Xyrica’s POV: Hindi ako sumama kay Cyborg kagabi kasi baka magtaka na naman ang Akinomo Phoenix Gang sa amin at saka kinailangan ko ring kausapin si miss Ludwig. Pinauna ko kay Cyborg ang pakikipagkita niya kay Detective Sean habang ako naman ay humingi ng update kay miss Ludwig tungkol sa mga bagay na ginagawa ni dean Steinfeld. Ang sagot naman ni miss Ludwig ay nakikipag-usap pa rin si dean Steinfeld sa lalaki pero kahit kailan ay hindi niya binanggit ang pangalan nito— kaya malabong makilala namin ang alipores niya. Pagkatapos kong makipagkita kay miss Ludwig ay sumabay ako sa Akinomo Phoenix Gang para may kasama akong kumain ng hapunan. Tapos nagpaalam ako sa kanila upang bumalik na sa kwarto ko at magpahinga kasi nakakapagod maging active buong araw. Habang hinihintay kong makabalik si Cyborg galing sa bahay niya ay hindi ko inasahang makakatulog ako. Pero kaagad naman akong nagising pagkatapos ng ilang minuto kasi may kumatok sa pinto ko nang sobrang lakas. Pagbukas ko ng pint
Xyrica’s POV: Ang akala ko ay mananatili lang ako sa guest room buong hapon habang nanunuod ng videos sa social media o kaya’y kausap sa cellphone ang Akinomo Phoenix Gang. Pero nagkamali ako, kasi sa oras na binuksan ko ‘yung bibig ko patungkol sa ‘fake boyfriend’ na makakatulong sa kapatid ni Cyborg ay hindi na niya ako tinantanan. Sa buong oras na nag-usap kami ng kapatid ni Cyborg— nakatingin siya sa akin na para bang binabalaan niya ako laban sa isang bagay. Naintindihan ko lang ‘yung ibig sabihin ng mga titig ni Cyborg pagkatapos naming mag-usap ng kapatid niya. Malapad ‘yung ngiti ng kapatid ni Cyborg at nagpasalamat— tapos bumalik lang ito sa kwarto niya noong natapos na ang lahat ng tanong niya. Napahinga nalang ako ng malalim noong kami nalang ni Cyborg ang natira sa salasala tapos napahiga sa malaking couch. Umabot ng tatlong oras at apatnapung minuto ang pag-uusap namin ng kapatid ni Cyborg sa dami ng tanong nito. Halos naubusan nga ako ng maisasagot kasi sa tingin ko bu
Xyrica’s POV:The warmth of a hand caressing my cheek has woke me up, but I immediately thought it was Cyborg. I squinted my eyes to see if I was right because the room was a little dark. After reading what was inside the folder, I purposely turned off the lights to let myself rest for a bit.Babangon na sana ako pero biglang may pumasok sa kwarto at binuksan ‘yung ilaw. Kaagad kong nakita ang mama ni Cyborg, siya pala ‘yung humahawak sa pisngi ko kanina pa, ang buong akala ko ay si Cyborg. At saka— kahit nakabukas na ‘yung ilaw at nakita niyang gising na ako ay patuloy lang siya sa ginagawa niya.“You poor girl, you must have cried your eyes out because your eyes look swollen right now. I’m sorry to intrude— but I felt like I needed to see what’s going on with you because I’m worried,” nag-aalalang sabi ng mama ni Cyborg sa akin at ‘yung buhok ko na naman ang inayos niya.I felt like a baby chick being taken care of by its mother, and people might think I’m brazen because I’ve never
