Home / Romance / The Missing Piece / Chapter Eight

Share

Chapter Eight

Author: Serene Hope
last update Huling Na-update: 2024-12-07 14:14:27

ALAS SIETE pa lang ng umaga ay naghihintay na si Michaela sa labas ng gate nang tinutuluyang staff house sa pagdating ng among binata. Madalas kasi, kahit wala pang alas siete ay naroon na ito sa labas at naghihintay sa kanya, kaya naman inagahan niya ngayon para makabawi sa nangyari sa no’ng nagdaang gabi.

Alam niyang masama ang loob nito o di kaya’y badtrip iyon dahil sa mga pinagsasabi niya rito. Tumingin siya sa suot na relong pambisig, mag a-alas siete y media na ngunit wala pa rin ito. Dinamdam siguro nito masyado ang sinabi niya kaya ayaw na siyang isabay sa pagpasok.

Wala siyang nagawa kundi ang sumakay ng tricycle, dahil kung maglalakad pa siya ay tiyak na mahuhuli siya sa pagpasok. Pagdating niya sa restaurant ay nagulat siya dahil nakita niya sa parking area ang sasakyan nito. Ibig sabihin ay nauna na ito at hindi na nga siya naisipang isabay.

Pagpasok niya sa restaurant ay masamang tingin ang sumalubong sa kanya galing sa kanilang manager na si Ms. Glydel.

"Pinapatawag ka
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Kaugnay na kabanata

  • The Missing Piece   Chapter Nine

    HABANG nasa biyahe ay hindi mapigilang kausapin ni Jacob ang dalaga. Kanina niya pa napapansin na parang may malalim itong iniisip.“Ela, kanina ka pa tahimik diyan, okay ka lang ba?”“Okay lang ako, Jacob. May iniisip lang ako,” sagot nito na nasa labas ng bintana nakatingin.“Huwag ka ng magkaila, hindi makapag sisinungaling ang mga mata at reaksyon mo. Pwede mong i-share sa ‘kin, para ano pa ‘t naging magkaibigan tayo. Malay mo, baka may maitulong ako.”Ibinaling nito ang paningin sa direksyon niya at tiningnan siya nang tuwid sa mga mata.“Problema? Oo, tama ka. At marami ako niyan. Sa sobrang dami nila, hindi ko na alam kung paano sila pagkakasyahin sa isip ko. Nilalaro ko na lang sila sa utak ko para hindi nila magulo ang buhay ko,” sagot nito at mapaklang tumawa.“So, may problema ka nga. Malay mo, magawan natin ng paraan at solusyon.”“Hindi ko alam kung may paraan pa ba na matapos at kung may solusyon pa ba para matahimik na ang buhay at isipan ko. Alam mo, ang gusto ko lang

    Huling Na-update : 2024-12-07
  • The Missing Piece   Chapter Ten

    NARAMDAMAN siguro ng binata na hindi siya komportable sa naging tanong ng matandang babae kaya sumagot na ito. Saglit din kasi itong natigilan, siguro dahil hindi nito inaasahan na magtatanong nang gano’n ang matanda.“Ah, nanay Minerva, si Michaela, empleyado ko sa restaurant. Isinama ko po siya rito para tumulong na mag-ayos dito sa mansyon. Mabilis kasi siyang kumilos, responsable rin siyang empleyado kaya napagdesisyunan kong isama siya rito. And Ela, siya si nanay Minerva, ang mayordoma rito at nagpalaki sa ‘kin.”Sa tingin niya ay nasa sixty to sixty-five na ang edad nito kung pagbabasehan ang hitsura. Nakuha niya pang pagmasdan ito sa kabila nang tensyong nararamdaman niya. Wala man siyang ideya kung anuman ang magiging reaksyon nito pero mas minabuti niyang magbigay galang.“Mano po, nanay Minerva. Ikinagagalak ko po kayong makilala, kayo pong lahat na nandito,” magalang niyang bati sabay kuha sa kamay nito at dinala sa kanyang noo.Tumingin din siya sa direksyon ng mga maids

