ate pinapatawag kami ni presidentAndrada sa office niya."ani nikristine."Kayo lang tatlo?"nangunot angnoo ko."Opo,baka dahil kagabi ate.""Samahan mo kami ate,please.""Sinong naka isip na pumuntakayo ng bar?"hindi sila makasagotsa tanong ni black.kagat labi niyang pinalipat lipatang tingin sa mga kasama."Just fucking answer my questionor else,mawawalan kayo ng trabaho."nanlaki ang matangnapa tingin siya dito.Napa ka oe! ano bang paki alamnito."Wag niyo akong galitin.""Ako po sir."nag mamadalingsagot ni kiesha.bigla siyang nainisng mag salita ito na tatanggalin niyadaw ito sa trabaho.bigla siyangnapa tayo at masama itongtiningnan."Nawalang galang napo presidentAndrada.wala po kayong karapatangtanggalin siya sa trabaho ng walangmagandang dahilan.dahil sa ng barkami kaya mo siya tatanggalin?anobang paki alam mo?labas na satrabaho namin yon at hindi mo kami pwedeng pag bawalan.wala kangpaki alam samin dahil buhay naminto at gastos namin."alam niyangsobra ang sinasabi niya pero hindiniya kayang hayaan nalang namatanggal sa trabaho si kiesha."I'm just worried about you-""Pwes hindi mo kailangang magworried dahil buhay namin to.sorry sa pag sagot sagot ko sayo sirpero mali naman ang ginagawamo ngayon.""Ate ,tama napo."saway sa kanyani kristine na hindi niya pinansin.nakipag titigan siya dito hanggang sasumuko ito at malalim na bumuntonghininga."I'm sorry.""Alam mona pong mali kayo,kaya babalik napo kami sa trabaho."nakatingin lang sa kanya si blackng lumabas sila sa office nito."Ate,mag sorry ka sa kanya ah?"marahan na tumango siya kaykristine.alam niyang mali angginawa niya,nadala lang siya sagalit. "Sunod na araw,naiinis pa kasiako ngayon sa kanya kaya hindimo na ako mang hihingi ngsorry."nagulat siya ng may inabotna gamit ang tatlo sa kanya."Tapos bigay mo po to sa kanya,kasi po nahihiya kami.hindi naminalam kong bakit to na punta sabag namin kagabi,basta ang alamnamin kay president angmga gamit nayan."ani ni nicolesabay abot sa kanya ng nick-tie."Tapos ito po,hindi namin alamkong pano to ibibigay sa kanya ate,nakakahiya po."sabay abot sakanya ni kristine ng relo."Hindi naman kasi yon nagagalitsayo ate kaya ikaw namang po angmag abot,bako po kasi sisantihinkami non.sorry ate pangakolilibre ka namin bawi sa pag bigaymo niyan.salamt po."abot namansa kanya ni kiesha.naka tangalang siya sa tatlo,hindi niya alamkong ano ang sasabihin.The hell!?"What are you doing?""Ay! Kalabaw ka!" Halos mabitawan ni Karen ang basong may lamang mainit na kape. May kaunti pang natapon na kape sa kamay niya dahilan para mabitawan niya ang baso. "I'm sorry, I'm sorry," ani niya.Ang bilis ng kabog ng puso niya. Nakayuko siya at hindi magawang tumingin dito. Dali-daling siyang yumuko para pulutin ang basong nabasag. Ramdam niya ang kaba, nanginginig sa takot at tarantang pinulot ang bubog; hindi ininda ang sugat habang hawak ang mga bubog. Hindi niya alam kung bakit siya natatakot sa lalaking ito. Baka siguro sa boses nito o dahil sa bago lang siya kaya ayaw niyang magkamali. Hindi siya puwedeng magkamali dahil kapapasok niya pa lang sa trabaho. Kailangan niya ng trabaho lalo na at marami silang problema ngayon. "Damn it, woman!" sigaw na naman nito na ikinatigil niya. Lumuluhang umiling siya habang patuloy na pinupulot ang kalat. Hindi pa rin niya tiningnan ang lalaking nasa likuran niya. Bakit ba kasi ito sumisigaw? “I-I’m sorry.” “Bit
