Chapter Twenty Two “What?!” gulat na tanong ni Sir Apollo.Hindi na ako nakapagpigil pa at dali-daling sinugod siya sa kanyang upuan. “Bastos! Manyak! R*pist!” singhal ko habang hinahampas siya nang malakas.Sa sobrang galit ko, gusto ko siyang murahin, tadyakan at paluin ng kung anumang gamit na aking mahawakan. “Ouch! Stop! Tamara, enough!” pagpapatigil niya sa akin habang patuloy siya sa pagpoprotekta sa sarili. “Tamara!” rinig kong tawag ni Alas.May humawak sa magkabilang kamay ko mula sa likuran at hinila ako palayo kay Sir Apollo. “Get off me! Hindi pa ako tapos!” Sinubukan kong pumalag pero masyado siyang malakas. Mahigpit din ang paghawak niya sa akin, kaya kahit ano pang galaw ko ay hindi ako makaalis.“Stop it!” boses ni Alas mula sa likuran ko. Siya pala ang pumigil sa akin. “What is this mess, Mr. Imperial?” tanong ng isang investor. “It’s just a little misunderstanding, Mr. Sebastian,” kalmadong sagot niya. “R*pist!” sigaw ko at pinilit ulit na kumawala kay Alas
Chapter Twenty ThreeMalalim akong napabuntong-hininga habang inililigpit ang mga gamit ko. Parang gusto kong matunaw sa kinatatayuan ko sa tinginan ng mga empleyado na napapadaan sa aking puwesto. Napapansin ko rin na pinagbubulungan nila ako. Hindi naman nakapagtataka, siguradong laman ako ng chismis dahil sa kahihiyan na nagawa ko. Bahagya akong napailing. Itinuon ko na lang ang atensyon sa mga gamit at nagmadali na itong niligpit. Nang matapos na, napatitig ako sa desk ko at hinawakan ito. Mapait akong napangiti at pinigilan ang luha na gusto nang pumatak."Mami-miss ko ang table na 'to," malungkot na sambit ko habang tinitingnan ang aking desk. Ibinaling ko ang atensyon sa mga kasama ko para magpaalam sa kanila."Buti na lang hindi ka sinisante. Akala ko talaga, mapapatalsik ka," sabi ni Chanti na bakas sa mukha ang pag-aalala.Akala ko rin. Thirty days suspension and overtime without pay for one year. Ito ang sinabi sa akin ni Alas. Siya ang kumausap sa akin dahil masyado pan
Chapter Twenty Four“Come in,” malamig na saad niya. Namimilog na mga mata ko siyang tiningnan. “P-po?” hindi makapaniwalang tanong ko.Hindi niya ako nilingon at pumasok na sa loob. Iniwan naman niya na nakabukas ang pinto para makapasok ako. Pumasok na ako sa loob na bakas pa rin sa mukha ang gulat. Medyo nakakabigla ang pagiging mabilis niyang kausap. Pumunta siya sa kitchen, nanatili lang akong nakatayo sa living room habang hinihintay siyang bumalik. Ilang sandali lang ay nakabalik na siya. Mayroon siyang dalang isang basong tubig. Umupo siya sa couch at ininom ito. Hindi ko alam, pero parang ang hot tingnan ng paggalaw ang kanyang Adam's apple habang lumagok. Napansin ko rin na maganda talaga ang hugis ng panga niya. Napalunok ako at agad na napaiwas ng tingin nang bumaling sa akin ang matalim niyang mga mata.Sumenyas siyang umupo rin ako sa pwesto na katapat niya. Sinunod ko ito at umupo na roon. Ang bilis ng kabog ng d*bdib ko habang tinitingnan siya. Ibinaba niya ang b