    Huling Na-update : 2024-12-08
  • The Missing Piece   Chapter Eleven

    SAGLIT siyang napatulala habang ngunguya bago ipinagpatuloy ang pagtatanong sa binata.“May kompanya ka sa maynila? Paano mo pa na ha-handle lahat ng ‘yon?Wala siyang ideya na bukod sa private resorts at fine dining restaurant na nabanggit nito noong interview niya ay may iba pa pala itong negosyong pinagkakaabalahan.“Yes, ang Perkins Autocar. May mga tao naman akong pinagkakatiwalaan kaya Madali lang para sa ‘kin.”“Ngayon alam ko na kung saan nanggaling ang sasakyan mo at sasakyan ng mga bodyguards mo. Grabe! Hindi ko ma-imagine na ang boss ko pala na sinasagot-sagot ko palagi at kasama ko pa ngayon ay isa sa pinaka-mayamang tao rito sa pilipinas. Parang nahiya tuloy akong sumama-sama sa ‘yo. Napakataas mo palang tao. Pero sorry ha, kasi, hindi ko alam na may dahilan naman pala talaga kaya hindi mo ako nadaanan kanina,” sinsero niyang saad.“May mga ganoon talagang pagkakataon na nahihirapan tayong unawain at timbangin ang mga bagay na nakikita natin kahit hindi pa natin lubos na

    Huling Na-update : 2024-12-08
  • The Missing Piece   Chapter Twelve

    WALANG kalam-alam si Jacob na habang abala siya sa pagmamasid sa dalaga ay may isang tao ring kanina pa sa kanya nakatingin.“May gusto sa kanya, ano?” tudyo sa kanya ni nanay Minerva.Hindi niya namalayan na nasa tabi niya na pala ito. Hindi man lang niya naramdaman ang paglapit nito, ibig sabihin lang ay naka focus ang buong atensyon niya sa dalaga.“Paano niyo naman po nasabi, Nay?” kunwari’ y maang-maangan pa siya.“Hijo, sa edad kong ‘to, kabisado ko na ang bawat kilos nang isang taong may nais ipahayag na damdamin sa kanyang natitipuhan. Pilit mo man itong itago, pero hindi makapag sisinungaling ang mga mata mo kung paano mo tingnan si Michaela.”Hindi siya agad nakapagsalita. Tumpak na tumpak kasi ang sinabi nito at natamaan siya roon.“Alam na ba niya?” muling tanong nito.“Hindi pa po, Nay. Siguro hindi muna sa ngayon, baka mabigla siya at iwasan pa ako. Eh, baka mas lalo lang maging kumplikado. Sa tingin ko kasi, nag e-explore pa siya sa buhay niya kasi bata pa siya. At sa n

    Huling Na-update : 2024-12-09
  • The Missing Piece   Chapter Thirteen

    MALAPIT ng dumilim nang mapagpasyahang lumabas ng kanyang silid si Jacob. Kinailangan niyang pahupain ang hiyang nararamdaman sa dalaga dahil sa kagagawan nang kanyang mga maids at ni nanay Minerva.Ngayon ay kaya na siguro niyang harapin ang dalaga. Sana lang ay huwag umandar ang pagiging madaldal nito, baka kasi hindi na naman siya tantanan ng katatanong kung bakit ganoon ang naging reaksyon niya.Hindi niya alam kung kailan pa siya nagkaroon ng hiya at katorpehan sa babae. Eh, sanay naman siyang hinahabol ng mga kababaihan. Nagkaroon na rin naman siya ng ibang karelasyon na siya mismo ang kusang nakikipagka-break. Naninibago siya sa sarili. Ano bang mayroon ang babaeng ito at ganito na lang kung guluhin ang buong sistema niya.Naabutan niya ang dalaga na nakaupo at nakapangalumbaba sa sofa, yakap nito ang shoulder bag na nakasukbit sa balikat nito na tanging dala nito kanina.“Ela! Kanina ka pa ba diyan?”“Hindi naman, mga five minutes pa lang siguro. Naglibot kasi kami nang mga ka

