Chapter 2 (SPG)

Slight SPG!

Pagkarating sa bahay ay nagulat si Azariah nang makitang naka bukas ang gate nila. Sa pagkaka alam niya she locked it before she leave the house. Ipinag sawalang bahala niya na lamang iyon.

Tahimik na ipinarada niya ang sasakyan sa garahe pagkatapos ay kinuha ang mga pinamili niyang grocery.

Ibinaba niya ang ibang grocery para buksan ang pinto. Nag taka siya nang pihitin niya ang seradora ay kaagad iyong bumukas. Na i lock niya rin iyon kanina. Papaanong bukas din ito.

'Umowi na ba si Damon?' tanong niya sa isipan. Pero impossible kalimitan naman itong umuowi nang dis oras na nang gabi. Baka nga talagang nakalimutan niya lang na i lock iyon kanina.

Pangungumbinse nito sa sarili sabay kuha nang mga grocery at tuloy tuloy siyang pumasok sa loob nang bahay. Dumiretso siya sa kusina, binuksan ang ref at inilagay ang mga pinamili roon ang iba katulad nang mga delata ay inilagay niya sa cabinet.

"Hon, naman nakikiliti nga ako, ano ba" kumunot ang noo ni Azariah nang makarinig siya nang mahinang boses nang babae. Hindi pamilyar sa kaniya ang boses. Mahina lamang iyon pero rinig na rinig niya.

Sa banyo nag mumula ang boses na iyon kaya naman dahan dahan siyang nag lakad papalapit dito "Wag ka kasing ma likot sabi" halos pa bulong na sabi nang boses lalaki. kung hindi siya nag kakamali ay boses iyon nang asawa niya.

"Baka mamaya ma huli tayo ha" anang babae. "Ano kaba hindi yan" Ano 'to nag dala na naman nang ibang babae ang asawa niya? ginagawa na talaga nitong motel ang bahay nila huh.

Nanginginig man ang mga kamay ay pilit niyang hinawakan ang door knob nang pinto nang Cr. Naririnig niya pa ang mahinang halinghing nang babae na tila ba'y gustong gusto nito ang kung ano mang ginagawa sa kaniya nang asawa.

'Mga walang hiya!'

Nag tatagis ang ngipin na dahan dahan niyang pinihit ang seradora at dahan dahang bumukas ang pinto. There, she saw her husband and a girl, both naked and doing such things inside the comfort room.

Nakasandal sa pader ang babae habang ang dalawa nitong kamay ay mahigpit na nakakapit sa leeg at ang dalawang hita ay naka sampay naman sa balakang nang kaniyang asawa.

Ang kamay naman nang kaniyang asawa ay naka hawak sa magkabilaang pang upo nang babae habang umuulos nang mabilis sa kasilanan nito.

Kitang kita pa ni Azariah kung papaanong s******n nang asawa ang ut*ng nang babae habang napapa pikit at napapaliyad ito dahil sa sarap.

"Ugh! fvck me harder hon, ohhh"

Hiyaw nang babae na napapa pikit pa habang naka awang ang mga labi. Mas lalo namang binilisan nang asawa niya ang ginagawang pag ulos kaya napapa sabunot sa buhok nito ang babae.

A single tear suddenly fell from her eyes. Hindi niya na kaya pa ang nakikita. She wiped away her tears pagkatapos ay tinadyakan niya ang pinto na gumawa nang ingay.

Doon lamang na tigil ang dalawa sa kahalayang ginagawa.

The girl was in total shocked na dali daling bumitaw sa kaniyang asawa, hinablot nito ang towel na nakasabit roon at itinapis iyon sa hubot hubad na katawan.

Kapag kuwan ay nag tago ito sa likuran ni Damon na ngayon ay isinusuot ang pantalon nito.

"Ang galing niyo rin eh no? dito pa talaga sa pamamahay natin Damon!" Asik niya sa asawa na ngayon ay matalim ang tinging ipinupukol sa kaniya.

