NAPAGPASIYAHAN namin nina Ate Maricel at Ate Marissa na pumunta sa salon at mag-pa-pamper na rin ng aming sarili. Iniwan muna namin sina Archer at Baby Guiel kina Vito at Guishonne. Mayro’n pa rin na mga nakasunod na mga tauhan sa amin ni Vito. “Mag-relax ka nga lang muna, Sis. Kanina ka pa nakatulala r’yan at hindi mapakali,” sita ni Ate Marissa habang nakaupo kami sa massage chair at mayro’ng towel ang aming ulo dahil katatapos lamang i-shampoo ang aming mga buhok bago gawan ng treatment ang aming mga buhok. “Eh. . . Iniisip ko lang kasi si Baby Guiel. Hindi lang talaga ako sanay na hindi ko nakikita ang anak ko at baka hanapin ako,” ungot ni Ate Maricel. “Puwede bang umuwi muna ako? Sisilipin ko lang kung maayos ba ang lagay ng anak ko?” Ate Marissa sighed heavily. “Kumalma ka nga. Nasa maayos naman na kalagayan si Baby Guiel lalo na’t kasama naman siya ni Bro Gui. Paniguradong hindi naman niya pababayaan ang anak ninyong dalawa. Kaya naman mag-relax ka lang dahil ako ang na-st
NANG NAGKAMALAY na ako ay nasa bahay na ako. Sobrang nag-alala sa akin sina Vito at ang aking mga magulang habang si Ate Maricel ay iyak nang iyak sa takot na inaalo naman ni Guishonne. Inalalayan naman ako ni Vito para painumin ng tubig at pinatakan niya ng halik ang aking noo. “Thank goodness at nagkamalay ka na rin! I’m so worried at you, Anak.” nag-aalalang turan ni Mama habang umiiyak. “Ano ba ang nangyari, Anak? Bigla ka raw nahimatay habang tumatakbo,” singit ni Papa habang hinihimas ang aking buhok. “Ahm. . . Napagod lang po, Mama at Papa.” pagsisinungaling ko. “Huwag pa kayong mag-alala at wala naman pong nangyari sa akin.” Napabaling ako kay Ate Maricel na medyo kumalma na no’ng narinig ang sinabi ko habang yakap-yakap ni Guishonne. Ayaw ko kasi na mag-alala sila sa akin. Kung hindi ako magsusumbong ay wala namang mangyayari na masama sa amin at saka mas magandang huwag na lang namin isipin ang tungkol do’n lalo na’t hindi naman sila makakalapit sa akin dahil banta
HINDI TALAGA ako pinapasok sa trabaho ng ilang mga araw kaya naman nasa bahay lang ako. Ayaw naman akong pagawain ng mga gawaing bahay ni Vito pero talagang ipinilit ko na kahit sa pagluluto ay hayaan niya ako at mabuti na lang pumayag siya dahil kung hindi ay kukulitin ko siya. Sobrang masaya ako na ipagluto ng breakfast, lunch at dinner namin ng aking mag-ama. Pati ang baon ni Archer ay pinaghahandaan ko araw-araw at sinisigurado kong mag-e-enjoy siya sa bawat inihahanda ko para sa kaniya. Lumalabas talaga ang pagiging artist ko mula sa pag-de-design at pag-iisip ng mga lulutuin ko na ilalagay sa lunch box ni Archer para mas lalo siyang ganahan sa pag-aaral. Ngunit hindi ko aakalain na magiging bidang-bida si Archer sa school. Nagkukuwento pa nga sa akin si Archer na tuwang-tuwa at naiinggit daw ang mga kaklase niya sa kaniyang baon kaya naman nagpapagawa din sila sa kanilang mga magulang. Masaya naman na na-a-appreciate ang effort ko lalo na’t lagi akong pinupugpog ni Archer ng m
PINANGGIGILAN ko si Baby Guiel habang tawa naman nang tawa sa tabi ko si Vito. Umalis muna sina Guishonne at Ate Maricel para mag-date at mamasyal na rin kaya naman naiwan sa amin ang kanilang anak. Wala namang problema sa akin iyon lalo na’t gusto ko rin na nandito sa aming bahay si Baby Guiel. “Ang bango-bango naman ng Baby Guiel namin, oh! Ang cute-cute pa!” bulalas ko. Ngumiti naman si Baby Guiel habang pakawag-kawag ang mga kamay at paa na ikinatuwa ko. “Eh. . . Si Ater din po ay bango-bango at cute-cute rin, Naynay.” ungot ni Archer habang matulis ang nguso na nakasalampak sa carpet. Wala
