Chapter Two
Napakunot ako ng noo nang makita ang kanyang hitsura. Medyo nakapagtataka dahil naaaninag ko ang mukha ni Alas pero iba na ang kanyang suot at gupit. Parang may kakaiba.O baka kaya iba siya ngayon sa paningin ko dahil masyado lang akong maraming nainom na alak.“Alas, bakit parang nagpagupit ka yata ng buhok? Infairness ang guwapo mo riyan,” nakangiting sabi ko habang naniningkit na matang pinagmamasdan siya.Pero sandali? Hindi ba nakaalis na siya? Baka guni-guni ko lang at pinapasok ko talaga siya.Lumapad ang ngiti ko nang makaisip ng magandang ideya. Tumihaya ako at bahagyang binuka ang aking dalawang hita.“Wait, ano’ng ginagawa mo?” kinakabahang tanong niya.“Well, since nagkaaminan na tayo ng feelings for each other, iyong-iyo na ako!”“Mag-celebrate tayo!” Tinaas ko ang aking ang mga kamay. Lumiyad ako at tumingala para ipahiwatig na puwede niya na akong angkinin nang buong-buo.“Sige na, Alas. Don’t be shy, I’m already yours,” pag-aaya ko habang nakapikit at hinaplos-haplos ang bawat parte ng katawan ko.“Who the f*ck is Alas? Get out of my bed!” naiinis na usal niya.Napakakunot naman ako ng noo.“Akala ko ba juice lang ininom mo? Uminom ka rin, ’no? Mas malala ba ang tama sa ’yo ng alak at nakalimutan mo na ang pangalan mo?” nagtatakang tanong ko habang namimikit ang mga mata.“Kung may lasing man dito ikaw ’yon. Get out of here, you’re just wasting my time. Umalis ka na sa kama ko,” iritableng saad niya at pilit akong tinataboy.Sungit naman. Pero teka? Baka kaya ayaw niya sa kama kasi gusto niya na sa sahig na lang kami. Interesting!Gusto ko ’yan!“Naughty, huh? Mas gusto mo pala sa sahig. Wait, maghuhubad muna ako,” na-e-excite na sabi ko.Sinimulan ko nang iangat ang dress na suot ko.“Hey! Oy! Girl!” taranta niyang sabi at agad na lumapit sa akin. Sinubukan niya akong hawakan pero kinuha ko ang kanyang kamay at inilagay sa aking dibdib.Nagulat siya sa ginawa ko. Hindi maipinta ang naging reaksyon ng mukha niya nang ihagod ko ito pababa. Mabilis niya itong tinanggal at lumayo.“Hey! Stop! Tigilan mo ‘yan!” natatarantang sambit niya.Hindi ko siya pinakinggan at ipinagpatuloy lang ang ginagawang paghuhubad. Huli kong tinanggal ang panty ko. Hinagis ko ito sa mukha niya pero agad din niyang iniwasan.“Come here, Baby!” malandi kong tawag at winagayway ang hintuturo ko para palapitin siya.“What the f— Magdamit ka nga! Tatawag ako ng security!” pagbabanta niya nang hindi ako tinitingnan.“Sus! Pakipot,” natatawa kong sabi.“I know you're a gentleman, but I’m already yours. Do whatever you want to do with me, you have a consent,” namimikit na mga matang sabi ko at hinaplos-haplos ang hubad kong katawan.“Tara na! Kung nahihiya ka pa rin, sige, ako na lang lalapit,” offer ko. Nagsimula na akong gumapang palapit sa kanya.Nanlaki ang mga mata ko nang madulas ang aking kamay sa dulo ng kama at nawalan ng balanse.“Ay!” Nahulog ako sa sahig at unang tumama ang nguso ko.NAGISING ako nang marinig ang malakas na tunog ng alarm. Napahawak sa aking ulo, sobrang sakit nito. Tinakpan ko ito ng unan at pumikit ulit.“F*ck!” mura ko dahil parang binibiyak ito.Hindi na talaga ako iinom!Babalik sana ulit ako sa pagtulog pero agad akong naalimpungatan nang tumama sa mukha ko ang sikat ng araw.