[Nakaraan]----------Palinga-linga si Trinity, hindi mahagilap ng kaniyang mata si Henrik. Matapos niya itong hayaan na umiyak sa bleacher, iniwan siya nito at nung humabol siya papalabas, nakasakay na ito ng taxi.Hindi na siya nakasunod kay Henrik dahil nawala na ito ng tuluyan at gusto niyang mainis kung bakit hinayaan niyang mawala sa mata niya ang lalaki. Wala siyang magawa kundi ang bumalik sa mansyon ng Williamson. Inisip niya kung saan niya hahagilapin ang lalaki.Mabuti na lang at may concern siyang pinsan na ngayon ay nandito sa isang sikat at pribadong bar nagtatrabaho. Dahil alam nitong matindi ang tama niya sa lalaki, sinabihan siya nito na ando'n si Henrik. Kaya wala siyang sinayang na oras, agad siyang pumunta sa bar na sinasabi ng kaniyang pinsan. Nagsuot siya ng red wine low cut dress na labas ang tiyan at cleavage. Tamang classy at sexy lang para sa tulad niyang Canadian at may light brown na mata.Muntikan pa siyang hindi pinapasok dahil napagkamalan siyang under
“Who are you?!”Naalimpungatan si Trinity nang marinig ang boses na iyon galing kay Henrik. Hubot-hubad silang dalawa sa ilalim ng comforter na tumatabing sa kanilang katawan. Mabilis itong umalis sa kaniyang tabi at nag-ikot ng tingin.“The hell am I?! Fuck!” Napamura ito lalo nung sulyapan nito ang suot na wristwatch. “Practice! Shit!” Nagmadali itong magsuot ng damit at pantalon. Ne hindi siya nito nagawang sulyapan para makita ang kaniyang mukha. “I'm fucking late! I'm fucking late.” Tinakbo nito ang pintuan.“Henrik wait!” Nagmadaling hinabol niya ito. Wala siyang pakialam sa kaniyang kahubaran. Masakit ang kaniyang magkabilang hita lalo na sa pagkababae niyang kinuha nito kagabi.Nang maabutan niya ang lalaki, mahigpit niya itong niyakap sa likuran. Natigilan naman ito at matagal bago nakaimik. Pilit nitong pinoproseso ang nangyari sa pagitan nila kahit halata naman na may nangyari sa kanila kagabi. Humarap ito sa kaniya at bahagya itong nagulat nang makita ang buong mukha niya.
Nanghihinang napasandal si Trinity sa upuan ng kaniyang maliit na opisina sa Trinia's Hideout. Ang lakas pa rin ng tibok ng kaniyang puso. Kung hindi siya nakainom agad ng maraming tubig, baka naa nahimatay na siya.Isabay pa ang kaniyang ulo ngayon na parang pinukpok na naman sa sobrang sakit. Kulang na lang ay ibangga niya ito sa pader para lang mawala. Masakit na nga ang kaniyang puso, pati ba naman ang kaniyang ulo ay nakikisabay rin?Napatingin siya sa kaniyang cellphone nang tumunog ito. Text galing kay Henrik. Nagtatanong ito kung ano ang problema.Pinatay niya ang kaniyang cellphone at napatingin sa kesame. Para naman sirang plaka na naglalaro sa kaniyang utak ang masarap na pinagsaluhan nilang dalawa kagabi. Kung pagkain si Henrik, hindi siya kailanman magsasawa rito.Kapagkuwan ay nagpasya siyang lumabas. Hindi makakatulong sa kaniya ang magmukmok at magtago sa opisina niya. Pero bago iyon, kinuha niya sa kaniyang bag ang isang botelya ng gamot. Kumuha siya roon ng isang pir
"Are you sure? You sounds like you're following me here.""Really?" Lumarawan naman ang amusement sa mata nito nang tingnan siya.Mas lalong lumalim ang kunot ng kaniyang noo. So, tama siya na sinusundan siya nito dahil sa klase ng ngiti nito na parang bata na nahuli sa kasalanan nagawa."Okay-okay, I admit it. I followed you here. Is that a crime?"Inirapan niya ang lalaki. Hindi sila magka-close kaya bakit siya sinusundan nito? Stalker ba ito? Kaagad niya itong tinalikuran at nagpunta sa kabilang hallway.Kaya siya nagpunta rito ay para mag-relax ang kaniyang utak at puso, hindi para dagdagan ng sama ng loob. Naiinis lang siya sa pagmumukha ni Favio. Kahawig na kahawig ito kay Henrik at mas lalo lang sumakit ang kaniyang puso."Alone? Need companion? I can tour you here."Nqpairap lang siya sa hangin. Nakatadhana ba silang magkita ng lalaking ito ngayon araw? Dahil kung oo, pwede paki-undo? Mag-stay na lang siya buong araw sa kaniyang restaurant."From your eyes, I can see pain and