Xyrica’s POV:Saglit na napawi ang galit na naramdaman ko dahil sa ngiti ng mga magulang ko sa litrato. Magkatabi ‘yung mga magulang ni Cyborg at magkatabi naman ‘yung mga magulang ko. Sa tingin ko ay nasa early twenties na sila ng mga panahon na ito— hindi ko alam kung ipinanganak na ba ako o hindi basta’t ang importante ay masaya sila.“Isa iyan sa business charity na ginawa nila. Ang pamilya kasi ninyo ang gumagawa ng mga party para matulungan ang mga bata at matatandang may malubhang karamdaman. Iba rin ‘yung charity party para sa mga batang nabibigyan na oportunidad na makapag-aral. Noong bigla nalang silang nawala ay natigil din ang party kaya naisipan naming ipagpatuloy kung ano ‘yung naumpisahan nila. Hindi namin intensyon na nakawin kung ano ‘yung nagawa nila,” sabi ng mama ni Cyborg.I traced my finger on my parents’ faces and emotionally said, “They look happy in here.”“Sa pagkakaalala ko ay iyan ‘yung araw na naging mag-fiancé ang dalawa. Pasensya na kung hindi ako sigura
Xyrica’s POV:Sinabi ko kay Cyborg na pag-iisipan ko ‘yung ideya na kausapin si nurse Dawn tungkol sa litrato pagkatapos niya akong pilitin ng ilang beses. Pero ang totoo, hindi pa talaga ako ganyan ka kumbinsidong makita ang nakikita ni Cyborg. Natatakot din kasi ako kapag sa huli ay mali pala ang akala ni Cyborg, baka magtanong si nurse Dawn kung sino ang mga taong nasa litrato. Ayaw ko pa namang sabihin kahit kanino ang tungkol dito.May mga bagay akong dapat inuuna kesa sa kausapin si nurse Dawn sa isang bagay na hindi pa naman sigurado kung tama ba. Makakapaghintay naman siguro iyon, hindi ba? Ang gusto kong unahin sa ngayon ay ang pakikipag-usap kay Eric Magnayon kasi sa tingin ko ay may patutunguhan ang pag-uusap namin sa oras na magkaharap kami. At kung totoo nga ang sinasabi ng dalawang sulat na natanggap ko— baka kay Eric ko lang malaman ang totoo.Pagbalik namin ni Cyborg sa Gangster Academy ay tinago ko ang folder kasama ang letters na natanggap ko. Ito kasi ang mga bagay
Xyrica’s POV:Sa halip na sagutin ni Eric Magnayon ang tanong ko ay umatras lang ito at nagpaalam upang sundan ang asawa sa kusina. Pagkatapos niya kaming iwan ay nagkatitigan lang kami— naisip din siguro nina Cyborg at miss Ludwig na walang masama sa tanong ko. Nagtataka lang naman talaga ako kung bakit niya nagawang magtanong kung pinadala ba kami ni dean Steinfeld sa pamamahay niya.“Sa tingin ba ninyo ay nagawa na ni dean Steinfeld na magpadala ng tao rito para kausapin ang mag-asawa?” Pabulong na tanong ko kina Cyborg at miss Ludwig. Ang mga ekspresyon nito ay halatang nagtataka pa rin kung bakit ganoon nalang ang reaksyon ni Eric Magnayon.Nagkibit-balikat ang dalawa at parehong nakatingin sa pinto kung saan pumasok sina Teresa at Eric. Naghihintay siguro sila kung kailan lalabas ang dalawa sa kusina. May plano kayang tumakas ang mag-asawa gamit ang pinto sa likuran nila? Baka ayaw nila kaming kausapin kasi ito ‘yung pinag-uutos ni dean Steinfeld?“Come on, Xyrica. Stop thinking
Xyrica’s POV:Hinigpitan siguro ni Teresa ang pagkakahawak sa asawa niya kasi napahinga ito ng malalim at umupo ulit. Saka niya lang ito binitiwan noong umupo na rin ako sa upuan ko— tumayo lang naman ako kasi gusto kong pigilan sa pag-alis si Eric. Mabuti nalang at kasama namin ngayon ang asawa niya kasi sa tingin ko ay makakakuha kami ng matinong sagot kay Eric dahil kay Teresa.“Teresa,” pagtawag ni Eric sa asawa niya. Ang mukha nito ay parang nagmamakaawa na huwag na ituloy ang pag-uusap, pero tinitigan lang siya nito ng masama.Binalik ni Teresa ang atensyon sa binabasa niya habang tahimik naman kaming apat. Kung may itatanong man siya tungkol sa nakuha naming impormasyon ay maaari namang ang asawa niya na lang ang kausapin niya kasi wala naman kaming alam.“Pasensya na kung ginawa namin—”Cyborg was interrupted as Teresa pointed out at something written in the paper. Then she turned into her husband and asked, “Ang nakasulat dito ay may case kang tinatrabaho bago ka nag-resign.