"What are you doing here?" Madramang sinapo niya ang dibdib na parang nasasaktan sa sinabi ng kaibigan na si Luis, pero tinaasan lang siya ng kilay nito. “You’re so mean to me. I’m the president here and I have the fifty percent shares in your company, then you’re asking me why I'm here?” Napataas ang sulok ng labi niya at prenteng umupo. Napaismid lamang ang kaibigan niya at bumalik sa tinatrabaho nitong nakatambak sa lamesa.“Kung pumasok ka na lang at gawin mo ang trabaho mo, not just moaning everywhere with your new fuck buddy,” bulong nito na ikinasipol niya. Mukhang mainit ang ulo ng kaibigan niya. Napangisi siya. “From now on, I'd be here once a week to do my job.”Mula sa mga papeles ay nag-angat nang tingin ang kaibigan at pinakatitigan siya. “Seriously?” “Yeah,” sagot niya at inilibot ang paningin sa loob ng opisina nito. Pagod na malalim siyang bumuntong hininga at nanghihinang isinandal ang likod sa sofa. He’s so tired. Mariing pinikit niya ang mata. Minulat niya
Tatlong araw na nang hindi maalis sa isip niya ang nangyari. Hindi pa rin siya makapaniwalang bakla pala ang boss niya! Ang laki ng katawan pagkatapos bakla pala at talagang doon pa gusto mag ching-aning-aning sa office! Naalala niyang panay pala ang upo niya roon. Pagkatapos natuluan pala iyon ng dagta! Nakapanghihinayang lang dahil ang guwapo ng lalaki. Mangiyak-ngiyak pa siya noong una niyang kita rito na gusto niya nang kalimutan sa sobrang hiya; nanginginig pa siya sa takot, pagkatapos bakla lang pala. Lihim siyang nagmura nang naisip kung ano pang ginagawa ng mga ito. Nakakainis lang dahil ang lalaki ng katawan ng mga ito. Nakapanghihinayang. Wala na talagang guwapo sa mundo.Mariing pinikit niya ang mata para makatulog, pero hindi pa rin `yon umepekto. Magdadasal na lang siya, para naman mabawasan ang kaniyang kasalanan. Umupo siya at nagsimulang magdasal."Lord, sorry po dahil naging pasaway po ako nitong nakaraang araw. Pangako hindi na po mauulit, Lord. Alam ko pong makapa
Three years na at nandito pa rin siya sa pinagtatrabahuhan niya. Maganda ang suweldo kaya hindi niya na binitiwan, at sa loob ng tatlong taon ay unti-unti namang naging tamad ang boss niya; papasok lang ito kapag may meeting, pero kapag wala ay siya ang gumagawa ng trabaho nito; kahit pagpirma ay ginagawa niya para sa tamad niyang amo.Wala naman siyang reklamo sa trabaho, nagrereklamo lang siya kapag hindi siya binibigyan ng pera nito.Kung tutuusin ay kaya niyang magnakaw, kaya niyang nakawin ang lahat ng pera nito, pero alam niyang mali iyon, kaya kahit piso ay wala siyang ginagalaw sa pera nito. Pinagkakatiwalaan siya ng boss niya at ayaw niya iyong sirain. Wala naman kasing halaga sa kaniya ang pera, sapat na sa kaniya ang sahod niya bilang isang secretary at bonus na bigay nito. Siguro kung iba ang secretary nito at hindi siya ay ubos ang pera ng lalaking iyon. Nakangising kinuha niya ang telepono para asarin ang boss niya. “Pumasok ka ngayon at maraming gagawin,” kunwari’y g
Hindi niya pinansin ang bulungan ng katrabaho tsaka pinatay ang tawag nito.gulat na napatingin ang mga ito sa kanya na para bang hindi makapaniwala sa ginawa niya then she put a fake smile on her face. Pasimpleng uminom siya habang hindi parin inaalis ang mga tingin nito sa kanya. Gumuhit ang pait ng alak sa lalamunan niya na kinapikit niya. "Tama talaga ang tsismis sa trabaho."napatingin siya kay nicole na nakatingin sa dalawa. "Yeah,sabi sabi nga na pumapasok lang yan daw dahil kay ate karen na mahaba ang buhok at maganda."hindi niya mapigilang matawa sa sinabi nito.ganda talaga? duh i know i am. "So miss karen it is true that you and president black Andrada are in relationship?"napatanga siya sa tanong ni Kiesha."Hindi maka sagot totoo nga." "H-hindi a-ah." "Ay nauutallllll."sabay sabi ng tatlo na kina tigil niya,bigla kasing nag iba ang pakiramdam niya, ang bilis ng tibok ng puso niya. "Ay ng blush!" "Ano ba kayo bakit niyo naman iniisip yan,at sapalagay n
