Bumaba na ako sa sasakyan ko at pagpasok ko pa lang sa lobby ng hotel ay sinalubong na ako agad ng karamihan ng staffs ng hotel na iyon at sunod-sunod nila akong binati.
"Good morning po"
"Welcome po, Ms. Morint"
Sinalubong naman ako ng supervisor ng hotel at iginiya sa mga bell boy na kinukuha ang mga gamit ko para i-akyat na sa room ko.
"Welcome sa Grandeux Suites, Ms. Morint! We do hope that you'll enjoy your stay," masiglang bati nito na tinanguan ko na lang at narinig ko naman ang mga bulungan sa likod ko.
"Totoo nga ang balita 'no?" sabi ng isa.
"Balita na ano?" kuryosong tanong ng isa.
"Masungit daw talaga 'yan si Ma'am Cassiea," sagot ng isa.
Kung makapag-usap sila ay parang wala lang ako sa harap nila ah. Humarap ako sa kanila at nakita ko naman kung paano natutop ang mga bibig nila sa pagsulyap ko. Napansin naman ng supervisor nila ang titig ko at siniko sila, yumuko naman sila at agad na humingi ng tawad.
"Sorry po, Ms. Cassiea," sabay-sabay na sabi nila habang nakayuko.
"It's okay," matipid na sabi ko at naglakad na papunta sa elevator.
Nilibot ko naman ang tingin ko sa lobby ng hotel. Exterior pa lang ng hotel, alam mo na kaagad kung bakit ito naging isa sa mga sikat na five-star hotel sa bansa. It screams elegance and wealth.
The floor is made of marble with linings of beige and black that made it look so scary to walk on. Most of the design in the walls and carvings are made out of gold and almost every 10 steps, there is a chandelier hanging− making it more expensive-looking. It also has two stairs that are circled at the center of the hotel's lobby that looks sketched from a royalty's castle.
Sumakay na ako sa elevator para makarating na sa room ko. Isang presidential suite ang binook sa akin ng parents ko para sa event na ito. Masyadong mahalaga ito dahil pagkatapos nito ay isang malaking responsibilidad na ang haharapin ko. Kailangan ay maging maayos ito at walang mangyaring kapalpakan. Isang malalim na buntong hininga ang binitawan ko bago lumabas na sa elevator papunta sa suite ko.
Pagpasok ko ay naghihintay na pala doon ang mga mag-aayos sa akin. Agad akong naligo at sinuot ang bathrobe para masimulan na ang pagme-make up sa akin. Pag-upo ko ay inayusan na ako kaagad ng buhok habang minemake-upan. Tinitignan ko ang sarili ko sa salamin at nakita kung gaano ito kabagay sa akin. Sobrang natural na hindi na alam kung totoo pa.
Mahabang oras ang inabot bago ako matapos ayusan at sinuot ko na ang gown na pinili sa akin ni mommy. It's a black mermaid gown with a high-slit on the right leg. The right hand is long sleeves while the left is sleeveless and it's filled with different crystals from neck to the hem of the dress. The crystals form a choker on the neck.
Bumaba na ako kaagad sa venue ng pag-ganapan ng event at pumasok na doon. Agad natuon ang mata sa akin ng lahat. Iba't ibang reaksyon ang makikita sa mukha nila, may masasaya, may naiinggit at may wala lang.
"Ms. Morint, please proceed na po sa stage at ipapakilala ka na po," sabi ng isang staff at iginiya ako papunta sa entablado.
Habang naglalakad ako sa entablado sa harap nila ay inililibot ko ang paningin ko sa venue at sa lahat ng tao. Lahat magara. Magmula sa inaapakan ko, sa disenyo ng lugar at sa mga taong nasa harap ko at alam ko na hindi ako bagay dito. Pagdating sa gilid ay nandoon naghihintay ang mga pekeng magulang ko at agad na bumeso sa kanila.
"Goodluck. You will do just fine," bulong ni Mom sa akin. Tumango naman ako sa sinabi nila.
Agad napuno ang lugar ng palakpakan at napangiti na lamang ako ng mapait ng marinig iyon.
They're all wrong.
I'm not Cassiea Dail Morint.
I'm fake.
I'm a pretender.