"What? I owned this house, I have the rights to do what I want. Mag dala man ako nang babae rito it's none of your business" malamig na sambit nito.

Pagak namang natawa si Azariah sa sinabi nang kaniyang asawa.

Eh siya, wala ba siyang karapatan mag desisyon sa bahay nila ? asawa siya nito kaya may karapatan din siya.

"I'm your wife, for crist sake Damon! wala ba akong karapatan sa bahay na 'to?" Damon just smirked na para bang nang iinsulto pa ito sa klase nang ngiti nito.

"A wife?" Kunot noong sambit nito na dahan dahang nag lalakad papalapit sa kaniya. "What are you talking about? asawa lang kita sa papel.

Kaya kung ano man ang gawin ko sa buhay ko wala kanang pakialam don. Itatak mo 'yan sa utak mo naiintindihan mo ba?" mariing sambit nito sa harapan niya kapag kuwan ay tinabig siya nito sa braso.

Kaagad namang sumunod ang babae habang naka tapis pa nang tuwalya at bitbit ang mga saplot nito. Ilag na ilag ito kay Azariah ni tumingin sa mga mata nito ay hindi nito magawa.

Inis lamang itong nilingon ni Azariah kahit na gustong gusto niyang ingudngod ang mukha nito sa inidoro kanina pa. She just controlled herself not to do such things that she will regret after.

Sa kabila nang sakit at galit na nararamdaman niya nang mga oras na 'yun. Huminga na lamang siya nang malalim pilit na pinapakalma ang sarili.

Bahagya niyang hinimas ang impis niyang tiyan, hindi siya na aawa para sa sarili niya. Na aawa siya para sa magiging anak niya hindi niya alam kung mag babago ba ang pakikitungo nang asawa niya sa kaniya kapag naisilang niya na ang bata na tuluyang bubuo sa pag sasama nila bilang mag asawa.

Ngunit wala iyong ka siguradohan dahil ngayon pa nga lang ay ipinapakita na nang asawa niya na wala itong pakialam sa kanilang mag ina.

And that's what hurt her the most. Nasaan na nga ba ang dating lalaking minahal niya? why all of a sudden bigla na lamang itong nag bago. Nawala na ang lalaking dati niyang minahal.

Kinabukasan maagang nagising si Azariah kaagad siyang sumulyap sa tabi nang kamang hinihigaan niya, nag babakasakali na naroon si Damon.

Ngunit wala ito roon, bumangon siya mula sa pagkaka higa at nag tungo sa banyo para mag hilamos at mag sipilyo na rin. Kapag kuwan ay bumaba na siya, sandali pa siyang na tigilan nang makita si Damon na naroon sa sala.

Seryoso itong nakaupo roon habang tutok na tutok ito sa kaniyang laptop.

'Wala ba siyang pasok ngayon?' tanong niya sa sarili. Nag lakad siya papalapit dito.

"Nag almusal ka na ba ?" tanong niya rito not minding of what had happened yesterday. She has to move forward, tatanggapin niya na lamang kung ano ang mga ginagawa nito as long as sa kaniya parin ito umuuwi.

Martir na kong martir wala siyang pakialam roon. She wants to give her child a complete family.

"Can't you see I'm busy? mag aalmusal ako kung gusto ko. Now, just leave, you're disturbing me" sambit nito nang hindi man lamang siya tinitignan. Nakatuon lamang sa laptop nito ang paningin.

Napa buntong hininga na lamang si Azariah pagkatapos ay tumalikod na at nag lakad papunta sa kusina.

Pagkarating sa kusina ay bahagya pang na gulat si Azariah nang makita ang babaeng nakatalikod sa gawi niya.

Busy ito sa pag luluto nang kung ano. Agad na pinasadahan nang tingin ni Azariah ang kabuoan nito, walang duda the girl spend her night in their house.

