Pagkalipas ng ilang araw, nag-aya si Erica kay Bella na magkita sila sa isang coffee shop. Alam niyang may pinagdadaanan ang kaibigan, kaya gusto niyang makausap ito ng masinsinan.
Sa loob ng café, nakita agad ni Bella si Erica na kumakaway sa kanya. Nilapitan niya ito at umupo sa harapan nito. "Uy, girl, kamusta ka na? Para kang multo na bigla na lang naglaho. Hindi ka na nagparamdam!" reklamo ni Erica habang s********p ng iced coffee niya. Napangiti si Bella nang pilit. "Medyo busy lang... at saka, may iniisip ako." Tumingin ng seryoso si Erica. "Yung iniisip mo ba eh yung—" Tumango si Bella, sabay buntong-hininga. "Hindi ko alam, Erica. Nalilito ako. Natatakot ako. Hindi ko alam kung paano sasabihin sa pamilya ko." Hinawakan ni Erica ang kamay ng kaibigan. "Bella, hindi ka nag-iisa. Kahit anong mangyari, nandito ako para sayo. Pero hindi mo naman pwedeng itago 'yan habang buhay. May plano ka na ba?" “Sa ngayon, gusto ko munang magtrabaho habang nagre-review ako. At least, may sarili akong pera, at para rin hindi masyadong halata. Kailangan kong mag-ipon para handa ako sa lahat ng pwedeng mangyari." Napaisip si Erica. "Tama ka rin diyan, pero mahirap humanap ng trabaho, lalo na kung gusto mong itago ang sitwasyon mo." "Kaya nga hindi ko pa alam kung saan ako magsisimula," sagot ni Bella. Sa gitna ng usapan nila, biglang tumunog ang phone ni Erica. Napatingin siya at napaikot ang mata. "Hay naku! Si Vincent na naman!" "Anong sabi?" tanong ni Bella habang humihigop ng kape. "Male-late daw siya sa date namin kasi may importante siyang pupuntahan, saan ba nagpunta yung pinsan mo, Bella?" iritang sagot ni Erica. Napatawa si Bella. "Ewan ko diyan di naman kami nag sasama sa isang bahay pero balita ko may online job daw yan ewan di ba kayo nag uusap?” “Sinabi naman niya sakin na may online job siya siguro na busy lang talaga siya teacher din naman yun pag umaga.” “Pero animado ka namang namimiss mo siya!" "Excuse me?! Hindi ah!" depensa ni Erica, pero halatang namumula ito. Tumawa lang si Bella. Sa kabila ng lahat ng iniisip niya, nagpapasalamat siya na may isang Erica na laging nandiyan para sa kanya. Pagkatapos nilang mag-usap sa coffee shop, hindi pa agad umuwi sina Bella at Erica. "Ayoko pang umuwi, Erica. Gusto ko munang maglibang bago ko harapin ulit ang realidad," sabi ni Bella habang naglalakad sila sa mall. "Good idea! Shopping therapy na lang tayo!" sagot ni Erica na tila mas excited pa. "Malay mo, makahanap tayo ng bagong outfit para sa first day mo sa trabaho, kung sakali!" "Naku, wala pa nga akong trabaho, bibili na agad ng damit?" natatawang sagot ni Bella. "Hindi naman masamang maghanda, 'di ba? At saka, girl, kailangan mo rin ng bagong wardrobe! Baka naman pag dumaan si Mr. Right sa harap mo, mapansin ka niya agad!" pang-aasar ni Erica. Napailing na lang si Bella habang hinihila siya ni Erica papasok sa isang boutique. Habang tinitingnan nila ang mga damit, biglang may tumapik sa balikat ni Erica. "Uy, babe!" Si Vincent lang pala ang gumawa non. Napalingon si Erica at agad na napasimangot. "Hay, Vincent! Ngayon ka lang dumating? Huli ka na sa kwentuhan namin ni Bella!" Bulyaw niya sa kasintahan. Si Vincent, ang boyfriend ni Erica at pinsan ni Bella, ay nakangiti lang. "May pinuntahan lang at saka traffic kasi, babe! Pero hindi pa naman kayo umuwi, kaya naabutan ko pa kayo." Napangiti si Bella. "Sakto ang dating mo, Kuya Vincent. Ikaw na lang magbayad ng napili kong damit." "Ha?!" gulat na sagot ni Vincent. "Bakit ako? Hindi ko kasalanan