Chapter Twenty Five“What?!” gulat na tanong ko. Agad kong tinakpan ang aking katawan.“Are you out of your mind?” inis na tanong ko.Tanging pagngisi lang ang sinagot niya sa akin at nanatili pa ring hawak ang camera sa tapat ko. “Itigil mo ’yan!” sita ko sa kanya. Hindi siya nagsalita at seryoso ang mukha na nakatitig sa phone na nakatutok sa akin.Grabe! Hindi ko inaasahan na aabot siya sa ganito. Alam kong malaki ang nagawa kong kasalanan sa kanya, pero hindi ’yon sapat para gawin niya ito sa akin. Tumayo ako at galit lumapit sa kanya. Umakma akong kukunin ang phone pero iniwas naman niya ito sa akin.“Hey! Stop!” pagpigil niya sa ’kin habang pilit na inilalayo ang phone niya. “Ikaw ang tumigil! Akin na ’yan!” sagot ko at nakipag-agawan pa rin.Umibabaw ako sa kanya para ikulong siya at lalong maagaw ang kanyang phone. Wala na siyang kawala.Nanlaki ang mga mata ko nang makaramdam ng matigas na bagay sa ilalim ko. “Ugh,” rinig kong ungol niya. Natigil kaming dalawa sa pag-aag
Chapter Twenty Six Napakagat ako ng ibabang labi ko habang tinitingnan ang kanyang p*gkalalaki.Grabe, kaya ko ba ’to? Parang hindi. Nakakatakot!“Don’t be nervous. I’ll be gentle,” mahinahong sambit niya at marahan na hinawakan ang aking pisngi.Napalunok ako nang mapupungay na mga mata siyang tumitig sa akin. Sobrang nakakadala ang tingin niyang ganyan. Hindi na ako nakapag-isip nang maayos at wala sa sariling napatango. Gumuhit naman ang ngisi sa kanyang labi. Hinawakan niya ulit ang magkabilang hita ko at lalong ibinuka. Muling nabuhay ang init ng katawan ko nang ikiskis niya ang kanyang kahabaan sa gitna ko. Kita ko sa mga mata niya ang labis na pagnanasa. Napansin kong mayroon muna siyang inilagay, mukhang proteksyon ito, hanggang sa naramdaman ko ang ulo ng p*gkalalaki niya na unti-unting pumapasok sa bukana ko. “A-aray!” d*ing ko dahil sa sobrang sakit. Parang may mapupunit na laman sa akin habang pinapasok niya ito. “Ah! A-ang sakit!” Mariin akong napakapit sa magkabil
Chapter OneINIS kong tinitigan ang bouquet ng bulaklak na hawak ko habang naghihiyawan ang mga tao sa paligid. Hindi ako sumali sa bouquet toss pero sa akin pa rin ito napunta. Buti sana kung may boyfriend ako.“Insulto,” mariing bulong ko. Peke ko silang nginitian at itinaas ang bulaklak na kunwari’y tuwang-tuwa. Kasal ng isa sa pinakamalapit kong kaibigan sa trabaho kaya sasakyan ko na lang muna sila. Ayokong masira ang pinakamahalagang araw sa buhay nila nang dahil lang sa kaartehan ko.Napalingon ako sa direksyon ni Alas. Nakangiti siya sa akin habang pumapalakpak. Kahit malayo ang distansya namin, kitang-kita pa rin ang lalim ng kanyang dalawang dimple. Sobra itong nakakaagaw ng atensyon.Hindi ko maiwasang mapatitig sa kanya. Ang maganda niyang mga mata, makapal na kilay, matangos na ilong, at magkabilang malalim na dimple. Mas dumagdag pa sa appeal niya ang kanyang nunal sa gilid ng kaliwa niyang mata at hanggang balikat na buhok na nakatali, pati ang matipuno niyang panganga
Chapter TwoNapakunot ako ng noo nang makita ang kanyang hitsura. Medyo nakapagtataka dahil naaaninag ko ang mukha ni Alas pero iba na ang kanyang suot at gupit. Parang may kakaiba.O baka kaya iba siya ngayon sa paningin ko dahil masyado lang akong maraming nainom na alak.“Alas, bakit parang nagpagupit ka yata ng buhok? Infairness ang guwapo mo riyan,” nakangiting sabi ko habang naniningkit na matang pinagmamasdan siya. Pero sandali? Hindi ba nakaalis na siya? Baka guni-guni ko lang at pinapasok ko talaga siya.Lumapad ang ngiti ko nang makaisip ng magandang ideya. Tumihaya ako at bahagyang binuka ang aking dalawang hita.“Wait, ano’ng ginagawa mo?” kinakabahang tanong niya.“Well, since nagkaaminan na tayo ng feelings for each other, iyong-iyo na ako!” “Mag-celebrate tayo!” Tinaas ko ang aking ang mga kamay. Lumiyad ako at tumingala para ipahiwatig na puwede niya na akong angkinin nang buong-buo.“Sige na, Alas. Don’t be shy, I’m already yours,” pag-aaya ko habang nakapikit at hi
