Sa isang abandonadong building malayo sa kabihasnan nang lugar ay mayroong dalawang lalaki ang naroon at isang babaeng naka gapos, wari'y bihag nila ito at doon nila ito naisipang dalhin. Kong saan walang sinuman ang makakarinig sakali mang may gawin silang masama dito. "Si bosing tumatawag" Anang lalaking mahaba ang buhok at may bigote. "Oh, edi sagotin mo" Sabat naman nang isa nitong kasama na kalbo. Kaagad namang sinagot nito ang tawag . "Hello boss" "Ano nang balita?" Tanong nang nasa kabilang linya. "Hawak na namin siya boss" Agad namang sagot nang may bigote habang ang kasama naman nitong kalbo ay nasa tabi lamang nito at nakikinig sa usapan nila nang kong sino mang tinatawag nilang bosing. "Magaling, bantayan niyo nang mabuti yan at baka maka takas, pupunta ako diyan maya-maya" "Sige po boss" Iyon lamang at naputol na ang linya. Kaagad namang nilingon nang dalawa ang babaeng naka gapos sa silya habang may busal ang bibig nito. Mahimbing ang pagkakatulog nito kaya na
Habang abala si Damon sa ginagawa nito sa kaniyang opisina ay may bigla na lamang sumulpot na lalaki. Na gulat pa siya nang makilala kong sino ang lalaking nangahas na pumasok sa opisina niya nang hindi man lamang kumakatok. "Bro! it's been a while" Masayang sambit nito habang malapad ang pagkaka ngiti. Halos patakbo pa itong lumapit kay Damon at nakipag fist bump dito. "Kailan ka pa naka uwi?" Agad na tanong niya rito. Si Edmond ito, ang kaniyang pinsan na subrang kasundong-kasundo niya sa lahat nang bagay. Kamakailan lang ay nasa states ito para pamahalaan ang bagong kompanya na itinayo nang pamilya nito roon. Medyo matagal na panahon din silang hindi nag kita at tanging sa Skype lamang sila nito nag kakausap. He can't deny the fact the misses him so much, as his cousin na subrang close niya. "Kanina lang, eh naisipan kitang dalawin dito. Balita ko naka pangasawa ka na raw?" Usisa pa nito matapos maupo sa upoan na nasa gilid nang desk ni Damon. "Yeah, but, annulled na ako
Pupungas-pungas na naupo si Ciara mula sa pagkaka higa sa malambot na kama. Tumingin siya sa kaniyang tabi, malinis iyon at tila walang bakas na may humiga sa kaniyang tabi. 'Anong oras na ba?' Kunot noong sambit niya sa kaniyang sarili habang tinitignan ang wall clock na naka sabit sa dingding nang kanilang kwarto. "Pasado alas otso na nang umaga ah, bakit wala parin si Damon?" Kausap niya sa sarili saka dahan-dahang tumayo at umalis sa kama, lumabas siya nang kanilang silid at bumama. Pagka baba niya ay kaagad niyang nabungaran ang lalaking hinahanap na naka salampak sa mahabang sofa. Mahimbing na natutulog halatang lasing na lasing ito. Hindi niya nga rin namalayan kong anong oras itong naka uwi kagabi at bakit hindi na nito nagawang maka akyat sa kwarto nila. Tinapik-tapik niya ito sa balikat para magising. "Hon?" Tawag niya dito habang paulit-ulit itong tinatapik. Nag mulat naman nang mga mata si Damon. Pupungas-pungas itong na upo sa sofa kapagkuwan ay inilibot ang pan