na late ako, ah!" "Eh kasi, boyfriend ka ng best friend ko. At saka mag pinsan naman tayo," biro ni Bella. "At ang pamilya, nagdadamayan!" "Ay, ganon? Edi dapat libre mo rin akong mag-dinner mamaya!" sabay tawa ni Vincent. "Naku, Vincent! Ikaw na nga ang huli dumating, ikaw pa ang demanding!" sabay hampas ni Erica sa braso ng boyfriend niya. "Sige na nga, sige na nga!" natatawa na sagot ni Vincent habang inilabas ang wallet niya. "Bili na kayo ng gusto niyo, pero huwag lang masyadong mahal, baka mawalan ako ng panggastos sa anniversary namin ni Erica!" Nagtatawanan silang tatlo habang namimili. Kahit may dinadala si Bella, sa mga sandaling ito, pakiramdam niya ay normal pa rin ang lahat. Pero sa likod ng kanyang mga ngiti, alam niyang may malaking sikreto siyang itinatago—at hindi magtatagal, kakailanganin niyang harapin ang katotohanan. Pagkatapos mamili, naisipan nilang maglakad-lakad pa sa mall. Napadaan sila sa isang baby store, at hindi sinasadyang mapatingin si Bella sa mga cute na damit ng mga sanggol. Napalunok siya ng laway habang hinahaplos ang isang maliit na onesie. "Uy, Bella, bagay sayo yan!" biro ni Vincent. Nagulat si Bella at agad na ibinalik ang damit sa rack. "Ha? Anong bagay?" "Bagay sa'yo na magka-baby na rin," natatawang sagot ni Vincent. "Ang cute siguro ng magiging anak mo, mana sa'yo." "Loko ka talaga, Vincent," sagot ni Bella, pilit na tumatawa pero may kaba sa dibdib. Napansin ni Erica ang biglang pagbabago ng reaksyon ni Bella, kaya agad siyang sumingit. "Oy, Vincent, huwag mong lokohin si Bella! Wala pa ‘yan sa isip niya, hello?! At saka di pa nga yan nagkaka-boyfriend." "Joke lang naman, babe! Pero seryoso, Bella, pag nagka-baby ka, gusto ko ako ang ninong, ha?" “Tanga,” yon lang ang na sabi ni Bella sa pinsan niya. Hindi na siya nag salita ulit at nagkunwaring abala sa pagtingin ng ibang gamit. Hindi niya maintindihan kung bakit bigla siyang kinabahan sa birong iyon. Maya-maya, nagyaya na si Vincent na kumain. "Gutom na ako, girls. Treat ko na ‘to, para bumawi ako sa pagiging late ko kanina," sabi ni Vincent. "Wow, Vincent, ngayon ka lang naging galante, ah," sabay tawa ni Erica. “Syempre naman, may sahod na kasi ako sa online job ko,” sabi ni Vincent na tumatawa pa din Naghanap sila ng restaurant at naupo sa isang cozy na booth. Habang naghihintay ng order, hindi mapigilan ni Erica na kulitin si Bella. "Bella, naisip mo na ba kung anong trabaho ang hahanapin mo?" Napabuntong-hininga si Bella. "Nag-iisip pa ako. Gusto ko sana related sa teaching, pero mahirap makahanap agad ng trabaho habang naghahanda pa ako sa board exam." "Pwede ka namang mag-tutor muna," suhestyon ni Erica. "Or kahit sa isang preschool, baka may hiring sila ng assistant teacher?" "Oo nga," sabat ni Vincent. "Baka naman gusto mong mag-apply sa school na pinagtatrabahuhan ko?" Napaangat ang tingin ni Bella. "Ha? Anong school?" "Doon sa school kung saan ako assigned bilang guidance counselor," sagot ni Vincent. "Hindi mo ba alam? May opening yata doon for teaching assistants." Parang kumakabog ang dibdib ni Bella. "Saan nga ulit ‘yon?" "Sa St. Therese Elementary School." Sagot ni Vincent. Nanlaki ang mata ni Bella. "St. Therese?! Doon nag-aaral ang kapatid ko! Teka, nga lang double kayod ka ngayon ah ano yan Online job sa gabi tas Guidance Counselor sa umaga? Wow iba na talaga ang pinsan ko na yan,” sabi Bella Sabay tawa. "Talaga? Aba, mas perfect! At kailangan mag double kayod no? Kasi para sa pamilya at pang date namin ng babyloves ko," sagot