Magaan ang gising ni Trinity nang araw na iyon kahit buong magdamag siyang umiyak. Tiningnan niya muna ang kaniyang sarili sa salamin at nakita niyang namamaga ang kaniyang eyebag pero hindi ang pisngi niya.Mabilis siyang naligo sa umagang iyon at naghanda ng almusal. Hindi na siya nag-abala pang lagyan ng yelo ang namamagang eyebag. Magsusuot na lang siya ng sunglasses mamaya, kunwari cool pa rin siya kahit ang totoo ay malapit na siyang mamamatay.Pupuntahan niya ngayon si Henrik. Mag-uusap silang dalawa! Wala na siyang pakialam sa puso niya, ang malahaga ay si Serenity at ito dapat ang magkatuluyan.Mayamaya pa ay may narinig siyang tatlong mahinang katok. Meron naman siyang door bell pero tinungo niya pa rin ang pintuan. Kung sakaling si Henrik ito, mas mabuti para makapag-usap sila ng masinsinan.Eksaktong pagbukas niya ay hindi si Henrik ang nasa labas, kundi si Favio. May dala itong isang bote ng fresh milk at halatang napadaan lang dahil sa outfit nitong naka-jogging.Namumul
Masayang kausap ni Trinity ang kaniyang aguelo at aguela nang gabing iyon. Totoong masaya siya kapag kaharap ang dalawang matanda dahil alam niyang hindi niya na kailangan umarteng okay sa harap ng mga ito.Nakapagdesisyon din siyang huwag sabihin sa mga ito ang totoong kalagayan niya ngayon. Ayaw niyang mag-alala ang mga ito. Mas maganda 'yong mamatay siya na walang nakakaalam at isahan sakit lang ang ibibigay niya sa mga ito.Nakipagkwentuhan muna siya sa mga ito bago siya nagpasyang magpahinga sa kaniyang silid. Ang silid na kung saan andoon lahat ng kabaliwan niya noon ni Henrik. Ang silid niya na lahat ng poster, jersey, stolen pictures ni Henrik ay nakapaskil.Napapikit siya nang tumama ang kaniyang likod sa malambot na kama. Ah, feels heaven! Iba talaga ang kwarto na nakasanayan niya. Ito lang 'yong tanging silid na nagbibigay ng pampakalma sa kaniyang katawan.Inabot niya ang human size unan na si Henrik at niyakap iyon. Hindi na siya nag-abalang palitan o itago ang kabaliwan
Pero sa loob ng pitong araw na iyon, puro pagsusuka at walang gana siyang kumain. Ang tanging kaya lang ilagay sa kaniyang sikmura ay saging at itlog. Maliban doon, wala na. Pati kape ay ayaw dumaan sa lalamunan niya kaya tubig na lang muna din siya.Nag-alala na rin ang aguelo at aguela niya para sa kaniya pero sinabi lang niya sa mga ito na sinat lang hanggang isang araw ay kinausap siya ng kaniyang aguela. Nasa hardin siya noon at tinanong sa kaniya kung sino ang Ama ng kaniyang dinadala.Doon siya halos mawalan ng kulay. Hindi makasagot at gulat na gulat sa naging tanong nito. Kung babalansehin, kasiyahan at excitement ang nakikita niya sa mata ng aguela niya habang siya, mixed emotion.Kaya ngayon, para maputol ang maraming katanungan sa isip niya, nagsadya siyang bumili ng dalawang pregnancy test sa isang grocery store. Kaagad siyang pumasok sa isang banyo at kumuha ng test. Naghintay siya ng ilang segundo at nung lumabas ang resulta, bigla siyang namutla.Nanginig ang kaniyang
"I pronounce you husband and wife. You may now kiss the bride."Isang masuyong halik ang binigay ni Henrik kay Trinity at kasunod niyon ay palakpakan ng tatlong tao na naging testigo na kasal na sila.Isang civil wedding ang naganap at ang tanging bisita lang ay si Favio, aguela at aguelo niya. Maliban doon, wala ng iba. Siya ang may gusto noon at ayaw niyang maraming makakaalam. Sa isang judge sila kinasal.Nung una ayaw niyang tanggapin ang alok ni Henrik hanggang sa naalala niyang kailangan niya ng tulong. Para sa anak niya. Hindi niya kakayanin ang operasyon. Balak niyang lumuwas sa ibang bansa at magpaopera at kailangan niya ng malaking pera sakali.Kung nung una, okay lang sa kaniya na mamatay siya. Ngayon, huwag muna. Huwag muna!"Congratulations sweety!" Mabilis na lumapit ang aguela at aguelo niya sa kaniya at niyakap siya nang mahigpit.Yumakap din siya sa mga ito. Pinapangako niyang dadalawin niya pa rin ang mga ito kahit mag-asawa na sila ngayon ni Henrik."Congratulation
