Bihirang makita ni Frank na maging seryoso si Vicky at malaking bagay ito base sa tono niya. “Ano yun? Kailangan mo ba ang tulong ko?”“Hindi.” Pinilit ni Vicky na ngumiti. “Pribadong usapin ito, at ako lang ang makakapag-ayos nito.”Kahit na nakaramdam siya ng kagustuhang sabihin kay Frank ang tungkol sa pag-uutos ng mga Lionheart na ipagpatuloy niya ang engagement niya kay Titus, hindi niya ito magawa. May pride si Vicky, at maraming ginagawa si Frank—hindi niya gustong maging pabigat pa sa kanya. At kahit na magaling sa pakikipaglaban si Frank, hindi siya sapat para lumaban sa mga Lionheart, na isa sa Four Families ng Morhen. Hindi sila mahihina at umabot ang impluwensya nila sa pulitika, negosyo, at maging sa militar. Nasa negosyo lang ang mga Turnbull, habang nakakatakot naman ang awtoridad ng mga Lionheart, at parang sila na ang may-ari ng East Coast. Hindi talaga gusto ni Vicky na saluhin ni Frank ang problemang ito para sa kanya. “Kailangan mong sabihin sa'kin kun
Lumipas ang tatlong araw pagkatapos umalis ni Vicky. Kinagabihan, magkakasamang kumain sina Frank, Helen, at ang iba pa sa hapag-kainan nang sinipa pabukas ang front door. “Nasaan ka, Helen Lane?!” Sumugod si Fleur Lang papasok kasama ng dalawang maskuladong bodyguards. Pareho silang higit sa dalawang metro ang taas at may pagkakahawig ang mukha nila, habang mukhang matigas as inukit ang muscles nila. Mukha silang dalawang bundok na nakatayo roon, na nagdala ng takot sa itsura pa lang nila. “Lumabas na rito, Helen!” Sumigaw ulit si Fleur dahil walang sumagot sa kanya. “Madam Lang?” Mukhang nagtaka si Helen nang nakita niya ang mabangis na mukha ni Fleur at nilapag niya ang tinidor at kutsilyo niya. Lumabas si Carol Zims sa sandaling iyon at nabigla siya sa nakakatakot na eksena. “Nasaan si Frank Lawrence?! Dalhin mo siya rito!” Sigaw muli ni Fleur sabay tumingin kay Frank na nanatili sa mesa. Napansin na ni Frank ang pagdating ni Fleur isandaang metro pa lang ang layo
Kasalanan itong lahat ni Luna, sisisihin niya pa rin si Frank—kanya ang gulong ito na nagdala sa mga Sorano sa pintuan nila, at nauwi sa pagkakabugbog sa kanya!Hindi siya maniniwala na nararapat sa kanya ang pagkabugbog na iyon pagkatapos niyang yumabang sa pagmamana niya ng billion-dollar investment company, kung kaya't nagsalita siya nang may pambabastos sa ilang estranghero. Habang nakatitig nang masama kay Helen, sumigaw siya, “Sa huli ay dadalhin niya taong lahat sa kamatayan natin basta't mananatili siya sa pamilya! Itakwil mo na siya kung gusto mong manatili ang pagiging kandidato mo bilang susunod na head ng Lane family!”Nagsimula ring bulyawan ni Gina si Frank. “Mag-isip ka na at lumuhod ka, Frank! Pumunta ka sa Laneville ngayon din at ipaliwanag mo ang sarili mo sa mga Sorano—sabihin mo sa kanilang wala kang kinalaman sa'min!” Sa kabilang banda, hindi interesado si Fleur sa usapan nila at lumingon sa maskuladong bodyguards kasama niya. “Sige, Deedle. Itali mo ang pest