ni Vincent sabay tingin kay Erica, kahit na cringe pakingan ay nag fakecalm na lang si Bella at peke ring tumawa. "At saka..." Saglit itong tumigil bago nagpatuloy. "Doon din nagtatrabaho ang principal na si Sir Rafael Grafton. Narinig ko, matalino at disiplinado raw ‘yun, pero medyo suplado." Biglang bumilis ang tibok ng puso ni Bella. "Rafael Grafton?" "Oo, bakit?" tanong ni Vincent. "May kilala kang ganyan ang pangalan?" "Wala lang, parang familiar lang," mabilis niyang sagot, pilit na tinatago ang kaba. Hindi niya alam kung bakit kinakabahan siya ng marinig ang pangalan ng lalaking iyon siguro ay dahil strict daw ito pero di na lang niya ito pinansin. Ipinagtuloy na lang siya sa pagkain.Lunes ng umaga, dumating si Bella sa St. Therese Elementary School para mag-submit ng kanyang aplikasyon bilang assistant teacher. Nakaayos siya nang maayos—simpleng blouse at slacks, buhok na nakapusod, at may kaunting makeup para magmukhang fresh at professional. Kahit kinakabahan, pinilit niyang ipakita ang kanyang kumpiyansa.Sa pagpasok niya sa admin office, isang babae ang bumati sa kanya."Good morning! Ano pong sadya nila?" tanong ng secretary na si Ms. Dela Cruz."Magpapasa po ako ng requirements para sa assistant teacher position," sagot ni Bella, inaabot ang kanyang folder."Ah, yes! May scheduled interview kayo ngayon. Paki-fill out na lang ito, tapos hintayin niyo po ang tawag ni Sir Rafael Grafton.”Muling bumilis ang tibok ng puso ni Bella. ‘Ang punong-guro mismo?’ Inakala niyang iba ang magiging proseso. Pero huminga siya nang malalim at pinakalma ang sarili. Kailangan niya ang trabahong ito, at hindi siya dapat matinag ng kaba. Habang naghihintay, pinagmasdan niya
Habang papalabas si Bella Matapos ang Interview mula sa opisina ng principal nang may halo-halong emosyon. Pakiramdam niya’y nabunutan siya ng tinik dahil natapos na ang interview, pero hindi niya maiwasang kabahan. Hindi pa siya sigurado kung matatanggap siya bilang assistant teacher pero ginawa niya ang lahat ng makakaya niya. Naglakad siya nang mabagal palabas ng paaralan, bitbit ang maliit na brown envelope na naglalaman ng kanyang mga dokumento. Pinagmasdan niya ang paligid—ang mga batang naglalaro sa open ground, ang mga guro na nag-uusap sa hallway, at ang mga magulang na naghihintay sa kanilang mga anak. ‘Ito na ba ang magiging bagong mundo ko?’ tanong niya sa sarili. Kung matanggap siya, dito siya magtatrabaho habang nagrereview para sa LET. At dito rin mag-aaral ang magiging anak niya. Muling kumakabog ang dibdib niya sa ideyang iyon. ‘Diyos ko, paano ko ba ito ipapaalam sa kanila?’ anya niya sa isip.Pinilig niya ang kanyang ulo, pilit na itinaboy ang mga alalahanin
Pagdating ni Bella sa McDonald’s, nadatnan niya si Vincent na nakaupo na at nakataas pa ang paa sa upuan. Nakataas ang kilay nito habang ngumunguya ng fries. "Ang tagal mo, Bella. Akala ko nagbago na isip mong ilibre ako,” salubong nito sa kanya. Napairap si Bella at umupo sa tapat niya. "Excuse me? Ako pa ba? Ikaw nga itong dahilan kung bakit ako natanggap sa trabaho. Siyempre, deserve mong ilibre," sagot ni Bella."Oh? Natanggap ka na? Ang bilis naman," parang hindi makapaniwala na wika ni Vincent."Yup! Kakatawag lang nila kanina. Start ko na next week!" Excited na wika ni Bella."Wow! Congrats, pinsan! Galing-galing mo naman. Dapat yata ako na lang ang kunin mong manager, baka sakaling may libreng McDo ako buwan-buwan." Biro naman ni Vincent. "Haha! Loko. Ikaw kaya ang dahilan kung bakit ko nalaman na hiring dun at saka everyday na tayo magkikita, kaya libre kita ngayon. Pero next time, ikaw na ang manlilibre, ha?” pabiro na sabi ni Bella."Tingnan natin. Kung may sweldo ka n
