Chapter 8

Parang lantang gulay na naka upo si Azariah sa isang stool habang malayo ang tingin at puno nang lungkot ang mga mata. Nag lalakihan din ang nangingitim nitong mga eye bags senyales na hindi ito nakatulog nang maayos.

Kung hindi pa ito tinapik sa balikat ni Paolo ay hindi ito mababalik sa sariling ulirat.

Walang ganang nilingon nito ang kaibigang si Paolo na kanina pa awang awa sa kaniya. Kasalukuyan sila ngayong nasa club kong saan nag tatrabaho si Paolo bilang isang make up artist at hair stylist.

Tinawagan lamang ito ni Azariah dahil kailangan niya nang makaka usap.

Dahil sa hindi naman pwedeng iwan ni Paolo ang trabaho ay minabuti nitong papuntahin na lamang doon si Azariah sa pinag tatrabahoan nito.

"Okay, ka lang ba girl? mukhang wala kapang tulog tignan mo 'yang mga mata mo oh" mababakas sa mukha nito ang pag aalala para sa kaibigang si Azariah.

Malungkot na ngumiti si Azariah sa kaibigan.

Mabuti na lamang talaga at mayroon siyang kaibigan na handa siyang damayan sa lahat nang problema niya kagaya ngayon.

"Ang s-sakit pala Pao" mahinang sambit niya habang humihikbi. Kaagad namang hinagod hagod ni Paolo ang likuran nito at pilit na pinapa tahan.

"Ikaw naman kasi, bakit nag titiis kapa din diyan sa asawa mo 'kong pwede mo namang iwanan. Diyos ko dhai hindi lang siya ang lalaki sa mundo ano? alam ko mas makaka hanap ka pa nang mas better kaysa don. Yung talagang mamahalin ka. Hindi yong ganito."

May halong paninirmon na ani nito kay Azariah.

Naikwento narin pala ni Azariah ang patungkol sa pakikipag annul nang kaniyang asawa. Sinabi nang kaibigan niya na tanggapin niya ang gusto nitong ma annul ang kasal nila.

May bahagi sa puso niya na gusto nang bitawan ito pero may bahagi rin sa kaniyang pagkatao na gusto niya paring ilaban ang marriage nilang dalawa.

She still have the hope, na maaayos pa ang pag sasama nilang dalawa.

"Hindi naman kasi ganoon kadaling mag let go Pao"

"Eh, ano? mag papaka martir ka na lang forever, ganon ba'yun? Ewan ko sa'yo dhai ha, bakit ba napaka tanga mo pag dating sa pag ibig? diyos ko ka" Anggil nito sa kaniya.

Ano bang magagawa niya kong talagang mahal niya yong tao at may magiging anak sila. Kaya napaka hirap sa kaniya na ganoon na lamang ang kahihinatnan nang pamilyang pinangarap niyang buohin.

"Hindi mo kasi naiintindihan e" pangangatwiran niya pa pero iningusan na lamang siya ni Paolo.

"Alin ba ang hindi ko maintindihan friend? masyado kanang nag titiis sa lalaking yan. Mensan isipin mo din naman ang sarili mo at ang magiging anak mo. H'wag puro puso ang pairalin" paninirmon pa nito.

Napa buga na lamang nang hangin si Azariah, hindi niya na alam kong ano pa ang pwede niyang gawin. Nasa ganoong sitwasyon sila nang may dalawang babaeng pumasok sa loob nang silid na kinaroroonan nila.

"Paolo, ayusan mo na itong si Bernadette dahil susunod na siyang mag pi perform" Anang isang babae na mukhang nasa kwarenta y anyos na ang edad.

Kaagad namang na upo ang nag ngangalang Bernadette sa isang silya na kaharap nang malapad na salamin.

Napsulyap naman ang babaeng nasa kwarenta ang edad kay Azariah na ngayon ay tahimik na naka upo habang malalim na naman ang iniisip.

"May bisita ka pala Paolo, sino ang babaeng 'yan?" Nag tatakang tanong pa nang babae.

Kaagad namang binalingan nang tingin ni Paolo si Azariah na parang walang pakialam sa nangyayare sa paligid nito.

"Ah, yan ba mama Sussy? si Azariah yan kaibigan ko" nakangiti namang tugon ni Paolo sa babaeng tinawag niyang mama Sussy.

Napa tango tango naman ito kapag kuwan ay lumabas na nang silid.

"Uy, friend saglit lang ha, kailangan ko pang pagandahin itong babaeng 'to. Stay put ka lang diyan mabilis lang ito" anito nang muling sulyapan si Azariah.