“F*ck! Hala!” Agad akong dumilat.Masyado akong natuwa nang umamin si Alas kaya naparami ang nainom ko kagabi. Nakalimutan ko na may pasok ako ngayon.Agad akong bumangon at kinuha ang phone ko para patayin ang alarm. Natigil ako nang may mapansing kakaiba sa buong kuwarto. Suminghot-singhot ako para kumpirmahin. May naaamoy akong panlalaking pabango, bago lang ito sa pang-amoy ko.Napakusot ako ng mata at tumingin ulit sa kwarto. Nanlaki ang mga mata ko nang makita na iba ang kulay ng pader. May nakasabit na painting din dito na hindi pamilyar sa akin. Ibinaba ko ang tingin sa kama, hindi ito ang design ng mga unan at kumot ko.“Hala! Nasaan ako?” gulat kong tanong habang tumitingin-tingin sa buong paligid.Napatingin ako sa sahig. Napanganga ako nang makita ang mga damit ko na nakakalat.“What the f—” putol kong sabi dahil sa sobrang bigla.Dahan-dahan kong ibinaba ang tingin sa aking katawan.N*******d ako!“Ah!” malakas na sigaw ko at hinigpitan ang hawak sa kumot na nakatakip sa akin.Ano’ng nangyari sa ’kin?Napalingon ako sa pintuan nang pumasok ang isang pamilyar na lalaki. Mukhang kaliligo niya lang dahil basa pa ang kanyang buhok at nakatapis lang ng tuwalya ang pang-ibaba niya.Hindi kaya…“Al—” Hindi ko tinuloy ang sasabihin nang makita ang kanyang mukha.Parang may mali. Parang may kakaiba sa kanya. Iba ang hairstyle niya, mukhang bagong gupit siya. Pero teka? Lalong nanlaki ang mga mata ko nang mapansin na wala siyang maliit na nunal sa ilalim ng kaliwang mata na isa sa mga asset ni Alas. Tinititigan ko siyang mabuti para makasigurado. “A-Alas?” nagdadalawang-isip na tawag ko.Nakaramdan ako ng matinding kaba nang tingnan niya ako nang masama.Sigurado na ako.Kabisadong-kabisado ko ang buong mukha ni Alas. Hindi nga siya ito, ibang tao ang nasa harapan ko!“Maniac!” sigaw ko at binato sa kanya ang bawat unan na aking mahawakan.“Hey! Stop! Tumigil ka nga!” pagpigil niya habang iniwasan ang mga ito.“Sino ka? Nasaan ako? Bakit ako nandito? Ni-rape mo ba ako? Manyak ka!” buong lakas na sigaw ko.Parang gusto kong magwala at saktan siya dahil sa ginawa niya sa ’kin!“Hoy! Sumusobra ka na!” galit na sabi niya na nagpatigil sa akin.Aba! Siya pa ang may ganang magalit? Siya nga itong r*pist! Mapagsamantala ng lasing!Ilang segundo kaming nagkatinginan nang masama at nagpakiramdaman. Inayos ko ang pagtakip ng kumot sa katawan ko.“Sino ka ba? Bakit ba kasi ako nandito? Ano’ng ginawa mo sa ‘kin?” magkakasunod na tanong ko.“What the? Wala akong ginawa sa ‘yo, pero ikaw, marami. Hindi ba ako dapat ang magtanong sa ‘yo ng mga ’yan? Sino ka at ano’ng ginagawa mo rito?” inis na tanong niya.“Huh?” tanging naging tugon ko. Bigla akong naging slow. Hindi ko naiintindihan ang mga sinasabi niya.“Ano ba’ng pinagsasabi mo?” iritableng tanong ko.Napasapo siya ng noo at malalim na napabuntong-hininga.“I don’t know who you are. Bigla na lang kitang nakita rito kagabi, and…” Tumingin siya sa akin pero lumingon din siya agad sa ibang direksyon.Tumikhim siya at napalunok. “Bigla ka na lang naghubad sa harapan ko,” naiilang na sabi niya.Gulat ko siyang tiningnan.“S-seryoso ka ba?” hindi makapaniwalang tanong ko.“Do you think I’m kidding?” iritableng tanong niya.“S-so, h-hindi mo ako ni-rape?” gulat na tanong ko.Tiningnan niya ako nang masama.