    Huling Na-update : 2024-12-09
  • The Missing Piece   Chapter Fourteen

    TAMA nga ang sinabi ni nanay Minerva. Nang magkatipon-tipon na ang lahat ng katulong sa loob ay daig pa ang sabungan sa ingay ng mga ito. Para itong mga batang naghahabulan, naghaharutan, nagbabatuhan ng unan at nagkakantahan kahit wala sa tono.Si nanay Minerva naman ay walang ibang nagawa kundi ang pulutin ang mga pinagbabatong unan at kumot ng mga ito.Halos kasi karamihan sa mga ito ay hindi nalalayo sa kanya ang edad, kaya nagkakasundo sa kanilang mga trip. Halos puro lang din ito mga taga probinsiya na lumuwas ng bayan para sumubok na magtrabaho para sa pamilya. Siguro kung may pamilya rin siya, ganoon din ang gagawin niya.Hindi tuloy niya maiwasang makaramdam ng inggit. Buong buhay niya ay hindi man lang niya naranasan ang ganito kasayang buhay. Ni hindi rin siya nagkaroon ng mga kaibigan noong elementary at high school dahil sinisiraan siya nang pinsang si Julia sa lahat ng mga kaklase niya kaya nilalayuan siya.Kaya wala siyang matatawag na kaibigan. Kung hindi pa siya uma

    Huling Na-update : 2024-12-10
  • The Missing Piece   Chapter Fifteen

    NINANAMNAM talaga niya ang hininga ng binata habang nakapikit siya. Pagmulat niya ng mga mata ay nasa gano’n pa rin itong posisyon. Wala itong reaksyon at matiim lang na nakatitig sa kanya.Maya-maya ‘y bigla na lang itong lumayo sa kanya at humalakhak ng malakas. Hawak pa nito ang tiyan.“Ay, ang OA talaga! Tawang-tawa? Anong akala mo sa ‘kin, clown? Pambihira!” medyo may pagkairitang sambit niya.hindi niya alam kung bakit siya nakaramdam ng inis at panghihinayang. Naiinis siya dahil pinagtripan lang pala siya nito at ginawang katatawanan. At panghihinayang dahil buong akala niya ay hahalikan siya nito.“Teka, huh, bakit ba ‘yon pumapasok sa isip ko? Kasalanan mo ‘to, eh!” wala sa sariling sambit niya.Mukhang hindi nito napapansin ang pagkairitang nakapinta sa mukha niya dahil hindi pa ito tapos sa kahahalakhak at halos maluha-luha pa ito.NATIGIL lang sa kanyang paghalakhak si Jacob nang mapansing tumahimik na ang dalaga at hindi na maipinta ang mukha. Nakaramdam tuloy siya ng kon

    Huling Na-update : 2024-12-10
  • The Missing Piece   Chapter Sixteen

    MUKHANG kumalma na ang dalaga dahil ito na mismo ang kumalas sa pagkakayakap niya rito.“So-sorry, ha? Kasi, alam mo naman, wala akong kamag-anak at kaibigan na mapagsasabihan o mapaglalabasan ko ng hinaing. Magaan ang loob ko sa ‘yo kaya siguro nagawa ‘kong ikwento ang masalimuot kong buhay.”“From now on, I will always drop you off and pick you up. Or, if I can’t, my bodyguards are just there. Basta kung may pupuntanahan ka man, kailangan mong magsabi at magpaalam sa ‘kin, okay? My bodyguard is also your bodyguard. Hindi na kita papayagang lumabas o lumakad ng mag-isa. Asahan mong kahit saan ka magpunta, ay may nakasunod sa ‘yong bodyguard.”“Thank you, Jacob. Alam mo bang dahil sa sinabi mong ‘yan, nawala na ang takot ko na araw-araw kong nararamdaman? Ngayon ay mapapanatag na ang kalooban ko. Makakalakad na ako sa labas ng walang iniisip na nakaambang panganib.”Nabigla siya nang ito na mismo ang kusang yumakap sa kanya. Ramdam na ramdam niya ang pagkakadikit ng malambot na katawa

