Napataas ang kilay ko sa nabasa. Buti't napatawag ito."Hello! Good morning! Kumusta lakad niyo? Hindi ka na busy? Napatawag ka agad eh. Teka! Kumain ka na ba? Kasama ko si Aling Linda pupunta kase kami sa munisipyo para sa birth certificate ng mga bata." aniko.Natahimik naman si Nix sa kabilang linya habang kinalabit ako ni Aling Linda kaya napabaling ang atensiyon ko sa kanya."Sino ba yan? Hanga ako sa kausap mo dahil ang dami mong tanong. Hindi ata nabubwesit sa kadaldalan mo."anito at tumawa sa huli.Inilapag ko ang dala kong plastic envelope sa ibabaw ng aking hita at napakamot sa noo.Hindi naman madami yun ah! "Huh? Eh kunti lang naman ang tanong ko yung—.""Oo na! Oo na! Kausapin mo na yan baka nakadistorbo ako sa inyo." nakangiti nitong sabi.Napailing iling nalang ako at muling tinoon ang atensiyon sa kausap ko sa phone."Hello? Ayo? May tao pa ba sa kabilang linya? Bak—."[ I'm still here. I'm listening. Sorry if I call you late. ]Paumahin nito. Anong late? Ang aga aga
Hindi pala biro maging yaya. Oo yaya! Parang naging yaya ako sa mga anak ni Cassandra. 1 years old pa lang pero shuta akala mo nakainom ng enirvon. Lalong-lalo na si Zuhair! Nakakabanas ang batang yun puro kalokohan. Isama mo pa itong si Zebediah sobrang kulit! Kung ang dalawang ay napakakulit kabaliktaran naman ang dalawa na sina Zeus at Zephyr. Tatanda ako ng maaga sa mga batang ito kapag silang lahat at makukulit.Buti nalang free day ko today. Well, magbobonding ang mag iina at di ako sasama. Kahit sobrang cute ng mga anak ni Cassandra lalo na't kulay asul ang mga mata napapagod din naman ako. Kapag busy kasi si Cassandra ako ang magbabantay sa mga bata at kapag hindi siya busy syempre sa palengke ako.Sa ngayon pupunta ako sa city. Bibisitahin ko bebe ko dun dahil kanina pa siya naghihintay sakin. Tinadtad na rin ako ng text at tawag. Hindi makapaghintay eh.Nakangiti akong bumaba sa bus at mahigpit hinawakan ang sombrero dahil baka lumipad. Ukay-ukay pa naman ito.Mabilis akong
"Oh . . . Ahh . . ." ungol ko. The vibrations are intense, a hundred times stronger than the dryer. Nakat*li ang mga kamay ko sa headboard gamit ang belt niya. Nakab*kaka sa harapan niya habang ginagawa ang nais niyang gawin sa akin. Ilang beses ko na ito naranasan ngunit ganito pa rin ang epekto sa akin. The soft head molds itself against my p*ssy. It slides easily across my warm, swollen flesh. It's running it up and down my exposed sl*t. Each stroke sends another powerful wave of pl*asure crashing over me. Sometimes he holds it in place for a moment, pressing up against that sensitive bundle of nerves that runs from my cl*t down to the opening below. Tumirik ang mga mata ng nil*basan ako. Mabilis niyang sinunggaban ang nasa gitnang bahagi ng hita ko. Umarko ang katawan ko sa ginawa niyang paghigop. Ramdam ko kung paano ginalaw ang kanyang labi sa loob ko at pagsipsip nito. Gusto ko siyang sambunutan pero hindi ko magawa. Muntik ko ng maitiklop ang mga hita ko ngunit pinigilan it
Ang bilis ng pangyayari. Everything is different. Today, I'm being held captive by my unknown k*dnappers, hindi ko sila kilala and I have no idea where I am. Hindi ko alam kung ano ang kailangan nila sakin. Wala naman akong kasalanan. Wala nga akong inutangan. At huli, wala rin akong kaaway. Kung meron man, mga marites lang naman. Puny*ta! Si Cassandra! Baka hinahanap na ako ng gaga. Nag alala na yun sakin. Kailangan kong makaalis dito.My head is spinning at ang puso ko ay kumakabog nang sobra-sobra na parang lalabas na sa dibdib ko dahil sa kaba. Natatakot ako. Nag-iisa rin, at hindi ko alam kung ano ang mangyayari sa akin. Papatayin ba nila ako? Hindi pwede. Hindi ko pwedeng iwan si Cassandra tapos...tapos...si Nix.Phoenix...Nix.Bigla kong naalala kung paano ako humantong sa ganitong kalagayan.The last thing I remember is walking alone at paalis na ako sa bwiset na lugar na yun. Masama ang memories ko dun at I'm sure of that na hindi na ako aapak dun. Akala ko pa naman may forev