Napasulyap si Trinity sa wallclock. 6:30 at ready na siya para sa dinner date nila ni Henrik. Mag-taxi na lang siya mamaya pag-uwi. Tinatamad siyang magmaneho ng kaniyang sasakyan papunta sa lokasyon kung saan sila kakain dalawa.Suot niya ay isang sexy black plunging neckline dress. Silk ang tela niyon kaya hulma na hulma ang kaniyang katawan. Tamang make up lang din ang kaniyang nilagay at hinayaan niyang naka-messy bun ang buhok.Aalis siya exactly 7 p.m, ayaw niyang magmukhang hinahabol si Henrik kahit 'yon naman talaga ang totoo. Kahit sa sarili niya, may respito pa rin siya. Iyon na lang yata ang natitira dahil kung pagmamahal ang usapan, naibigay niya na lahat sa lalaki.Napangiti siya nang tumungtong ang oras sa alas-syete. Kaagad niyang kinuha ang purse at lumabas ng kaniyang apartment.Andoon na rin sa labas naghihintay ang kaniyang binook na sasakyan. She's ready!Pagpasok pa lang niya sa nasabing restaurant, napalingon lahat ng mga taong nandoon. Mapababae man o lalaki. La
Hindi alam ni Trinity kung paano natapos ang gabing iyon na parang okay lang sa kaniya. Nagawa pa niyang sumabay at tumawa sa mga pabirong banat ni Favio. Pasimpleng hinampas-hampas pa niya ang balikat nito sa paraan hindi siya apektado sa presinsya ni Serenity at Henrik.Bakit ba siya masasaktan? Special friend lang naman siya, eh. Wala siyang karapatan masaktan in the first place dahil siya itong fiancee ngayon ni Henrik kung tinanggap niya ang proposal ng kaniyang Ama.Bullshit! Gusto niyang sumigaw sa galit pero may magagawa ba ang kaniyang galit kapag ginawa niya iyon? O, pwede niya ba lapitan si Serenity o ang kaniyang Ama na pumapayag na siya?Hindi. Hindi niya gagawin iyon. May respito siyang natitira sa kaniyang sarili kahit sobrabg laki ng kaniyang pagsisisi.Dapat pala, nakinig muna siya. Tiningnan niya muna kung sino ang lalaki na ibig sabihin ng kaniyang Ama.Kung sabagay, hindi niya hawak ang kaniyang buhay. Kahit magiging kaniya si Henrik, hindi niya alam kung magtataga
"That's how I see it, dude. Trie is madly in love with you. Can't you see the angst in her eyes as she speaks? "Hindi kumibo si Henrik. Sinabi na sa kaniya ito noon ni Trinity na mahal siya nito pero hindi niya binigyan ng pansin. Iisa lang ang nasa puso niya, si Lianne. Ang hirap kalimutan ng babae kahit anong pilit niya, hindi niya basta-basta naalis sa kaniyang sistema ito."I'm talking to you, hey!" Binato siya ni Favio ng tubig.Katatapos lang ng practice nila sa araw na iyon at tipong dumaan ang pinsan niyang si Favio para manood saglit."I prefer not to speak.""Why not? Trie is head over heels in love with you, and you can't see it?""I already knew it, but let's not talk about her; after all, my heart beats for someone I can't have, and it fuck me like hell.""Fuck you like hell?" Natawa naman si Favio. "And yet you allow yourself to get married with her sister?""I don't worry about marriage; I can divorce her after a year. That's how business works. It was a favor requeste