Because I'm Abegail Valdez, the impostor.
"Thank you, Sister Ann"Sabay-sabay na sabi namin at nagmano isa-isa kila sister. Kapag ganitong bakasyon ay sila sister ang nagtuturo sa amin.Apat na taong gulang daw ako noong dinala ako dito sa ampunan. Tahimik lang daw ako noong unang beses akong dinala dito. Walang kinikibo at kadalasan, nakatulala lang. Sa totoo lang, hindi ko alam kung ano ang nangyari sa akin at wala rin akong naalala sa nakaraan ko."Hoy, Abegail!" sigaw sa akin ni Marie habang naglalakad kami papunta sa playground. Humarap ako sa kaniya at sumambulat sa akin ang tubig na binato niya sa mukha ko. Ramdam ko ang pagkabasa ng damit ko at rinig ko rin ang tawanan nila magkakaibigan."Ang kapal na
Kinagabihan ng araw na iyon, napansin ko ang tila ba pagka-aligaga ng mga tao sa orphanage. Nag-aayos sila ng mga kwarto, naglilinis ng playground at naglampaso sa sahig. May mangyayari ba bukas? May bibisita ba ulit? Mukhang napaka-importante ng mangyayari bukas ah. Puna ko habang tinitignan ang mga tao na mataranta.May isa pang pumasok sa isip ko habang ginagawa nila ito. Kapag kasi may dadating na mga tao para umampon, ginagawa nila ito. Narinig ko naman sa gilid ko ang pag-uusap nila Jasmine."Mukhang may mag-aampon na naman bukas ah," sabi ni Marie habang tinatanaw sila Sister Mary na kausap sina Mang Tonio at Mang Mario– mga taga-linis sa orphanage. Napansin naman ako ni Pia na nakatingin sa kanila."Ano'ng tinitingin-tingin m
Naniniwala ba kayo sa mga hero? Ako, oo."You need to learn the proper etiquette," sabi ni Kuya Steve, ang butler sa mansion ng mga Morint.Dumating si Kuya Steve at ang isang babae sa ampunan noong araw ng kaarawan ko. Hindi naman talaga namin alam kung kailan ang eksaktong birthday ko pero ginamit namin ang araw ng pagdating ko sa ampunan. At nakagisnan ko ng mag-celebrate kapag dumadating ang araw na iyon. I made June 13, my official birthday.Nawawalan na ako nang pag-asa pero mabuti na lang, dumating sila sa buhay ko. Blessing in disguise, ika nga nila.Labis ang tuwa ko ng marinig ko na gusto nila akong ampunin at masayang-masaya sila Sister para sa akin. Nayakap
"You look stunning as always, Ms. Morint"Ngumiti naman ako kay Mr. Salvador. He's one of the board of directors. He was with his wife. Isa siya sa mga pinagkakatiwalaan ko doon dahil tunay talagang mabait si Mr. Salvador unlike the others, mga ganid at sakim sa pera. I don't mind though, as long as they are not betraying us, I won't give a damn about their attitudes."What's your secret, hija? Care to share?" Mrs. Salvador playfully asked."Oh, you won't need it na, Tita, because you look way more beautiful than me," I replied and exaggerated the word 'way'. She just laughed and after talking with them for a while, I roamed my eyes around the venue.Kaninang pagkatapo
I am swaying my hips following the rhythm of the music as I cook my breakfast. Ganito ako everyday bago pumasok sa work. Gusto ko kasi na good vibes ako palagi at para na rin maging maayos ang araw ko.Fortunately, I don't have much paperworks to do today. May babasahin lang akong mga papeles na ipapasa rin naman sa CEO.I always play energetic music in the morning. Today, I chose groovy music to hype myself up. The beat of the song makes me feel happy and all, that's why I can't help myself but dance with it. This feels nice. I am not a morning person that's why I do this everyday.I decided to fry some bacon, eggs and hotdog. My leftover rice from yesterday is now a fried rice with crispy garlic bits that I love. If you're wondering why