Chapter Three“Move on, Tam.” Mahina kong tinuktok ang ulo ko ng hair brush. Sumubsob ako sa kama at gigil na nagtakip ng unan. Gusto ko mang gawing maganda ang araw na ‘to, hindi ko magawa dahil sa isang kagagahan na nangyari.“Nagkamali ako ng pintong pinasukan at ang mas malala, naghubad ako sa harapan ng isang stranger na kamukha ni Alas. Fudge! Sana hindi na kami magkita pa,” dismayado kong sabi sa sarili at idiniin ang unan sa akin.Naramdaman ko ang pag-vibrate ng phone sa kama kaya agad ko itong kinuha at tiningnan. Bigla akong napabangon nang makita sa screen ang pangalan ni Alas na tumatawag.Sinagot ko ito at tinapat sa aking tainga. “Hello?”“Good morning, Tamara. I’m here outside your unit.” Nanlaki ang mga mata ko nang marinig ang sinabi niya. Nagmadali akong tumayo at dumiretso sa pintuan para pagbuksan siya. Napataas ako ng isang kilay nang makitang walang tao sa labas. Lumingon ako sa kabilang pinto.“Alas!” tawag ko. Kakatok pa sana siya roon, buti na lang napigila
Chapter Twenty Six Napakagat ako ng ibabang labi ko habang tinitingnan ang kanyang p*gkalalaki.Grabe, kaya ko ba ’to? Parang hindi. Nakakatakot!“Don’t be nervous. I’ll be gentle,” mahinahong sambit niya at marahan na hinawakan ang aking pisngi.Napalunok ako nang mapupungay na mga mata siyang tumitig sa akin. Sobrang nakakadala ang tingin niyang ganyan. Hindi na ako nakapag-isip nang maayos at wala sa sariling napatango. Gumuhit naman ang ngisi sa kanyang labi. Hinawakan niya ulit ang magkabilang hita ko at lalong ibinuka. Muling nabuhay ang init ng katawan ko nang ikiskis niya ang kanyang kahabaan sa gitna ko. Kita ko sa mga mata niya ang labis na pagnanasa. Napansin kong mayroon muna siyang inilagay, mukhang proteksyon ito, hanggang sa naramdaman ko ang ulo ng p*gkalalaki niya na unti-unting pumapasok sa bukana ko. “A-aray!” d*ing ko dahil sa sobrang sakit. Parang may mapupunit na laman sa akin habang pinapasok niya ito. “Ah! A-ang sakit!” Mariin akong napakapit sa magkabil
Chapter Twenty Five“What?!” gulat na tanong ko. Agad kong tinakpan ang aking katawan.“Are you out of your mind?” inis na tanong ko.Tanging pagngisi lang ang sinagot niya sa akin at nanatili pa ring hawak ang camera sa tapat ko. “Itigil mo ’yan!” sita ko sa kanya. Hindi siya nagsalita at seryoso ang mukha na nakatitig sa phone na nakatutok sa akin.Grabe! Hindi ko inaasahan na aabot siya sa ganito. Alam kong malaki ang nagawa kong kasalanan sa kanya, pero hindi ’yon sapat para gawin niya ito sa akin. Tumayo ako at galit lumapit sa kanya. Umakma akong kukunin ang phone pero iniwas naman niya ito sa akin.“Hey! Stop!” pagpigil niya sa ’kin habang pilit na inilalayo ang phone niya. “Ikaw ang tumigil! Akin na ’yan!” sagot ko at nakipag-agawan pa rin.Umibabaw ako sa kanya para ikulong siya at lalong maagaw ang kanyang phone. Wala na siyang kawala.Nanlaki ang mga mata ko nang makaramdam ng matigas na bagay sa ilalim ko. “Ugh,” rinig kong ungol niya. Natigil kaming dalawa sa pag-aag