Habang papunta sila sa classroom, hindi mapigilan ni Bella ang excitement at kaba. Nang makarating sila sa pinto, dinig na dinig ang malakas na tawa at sigawan ng mga bata. Pagbukas ng pinto, bumungad sa kanya ang isang masayang tanawin—mga batang nasa anim na taong gulang, naglalaro at tumatakbo-takbo sa loob ng classroom. Sa gitna ng kaguluhan ay isang babaeng nasa late 20s, may friendly aura, at abalang inaayos ang ilang activity sheets sa mesa. "Teacher Liza," tawag ni Mrs. Santos. "Ito na ang magiging assistant teacher mo, si Ms. Zamora." Pagpapakilala nito sa kanilang dalawa.Agad na lumapit si Teacher Liza at nakangiting kinamayan si Bella. "Hi, Ms. Zamora! Welcome sa team! Huwag kang kabahan, masaya dito!""Salamat po! Excited na po akong makilala ang mga bata." Nakangiting sagot ni Bella.Nang marinig ng mga bata ang usapan nila, agad silang lumapit, nagkumpulan, at sabay-sabay nagtanong. "Teacher, sino siya?" "Magiging teacher namin siya?""Ang ganda niya!"Napataw
Pagkatapos ng limang taong pagsisikap sa kolehiyo, sa wakas ay natanggap na rin ni Bella ang kanyang diploma. Hindi siya ang pinakamatalino sa klase, pero ipinagmamalaki niya ang sarili dahil nalampasan niya ang lahat ng pagsubok. Isang selebrasyon ang pinagkasunduan nilang magkakaibigan, kaya naman nagpaalam muna siya sa kanyang mga magulang bago umalis. "Ma, Pa, pupunta lang po kami ng bar nila Erica. Celebration lang po ng graduation namin," paliwanag ni Bella habang tinatali ang kanyang buhok sa harap ng salamin. "Bar? Ikaw?" Napataas ang kilay ng kanyang ina. "Hindi ka naman mahilig sa ganyan." "Minsan lang naman po, Ma," sagot niya. "Tsaka hindi ako magtatagal."Bagaman nag-alangan ang kanyang mga magulang, pumayag na rin sila. Pagkatapos magpaalam, naghintay siya sa labas ng bahay habang hinihintay si Erica na sumundo sa kanya. "Aba, dalagang Pilipina, naghihintay ng sundo," biro ni Erica habang bumaba ng sasakyan. "Ready ka na bang magwala?""Ano ka ba? Wala akong balak
Ang unang liwanag ng umaga ay pumasok sa kwarto, banayad na tumama sa mukha ni Rafael. Dahan-dahan siyang nagmulat ng mata, inaayos ang magulong buhok habang pilit inaalala ang nangyari kagabi. Napakunot ang noo niya nang mapansin niyang mag-isa na lang siya sa kama. Wala na ang babaeng kasama niya kagabi. Agad niyang nilibot ang tingin sa kwarto, at doon, sa ibabaw ng bedside table, may naiwan siyang hindi inaasahang bagay—isang kwintas. Pinulot niya ito at tiningnan ang maliit na pendant. Simple pero elegante. Tila may kakaibang pakiramdam siyang naramdaman habang pinagmamasdan ito. "Iniwan mo ako nang hindi man lang nagpapaalam... pero may iniwan ka namang alaala," mahinang bulong niya, may bahagyang ngiti sa labi. Bumangon siya, nagsimulang magbihis, at kinuha ang kwintas bago inilagay sa kanyang bulsa. Hindi siya madalas mag-isip tungkol sa mga panandaliang relasyon, pero bakit parang may kakaiba sa gabing iyon? Kinuha niya ulit ang kwintas "Sino ka ba? Muli tayong magk
