Artemis’ POVNagising ako sa isang puting kwarto. Agad akong dinapuan ng kaba bago ako napatingin sa paligid. Napabangon ako kaya ang dalawang nakaupo habang pabulong na nag-uusap ay napabalikwas. Nanlaki ang kanilang mga mata nang mapatingin sa akin. “Mama!” malakas na sigaw ng mga ito bago ako dinaluhan at niyakap nang mahigpit. Ramdam ko ang hapdi ng mga sugat ngayon subalit wala akong pakialam doon. Ang mahalaga ay ang yakap ng aking mga anak. Hindi na nila napigilan pa ang mapahagulgol ng iyak kaya namuo rin ang luha mula sa aking mga mata. Hindi ko na rin napigilan pa ang mapahikbi. I can’t believe I put this youbg kids on something like that. “Sorry, Mga anak ko… Hindi kayo nagawang protektahan ni Mama… Patawarin niyo si Mama…” umiiyak kong saad habang patuloy naman sila sa pag-iling.“You did your best to protect us, Mama…” anila habang sinusubukan pang palisin ang luha mula sa aking mga mata. Mas lalo pa akong napaiyak nang makita ang mga pasa sa bawat parte sa kanilang mu
Artemis’ POVAfter the funeral we went back immediately on the hospital. Wala ako sa sarili habang pabalik doon. The nurses already said that Zelo is already awake. “Daddy!” Tila hindi na rin talaga natutuyo ang luha mula sa mga mata ng dalawa dahil pagkakitang-pagkakita sa kanilang ama’y tila hindi na napigilan pang umiyak muli. Kami lang apat ang narito ngayon dahil inaasikaso pa ni Ares ang ilang nakilibing. Para akong namamanhid. I felt bad that we went out immediately but I mostly felt bad that Zelo wake up without anyone beside him. Para bang may mabigat na nakadagan sa aking dibdib. “Everyday I overthink a lot that you won’t comeback to us… Na baka mamaya’y you won’t wake up anymore… Ang tagal-tagal mo, Daddy…” umiiyak na sambit ni Athena sa kaniya habang si Zelo naman ay napangiti na lang bago niya pinapalis ang luha ni Athena. “Of course, I’ll comeback for the three of you. I still owe you three a lot…” ani Zelo na nilapit din sa kaniya si Hades na tahimik lang na umiiyak
Artemis’ POV“Mama… When Daddy’s already fine, we are going to Cebu, right?” tanong ni Hades nang magising sa isang panaginip. Agad siyang dumalo sa akin na umiiyak nang magising. Habang ako naman ay nagising din sa isang masamang panaginip. “I don’t feel safe here… I felt like anytime, there’s someone who will take us again… And we will experience that again…” sambit niya na may bakas ng takot sa mukha. Hinaplos ko lang ang kaniyang buhok. Mayroon na akong gustong gawin subalit gusto ko munang kausapin si Zelo. He have a lot of things to do here. He still have people who needed him. He’s still the president of the country. Ngayon nga lang na nagpapahinga siya’y tambak na ang gawain lalo na’t pati ang bise presidente ay nakakulong na ngayon. Ang kaniyang mga kabinete’y hindi isinasa-publiko ang kaniyang kalagayan sa ngayon subalit madalas na tila ba gusto na nila itong bumalik sa trabaho. “You are safe now, Baby… You are safe with us…” bulong ko habang inaalo lang ang anak. Someti
Artemis’ POVWe’ll just ruin each other. That’s the only thing that going on my mind for days. I’m going to mess with his life again. I’m just a poisonous person in his life. Someone who he will forgive even I do something worst. Laging ganoon. And I don’t want it. I don’t want to see him that way. I can’t forgive anyone who’s ruining him and I’m not exemption at all. “Umbrielle.” Halos mapatalon ako sa gulat nang may magsalita sa likod ko. “Tulala ka na naman. Ang lalim na naman niyang iniisip mo,” sambit ni Ares sa akin. Kita ko ang mga mata niyang nagtataka habang nakatingin sa akin ngayon. Napakagat lang ako sa aking labi. “It’s nothing,” ani ko bago tipid na ngumiti sa kaniya. “Sino na namang niloko mo? Kapatid mo ako, Artemis,” aniya na napailing pa sa akin. “Even on your therapist, hindi ka nagsasalita. You just choose the words that you wanted to say…” aniya na napatitig pa muli. “Ayos lang ako. Hindi mo ako kailangang alalahanin, Ares. Kanina ka pa hinihintay ni Zelo.