Chapter Twenty Four“Come in,” malamig na saad niya. Namimilog na mga mata ko siyang tiningnan. “P-po?” hindi makapaniwalang tanong ko.Hindi niya ako nilingon at pumasok na sa loob. Iniwan naman niya na nakabukas ang pinto para makapasok ako. Pumasok na ako sa loob na bakas pa rin sa mukha ang gulat. Medyo nakakabigla ang pagiging mabilis niyang kausap. Pumunta siya sa kitchen, nanatili lang akong nakatayo sa living room habang hinihintay siyang bumalik. Ilang sandali lang ay nakabalik na siya. Mayroon siyang dalang isang basong tubig. Umupo siya sa couch at ininom ito. Hindi ko alam, pero parang ang hot tingnan ng paggalaw ang kanyang Adam's apple habang lumagok. Napansin ko rin na maganda talaga ang hugis ng panga niya. Napalunok ako at agad na napaiwas ng tingin nang bumaling sa akin ang matalim niyang mga mata.Sumenyas siyang umupo rin ako sa pwesto na katapat niya. Sinunod ko ito at umupo na roon. Ang bilis ng kabog ng d*bdib ko habang tinitingnan siya. Ibinaba niya ang b
Chapter Twenty ThreeMalalim akong napabuntong-hininga habang inililigpit ang mga gamit ko. Parang gusto kong matunaw sa kinatatayuan ko sa tinginan ng mga empleyado na napapadaan sa aking puwesto. Napapansin ko rin na pinagbubulungan nila ako. Hindi naman nakapagtataka, siguradong laman ako ng chismis dahil sa kahihiyan na nagawa ko. Bahagya akong napailing. Itinuon ko na lang ang atensyon sa mga gamit at nagmadali na itong niligpit. Nang matapos na, napatitig ako sa desk ko at hinawakan ito. Mapait akong napangiti at pinigilan ang luha na gusto nang pumatak."Mami-miss ko ang table na 'to," malungkot na sambit ko habang tinitingnan ang aking desk. Ibinaling ko ang atensyon sa mga kasama ko para magpaalam sa kanila."Buti na lang hindi ka sinisante. Akala ko talaga, mapapatalsik ka," sabi ni Chanti na bakas sa mukha ang pag-aalala.Akala ko rin. Thirty days suspension and overtime without pay for one year. Ito ang sinabi sa akin ni Alas. Siya ang kumausap sa akin dahil masyado pan
Chapter Twenty Two “What?!” gulat na tanong ni Sir Apollo.Hindi na ako nakapagpigil pa at dali-daling sinugod siya sa kanyang upuan. “Bastos! Manyak! R*pist!” singhal ko habang hinahampas siya nang malakas.Sa sobrang galit ko, gusto ko siyang murahin, tadyakan at paluin ng kung anumang gamit na aking mahawakan. “Ouch! Stop! Tamara, enough!” pagpapatigil niya sa akin habang patuloy siya sa pagpoprotekta sa sarili. “Tamara!” rinig kong tawag ni Alas.May humawak sa magkabilang kamay ko mula sa likuran at hinila ako palayo kay Sir Apollo. “Get off me! Hindi pa ako tapos!” Sinubukan kong pumalag pero masyado siyang malakas. Mahigpit din ang paghawak niya sa akin, kaya kahit ano pang galaw ko ay hindi ako makaalis.“Stop it!” boses ni Alas mula sa likuran ko. Siya pala ang pumigil sa akin. “What is this mess, Mr. Imperial?” tanong ng isang investor. “It’s just a little misunderstanding, Mr. Sebastian,” kalmadong sagot niya. “R*pist!” sigaw ko at pinilit ulit na kumawala kay Alas
Chapter Twenty OneUNTI-UNTI kong minulat ang aking mga mata at pinakiramdaman ang buong paligid. Napahawak ako sa ulo ko dahil parang nabibiyak ito sa sobrang sakit. Kinuha ko ang unan at idiniin ito sa aking mukha.“Aray…” d*ing ko habang nakaiidin pa rin ang unan sa akin.Ang bigat ng ulo ko, nararamdaman ko rin ang pananakit ng katawan ko. Parang kahit kagigising ko lang ay nanghihina ako. “Ano ba’ng nangyari?” wala sa huwisyong tanong ko sa sarili.Tinanggal ko ang unan na nakatabon sa akin at namimikit na mga matang tumingin sa itaas. Napaiwas ako ng nang makita ang nakakasilaw na liwanag ng ilaw. “Sh*t!” mura ko at hinilot ang aking sentido. Pinilit kong bumangon kahit pikit ulit ang aking mga mata. Gusto kong magtimpla ng kape para mahimasmasan na ako nang kaunti at mawala rin ang sakit ng ulo ko. Dumilat ako at bumuwelo muna bago tumayo. Natigil ako nang mapansin na parang may kakaiba sa buong paligid. Kumunot ang noo ko nang makita ang kama. “Sandali?” nagtatakang sabi