ITINAGO ko at kinimkim sa aking sarili ang tungkol sa natanggap kong pananakot at wala akong ibang pinagsasabihan. Takot na takot ako na baka manumbalik muli ang trahedyang nangyari sa akin no’ng mga nakalipas na taon. Hindi ko kayang pati ang mga mahal ko sa buhay ay makita kong naliligo sa dugo at wala nang buhay. Sa likod ng aking mga ngiti at tawa ay nakatago ang takot at pangamba. Pakiramdam ko talaga ay mayro’ng nagmamasid sa aking bawat kilos. Nakakapraning lalo na’t hindi ko alam kung nasaan ba sila nagtatago.Ngunit unti-unting nawawala ang mga takot at pangamba ko sa tuwing nakikita ko si Vito. Lagi niyang kasama si Guishonne pati na rin ang kaniyang mga tauhan. Sinisigurado niya na ang kaniyang maraming tauhan ay nakapalibot para protektahan kami. Bantay sarado ang aming seguridad at kampante rin akong walang mangyayaring masama sa amin
NAGISING ako nang biglang mayro’ng bumuhos sa akin ng malamig na tubig. Kumikirot pa rin ang aking ulo nang unti-unti kong idinilat ang aking mga mata. Mayro’ng nakatakip na tela sa aking bibig at hindi rin ako makagalaw nang maayos dahil nakatali ang aking mga kamay at paa sa metal chair. Hindi ko alam kung nasaan ako basta’t ang alam ko lang ay nasa panganib ako. Takot na takot ako. Hindi ko alam kung ano ba ang gagawin ko para makatakas dito. Ni-hindi ko rin alam kung ano na ang nangyari kay Ate Marissa. Nakaramdam din ako ng matinding pagsisisi dahil hindi ko sinabi na nakatatanggap ako ng threats kay Vito. “Oh, finally you were now awake, B*tch.” mapang-asar na turan ng isang pamilyar na tinig. Ilang beses akong kumurap at nakita ko si Mikha na dating nagpapanggap bilang si Bridgettine noon sa Gem na hindi ko inakala na minamanman na ako. Iba na rin ang kaniyang itsura, mayro’n siyang tattoo sa collarbones at chest piercing. Kulay blue ang kaniyang hanggang balikat na buhok a
HABANG TUMATAGAL ay mas lalo akong natatakot sa nangyayari. Gusto ko nang makatakas dito sa lalo’t madaling panahon. Kung puwede ko lang na gamitin ang suot kong tracker necklace ay tapos na ang paghihirap ko ngunit hindi ko magawa dahil nakatali ako sa metal chair. Muntik ko na rin malimutan ang tungkol sa suot kong tracker necklace dahil sa kaba at takot. Ito na lang ang alas na mayro’n ako at sana naman ay hindi nila ito kunin mula sa akin. Ilang araw na akong walang maayos na tulog, kain at ligo. Masakit na rin ang katawan ko at nanghihina na rin ako. Talagang pinapahirapan nila ako. Hindi rin nakatutulong ang mga panglalait at mga mapang-asar na kuwento ni Mikha na halos hindi raw lubuyan ni Vito ang impostora na nagpapanggap na ako. I’m physically, mentally and emotionally drained and stressed. Hinang-hina na ako. Gusto ko nang bumitaw pero sa tuwing naiisip ko na nasa bingit ng kamatayan sina Vito, Archer pati na rin ang aking pamilya at mga kaibigan dahil kasama nila ang imp
YEARS HAD PASSED, and I’m really fortunate to marry the woman I loved and the mother of my children. I married her three times, and vowed my faithfulness and love to her in the Philippines, Rio De Janeiro, Brazil and Castello Di Del Moore. Our close friends and her family witnessed it. Our relationship grew stronger and sweeter. We shared intimate moments multiple times, and even went around the world to celebrate special moments with our family. I couldn’t ask for more, especially that I got what I needed. Napabalik ako sa reyalidad nang bumukas ang pinto ng aking opisina. Sumandal ako sa aking swivel chair at pinanood ang pagpasok ni Guishonne na bitbit ang ilang mga papeles at ang kaniyang tablet. “Mio Signore, these were the files that you needed to read and sign,” Guishonne uttered, and put down the files on top of my table. “Hmm. . . What’s the update on the boundaries around the Castello Di Del Moore? Was there anything suspicious going on?” I asked. He pushed his glasses u
