Habang tulala na nakatitig si Harold sa kisame ay muling sumariwa sa kaniyang isipan ang nangyareng Pag sabog ng sinasakyan nilang eroplano. Para bang kanina lamang na ganap ang trahedya at malinaw na malinaw parin sa kaniyang isipan ang buong kaganapan. Prenti siyang naka upo malapit sa may bintana. Abala siya sa pag babasa ng magazine habang naka cross pa ang kaniyang mga paa. Animo'y nasa sala lamang siya ng kanilang mansion. Ilang sandali pa nga ay biglang gumiwang giwang ang eroplanong sinasakyan nila. Nag panic ang lahat ng mga pasahero. Habang si Harold sa mga oras na yun ay naka tulala lang. Hindi alam ang gagawin Pero sa loob-loob niya ay labis ang takot at kaba na nararamdaman niya. May iba na nag iiyakan na at nag sisipag dasalan. Nang maramdaman ni Harold na bumubulusok pababa ang eroplano ay doon na siya na taranta pa. Bigla rin silang naka amoy nang gas at hindi nag tagal ay sinundan iyon ng isang makapal na usok. Na hindi nila alam kong saan nag mumula. Gayunpaman, a
"Nay, Tay. Mag iingat po kayo " naluluhang ani Azariah sa kaniyang mga magulang habang nasa labas sila ng airport. Ngayong araw kasi ay uuwi na ang mga ito sa Santa Monica dahil kailangan na ring mag enroll ng kambal. Ilang araw na lamang ay mag papasukan na at kailangan nilang humabol. Hindi naman napigilan ng ina ni Azariah ang maiyak dahil uuwi na sila at magkaka hiwalay na naman. Ilang buwan pa ang bibilangin bago sila muling magkita. "Kayo rin anak, mag iingat kayo" madamdaming Sambit nito habang pinupunasan ang mga luhang walang tigil sa pag bagsak. "Nay, naman bakit kayo umiiyak? na iiyak na rin tuloy ako" ani Azariah habang nag sisimula na ring manubig ang gilid ng kaniyang mga mata. Muli silang nag yakapan hanggang sa bumitaw na ang mga ito para pumasok sa loob. "Sige na po nay, tay baka ma Iwan kayo ng flight ninyo" Ani Azariah habang nag pupunas ng luha. Yumakap naman ang kambal sa kaniya, pati ang mga ito ay naiiyak na rin. "Ma mi miss ka namin ate" Sambit ni Nico. "M
Pagkarating nila sa hospital ay kaagad na binuhat papasok si Ciara ng driver na sinakyan nila. Kaagad naman din silang inasikaso ng mga nurses na naroon. Namimilipit na sa subrang sakit si Ciara ng ipasok siya ng mga ito sa Emergency Room. "Na kilala mo ba kong sino ang lalaki?" Tanong ni Patricia kay Edmond ng ikwento nito ang nangyare sa bahay nila kahapon. Hindi niya alam kong nakuha ba ng lalaking yun ang pinsan niya. "Hindi eh, ano sa palagay mo...may kaugnayan ba ang lalaking iyun tungkol sa nangyare kay Damon dati" "Siguro, baka napag alaman na nilang buhay ang pinsan mo at bigla siyang binalikan... para tuloyang burahin sa mundo" giit naman ni Patricia. "Mukhang may taong malaki ang galit sa pinsan mo" dagdag pa nito. "Ewan ko...na saan na kaya yun ngayon" Sa isang lumang bahay na malayo sa lungsod ay doon dinala si Damon ng lalaki. Hinila siya nito pababa ng sasakyan at itinulak sa isang maalikabok na sulok. Kaagad namang naka singhot ng alikabok si Damon bagay na ikina