Hindi makapaniwala si Fleur nang parehong napaluhod sina Deedle at Deedum sa harapan ni Frank. “Ano?!” sigaw niya.Si Deedle at Deedum ang pinakamalakas sa Lane family bodyguards—hindi sila ipapakita ni Fleur sa kahit na sino maliban na lang kung kailangang-kailangan. Kahit na ganun, lumabas na walang kwenta ang mga alas niya laban kay Frank!Doon lang naalala ni Fleur ang sinabi sa kanya ni Jade Zahn bago siya nagpunta rito—kung gusto niyang pabagsakin si Frank, kailangan niyang unahin si Helen. Kailangan niyang gamitin ang impluwensya ng kamukha nila para pilitin si Frank sa halip na gumamit ng dahas—hindi sila mananalo roon. Kahit na lumitaw ang pagsisisi sa mukha ni Fleur nang naaalala niya ang babala ni Jade sa wakas, hindi niya ito palalampasin. Lumingon siya kay Helen at nagwala, “Tignan mo ang ex-husband mo! Isa siyang tunay na salbahe, para bang wala siyang pakialam sa batas! Makinig ka—kinulong ng mga Sorano si Mark, kaya talian mo na yang si Frank ngayon din! Kan
Sa kung anong paraan, namangha talaga si Frank sa kung paano nagagawa ni Mona na magpatuloy na kumain nang walang pakialam sa nangyayari sa labas. Habang iniisip niya kung paano siya nakakuha ng isang matakaw na simple lang mag-isip, tinignan niya si Mona. “Ikaw ang aasahan ko rito. Tawagan mo ko kaagad kapag nagpunta rito ang mga Sorano… at kung may kahit na sinong manggulo sa mansyong ito, bugbugin mo sila hanggang nasa bingit na sila ng kamatayan.”“Sige!” Masiglang tango ni Mona. Sa kabila ng lahat ng ito, isa pa rin siyang Birthright rank at may proteksyon ng misteryosong Haply Hall—maaasahan ang kakayahan niya. Ngayong handa na ang lahat, dinala ni Frank si Helen palabas ng hilltop mansion kasama ng mga Southstream Lanes. Doon pasimpleng lumingon si Fleur at tinignan sina Deedle at Deedum. Nang matanggap ang utos sa kanila, nagdahan-dahan sila at nanatili sa likod ng grupo. Pagkatapos, nang inakala nilang hindi nakatingin si Frank, tumalikod sila at bumalik sa hilltop
Pow!"Argh!"Sumigaw si Deedum habang nabasag ang mga buto niya at lumaylay ang mga braso niya sa gilid niya. “Ngayon, umalis na kayo!” sigaw ni Mona. Nang umatras siya nang ilang hakbang habang gulat na nakatingin ang ibang babae, tumalon siya paharap, sinipa ang baba ni Deedum, at pinalipad din siya palayo. Humiyaw sa sakit si Deedum habang sumama siya kay Deedle at bumagsak nang malakas sa lapag sa labas. Hindi alam ang kinahantungan niya. "Huh…" Hindi kagaya ni Winter na nakita nang lumaban si Mona noon, parehong natulala sina Noel at Carol, at biglang nag-iba ang tingin nila kay Mona. -Nagmaneho sina Frank at ang iba pa nang higit isang oras para sa wakas ay makarating sa Laneville sa Southstream. Bago pa siya nakapasok, nakita niya ang mga pamilyar na lalaking nakaputi—ang bodyguard ng mga Sorano. At sa hindi ikinagulat ng lahat, mayabang na nakaupo si Willy Sorano, na tumakas mula sa mansyon ni Noel kagabi, sa drawing room ng Laneville. Wala roon si Gavin L
Natural na hindi mahalaga kung gaano kahigpit ang pagkakatali ng Lane family bodyguards kay Frank—nasa kanya kung gusto niyang pakawalan ang sarili niya, at nakisakay siya para iligtas si Roth sa galit ni Gus. “Hahaha!!!” Mas lalong nabawasan ang pag-iingat ni Willy ngayong nakatali si Frank, bumaba siya ng basahan at mayabang na tinuro si Frank. “Kumusta, gago ka?! Hindi ka na gaanong mayabang ngayon, ano?! Sige, magbibilang ako ng lima… Haha…”Ginaya niya si Frank, at nagtaas pa ng limang mga daliri para asarin siya. Gayunpaman, nanatiling hindi naapektuhan si Frank. “Gusto mong malaman kung paano namatay si Hubert Sorano? Sasabihin ko sa'yo ngayon din,” tahimik niyang sabi, sabay humakbang papunta kay Willy at tinitigan siya sa mata habang suminghal siya, “Pinatay ko siya. Mashado siyang mayabang… kagaya ng inaasta mo ngayon mismo.”Hindi natinag ang mga Sorano sa banga niya, pero hindi ganun ang masasabi kay Fleur. “Walanghiya ka!” tili niya, handa niyang pagalitan si Fra