Kunot noong pinakatitigan ni Azariah si Laurence nang makita niyang medyo nairita ito nang tabigin niya ang kamay nitong naka hawak sa kaniya. "Bakit mo ba kasi ako hinihila?" Inis na sambit dito ni Azariah na humalukipkip pa. "Wala lang trip ko lang" Tipid at parang walang ganang tugon nito habang malayo ang tanaw. "Tsk, kakaiba naman pala iyang mga trip mo" Na sabi na lamang ni Azariah. Akmang tatalikuran niya na sana ito nang bigla na naman nitong hawakan ang siko niya kaya napa baling ang tingin niya rito. "Ayst, ano ba 'yan, trip mo talagang mang hila ano?" Bakas ang inis sa mukha ni Azariah nang sabihin ang mga salitang 'yun."Saan ka pupunta?" Kumunot naman ang noo ni Azariah sa naging tanong nito. "Uuwi na, bakit?" Tugon niya rito habang nagugulohan, ewan ba niya kong ano ang nakain ni Laurence sa araw na 'yun at parang kakaiba ang ikinikilos nito sa typical na Laurence. "H'wag muna" Inis naman inalis ni Azariah ang kamay nitong naka hawak parin sa braso niya. "A
SPG! ALERTREAD AT YOUR OWN RISK"Ano 'to, birthday mo ba talaga?" Nakangiti ngunit nagugulohang tanong ni Azariah habang na upo sa kabilang side. Na upo na din naman si Laurence sa harap nito. Medyo na te tense pa nga ito. Iniisip niya kong papaano niya sasabihin dito ang nararamdaman. Kong saan ba siya magsisimula, gusto niya pang kaltokan ang sarili dahil sana nag rehearse siya kanina. Nang hindi siya kinakabahan nang ganito ngayon sa harapan ni Azariah. Napansin naman ni Azariah na parang wala ito sa sarili. "Hoy!" Untag niya rito na nakapag pabalik sa ulirat ni Laurence. "H-ha?" "Anong ha? anyare sa'yo diyan, ayos ka lang ba?" Nag aalalang tanong niya kay Laurence, napansin niya rin kasing parang pinag papawisan ito. Hindi naman mainit don. "Ah, yes. Okay lang ako, kain muna tayo?" Anito na ikina tango naman ni Azariah. Pinasadahan niya nang tingin ang iilang mga putahe na naka hain doon. Lahat ay mukhang masarap at nakaka takam. "Ikaw ba nag luto nito?" Tanong niya s
Kinabukasan ay nagising si Azariah sa sikat nang araw na tumatama sa kaniyang mukha. Hindi pala naka sara ang bintana at tanging kurtina lamang ang naka tabil dito kaya tumatagos ang init nito. Hindi niya alam kong anong oras na nang mga sandaling iyon, medyo mataas na din kasi ang sikat nang araw.Kinusot-kusot niyang sandali ang kaniyang mata. Nang mapatingin siya sa kabuoan nang silid ay napa kunot noo siya dahil hindi naman iyon ang kaniyang silid. Bigla siyang tumingin sa tabi niya nang maramdaman niyang may gumalaw. Biglang nanlaki ang mga mata niya nang makita ang kaniyang boss slash kababata niya na mahimbing ang tulog at walang damit pang itaas. Kapagkuwan ay napag tanto niya na kapwa sila walang saplot at tanging ang puting kumot lamang ang tumatabil sa hubo't hubad nilang katawan. Dahil doon ay nag flash back sa utak ni Azariah ang buong pangyayare kagabi na ikina pula nang pisngi niya. Natampal niya ang sariling noo dahil sa hiyang naramdaman niya nang maalala kong gaa
Kaagad na bumaba nang taxi si Lorelie matapos niyang mag bayad dito. Ngayon ay nakatayo siya sa malaking gate nang mansion ng mga Sandoval. Ang dating mansion na kong saan ay mensan niya ding naging tirahan. Tahimik niyang pinag masdan ang malawak na paligid nang mansion hanggang sa isang katulong ang lumapit sa gate. Napansin kasi nito si Lorelie na pasilip-silip sa mansion. "Sino po sila?" Tanong nito nang maka lapit na sa gate . Ngumiti naman dito si Lorelie bago nag wika. "Nariyan ba si Harold?" "Ah, si sir Harold po? opo nasa loob po siya. Ano po bang kailangan nila?" Usisa pa nito. "Ahm, ka kilala niya ako, pwede ko ba siyang maka usap?" Nakita niya naman ang pag aalinlangan sa mukha nang katulong. "Pakisabi nalang may nag hahanap sa kaniya, Lorelie ang pangalan" Aniya rito. "Ah, pasok nalang po kayo ma'am, nasa loob po si sir" Sambit nang katulong habang binubuksan ang malaking gate. "Salamat" Nakangiting sambit ni Lorelie dito. Matapos maisara nang katulong ang g
