Library
Maghanap
Home / Romance / The President's Twins / Chapter 84

Share

Chapter 84

Author: WrongKilo
last update Huling Na-update: 2024-10-29 19:42:56

Artemis’ POV

“Mama… When Daddy’s already fine, we are going to Cebu, right?” tanong ni Hades nang magising sa isang panaginip. Agad siyang dumalo sa akin na umiiyak nang magising. Habang ako naman ay nagising din sa isang masamang panaginip.

“I don’t feel safe here… I felt like anytime, there’s someone who will take us again… And we will experience that again…” sambit niya na may bakas ng takot sa mukha. Hinaplos ko lang ang kaniyang buhok.

Mayroon na akong gustong gawin subalit gusto ko munang kausapin si Zelo. He have a lot of things to do here. He still have people who needed him. He’s still the president of the country. Ngayon nga lang na nagpapahinga siya’y tambak na ang gawain lalo na’t pati ang bise presidente ay nakakulong na ngayon.

Ang kaniyang mga kabinete’y hindi isinasa-publiko ang kaniyang kalagayan sa ngayon subalit madalas na tila ba gusto na nila itong bumalik sa trabaho.

“You are safe now, Baby… You are safe with us…” bulong ko habang inaalo lang ang anak. Someti
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • The President's Twins   Chapter 85

    Artemis’ POVWe’ll just ruin each other. That’s the only thing that going on my mind for days. I’m going to mess with his life again. I’m just a poisonous person in his life. Someone who he will forgive even I do something worst. Laging ganoon. And I don’t want it. I don’t want to see him that way. I can’t forgive anyone who’s ruining him and I’m not exemption at all. “Umbrielle.” Halos mapatalon ako sa gulat nang may magsalita sa likod ko. “Tulala ka na naman. Ang lalim na naman niyang iniisip mo,” sambit ni Ares sa akin. Kita ko ang mga mata niyang nagtataka habang nakatingin sa akin ngayon. Napakagat lang ako sa aking labi. “It’s nothing,” ani ko bago tipid na ngumiti sa kaniya. “Sino na namang niloko mo? Kapatid mo ako, Artemis,” aniya na napailing pa sa akin. “Even on your therapist, hindi ka nagsasalita. You just choose the words that you wanted to say…” aniya na napatitig pa muli. “Ayos lang ako. Hindi mo ako kailangang alalahanin, Ares. Kanina ka pa hinihintay ni Zelo.

  • The President's Twins   Chapter 86

    Artemis’ POVNapatingin ako sa kaniya habang nagtataka ang mukha. “He doesn’t really care at all if he get hurts again. Laging highblood sa akin ang isang ‘yon kapag may ginawa akong hindi maganda sa ‘yo kaya mas lalo akong ginaganahan na sungit-sungitan ka. Totoo nga talaga ang sinasabi nila na kapag matalino’y tanga sa pag-ibig,” aniya na napailing pa. “He was so inlove with you that I doubt it if he’ll still be sane when you slip away from him again,” aniya. That lines linger on my mind all day. Even when me and Ms. Yu part ways. ‘Yon pa rin ang nasa isip ko. I fucking felt so bad thinking that Zelo’s just acting like something didn’t happen between us at all on that day dahil lang mahal niya ako. Mahal niya ako kaya wala na siyang pakialam pa roon. Na para bang patatawarin niya lahat ang magagawa kong kasalanan dahil lang hindi niya ako gustong iwan. That he'll settle for less dahil lang may nararamdaman siya sa akin. “Is the kids sleeping now?” tanong ni Zelo nang pumasok sa

