Chapter 4

Hindi mapakali si Cryzel sa pag-aayos sa sarili. Naeexcite siya na kinakabahan para sa date nilang dalawa ni Zac. Hindi niya mawari kung ano itong sumisibol na damdamin na lumulukob sa kaniyang pagkatao. Mukhang nagugustuhan na niya ang binata. Huminga ng malalim at kinalma ang sarili.

Sunod-sunod na busina ang kaniyang narinig na nagmula sa labas ng bahay. Dahil sa ang bintana ng kaniyang kwarto ay nakaharap sa gate, dumungaw siya roon at nakita ang itim nitong ducati. Hindi niya maiwasang humanga sa taglay nitong kakisigan at kagwapuhan lalo at nakasuot ito ng jacket at maong pants na hapit na hapit tsaka tenernuhan ng rubber shoes.

Nagkasya nalang sila kanina sa palitan ng mensahe dahil baka magalit ang kaniyang ina kapag nagtelebabad na naman siya. Gusto nito na sunduin siya sa pamamagitan ng sports car pero nagpumilit siya na kung maaari ay magmotor nalang sila.

Pumayag ito basta aangkas siya sa Ducati nito dahil ayaw nito na bumiyahe siya. Hindi nga niya maiwasang kiligin kanina. Kinuha niya ang bag sa kama at akmang lalabas na ng kwarto ng bumukas ang pinto ng silid. Pumasok si Honeyzel na may malapad na ngiti sa mga labi. Nilapitan siya nito at siniko.

"Ikaw ah! Hindi ka man lang nagsasabi sakin na may gwapong lalaki na nanliligaw sayo at mukhang mayaman pa." anito na may ngisi sa labi. Pinanlakihan niya ito ng mga mata.

"Hindi ko siya manliligaw, kaibigan ko lang siya." aniya. Hindi ang kagaya niya ang magugustuhan ni Zac.

"Wew?! Kaibigan ng ba o kai-bigan?" pang-aasar nito sa kaniyha. Ipinaikot niya ang mga mata at nilampasan ito.

"Magpapaalam lang ako kay inay." aniya.

"Kausap na ni kaibigan si inay at mukhang ipinaalam ka na niya." ani Honeyzel.

Hindi nalang pinansin ni Cryzel ang pang-aasar nito sa kaniya. Lumabas na siya ng kwarto at bumaba ng hagdan. Naabutan niya si Ricaella at Zac na nag-uusap. Bumaling sa kaniya si Zac tsaka pinasadahan siya ng may paghangang tingin mula ulo hanggang paa. Namula siya sa ginawa nito. Tumayo na si Ricaella ganun din si Zac.

"Ikaw na ang bahala sa anak ko, Zac. Nice to meet you." ani Ricaella at nilapitan siya tsaka binulungan.

"Maging mabait ka sa kaniya ah! Mayaman yan, tiyak na ihahahon niya tayo sa hirap! Umayos ka, Cryzel!" ani Ricaella.

Nakaramdam ng kaonting takot si Cryzel sa kung paano magsalita sa kaniya si Ricaella. Pakiramdam niya benebenta na siya nito.

"Opo, nay."

Hindi maiwasang mapakunot-noo ni Zac habang nakatingin sa mag-ina. Nakita niya ang bahagyang pagkatakot sa mukha ni Cryzel habang may ibinubong si Ricaella rito.

Pakiramdan niya hindi maganda ang relasyon ng mag-ina base sa ikinikilos ng mga ito. Tatanungin nalang niya mamaya si Cryzel. Ngumiti siya ng naglakad na palapit sa kaniya si Cryzel.

"Tara na?" tanong nito pero mababanaag sa boses ang lungkot.

Nang nasa labas na sila, sinuotan niya si Cryzel ng helmet at tinulungan ilagay iyon. Pagkatapos, ay siya naman ang naglagay ng helmet para sa sarili niya. Tinulungan niyang makasakay si Cryzel.

"Yumakap ka sakin." aniya at agad naman itong tumalima.

Ipinalibot nito ang mga kamay sa kaniyang beywang. Hindi maiwasang mapangiti si Zac, kaysarap sa pakiramdan na yakap siya nito. Para siya nitong

idinuduyan sa alapaap. Huminto siya sa may lugar na iilan lamang ang bahay.

"Bakit ka huminto?" tanong ni Cryzel sa kaniya habang inaalalayan niyang bumaba. Nang tuluyan na siyang makababa, humarap siya sa dalaga. Huminga siya ng malalim.