“Why would I do that thing? I’m no criminal.” Binaba niya ang tingin sa sahig kung saan nakakalat ang mga damit ko at binalik ulit ang titig sa akin na ngayon ay may halo nang pandidiri. “Even s*x with you, yuck! Pathetic girls are not totally my type.”Grabe ang sama niyang magsalita.Pinilit kong alalahin ang nangyari kagabi. Ang huli kong natatandaan ay hinatid ako ni Alas sa tapat ng condo at pumasok na ako.Inilibot ko ulit ang tingin sa buong paligid. Iba ang ayos ng lugar at hindi rin pamilyar ang mga gamit na nandito. Mariin akong pumikit at dumilat ulit para makumpirma kung hindi ako nananaginip. Lalo akong kinabahan nang makitang nandito pa rin ako. Nanlaki ang mga mata ko nang mapagtanto ang lahat.“Hindi kaya…” putol na banggit ko.Lumakas ang kabog ng dibdib ko nang unti-unti na itong lumilinaw.Hindi…Hindi maaari, pero may posibilidad na ‘yon nga ang nangyari.“A-ano’ng number ’to?” kinakabahang tanong ko.“217,” tipid niyang sagot na nagpatigil sa mundo ko.“F*ck. Nalintikan na,” mahina kong sabi habang gulat na nakatingin sa kanya.Sa 218 ako nakatira. Nakapasok ako sa ibang condo. Pero parang imposible naman ‘yon. Baka nasa isang napakapangit na bangungot lang ako.Mariin ulit akong pumikit. Sinampal ko nang malakas ang sarili.“Ouch!” d***g ko at napahawak sa aking pisngi.Unti-unti akong dumilat. Nakikita ko pa rin siya at ngayon ay mas lalo na siyang nainis.“Totoo nga.” Napahilamos ako ng mukha dahil sa sobrang kahihiyan. Parang gusto ko nang magpalamon sa lupa.“Just leave before I call the security,” seryosong sabi niya.Nahihiya kong inangat ang tingin sa kanya. Napatingin ako sa kanyang katawan. Muntik na akong mapakagat-labi dahil sa ganda nito.Bigla kong naalala, wala akong suot at nandito sa kanyang kuwarto. Posible kayang…“Sandali, may nangyari ba sa atin?” tanong ko.Agad akong yumuko para hindi makita ang kanyang reaksyon. Wala akong mukhang maihaharap sa kanya. Nakakahiya ang ginawa ko.“Wala,” tipid niyang sagot. “Sa couch ako natulog. Saka hindi mo ba narinig? Hindi ako nakikipag-s*x sa pathetic na babae.”Ang sama talaga ng lalaking ’to pero at least nakahinga ako ng maluwag dahil walang nangyari.“Mabuti, magbibihis muna ako. Pasensya na sa abalang ginawa ko,” saad ko. Binalot ko ng kumot ang aking buong katawan. Tumayo na ako para pulutin ang mga damit sa sahig.Lumabas naman siya ng kuwarto at isinarado ang pinto. Nagmadali akong nagbihis. Agad ko ring inayos ang sarili. Tumingin ako sa phone ko para alamin ang oras. May oras pa ako bago pumasok.Binuksan ko na ang pinto at agad na hinanap ang daan palabas ng unit niya.“Sorry ulit!” Hindi ko na siya nilingon pa at dumiretso roon.Halos mapadausdos ako sa pader nang tuluyan nang makalabas. Lumingon ako sa katabing pinto. Nanlaki ang mga mata ko nang makita na ito ang condo ko. Napasapo na lang ako ng noo at umiling-iling habang hinahampas ng aking kabilang kamay ang pader.“Ano’ng ginawa mo, Tamara? Nakakahiya ka,” mariing sabi ko sa sarili.Humarap ako sa pader mahinang inuntog ang noo ko rito. Ang tanga-tanga ko.Chapter Three“Move on, Tam.” Mahina kong tinuktok ang ulo ko ng hair brush. Sumubsob ako sa kama at gigil na nagtakip ng unan. Gusto ko mang gawing maganda ang araw na ‘to, hindi ko magawa dahil sa isang kagagahan na nangyari.