Nakuha pa talaga nitong ma tulog sa pamamahay nila. Magkasama ba itong natulog at ang asawa niya. Nag ngitngit ang kalooban niya sa isiping iyon.

"Hon breakfast is rea...dy" nawala ang ngiti sa mga labi nito nang hindi ang asawa niya ang inaasahan nitong makita.

Tinignan niya ang hawak nitong plato na nag lalaman nang pancakes. 'ah so she's making pancakes ha'. Inilapag nang babae ang platong may lamang pancakes sa dining table saka tinanggal ang suot nitong apron at ipinatong iyon sa upoan.

"I've already cook breakfast for Damon. Sorry at nangialam ako sa kitchen niyo" mahinhing ani nito at tipid pang ngumiti sa kaniya, but she just look at her emotionless.

"It's okay na kuha mo na ngang pakialaman ang asawa ko. Kaya hindi na ako mag tataka kung bakit na rito ka sa kusina as if dito ka talaga nakatira. Ayos ka rin e no? I don't think kung may natitira ka pa bang kahihiyan para sa sarili mo" patuya niyang sambit dito. Nakita niya ang agad na pag babago sa reaksiyon nang babaeng kaharap.

"What are you trying to say?" maang na tanong nito. Pagak namang natawa si Azariah. "Alam mo na mang may asawa na si Damon right? bakit ipinag sisiksikan mo parin ang sarili mo sa kaniya"

"Ang tigas rin nang mukha mo no?" pahabol niya pang sambit dito. Kita niyang nag puyos sa galit ang babae wala na ang mahinhin nitong hitsura kanina.

"You know what hindi na ako nag tataka kung bakit niloloko ka nang asawa mo, na nag hahanap siya nang iba. Cause look at yourself" Sambit nito na tinignan siya mula ulo hanggang paa na may bahid nang pangungutya.

"You're so plain and cheep kaya h'wag kang magulat kung nag uuwi nang babae ang asawa mo. Cause you're so pathetic and boring"

"How dare you!" She was about to slap the girl's face pero may kamay na biglang humawak sa palapulsohan niya para pigilan siya sa gagawin niyang pag sampal sa babae.

"What the hell are you doing?" galit na wika nang asawa niya na mahigpit paring naka hawak sa kamay niya at nasasaktan siya roon.

"Bakit? ipag tatanggol mo ba ang babae mo?" asik niya rito. "H-hon, tama na yan okay lang naman ako" biglang singit naman nang babae kaya pinukol niya ito nang masamang tingin.

Only if she could kill her through glaring baka kanina pa bumulagta sa harapan niya ang babae.

Pa daskil na binitawan ni Damon ang braso niya napa hawak pa roon si Azariah dahil na roon parin ang sakit niyon.

"Let's go Ciara sa labas nalang tayo kumain" sambit nito sa babae na kaagad namang sumunod sa kaniya nang tumalikod at umalis ito sa kusina. Naiwan naman roon si Azariah na hindi makapaniwala.

Mabuti pa yung ibang babae sinasama kapag kakain sa labas samantala siya na asawa ni hindi nga siya nailalabas nang sarili niyang asawa. Kahit sa mga mumurahing kainan lamang ay never pa siyang dinala nito roon.

Tapos itong babae na hindi niya malaman kung saan nakilala nang asawa niya ay nakukuha pa nitong ilabas. Kaya hindi niya ma pigilang magngitngit sa sama nang loob.

Mas na binibigyan pa nito nang special treatment ang ibang tao kaysa sa kaniya na siyang asawa.

It was late in the afternoon nang magising si Azariah sa iilang mga katok mula sa pinto nang kanilang bahay.

Dahan dahan siyang bumangon sa sofa na kinahihigaan niya, nakita niya pang bukas ang tv dahil nakatulogan niya pala ang panonood. Dinampot niya ang remote saka pinatay ang tv at nag lakad patungo sa pinto para pagbuksan iyon.