Pagkarating ni Rafael sa kanyang condo, dumiretso siya sa kanyang kwarto at hinubad ang kanyang coat. Napatingin siya sa malaking salamin sa harap ng kanyang kama. He ran a hand through his slightly disheveled hair, sighing deeply. Hanggang ngayon, hindi niya pa rin matanggal sa isip ang babae. Her touch, her scent—everything about her felt strangely familiar yet unknown at the same time. He unbuttoned the first few buttons of his shirt and poured himself a glass of whiskey. Umupo siya sa kanyang couch at na alala niya ang silver necklace na na iwan ng babae nakatalik niya kagabi. Rafael picked it up, inspecting the delicate piece of jewelry. "Interesting..." yun lang ang nasabi niya habang pinagmamasdan niya itoAlam niyang hindi ito ordinaryong kwintas. Masyadong personal. Kung sino man siya, tiyak niyang hindi lang basta-basta ang babae. Napabuntong-hininga siya habang sinusuri niya ang silver necklace at habang sinuri niya ito at may napansin siya na isang ukit na bulaklak s
Sa kabilang dako naman muling bumalik si Isabella sa normal niyang routine—pagrereview para sa LET at pag-iwas sa anumang hinala mula sa kanyang pamilya. Hindi niya lubos maisip kung paano siya nakaeskapo noong gabing iyon, pero ang mas ikinabahala niya ngayon ay ang kakaibang nararamdaman ng kanyang katawan. Madaling mapagod, parang wala sa sarili, at ang pinakamasama—nagsusuka siya tuwing umaga. Isang umaga, habang nakaupo siya sa kama, nakaramdam siya ng matinding hilo. Agad siyang tumakbo sa banyo at isinuka ang laman ng kanyang sikmura. Napahawak siya sa kanyang tiyan, napapikit, at doon na siya kinabahan. "Hindi kaya..." bulong niya sa sarili. Hindi niya kayang isipin. Hindi siya pwedeng mabuntis. Isa lang iyon—isang gabing hindi dapat mangyari. Pero habang tumatagal, mas lalo siyang natatakot. Kaya napagdesisyunan niyang magpa-check-up nang palihim. Ayaw niyang malaman ito ng kanyang pamilya, lalo na’t kakagraduate pa lang niya. Wala pa siyang trabaho, wala pa siyang
Habang papunta sila sa classroom, hindi mapigilan ni Bella ang excitement at kaba. Nang makarating sila sa pinto, dinig na dinig ang malakas na tawa at sigawan ng mga bata. Pagbukas ng pinto, bumungad sa kanya ang isang masayang tanawin—mga batang nasa anim na taong gulang, naglalaro at tumatakbo-takbo sa loob ng classroom. Sa gitna ng kaguluhan ay isang babaeng nasa late 20s, may friendly aura, at abalang inaayos ang ilang activity sheets sa mesa. "Teacher Liza," tawag ni Mrs. Santos. "Ito na ang magiging assistant teacher mo, si Ms. Zamora." Pagpapakilala nito sa kanilang dalawa.Agad na lumapit si Teacher Liza at nakangiting kinamayan si Bella. "Hi, Ms. Zamora! Welcome sa team! Huwag kang kabahan, masaya dito!""Salamat po! Excited na po akong makilala ang mga bata." Nakangiting sagot ni Bella.Nang marinig ng mga bata ang usapan nila, agad silang lumapit, nagkumpulan, at sabay-sabay nagtanong. "Teacher, sino siya?" "Magiging teacher namin siya?""Ang ganda niya!"Napataw
Pagdating ni Bella sa McDonald’s, nadatnan niya si Vincent na nakaupo na at nakataas pa ang paa sa upuan. Nakataas ang kilay nito habang ngumunguya ng fries. "Ang tagal mo, Bella. Akala ko nagbago na isip mong ilibre ako,” salubong nito sa kanya. Napairap si Bella at umupo sa tapat niya. "Excuse me? Ako pa ba? Ikaw nga itong dahilan kung bakit ako natanggap sa trabaho. Siyempre, deserve mong ilibre," sagot ni Bella."Oh? Natanggap ka na? Ang bilis naman," parang hindi makapaniwala na wika ni Vincent."Yup! Kakatawag lang nila kanina. Start ko na next week!" Excited na wika ni Bella."Wow! Congrats, pinsan! Galing-galing mo naman. Dapat yata ako na lang ang kunin mong manager, baka sakaling may libreng McDo ako buwan-buwan." Biro naman ni Vincent. "Haha! Loko. Ikaw kaya ang dahilan kung bakit ko nalaman na hiring dun at saka everyday na tayo magkikita, kaya libre kita ngayon. Pero next time, ikaw na ang manlilibre, ha?” pabiro na sabi ni Bella."Tingnan natin. Kung may sweldo ka n