"Ang landi naman talaga nitong bagong secretary ni sir""Hay, naku! sinabi mo pa" "Ka bago-bago lang sa trabaho eh" "Mukhang target niya talaga siguro yung mayayamang boss ano?" "Saan kaya siya kumukuha nang kapal nang mukha?" Bulongan nang apat na empleyadong nag kukumpolan kahit na oras nang trabaho. Masamang tingin ang ipinupukol nila kay Azariah habang pinag bubulongan nila ito nang kong ano-ano lang. Habang si Azariah naman ay abala sa kaniyang ginagawa, chine check nitong lahat ang schedule nang meeting nang kaniyang boss at ang iba pang mga papeles na kailangan niyang isaayos. Busy ito sa kaniyang ginagawa at walang pakialam sa kaniyang paligid. "Hoy! atupagin niyo trabaho niyo kaysa naman nangingialam kayo sa buhay nang may buhay" Napa igtad naman sa gulat ang apat sa biglang pag dating ni Annie at kalampagin nito ang desk nila. "Chismisan kayo nang chismisan diyan" Ani pa nito bago nag lakad palapit sa opisina ni Azariah. Masama naman ang tingin nang apat sa nakat
"So, bahay mo 'to?" Tanong ni Azariah habang marahang nag lalakad silang dalawa ni Laurence sa likod nang bahay. Maraming mga small plants ang naka display sa paligid. May mini garden din sa likod at tapat nang bahay. May iilang puno din ang naka tanim sa paligid na siyang nag ka cover up sa buong paligid nang kabahayan. Mayroon ding maliit na bahay kubo na pinasadyang gawin sa itaas nang punong mangga. May iilang mga orchid na naka sabit palibot sa hagdan nito pa akyat. "Hmm" Tipid na sagot ni Laurence, kapag kuwan ay marahan nitong hinawakan sa braso si Azariah at iginiya na maupo sa isang upoan na gawa sa kahoy. "Binili ko 'to last month, para sa bubuohin nating pamilya. Naisip ko kasi na perfect spot to para sa mga chikiting" Nakangiting ani Laurence habang dinadama ang banayad na hangin na nanunuot sa kaniyang ilong. Napangiti naman si Azariah dahil pinag hahandaan na pala nito ang future nilang dalawa. "Bakit hindi mo man lang sinabi sa'kin ang tungkol sa pag bili mo nito
Pasado alas syete na nang gabi nang ihatid sa labas nang mansion nang mga Dela Vega ni Edmond si Ciara. Napag desisyonan na din kasi nitong umowi na dahil hindi naman ito nag paalam kahit na kanino at pumuslit lamang siya sa mansion nila para makadalo sa burol ni Damon. "Uuwi ka na ba talaga? Gusto mo ipahatid na lang kita sa personal driver ko" Pag aalok ni Edmond dito. Gustohin mang i-grab ni Ciara ang opportunity na iyon ay pinigilan niya ang sarili. "H-hindi na mag ta taxi nalang ako pauwi, salamat sa alok mo" Nakangiting ani Ciara rito. "Sigurado ka ba diyan? Gabi na rin baka mapano ka sa daan buntis ka pa naman" Nag aalalang anito. Umiling lamang si Ciara habang tipid na ngumiti dito. "Hindi ayos lang ako, sige na pumasok kana sa loob baka kailangan kana doon" Pag tataboy niya na sa lalaki. "Oh, siya sige, ingat ka nalang pauwi" Tinanguan na lamang ito ni Ciara. Nang makapasok na sa loob si Edmond ay siya namang biglang pag sulpot ni Lorelie galing sa kong saan. Bigla
