Chapter 6

Lunes ng umaga, dumating si Bella sa St. Therese Elementary School para mag-submit ng kanyang aplikasyon bilang assistant teacher. Nakaayos siya nang maayos—simpleng blouse at slacks, buhok na nakapusod, at may kaunting makeup para magmukhang fresh at professional. Kahit kinakabahan, pinilit niyang ipakita ang kanyang kumpiyansa.

Sa pagpasok niya sa admin office, isang babae ang bumati sa kanya.

"Good morning! Ano pong sadya nila?" tanong ng secretary na si Ms. Dela Cruz.

"Magpapasa po ako ng requirements para sa assistant teacher position," sagot ni Bella, inaabot ang kanyang folder.

"Ah, yes! May scheduled interview kayo ngayon. Paki-fill out na lang ito, tapos hintayin niyo po ang tawag ni Sir Rafael Grafton.”

Muling bumilis ang tibok ng puso ni Bella.

‘Ang punong-guro mismo?’ Inakala niyang iba ang magiging proseso. Pero huminga siya nang malalim at pinakalma ang sarili. Kailangan niya ang trabahong ito, at hindi siya dapat matinag ng kaba.

Habang naghihintay, pinagmasdan niya ang paligid, hinahangaan kung gaano kaayos ang paaralan. ‘Mukhang gusto ko talagang magtrabaho rito,’ naisip niya.

Makalipas ang ilang minuto, tinawag na siya ng receptionist. “Miss Isabella Zamora, please proceed to the principal’s office.”

Tumayo si Bella at pumasok sa loob. Inaasahan niyang makikita ang isang istriktong guro, ngunit sa halip, isang matangkad, pormal na bihis, at hindi maikakaila na gwapong lalaki ang sumalubong sa kanya. Mayroon itong presensya na nag-uutos ng respeto, at ang malalim nitong mga mata ay tila sinusuri siya.

“Good morning, Miss Zamora. Please have a seat," wika ni Mr. Grafton, itinuro ang upuan sa harap ng kanyang mesa.

Ngumiti si Bella ng bahagya, bahagyang kinakabahan. "Magandang umaga po, sir. Salamat po sa pagkakataong ito."

"I see that you recently graduated with a degree in Early Childhood Education," panimula ni Rafael habang binabasa ang kanyang credentials. "Why do you want to work here?”

Huminga ng malalim si Bella bago sumagot. "Naniniwala po ako sa kalidad ng edukasyon dito sa St. Therese. Gusto kong magamit ang natutunan ko at makatulong sa paghubog ng mga bata."

Tumango ang lalaki. "Have you had any experience teaching or handling children?"

"Yes, sir. Naging bahagi po ako ng isang field study sa kindergarten at naging pre service teacher din po ako as part of our requirements before we graduate in college, at doon ko natutunan kung paano epektibong makipag-ugnayan sa mga bata.”

Nagpatuloy ang interview, at sa bawat sagot ni Bella, hindi niya maiwasang mapansin ang paraan ng pagtitig ni Mr. Grafton sa kanya. Parang may gustong alalahanin ang lalaki, pero hindi niya matukoy kung ano.

Matapos ang ilang tanong, muling nagsalita ito. "Your qualifications are impressive, Ms. Zamora. You may receive a call within the week for the results, Malinaw na may dedikasyon ka sa pagtuturo," wika ng lalaki matapos basahin ang kanyang aplikasyon. "Pinahahalagahan ko iyon."

Ngumiti si Bella, bahagyang nabawasan ang kaba. "Opo, sir. Naniniwala po ako na ang pagtuturo ay hindi lang trabaho—isa po itong bokasyon."

Tumango si Rafael, tila nagustuhan ang sagot niya. "Sang-ayon ako riyan."

Ngumiti si Bella at magalang na nagpasalamat. "Maraming salamat po, sir.”

Napatitig ai Bella sa mukha ng lalaki dahil sonrang familiar talaga sa kanya ngunit wala talaga siyang maalala kahit isa. Pinilig na lang niya ang ulo at nag-focus sa panayam.

Biglang may kumatok sa pinto. Bumukas iyon, at pumasok ang isang babaeng may tiwala sa sarili. Maganda din ito, matangkad at halatang may masabi sa buhay.

“Rafael,” tawag nito sa Principal. "How was your morning, my dear Rafael?"

“Hello, what brought you here?” tanong ng lalaki dito.

Ngumiti ng matamis ang babae habang inayos ang buhok. "I was in the area, so I thought I’d drop by.”

Lumingon si Bella at pinagmasdan ang babae na tila may malalim na koneksyon kay Rafael. Bahagya siyang napataas ng kilay pero nanatiling kalmado.

Napa Buntong-hininga ang lalaki. "Olivia, may ginagawa akona interview ngayon."

"Oh, alam ko. Pero hindi mo naman sinasagot ang mga tawag ko. Na-miss lang kita," sagot ni Olivia na may mapanuksong ngiti, saglit na tiningnan si Bella bago muling ibinalik ang tingin kay Rafael.

Biglang nakaramdam ng hindi maipaliwanag na pakiramdam si Bella, parang hindi siya dapat naroon. Pero nanatiling propesyonal si Rafael at mabilis na tinapos ang panayam.

"Maraming salamat, Miss Zamora. Ipaalam namin sa iyo ang resulta sa lalong madaling panahon," wika ni Rafael ng pormal.

Tumayo si Bella, bahagyang yumuko bilang respeto, at lumabas ng opisina. Habang naglalakad siya palayo, paulit-ulit niyang iniisip ang eksenang nasaksihan niya.

Sino kaya ang babaeng iyon?

Nang maka alis na si Isabella ay tinignan ni Rafael si Olivia

"I appreciate the visit, but I have a lot of work to do, Olivia," sagot niya.

"Oh, come on! Can’t you spare a little time? I heard your mom invited me for dinner at your mansion. I assume you’ll be there?” Maktol ni Olivia.

Hindi sumagot si Rafael. Sa halip, bumalik siya sa pagbabasa ng papel sa harapan niya—ang application ni Isabella Zamora.

Habang nagdadaldal si Olivia, hindi niya maiwasang muling basahin ang pangalan.

"Isabella Zamora…" mahinang bulong niya.

Bakit parang pamilyar siya?

Parang may koneksyon sa pangalang iyon. Pero ano?

Sa likod ng kanyang isip, isang alaala ang unti-unting sumusulpot—isang gabing puno ng misteryo, isang babae sa ilalim ng neon lights, at isang nakakubling pangalan na hindi niya maalala.

‘Bakit lahat ay malabo?’

"Rafael? Are you even listening?" reklamo ni Olivia.

Napakurap si Rafael at muling tumingin kay Olivia. "Yes. I’ll be there for dinner."

Ngunit sa isip niya, may mas mahalaga siyang gustong alamin. At ito ay kung sino nga ba si Isabella Zamora.