Kumikislap ang mga mata ni Laurence at matamis ang ngiti habang naka tingin sa maliit na sanggol na lalaki na kalong-kalong niya sa kaniyang braso. Masuyo nitong hinimas ang maliit na ulo ng sanggol. Matangos ang ilong nito at may natural na mapupulang labi."Ang gwapo naman ng baby na 'yan" masaya namang saad ng ina nito habang marahang kinukurot ang pisngi ng sanggol na mamula-mula pa ang balat. "Syempre naman mom, nag mana yata sa'kin to, gwapo din" ani Laurence na natatawa. Kaya natawa nalang din ang asawa at ang ina nito. "Hello, baby...ka mukha mo ang Daddy" naka ngiting ani Laurence habang nilalaro ang maliliit na daliri ng sanggol. Ngumiti naman ito kaya mas lalo siyang ng gigil lalo pa ng makitang may biloy ito sa magka bilang pisngi. "Hmm...'yan talaga ang napaka unfair ano? yung tipong tayo ang nag dala ng siyam na buwan tapos pag labas kamukha lang ng mga asawa natin" Kunwari ay inis na sambit ng ina ni Laurence na ikina tawa naman ni Azariah. "Oo nga po mom, subrang unf
"Azariah! open this damn door" Rinig na sigaw ni Azariah sinamahan pa iyon nang pagkalampag nang pinto sa labas nang bahay. Pupungas pungas siyang bumangon mula sa pagkakahiga. Madilim ang buong sulok nang kwarto. Sinuot niya ang pambahay na tsenelas saka tinungo ang switch nang ilaw para buksan iyon. Kaagad na nag liwanag ang buong sulok. 'Anong oras na ba?' kausap niya sa sarili na sinulyapan ang wall clock na nakasabit sa ding ding. Napakunot noo siya dahil alas tres na pala nang madaling araw. "Azariah! ano ba? buksan mo ang pinto sabi" na rinig niya pang muli ang sigaw nang kaniyang asawa mula sa labas. Marahil ay galing na naman ito sa inuman dahil anong oras na at kakauwi pa lamang nito. Sa isiping iyon ay napapabuntong hininga na lang si Azariah na lumabas nang silid at tinungo ang pinto sa labas para pag buksan iyon dahil patuloy ang pag sisigaw at pag kalampag nang pinto na kulang nalang ay sirain na nito iyon. Nakakahiya sa mga kapit bahay. "Bakit ba ang tagal mo mag
Slight SPG!Pagkarating sa bahay ay nagulat si Azariah nang makitang naka bukas ang gate nila. Sa pagkaka alam niya she locked it before she leave the house. Ipinag sawalang bahala niya na lamang iyon. Tahimik na ipinarada niya ang sasakyan sa garahe pagkatapos ay kinuha ang mga pinamili niyang grocery.Ibinaba niya ang ibang grocery para buksan ang pinto. Nag taka siya nang pihitin niya ang seradora ay kaagad iyong bumukas. Na i lock niya rin iyon kanina. Papaanong bukas din ito.'Umowi na ba si Damon?' tanong niya sa isipan. Pero impossible kalimitan naman itong umuowi nang dis oras na nang gabi. Baka nga talagang nakalimutan niya lang na i lock iyon kanina.Pangungumbinse nito sa sarili sabay kuha nang mga grocery at tuloy tuloy siyang pumasok sa loob nang bahay. Dumiretso siya sa kusina, binuksan ang ref at inilagay ang mga pinamili roon ang iba katulad nang mga delata ay inilagay niya sa cabinet. "Hon, naman nakikiliti nga ako, ano ba" kumunot ang noo ni Azariah nang makarinig
"Uyy dhai bakit parang nangangayayat ka yata. Naku ha baka pinapabayaan ka nang asawa mo" nangingibabaw ang tinig nang kaibigan ni Azariah na si Paolo. Kasalukuyan silang nasa isang karenderya ngayon nang kaibigang bakla. Sa coffee shop sana sila ngayon pero napag pasyahan niyang sa karenderya na lamang sila kumain para mas maka tipid. Nag mumukmok siya sa kwarto nang biglang tumawag itong kaibigan niya at nag aya nang biglaang gala. Hindi na siya nag dalawang isip pa kundi mag ayos kaagad at puntahan ito. Lihim pa nga siyang natuwa nang ayain siya nitong gumala dahil na buburyo narin siya sa loob nang bahay at dumadagdag pa sa stress niya tuwing nakikita ang kabit nang kaniyang asawa. "Wala naman talagang pakialam sakin yun Pao" malungkot niyang ani rito na halos ibulong nalang ang mga salitang iyon. "Naku ha hindi maganda yan, asawa ka niya at may dinadala kang sanggol dapat lang alagaan ka niya anu ba naman yang asawa mo friend ha" Ngumiti lang si Azariah pero hindi i