“Nagkamali ako ng pintong pinasukan at ang mas malala, naghubad ako sa harapan ng isang stranger na kamukha ni Alas. Fudge! Sana hindi na kami magkita pa,” dismayado kong sabi sa sarili at idiniin ang unan sa akin.Naramdaman ko ang pag-vibrate ng phone sa kama kaya agad ko itong kinuha at tiningnan. Bigla akong napabangon nang makita sa screen ang pangalan ni Alas na tumatawag.Sinagot ko ito at tinapat sa aking tainga. “Hello?”“Good morning, Tamara. I’m here outside your unit.” Nanlaki ang mga mata ko nang marinig ang sinabi niya. Nagmadali akong tumayo at dumiretso sa pintuan para pagbuksan siya. Napataas ako ng isang kilay nang makitang walang tao sa labas. Lumingon ako sa kabilang pinto.“Alas!” tawag ko. Kakatok pa sana siya roon, buti na lang napigila
Chapter FourNang matapos ang meeting ay dumiretso agad ako sa coffee station para magtimpla ng kape. Kailangan ko nito ngayon dahil bukod sa malalang hangover ay gusto ko rin gisingin ang sarili ko. Baka sakaling masamang panaginip lang itong lahat.“Seriously?” hindi makapaniwalang tanong ko sa sarili habang pinoproseso sa isip ko ang naganap kanina.No romantic relationship. Bawal ang pakikipagrelasyon sa pagitan ng mga empleyado sa kompanya. Halo-halong emosyon ang nararamdaman ko, pero mas nangingibabaw ang gulat at takot. Hindi ako makapaniwala na nangyayari ’to pagkatapos ng pinakamagandang pangyayari sa buhay ko kagabi. Ang tagal kong hinintay si Alas, at sa wakas naging kami na. This is our first day as a couple, pero masisira lang ito dahil sa kakambal niya na kararating lang dito. Paano na ang love story namin ni Alas? Hindi pa nagsisimula, meron na agad kontrabida, at kakambal niya pa talaga. Higit sa lahat, Boss pa namin.Biglang sumagi sa isip ko ang nangyari kaninang
Chapter Five“Ay! Kainis!” iritableng sambit ko kasabay ng mariing paghilamos ng dalawang kamay sa aking mukha. “D*mn, Tamara! D*mn! D*mn! D*mn! Isa kang kahihiyan!” Pumadyak-padyak ako para ilabas lahat ng inis. Binagsak ko ang sarili sa kama padapa at napasabunot ng buhok. Gusto ko nang kalimutan ang kahihiyan na ’to pero paano ko magagawa kung nasa tabi lang ng unit ko ang place niya at siya pa ang Boss ko? Siguradong paulit-ulit ko lang maaalala ’yon sa tuwing makikita ko siya.Nakakahiya! Nagkakalat ako sa kakambal ni Alas!Naagaw ang atensyon ko nang mag-vibrate na naman ang phone.Oo nga pala! Nawala sa isip ko si Alas.Mabilis akong bumangon at kinuha ang phone ko. Sinagot ko ang tawag at itinapat ito sa aking tainga.“Hello, Alas?”“I’m here in the lobby of Ali Residences. Hintayin na lang kita rito sa baba. Thank your time, Tamara,” aniya mula sa linya.“Ay, sorry! Wait, magpapalit na ako,” sagot ko. “No need to say sorry, Tamara. Just take your time. Maghihintay ako kahi
Chapter Six“Come in,” malamig na saad ni Sir Apollo na nagpabilis ng kabog ng dibdib ko.Tila ang bigat ng mga paa ko na humahakbang palapit sa kanila. Nanghihina ang mga tuhod ko at parang naririnig ko rin ang malakas na tibok ng puso ko. Napatingin ako kay Alas. Nginitian niya ako at bahagyang tumango na parang sinasabi niya na huwag akong kabahan. Medyo nabawasan ang nerbiyos ko pero hindi pa rin nawawala.“Good morning, Sir Apollo,” kinakabahang bati ko. Halos nanginginig pa ang kamay ko na tinukod sa upuan para makaupo.Kalma, Tamara. Nang makaayos na ako ng pag-upo, napatikhim si Apollo at tumingin sa aming dalawa. “Do you have any idea why I called you?” tanong niya. Sinilip ko ng tingin si Alas. Tipid siyang umiling bilang sagot, ginaya ko naman siya. “W-wala po,” medyo nautal na sagot ko.“Really? I see,” aniya at bahagyang tumango kasabay ng paghimas ng baba niya.Ang totoo, may ideya na talaga ako, lalo na’t bago pa lang siya ipinakilala ay nakita na niya kami ni Alas