Napangiti si Trinity nang mabasa niya sa google ang meaning ng kärlek ay ‘love’ sa salitang swedish. Yes, naalala niyang swedish si Henrik at paminsan-minsan nagsasalita ito ng swedish noon pero mas nag-uusap sila sa salitang english at tagalog.Mabilis siyang naggayak sa araw na iyon. Gusto niya sanang magmukmok sa silid na iyon pero baka masanay siya kaya papasyal siya at lalanghap ng hangin.Maraming nagbago sa buhay niya sa isang iglap lang ng mata. Nakakalito nga isipin kung blessings ba talaga itong sakita niyang tumor o hindi. Nakakatawa lang talaga isipin dahil kasama niya sa iisang bubong si Henrik at ngayon ay asawa na siya nito. Hawak niya ang apelyido nito na pinag-aagawan ng ibang babae. Funny to say, pati pa nga ang kaniyang kapatid."Trie?" Tatlong katok sa pintuan ng silid niya ang nagpagising sa kaniyang diwa.Nakaharap pala siya sa salamin at pinagmamasdan ngayon sa life size mirror ang manipis na tiyan. "Wait, wait! I'll be there in a minute." Mabilis niyang kinuha
Namalagi pa sila nang ilang oras doon ni Henrik at labis ang saya ni Trinity na naramdaman, totoo iyon. Dahil lahat ng galaw at kislap ng mata ni Henrik laban sa kaniya ay totoo iyon. Walang pagkukunwaring nakikita niya.Kung awa man ito o pagmamahal, wala na siyang pakialam. Mas naka-focus ang atensyon niya sa buhay na nagsimulang tumibok sa kaniyang sinapupunan. Ito ang mas mahalaga sa kaniya ngayon at dalangin niya na sana ay malagpasan niya lahat hanggang sa maisilang ang anak niya. Kahit makita lang ito saglit ay masaya na siya roon."Trie?""Hmm?" Napalingon siya kay Henrik. Nasa harap sila ng food truck. Maraming nakapilang mga bata pero nung makita ng mga ito na si Henrik ang nasa likuran, kaagad na pinauna ng mga bata ang asawa niya. Tulad nung naunang dalawang bata, sinenyasan lang ito ni Henrik na huwag maingay at kaniya-kaniyang tango ang mga ito na kinikilig."Here's your order, Ma'am."Malugod naman niyang tinanggap ang pagkain. Ang sarap pala magmahal ng walang sakit na
Parang nasa langit ang puso ni Trinity nang araw na iyon. Paano ba naman kasi, nanalo ang team nila ni Henrik. Parang pinaglalaruan lang ng team nito ang kalaban dahil hindi nakaalis ang score ng mga ito sa uno. Nakasampung puntos lang naman ang New Jersey Devil at apat doon ay si Henrik ang nakapag-home run!Ang galing naman talaga ng asawa niya! Kulang na lang ay alugin siya kanina ni Favio kung hindi lang nito naisip na may sakit siya."Congratulations!""Thanks." Ngumiti sa kaniya si Henrik. Sakay siya sa kotse nito at matagal din sila bago nakaalis sa loob ng pinadausan ng laro.Ininterview pa ang lalaki matapos nitong makapagpalit ng damit at hindi lang iyon, sinama pa siya sa interview nito at pinakita sa harap ng camera ang suot nilang singsing.Pati ang nag-interview na babae ay nagulat at napa-wow sa singsing nilang dalawa. Mas lalo pa siyang nawindang no'n nang sinabi ng lalaki harap-harapan sa camera na siya ang pinakamamahal nitong asawa at gaganapin ang church wedding ni
"You're pregnant?"Napatayo siya. Umilap ang kaniyang mata. Hindi niya kayang salubungin ang titig ngayon ni Henrik. Bakit bigla yata siyang natakot?"Trie? Is it true, you're pregnant?Mas lalo siyang naging asiwa. Gusto niyang umarte na hindi pero sa paraan ng pagtatanong nito, hindi niya kayang umarte. Naunahan siya ng takot kung kaya ay napahawak siya sa kaniyang tiyan. Nagbaba siya ng tingin, napatitig siya sa kamay niya. Nanginginig iyon.Hindi nga niya namalayan ang pagbiglang lapit nito sa kaniya at hinawakan ang kaniyang dalawang kamay. May pag-iingat ang paghawak nito na para siyang isang babasaging kristal, na dapat ingatan.Takang nagtaas siya ng tingin at lakas loob na sinalubong ang mata ni Henrik, para lamang magulat. Naluluha ang lalaki habang nakatunghay ito sa kaniya. Iba ang nababasa niya, kasiyahan. Kasiyahan na hindi niya kayang pantayan.May pagkalito, at takot sa kislap sa mata nito pero mas nangibabaw ang kasiyahan sa balitang buntis siya. Taliwas ang reaksyon