"So, ano na ngang nangyare sa lakad mo kagabi? Bakit umowi ka kaagad, may nangyare ba?" Pagtatanong ni Azariah kay Paolo habang nag lalakad sila palabas papuntang mini balcony nang kanilang apartment. Doon ay naupo silang dalawa habang kapwa may hawak na tasa na nag lalaman nang kape. Umayos muna sa pagkaka upo si Paolo habang inilalapag ang hawak na tasa. Kapagkuwan ay humugot ito nang marahas na hangin. "Napaka malas nang gabing iyon frenny, dapat pala hindi na lang ako nag effort na pumunta pa doon. Nakakaloka" Napapairap pa sa hangin si Paolo habang sinasabi ang mga salitang 'yun. "Bakit naman, ano ba kasi ang nangyare nang gabing 'yun?" Kyuryusong tanong pa ni Azariah dito. "Hay, naku! may girlfriend naman pala ang mokong eh, akala ko pa naman gabi na namin 'yun. Nag expect ako na date namin 'yun eh. Nag ayos-ayos pa ako, nag mukha lang tuloy akong ewan " Mahabang litanya pa ni Paolo habang pinupunasan ang gilid nang kaniyang mga mata. Naiiyak na naman siya sa kinahinatna
"Heto, po ang bayad" Masayang saad ni Paolo nang huminto ang taxi sa lugar na sinabi niya rito. Pagkatapos mag bayad ay kaagad siyang bumaba sa sasakyan. Malapad ang ngiting inilibot niya ang kaniyang paningin sa kabuoan nang lugar. Maaliwalas ito dahil sa dami nang mga lights na naka sabit sa labas. Medyo maluwag din ang nasabing lugar. Sa labas nito ay may isang mesa na medyo may kahabaan, may tela sa ibabaw at ilang kubyertos na naka patong dito. May kasama pa ngang candle. Napapalibutan ang table nang mga small candle lights at napaka raming talulot nang mga bulaklak ang naka kalat sa paligid. The place is way too romantic para sa dalawang taong nag mamahalan. Mas lalong lumapad ang ngiti ni Paolo dahil sa ganda nang kaniyang natatanaw. Hindi nag tagal ay lumabas0 roon si Steaven, animo'y may hinahanap ito. Kaagad namang iwinagayway ni Paolo ang kaniyang kamay para makita siya nito. When he finally sees him, nakangiti itong lumapit sa kaniya. Ipit naman ang kilig na nararamda
Napa hilot sa sentido si Arturo habang dahan-dahang nag lalakad paikot kay Damon. "Alam mo ba na ang tunay mong ina ay si Vedah Benitez? Bagong kasal lang kami noon nang mapag alaman kong magka relasyon sila nang kapatid nitong kinikilala mong ama" Panimula niya habang nakatingin sa kawalan at inaalala ang mapait niyang nakaraan. Kong paano siyang pag taksilan nang mga taong pinag katiwalaan niya. Wala namang imik si Damon at mataman lamang na nakikinig sa salaysay ni Vergelio. Habang si Arturo naman ay makikita ang ilang butil nang luha nag landas sa pisngi nito. Ngunit tahimik lamang din ito dahil sa dalawang armadong lalaki na nakatayo sa magkabilang gilid niya. He seemed afraid na baka sa maling galaw lamang niya ay taposin na siya nang mga ito. He just let Arturo expose their long time secret. Isa pa matanda na si Damon, he deserves to know the truth. Masyadong matagal na panahon din nilang pilit na itinago ang buong pagkatao nito just to protect his feelings. At para ma pro
Today is the day of Damon's mother's funeral. While they were dropping flowers one by one into its pit, there was someone secretly watching them not far away. Isang itim na sasakyan na pa simpleng pumarada lamang doon. Habang mataman silang pinag mamasdan nang kong sino mang tao ang lulan niyon. "Boss, hindi pa po ba kayo bababa nang sasakyan?" Anang lalaki na nasa driver's seat, mataba ito at naka tali ang mahabang buhok. Pinag masdan pa muna sandali nang lalaki ang mga ito sa hindi kalayuan habang tuloyan nang ibinabaon sa huling hantungan ang babaeng Dela Vega. Kapagkuwan ay binalingan na nito ang lalaking katabi na siyang nag mamaniobra nang sasakyan. "Mamaya na humahanap lang ako nang tamang oras para harapin ang mga Dela Vega" Anito sa katabi. Maya-maya pa ay may numero itong tinawagan sa kaniyang telepono pagkatapos ay mahinang nag wika. "Naka handa na ba ang mga taohan mo?" Aniya sa kabilang linya. "Opo, boss naka handa na po kami, ngayon na po ba kami aatake?" Napa