  • The President's Twins   Chapter 87

    Artemis’ POV“Ang hindi ko lang naman maintindihan kung bakit halos magkanda-kuba ka pa sa trabaho gayong sinusuportahan naman kayo ng asawa mo,” ani Seb sa akin. “Hayaan mo ‘yan. Mataas ang pride ng isang ‘yan. Matigas pa ang ulo,” ani Ares na napailing sa akin. Inirapan ko lang siya bago ako nag-inat. “Zelo’s giving money for the kids. Hindi para sa akin. Hindi ako kumukuha ng panggastos para sa sarili ko roon,” sambit ko kaya agad na napataas ang kilay ng kapatid ko roon. “Wow, kilala mo pa pala si Zelo? Sa tuwing narito ‘yon ay wala ka sa bahay, baka nakalimutan mo na rin ang mukha ng asawa mo. Isa pa, ano naman kung gastusin mo? Mag-asawa pa rin naman kayo?” tanong niya sa akin kaya natawa na lang sa aming dalawa si Seb dahil ito na naman ang pinagtatalunan naming dalawa. “Hindi ko rin lubos maintindihan kung bakit parang mas kinakampihan mo pa si Zelo? Baka nakakalimutan mo na ako ang kapatid mo, Ares.” Napakibit naman siya ng balikat doon. “Hindi sa ganoon. Ang akin lang,

  • The President's Twins   Chapter 88

    Artemis’ POV“But he left bunch of things for you too, Mama!” nakangiting saad ni Hades sa akin kaya napangiti na lang ako bago ko kinurot ang kaniyang pisngi sa ka-cute-an nitong magsalita. “So that’s why there’s a lot of box here again. Your Daddy spoil you two so much,” ani ko na natatawa bago ko siya binuhat at pinasok sa loob. “That’s just Daddy’s love language, Mama… Especially when he misses us,” aniya kaya napangiti ako roon bago sinang-ayunan. Pakiramdam ko nga’y ang limang love language ay kaniya rin. “Don’t you miss Daddy, Mama?” tanong ni Hades sa akin. “I miss him too, Baby…” ani ko na ngumiti lang kay Hades.“Then why—” Hindi niya na naituloy pa ang sasabihin nang agad akong dinambahan ng yakap ni Athena. “Mama! Hindi mo na naman naabutan ang Tatay namin,” aniya kaya hindi ko alam kung mapapatawa ba ako o ano. “Hayaan niyo, magpupunta naman tayo sa Manila para bisitahin siya,” ani ko kaya agad na t-in-ranslate ni Athena ‘yon sa kaniyang kapatid para mas maintindiha

  • The President's Twins   Chapter 89

    Artemis’ POV“The kids wanted to visit. If it’s fine with you, we’ll go…” ani ko na hindi alam kung paano ko siya titignan. At talagang ginamit mo pa ang mga bata, Artemis. “Of course the kids can,” aniya kaya napanguso ako. Mga bata lang? Paano ako?“And you can too if you don’t have any work that day,” casual niyang saad. Nagkibit pa siya ng balikat sa akin kaya hindi ko mapigilan ang mapanguso. Tumango na lang ako roon. Nanatili ang mga mata niya sa akin habang ako naman ay nagkunwari na lang tinutulungan ang anak naming panay ang bukas ng mga laruan at kanilang mga libro. Hindi ko siya matignan ngayon. Hayaan mo na, pagbibigyan ko lang ang sarili sa ngayon. Sa linggo’y tuluyan ko nang sasabihin ang tunay kong nararamdaman. “You just gave them new books and toys last week, you don’t have to give them a lot…” sambit ko na nilingon siya. Kita ko ang pagsimangot mula sa kaniyang mukha. He sigh because of that. “I just miss—Them… Let me just spoil them for a while,” he casually said

  • The President's Twins   Chapter 90

    Artemis’ POVHe was right about all of that. Even when we get back together. He was the one who keeps on chasing after me however it will he different this time… If he doesn’t have any girlfriend.Matagal lang akong natulala sa kwarto ni Hades subalit mayamaya lang ay lumabas na rin ako. Zelo didn’t go home but he looks like he wasn’t on his usual self while our kids are talking to him. Napanguso na lang ako bago ako nagtungo sa kanilang gawi. Tila ba hindi namalayan ni Zelo ang pagdating ko at pati na rin ang mga tanong sa kaniya ng kaniyang mga anak. Bumuka ang labi niya nang makita ako subalit hindi rin naman nagsalita o ano. He just stare at me. Pareho kaming wala sa sarili habang inaasikaso ang mga anak namin. Parehong malalim ang iniisip nang magsimulang kumain. Lahat ng sinabi niya’y dama ko. Para akong nasupalpal ng bawat katagang binitawan niya. Maski nang makaalis siya ng sumunod na araw ay hindi ko rin siya agad nakausap dahil wala rin siya sa sarili. “What’s wrong with