Ngumiti lamang nang tipid dito si Azariah habang pinapanood ang kaibigan kong paano nitong ayusan ang babae na nag ngangalang Bernadette.

Nang matapos na ito sa ginagawa ay kaagad na namang pumasok si mama Sussy para sabihing turn na ni Bernadette saktong tapos na ni Paolo ang trabaho niya.

Kaya naman nag paalam ito na lalabas sandali kasama si Azariah. Hindi naman ito mahigpit kaya kaagad silang pinayagan.

Kaagad silang nag tungo sa isang maliit na karinderya para kumain. Anong oras na din kasi nang mga oras na iyon at pareho nang kumakalam ang mga sikmura nila.

Lalo na si Azariah dahil hindi naman siya nakapag almusal bago siya umalis kanina.

Kaagad silang naupo sa bakanteng table pagkatapos nilang um-order nang pagkain.

"Sana naman wala nang sumulpot na asungot" palatak na sambit ni Paolo.

Hindi parin nito makalimutan ang ginawang pag sugod ni Ciara sa dati nilang kinainan noon. Napangiti na lamang si Azariah sa kaibigan.

Nang mailapag na ang kanilang order ay nag simula na din silang kumain. Wala pa munang imikan sa una dahil parehong gutom ang mga ito.

"So, ano nang plano mo ngayon?" tanong ni Paolo nang halos mangalahati na ang kinakain nito.

Kaagad namang nag angat nang tingin si Azariah sa kaibigan. Kapag kuwan ay napa kibit balikat siya.

"Ewan ko hindi ko alam, na gugulohan na din ako"

"Gusto niya nang annulment hindi ba? edi makipag annul ka. I'm sure kapag nakawala ka na sa demon na iyon, baka don mo na mahanap yong the one mo"

napapailing naman si Azariah matapos isubo ang natitirang pagkain.

"Palagay mo kaya may lalaki pang magkaka gusto sa'kin? lalo pa't magkaka anak na ako?"

"Aba'y bakit hindi? maganda ka at mabait, diyos ko dhai ang dami kayang mga lalaki ngayon na mas pumapatol na sa single mom kaysa sa mga dalaga" napatawa na lamang si Azariah sa kaibigan.

Dahil halos lumabas na ang mga ugat nito sa leeg habang binibigkas ang mga salitang sinabi nito.

Nang matapos silang kumain ay kaagad na ding nag paalam si Azariah na uuwi na siya. Gayundin naman si Paolo dahil nga may trabaho pa itong gagawin.

Bukod sa trabaho nitong make up artist sa naturang club ay rumaraket raket din ito sa mga salon at kong ano pang mapagkaka kitaan nito.

Pasado alas tres na nang hapon nang maka uwi si Azariah sa bahay nila. Kaagad namang bumungad sa kaniya ang kotse nang asawa na nasa garahe.

Patunay na naroon sa loob ang kaniyang asawa. Kaagad siyang pumasok sa loob, nabungaran niya ka agad ang asawa at ang kabit nito na nasa sala.

Kaagad na napa sulyap sa gawi niya ang asawa, hindi niya na sana ito papansinin pa at papanhik na siya sa silid.

Kaya lang ay bigla itong tumayo at nag lakad papalapit sa kaniya bitbit ang isang malapad na papel na hindi niya alam kong ano 'yun.

Samantala si Ciara naman ay prenti paring naka upo sa sofa habang may nag lalarong ngiti sa mga labi nito na pinag mamasdan ang dalawang tao sa harapan niya.

Para lamang itong nanonood nang palabas.

"I want you to sign this" seryosong ani sa kaniya nang asawa.

Nag tataka namang tumuon ang tingin ni Azariah sa iniaabot nitong papel at ballpen. Nang makitang annulment papers iyon na gusto nitong permahan niya ay bahagya siyang umatras dito at napapa iling.

"H-hindi ko pe permahan iyan" lakas nang loob na sambit niya habang sinalubong ang ma dilim na mga mata nang kaniyang asawa.

Nakita niya namang nag tagis ang mga bagang nito na animo'y gusto na siyang sakmalin.

"Bakit hindi? mas mabuti pang permahan mo na ito" pag pupumilit pa nito habang muling iniaabot sa kaniya ang annulment papers.

Pero tinabig iyon ni Azariah dahilan para mabitawan nang asawa niya ang hawak na papel.

"Do whatever you want Damon, pero hinding hindi ako peperma sa annulment" ma tigas niyang wika dito sabay talikod.

Akma na sana siyang aakyat sa silid nang bigla nitong hablotin ang mahaba niyang buhok. Napa daing naman siya dahil parang matutuklap ang anit niya sa ginagawa nito.