Xyrica’s POV:Ilang minuto kaming nag-usap kung posible bang konektado si dean Steinfeld at David Corona sa pagpapatigil ng accident case ng mga magulang ko. Mabuti nalang at may kaibigan pa si Eric sa Police Station kung saan siya huling nagtrabaho… susubukan niya raw magtanong at baka alam ng mga dati niyang kasama. At dahil interesado sina Teresa at Eric sa rason kung bakit kami nagpunta sa bahay nila ay nakalimutan na nilang magtanong kung kaano-ano namin ang mga namatay.Dahil binigay sa akin ni Eric ang notes at pictures sa huling case na pinagtatrabahuan niya ay nadagdagan na naman ang impormasyong nasa kamay namin. Kahit walang impormasyon si Eric na magpapaugnay kay dean Steinfeld sa aksidente ay kumbinsido pa rin ako na may kinalaman siya. Sa totoo lang, noong una ay ayaw kong maniwala kasi mukhang hindi naman siya ‘yung tipo na nakikisawsaw sa business ng ibang tao. Pero dahil sa sinabi ni Eric… gusto ko na tuloy halungkatin ang mga bagay na tinatago ni dean Steinfeld.Tini
Celeste Maekawa Crimson’s POV:I felt an immediate rage surging from the pit of my stomach while watching Lucas with handcuffs entering from the other side of the glass. The perpetrator who wrecked the family I once desired is sitting across from me. I never thought that this day would come.“Mayroon lamang kayong labinlimang minuto para makapag-usap,” paalala ng pulis na kasama ni Lucas. Pagkatapos ay iniwan niya na kaming dalawa upang makapag-usap.“Is this one of Xyrica’s tricks to fool me again? Sa tingin ba ninyo’y mauuto ninyo ako sa pangalawang beses?” Lucas asked while smirking. Even after all this time, his smugness never faded.“Xyrica has done her job, Lucas. So tell me, why would my daughter waste her talent for the second time on a pitiful person like you?” I nonchalantly asked as I kept giving him unsympathetic looks. “My daughter must’ve done her best to fool you, knowing you’re on your toes this time. Anyway, hindi ako naparito upang makipagkumustahan sa ‘yo…”“Narito
Xyrica’s POV:Pagkatapos namin makita ang mga senyales na magigising si mama ay kaagad namin siyang dinala sa hospital. Dahil sa nangyari ay hindi na ulit bumalik sa opisina sina tito Leo at nurse Dawn.Mabuti na lang talaga at may kasama ako rito sa bahay… maliban sa nurse na pumalit kay nurse Dawn sa pag-aalaga kay mama. Hindi ko siguro alam kung ano ang gagawin ko kay mama kung ako lang mag-isa.Narinig siguro ng Panginoon ang mga panalangin namin kasi naging maayos na ‘yung sitwasyon ni mama. Walang anumang komplikasyon ang nakita sa lahat ng test na binigay ng doktor. May mga tests nga na hindi na sana kailangan, kaso iyon ‘yung gusto ng mga magulang ni Michiaki. Wala naman kaming magawa kundi sundin ang gusto nila kasi alam kong para rin naman ang lahat sa ikakabuti niya.Pagkatapos ma-discharge ipinagpatuloy niya ang physical therapy na pinag-uutos ng doktor sa kanya. Ako ‘yung sumasama kay mama sa clinic habang ginagawa naman nina Joy at nurse Dawn ang mga gawain nila. Minsan