  • The President's Twins   Chapter 91

    Artemis’ POV“Are you going to work now, Mama? Why are you going with her, Daddy?” Nagtataka kaming nilingon ng aming mga anak nang ihatid ko sila sa kanilang eskwela. “I’m going to work now, Baby. Well, your Daddy can go to your school para bantayan kayo kung gusto niyo. Since he was actually unemployed rigjt now,” ani ko kaya agad na nanlaki ang mga mata ng mga bata bago umiling-iling. Nagbulungan pa sila na para bang isang nakakatakot na pangyayari ang aking sinabi. Hindi ko maiwasan ang mapatawa nang mahina roon. “Daddy can come with you, Mama…” anila na awkward pa na tumawa. Napatawa na lang din ako nang mahina nang agad silang kinulit ng ama at pinanggigilan ang kanilang mga pisngi. We are about to go to Manila but since Zelo decided to stay here now that the new president is starting to work, hindi na kami tumuloy pa. I don’t know what Zelo’s plan for now, we didn’t talk yet. However, I already said to him that I’m really willing to court him and that’s what I’m going to do

  • The President's Twins   Chapter 92

    Artemis’ POV“Hey, Babe, we didn’t had the chance to talk. You went back immediately.” Papasok ako sa trabaho nang makita ko ang lalaking nagngangalang Margus. They are in the table while having breakfast with their family. Agad na kumaway ang babae kahapon kay Zelo. Napatingin naman ako kay Zelo na salubong ang kilay ngayon. “Good morning, hope you are enjoying your stay in Hatty Resort po,” I just greeted them before I continue walking. Kasabay ko lang din naman si Zelo. Agad ko ring nakikita ang titig nito sa akin.“That guy is surely hitting on you,” Zelo said when we went to the table near the shore. Inilapag ko lang din ang mga gamit ko dahil dito lang din naman siya tatambay ngayon. Well, he was really enjoying his stay here in Cebu. Kapag break ko’y nakikita ko siyang nalilibang na subukan ang ikang outdoor activities here in the resort. “Aren’t you going to say something?” tanong niya kaya napatingin ako sa kaniya. “I told you no matter how many people hit on me, I don’t r

Pinakabagong kabanata

  • The President's Twins   Final Epilogue

    Zelo’s POV“Fuck it!” malutong kong mura habang mahigpit na mahigpit ang hawak sa manibela. Hindi ko lubos na maintindihan kung bakit laging kontra sa akin ang pagkakataon. When I’m finally living my best life with my family, fate will make a move to do something harsh. I almost got into the twins room subalit agad nilang nailipat ang mga bata at naisama pa si Artemis. I don’t know what I’ll do if I lost any of them. I won’t be able to forgive myself. It's my fault fucking weak. Why can’t I fight those people easily? Dapat noon pa’y nadala ko na sa kulungan ang mga taong ‘yon. Sobrang bilis ng paharurot ko sa sasakyan. I can’t even calm myself anymore knowing that if ever come there late, there’s chance that I won’t be able to see any of them anymore. Parang winasak ang puso ko nang makita ang dalawang bata na sumisigaw na tulungan ang ina nila. Ramdam ko ang pamumuo ng luha nang makita ang sugat mula sa katawan ng mga ito. How can people be this monsterous. They don’t have any

  • The President's Twins   Epilogue 6

    Zelo’s POV“Fuck! I told you that I’ll fire everyone who’ll scratch her!” malakas kong sigaw sa hilera ng guards na kung walang sugat ay bali naman ang katawan. They are being treated by the residence nurses and doctor here in Palais. Agad silang napayuko roon at hindi rin alam ang sasabihin dahil hindi rin naman nila kilala kung sino si Artemis. “Mr. President, calm down,” bulong sa akin ni Junio. “If they don’t try to restrain her, she’ll ended up in run. Isa pa, look at these people. She almost kill everyone. You are forgetting that she’s a monster in a human form.” Tumalim lang ang mata ko sa kaniya. Propesiyonal niya namang pinagsabihan ang PSG na under his wing. Iritado na akong lumabas doon. I went where Artemis is. Hindi nagsasawang saktan ang kaniyang sarili just to get out of here. Kumuyom ang kamao ko nang makita ang bubog na bumaon sa kaniyang balat. Damn it. As if she’s already use in pain. Ni wala akong narinig na reklamo mula sa kaniya. “Where’s my son, Zelo?” galit