"Talagang matigas ka ha" sinampal siya nito nang ubod lakas kaya napa baling sa ibang deriksyon ang ulo niya.

Humihikbi na sapo-sapo niya ang namamanhid niyang pisngi.

"Bakit ba kasi ayaw mo pang permahan ang annulment niyo? umaasa ka pa ba na mag kakaayos kayo nang asawa mo?"

Biglang singit naman ni Ciara na ngayon ay nasa tabi na ni Damon. Naiinis ito dahil nag mamatigas at ayaw pang pumerma nito.

Inis nitong kinuha ang annulment papers na nasa sahig parin at pabalya itong ibinigay kay Azariah.

"Permahan mo na!" Asik pa ni Ciara pero tinitigan lamang iyon ni Azariah kapag kuwan ay nginisihan niya ito.

"Bakit ba mas atat na atat ka na permahan ko 'yan? para ba ma solo mo ang asawa ko? h'wag kanang umasa dahil kahit anong gawin mo kabit ka parin"

dahil sa sinabing iyon ni Azariah ay halos mang galaiti naman sa galit si Ciara. Tila ba'y na insulto ito sa sinabi ni Azariah.

Wala sa sariling tinulak niya ito. Kaagad na napa salampak sa sahig si Azariah habang sapo-sapo ang tiyan na biglaan na lamang sumakit.

Mas nagulantang pa ito nang makakita siya nang pulang likido na nag lalandas sa kaniyang mga paa.

'dugo!'

Mas lalong kumirot ang tiyan niya.

"Ahh, ang baby ko" humihikbing ani niya habang tulirong nakatitig sa mga paang may bahid nang dugo.

Bigla namang nanigas si Ciara sa kaniyang kinatatayuan. Maging si Damon ay parang na tulos ito at hindi na maka galaw. Hindi alam kong ano ang gagawin.

"Tulongan niyo 'ko! ang baby ko huhu" patuloy na pag tangis ni Azariah habang nag susumamo sa dalawa na tulongan siya nang mga ito.

Natauhan naman bigla si Damon at dali-daling binuhat si Azariah na patuloy parin sa pag iyak.

Kaagad niya itong isinakay sa sasakyan at pinaharurot iyon patungong hospital. Ilang minuto lang ay kaagad din silang nakarating doon.

Muli niyang binuhat ang asawa at itinakbo papasok sa naturang hospital.

Kaagad namang inasikaso si Azariah at ipinasok sa ward.

"Hanggang dito na lamang po kayo sir, kami na ho ang bahala sa pasyente" anang doktor nang tila gustong pumasok ni Damon sa loob nang nasabing ward.

Nang pigilan siya nang doktor na maka pasok sa loob ay tulirong napa upo si Damon sa waiting area habang sapo ang mukha.

Hindi niya maiwasang mag alala para sa bata. He knew, he'd never been a good husband to his wife. Pero ibang usapan na kapag ang anak na nila ang involved.

Ilang oras din ang inilagi niya sa labas nang ward. Nag aantay kung kailan lalabas ang doktor, hindi siya mapakali sa kong ano na ang kalagayan nang dalawa. Somehow, nag sisisi siya sa lahat nang mga pag tratong ginawa niya kay Azariah, knowing that she's carrying his child.

Hindi niya mapapatawad ang sarili kapag may masamang nangyare sa kaniyang anak. Napapadasal na siya sa puong may kapal kahit pa wala naman sa bokabularyo niya ang ganoon.

He wants his child to be safe, sana si Azariah din.

Maya-maya pa ay bigla siyang nag angat nang tingin at napa tayo nang biglang bumukas ang pinto nang ward at iniluwa roon ang isang doktor.

"Dok, kamusta na po ang mag ina ko? yung b-bata...is the baby safe?" sunod-sunod na tanong niya sa doktor.

Biglang dumagundong ang kaba niya nang seryoso lamang siyang tinitigan nang doktor na animo'y sa klase nang tingin nito ay mayroon na kaagad itong gustong ipahiwatig.

"Dok, bakit di kayo nag sasalita? Is the baby safe? answer me, damn it!" Frustrated niyang ani sa doktor.

Napa iling iling naman ang doktor bago nag salita. "Ligtas na ang asawa ninyo, but the baby..." sinadya nitong bitinin ang sasabihin habang si Damon naman ay halos sumabog na sa matinding kaba ang dibdib.

"The baby is gone"

Parang bomba na sumabog iyon sa pandinig ni Damon. Parang na bingi siya nang sabihin nang doktor ang mga salitang iyon.

Hindi siya makapaniwala. Ayaw niyang maniwala na wala na ang bata.