Chapter Seven“What if, isa sa atin ang mang-akit sa kanya hanggang sa ma-in love siya. Baka sakaling ’pag nakahanap na si Sir Apollo ng love sa office, matanggal na ang Love Ban?”Natahimik kami at nanatiling nakatingin sa kanya. Lumingon-lingon ako sa mga kasama ko para tingnan kung sinong tututol, pero hindi pa rin sila nagsalita at nakiramdam lang din. “Kapapanood mo ’yan ng drama, Ate Sam. Sa tingin mo ba ma-i-inlove ang d*monyo na ’yon?” natatawang komento ni Enzo. “Why not? Kahit si Hades nga na God ng Underworld ay na-inlove kay Persephone. Right, guys? Puwede naman ’yon?” tanong niya. “Yes. Magandang ideya ’yan,” pagsang-ayon ni Arya.“Pero, hindi ba delikado ’yan?” nag-aalangang tanong ni Chino.“Hindi magiging delikado kung hindi niya malalaman,” nakangisi at puno ng kumpiyansang sagot ni Ate Sam. “She’s right. Pero sino naman ang aakit sa kanya? Dapat mukhang anghel kasi nga d*monyo siya,” may gigil na tanong ko at napaisip. “Well, sino pa ba?” pagsingit ni Arya. “It
Chapter Eight“What the— fuck,” hindi makapaniwalang sabi ko at bakas pa rin sa mukha ang pagkabigla.“F*ck!” malutong na mura niya. Agad siyang bumangon at tumingin sa akin. Kitang-kita sa mukha niya ang gigil.“What the f*ck is your problem?!” galit na sita niya, pagkatapos ay mariing pinunasan ang kanyang labi na tila ba diring-diri. Nanatili naman akong nakahiga habang nagpoproseso pa rin sa isip ko ang nangyari. “N-nahalikan niya ako…” tulalang sambit ko. Wala sa huwisyo akong napatingin sa kisame. Tila umiikot ito sa paningin ko, nakakahilo. Naririnig ko na nagsasalita si Sir Apollo pero hindi ko ito maintindihan at parang nagiging ugong lang.Nanghihina akong napatingin sa kanya nang hinawakan niya ang dalawang kamay ko at itinukod ito sa sahig. Pumaibabaw siya sa akin. Napalunok ako nang makita ang mga mata niya na matalim na nakatingin.“Tell me! Ano ba’ng gusto mong mangyari?” singhal niya Binigyan ko siya ng mapang-inis na ngiti. “F*ck you, Apollo.”Unti-unting bumigat
Chapter NineTulala akong nakatitig sa aking repleksyon sa salamin habang sinusuklay ang basang buhok ko. Hindi maalis sa isip ko ang sinabi ni Sir Apollo at patuloy akong naguguluhan dito.‘My brother is not a he.’Napakunot ako ng noo habang iniisip ito. Ibig niyang sabihin, bakla si Alas?Paano nangyari ’yon? Saka kung bakla siya, paano magiging kami? Bakit siya umamin na may gusto siya sa akin?Ano ’yon? Pinaglaruan niya lang ako?Kaya ba ang bilis lang para sa kanya na itanggi ako? Sandali? Dapat ba akong maniwala?Malalim akong napabuntong-hininga. Ang daming tanong na gumugulo sa isip ko. “Jusko! Mukhang hindi na dahil sa hangover kaya sumasakit ang ulo ko, kundi sa gender revelation ni Sir Apollo tungkol kay Alas,” daing ko. Ang hirap isipin na gano’n siya. Kung titingnan kasi si Alas, matikas siya at gentleman. Wala man lang akong nakita na kalambutan sa katawan niya kahit noong highschool pa kami. Baka naman sinisiraan lang siya ni Sir Apollo? Pero sarili niyang kakamb