Pagka bukas ay agad na bumungad sa kaniya ang mukha nang kaniyang mother-in-law na bahagya pang naka taas ang mga kilay. Tinitigan siya nito na parang nanunuya. 'bakit kaya napadalaw 'to dito ' di niya maiwasang itanong niya sa kaniyang isipan.

Naiilang siya sa klase nang tingin nito na para bang hinuhusgahan na kaagad ang kaniyang buong pag katao. Dati paman talaga ay alam niya na hindi siya nito gusto at mahahalata mo agad iyon sa klase nang tingin nito at pag trato nito sa kaniya.

"Tutunganga kana lang ba diyan? hindi mo man lang ba ako papapasukin sa bahay nang anak ko?" Masungit na ani nito.

Magka halong kaba at pagka taranta naman ang naramdaman ni Azariah habang nilalakihan niya ang pagkaka awang nang pinto at inayang pumasok ang kaniyang biyenan.

"P-pasok po kayo m-ma" na uutal niyang wika sa ina nang kaniyang asawa. Kaagad naman itong pumasok kasunod ang body guard nito. Kaagad na inilibot nang babae ang paningin sa kabuoang sulok nang bahay.

"Ano pong gusto niyong drinks mama? ipag hahanda ko po kayo nang meryenda" mahina at malumanay niyang ani sa kaniyang biyenan na tinaasan lamang siya nang kilay.

"H'wag kanang mag abala pa, hindi rin naman kami mag tatagal dito e" Sambit nito. Kapag kuwan ay naupo ito sa sofa. Ang kasama naman nitong body guard ay na roon lamang sa tabi nito nakatayo.

Nahihiya man ay na upo na rin si Azariah sa isang bakanteng upoan kaharap nang kaniyang biyenan.

"K-kung ganon po bakit po kayo napadalaw mama? nasa trabaho pa ho si Damon ngayon" nilaro laro ni Azariah ang kaniyang mga daliri para maibsan kahit papano ang kaba at pagka ilang na nararamdaman niya ngayon na kaharap niya ang matapobreng ina nang kaniyang asawa.

" It's okay, hindi naman siya ang kailangan ko kaya ako nag punta dito" walang ka gatol gatol na sambit nito.

"P-po mama?"

"Stop calling me mama dahil kahit kailan I will never accept you as my daughter-in-law." napayuko si Azariah at hindi niya maiwasang makaramdam na para bang tinutusok ang kaniyang puso at subrang sakit niyon sa pakiramdam.

"S-sorry po" hinging paumanhin niya na lamang dito. Habang pinipigilan ang mga luhang nag babadyang tumulo.

"Hindi ko alam kung anong gayuma ang ipinainom mo sa anak ko para maakit at pakasalan ka niya. Cause to tell you frankly, hindi ikaw ang mga tipo nang anak ko at hindi ang katulad mo ang magiging manugang ko" tila punyal ang mga salitang binitawan nito na siyang sumasaksak ngayon sa puso ni Azariah.

Napapayuko na lamang ito dahil hindi niya kayang pantayan ang tingin nang biyenan at para hindi nito makita ang mga luha niyang nag babadyang tumulo sa kaniyang mga mata na kanina niya pa pinipigilan.

"Baka nga iyang dinadala mo ay hindi naman talaga ang anak ko ang ama. Baka na buntis ka lang nang kung sino riyan at gusto mong ipaako sa anak ko"

"Mawalang galang na po, subra naman ho yata iyang mga lumalabas sa bibig niyo. Kahit po ganito lang ako hindi ko magagawa iyang sinasabi ninyo. Nag mamahalan kami nang anak niyo at siya ang ama nang dinadala ko" Hindi niya na napigilan pang sabihin iyon sa harap nang kaniyang biyenan na seryoso lamang na nakatingin sa kaniya nakita niya pa ang pag taas nang kilay nito.