Flashback....Nagsusuklay ako sa harap ng salamin. Kinakabahan ako para sa date namin. First time ko itong maranasan at isang ubod na gwapo pa ako makikipagdate. Ano ba gagawin ng isang babae sa date?Hindi tuloy ako mapakali. Napahinto ako sa pagsuklay at nakipagtitigan sa salamin. Suot ko ang isang sundress na rosey red at pinaresan ng white sneakers para simple lang pero cute. Sabi ni Google, maganda raw ang contrast ng red at white para fresh tignan, hindi nakaka-intimidate pero classy pa rin.Naniniwala ako kay Google.Huminga ako nang malalim at tinignan ang sarili sa salamin. Hindi ko alam kung kinikilig ba ako o kinakabahan. Ang weird kase ng pakiramdam ko ngayon. O dahil first kong maranasan ang date-date na yan?Magpapasalamat ba ako dahil may nagayuma ang beauty ko?Natulala ako sa harap ng salamin. Parang hindi ko na alam ang gagawin. Gusto ko na tuloy umatras. Napapikit ako sa naisip at tinampal ang pisngi ko."Hindi pwede. Nandito na tayo. Naibigay mo na halat-halat sa l
Continuation of the Flashback...Ilang ulit akong napakurap-kurap. Gustuhin ko man magsalita pero hindi ko naman alam kung ano ang sasabihin ko. Oo nga naman, bakit ako magsasalita eh hindi ko siya kilala? Lalo na't hindi rin kami close.Napabaling ang tingin ko kay Phoenix na malamig ang tingin sa babaeng tinawag niyang Aestheria. Hindi ko mabasa ang mukha niya. Kinabahan ako bigla at wala sa sariling napatingin sa paligid.Nasa amin ang atensiyon ng ibang tao. Nakakunot ang noo at tila kilala nila ang mga kasama ko ngayon. Walang nagsalita sa kanila kundi naghihintay lamang sa anumang mangyari dito sa loob ng restaurant."Who is she, Phoenix?"Napatingin ulit ako sa babae at napalunok nang marinig ulit ang tanong ng babae. Bigla akong nanlamig, lalo na sa paraan ng pagtitig niya kay Nix. Halos hindi ako makakilos, para bang na-freeze ako sa kinauupuan ko habang hinihintay kung ano ang isasagot ni Nix. Ramdam ko ang kabang bumubogbog sa dibdib ko, at naglalaro ang isip ko sa tanong n
Back to present....Ipinilig ko aking ulo upang maalis sa isipan ang nangyari bago ang sakuna ng buhay ko. Ayokong maalala ang nangyari. Mas lalong sumisikip ang puso ko kapag naalala ang mga yun. Double kill para sa akin yun. Nakidnap na nga broken hearted pa.Pero ang tanong ko talaga is kailan ako makakaalis dito? Ilang araw na ang nakalipas pero heto, nganga pa rin sila. Ang taas kase ng expectation nila sa akin. Sinabi ko na nga ang katotohanan na wala silang mapapala sila sa akin, hindi pa niniwala. Ayan! Nganga sila hanggang ngayon.Ano ba ang maaasahan nila kay Phoenix? Bukod sa bato ang puso ng lalaking yun, there's no place for him to be kind. Bakit naman ako sasagipin ng baliw na yun?Napatitig ako sa kisame. Napapagod na ako, hindi lang sa pisikal na pagkakulong, kundi pati na rin sa emosyonal na pasakit na dulot ng aking sitwasyon. Hanggang dito na lang ba talaga ako? Ang saklap naman kung ganun.Just when I had given up hope, I heard a commotion outside. The door burst o
Nakatingin lamang ako sa kanila habang nakahiga sa kama. Nakatingin si Phoenix sa doktor na may halong pag-aalala at pagkairita. Kita sa mukha niya ang hindi mapakali habang tinatanong niya ang doktor.“How is she? What’s her condition? Is she alright? Do we need to run any more tests?”Tumingin sa kanya ang doktor at bahagyang ngumiti, parang sanay na sa ganitong klaseng tanong mula sa mga pasyente. “She's stable for now, Phoenix. Exhausted lang siya—both physically and emotionally. May mga pasa siya sa ilang parte ng katawan, at malamang ay napagod din siya sa hirap na dinanas niya. She’ll need time to rest and heal.”Halatang hindi pa rin kuntento si Phoenix. “Do whatever it takes to make sure she recovers quickly, Montero. I can't stand seeing her like this. Or else I'll burn you alive."Binigyan niya ang doktor ng isang mabigat na tingin, na tila hindi basta magtitiwala hangga’t hindi niya nakikita ang resulta.Napakurap-kurap ako makitang tumango ang doktor at walang pakialam sa