Ang nag-alalang mukha ni Favio ang namulatan ni Trinity nang magising siya. Kaagad niyang tiningnan ang kaniyang kamay para lang mapangiwi sa nakitang may nakasaksak na IV fluid doon."Great! Now you awake."Hindi niya pinansin si Favio. Nakatutok ang kaniyang atensyon sa IV fluid. Gusto niya itong tanggalin pero nanginginig ang kaniyang kaliwang kamay. Hindi niya kayang tanggalin."Don't think about it, Trinity; you need to rest.""I'd like to rest at home.""Don't overdo it.""I'm fucking serious here! I'll rest at home, so please go get the Doctor for me, or I'll damn pull this damn thing." Tinutukoy niya ay ang dextrose sa kaniyang kamay. Tinanggal din niya ang oxygen na nakakabit sa kaniyang ilong. Mas lalo lang siyang kinain ng kaniyang anxiety sa isipin nandito siya sa loob ng Hospital na ito."Such a noisy." naiiling na anas nito pero sinunod ang kaniyang gustong mangyari. Lumabas ito at ilang minuto lang ay may pumasok na Doctor, kasunod ng Doctor si Favio.Nakapamulsa si Fav
“Ano? Okay na ba kayong dalawa? Mabuti naman at makakatulog na ako ng mahimbing nito. Hindi na ako susundutin ng konsensya ko.” nakahingang saad ni Magnar. Nakaharap sa mga ito ang phone niya at naka-live pa rin ang mga ito gamit sa Facebook niyang kagagawa lang kanina. Gamit niya ang pangalang 'Magnesiumʼ. “Mga ka-viewers, 'yan pala ang dalawang lovebirds. Nagkasakitan muna bago nagbalikan. Kita niyo ang dalawang 'yan? Parang mga tanga lang. Ayawan bago balikan. Kaya ayuko magmahal kasi ganiyan mangyayari sa'kin—— awts! Tangina mo nambato pa!” inis na lumayo siya sa mga ito. Vlogger siya ngayon. “Kilala niyo ang lalaking 'yan? Kaibigan ko 'yan na pinagselusan ako. Hahah. Bobo amputa! Anyways, maganda kasi ang Mariebabes pancakes honey loves so sweet niya kaya ganiyan siya kabaliw.”“Umalis ka nga rito!” asik sa kaniya ni Gallagher.“Masaya ka lang, eh. Taena mo ito na, aalis na!” mabilis niyang saad nang akmang batuhin siya nito ng prutas.Lumayo siya sa mga ito at nagtungo sa sala.
Sabay silang nagtawanan dalawa ng babaeng mahal niya at para mas lalong mapapasana all ang kaibigan, walang sabing tinawid niya ang pagitan ng labi nila ni Marie. Kung alam lang pala niya na sa ganitong paraan siya papatawarin ng dalaga, nag-live na siya sa facebook at nagkunwaring tumalon mula sa roof top ng building noon."Don't be mad at me Gal, Marie. Ang totoo niyan, buong mundo ang nakapanood sa inyo ngayon.""The hell?!""Ano!""Isang buong gabi lang ito." Humalakhak ito. "I'll delete it by morning, swear." Nagtaas ito ng kamayna parang nangangako.Hindi na sila umimik dalawa. Muli niyang hinarap ang dalaga at tinawid ulit ang pagitan ng kanilang labi at mariin itong hinalikan. Parang may fireworks ang kaniyang puso nang tugunin nito ang halik na binigay niya at mas marubdob na paraan. Halik na kay tagal nilang tinitimpi ang isa't isa at wala silang pakialam kung nasa live video sila ni Magnar. Maiinggit ito.Natigil lang sila nang tumunog ang kaniyan tiyan. Natawa siya nang du
Isang malakas na suntok ang tumama sa mukha ni Gallagher nang maiahon siya ni Magnar sa ilalim ng tubig. Galit itong nagsisigaw sa mukha niya habang sinuntok ulit ang kaniyang mukha at niyugyog ang kaniyang balikat."Stupid! Are you trying to kill yourself?! Gago ka na ba talaga, ha, Gal? Tangina mo! Tangina mo talaga!"Nagmulat siya ng mata at nakita niya si Magnar na galit na galit. Nakaupo na ito sa kaniyang tabi at basang-basa. Dahan-dahan siyang bumangon at napahawak sa kaniyang panga. Ngayon siya ulit nakatikim ng suntok mula sa kaibigan."Masakit," usal niya.Napasinghot naman ito at binatukan siya. "Tangina mo Gallagher!""Nasaan ang pinapakuha ko sa'yong beer?""Wala ka ng stock ng beer sa ref mo. May magdadala rito maya-maya lang at darating."Nagkibit siya ng balikat at pinunasan ang gilid ng labi. Nalasahan niya ang kaniyang sariling dugo na nagmula roon. Sa suntok marahil na binigay sa kaniya ni Magnar."Ano ba ang nasa isip mo?""I just wanna rest. Kahit isang gabi lang.