    Huling Na-update : 2024-12-11

Pinakabagong kabanata

  • The Missing Piece   Chapter One hundred-ninety

    TAKANG-TAKA si Jacob kung bakit ganoon ang inaasal ni Michaela. Parang may nagbago rito dahil hindi naman iyon ganoon dati.“Claire, kailan pa siya naging ganiyan?” tanong niya sa kaibigan nito na hanggang ngayon ay naroroon pa rin sila sa kusina.“Siguro po, mga one-week na po, Sir. Kahit nga po ako ay nagtataka na rin sa mga ikinikilos niya. Hindi naman siya dating ganyan, eh. Halos araw-araw palagi nga siyang excited gumising para maglakad-lakad kami sa tabing-dagat. At saka dati, ayaw niya ng may natitirang pagkain kasi nasasayangan siya. Pero ngayon nag-iba na siya, eh. Kahit nga ang dating biruan namin kapag ginagawa ko sa kanya ngayon, galit na galit na siya at bigla na lang hindi iimik. Minsan naman, bigla na lang mag wa-walk out at saka iiyak sa kwarto ng mag-isa. Kaya hindi ko na rin po mahulaan, eh,” mahabang litanya nito.“Sige-sige, salamat. Kakausapin ko na lang siya mamaya,” sagot niya.“Hijo, palagay ko ‘y buntis si Michaela,” wika ni nanay Minerva na bigla na lang pum

  • The Missing Piece   Chapter One hundred-eighty-nine

    NAGTATAKA na si Michaela kung bakit halos isang buwan na ang nakalilipas pero hindi pa rin bumabalik si Jacob sa isla. Miss na miss na niya ito at hindi niya maintindihan ang sarili kung bakit labis-labis ang pagnanais niya na makita ito.Naiinis siya at nagagalit sa tuwing naiisip niya na dapat ay nasa tabi niya ito ngayon. Lalo na ngayong hindi maganda ang kanyang pakiramdam. Madalas siyang mahilo at humihilab din ang kanyang sikmura.Kaninang umaga nga ay sumuka siya ng sumuka sa banyo pero parang wala namang lumalabas. Matamlay din siya at walang ganang kumain. Ang tanging gusto lang niya sa mga sandaling ito ay ang presensiya ni Jacob.“Hoy, Be. Pinapatawag ka ni nanay Minerva, kumain ka na raw kasi hindi ka raw kumain ng maayos kanina,” wika ng kaibigan niya.Kasalukuyan siyang nasa terrace habang nakapangalumbaba, na wari ‘y ang tanawin na lang doon ang nakapagbibigay sigla sa kanya.“Wala nga akong ganang kumain, eh. Ang gusto ko, si Jacob. Kailan ba ulit darating iyong tauhan

  • The Missing Piece   Chapter One hundred-eighty-eight

    “HOY BABAE! Ipaliwanag mo nga sa ‘kin kung bakit ang sungit-sungit mo kagabi? At saka, ang sabi mo, baka matagalan ka lang doon, eh buong gabi kang naroon, eh! Tsk!” bungad agad sa kanya ng kaibigang si Claire pagkapasok niya ng silid.Maaga siyang nagising kaya nagpasya siyang bumalik na sa sariling silid para maligo. Pakiramdam kasi niya ‘y nanlalagkit ang buo niyang katawan dahil pinagpawisan sila kagabi ni Jacob dahil sa nakakapagod at nakakaantok na ginawa nila.“Ano ka ba, wala lang iyong pagtataray ko sa ‘yo kahabi, ‘no? Nainis lang talaga kasi ako kay Jacob dahil sa maling akala ko. Nadamay ka pa tuloy sa inis ko,” paliwanag niya.“Bakit hindi ka na nakabalik dito kagabi? May ginawa kayo, ‘no?” mapang-asar nitong tanong.“Eh ano naman sa ‘yo kung may ginawa kami? Bakit, inggit ka?” pang-aasar din niya rito.“Ako, maiinggit?” turo pa nito sa sarili. “Hindi kaya! Sapat na sa ‘kin sina nanay at tatay, pati na rin si kuya para maging masaya at kontento ako sa buhay.”Bigla siyang

