Chapter Five

Chapter Five

“Ay! Kainis!” iritableng sambit ko kasabay ng mariing paghilamos ng dalawang kamay sa aking mukha.

“D*mn, Tamara! D*mn! D*mn! D*mn! Isa kang kahihiyan!” Pumadyak-padyak ako para ilabas lahat ng inis. Binagsak ko ang sarili sa kama padapa at napasabunot ng buhok.

Gusto ko nang kalimutan ang kahihiyan na ’to pero paano ko magagawa kung nasa tabi lang ng unit ko ang place niya at siya pa ang Boss ko? Siguradong paulit-ulit ko lang maaalala ’yon sa tuwing makikita ko siya.

Nakakahiya! Nagkakalat ako sa kakambal ni Alas!

Naagaw ang atensyon ko nang mag-vibrate na naman ang phone.

Oo nga pala! Nawala sa isip ko si Alas.

Mabilis akong bumangon at kinuha ang phone ko. Sinagot ko ang tawag at itinapat ito sa aking tainga.

“Hello, Alas?”

“I’m here in the lobby of Ali Residences. Hintayin na lang kita rito sa baba. Thank your time, Tamara,” aniya mula sa linya.

“Ay, sorry! Wait, magpapalit na ako,” sagot ko.

“No need to say sorry, Tamara. Just take your time. Maghihintay ako kahit hanggang bukas pa ’yan,” sagot niya na nagpakilig sa ’kin.

Nang maputol ang linya ay dali-dali akong naghanap ng damit na susuotin. Kinuha ko ang lahat ng dress ko para maayos na makapamili. Ikinalat ko ang mga ito sa kama ko nang makita lahat.

“Kumalma ka na, Tamara. Mas isipin mo ang date ninyo ni Alas,” sabi ko sa sarili at pinipilit huminahon.

Isa-isa kong sinukat ang mga dress ko at tiningnan sa salamin hanggang sa makapili ako ng bagay para sa paglabas namin ngayong gabi.

“Dapat maging maganda ako sa paningin niya,” sabi ko sa sarili at kumuha ulit ng dress.

Makalipas ang ilang minuto ay nakahanap na ako ng damit. V-neck fairy dress na kulay pula ang pinili ko. Black sandals naman ang partner nito.

Iniisip ko kung magdadala pa ako ng jacket dahil malamig, pero hindi na. Baka may dalang coat si Alas, tapos isusuot niya sa akin. Tama, gano’n nga! Para mas lalong romantic.

Nang makapag-ayos, dumiretso na ako sa lobby para puntahan si Alas.

Ilang sandali lang ay natanaw ko na siyang nakaupo at naghihintay.

Napalingon siya sa direksyon ko, napangiti siya at agad na tumayo para salubungin ako.

“You look so gorgeous, Tamara,” nakangiting bati niya sa akin.

“Thank you,” pabebe kong sagot ko at nagpigil ng kilig.

Nagpaganda talaga ako para sa ’yo.

“Let’s go?” pag-aaya niya.

Nakangiti akong tumango bilang tugon.

Ilang minuto ang lumipas. Nakarating kami sa isang five star restaurant. Sa labas kami pumwesto. Maganda ang view rito dahil bukod nakikita ang magagandang bituwin sa gabi, napapaligiran din kami ng mga bulaklak. Mayroon pa ritong banda ng musika na ilang distansya lang ang layo mula sa amin. Napaka-romantic.

“Kumusta?” puno ng sensiridad na tanong ko.

“I’m good.” Pilit siyang ngumiti pero bakas sa mga mata niya na malungkot siya.

Mukhang iniisip niya ang nangyari kanina tungkol sa kakambal niya na pinakilalang bagong Boss ng Likha Studios. Kahit hindi niya sabihin, ramdam ko na apektado siya.

“Alam kong wala ako sa lugar para sabihin ito, pero kung ako ang tatanungin kung sino ang karapat-dapat na maging CEO, ikaw ’yon, Alas. Kahit mga empleyado, ikaw ang gusto nilang ilagay sa posisyon,” sabi ko.

“Thank you, Tamara,” nakangiting saad niya at pinisil ang aking pisngi. “Ang cute mo.”

Napaiwas naman ako ng tingin at napainom ng juice. Hindi ko mapigilang kiligin. Feeling ko, namumula rin ang mukha ko dahil nag-iinit ito.

“By the way, my twin also lives in Ali Residences. Mabuti hindi kayo nagkakasalubong,” aniya.

Nasamid ako at naibuga ang juice na iniinom ko.

“Are you okay, Tamara?” nag-aalalang tanong niya at inabutan ako ng paper napkin.

Huminga ako ng malalim at kinalma ang sarili. “O-okay lang.”

Kung alam niya lang ang mga kagagahan na nangyari sa amin ng kakambal niya, pero hindi ko na ’yon sasabihin dahil ayokong masira itong date namin.

“Didiretso sana ako sa condo mo pero baka makita tayo ni Apollo,” aniya.

Bahagya akong napangiti. “Okay lang, much better.”

“Alas, pinaglihi ba sa sama ng loob ang kakambal mo?” nagtatakang tanong ko.

Lumabas naman ang kanyang dalawang dimple dahil sa pagtawa niya. Ang cute niyang tingnan. Parang nabawi ang lahat ng kabadtripan ko ngayong araw dahil sa ngiti niyang ganyan.

“O baka nagtatamin ng galit sina Mr. Imperial at siya ang naging bunga?” inis na dugtong ko.

Tawa lang siya ng tawa sa mga pinagsasabi ko.