Limang buwan nagdaan. Walang nagbago sa pakikitungo sa kaniya ni Marie. Mas lalo itong naging malamig sa kaniya nung lumipat na ang mga ito sa Manila at sunod pa rin siya nang sunod. Nagmukha siyang aso sa kakasunod sa dalaga. Pinayuhan na rin siya ni YX pero hindi siya nakinig.Binigyan siya nito ng bakasyon at pinakiusapan ayusin niya ang kaniyang sarili pero mahirap yata gawin ang sinabi nito. Mabilis lang sabihin pero sa bawat gabing nagdaan, dahan-dahan siyang tinutupok ng sarili niyang kalungkutan.Tulad ngayon, nasa sariling penthouse siya sa Manila at mag-isang umiinom habang nakatingin sa kalawakan sa gabing iyon. Pang-ilang bote niya na ito ng beer at malakas-lakas na ang tama niya.Natatawa siya habang paulit-ulit na lumilitaw sa isipan niya ang magandang mukha ni Marie. Natatawa siya pero ang sakit na kaniyang naramdaman ay hindi kayang pawiin sa ilang bote ng beer na kaniyang ininom."Marie!!!" malakas siyang napasigaw. Nasa terasa siya at walang makakarinig kahit magwala
Ang lawak ng ngiti ni Gallagher nang maihanda niya ang adobo at dalawa pang niluto. Mabango pero ingat si Magnar, dahil may nilagay siyang pagsisihan nito ng buong buhay. Nagpipigil siyang humalakhak. Umarte siyang kalmado nang umakyat siya sa hagdanan. Susunduin niya lang ang kaibigan at ihatid ito sa kamatayan.Sinadya niya munang daanan ang silid ni Marie at nakita niyang nando'n pa rin ang pagkain sa labas kung saan niya iniwan. Napabuntunghinga siya. inuna niyang kunin ito at bumaba papuntang kusina. Naawa siya sa lutong pagkain niyang hindi man lang nagawang tikman.Nilagay niya sa hugasan ang tray nang magsalita na sa likuran niya si Magnar. Kasunod nito si Marie at mukhang giinawa nitong proteksyon ang babae laban sa kaniya. Ngumisi siya sa isip. Gano'n nga, hangga't nasa paligid ang dalaga hindi niya ito dadapuan ng daliri."Luto na ba Gal?"Huminga muna siya ng sama ng loob bago tumango. "Yeah.""Good! Kasi gutom na ako.""Kumain ka na bago ko ihampas lahat 'yan sa'yo."Ning
Mabilis pa sa kidlat ang naging pagtakbo ni Gallagher sa bintana ng sala para totoong silipin kung nandito nga ba ang walang hiyang kaibigan niya. napamura siya ng malakas nang makita itong nakangiti, umakyat sa bakod at nagwagayway ng puting bandila. May suot itong puting damit na may nakatatak na pangalan niya at peace sign. Nagdilim ang kaniyang mukha. May gana pa talagang umarteng kaibigan sila ngayon. Kung alam lang ni Magnar na nung nakaraan araw pa siya gigil na gigil na pilipitin ang leeg nito hanggang sa mangisay ng tuluyan at layuan ang babaeng mahal niya!"Tanginang gagong 'to! Nagpakita pa talaga—" Hindi niya natuloy ang iba pa na sasabihin nang marinig niya ang mga yapak na nagmula sa hagdanan.Paglingon ni Gallagher, ang walang emosyong mukha ni Marie ang kaniyang nakita. Deri-deritso itong nagtungo sa pintuan na hindi siya nakikita o sadyang ayaw lang siyang tingnan.Gusto niyang harangan ang pintuan para huwag itong lumabas at baka makita nito si Magnar pero hindi niya