I COULDN’T HELP BUT TO SMILE as we had a family vacation here in Rio De Janeiro, Brazil which was the hometown and beloved country of my husband’s mother. We were currently spending our Summer Vacation here with the whole family. Sobrang masaya kaming lahat lalo na’t magkakasama-sama kami muli. Gusto naming i-enjoy ang bawat pagkakataon at makapagpahinga na rin. Kasama namin si Mama na nakasuot ng summer dress na pinaresan ng black slippers. Mayro’n ding suot na summer hat at sunglasses si Mama habang tinutulungan gumawa ng sand castle si Aster. Medyo nagmamaldita na naman kasi ang aking anak at ayaw makipaglaro sa ibang mga bata kaya sinamahan na lang ni Mama at baka mayro’ng gawing kalokohan. Kasama rin namin ang pamilya nina Ate Maricel at Guishonne, ang pamilya ni Madam Jen-jen at Engineer Svein pati na rin sina Ate Marissa at ang kaniyang fiancé at live-in partner na si Architect Thorne. Nagpapa-breastfeed ako kay Astria Lorelei sa ilalim ng umbrella habang nakaupo ako sa sof
THE NIGHTMARE that happened had changed everything to our lives, and it made us stronger and united. There would always be a rainbow of hope after a dark storm which caused chaos. Marami ang nangyari pagkatapos mangyari ang mga bangungot na iyon sa aming buhay. Matapos kong maka-recover mula sa Plastic Surgery ay sumailalim din ako sa mga therapy at counselling mula sa aking mga professional psychologists dahil biglang nag-trigger ang aking anxiety at depression lalo na’t madalas akong bangungutin na hinahabol ako ni Asher sa aking panaginip habang hayop kung makatingin sa akin at gumagawa ng kababuyan. At si Anastasia naman ay sinisira ang aking mukha at ipinagyayabang sa akin na naagaw niya mula sa akin si Vito.Sobrang takot na takot ako pero hindi ako pinabayaan ni Vito. Sinamahan niya ako hanggang sa maka-recover ako habang si Mama ang nagbabantay kina Archie at Archer na madalas na bumibisita sa akin na sobrang nakatulong para ma-overcome ko ang pagsubok na ito sa aking buhay.
DAYS HAD PASSED, I never left the private facility to be with my family. Guishonne and my men assured me the plans went well, and they already got Anastasia and Asher were inside my secret basement. After the operation, I would definitely deal with them, but for now, all my attention was with my family here in my private facility. As usual, every corner of the vicinity of my private facility had strong security. Yesterday, Archie underwent a procedure to get rid of the scar on his forehead which was done well. My son was really brave and strong, and currently healing. Archer never left his brother’s side. Mama Maxine also looked after my twin sons inside a private room. I was returned to reality when a soft hand caressed my face which made me look at Allyssa who was smiling at me affectionately. I felt anxious and fear in me, especially that today she would be under the procedure of operation for Plastic Surgery with Dra. Meneses and her team. “Huwag kang mag-alala at magiging ma
KITANG-KITA ko ang saya sa mukha ni Archie ang saya dahil nakipagkulitan siya kina Mama at Vito. Nagkaro’n din kami ng pagkakataon ni Vito na mag-usap. Medyo naging kalmado na siya at hindi na umiiyak. Panay din ang yakap at halik niya sa akin na sobrang ikinangiti ko. ‘I miss him so much. . . Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala na nakatakas kaming dalawa ni Archie mula sa kamay ng mga masasamang tao. Sobrang masaya ako na nakauwi na ako sa aking pamilya.’ He opened up to me that he wanted me to undergo a Plastic Surgery with the best dermatologists or dermatologic surgeons in the Philippines, and one of those was a colleague of Dr. Montefalco. I immediately agreed with it, because the huge scar on my face was the memory of the darkest tragedy that happened in my life that I badly wanted to escape, and get rid of it out of my life. Nagpaalam din siya sa akin na magpapa-undergo si Archie sa Plastic Surgery para ipatanggal niya ang malaking peklat sa noo ng aming anak.