"Hindi ka bagay sa anak ko may ibang mas nararapat para sa kaniya, iyong mataas ang estado sa buhay at hindi sa katulad mong pipitsugin lang.

Hihintayin ko na lamang ang araw na pag sawaan ka nang anak ko at iwanan alam kong magigising rin siya sa kahibangan niyang ito" nanunuya nitong sambit sabay tayo at nag lakad na papalabas nang bahay kaagad namang sumunod rito ang body guard nito.

Nang makalabas na ito nang tuloyan ay hindi na napigilan pa ni Azariah ang pag buhos nang masagana niyang luha na ngayon ay tuloy tuloy na namamalisbis sa kaniyang pisngi.

Nainsulto siya sa mga sinabi nang biyenan niya subra siyang nanliliit sa kaniyang sarili.

Siguro kung maayos ang estado nang buhay niya baka hindi niya natanggap ang mga ganoong pang iinsulto nito sa kaniya. Kung mayaman ba siya katulad nila tatanggapin nga kaya siya nang biyenan niya.

Natawa na lamang siya sa isiping iyon. Bakit pa ba siya aasa na tatanggapin siya nang biyenan. Mahirap lamang siya at walang mataas na estado sa buhay. Kaya impossible na tanggapin siya nito.

"What's wrong with you? May problema ba?" galit na sambit ni Damon kay Ciara nang mag dabog ito kanina sa kaniyang opisina at nag mamadaling lumabas sa naturang building na iyon.

Hinabol niya ito at naabutan itong pinag sisipa ang mga bato sa labas. Bakas sa mukha nito ang galit sa hindi niya malamang dahilan.

"Kailan mo ba kasi balak hiwalayan yang asawa mo? Na rinig mo ba kung ano yung mga pinag bubulongan nang mga empleyado mo doon kanina? they were gossiping me" anito na namamasa na ang gilid nang mga mata.

Kanina nang nasa opisina siya nang lalaki ay hindi niya maiwasang makarinig nang ilang mga bulongan pa tungkol sa kaniya.

Kisyo bakit siya kasama nang boss nila lalo pat may asawa na ito. Ma sabing kabit siya ay lalong nag puyos sa galit ang kaniyang puso.

Oo nga at kabit lang siya ni Damon dahil may asawa na ito, but the hell they care.

"I'm sorry about that hayaan mo kakausapin ko ang mga 'yun to not talk anything tungkol sayo, okay?" Pag papakalma pa nito sa babae na kaagad niyang niyakap at hinimas himas ang braso nito.

"May balak ka pa bang iwanan yung babaeng 'yun? o baka naman pinapa asa mo lang ako baka sa huli ako ang mag mukhang kawawa" aniya.

Ma tiim lamang siyang tinitigan ni Damon. "And why would I do that to you ? hindi ko mahal ang babaeng 'yun, she was just one of my past time, well, malas ko lang at nataniman ko siya nang punla kaya natali ako sa kaniya" Sambit niya sa babae na ngayon ay nilingon at hinarap siya.

Ikinawit nito ang dalawang kamay sa leeg ni Damon. Makikita sa mga labi nito ang ngiti.

"Well, iwanan mo na siya hon, kung talagang hindi mo na siya mahal set her free. Nandito naman ako kaya bakit kapa nag ta tyaga na makasama ang babaeng yun?" malanding wika nito na tumingkayad pa at akmang hahalikan si Damon pero umiwas ka agad ito at bahagyang itinulak ang babae na gulat namang napatitig sa kaniya.

"Sorry, nandito tayo sa labas alam mo naman. Mamaya nalang sa bahay okay" anito sa babae na ngayon ay unti unti nang sumilay ang ngiti sa mga labi nito.

"Okay" tipid na sambit nito na para bang dismayado pa sa nangyare kapag kuwan ay ngumiti din nang tipid.