Hindi ko magawang i-angat ang tingin ko ng makaupo sa upuan na inilagay niya para sa akin. Seriously, gusto ko siyang sapakin ngayon. Alam na nga niyang may issue na kumakalat tungkol sa amin tapos ganito pa ang ginagawa niya.He is still holding the tote bag and he placed it on the table. He sat right next to me and rested his arm at the back of my chair. I lifted my gaze to look at his arm and then his face. Ang seryoso ha, akala mo naman talaga.Tumingin ako sa harapan namin at nakinig na lang din sa sinasabi nang nagsasalita sa harap. They are talking about the expansion of Alfonze Corporation in Europe. I am amazed at their plan but my thoughts vanished when Raze leaned to me and whispered something."You look so flustered right now,
"Luh? Okay ka lang? Ano bang ginagawa mo?" sabi ko at tumayo para tapikin sana siya sa likod."No, okay lang ako," sabi niya."Sure?" paninigurado ko at tumango siya."So, as I was saying earlier, sa condo mo ako matutulog para hindi ka na mahirapan gisingin ako. Palagi naman na akong natutulog doon kaya, don't worry," paga-assure ko sa kaniya."Yeah, yeah. Goodluck na lang sa akin, ang lakas mo pa naman humilik," pang-aasar niya."Ano?" tanong ko at sinamaan siya ng tingin."Anonymous," pambabara niya. Ibabato ko na sana ang k
Dalawang araw na ang nakalipas pero naging palaisipan sa akin ang mga sinabi ng matanda. I was bothered by it that I couldn't stop thinking about it.Sana, hindi nga iyon totoo dahil iyon ang pinakamatagal ko nang inaasam—ang makita ang pamilya ko. Gusto ko lang malaman ang rason, kung bakit nila ako ibinigay sa ampunan. Tanggap 'man nila ako o hindi, ayos lang. Magpapasalamat pa rin ako sa kanila na binuhay nila ako.Sinarado ko na ang report na binabasa ko dahil alas dos na nang hapon. We are going to have a meeting with the other corporation who is facing a bankruptcy right now. All materials are ready and the board members are already there.I am just fixing my makeup when Lily knocked on my door and opened it.
Last.I dreamed about a kid. She wants me to fight. Gusto ko siyang hawakan pero palagi niyang sinasabi na 'hindi pa po ngayon'. I don't know why but I feel like crying because I know, she's a part of me."I miss you so much. Please, wake up. We still need to arrange our wedding," I heard a voice say.Hinahanap ko kung saan nanggagaling ang boses na iyon. Was it on my mind?"Don't give up, please. I love you," he added. Wait, I know that voice. Raze…Kahit nananakit ang buong katawan ko at halos hindi ko maigalaw ang mga kamay ko, pinilit ko pa rin.Sinimulan
30.I didn't know that I could fall in love at a very young age. I don't even know what the word 'love' truly means at that time but all that I can say is that my heart goes crazy whenever she's near.I love how sparkly and lively her eyes were. I must be crazy about crushing on a kid. Well, it's not bad because I'm a kid also… I think?I was just staring at the little kid who's busy smiling at their guests. She looks cute, a voice in my mind said. She glanced at me and smiled. I unconsciously smiled back but she looked away."Hello! Thank you sa pagpunta!" masayang sabi niya. Akala ko matatapos ang araw na 'to na hindi kami mag-uusap.
29.Maraming gawain ang hinarap ko sa mga sumunod na araw. Medyo nagulat ako na ganito pala karami ang ginagawang trabaho ng mga CEO pero kinakaya ko naman dahil nasanay na rin ako sa trabaho ko noon as the Chief Operating Officer of the company. Mas maraming paperworks pero fulfilling.Dalen Morint has filed for his retirement as the CEO and since I am the current COO, the position has been vacant. Our dad gave that position to Andrea and as far as I can remember, she’s handling it pretty well.Simula nang araw na ‘yon, lalong lumayo ang loob niya sa akin. Gusto ko siyang kausapin ng maayos. I just want to end our feud kasi, nakakapagod din pala. Hindi ko alam kung paano nakakakaya ng ibang tao ang magtanim ng galit sa iba sa napakahabang panahon.