Xyrica’s POV:Pagkatapos ng tatlong linggong paghihintay ay nahatulan na rin si dean Steinfeld sa lahat ng masasamang nagawa niya sa pamilya namin, pati na rin sa kapatid ni Miss Ludwig. Habambuhay na pagkakakulong ang naging hatol ng hukom para sa kanya at bawal din siyang magpiyansa. Hindi ito ang gusto kong ending para kay dean Steinfeld, pero pinili ko ‘yung daan kung saan ay kailanman hindi ako matutulad sa kanya.Mabilis na kumalat ang balita sa paaralan tungkol kay dean Steinfeld dahil sa tulong nina Michiaki. Nalaman ko ring awtomatikong natanggal na nila si dean Steinfeld sa trabaho. Ito na rin ang pagkakataon na titigilan ko na ang pagtawag kay Lucas Steinfeld ng ‘dean’… kasi sa totoo lang, hindi naman siya karapat-dapat na tawaging dean.Sa kabila nang lahat ay nagpapasalamat pa rin kami ng mga kapatid ko kasi naging maayos naman ang proseso. Naging witness kami ng mga kapatid ko laban kay Lucas Steinfeld at kasama namin doon sina miss Ludwig at Allen.Para naman sa naging
Allen’s POV:Hindi ko alam kung ano ang ginawa ni dean Steinfeld upang matagumpay na nailabas sa hospital ang pain na ginawa nina Xyrica para sa kanya. Matapos ko kasing bigyan ng babala sina Xyrica at Dawn ay hindi na ako umalis pa sa tabi ni dean Steinfeld. Dahil dito ay napag-utusan niya akong maghintay sa kotse habang siya naman ‘yung papasok sa loob.Wala namang sinabi si dean Steinfeld kung ano ang paraan na gagamitin niya. Hindi man lang siya nagdalawang-isip sa ginawa niya kahit alam niyang maraming CCTV sa loob ng hospital. Nagtaka na lang ako noong nakalabas siya sa emergency exit, tapos buhat niya na ‘yung pain sa bisig niya.Tinulungan ko siyang buksan ang pinto ng sasakyan, at nag-alok akong tulungan siya. Kaso hindi siya pumayag kaya bumalik na lang ako sa loob ng kotse at umupo sa driver’s seat. Naisip ko kasi na baka gusto niya munang makasama ‘yung pain habang natutulog.“Drive fast, but safely. Ayaw kong madisgrasya tayo… lalo na’t kasama natin si Celeste,” utos sa a
Xyrica’s POV:Lumabas ako para tawagan sina Michiaki at ipaalam ang tungkol sa babala na binigay sa amin ni Allen. Gusto ko ring sabihin sa kanya na kung maaari ay lumabas na ‘yung iba sa kuwarto, at magpaiwan lang ‘yung dalawa sa kanila. Kaso ilang beses kong sinubukang tawagan si Michiaki, pero hindi pa rin siya sumsagot. Malapit na akong mainis sa kanya. Ang ginawa ko na lang ay tinawagan ko si Yuan. Mabuti na lang at sinagot niya kaagad ‘yung tawag ko.“Hello, Xyrica? Bakit ka napatawag?” Tanong sa akin ni Yuan.Huminga ako ng malalim para mawala ‘yung inis na nabuo dahil kay Michiaki. At saka ako nagtanong kay Yuan, “Yuan, where is Michiaki? I’ve calling him for ages, but he kept ignoring my calls. Malapit na akong mainis sa kanya. Alam niya ba na may importante sana akong sasabihin sa inyo?”“Ah, si Michiaki ba? Umalis siya rito sa hospital kasi siya ‘yung napag-utusan na bumili ng pagkain. Sa katunayan ay kasama niya nga si JL ngayon e,” sagot ni Yuan. “Naiwan niya rito ‘yung c
Xyrica’s POV:Ipinagtapat ko kaagad kay nurse Dawn ang tungkol sa DNA test na ginawa ni Joy, matapos niya akong bigyan ng pahintulot. Kaagad naman akong pinagsabihan ni nurse Dawn na pabalikin si Joy sa bahay ni tito Leo para silang dalawa naman daw ang mag-usap. Pero bago ang lahat ng iyan ay ilang minuto rin naming kinausap si Joy para lang hindi niya kamuhian ‘yung sarili niya.Malaki kasi ang naging epekto ng realidad sa emosyonal na estado ni Joy. Pakiramdam niya raw ay parang hindi na siya nilulubayan ng masasamang balita. Hindi pa nga raw natatapos ang isang balita ay may susunod naman… mas malala pa kaysa sa una. Wala kaming masabi sa parteng iyon kasi totoo naman ang sinasabi niya. Hindi naman kami Diyos para baguhin ang mga kapalaran namin.Pinaalala ko na lang sa kanya na may pamilya siya na gusto siyang kilalanin. Alam kong hindi sapat ang sinabi ko para gumaan ‘yung pakiramdam niya, pero pumayag naman siyang makipagkita kay nurse Dawn. May kondisyon nga lang siya… ayaw ni