“Ay, sorry. Kakambal mo nga pala siya. Nadala lang ng emosyon,” aniko at huminto na.

“No, it’s fine. Actually, you’re right,” pagsang-ayon niya habang tumatawa pa rin.

“Marami ring nagsasabi na kahit magkamukha kami, madali kaming makikilala dahil palagi siyang nakasimangot,” kuwento niya.

Natatawa akong tumango bilang tugon. “Oo nga.”

Biglang sumagi sa isip ko ang kakambal niya at nagpatanto ang date na nangyayari ngayon sa amin.

Hindi kaya ang awkward na may rule sa amin na no romantic relationship tapos nakikipag-date ako sa kakambal ng CEO na isa rin sa mga Boss ko?

“Tamara.”

Nabalik ako sa reyalidad nang tawagin niya ako.

“Are you okay?” tanong niya.

“Ahm, Alas,” nag-aalangang tawag ko sa kanya.

“Yes?”

“Since date natin ito, ayoko sanang pag-usapan ang tungkol sa trabaho, pero hindi ko lang maiwasang mapaisip sa mga rules na sinabi ni Sir Apollo,” nahihiyang sabi ko.

Dapat namin ’tong pag-usapan dahil relasyon at trabaho namin ang nakasalalay rito, pati na rin ang relasyon niya sa kanyang kakambal.

“Does anyone else know about our relationship?” tanong niya.

Bahagya akong napailing. “Wala pa akong nasasabihan.”

“Paano kapag nahuli tayo?” dugtong ko na may halong pag-aalala.

Ngumiti siya at marahang hinawakan ang kamay. “Tamara, calm down.”

“If that happens, I will resign,” sambit niya.

KINABUKASAN. Malalim akong napabuntong-hininga habang tinitingnan ang mga bakanteng puwesto sa opisina. Kahapon lang dumating ang bagong CEO, marami nang natanggal, ’yung iba naman ay nag-resign dahil hindi nila kinaya ang mga bagong polisiya sa pamamahala ni Sir Apollo. 

Lumingon-lingon ako para hanapin si Kayla.

“Si Kayla?” tanong ko.

“Si Kayla ang nagparaya. Kanina pa pumasok si Jom,” malungkot na kuwento ni Chanti sa tabi ko.

Hindi ko rin maiwasang malungkot. Parang noong nakaraan lang, ang saya-saya pa namin sa araw ng kasal nila, nasaksikan pa namin kung paano sila nagkagustuhan dito sa Likha Studios. At bigla na lang itong matatapos dahil lang sa isang bagong dating na Boss.

Bwisit na Apollo!

“Hey, girls!” masiglang bati ni Ate Sam.

Lumapit siya sa pwesto amin at isa-isang naglapag ng kung anong bagay sa desk ng bawat isa. Naagaw naman nito ang atensyon ko at napatingin dito.

“Ano ’yan?!” gulat na tanong ko sa kanya.

“V*brator, ano pa ba?” banggit niya.

“Huh? Bakit mo ako binibigyan n’yan?!” gulat na tanong ko at mabilis itong inabot sa kanya para ibalik.

“Oops! No!” pagpigil niya at pilit na iniiwas ang kamay sa akin.

“Ipasok mo na lang sa bag mo. Thanks to me, magagamit mo ’yan lalo na sa oras ng sakuna,” sabi niya sabay kindat.

“Ate Sam, naman,” umiiling na sabi ko at wala nang nagawa kundi ipasok ito sa bag ko.

“Naku, Tamara! Kunwari ka pang inosente. Alam kong ang ganyang maaamong mukha, ’yan talaga ang malilib*g at t*ting-t*te!” walang prenong sambit ni Ate Sam.

“Ate Sam, ang bunganga!” tawang-tawa na sita ni Chanti at tuluyan nang napahagalpak.

“At saka kailangan na kailangan mo ’yan! Alam naming may gusto ka kay Alas,” pagbuking niya.

“Ate Sam!” pagpapahinto ko sa kanya at sumenyas na tumahimik.

“Pero mukhang hindi na kayo magkakatuluyan dahil kontrabida ba naman ng love story n’yo ang kakambal niya na CEO ng kompanya. Kaya ’yan! V*brator na lang ang jowain mo,” saad niya.

Pilit na lang akong ngumiti at umiiling-iling na napasapo ng noo.

Kung alam lang nilang kami na ni Alas. Walang makakapigil sa relasyon namin, kahit pa ang kakambal niya at Boss ng kompanya.

Naagaw ang atensyon namin nang mapansin si Arya na pakembot-kembot na naglalakad papunta rito.

“Tamara,” tawag niya sa akin.

“Pinatatawag ka sa office ni Mr. Imperial,” mataray na dugtong niya.

Napakunot ako ng noo at napatingin kay Chanti. Puno rin ng tanong ang reaksyon niya.

“Bakit daw?” nagtatakang tanong niya.

“I dunno,” walang kaide-ideyang tugon ko at napakibit-balikat.

Tumayo na ako at pumunta sa office. Habang naglalakad ay iniisip ko ang mga puwedeng maging dahilan para ipatawag niya ako.

“Sandali?” Nanlaki ang mga mata ko nang mapagtanto ang isang bagay.

Hindi kaya…

Pagdating sa tapat ng pinto, huminga ako nang malalim at binuksan ito nang dahan-dahan.

Natigil ako nang makita si Alas na nakaupo kausap si Apollo. Naagaw naman ang atensyon nila at napatingin sa akin.

Bigla akong nakaramdam ng kaba, parang may hindi magandang mangyayari.