28.Naguilty naman ako sa ginawa ko pero she deserves it. She's been bitching out on me since day one.Naabutan ko si Raze at si Daddy na galing sa swimming pool area. They were still talking when their gaze flew towards me. I smiled at them. Dad nodded his head to Raze."So, are you going to stay here?" tanong ni Raze na na-awkwardan siguro sa presensya ni Daddy."Yes, will you… will you stay here with me?" tugon ko. Nanlaki ang nga mata nito at sinilip si Daddy. Pinipigilan ko ang tawa ko habang tinitignan ko siya na parang batang nagpapaalam kay Daddy.Akala mo talaga inosente oh.
27.Tumayo ako mula sa pagkakaupo sa harapan ng matanda habang nagpupunas ng luha matapos nito sabihin ang buong kwento. Hinawakan ko ang kamay ni Lola Maricar."Babalik po ako ha?" sabi ko rito at parang naintindihan naman niya ako kaya tumango siya."Babalik ako," sambit ko pagkaharap kay Mara."Hihintayin ka po namin," tugon nito. Nginitian ko lang ito bago kami naglakad palayo ni Raze.Mabilis kaming umalis sa lugar na iyon para bumalik sa mansyon. Sunday ngayon kaya panigurado ay nandoon silang lahat. Nanginginig ako habang nakaupo at rumaragasa ang mga emosyon sa dibdib ko.
26."Kailan pa siya ganyan?"Tanong ko habang nakatanaw kay mama. Hindi ko alam kung ano bang dapat kong maramdaman. Matutuwa ba ako dahil nahanap ko na sila? O malulungkot dahil ganito naman ang kalagayan niya?"Last year po. 'Yan siguro po 'yung impact ng pagkamatay ni lolo," tugon nito habang nakatingin din kay mama. Humarap ito sa akin at ngumiti."Pasensya na po pero kailangan na pong matulog ni lola. Kung gusto niyo po, bumalik na lang po kayo bukas," magalang na sabi nito. Huminga ako ng malalim bago sumagot."Sige, salamat. Maaga na lang kami babalik dito bukas," sabi ko.
25.Pagkaalis na pagkaalis namin sa bahay-ampunan, agad kaming nagtungo roon sa lugar na iyon sa Zambales. Ayon sa inilagay nilang dokumento, doon daw sila nakatira.Hindi ako mapakali sa kinauupuan ko habang papunta kami roon. Hawak-hawak naman ni Raze ang kamay ko buong byahe namin. Nakatulong iyon sa pagbawas ng kaba ko."Do you think I'll be able to find them?" mahinang tanong ko."We will," Raze replied. I heaved a sigh and leaned back on my seat."We're almost there, love," he informed me and he squeezed my hand a little.Lumiko kami sa isang kanto at ipi
24."Don't mind everything that she said to you," sabi ni Raze nang makalayo kami sa pwesto ni Cassiea. Tumango ako at hinawakan niya ang magkabila kong pisngi."I'm yours, love," he said and he claimed my lips.Hindi na namin tinapos ang party at nauna na kaming umuwi ni Raze. Nagpaalam kaming dalawa sa mga magulang namin at umalis na. Nawala ang mood ko dahil sa sagutan namin ni Cassiea. Pagdating namin sa condo ay nakatulog na kami kaagad.Simula nang magising kami ay kung ano-anong pangangalikot ang ginagawa ni Raze sa condo ko. Yakap-yakap niya pa ang teddy bear na binigay niya sa akin noon. I can't help but to chuckle because he looks like a kid.
23."Come back again, darling"Sabi ni Mommy sa akin bago kami umalis. Pinipilit pa niya ako na mag-stay na lang doon sa mansyon ulit pero ako na ang umayaw. Panigurado na hindi magugustuhan ni Cassiea na nandoon ako, kaya para hindi magkagulo, ako na lang ang iiwas. Sinabihan ko na lang siya na bibisita na lang ako sa mansyon ulit. Binilin din niya na magkakaroon ng party para kay Cassiea sa biyernes ng gabi. Miyerkules pa lang ngayon kaya marami pa akong oras para mag-isip ng susuotin ko.Mabilis kami umalis dahil gusto ko kaagad puntahan ang address at impormasyon na ibinigay ng hindi kilalang tao na iyon. Alam kong hindi dapat ako magtiwala pero kapag tungkol sa pamilya ko, gagawin ko ang lahat. Sinamahan ako ni Raze para raw masiguro na ligtas ito.