"kayo na ni Laurence?!" Tumitiling tanong ni Paolo. Kaagad namang tinakpan ni Azariah ang bibig nang kaibigan dahil sa lakas nang boses nila. They are currently in a coffee shop now. because azariah received a text message from laurence, he wants them to go out.Nang malaman ni Paolo na lalabas ang kaibigan kasama si Laurence ay nag pumilit itong sumama. He said he wouldn't be a troublemaker. In case they had a date. Azariah did nothing but take his friend with him. Ipinaalam niya muna iyon kay Laurence, kaagad naman itong pumayag nang walang pag aalinlangan. Besides hindi pa naman daw sila nakakapag bonding before. "Ano ka ba hinaan mo nga 'yang bunganga mo" Saway ni Azariah sa kaibigan. Na tawa na lamang si Laurence sa dalawa. Kaagad namang inalis ni Paolo ang kamay na naka takip sa kaniyang bunganga. "Nakaka gulat naman kasi eh, so, ano kailan pa naging kayo ha?" Pang uusisa pa nito, kahit kailan talaga ay napaka marites nang kaniyang kaibigan. Talagang hindi ka nito tatantan
Nagising si Azariah dahil sa mahihinang pag dampi nang kong ano mang mamasa-masang bagay sa kaniyang mukha. Nang mag mulat siya nang mga mata ay nakita niya ang naka ngiting mukha ni Laurence na pinapaulanan siya nang maliliit na halik sa buo niyang mukha. Bahagya itong naka kubabaw sa kaniya. Napansin niya na bagong ligo lamang ang lalaki dahil basa ang buhok nito at na aamoy niya ang after shave nito. Napa iwas naman siya dito dahil ang aga aga ay kiss ang pang gising nito sa kaniya. Isa pa nahihiya siya rito dahil umagang-umaga, kakagising lamang niya at hindi pa nakakapag sipilyo baka mamaya bad breath siya. "Ano bang ginagawa mo?" Medyo iritado niyang tanong sa lalaki na ngayon ay naroon parin sa mga labi nito ang matatamis na ngiti na nakakapagpa tuliro sa kaniya. "I try to wake you up with weak kisses on your face" Nakangiting saad nito matapos umalis mula sa pagkaka dagan sa kaniya. Kapagkuwan ay kinuha nito ang puting sando na naka Sampay sa backrest nang upoan na nasa
SPG ALERT !Read at your own risk. "Oh, ano namang iniiyak-iyak mo riyan?" Takang tanong ni Lorelie nang makitang tumatangis si Ciara habang naka higa ito sa mahabang sofa sa maliit nilang salas. "Ma, galit siya sa'kin" Sambit nito na ikina kunot naman nang noo ni Lorelie. "Sino ba ang tinutukoy mo?" "Si Damon ma, pumunta ako sa Kan__" "Ano?! pumunta ka sa bahay nila? talaga bang gusto mong mapahamak?" Singhal ni Lorelie na halos gusto nang sapukin ang sariling anak. Pero pinigilan nito ang sarili na maka gawa nang bagay na pagsisihan niya sa huli. "Gusto ko lang namang ipaalam sa kaniya na mag kakaanak na kami" humahagulgol na rason ni Ciara. "Kalokohan yan! bakit sa akala mo ba na matatanggap niya ang batang yan pagkatapos nang ginawa nating eksena no'ng kasal niyo dapat?" Segunda nito na ikina tahimik na lamang ni Ciara habang patuloy na tumatangis. "Ayuko na ulit malaman na pumunta ka na naman sa bahay nang mga Dela Vega, naiintindihan mo ba?!" "Pero ma" Pag mamatigas n