Kita rin ni Azariah ang bubong ng kanilang bahay na halata ang kalumaan nito dahil sa kinakalawang na ito ay may iilan ilan naring butas na makikita sa yero nilang bubong. Hindi niya maiwasang makaramdam nang pagka habag dahil sa nakikitang sitwasyon ng kanilang bahay. Wala man lamang siyang nagawa para maipaayos maski ang bubongan lamang nila. Paniguradong nababasa ang ilan nilang kagamitan kapag sasapit ang tag ulan. Kaya nga siya lumuwas ng maynila noon para makapag hanap ng trabaho at nang maipa ayos niya ang kanilang bahay. Pero sa kasamaang palad ay na bulag siya sa isang pag ibig nang dahil lamang sa mga mabulaklak na mga salitang lumabas sa inaakala niyang totoong pag mamahal ng isang lalaki. Kita mo ngayon ang kalagayan niya. Even how difficult her situation is, she choosed to hide it to her family. Dahil ayaw niya nang dumagdag pa sa isipin ng mga ito. Umakyat siya sa itaas at tinungo ang dati niyang kwarto. Maayos parin naman ito halatang palaging nililinisan dahil wa
Kumikislap ang mga mata ni Laurence at matamis ang ngiti habang naka tingin sa maliit na sanggol na lalaki na kalong-kalong niya sa kaniyang braso. Masuyo nitong hinimas ang maliit na ulo ng sanggol. Matangos ang ilong nito at may natural na mapupulang labi."Ang gwapo naman ng baby na 'yan" masaya namang saad ng ina nito habang marahang kinukurot ang pisngi ng sanggol na mamula-mula pa ang balat. "Syempre naman mom, nag mana yata sa'kin to, gwapo din" ani Laurence na natatawa. Kaya natawa nalang din ang asawa at ang ina nito. "Hello, baby...ka mukha mo ang Daddy" naka ngiting ani Laurence habang nilalaro ang maliliit na daliri ng sanggol. Ngumiti naman ito kaya mas lalo siyang ng gigil lalo pa ng makitang may biloy ito sa magka bilang pisngi. "Hmm...'yan talaga ang napaka unfair ano? yung tipong tayo ang nag dala ng siyam na buwan tapos pag labas kamukha lang ng mga asawa natin" Kunwari ay inis na sambit ng ina ni Laurence na ikina tawa naman ni Azariah. "Oo nga po mom, subrang unf
Pagkarating nila sa hospital ay kaagad na binuhat papasok si Ciara ng driver na sinakyan nila. Kaagad naman din silang inasikaso ng mga nurses na naroon. Namimilipit na sa subrang sakit si Ciara ng ipasok siya ng mga ito sa Emergency Room. "Na kilala mo ba kong sino ang lalaki?" Tanong ni Patricia kay Edmond ng ikwento nito ang nangyare sa bahay nila kahapon. Hindi niya alam kong nakuha ba ng lalaking yun ang pinsan niya. "Hindi eh, ano sa palagay mo...may kaugnayan ba ang lalaking iyun tungkol sa nangyare kay Damon dati" "Siguro, baka napag alaman na nilang buhay ang pinsan mo at bigla siyang binalikan... para tuloyang burahin sa mundo" giit naman ni Patricia. "Mukhang may taong malaki ang galit sa pinsan mo" dagdag pa nito. "Ewan ko...na saan na kaya yun ngayon" Sa isang lumang bahay na malayo sa lungsod ay doon dinala si Damon ng lalaki. Hinila siya nito pababa ng sasakyan at itinulak sa isang maalikabok na sulok. Kaagad namang naka singhot ng alikabok si Damon bagay na ikina