"We did everything we could, pero marami nang dugo ang nawala sa asawa mo. Hindi na namin nagawang iligtas pa ang bata and we're really sorry for it"

malungkot na sambit nang doktor na nakuha pang tapikin ang braso ni Damon bago nito ito iwan doon nang naka tulala.

Tila pinoproseso parin nang utak nito ang mga nangyare. Ayaw niyang tanggapin na wala na ang anak niya. It might be his fault.

Kasalanan niya kung bakit nawala ang baby nila ni Azariah. He must be the one to blame.

Hindi nag tagal ay pumasok na sa loob nang ward si Damon. There, she daw Azariah sleeping peacefully. Ano kaya ang mararamdaman nito sakaling malaman nito na wala na ang anak nila.

For sure, mag wawala ito at kakamuhian siya, he walk slowly habang papalapit siya sa kinasasadlakan nito.

Tahimik niyang tinitigan ang mukha nang asawa niya na hindi naman niya kailanman itinuring na asawa dahil sa galit niya sa ama nito.

Dahil sa ama nito ay bigla siyang natali, he still wants to enjoy his life being a bachelor. Pero hindi na iyon nangyare pa nang mabuntis niya si Azariah at pinilit siya nang ama nito na pakasalan ang babae.

"I-I'm sorry for all the things I've done" mahina niyang sambit dito habang pinipigilan na huwag magsi landas ang mga luhang namumuo sa kaniyang mga mata.

Hindi nag tagal ay nagka malay na din si Azariah bahagya pa nga itong nagulat nang mabungran si Damon roon.

"D-damon...k-kamusta ang baby ko? ligtas ba siya? wala bang masamang nangyare sa baby natin?" sunod-sunod na tanong nito habang kinakapa ang flat niyang tiyan.

Hindi kaagad nagawang maka sagot ni Damon. Hindi niya alam kung papaanong sasabihin dito na hindi nagawang maka ligtas nang bata.

Na wala na ang baby nilang dalawa.

Dahil sa pananahimik niya ay nag bago ang ekspresyon ni Azariah, napa kunot noo ito at mababakas sa mukha ang pag-aalala.

"Damon, bakit hindi ka maka sagot? ayos lang naman ang baby ko hindi ba? sumagot ka nga!"

Malungkot na nag angat nang tingin si Damon doon ay malayang nag landas ang masaganang luha nito na kanina niya pa pinipigilan.

"I'm sorry, p-pero w-wala...wala na ang baby"

Humahagulgol na sambit niya sa hindi naman makapaniwalang si Azariah. Nagsimulang manubig ang gilid nang mga mata nito habang paulit-ulit na napapailing.

Hinimas-himas pa nito nang ilang beses ang manipis na tiyan.

"N-No! nag sisinungaling kalang hindi ba? buhay ang baby ko! hindi totoong wala na siya. Buhay siya buhay! nag sisinungaling ka lang"

nag hehesterya na ani niya sa asawa na walang ibang ginawa kundi ang umiyak na lamang.

Labis labis naman ang sakit na nararamdaman ni Azariah sa balitang nalaman niya. Ayaw niyang tanggapin ang katotohanang wala na talaga ang sanggol.

Kaya nag wala siya nang nag wala sa loob nang ward. Pilit niyang sinasabi na buhay pa ang bata sa sinapuponan niya.

"Buhay ang baby ko! hindi totoong wala na siya, hindi!" pinag babato nito ang lahat nang mahawakan.

Pilit naman siyang pinapa kalma ni Damon pero wala itong ma gawa.

"Calm down, Azariah"

"Sabihin mong buhay pa ang baby ko na hindi totoong wala na siya. Sabihin mo!" Umiiyak na anito.

Napa pikit na lamang nang mariin si Damon.

"It's the truth, the baby is gone"

"Noooo! hindi totoo yan, sinungaling ka!"

Patuloy itong nag wala hanggang sa may ilang nurse ang pumasok sa ward. Sapilitan nilang tinurokan nang pampa tulog si Azariah.

Naka hinga naman nang maluwag si Damon nang makita niya ang dahan-dahang pag pikit nang mga mata ni Azariah matapos itong turukan.

Kaagad siyang nag pasalamat sa mga nurses na rumespondi para pakalmahin si Azariah na kanina lamang ay nag wawala.

Tinitigan niya ang mukha nang asawa na ngayon ay payapa na ulit na natutulog. Hindi niya maiwasang ma awa para rito kahit pa hindi naging maganda ang trato niya dito bilang asawa.

A/N: Just a lame chapter for today's upload. Don't forget to vote, comment and follow for more updates.