UNTI-UNTI kong binuksan ang aking mga mata. Medyo gumaan-gaan na ang aking pakiramdam at hindi ko alam kung nasaan ako napunta. Bigla akong na-paranoid nang naalala ko ang aking anak na si Archie dahil napansin kong wala siya sa aking tabi. Ngunit agad akong natigilan nang mayro’ng humawak sa aking kamay at nakarinig ako ng hikbi. Napabaling ako ro’n at nanlaki ang aking mga mata nang nakita ko si Mama na umiiyak habang nakatitig sa akin. Nagmamadali niyang pinindot ang isang buzzer do’n kaya’t mabilis nagsipasukan ang mga doctors at nurses sa loob para tignan ang aking kondisyon. Nagtanong siya at maayos ko naman nasagot iyon. Tinanggal na rin ang ibang aparato na nakakabit sa akin at tanging dextrose na lamang kung nasaan nakakabit ang special drugs na mula raw kay Madam Yeye. Hindi ko siya kilala ngunit alam kong baka mula siya sa Mafia Clan pero kahit gano’n ay malaki ang aking pasasalamat na mayro’n siyang ganitong imbensyon na gamot para mas mapabilis ang paglakas ng pasiyent
I BIT MY LIP as my long-lost son looked at me in awe, and he was really quiet. I was really anxious, and at the same time bewildered at what he was thinking right now. I badly wanted to be close with him, especially that f*cking mastermind behind all of this had deprived me to be with my son for the past years. Knowing that he grew up without us killed and pained me the most. I didn’t know what happened to him, but seeing his huge scar on his forehead made me rage in fury. “Hello. . . Puwede ba akong tumabi sa iyo?” pagbati ko sa kaniya. Dahan-dahan siyang tumango. “Hello rin po. . . Opo, puwede po. . .” I couldn’t help but to smile, especially that he was slowly letting his guard down. I want him to trust me, because I want to be close to him. “Kumusta? Mayro’n bang masakit sa iyo? Mayro’n ka bang gustong pagkain na kakainin ngayon? Tell me what you want, and I would grant it immediately.” “Ayos lang po ako pero gusto ko na pong gumising si Mommy dahil natatakot po ako,” walang
AT THIS MOMENT, I’m really dazed at what was really happening. After we rushed through the hospital, and made her health become stable, I immediately transferred her to my private facility where my private doctors were with the help of my helicopter. Gusto kong malaman talaga ang katotohanan at makumpira ang lahat bago pa ako masiraan ng bait. Hindi ko ba alam kung pinaglalaruan ba ako ng kapalaran dahil pakiramdam ko ay purong kasinungalingan ang mga nangyari sa mga nakalipas na taon.I decided to conduct some DNA tests with the woman I’m with, and also the young boy that she was with. I want to confirm if she really was the real Allyssa or not, and if I’m really related to the young boy or not. My men gathered some blood and ran some tests on me a while ago. I also mandated Guishonne to get some blood samples to the woman I married and now laying on my bed. Few moments later, Guishonne arrived at my private facility while having the blood samples which he gave to my private doctor
OUT OF NOWHERE, I was awakened near dawn by Guishonne’s urgent call. I immediately rose from the bed, and kissed Allyssa’s forehead who was sleeping naked under the sheets on our bed peacefully. I wore my black robe, and tied it tightly. My wife and I shared a heated love making, because we celebrated our anniversary last night. Nag-bonding din kami kasama ang aming anak na si Archer. My son was already a big boy now. My wife and I were still having a difficult time having another baby. Hindi ko napigilang mainggit dahil marami nang anak sina Maricel at Guishonne at sobrang masaya at puno ng ingay ang kanilang bahay. Gusto ko kasi na mayro’n ulit kaming baby sa bahay lalo na’t malaki na ang aming anak na si Archer. ‘I knew that there would be a perfect time for my wife to get pregnant again, and I would wait for that to happen. Also, I let my wife enjoy everything, she began to love to travel all around the world, and even model jewelry and her new business venture was having an e
NANGHIHINA at nahihilo na ako dahil sa pagod, uhaw at gutom sa haba ng biyahe. Alam kong gano’n din ang nararamdaman ng aking anak na yakap-yakap ko na nakatulog na sa pag-iyak mula sa mga pabulong kong pagkukuwento sa kaniya ng buong katotohanan mula sa kung sino talaga siya. Halatang hindi siya makapaniwala pero sinabi ko sa kaniya na magtiwala lamang siya sa akin at makakaligtas kami para makabalik kami sa buhay na nararapat para sa amin. Hindi ko na kayang maglihim pa at mamuhay na isang bulag mula sa katotohanan. Kapag hindi ako pinalad na makita si Vito ay sisiguraduhin kong makakatakas si Archie para humingi ng tulong sa kaniyang tunay na ama. Ayaw kong walang alam at naniniwala siya sa mga kasinungalingan. Ang mundong kinagisnan ng aking anak ay purong kasinungalingan. Sobrang naaawa ako sa kaniya dahil marami siyang pinagdaanan pagkatapos niyang mawala sa aking kanlungan. Ang sakit at sobrang sikip ng dibdib ko sa galit na ginawa ni Anastasia. Napakatuso niya at walang kal