Gayunpaman, nanatiling walang pakialam si Fleur kahit na nagmakaawa si Gina. Hindi siya nagpakita ng intensyong magkompromiso. Maging si Helen ay natakot. “Frank, mayroon bang hindi pagkakaunawaan rito…?”Naniniwala siyang hindi kayang lumaban ni Frank sa maraming martial elites nang sabay-sabay. Totoo iyon lalo na kay Gus, ang lalaking nakatayo sa taas nila na halata sa itsura niyang hindi siya isang talunan. Ito na ba talaga ang katapusan nila? Hindi napigilan ni Helen na pagsisihan ang mga ginawa niya sa sandaling iyon—kung alam niya lang sana ang lugar niya at tinanggihan niya ang nominasyon ni Gavin sa kanya bilang susunod na head ng Lane family.Malinaw na hindi ito gustong makitang mangyari ni Fleur at nagpunta siya rito para patayin siya. Gayunpaman, habang naligaw ang isipan niya ay bumulong si Frank sa tabi ng tainga niya. “Wag kang mag-alala. Walang mananakit sa'yo bastat nasa paligid ako.”“Oo,” sumagot si Helen na dahan-dahang kumalma nang napuno siya ng hin
Pagkatapos mag-isip sandali, sabi n Frank, “Kung ganun, may iaalok ako kung gusto niyo kong pakinggan.”“May iaalok ka?” Nabigla si Ted, ngunit lumitaw ang pag-asa sa mga mata niya habang tumingin siya kay Frank. Hindi talaga sila aalis ng Zamri kung hindi kailangan!Tumango si Frank. “Tutulungan kitang pabagsakin ang dalawa pang gang para makabalik ka sa Zamri. Ang kondisyon naman para roon ay pagsisilbihan niyo ang Lanecorp. Sa ibang salita…”Pagkatapos, nakangiti niyang tinuro si Helen at tinapos ang pangungusap niya, “Susundin niyo siya, ang board chairwoman ng Lanecorp.”“Ano?!” Napanganga si Helen. Sa kabilang banda, sinadya rin ni Frank na sumimangot nang nakita niyang nakanganga rin sina Ted at ang mga tauhan niya. “Ano, umaayaw ba kayo?”“Syempre hindi!” Sagot ni Ted. “Hindi kami aalis ng Zamri maliban na lang kung kailangan dahil nandito ang mga kaibigan at pamilya namin. Pero…”Habang naiilang na huminto si Ted, nagpatuloy si Frank, “Pero ano?”“Pero…”Napatitig
Nang makitang handa nang tumakbo ang Blood Wolves, pinigilan ni Frank ang lider nilang si Terry ‘Ted’ Cotton na sumunod sa kanila. Aaminin niyang napabilib siya sa lalaking ito, lalo na't napakadramatiko niya sa suntok niya kanina. Kahit na ganun, napansin ni Ted mula sa isang suntok na iyon na hindi nila kayang manalo laban kay Frank, at sumuko siya. Dito pa lang ay isa na siyang desididong tao. “Sinusubukan niyo bang tumakas? Pwes, huli na ang lahat.” Ibinalik ni Frank ang banta ni Terry, pero di nagtagal ay ngumiti. “Siya nga pala, hindi ito ang buong gang mo, hindi ba?”“Ano…?” Nagbutil-butil ang pawis ni Terry sa tanong ni Frank—atatakihin niya ba ngayon ang Blood Wolves?!Kahit na ganun, lumunok siya at hinanda ang sarili para sumagot. “Tama ka, sir. Maliit na grupo lang kami ng Blood Wolves… merong hindi pagkakasundo sa loob ng gang, at wala akong nagawa kundi lumipat dito kasama ng mga bata ko…”“Hindi pagkakasundo? Talaga?” Lumapit si Frank habang hinihimas ang baba