Chapter TenPara akong naging tuod sa bawat dampi ng labi niya, pero ilang sandali lang ay nadala na rin ako at tumugon sa kanyang halik. Nagpatuloy ang aming paghahalikan hanggang sa maging agresibo na ito. Nag-aalab ang halik na binibigay namin sa isa’t isa habang naglalaro ang aming mga dila. Nararamdaman ko rin ang kamay niya na lumilibot na sa katawan ko.Hindi ako nagpatalo. Hinawakan ko ang mukha niya at mas idiniin pa ang aking halik. Sinabayan ko rin ang paglilibot ng kamay niya sa pamamagitan ng paghimas sa kanyang gitna.Napahinto siya sa paghalik at bahagya niya akong tinulak. Muntik pa akong matumba, buti na lang ay nakapagbalanse ako agad.Hinihingal kong pinunasan ang gilid ng labi ko. Inaamin ko, ang intense ng halik na ’yon.Napansin ko na napahawak siya sa kanyang pag-aari na tila kinakapa ito. “F*ck, I came,” hindi makapaniwalang sambit niya. Napangiti siya nang malapad na tila ba’y tuwang-tuwa.Napataas ang isang kilay ko at naguguluhan siyang tiningnan. Natigil a
Chapter Twenty Six Napakagat ako ng ibabang labi ko habang tinitingnan ang kanyang p*gkalalaki.Grabe, kaya ko ba ’to? Parang hindi. Nakakatakot!“Don’t be nervous. I’ll be gentle,” mahinahong sambit niya at marahan na hinawakan ang aking pisngi.Napalunok ako nang mapupungay na mga mata siyang tumitig sa akin. Sobrang nakakadala ang tingin niyang ganyan. Hindi na ako nakapag-isip nang maayos at wala sa sariling napatango. Gumuhit naman ang ngisi sa kanyang labi. Hinawakan niya ulit ang magkabilang hita ko at lalong ibinuka. Muling nabuhay ang init ng katawan ko nang ikiskis niya ang kanyang kahabaan sa gitna ko. Kita ko sa mga mata niya ang labis na pagnanasa. Napansin kong mayroon muna siyang inilagay, mukhang proteksyon ito, hanggang sa naramdaman ko ang ulo ng p*gkalalaki niya na unti-unting pumapasok sa bukana ko. “A-aray!” d*ing ko dahil sa sobrang sakit. Parang may mapupunit na laman sa akin habang pinapasok niya ito. “Ah! A-ang sakit!” Mariin akong napakapit sa magkabil
Chapter Twenty Five“What?!” gulat na tanong ko. Agad kong tinakpan ang aking katawan.“Are you out of your mind?” inis na tanong ko.Tanging pagngisi lang ang sinagot niya sa akin at nanatili pa ring hawak ang camera sa tapat ko. “Itigil mo ’yan!” sita ko sa kanya. Hindi siya nagsalita at seryoso ang mukha na nakatitig sa phone na nakatutok sa akin.Grabe! Hindi ko inaasahan na aabot siya sa ganito. Alam kong malaki ang nagawa kong kasalanan sa kanya, pero hindi ’yon sapat para gawin niya ito sa akin. Tumayo ako at galit lumapit sa kanya. Umakma akong kukunin ang phone pero iniwas naman niya ito sa akin.“Hey! Stop!” pagpigil niya sa ’kin habang pilit na inilalayo ang phone niya. “Ikaw ang tumigil! Akin na ’yan!” sagot ko at nakipag-agawan pa rin.Umibabaw ako sa kanya para ikulong siya at lalong maagaw ang kanyang phone. Wala na siyang kawala.Nanlaki ang mga mata ko nang makaramdam ng matigas na bagay sa ilalim ko. “Ugh,” rinig kong ungol niya. Natigil kaming dalawa sa pag-aag