"Sige na I still have meetings to attend to. San ka pupunta ngayon?"

"Yun na nga eh hindi ko alam ayuko nang bumalik sa tinitirhan namin hon, alam mo naman baka mamaya balikan na naman ako nang mga kalalakihang iyon" Pag papaawa pa nito para lamang makuha ang simpatya ni Damon na siya namang pinag tagumpayan niya dahil niyakap siya nito.

Kapag kuwan ay dinukot nito ang aparato sa kaniyang bulsa at may pinindot lang pagkatapos ay inilapat ito sa kaniyang tainga.

"Hello, cancel all my meetings today I have an important matters to do" Sambit nito sa kabilang linya.

"This is urgent" yun lang at pinatay na nito ang tawag. "Hon, bakit mo naman kinansela ang meeting mo? may lakad kaba? where are you going?" Maang niyang tanong sa lalaki na kaagad siyang hinawakan sa kamay.

"Let's go to your house to get all your belongings sa bahay kana tumuloy starting today" wika nito na kaagad tinungo ang parking lot kung nasaan ang sasakyan niya.

Kaagad namang sumilay ang ngiti sa mga labi ni Ciara nang marinig ang mga salitang iyon.

"Talaga hon? pero pano ang asawa mo? baka awayin ako non. Alam mo namang galit na galit sakin yun"

Nilingon siya nito nang may seryosong mukha.

"She can't do anything kapag ako ang nag desisyon and besides it's my house may karapatan akong gawin kung anu man ang gusto ko sa pamamahay na yon.

H'wag kang mag alala hindi ka niya sasaktan" paninigurado niya rito kaya mas lalong lumapad ang pagkaka ngiti ni Ciara.

Malakas yata ang kapit niya kay Damon at masaya siya sa isiping mas pinapaburan siya nito kaysa sa sarili nitong asawa.

Pasado alas otso nang gabi nang maulinigan ni Azariah ang pag bukas nang gate at ang kotseng umaandar papasok nang garahe.

'Nakauwi na si Damon?'

kasalukuyan siyang nag lilinis nang lababo dahil katatapos lamang niyang hugasan ang pinag kainan niya. Nag hugas siya nang kamay at pinunasan ito nang tuyong damit pagkatapos.

Sakto namang bumukas ang front door at iniluwa niyon ang asawa niya na may bitbit pang maleta at isang di gaanong kalakihang bag.

Nag tataka siyang tinignan ito at mas lalong kumunot ang noo niya nang lumabas mula sa likod nito ang babae nang kaniyang asawa. Agad na umakyat sa ulo ang matinding galit niya.

"Anong ibig sabihin nito Damon? bakit kasama mo na naman iyang babaeng 'yan at bakit may dala kang maleta? kanino ang mga 'yan?" Sunod sunod niyang tanong sa asawa nang makalapit siya sa mga ito.

"From now on Ciara will be living here"

"What?!" Hindi niya mapigilang sumigaw. Nag papantig ang tainga niya sa narinig na dito na sa bahay nila titira ang kirida nito.

Talagang hindi na siya nito nirespeto at talagang ibabahay pa nito ang kabit sa sarili nilang pamamahay.

"What? this is my house may karapatan ako kung sino ang gusto kong patirahin sa pamamahay na'to" Walang kagatol gatol na sambit nito.

Kapag kuwan ay nilagpasan siya nito bitbit ang mga bagahing dala.

Napatanga na lamang si Azariah at hindi makapaniwalang tinitigan ang kaniyang asawa na walang emosyong mababasa sa mukha nito.

"Nasisiraan kana ba nang bait? talagang ititira mo siya dito?" Nang gagalaiti niyang sambit dito. Nag dilim ang paningin ni Damon nang tumalikod ito para tingnan siya.

"Wala kang pakialam kung dito ko siya gustong patirahin. Bahay ko 'to at ako ang mag dededisyun sa lahat kaya manahimik ka naiintindihan mo?" ma diing sambit nito wala nang nagawa pa si Azariah kundi ang umiyak na lang.