  • The Missing Piece   Chapter One hundred-eighty-seven

    NANG MAKABAWI si Jacob mula sa panghihina dulot ng ginawang pagpapaligaya sa kanya ni Michaela, ay ito naman ang pinahiga niya sa kama. Magmamatigas pa sana ito pero wala rin itong nagawa dahil mas malakas siya rito.“Ang sarap ng ginawa mo, ha? Saan mo ba iyon natutunan?” tanong niya rito habang kinakagat-kagat ang punung tainga nito.“Bakit, lahat naman ng bagay ay kayang matutunan kapag gusto, ‘di ba?” may himig pamimilosopo sa tinig nito.“Ang ibig kong sabihin, paano? Saan? Eh, ngayon mo lang naman ito ginawa sa ‘kin?”“Sa mga kaklase kong babae sa eskwelahan. Madalas silang manood ng p*rn kapag vacant period namin. At saka, nagkukwento rin sila ng mga karanasan nila sa sex dahil karamihan sa mga kaklase ko ay may mga asawa ‘t anak na,” paliwanag nito.“Akala ko, may ibang lalaki ka nang pinagpraktisan.”“Ang kapal mo, ha? Ikaw lang ang lalaking nakasiping ko, ‘no? Wala nang iba!” inis na sagot nito.“Bakit ka nagagalit? Akala ko lang naman ‘yon,” pagkatapos ay dumausdos ang halik

  • The Missing Piece   Chapter One hundred-eighty-six

    GULAT NA GULAT si Jacob nang pagbukas niya ng pintuan ng banyo dahil katatapos lang niyang maligo, ay nakatayong si Michaela ang nabungaran niya. Seryoso itong nakatingin sa kanya, at nararamdaman niyang may bahid iyon ng galit.“Ela, sweetheart. May…problema ba? Ginulat mo naman ako,” wika niya rito.“Sabihin mo nga sa ‘kin ang totoo, naaawa ka ba at nakokonsensiya kay Vanessa kung makukulong man siya?” seryosong tanong nito. Sinundan pa siya nito hanggang sa walk-in closet.Kahit na tinanggal na niya ang tuwalyang nakapulupot sa katawan niya, ay hindi man lang ito natinag. Patuloy pa rin ito sa pagsasalita.“Sagutin mo ang tanong ko, Jacob!” galit na sambit nito.Kunut-noo siyang napalingon dito dahil parang kakaibang Michaela ang kaharap niya ngayon. Iba yata ang galit na pinapakita nito.“Sweetheart, ano ba ang nangyayari sa ‘yo? ano ba ang ikinagagalit mo? Bakit ka nagkakaganyan?” malumanay na tanong niya at sinubukang yakapin ito ngunit mabilis itong lumayo sa kanya.“Jacob, aya

  • The Missing Piece   Chapter One hundred-eighty-five

    MASAKIT sa kalooban ni Michaela na parang ang dami-daming excuses ni Vanessa para lamang makaligtas ito sa pagkakakulong. Talagang pati ang pagbubuntis ay ginamit na rin nitong dahilan, may maidahilan lang.Hindi siya papayag na hindi ito magbayad sa ginawa nitong kasalanan sa kanya, pasalamat na nga ito at pinatawad na ito ni Jacob. Pero para sa kanya, nararapat lang na makulong ito. Hindi magbabago ang isip niya kahit anong gawing pakiusap nito.Tuso ito at mapanlamang, alam niya ‘yan. Gagawa at gagawa ng paraan ang babaeng iyon huwag lang makulong. Pero pasensiyahan na lang, dahil nawalan na siya ng konsensiya at pagkaawa para rito.Isang katok ang narinig niya mula sa labas ng pintuan ng kanyang silid. Kasalukuyan siyang nagsusuklay ng buhok habang nakaharap sa salamin.“Be, ako ito,” wika ng kaibigan niya sa labas.“Pasok ka, Be,” sagot niya.Pumasok ito at umupo sa paanan ng kanyang kama habang pinagmamasdan siya sa pagsusuklay ng buhok.“Be, alam ko kung ano ang nararamdaman mo