Habang papalabas si Bella Matapos ang Interview mula sa opisina ng principal nang may halo-halong emosyon. Pakiramdam niya’y nabunutan siya ng tinik dahil natapos na ang interview, pero hindi niya maiwasang kabahan. Hindi pa siya sigurado kung matatanggap siya bilang assistant teacher pero ginawa niya ang lahat ng makakaya niya. Naglakad siya nang mabagal palabas ng paaralan, bitbit ang maliit na brown envelope na naglalaman ng kanyang mga dokumento. Pinagmasdan niya ang paligid—ang mga batang naglalaro sa open ground, ang mga guro na nag-uusap sa hallway, at ang mga magulang na naghihintay sa kanilang mga anak. ‘Ito na ba ang magiging bagong mundo ko?’ tanong niya sa sarili. Kung matanggap siya, dito siya magtatrabaho habang nagrereview para sa LET. At dito rin mag-aaral ang magiging anak niya. Muling kumakabog ang dibdib niya sa ideyang iyon. ‘Diyos ko, paano ko ba ito ipapaalam sa kanila?’ anya niya sa isip.Pinilig niya ang kanyang ulo, pilit na itinaboy ang mga alalahanin
Lunes ng umaga, dumating si Bella sa St. Therese Elementary School para mag-submit ng kanyang aplikasyon bilang assistant teacher. Nakaayos siya nang maayos—simpleng blouse at slacks, buhok na nakapusod, at may kaunting makeup para magmukhang fresh at professional. Kahit kinakabahan, pinilit niyang ipakita ang kanyang kumpiyansa.Sa pagpasok niya sa admin office, isang babae ang bumati sa kanya."Good morning! Ano pong sadya nila?" tanong ng secretary na si Ms. Dela Cruz."Magpapasa po ako ng requirements para sa assistant teacher position," sagot ni Bella, inaabot ang kanyang folder."Ah, yes! May scheduled interview kayo ngayon. Paki-fill out na lang ito, tapos hintayin niyo po ang tawag ni Sir Rafael Grafton.”Muling bumilis ang tibok ng puso ni Bella. ‘Ang punong-guro mismo?’ Inakala niyang iba ang magiging proseso. Pero huminga siya nang malalim at pinakalma ang sarili. Kailangan niya ang trabahong ito, at hindi siya dapat matinag ng kaba. Habang naghihintay, pinagmasdan niya
Pagkalipas ng ilang araw, nag-aya si Erica kay Bella na magkita sila sa isang coffee shop. Alam niyang may pinagdadaanan ang kaibigan, kaya gusto niyang makausap ito ng masinsinan. Sa loob ng café, nakita agad ni Bella si Erica na kumakaway sa kanya. Nilapitan niya ito at umupo sa harapan nito. "Uy, girl, kamusta ka na? Para kang multo na bigla na lang naglaho. Hindi ka na nagparamdam!" reklamo ni Erica habang sumisipsip ng iced coffee niya. Napangiti si Bella nang pilit. "Medyo busy lang... at saka, may iniisip ako."Tumingin ng seryoso si Erica. "Yung iniisip mo ba eh yung—"Tumango si Bella, sabay buntong-hininga. "Hindi ko alam, Erica. Nalilito ako. Natatakot ako. Hindi ko alam kung paano sasabihin sa pamilya ko."Hinawakan ni Erica ang kamay ng kaibigan. "Bella, hindi ka nag-iisa. Kahit anong mangyari, nandito ako para sayo. Pero hindi mo naman pwedeng itago 'yan habang buhay. May plano ka na ba?"“Sa ngayon, gusto ko munang magtrabaho habang nagre-review ako. At least, may