"Let's go Ciara" narinig niyang saad nito habang nag lalakad pa akyat nang hagdan. Nakita niya naman ang nanunuyang ngiti sa labi nang babae na para bang inaasar pa siya nito bago tumalikod at sumunod sa asawa niya.

Nang hihina at nanlalambot ang mga tuhod ni Azariah kaya napakapit siya sa sofa habang umiiyak na naman.

Hindi niya sukat akalain na magagawang ibahay nang asawa niya ang babae nito.

Asawa siya nito pero bakit wala siyang magawa sa lahat nang kawalang hiyaang ginagawa nito sa kaniya.

Napapaupo siya sa sahig habang impit na umiiyak. Bahagya siyang napa hawak sa tiyan niya nang bahagya iyong kumirot.

"Anak pasensya na kung laging umiiyak ang mama ha" Sambit niya habang hinihimas ang flat pa niyang tiyan.

"Titiisin to lahat ni mama para sayo anak kasi ayukong lumaki ka nang walang ama" napa hikbi na naman siya.

Isipin palang niya na hindi magkakaroon nang buong pamilya ang anak niya ay tila ba napupunit na ang puso niya sa sakit na nararamdaman.

Kailangan niyang mag tiis kaya niya pa naman. Hahayaan niya na lamang ang asawa sa gusto nito as long as nakakasama niya parin ito kahit hindi maganda ang trato nito sa kaniya.

Umaasa parin siya na baka kapag lumabas na ang anak nila ay mag babago na ito, sana nga talagang mag bago na ito.

Halos isang oras yata siyang nakaupo sa sahig hanggang sa napag pasyahan niyang umakyat na sa kaniyang silid.

Akmang pipihitin niya na sana ang door knob nang makita niya sa peripheral vision niya ang malanding babae na kalalabas lang sa katabing kwarto nila nang asawa. Ayaw niya sana itong lingunin pa pero may sarili yatang buhay ang katawan niya at nilingon niya ito.

Nakita niya ang ngisi na naka plastar sa labi nito. Ngisi na nang uuyam at nang aasar. "Anong kailangan mo?" Ma taray niyang saad dito nang lapitan siya nito.

Mas lumapad pa ang pagkaka ngiti nito bago siya sagutin.

"Hayy, mahal talaga ako nang asawa mo no? akalain mo yun hindi ko sukat akalain na patirahin niya ako rito sa bahay niyo" pinaka diinan pa talaga nito ang huling sinabi kaya na buhay na naman ang galit niya pero sinubukan niyang pakalmahin ang sarili.

Alam niyang iniinis lamang siya nito.

"Masaya kana niyan? tandaan mo pansamantala lang itong pag tira mo sa bahay na 'to alam ko naman na baka sa susunod paalisin kana nang asawa ko at ibalik ka sa kung saan ka niya na pulot" umakto namang nasasaktan si Ciara sa nga sinabi niya at napahawak pa ito sa sariling dibdib.

"Ah, ah, ah, hindi mangyayare yan dahil sinisigurado ko na kung may mapapaalis man sa pamamahay na 'to ikaw yun kaya dapat maging mabait ka sakin"

"Ang kapal naman talaga nang mukha mo" nag tatagis ang ipin na sambit niya sa babae na ngayon ay nakangiti lang sa kaniya na animo'y inaasar siya.

"Hon, where are you?" Narinig niya ang boses nang asawa kaya napalingon siya sa katabing kwarto kung saan lumabas ang babaeng hitad kanina.

"Oops, tinatawag nako nang hon ko see yah" malanding saad nito pagkatapos ay tumalikod na pero muli itong lumingon sa kaniya, naroon parin ang nakaka inis na ngiti nito.