Sa mga utos ni Terry ‘Ted’ Cotton, susugod ang mga siga kay Frank at pagpipira-pirasuhin siya!Kahit na ganun, naningkit ang mata ni Ted sa napakaaroganteng lalaki at nakaramdam ng kaunting pag-iingat. Hindi kaya isa siyang miyembro ng mahalagang pamilya o apprentice ng isa sa South Sea Sects?“Matapang ka, bata,” sabi niya. “Saan ka nagmula?”“Wala. Ako lang si Frank Lawrence, ang head ng health and security department ng Lanecorp,” kampanteng sagot ni Frank. Nasamid si Ted. Lanecorp? Yung kumpanya?At ang head ng health and security department ng Lanecorp… Natagalan si Ted bago ito mapagtanto, ngunit napahiya siya nang naintindihan niya kung anong sinasabi ni Frank. Head ng health and security department ng Lanecorp?! Ibig sabihin lang nito ay isa siyang pinagandang security guard! At may lakas ng loob ang isang security guard na pagbantaan siya?!Sa galit, sumigaw si Ted habang tinuro niya si Frank sa sandaling iyon, “Sugod! Baliin niyo ang bawat isang buto sa kataw
Malinaw na armado ang lahat ng mga siga dala ang mga baseball bat at machete nila at hinarangan ang daan paalis ni Helen. Sa isang iglap, biglang sumigla ang tahimik na sira-sirang gusali. Vroom!Umingay ang mga makina ng motor at sumunod ang mga sipol habang humarurot ang isang dosenang mga sangganong nakamotor. Kumaskas ang mga huling nila habang huminto sila sa tabi nina Frank at Helen. Ngayon, talagang napalibutan na sila. “Huli na para umalis pa kayo!” Pagmamayabang ni Terry at tumawa nang malakas. Nagsimula ring tumawa ang iba pang mga siga—dahil sabay-sabay na tumawa ang higit isang daan sa kanila, halos maramdamang yumanig ang gusali. “Ano bang gusto niyo?!” Sigaw ni Helen, habang dismayado niyang napagtantong nakapasok sila sa literal na lungga ng mga lobo. Kahit na kampante siya sa kakayahan ni Frank, nag-aalala pa rin siya dahil napakarami nila sa Blood Wolves. “Ano bang gusto ko?!”Biglang dumura si Ted sa lapag at tinitigan nang mapangbanta si Frank haban
"Hahaha…"Biglang tumawa nang malakas si Frank pagkatapos tumingin sa paligid, na nagpatulala sa mga papalapit na mga siga. “Anong problema?” Nag-aalalang lumingon si Helen kay Frank—nabaliw ba siya dahil gumastos siya ng limandaang milyon sa isang walang kwentang lote ng lupa?Habang lumitaw ang iba't-ibang posibilidad sa isipan niya, nakatitig na lang si Helen kay Frank habang ngumiti siya sa kanya at kindat. “Kung tama ang kutob ko, mukhang sinayang to ng nanay mo.”“Ano?”Nanlaki ang mga mata ni Helen sa pagtataka, at lalo siyang nag-alala na baka talagang nabaliw na si Frank. Gayunpaman, tumingin si Frank sa paligid niya sa loob ng lote. “Gigibain ang lahat ng nakatayo sa lupa na'to sa susunod na dalawang linggo. Handa ang Zamri City Hall na magtayo ng highway sa lupang to.”“Alam mo ba kung anong ibig sabihin nun?” Ngumisi siya kay Helen, at tinapos ang sasabihin niya bago siya nakasagot. “Tataas ng sampung beses ang halaga ng loteng to! Hahaha… Talagang swinerte tayo, H
Napuno ng malamig na dismaya ang puso ni Helen nang tumayo siya sa dulo ng lote at inobserbahan ito. Hindi lang mga opisina—maging mga pabrika ay hindi praktikal na itayo rito sa layo ng lote mula sa main road!Kahit na may mga proyekto sa loob ng lugar, nagsimula nang tumabingi ang bawat isang block nito. May mga kamay din sa pader—malinaw na senyales ito ng pagguho “Frank… Limandaang milyon… Para sa lupang to! Talagang nalugi tayo rito.” Malungkot na bumuntong-hininga si Helen—sa pananaw niya, walang kwenta ang lupang ito!Wala ring laman ang mga proyekto, at karamihan ng mga unit ay bakante. “Pero malay mo lang.” Ngumiti si Frank at nagpunta sa mga proyekto bago nakakilos si Helen. Hindi sila masyadong nakalayo nang nakita nila ang isang grupo ng mga sigang nagtitipon nang sama-sama habang naglalaro ng poker sa sira-sirang lobby. Mukhang mga bata pa sila ngunit kakaiba ang pananamit nila. Ang isa sa kanila, na nakaharap sa pintuan, ay nakita sina Helen at Frank na puma