"Nay, Tay. Mag iingat po kayo " naluluhang ani Azariah sa kaniyang mga magulang habang nasa labas sila ng airport. Ngayong araw kasi ay uuwi na ang mga ito sa Santa Monica dahil kailangan na ring mag enroll ng kambal. Ilang araw na lamang ay mag papasukan na at kailangan nilang humabol. Hindi naman napigilan ng ina ni Azariah ang maiyak dahil uuwi na sila at magkaka hiwalay na naman. Ilang buwan pa ang bibilangin bago sila muling magkita. "Kayo rin anak, mag iingat kayo" madamdaming Sambit nito habang pinupunasan ang mga luhang walang tigil sa pag bagsak. "Nay, naman bakit kayo umiiyak? na iiyak na rin tuloy ako" ani Azariah habang nag sisimula na ring manubig ang gilid ng kaniyang mga mata. Muli silang nag yakapan hanggang sa bumitaw na ang mga ito para pumasok sa loob. "Sige na po nay, tay baka ma Iwan kayo ng flight ninyo" Ani Azariah habang nag pupunas ng luha. Yumakap naman ang kambal sa kaniya, pati ang mga ito ay naiiyak na rin. "Ma mi miss ka namin ate" Sambit ni Nico. "M
Habang tulala na nakatitig si Harold sa kisame ay muling sumariwa sa kaniyang isipan ang nangyareng Pag sabog ng sinasakyan nilang eroplano. Para bang kanina lamang na ganap ang trahedya at malinaw na malinaw parin sa kaniyang isipan ang buong kaganapan. Prenti siyang naka upo malapit sa may bintana. Abala siya sa pag babasa ng magazine habang naka cross pa ang kaniyang mga paa. Animo'y nasa sala lamang siya ng kanilang mansion. Ilang sandali pa nga ay biglang gumiwang giwang ang eroplanong sinasakyan nila. Nag panic ang lahat ng mga pasahero. Habang si Harold sa mga oras na yun ay naka tulala lang. Hindi alam ang gagawin Pero sa loob-loob niya ay labis ang takot at kaba na nararamdaman niya. May iba na nag iiyakan na at nag sisipag dasalan. Nang maramdaman ni Harold na bumubulusok pababa ang eroplano ay doon na siya na taranta pa. Bigla rin silang naka amoy nang gas at hindi nag tagal ay sinundan iyon ng isang makapal na usok. Na hindi nila alam kong saan nag mumula. Gayunpaman, a
Alas otso nang umaga nang umalis si Azariah sa bahay, naisipan kasi niyang mag punta ng mall at mag simula nang mamili ng mga gamit ni baby. Dalawang buwan na lang ay lalabas na ito at hindi pa siya nakaka pamili nang mga gamit at needs ni baby. Kasalukuyan siyang nasa new born clothes section habang namimili nang ilang designs ng frogsuit para sa baby boy nila. Yes, she's having a baby boy at napag kasundoan na nilang mag asawa na ang ipapangalan nila sa kanilang unico hijo ay Maceo. It is a variation of Matthew meaning, 'the gift of God.'Yes, he's definitely a gift of God, co'z the second time around he let her be a mom. It was really her dream to have a child and be a mom. It was supposed to be her second baby kong hindi lamang siya nakunan sa anak nila ni Damon. Gayunpaman, masaya parin siya dahil muling binalik nang Diyos ang kaniyang anghel sa kaniya. Habang masaya niyang pinag mamasdan ang mga nag gagandahang new born clothes roon ay nagulat siya sa babaeng bigla na lamang
Matapos maka sakay ni Harold sa bus ay ilang minuto lamang ang itinagal nang pa andarin na iyon ng driver kahit na hindi pa gaanong napupuno ang mga pasahero. Sa pinaka likod nang bus siya pumwesto, sa gilid nang bintana. Pinag titinginan pa siya nang ilang mga pasahero at nang katabi niya dahil sa kaniyang hitsura. May iba namang natatakot sa kaniya na tumabi at nagsi lipat ang mga ito nang mauupoan. Ilang sandali pa nga ay biglang nagka gulo ang mga pasahero sa loob ng naturang bus nang biglang mawalan ng malay si Harold. "Hala! anong nangyare diyan?" "Nakaka awa naman, ang dami niyang sugat""Dalhin natin siya sa hospital" "Manong driver sa hospital po muna" "Paki bilisan po!" Ilan lamang yan sa mga sinabi nang mga pasahero nang naturang bus. Kaya naman mabilis na pina andar ng driver ang bus patungo sa hospital. Nang makarating doon ay kaagad nila itong isinugod sa emergency room. May dalawang lalaki ang umalalay rito. "Wala bang pagkaka kilanlan iyong lalaki?" Anang babae