  • The President's Twins   Epilogue 5

    Zelo’s POVI’m not really sure when it all started. Hindi ko sigurado kung kailan ako nagkagusto kay Umbrielle. I just knew that she already become my safe place in just short period of time. “Artemis… That’s my real name,” she said one night when we are having a drink at her apartment. I don’t know how we ended up drinking. We just got brought things in the grocery and she took a lot of beer. Kaya ngayon, ito kaming dalawa trying to play games while drinking. “You have a pretty name…” mahinang sambit ko habang nakatitig sa namumungay niyang mga mata. “I know right.” She even laughed a little before rolling the bottle. Tumapat ulit sa kaniya kaya hindi ko mapigilan ang matawa nang mahina roon. Agad siyang napasimangot. “One truth again,” I said. Maybe I’m too thirsty on knowing her na tuwing tumatapat ang bote sa kaniya’y I’ll ask her to tell one truth about her. “Hmm, I’m not good as you think I am,” aniya na iniwas ang tingin sa akin at napatungga sa kaniyang baso. “People are

  • The President's Twins   Epilogue 4

    Zelo’s POV“What are you still doing here? I thought I asked you that you shouldn’t be here once I’m already awake?” tanong niya habang nakahilata pa rin sa lapag ng kaniyang sala. Ni walang magawa rito dahil wala man lang siyang television. “I’m hungry. I didn’t eat since lunch yesterday,” ani ko na nilingon siya. Napatingin siya sa akin doon bago unti-unting napaawang ang labi. “Ano? Are you stupid? Bakit hindi ka nagsasabi? Engot ka ba?” I was always genuis in the eyes of other people but this girl never forgets to tell me how stupid I am. Hindi ko na lang mapigilan bago niligpit ang aking pinaghigaan. “Wala akong pagkain dito. Mag-oorder pa. Instant noodles lang ang mayroon ako,” aniya na nag-dial ng pagkain. She looks like she wasn’t fully awake kaya lumapit ako sa kaniya sa kaniyang kusina. She was looking for a food to eat kaya lang ang puno nga ng instant food ang apartment niya. “I’ll cook,” ani ko kaya napataas lang ang kaniyang kilay at hinayaan na rin ako. Mayroon nama

  • The President's Twins   Epilogue 3

    Zelo’s POV“We meet again, Nerd!” nakangising saad sa akin ng isang lalaking nagyoyosi sa isang eskinita malapit sa library. I don’t have my car with me right now. Hindi na rin ako nagtawag ng magsusundo dahil may mga cab naman na dumadaan dito. Napatingin ako sa lalaki. Napakunot ang noo ko nang mapagtanto na sila ‘yong mga lalaki sa library who’s trying to hit on Umbrielle. “You think you are all that? Let see if uubra ‘yang tapang mo,” nakangisi nitong sambit. Kids these days are really funny. They intend to do things that they won’t have any improvement with. Hindi ko mapigilan ang mapailing at lalagpasan na lang sana ang mga ito subalit agad nila akong naharang. “I’m true to my words kaya sparring tayo! Huwag kang tatanga-tanga!” sambit niya pa na hinila ako patungo sa eskinita. This is just waste of time. I probably got a lot of things to learn right now. I was about to call my bodyguards when the guy talk again. “Isa pa, may atraso sa akin ang tatay mo! Pinakulong lang nam