"May gusto lang akong itanong. Ayaw ko naman na tanungin kita sa Restaurant na pupuntahan natin at baka mawalan ka ng gana."aniya habang titig na titig sa magandang mukha nito na naaanina niya mula sa poste ng ilaw di-kalayuan. Nagbaba ng tingin si Cryzel dahil hindi nito kayang salubungin ang mga titig niya.

"Ano ba ang itatanong mo?" anito habang nakayuko.

"Look at me, baby." utos niya rito. Kaagad naman na nag-angat ng tingin ito sa kaniya.

"May hidwaan ba kayo ng iyong ina?" tanong niya rito. Napakagat-labi ito at tumango.

"Oo, pinipilit ko naman na intindihin si inay pero tao lamang ako, may hangganan ang aking pasenasiya. Sa katunayan, lagi niya akong pinjag-iinitan dahil sa malaki na ang bill ni itay sa hospital. May ipon ako pero hindi ganun kalaki ang aking ipon para ipambayad sa hospital bills. Hindi---

"Don't mind it. Ako na ang bahala, babayaran ko ang bill na iyong itay." Nanlalaki ang mga mata ni Cryzel sa sinabi niya.

"Talaga?!" bulalas ni Cryzel na hindi pa rin makapaniwala sa narinig. Hinaplos niya ang pisngi nito at inilapat sa labi ni Cryzel ang hinlalaki niya. Napapikit si Zac ng maramdaman kung gaano kalambot ang labi nito.

"Oo, Cryzel. Gusto mo bang makalayo sa ina mo?" tanong niya. Biglang lumambot ang mukha ni Cryzel at unti-unting dumaloy ang luha sa mga mata.

"Sa totoo lang, gusto kong manatili sa poder nila dahil ganun ko sila kamahal pero pagod na pagod na ako, Zac. Gusto ko muna ipahinga ang sarili ko sa mga pagalit nila sakin. Gusto ko ng katiwasayan ng damdamin at isip. Ngunit hindi ko alam kung saan at paano." anito at itinakip ang mga kamay sa mata at impit na umiyak.

Kinabi ni Zac si Cryzel at niyakap ng mahigpit habang hinahagod ang kaniyang likod para kahit papaano ay maibsan ang sakit na nararamdaman nito. Nasasaktan siya sa nakikita. Sana maaga niyang nakilala si Cryzel edi sana naisalba na niya ito noon pa.

"Marry me, Cryzel. Yun lang tanging paraan para makawala ka sakit na nararamdaman mo." aniya at hinalikan ang ulo nito.

Umalis sa pagkakayakap si Cryzel dahil sa gulat at tinitigan siya nito na kababakasan ng pagkalito angf bakas ng mukha.

"Tama ba ang narinig ko? You offering me marriage?" nagtatakang tanong nito kay Zac. Tumango si Zac.

"Seryuso ako. Gusto kita Cryzel, unang pagkikita pa lang natin nabighani mo na ako sa angkin mong kagandahan at kabutihan." aniya. Umiling-iling si Cryzel.

"Pero hindi yun sapat na basehan para magpakasal tayo, Zac. Oo, aaminin ko gusto rin kita pero hindi biro ang kasal na inaalok mo. Ayaw kong itali mo ang sarili mo sakin dahil lang sa gustyo mo akong maisalba kay inay."

Hindi niya maiwasang masaktan sa sinabing iyon ni Cryzel pero wala naman siyang magagawa kung ganun ang tingin nito sa kung bakit niya ito niyaya ng kasal. Pinuno niya ng hangin ang kaniyang dibdib. Siguro kailangan niyang sabihin ang isang dahilan para hindi na ito tumanggi.

"Gusto akong ipakasal ni dad sa babaeng hindi ko gusto. Kinakapatid ko siya. Nag-iisang anak siya ng ninang Carmina ko. Kapag wala pa ako naiharap kay dad na babae sa loob ng dalawang linggo. Mapipilitan siyang ipakasal sa kaniya Cryzel at ayaw kong mangyari iyon sa akin." hinawakan niya ang dalawang kamay nito at pinakatitigan. "Parehas natin kailangan ito. Kailangan mong makasal sakin para mnakalaya ka na." aniya na kinakabahan habang hinihintay ang sagot nito. Tumango si Cryzel na ikinapanatag ng loob niya. Yes! Tsaka nalang niya iisipin kung paano niya mapapaibig ito.

"Tatanawin kong utang na loob ito sa iyo Cryzel—

"No, ako ang may utang na loob sa iyo. Salamat sa pagligtas sakin." aniya at niyakap siya. Ilang sandali din silang nagyakapan hanggang sa ito ang kusang kumalas.

"Tara na?" yaya nito sa kaniya. Tumango siya.

"Sige." aniya na nakangiti.