Chapter Twenty Four“Come in,” malamig na saad niya. Namimilog na mga mata ko siyang tiningnan. “P-po?” hindi makapaniwalang tanong ko.Hindi niya ako nilingon at pumasok na sa loob. Iniwan naman niya na nakabukas ang pinto para makapasok ako. Pumasok na ako sa loob na bakas pa rin sa mukha ang gulat. Medyo nakakabigla ang pagiging mabilis niyang kausap. Pumunta siya sa kitchen, nanatili lang akong nakatayo sa living room habang hinihintay siyang bumalik. Ilang sandali lang ay nakabalik na siya. Mayroon siyang dalang isang basong tubig. Umupo siya sa couch at ininom ito. Hindi ko alam, pero parang ang hot tingnan ng paggalaw ang kanyang Adam's apple habang lumagok. Napansin ko rin na maganda talaga ang hugis ng panga niya. Napalunok ako at agad na napaiwas ng tingin nang bumaling sa akin ang matalim niyang mga mata.Sumenyas siyang umupo rin ako sa pwesto na katapat niya. Sinunod ko ito at umupo na roon. Ang bilis ng kabog ng d*bdib ko habang tinitingnan siya. Ibinaba niya ang b
Chapter Twenty ThreeMalalim akong napabuntong-hininga habang inililigpit ang mga gamit ko. Parang gusto kong matunaw sa kinatatayuan ko sa tinginan ng mga empleyado na napapadaan sa aking puwesto. Napapansin ko rin na pinagbubulungan nila ako. Hindi naman nakapagtataka, siguradong laman ako ng chismis dahil sa kahihiyan na nagawa ko. Bahagya akong napailing. Itinuon ko na lang ang atensyon sa mga gamit at nagmadali na itong niligpit. Nang matapos na, napatitig ako sa desk ko at hinawakan ito. Mapait akong napangiti at pinigilan ang luha na gusto nang pumatak."Mami-miss ko ang table na 'to," malungkot na sambit ko habang tinitingnan ang aking desk. Ibinaling ko ang atensyon sa mga kasama ko para magpaalam sa kanila."Buti na lang hindi ka sinisante. Akala ko talaga, mapapatalsik ka," sabi ni Chanti na bakas sa mukha ang pag-aalala.Akala ko rin. Thirty days suspension and overtime without pay for one year. Ito ang sinabi sa akin ni Alas. Siya ang kumausap sa akin dahil masyado pan
Chapter Twenty Two “What?!” gulat na tanong ni Sir Apollo.Hindi na ako nakapagpigil pa at dali-daling sinugod siya sa kanyang upuan. “Bastos! Manyak! R*pist!” singhal ko habang hinahampas siya nang malakas.Sa sobrang galit ko, gusto ko siyang murahin, tadyakan at paluin ng kung anumang gamit na aking mahawakan. “Ouch! Stop! Tamara, enough!” pagpapatigil niya sa akin habang patuloy siya sa pagpoprotekta sa sarili. “Tamara!” rinig kong tawag ni Alas.May humawak sa magkabilang kamay ko mula sa likuran at hinila ako palayo kay Sir Apollo. “Get off me! Hindi pa ako tapos!” Sinubukan kong pumalag pero masyado siyang malakas. Mahigpit din ang paghawak niya sa akin, kaya kahit ano pang galaw ko ay hindi ako makaalis.“Stop it!” boses ni Alas mula sa likuran ko. Siya pala ang pumigil sa akin. “What is this mess, Mr. Imperial?” tanong ng isang investor. “It’s just a little misunderstanding, Mr. Sebastian,” kalmadong sagot niya. “R*pist!” sigaw ko at pinilit ulit na kumawala kay Alas
Chapter Twenty OneUNTI-UNTI kong minulat ang aking mga mata at pinakiramdaman ang buong paligid. Napahawak ako sa ulo ko dahil parang nabibiyak ito sa sobrang sakit. Kinuha ko ang unan at idiniin ito sa aking mukha.“Aray…” d*ing ko habang nakaiidin pa rin ang unan sa akin.Ang bigat ng ulo ko, nararamdaman ko rin ang pananakit ng katawan ko. Parang kahit kagigising ko lang ay nanghihina ako. “Ano ba’ng nangyari?” wala sa huwisyong tanong ko sa sarili.Tinanggal ko ang unan na nakatabon sa akin at namimikit na mga matang tumingin sa itaas. Napaiwas ako ng nang makita ang nakakasilaw na liwanag ng ilaw. “Sh*t!” mura ko at hinilot ang aking sentido. Pinilit kong bumangon kahit pikit ulit ang aking mga mata. Gusto kong magtimpla ng kape para mahimasmasan na ako nang kaunti at mawala rin ang sakit ng ulo ko. Dumilat ako at bumuwelo muna bago tumayo. Natigil ako nang mapansin na parang may kakaiba sa buong paligid. Kumunot ang noo ko nang makita ang kama. “Sandali?” nagtatakang sabi