Three years na at nandito pa rin siya sa pinagtatrabahuhan niya. Maganda ang suweldo kaya hindi niya na binitiwan, at sa loob ng tatlong taon ay unti-unti namang naging tamad ang boss niya; papasok lang ito kapag may meeting, pero kapag wala ay siya ang gumagawa ng trabaho nito; kahit pagpirma ay ginagawa niya para sa tamad niyang amo.Wala naman siyang reklamo sa trabaho, nagrereklamo lang siya kapag hindi siya binibigyan ng pera nito.Kung tutuusin ay kaya niyang magnakaw, kaya niyang nakawin ang lahat ng pera nito, pero alam niyang mali iyon, kaya kahit piso ay wala siyang ginagalaw sa pera nito. Pinagkakatiwalaan siya ng boss niya at ayaw niya iyong sirain. Wala naman kasing halaga sa kaniya ang pera, sapat na sa kaniya ang sahod niya bilang isang secretary at bonus na bigay nito. Siguro kung iba ang secretary nito at hindi siya ay ubos ang pera ng lalaking iyon. Nakangising kinuha niya ang telepono para asarin ang boss niya. “Pumasok ka ngayon at maraming gagawin,” kunwari’y g
Tatlong araw na nang hindi maalis sa isip niya ang nangyari. Hindi pa rin siya makapaniwalang bakla pala ang boss niya! Ang laki ng katawan pagkatapos bakla pala at talagang doon pa gusto mag ching-aning-aning sa office! Naalala niyang panay pala ang upo niya roon. Pagkatapos natuluan pala iyon ng dagta! Nakapanghihinayang lang dahil ang guwapo ng lalaki. Mangiyak-ngiyak pa siya noong una niyang kita rito na gusto niya nang kalimutan sa sobrang hiya; nanginginig pa siya sa takot, pagkatapos bakla lang pala. Lihim siyang nagmura nang naisip kung ano pang ginagawa ng mga ito. Nakakainis lang dahil ang lalaki ng katawan ng mga ito. Nakapanghihinayang. Wala na talagang guwapo sa mundo.Mariing pinikit niya ang mata para makatulog, pero hindi pa rin `yon umepekto. Magdadasal na lang siya, para naman mabawasan ang kaniyang kasalanan. Umupo siya at nagsimulang magdasal."Lord, sorry po dahil naging pasaway po ako nitong nakaraang araw. Pangako hindi na po mauulit, Lord. Alam ko pong makapa
"What are you doing here?" Madramang sinapo niya ang dibdib na parang nasasaktan sa sinabi ng kaibigan na si Luis, pero tinaasan lang siya ng kilay nito. “You’re so mean to me. I’m the president here and I have the fifty percent shares in your company, then you’re asking me why I'm here?” Napataas ang sulok ng labi niya at prenteng umupo. Napaismid lamang ang kaibigan niya at bumalik sa tinatrabaho nitong nakatambak sa lamesa.“Kung pumasok ka na lang at gawin mo ang trabaho mo, not just moaning everywhere with your new fuck buddy,” bulong nito na ikinasipol niya. Mukhang mainit ang ulo ng kaibigan niya. Napangisi siya. “From now on, I'd be here once a week to do my job.”Mula sa mga papeles ay nag-angat nang tingin ang kaibigan at pinakatitigan siya. “Seriously?” “Yeah,” sagot niya at inilibot ang paningin sa loob ng opisina nito. Pagod na malalim siyang bumuntong hininga at nanghihinang isinandal ang likod sa sofa. He’s so tired. Mariing pinikit niya ang mata. Minulat niya
"What are you doing?""Ay! Kalabaw ka!" Halos mabitawan ni Karen ang basong may lamang mainit na kape. May kaunti pang natapon na kape sa kamay niya dahilan para mabitawan niya ang baso. "I'm sorry, I'm sorry," ani niya.Ang bilis ng kabog ng puso niya. Nakayuko siya at hindi magawang tumingin dito. Dali-daling siyang yumuko para pulutin ang basong nabasag. Ramdam niya ang kaba, nanginginig sa takot at tarantang pinulot ang bubog; hindi ininda ang sugat habang hawak ang mga bubog. Hindi niya alam kung bakit siya natatakot sa lalaking ito. Baka siguro sa boses nito o dahil sa bago lang siya kaya ayaw niyang magkamali. Hindi siya puwedeng magkamali dahil kapapasok niya pa lang sa trabaho. Kailangan niya ng trabaho lalo na at marami silang problema ngayon. "Damn it, woman!" sigaw na naman nito na ikinatigil niya. Lumuluhang umiling siya habang patuloy na pinupulot ang kalat. Hindi pa rin niya tiningnan ang lalaking nasa likuran niya. Bakit ba kasi ito sumisigaw? “I-I’m sorry.” “Bit