"Baka mamaya umiyak ka ha, alam mo kasi sa akin tatabi ang asawa mo ngayong gabi" Yun lang at patakbo itong pumasok sa silid na rinig niya pa ang boses nang asawa nito na nasa loob nang silid na iyon.

Kumuyom ang mga kamao niya dahil sa galit at ayun na naman ang mga luha niyang nag uunahang magsi laglagan sa kaniyang pisngi.

Pinalis niya ang mga ito at nag tuloy tuloy papasok sa kaniyang silid. Pagka higa niya palang ay nag talukbong na siya nang kumot at doon ay tahimik siyang humikbi.

Iniyak niyang lahat nang sama nang loob na nararamdaman niya. Kahit pa gaano niya kagustong pigilan ang hindi umiyak dahil nakakasama iyon sa batang nasa sinapupunan niya.

Pero hindi niya kayang pigilan ang emosyon niya subrang sama nang loob niya sa asawa. Bakit nga ba siya nito pinapahirapan nang ganon. Mensan ay gusto niya na lamang maging manhid para wala na siyang maramdaman pang sakit.

Lumipas ang mga araw na palagi lamang siyang nag kukulong sa loob nang silid nilang mag asawa. Hindi niya alam kung matatawag niya pa itong silid nilang mag asawa gayong siya na lamang ang natutulog roon.

Dahil mag mula nang dalhin ni Damon ang babaeng iyon dito ay sa silid nito ito madalas na natutulog.

Siya pa tuloy ngayon ang nag mistulang kabit nang sarili niyang asawa. Bukod sa mga pambabalewala nito sa kaniya ay ramdam niyang hindi na siya nito itinuturing na asawa o kung itinuring nga ba siyang asawa nito mag mula nang ikasal sila.

Malamya siyang bumangon sa pag kakahiga kahit medyo masakit ang ulo ay pinilit niyang bumangon at mag tungo sa baba para mag almusal dahil kanina pa siya nakakaramdam nang gutom.

Pagkababa ay kaagad siyang nag tungo sa kusina agad niyang namataan si Ciara na prenteng nakaupo sa hapag kainan habang maganang kumakain nang almusal.

"Oh, gising kana pala" narinig niyang saad nito pero hindi niya ito pinag tuonan nang pansin. Tinungo niya ang fridge at kumuha nang malamig na tubig mula rito at nag salin sa kaniyang baso.

"Nga pala hindi kana na tirhan nang almusal kaya mag luto ka nalang nang sayo ha wala kang maids dito" Sambit pa nito pero hindi niya parin ito pinapansin inisang lagok niya ang tubig na nasa kaniyang baso.

"Mag lalaba kaba mamaya? baka pwedeng pa suyo nang sakin tinatamad kasi ako at saka kakapalinis ko lang nang kuko ko"

"Nag pa linis kalang nang kuko pero hindi naman putol ang kamay mo. Bakit dimo labhan sarili mong damit" inis niyang wika dito.

"Bakit ba ang init nang ulo mo riyan? kung ayaw mong maki suyo sabihin mo di yung ang dami mo pang dada" inirapan niya lamang ito bago siya kumuha nang lulutoing almusal sa ref.

"Kung sa bagay kaya siguro mainit ang ulo mo kasi wala kang dilig buti pako every__"

"Shut the fvck up! pag hindi ka nanahimik ipapalunok ko sayo tong itlog na hawak ko" asik niya rito dahil panay ang kuda nito, agad namang napatahimik si Ciara kapag kuwan ay nginisihan siya nito.

"Tsk! whatever" sambit nito matapos tumayo at kinuha ang pinag kainan at pa dabog nitong nilagay sa sink.

"Since dika pa naman nag aalmusal isabay mo na tong pinag kainan ko pag mag hugas ka mamaya" she said while giving her a smirk pagkatapos ay umalis na.

Pilit na pinakalma ni Azariah ang sarili niya kahit pa kanina pa nangangati ang kamay niyang sakalin ito.