  • The President's Twins   Epilogue 2

    Zelo’s POV“Wala bang mas madaling paraan para makuha ang loob niyan? Ang hirap naman nito! Ang hirap magpatay ng oras! Papasok pa lang ako sa library’y gusto ko na agad umuwi. Isa pa! Ang sama ng ugali ng lalaking ‘yon! Mana nga ata sa kaniyang ama,” pabulong niyang saad sa kaniyang kausap mula sa kabilang linya. Pabulong na dinig na dinig ko naman.Nagpatuloy ako sa paglalakad na wari ba’y hindi ko alam na ang CCTV dito’y na-hack na rin nila. Agad siyang tumayo nang maayos at mukhang nasabihan nang nasa likod niya lang ako. Agad huminahon ang kaniyang tinig. “Osiya, sige na. Ibaba ko na. I’ll give you money once for your studies. Mag-aral ka nang mabuti.” Gusto kong matawa sa pag-arte nito subalit pinigilan ko lang din ang sarili. I just walk staight subalit agad niya akong nasabayan. “Hi, I always see you around the library. Ikaw ‘yon, ‘di ba? Library ka ulit?” she said nang harangin ako bago niya inilagay sa likod ng kaniyang tainga ang takas na buhok. Malamig ko lang siyang ti

  • The President's Twins   Epilogue 1

    Zelo’s POV“I talk to Umbrielle now, Mr. Tigre. She already agree to the deal. She already created plan. She’ll use the son of the governor to do it,” ani Alfredo, isa sa mga tauhan ko mula sa Tigers. Hindi ko mapigilan ang pagkurba ng ngisi sa aking labi. So she’ll use me? “That’s all for the report, Mr. Tigre,” he said again when he didn’t hear anything from me. “Alright. That’s good to hear. I want this job to be done as soon as possible,” I said. I have a voice changer so Alfredo doesn’t really know my real voice is. He was the acting head of Tigers. Ibinaba ko ang aking telepono bago ako napatingin sa folder na nasa harapan ko. I look at the girl in the photo. This is her portfolio. She really stain her hands killing a lot of dirty politicians. She’s not even serious on her photo. May ngisi sa labi habang hawak-hawak ang kulay gray niyang buhok. Nangingibabaw rin ang ganda ng kaniyang kulay gray na mga mata. No wonder she have use her face a lot. Napakibit na lang ako ng bali

  • The President's Twins   Chapter 98

    Artemis’ POVWe ended up going out the house. Nasa garden na kami ngayon. Isinuot niya sa akin ang cardigan na kinuha sa loob at ibinigay ang gatas na aming tinimpla. “Thank you…” mahinang sambit ko bago napanguso. “You are welcome…” he said before sitting besides me. I just watch him to sip on his glass of milk before talking. “What’s the thing that was upsetting you?” tanong ko habang sinasalubong na ang kaniyang mga mata ngayon. Napanguso siya at napasimangot pa sa akin ngayon. “Ano ba tayo, Artemis? Aren’t we together yet? Am I assuming too much?” he asked. Napalabi pa siya habang nakatingin sa akin ngayon. Unti-unti ring napaawang ang aking labi roon bago ako napanguso. “Is it because of Juan Cloud’s question? I’m sorry. I wanted to talk to you about it first. I don’t want to assume things and decide on my own. To begin with we are the one who will be in relationship together…” “Alright. I had fault there too. I thought you knew when I said that I’m inlove with you.” Pinig

  • The President's Twins   Chapter 97

    Artemis’ POVZelo is really confusing me. He is always hot and cold. I don’t really know what’s with him dahil the rest of the trip, he was already not in the mood. I looked at him but he's not even trying to steal glamces at me. Napatikhim na lang ako habang naglalakad pabalik ng bangka. “You know what I really enjoy that time when we spend the night together for the campaign to love the Philippines,” ani Ms. Brown kaya bahagya akong nahinto sa paglalakad. Spend the night together… It doesn’t mean anything, Artemis. Tigilan mo ang pag-iisip ng kung ano. “I would love to do that again! I hope you have time again, Mr. President!” It was just a friendly exclaimed but why do I feel like something tugged in my heart. “Oh, you two spend the night together? Saan? Sa Bataan ba ‘yan? ‘Yan ba ‘yong article na lumabas na nag-date kayo?” I don’t know why Juan Cloud sound so annoying. Hindi ko mapigilan ang mapasimangot. Hindi ko na rin namamalayan na bumibilis na ang lakad ko at humihina na

Maaari mong magustuhan

DMCA.com Protection Status