  • The Missing Piece   Chapter One hundred-eighty-four

    MASAYANG naghahanda si Michaela para sa lulutuin niyang dinner katulong ang kaibigan niyang si Claire. Kahit na wala sa tabi niya si Jacob, ay hindi siya nakakaramdam ng pangungulila at pagkabagot dahil sa presensiya ng kaibigan niya at kay nanay Minerva na rin.Kasalukuyan siyang naghahalo ng niluluto niya nang bigla na lang may mga brasong pumupulot sa baywang niya. Kahit hindi niya ito lingunin, alam niyang si Jacob iyon sa amoy pa lang nito at tigas ng katawan.Kaya pala kanina pa siya daldal nang daldal, ay walang Claire na sumasagot. Iyon pala’y naroroon na ang binata.“Ang bango naman niyang niluluto mo, sweetheart,” wika nito sa tapat ng tainga niya, bahagya pa nito iyong kinagat na siyang nagpatayo sa mga balahibo niya sa katawan.“Ja-Jacob, nakakahiya! Baka makita tayo nina nanay Minerva at Claire!” kinakabahang wika niya.“Ngayon ka pa ba mahihiya? Eh alam naman nila na magkarelasyon tayo, kaya walang masama sa ginagawa natin ngayon kahit na makita pa man nila tayo,” sagot

  • The Missing Piece   Chapter One hundred-eighty-three

    ABALA si Jacob sa pagpipirma ng mga papeles sa loob ng kanyang opisina sa kompanya niya sa Maynila. Pinili niyang personal na pumunta roon para naman kahit paano, ay masilayan man lang niya ang mga nangyayari sa loob nito dahil sa sobrang dalang niyang makapunta roon.Tambak pa ang mga pipirmahan niya. Katatapos niya lang sa isang patong, at kinabig niya palapit sa harapan niya ang isang panibagong patong upang ito naman ang pirmahan. Habang kasalukuyan siyang nagpipirma ay biglang nag-ring ang kanyang cellphone. Nakita niyang si Ethan ang tumatawag.“Yes, Mr. Baltazar?” bungad niya sa kabilang linya.“Busy ka ba, Mr. Perkins?” tanong nito.“Yes! I’m here in Manila, sa Perkins Autocar, in my company. Why?” sagot niya habang abala pa rin sa pagpipirma.“Gusto lang sana ulit kitang makausap ng personal. Pero maghihintay ako kung kailan ka may libreng oras.”“About what?” kunot-noong tanong niya.“Hindi ko masasabi sa ‘yo rito, eh. Personal talaga.”“Okay. Bukas, free ako ng umaga, puntah

  • The Missing Piece   Chapter One hundred-eighty-two

    NAWALA sa isip ni Vanessa na may kasama siyang pumunta ng ospital kanina kaya dumiretso agad siya sa labas. Nag-aalalang mukha ni Ethan ang sumalubong sa kanya.“Thank God! Nakita rin kita! Akala ko nawawala ka na, kanina pa kita hinahanap sa loob at maging dito sa labas. Kung hindi pa sana kita ngayon nakita ay hihingi na ‘ko ng tulong sa mga gwardya para hanapin ka,” humihingal na sambit nito.“Pa-pasensiya ka na, Ethan. Nag-CR lang kasi ako pagkalabas ko since hindi kita naabutan sa labas,” pagsisinungaling niya.“Sorry ha, natagalan ako sa pagbalik kasi hindi ko namalayan ang oras, napahaba ang usapan namin ng tumawag sa ‘kin.”“Wa-wala iyon,” sagot niya.“Ano nga pala iyong findings nung doctor sa nararamdaman mo?” kapagkuwan ay tanong nito.“Pwede bang sa sasakyan na lang natin pag-usapan? Nahihilo na naman kasi ako, eh,” pagdadahilan niya na may halong katotohanan.“O sige, sige! Tara na,” yakag nito pagkatapos ay inalalayan siya sa baywang.Pagkapasok nila sa sasakyan ay agad s

Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status