Chapter Twenty "B-bitawan mo ako," nanghihinang sabi ko. Pinilit kong tanggalin ang kamay niya sa akin at saktan siya, pero wala na talaga akong lakas na gawin ito. Parang kada kilos ko ay lalo akong nahihilo.Sinilip ko ng tingin ang direksyon ng mga kasama ko. Hindi nila ako napansin dahil abala pa rin sila sa pagsasayaw. Akma akong sisigaw pero hindi ko nagawa nang hinawi niya ang ulo ko at dinikit sa dibdib niya. "Magpahinga ka lang sa 'kin, baby," malanding sambit niya at binilisan ang paghakbang palayo sa table namin. “I’m sure na mapapagod ka sa gagawin natin mamaya,” dugtong niya.Bawat hakbang niya ay umiikot ang paningin ko at lalong bumibigat ang aking pakiramdam.“T-tulo—” Hindi ko naituloy ang sasabihin ko nang takpan niya ang bibig ko. “Ssh. Behave,” rinig kong saad niya.Hindi ko na napigilan ang sarili na umiyak habang patuloy niyang inaakay. Hindi ko alam kung paano ako makakawala sa kanya. Nanghihina ako, nahihilo at sobrang bigat ng pakiramdam ko. Sigurado akong
Chapter Nineteen “A-ahm…” Tanging salitang lumabas sa aking bibig. Nanatili lang siya sa seryosong pagtitig sa aking mga mata at hinihintay ang sasabihin ko.Napababa ako ng tingin. Napansin ko ang hawak niyang wallet. Habang nakatitig dito, biglang sumagi sa isip ko ang pangalan na binabanggit niya kagabi, at ang babae na katabi niya sa litrato ng kanyang wallet na kamukha ko.Napatikhim ako at umayos ng upo. Ibinalik ko ulit ang atensyon sa kanya at seryoso rin na tumitig. Kung makapagtanong sa akin na siya ang ginagawa kong paraan para mag-move on, parang hindi niya rin ako ginagamit para makuha ang pleasure na hinahanap niya sa kanyang ex. Hindi pa ako sigurado na gano’n nga ang ginagawa niya sa ’kin, pero malaki ang tsansa na totoo ito. “Bago ko sagutin ’yan… gusto ko munang tanungin kung sino si Euphemia?” puno ng kuryosidad na tanong ko.Napansin ko ang gulat sa kanyang mukha nang marinig ito. Bakas din sa reaksyon niya na apektado siya sa pangalan na binanggit ko. “Kanin
Chapter Eighteen“G-gano’n na lang ’yon? Grabe… ” hindi makapaniwalang sabi ko habang nakatingin sa asul na kalangitan.Nanatili akong nakahiga, nagpoproseso pa rin sa isip ko ang nangyari. Pagkatapos niya akong hubaran at gawin ang gusto sa ’kin, iiwan niya na lang ako nang basta-basta. Parang ginawa lang niya akong basura, pagkatapos gamitin, iiwan na lang na nakakalat. Hindi man lang niya ako hinintay na magbihis. Napakasama niya! Sabagay, ano pa nga ba ang aasahan ko sa kanya? Wala!Malalim akong napabuntong-hininga. Bumangon na ako at inayos ang sarili. Sinuot ko ang slacks ko, binutones ko rin ang aking blouse.Mariin akong napahilamos ng mukha. Habang inaalala ang lahat ng nangyari. “D*mn it!”gigil na mura ko.Imbis na ako ang makaisa, ako pa ang naisahan ng bwisit na lalaking ’yon. Marahas akong napahampas sa sahig. Paulit-ulit din akong nagmura dahil sa sobrang inis. “Ikaw talaga, Tamara! Napakagaga mo!” inis na sabi ko sa sarili at sinampal-sampal nang mahina ang aking