Blangko ang mukha ni Marie nang tingnan siya nito at tanggap ni Gheron iyon. Siya ang gumawa ng bagay na ikakamuhi sa kaniya ng dalaga kaya hindi siya pwedeng magreklamo kung pahihirapan siya nito. Babalik siya sa una kung saan at kung paano siya nito kinausap pero mahihirapan siya ngayon."Fidel...""Oh?" mabilis na lumapit si Fidel kay Marie nang tawagin ito ng dalaga. Kakapasok lang nito sa pintuan at may dalang mga prutas na pinamili."Paalisin mo ang taong 'yan." Tumingin ito sa kaniyang gawi at tinuro siya."Marie..." Napatingin sa kaniya si Fidel."Ang pagkakaalam ko, ikaw lang ang tunay kong kapatid. Kung gano'n, anong ginagawa ng taong 'yan dito? Paalisin mo," muling sambit ng dalaga at blangkong tumingin sa kesame."Gheron?"Ngumiti siya sa lalaki. "Yeah, I understand. Sige, alis muna ako." Sandali siyang sumulyap sa dalaga at lihim na nabuntunghinga kahit ang totoo ayaw na ayaw niyang umalis.Mabigat ang balikat nang lumabas siya at nagpasyang sa loob ng kotse na lamang siy
"Putangina ka! Paano ka nakarating d'yan sa probinsya ni Marie?"Tiningnan lang ng masama ni Gheron si Magnar. Akala nito hindi siya babawi sa ginawa nito? Maghintay lang ito."Kung hindi ka panay sulpot at pangingialam sa buhay pag-ibig ko, Magnar, hindi ako magkakaganito!" napakuyom ang kaniyang kamao. Nag-uusap sila sa pamamagitan ng hologram watch niya."Bakit ako?"Nag-dirty sign siya sa lalaki. Hindi sila kaibigan ngayon. Magkaaway sila ng lalaki at tama na ang tatlong araw na parusa nito sa kaniya. Pinagbibigyan lang niya ang ginawa nito para sa kasalanan ginawa niya kay Marie. Pero nangangako siyang babawi. Babawi siya para kay Marie."Huwag mong ipakita sa'kin ang mukha mo Magnar kapag nagmahal ka rin! Dahil gagawin ko rin miserable ang buhay mo. Hayop ka! Alam mong ikaw ang pinagseselusan ko, panay ka pa rin lapit sa babaeng gustong-gusto ko. Hindi ka talaga totoong kaibigan!"Isang malakas na tawa naman ang ginawa nito na parang hindi siya nito binugbog at kinulong ng tatlo
Mabilis pa sa kidlat ang paglapit sa kaniya ng lalaking tinakasan niya sa Japan. Ayaw niyang makita ang mukha nito kaya anong ginagawa nito sa harapan niya? mabilis niyang iniwas ang sarili sa lalaki. Wala siyang pakialam sa walang ampat na paglabasan ng mga dugo sa kaniyang noo."Tangina! Anong ginawa niyo kay Marie?" boses iyon ni Fidel pero nanlalabo ang kaniyang mata dahil na rin siguro sa luha kaya hindi niya makita ito.Pilit siyang tinulungan ni Gheron pero pinapaalis niya ang kamay nito. Kahit ang paghawak lang sa kaniya ay hindi niya ito pahihintulutan."Marie...""Umalis ka na Gheron! Bakit ka pa nandito?!" Tinulak niya ang lalaki pero hindi ito natinag. "Bumalik ka na sa kung saan impyerno ka galing!" Binangga niya ito para padaanin lang siya at hindi naman siya nabigo, binigyan siya nito ng daan.Ang puso niya, tuluyang nawala. Nagkawasak-wasak. Hindi lang ang lalaki ang nanakit sa kaniya, pati na rin ang inakala niyang pamilya. Pamilya pero wala siyang halaga.Mabilis siy