Artemis’ POVNapatingin ako sa kaniya habang nagtataka ang mukha. “He doesn’t really care at all if he get hurts again. Laging highblood sa akin ang isang ‘yon kapag may ginawa akong hindi maganda sa ‘yo kaya mas lalo akong ginaganahan na sungit-sungitan ka. Totoo nga talaga ang sinasabi nila na kapag matalino’y tanga sa pag-ibig,” aniya na napailing pa. “He was so inlove with you that I doubt it if he’ll still be sane when you slip away from him again,” aniya. That lines linger on my mind all day. Even when me and Ms. Yu part ways. ‘Yon pa rin ang nasa isip ko. I fucking felt so bad thinking that Zelo’s just acting like something didn’t happen between us at all on that day dahil lang mahal niya ako. Mahal niya ako kaya wala na siyang pakialam pa roon. Na para bang patatawarin niya lahat ang magagawa kong kasalanan dahil lang hindi niya ako gustong iwan. That he'll settle for less dahil lang may nararamdaman siya sa akin. “Is the kids sleeping now?” tanong ni Zelo nang pumasok sa
Artemis’ POV“Ang hindi ko lang naman maintindihan kung bakit halos magkanda-kuba ka pa sa trabaho gayong sinusuportahan naman kayo ng asawa mo,” ani Seb sa akin. “Hayaan mo ‘yan. Mataas ang pride ng isang ‘yan. Matigas pa ang ulo,” ani Ares na napailing sa akin. Inirapan ko lang siya bago ako nag-inat. “Zelo’s giving money for the kids. Hindi para sa akin. Hindi ako kumukuha ng panggastos para sa sarili ko roon,” sambit ko kaya agad na napataas ang kilay ng kapatid ko roon. “Wow, kilala mo pa pala si Zelo? Sa tuwing narito ‘yon ay wala ka sa bahay, baka nakalimutan mo na rin ang mukha ng asawa mo. Isa pa, ano naman kung gastusin mo? Mag-asawa pa rin naman kayo?” tanong niya sa akin kaya natawa na lang sa aming dalawa si Seb dahil ito na naman ang pinagtatalunan naming dalawa. “Hindi ko rin lubos maintindihan kung bakit parang mas kinakampihan mo pa si Zelo? Baka nakakalimutan mo na ako ang kapatid mo, Ares.” Napakibit naman siya ng balikat doon. “Hindi sa ganoon. Ang akin lang,
Artemis’ POV“But he left bunch of things for you too, Mama!” nakangiting saad ni Hades sa akin kaya napangiti na lang ako bago ko kinurot ang kaniyang pisngi sa ka-cute-an nitong magsalita. “So that’s why there’s a lot of box here again. Your Daddy spoil you two so much,” ani ko na natatawa bago ko siya binuhat at pinasok sa loob. “That’s just Daddy’s love language, Mama… Especially when he misses us,” aniya kaya napangiti ako roon bago sinang-ayunan. Pakiramdam ko nga’y ang limang love language ay kaniya rin. “Don’t you miss Daddy, Mama?” tanong ni Hades sa akin. “I miss him too, Baby…” ani ko na ngumiti lang kay Hades.“Then why—” Hindi niya na naituloy pa ang sasabihin nang agad akong dinambahan ng yakap ni Athena. “Mama! Hindi mo na naman naabutan ang Tatay namin,” aniya kaya hindi ko alam kung mapapatawa ba ako o ano. “Hayaan niyo, magpupunta naman tayo sa Manila para bisitahin siya,” ani ko kaya agad na t-in-ranslate ni Athena ‘yon sa kaniyang kapatid para mas maintindiha
Artemis’ POV“The kids wanted to visit. If it’s fine with you, we’ll go…” ani ko na hindi alam kung paano ko siya titignan. At talagang ginamit mo pa ang mga bata, Artemis. “Of course the kids can,” aniya kaya napanguso ako. Mga bata lang? Paano ako?“And you can too if you don’t have any work that day,” casual niyang saad. Nagkibit pa siya ng balikat sa akin kaya hindi ko mapigilan ang mapanguso. Tumango na lang ako roon. Nanatili ang mga mata niya sa akin habang ako naman ay nagkunwari na lang tinutulungan ang anak naming panay ang bukas ng mga laruan at kanilang mga libro. Hindi ko siya matignan ngayon. Hayaan mo na, pagbibigyan ko lang ang sarili sa ngayon. Sa linggo’y tuluyan ko nang sasabihin ang tunay kong nararamdaman. “You just gave them new books and toys last week, you don’t have to give them a lot…” sambit ko na nilingon siya. Kita ko ang pagsimangot mula sa kaniyang mukha. He sigh because of that. “I just miss—Them… Let me just spoil them for a while,” he casually said