Xyrica’s POV:Nasa bahay na ako ni Spencer, kasama sina Cyborg at Kris, nang nakatanggap ako ng tawag mula kay Aris. Bago kasi sila umalis ng bahay noon ay nag-iwan sila ng personal card na naglalaman ng mga cellphone number nila. Kaya noong binigay sa akin ni nurse Dawn ‘yung cellphone niya ay tinawagan ko sila upang malaman nila na may cellphone na ulit ako. Bumili na lang si nurse Dawn ng bago kasi wala naman talaga sa isip kong magka-cellphone ulit.“Hindi ka pa ba papasok, Xyrica?” Tanong sa akin ni Spencer matapos pumasok nina Cyborg at Kris sa loob.I raised my hand so he would know I’m telling him to wait. Then I replied, “Sandali lang, Spencer. Sasagutin ko muna itong tawag… baka kasi importante e. Susunod na lang ako sa inyo sa loob kapag natapos ako. Ayos lang ba?”Tumango si Spencer, at iniwan ako sa labas ng bahay nila. Mabuti na lang at hindi masyadong mainit dito sa labas… makakaya kong makipag-usap kay Aris ng ilang minuto. Hindi na ako nag-atubiling sagutin ang tawag
Xyrica’s POV:Nagawang tapusin nina Michiaki ang proyekto nang limang araw sa tulong nina miss Ludwig at ng mga kaibigan niya, pati na rin sa tulong ni tito Leo. Wala silang kinuhang eksperto para tumulong sa kanila kasi sila lang mismo ang nagtulungan sa isa’t isa.Si Van, bilang top one sa Gangster Academy, ay ipinakita niya ang kakayahan niya sa pag-imbento. Sa wakas at may pakinabang na rin ang talento niya laban kay dean Steinfeld. Noong huli kasing nagpakitang gilas siya ay nahuli kami ng mga tauhan ni dean Steinfeld. Kahit na nagtulungan silang lahat ay mas marami pa rin ang nagawa nila ni Alver. ‘Yung iba sa mga kasama nila ay naghihintay lang kapag may utos ang dalawa sa kanila.Dalawang Combat Angels ang nagbagong -anyo. Kung hindi dahil sa Akinomo Phoenix Gang at ni Cyborg… ay baka wala kaming Combat Angels na nagamit. Sila kasi ang gumawa ng paraan upang mailabas ang dalawang Combat Angels na hindi nalalaman ng mga tao. Hindi ko alam kung anong paraan ang ginawa nila, bast
Xyrica’s POV:Naabutan ko si Cyborg na nakatayo malapit sa bintana, at para bang may malalim na iniisip. Ilang beses ko siyang tinawag, pero napansin niya lang ako noong kinalabit ko na siya sa balikat. Kaagad naman siyang bumalik sa pagkaka-upo, at hinihintay akong magsalita.“Parang mas malalim pa yata ‘yung iniisip mo kaysa sa akin,” nagtatakang sabi ko sa kanya.“Pasensya ka na kung hindi ko kaagad narinig ‘yung unang beses na pagtawag mo sa akin, Xyrica. Kumusta nga pala ‘yung pakikipag-usap mo kay Allen? At maaari ko bang malaman kung ano ‘yung pinag-usapan ninyo?” Cyborg curiously asked.Natahimik ako ng ilang segundo kasi nagdadalawang-isip pa ako kung sasabihin ko ba kay Cyborg ang binabalak ko. Hindi pa naman kasi ako sigurado kung matutupad ba ‘yung plano ko at kung kailan. Marami-rami kasi ang mga bagay na dapat kong isaalang-alang bago iyon gawin.“How about we talk about something else? Something that would interest the both of us?” Sabi ko na lang sa kanya. Alam niya na