Sa kabilang dako naman muling bumalik si Isabella sa normal niyang routine—pagrereview para sa LET at pag-iwas sa anumang hinala mula sa kanyang pamilya. Hindi niya lubos maisip kung paano siya nakaeskapo noong gabing iyon, pero ang mas ikinabahala niya ngayon ay ang kakaibang nararamdaman ng kanyang katawan. Madaling mapagod, parang wala sa sarili, at ang pinakamasama—nagsusuka siya tuwing umaga. Isang umaga, habang nakaupo siya sa kama, nakaramdam siya ng matinding hilo. Agad siyang tumakbo sa banyo at isinuka ang laman ng kanyang sikmura. Napahawak siya sa kanyang tiyan, napapikit, at doon na siya kinabahan. "Hindi kaya..." bulong niya sa sarili. Hindi niya kayang isipin. Hindi siya pwedeng mabuntis. Isa lang iyon—isang gabing hindi dapat mangyari. Pero habang tumatagal, mas lalo siyang natatakot. Kaya napagdesisyunan niyang magpa-check-up nang palihim. Ayaw niyang malaman ito ng kanyang pamilya, lalo na’t kakagraduate pa lang niya. Wala pa siyang trabaho, wala pa siyang
Pagkarating ni Rafael sa kanyang condo, dumiretso siya sa kanyang kwarto at hinubad ang kanyang coat. Napatingin siya sa malaking salamin sa harap ng kanyang kama. He ran a hand through his slightly disheveled hair, sighing deeply. Hanggang ngayon, hindi niya pa rin matanggal sa isip ang babae. Her touch, her scent—everything about her felt strangely familiar yet unknown at the same time. He unbuttoned the first few buttons of his shirt and poured himself a glass of whiskey. Umupo siya sa kanyang couch at na alala niya ang silver necklace na na iwan ng babae nakatalik niya kagabi. Rafael picked it up, inspecting the delicate piece of jewelry. "Interesting..." yun lang ang nasabi niya habang pinagmamasdan niya itoAlam niyang hindi ito ordinaryong kwintas. Masyadong personal. Kung sino man siya, tiyak niyang hindi lang basta-basta ang babae. Napabuntong-hininga siya habang sinusuri niya ang silver necklace at habang sinuri niya ito at may napansin siya na isang ukit na bulaklak s
Ang unang liwanag ng umaga ay pumasok sa kwarto, banayad na tumama sa mukha ni Rafael. Dahan-dahan siyang nagmulat ng mata, inaayos ang magulong buhok habang pilit inaalala ang nangyari kagabi. Napakunot ang noo niya nang mapansin niyang mag-isa na lang siya sa kama. Wala na ang babaeng kasama niya kagabi. Agad niyang nilibot ang tingin sa kwarto, at doon, sa ibabaw ng bedside table, may naiwan siyang hindi inaasahang bagay—isang kwintas. Pinulot niya ito at tiningnan ang maliit na pendant. Simple pero elegante. Tila may kakaibang pakiramdam siyang naramdaman habang pinagmamasdan ito. "Iniwan mo ako nang hindi man lang nagpapaalam... pero may iniwan ka namang alaala," mahinang bulong niya, may bahagyang ngiti sa labi. Bumangon siya, nagsimulang magbihis, at kinuha ang kwintas bago inilagay sa kanyang bulsa. Hindi siya madalas mag-isip tungkol sa mga panandaliang relasyon, pero bakit parang may kakaiba sa gabing iyon? Kinuha niya ulit ang kwintas "Sino ka ba? Muli tayong magk
Pagkatapos ng limang taong pagsisikap sa kolehiyo, sa wakas ay natanggap na rin ni Bella ang kanyang diploma. Hindi siya ang pinakamatalino sa klase, pero ipinagmamalaki niya ang sarili dahil nalampasan niya ang lahat ng pagsubok. Isang selebrasyon ang pinagkasunduan nilang magkakaibigan, kaya naman nagpaalam muna siya sa kanyang mga magulang bago umalis. "Ma, Pa, pupunta lang po kami ng bar nila Erica. Celebration lang po ng graduation namin," paliwanag ni Bella habang tinatali ang kanyang buhok sa harap ng salamin. "Bar? Ikaw?" Napataas ang kilay ng kanyang ina. "Hindi ka naman mahilig sa ganyan." "Minsan lang naman po, Ma," sagot niya. "Tsaka hindi ako magtatagal."Bagaman nag-alangan ang kanyang mga magulang, pumayag na rin sila. Pagkatapos magpaalam, naghintay siya sa labas ng bahay habang hinihintay si Erica na sumundo sa kanya. "Aba, dalagang Pilipina, naghihintay ng sundo," biro ni Erica habang bumaba ng sasakyan. "Ready ka na bang magwala?""Ano ka ba? Wala akong balak