Kasalukuyang nasa sala si Azariah at ang kaniyang pamilya. Kumakain ang mga ito ng home made cookies na gawa ni aling Lydia habang nanonood sila ng cartoons dahil iyon ang gustong panoorin ng ama at nang kapatid na kambal. It was Azariah's last bite when she suddenly heard a car horn. Dali-dali siyang tumayo mula sa pagkaka upo at mabilis ang mga hakbang na lumabas ng bahay. Busina lang ng sasakyan ay alam niya na kong sino ang dumating. Pagka labas niya ay nakita niya kaagad si Aling Medina na mabilis na binubuksan ang malaking gate. Si aling Medina ay ang katulong na kinuha ni Laurence isang linggo na ang nakakaraan. Ayaw niya kasing nag kikikilos pa si Azariah lalo pa't buntis ito at ilang buwan nalang ang bibilangin ay manganganak na ito. Hindi kasi nito maiwasang tumulong sa mga magulang sa gawaing bahay. Ayaw din ni Laurence na nag papagod si aling Lydia sa pag lilinis ng buong bahay. Pinapunta niya ang mga ito roon para makasama nang asawa niya at hindi para gawing alila. Ka
Kinaumagahan...Nagising si Stephanie dahil sa tawanan na naririnig niya. Tumingin siya sa kaniyang tabi, wala na si Patricia. Nag inat-inat muna siya ng mga kamay at nag hihikab pa na bumangon mula sa kinahihigaan niya. Lumabas siya ng silid nang dalaga. Nakita naman niyang naka ligpit na ng ayos ang hinigaan nang kaniyang pinsan at kapatid. Wala ang mga ito sa loob kaya naman binuksan niya ang pinto nang kubo. Nakita niya ang mga ito sa labas, habang naka upo sa mahabang upoan na gawa sa tinapyas na kawayan. Mag katabi si Damon at Edmond kaharap nang mga ito sina Mang Tasyo at ang apo nitong si Patricia na may hawak pang tasa na nag lalaman ng kape. May sinasabi si Edmond na ikinatawa naman ng tatlo. Nasa bungad siya ng pinto nang mapansin siya ni Patricia nang tumingin ito roon. "Good morning, Steph! gising ka na pala" bati nito na may ngiti pa sa mga labi. Dahil don ay napalingon sa kaniya ang tatlo pa. "Come here, join us" dagdag pa nito. Bumaba naman agad si Stephanie sa ku
Papasok na sana si Azariah sa ward kong saan naroon ang ina ni Laurence nang bigla siyang mapa tigil. Nakita niyang emosyonal na kinakausap nang asawa ang ina nitong walang malay. Paulit-ulit nitong sinasabi ang salitang 'Sorry' dahil sa pagiging matigas niya sa mga ito. Narinig pa ni Azariah ang mahinang pag hikbi nang lalaki. Hindi na muna siya pumasok sa loob para narin sa privacy nang dalawa. Hinayaan niya na muna sa loob ang asawa habang kinakausap nito ang ina na hindi parin nagkaka roon ng malay ng mga sandaling iyon. Naupo na muna sa waiting area si Azariah. Makalipas ang ilang minuto ay nakita niyang bumukas ang pinto nang ward na kinalalagyan ng kaniyang byenan. Iniluwa mula roon ang asawa niya na halata ang pamumula at pamumugto nang mga mata nito. Nang mag tama ang paningin nila ay kaagad itong nag iwas ng tingin habang pinapalis ang isang butil ng luha na nag landas sa pisngi nito. Tumayo mula sa kinauupoan si Azariah at dinaluhan ang asawa. Marahan niyang hinagod-hago