Nag-aalala talaga si Gina na baka magbago ang isip ni Frank at mauwi sa wala ang pambobola niya sa nagdaang kalahating oras. Gayunpaman, halatang wala siyang dapat ipag-alala dahil wala talagang anjalam si Frank sa limandaang milyon. Ang totoo, tinawagan niya kaagad si Trevor Zurich para sabihan siyang ipadala ang pera sa account ni Gina at pirmahan ang pangalan niya sa kasunduan. Nakasimangot si Helen nang natapos siya habang nakangiti naman si Gina. “Oh, Frank,” sabi niya. “Bakit di ka manatili rito ngayong gabi? Ililibre ko kayo ni Helen ng hapunan.”“Di na kailangan,” mahinang sagot ni Frank habang umiiling. “Bibisitahin ko ang lupa at titignan ko kung meron akong mapaggagamitan rito, para hindi ako mawalan masyado ng pera.”Sinsero ang sagot ni Frank, kasabay ng pagdating ng notification kay Gina mula sa bangko. Nakahinga nang maluwag si Gina nang makita iyon at kaagad na nabawasan ang sigla niya. As ng totoo, nakahiga na siya sa kama at pumikit. “Sige, hindi na kita
“Hindi interesado si Frank.”Tumayo kaagad si Helen sa pagitan nila Gina at Frank habang nakatitig nang maigi sa nanay niya nang sumigaw siya, “Alam ko kung anong binabalak mo g gawin, pero ikaw ang nagdala sa sarili mo sa sitwasyong ito, kaya akuin mo yan. Wag mong isiping idamay si Frank sa problema mo!”“Bakit ba palagi kang kumakampi sa iba?!” Sigaw ni Gina sa kanya sa inis. “Mamamatay ako kung hindi ko maibebenta ang lupang iyon! Hindi ba dapat may gagawin si Frank kung gusto niyang pakasalan ang anak ko?!”“Binigyan ka ni Frank ng ruby, pero nawala mo yun!” Sagot ni Helen na nagbanggit ng dating hinanakit dahil ayaw niyang guluhin ng pamilya niya si Frank. “Yun… Iba yun!” Sagot ni Gina, na halatang walang kumpyansa, ngumiti di nagtagal ay nagmatigas at sumigaw, “Nawala namin ang ruby, pero nakaraan na yun! Anak kita, at iba na ang posisyon mo ngayong kontrolado mo na ang Lane Holdings at ang Lanecorp. Hindi lang yun, meron ka lang magarang farm resort na kumikita ng milyones
“Tama!”Hinampas ni Gina ang noo niya pagkatapos marinig ang suhestyon ni Cindy at napasigaw sa realisasyon, “Bakit di ko naisip yan? Ang talino mo talaga, Cindy!”“Sigurado yan, pero…”Suminghal si Candy, sabay sandaling lumingon kay Helen habang nakasimangot. “May hindi nakakakita roon.”Alam ni Helen na siya ang ibig sabihin ni Cindy pero hindi siya bumaba sa lebel nila, at seryosong nagsabi, “Hindi gagana yan. Magiging matalino ang kahit na sinong may ganito kalaking halaga ng pera—hindi magiging kaakit-akit ang lupang iyon kahit bilang pain.”Malamig na tumawa si Cindy, hindi siya nabahala na gumagawa siya ng gulo. “Oh, sinasabi mo bang hindi matalino si Tita Gina? Palihim ang pang-iinsulto mo!”Sumama ang mukha ni Gina—kahit na nagkamali siyang paniwalaan si Peter, nainis pa rin siya na iinsultuhin siya ng anak niya nang ganito. “Hindi iyon ng ibig kong sabihin, Ma…”Bumuntong-hininga si Helen at umiling dahil wala na siyang lakas para ipaliwanag pa ang sarili niya. “Bah