Chapter Twenty "B-bitawan mo ako," nanghihinang sabi ko. Pinilit kong tanggalin ang kamay niya sa akin at saktan siya, pero wala na talaga akong lakas na gawin ito. Parang kada kilos ko ay lalo akong nahihilo.Sinilip ko ng tingin ang direksyon ng mga kasama ko. Hindi nila ako napansin dahil abala pa rin sila sa pagsasayaw. Akma akong sisigaw pero hindi ko nagawa nang hinawi niya ang ulo ko at dinikit sa dibdib niya. "Magpahinga ka lang sa 'kin, baby," malanding sambit niya at binilisan ang paghakbang palayo sa table namin. “I’m sure na mapapagod ka sa gagawin natin mamaya,” dugtong niya.Bawat hakbang niya ay umiikot ang paningin ko at lalong bumibigat ang aking pakiramdam.“T-tulo—” Hindi ko naituloy ang sasabihin ko nang takpan niya ang bibig ko. “Ssh. Behave,” rinig kong saad niya.Hindi ko na napigilan ang sarili na umiyak habang patuloy niyang inaakay. Hindi ko alam kung paano ako makakawala sa kanya. Nanghihina ako, nahihilo at sobrang bigat ng pakiramdam ko. Sigurado akong
Chapter Nineteen “A-ahm…” Tanging salitang lumabas sa aking bibig. Nanatili lang siya sa seryosong pagtitig sa aking mga mata at hinihintay ang sasabihin ko.Napababa ako ng tingin. Napansin ko ang hawak niyang wallet. Habang nakatitig dito, biglang sumagi sa isip ko ang pangalan na binabanggit niya kagabi, at ang babae na katabi niya sa litrato ng kanyang wallet na kamukha ko.Napatikhim ako at umayos ng upo. Ibinalik ko ulit ang atensyon sa kanya at seryoso rin na tumitig. Kung makapagtanong sa akin na siya ang ginagawa kong paraan para mag-move on, parang hindi niya rin ako ginagamit para makuha ang pleasure na hinahanap niya sa kanyang ex. Hindi pa ako sigurado na gano’n nga ang ginagawa niya sa ’kin, pero malaki ang tsansa na totoo ito. “Bago ko sagutin ’yan… gusto ko munang tanungin kung sino si Euphemia?” puno ng kuryosidad na tanong ko.Napansin ko ang gulat sa kanyang mukha nang marinig ito. Bakas din sa reaksyon niya na apektado siya sa pangalan na binanggit ko. “Kanin
Chapter Eighteen“G-gano’n na lang ’yon? Grabe… ” hindi makapaniwalang sabi ko habang nakatingin sa asul na kalangitan.Nanatili akong nakahiga, nagpoproseso pa rin sa isip ko ang nangyari. Pagkatapos niya akong hubaran at gawin ang gusto sa ’kin, iiwan niya na lang ako nang basta-basta. Parang ginawa lang niya akong basura, pagkatapos gamitin, iiwan na lang na nakakalat. Hindi man lang niya ako hinintay na magbihis. Napakasama niya! Sabagay, ano pa nga ba ang aasahan ko sa kanya? Wala!Malalim akong napabuntong-hininga. Bumangon na ako at inayos ang sarili. Sinuot ko ang slacks ko, binutones ko rin ang aking blouse.Mariin akong napahilamos ng mukha. Habang inaalala ang lahat ng nangyari. “D*mn it!”gigil na mura ko.Imbis na ako ang makaisa, ako pa ang naisahan ng bwisit na lalaking ’yon. Marahas akong napahampas sa sahig. Paulit-ulit din akong nagmura dahil sa sobrang inis. “Ikaw talaga, Tamara! Napakagaga mo!” inis na sabi ko sa sarili at sinampal-sampal nang mahina ang aking